Jump to content
We are currently closing new member registration for the time being. We apologize for the inconvenience. ×

Pokemon Black Obsidian


เคียวโกะ FC

Recommended Posts

ไม่ได้ไปไหนแน่ๆ เพราะตัวละครข้าน้อยออกโรงแล้วนี้หน่า~!!!

ผม Vavacung ครับ ยินดีที่ได้พบกันอีก

---------------------------------------------

คราวนี้ซากากิส่งลูกน้องมาสองคนเพื่อเล่นงานพวกพระเอกหรือ แต่ว่าแย่จังแฮะที่พวกพระเอกดันแตกคอกันซะแล้ว -*-

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

หุหุ ตามมาอ่านเหมือนเดิม ครับ

พระเอกเราเสียความเยือกเย็นไปแล้ว สู้ด้วยโทสะ จะชนะ ไหม นะ น่าติดตามแฮะ

แล้วจะรอตอนต่อไป ครับ

Link to comment
Share on other sites

แวะมาคุยกับคนอ่านนิดซ นึง

คือช่วงนี้ไอซ์ก็ ต้องเข้าสู่ระบบรับน้อง และกิจกรรมก็ท่วมหัวเลย ทำให้เวลาจะเปิดคอมยังไม่มี วันนี้หลบมาใช้คอมได้นับว่าโคตรดวง

เรื่องนิยายสัญญาว่าจะไม่ทิ้ง

แต่คุณภาพอาจด้อยลงบ้างเพราะไม่มีเวลาแก้ไขตรวจทานคำผิด ขออภัยจริงๆ

Link to comment
Share on other sites

เหอะเหอะ เหอะ ยังมาตามอ่านฟิคที่ยาว(มาก)เช่นเคย

ว่าแต่

ไม่ย้าย ภาคพิเศษมาด้วยหรือครับ หุหุ

Link to comment
Share on other sites

ตอนที่ 20 ผู้ช่วยเหลือ

กรงเล็บของแมกมาราชิกับเฮลก้าปะทะกันดุเดือด ต่างฝ่ายต่างทรงพลัง พวกมันปะทะแล้วแยกออกจากกันเพื่อป้องกันการเพลี่ยงพล้ำที่ไม่ควรจะเกิด

แม็กซ์รีบสั่งอย่างรวดเร็ว

“เอาใหม่เจส คราวเปิดด้วยสปีดสตาร์(Swift)”

แมกมาราชิพ่นดาวสีเหลืองจำนวนนับไม่ถ้วนเข้าใส่เฮลก้า หมาดำย่อตัวทำท่าจะกระโดดหลบแต่ดาวแสงไวเกินไป กลุ่มดาวแสงพุ่งผ่านตัวของเฮลก้าไปสร้างบาดแผลเล็กน้อยที่เหมือนจะไม่มีผลต่อเฮลก้าเท่าไรนัก

วูล์ฟเลิกคิ้วกล่าวสบายๆ

“จะดูถูกกันเกินไปมั้งพี่ชาย บูโด ระเบิดโคลน”

เฮลก้าทำท่าขย้อนอะไรบางอย่างจากในคอแล้วถ่มก้อนโคลนสีม่วงน่าเกลียดเข้าใส่แมกมาราชิ แมกมาราชิกระโดดหลบแต่เฮลก้าจับทางได้ทัน มันยิงระเบิดโคลนลูกสองซ้ำเข้าโดนแมกมาราชิเต็มๆ แรงปะทะจากระเบิดโคลนกระแทกแมกมาราชิจนล้มกระเด็นกลิ้งไม่เป็นท่า แต่กระนั้นแม็กซ์ไม่ได้มีท่าทีกังวลกับแมกมาราชิเท่าไรนัก

ประการหนึ่ง เขายังอยู่ในอารมณ์ขุ่นเคือง เขารีบสั่งต่อไปด้วยจิตใจที่ร้อนรน

“เจส พ่นไฟใส่มันเลย”

แมกมาราชิรีบตั้งตัวใหม่อีกครั้ง ด้วยสปิริตมันอ้าปากพ่นเปลวเพลิงที่มันคิดว่ารุนแรงที่สุดเท่าที่มันจะทำได้

วูล์ฟยิ้มแสยะมุมปาก เป็นรอยยิ้มที่ปิติอย่างยิ่ง

เฮลก้ายืนรับเปลวเพลิงนั้นราวกับเป็นเพียงสายลมที่พัดผ่าน ซ้ำยังมีท่าทีคล้ายดูดซับเปลวเพลิงนั้นไว้กับตัว เฮลก้าคำราม เปลวเพลิงของแมกมาราชิแตกสลายไปทันที แมกมาราชิมีท่าทีตระหนกตกใจ แต่แม็กซ์ไม่เป็นเช่นนั้น เขากัดฟันกรอด ดวงตาเหมือนครุ่นคิดอะไรอยู่บางอย่าง วูล์ฟสังเกตเห็นปฏิกิริยานั้น แต่เขาทำเพิกเฉยเสีย

วูล์ฟทำท่ายักไหล่พูดยั่วยุอารมณ์ของแม็กซ์

“เฮ้ๆ บ้ารึเปล่าน่ะพี่ชาย ถึงจะลองเสี่ยงคิดว่าเฮลก้าของฉันจะไม่มีความสามารถ “Flash fire” ก็เถอะ แต่ใช้ไฟโจมตีใส่โปเกมอนไฟแบบนั้นไม่เจ๋งเลยน้า”

“พูดมากจริง”แม็กซ์สบถ

“อะไรกัน อารมณ์เสียอะไรมาพี่ชาย อ้อ! แล้วผู้หญิงที่อยู่ด้วยล่ะ หายไปไหนแล้ว”วูล์ฟแสร้งตีหน้าซื่อ

คำพูดของเขาจี้ถูกจุด แม็กซ์เปลี่ยนน้ำเสียงเป็นตวาดแสดงถึงอารมณ์ที่เดือดพล่าน

“อย่าไปพูดถึงมัน!”

วูล์ฟอุทาน

“โอ๊ะ แบบนี้ไม่ดีเลย”

สิ้นเสียงชายหนุ่ม ดอนการาสุที่นิ่งอยู่นานก็เริ่มเคลื่อนไหว มันสะบัดปีกไปด้านหลัง คลื่นสีดำสนิทที่ให้ความรู้สึกน่าสะอิดสะเอียนกระจายออกไป

“ซู” เสียงร้องด้วยความเจ็บปวดดังออกมาจากหมู่ใบไม้ มันคือเสียงของ “เซ็ท” ซูแบทของแม็กซ์ที่เขาแอบปล่อยไปลอบโจมตี แผนการของแม็กซ์ถูกวูล์ฟอ่านออกทะลุปรุโปร่ง

แผนแรกถูกทำลายแต่แม็กซ์ยังไม่หมดหนทาง ในช่วงที่วูล์ฟหันไปสนใจกับดอนการาสุที่เข้าไปลากร่างไร้สติของซูแบทออกมานั้น แม็กซ์ให้สัญญาณแมกมาราชิของเขาทันที

“เจส!”

แมกมาราชิกระโดดม้วนตัวเป็นวงกลมหมุนกลิ้งไปบนพื้นด้วยความเร็วสูงราวกับล้อของรถสปอร์ตความเร็วสูง

ทุกอย่างอยู่ในการคาดหมายของวูล์ฟ เขายังคงยิ้ม

“โบร๋วววววววววว”

เฮลก้า ส่งเสียงหอนยาว บอลอีก 3 ลูกที่เหลือของวูล์ฟพร้อมใจกันเปิดออก ร่างของโปเกมอน 3 ตัวพุ่งออกมาจากบอล นิวร่า น็อคตัส และ มิกะรูเงะ

แม้แต่แผนสองยังโดนอ่านออก แม็กซ์รู้สึกเหมือนโดนตีแสกหน้า ไม่มีแผนสำรองอีกแล้ว ในความหงุดหงิด เขาคิดอะไรไม่ออกเลย สิ่งที่เขาทำได้ตอนนี้คือ เตือนแมกมาราชิให้ระวังตัว

“เจส! หยุดก่อน”

แมกมาราชิที่กลิ้งตัวเข้าใส่หวังทุ่มสุดแรง ที่ไหนจะหยุดการโจมตีได้ง่ายๆ เฮลก้าและ โปเกมอนที่เหลืออีกสามตัวของวูล์ฟลงมือจู่โจม แมกมาราชิตกอยู่ในวงล้มอย่างสิ้นเชิง

แม็กซ์เอื้อมมือไปที่เอว เตรียมเปิดบอลลูกต่อไปเพื่อช่วยเหลือแมกมาราชิ

เสียงๆหนึ่งดังแทรกขึ้น

“กรรรร”

เสียงคำรามดังลั่น เหล่าโปเกมอนของวูล์ฟพากันถอนตัวจากการโจมตีกะทันหัน แมกมาราชิเองก็หยุดกลิ้งโดยพลัน

แม็กซ์รีบหันหาต้นตอของเสียง

เสียงนี้เขาคุ้นเหลือเกิน

เสียงปริศนาเสียงนี้คล้ายไม่รู้ในการคาดการณ์ของวูล์ฟ ความสงสัยเริ่มปรากฏขึ้นบนสีหน้าของเขาบ้างแล้ว  

พลันคำตอบก็ออกมา วินดี้ตัวหนึ่งกระโจนข้ามพุ่มไม้เข้ามาในอาณาบริเวณการต่อสู้ พร้อมกับบุคคลคนหนึ่งบนหลังมัน คนผู้นั้นคือชาโดว์

“นาย!” แม็กซ์โพล่งขึ้นมาทันที เมื่อเห็นชายบนหลังวินดี้ เขาคืนคนๆ เดียวกับที่ช่วยแม็กซ์ไว้ตั้งแต่เมื่อเพิ่งออกเดินทางจากวาคาบะ

“ไงเจอกันอีกแล้วนะ”ชาโดว์หันมายิ้มให้

“ดอน วิหคสังหาร(Brave bird)”เสียงสั่งของวูล์ฟดังแทรกขึ้นมา จากปกติเขาขี้เล่น แต่ครั้งนี้ไม่ น้ำเสียงเขาจริงจังพอๆกับคำสั่งที่ลั่นออกไป

ดอนการาสุ พุ่งแหวกอากาศเข้าใส่วิ้นดี้ การโจมตีนั้นดูรุนแรง ชาโดว์กระโดดลงจากหลังวินดิ้ วินดี้คำรามลั่น ก้าวแรกกระแทกพื้นดันตัวพุ่งออกไป เปลวก็ไฟไหลท่วมทุกอณูร่าง วินดี้คล้ายกลายร่างเป็นลูกไฟพุ่งเข้าไปปะทะสวนกับดอนการาสุ

การปะทะครั้งนั้นดึงดูดสายตาของผู้ที่อยู่ในที่นั้นทั้งหมด วูล์ฟเองยังอดลุ้นไม่ได้

ผลการปะทะปรากฏขึ้นรวดเร็ว ดอนการาสุกระเด็นพลิกตีลังหลายสิบตลบออกไปนอกทาง วินดี้แม้ชนะแล้ว แต่ยังไม่หยุดการโจมตี มันพุ่งเข้าใส่วูล์ฟ ทั้งๆที่เปลวเพลิงยังลุกโหมอยู่รอบตัวมัน วูล์ฟจืนจังก้าสู้หน้าอย่างไม่เกรงกลัว ง้างแขนขึ้น ในมือนั้นมีบอลอยู่ลูกหนึ่ง

“วินดี้!”

เสียงเตือนดังมาจากชาโดว์ วินดิ้เปลี่ยนเป้าหมายทันที มันดับไฟบนร่างกายลง ดีดตัวกลับหลัง ไปหาเจ้านายมัน ชาโดว์กระโดด ขึ้นหลังมันทั้งๆที่มันยังวิ่งอยู่อย่างชำนาญ พลันวินดี้กระโดดหายไปเข้าไปในหมู่ไม้

“ไอ้ขี้ขลาดเอ้ยอย่าหนีสิ”วูล์ฟตะโกนด่าไล่หลัง เขาหันกลับมาหาเป้าหมายเดิมของเขา

ว่างเปล่า... ไม่มีใครอยู่ที่นั่นอีกแล้ว

เสียบพีกสะบัดดังพรึ่บ แม้ไม่เห็นตัววูล์ฟก็เข้าใจได้ทันที แม็กซ์หนีไปแล้ว...

“ดวงดีจริงน้า”วูล์ฟได้แต่ส่ายหน้า ถอนหายใจ กำบอลลูกหนึ่งในมือแน่น ย้ำความคิดในใจซ้ำกลับไปกลับมาหลายรอบ

“คราวหน้า แกจะได้ออกโรงเป็นตัวแรกแน่ๆ บัน”

____________________-

ฝ่ามือบนหางของเอเตบอสเหวี่ยงตบอาริเซ็นดังเพี้ยะ! ฮาริเซ็นสลบเหมือดกลิ้งหลุนๆ ไปบนพื้นอย่างไร้ทิศทาง

“ฮาร์ม”มารินร้องเสียงหลง

สภาพจิตใจของเธอย่ำแย่ลงไปไม่น้อย ต้องโดนเข้าใจผิดจากคนที่รัก ซ้ำยังพ่ายแพ้แบบไม่มีทางสู้

ไม่ใช่เพียงฮาริเซ็นเท่านั้นที่หมดสภาพไป ทั้งเบย์ลีฟ และ มาริลก็ชิงหมดสภาพไปก่อนหน้านี้แล้ว มารินไม่เหลือโปเกมอนตัวอื่นอีกเลย โดยฝ่ายทาซิก้าเพิ่งใช้โปเกมอนไปเพียงสองตัว เอเตบอสที่กำลังยืนยิ้มแฉ่ง และ โพลีก้อนแซ่ดที่ลอยอยู่ใกล้ๆตัวของเทรนเนอร์

ทาซิก้าสั่งอย่างเย็นชา

“โพลีก้อน จัดการเธอซะแล้วพากลับไปที่ฐาน”

โพลีก้อนสนองคำสั่ง มันสร้างลูกพลังงานขึ้นมาสามลูก สีแดง น้ำเงิน และเหลือง มันเริ่มรวมก้อนพลังสามเข้าด้วยกันอย่างช้าๆ

ทาซิก้าหันหลังให้และก้าวเดินออกไป เธอไม่จำเป็นต้องยืนดูสถานการณ์อีกต่อไป มันจบแล้ว ...

มารินหลับตานิ่งทอดอาลัยให้กับชีวิต เธอไม่เหลือแม้กำลังใจจะสู้ต่อไป ตัดสินใจจะปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปตามที่โชคชะตาอยากจะให้เป็น

โพลีก้อนรวมก้อนพลังงานทั้งสามเป็นหนึ่ง ก้อนพลังงานนั่นส่องแสงสีขาวจ้าแสบตาเตรียมยิงไปยังมาริน

“ปิ้กก้า”เสียงแหลมเล็กฟังรื่นเริงดังขึ้น พิ้กชู ตัวหนึ่งกระโดดเข้ามาเหยียบหัวโพลีก้อนแซ่ดอย่างแรงจนเสียหลัก ท่าพิฆาตสามประสาน (Tri Attack) ของมันพลาดเป้าไปโดนต้นไม้ใหญ่ ความรุนแรงนั้น ทำให้ต้นไม้ถึงกับล้มครืน

เสียงต้นไม้ล้มฟาดพื้นดังโครมม เรียกสติของสองสาวให้กลับมายังสนามประลอง ทาซิก้าที่ไร้อารมณ์อยู่เสมอยังมีท่าทีประหลาดใจเล็กน้อย เมื่อหันกลับมาพบว่า โพลก้อนแซ่ดของเธอโจมตีผิดพลาดเพียงเพราะการโจมตีของพิ้กชูตัวเล็กๆ ตัวหนึ่งที่กำลังเต้นระบำอย่ารื่นเริงอยู่กลางสนามรบราวกับมันกำลังอยู่บนสวนดอกไม้บาน

โพลีก้อนแซ่ดฉุนจัด รีบทรงตัวกลับขึ้นมาใหม่อีกครั้ง มันเริ่มรวบรวมพลังงานในท่าพิฆาตสามประสานใหม่ คราวนี้เร็วกว่าครั้งที่แล้วมาก แต่ยังไม่เร็วเท่าพิ้กชู พิ้กชูที่เริงระบำอยู่เมื่อครู่ เคลื่อนตัวเข้ามาใกล้โพลีก้อนเหมือนหายตัว มันกระโดดขึ้นโหม่งหัวเข้าใส่โพลีก้อนจนหงายหลังตึงในจังหวะที่ลำแสงจากท่าพิฆาตกำลังถูกยิงออกไป  ท่าพิฆาตสามประสาน พลาดเป้าอีกครั้ง

มารินได้แต่ยืนอึ้ง แค่พิ้กชูตัวเดียวยังต่อสู้ได้ขนาดนี้ สู้ได้ดีกว่าโปเกมอนของเธอหลายต่อหลายเท่า นี่ไม่ใช่พิ้กชูป่าอย่างแน่นอน มันจะต้องมีเจ้าของและผ่านที่ฝึกมาไม่น้อย

ทาซิก้าเองก็ประจักษ์แล้วว่าพิ้กชูตัวนี้ไม่ธรรมดา เธอกระซิบกับเอเตบอสตัวสนิทบนไหล่ของเธอ เอเตบอส ยิ้มแฉ่งพยักหน้ารับ มันกระโดดลงจากบ่าของทาซิก้าวิ่งปราดเดียวเข้าถึงตัวของพิ้กชู เอเตบอสหมุนตัว เหวี่ยงหางที่มีมือขนาดใหญ่ติดอยู่ของมันฟาดเข้าใส่ศัตรู พิ้กชูกระโดดหลบแบบง่ายๆ เสมือนว่ามันแค่เล่นกระโดดเชือกเท่านั้น

แต่เอเตบอสไม่ได้เล่นกระโดดเชือกกับมัน หางอีกข้างเหวี่ยงประสานเข้ามาจากทางด้านบน ประกายสายฟ้าจากพิ้กชูลั่นเปรี๊ยะ ยังไม่ทันจะเกิดผลอะไร มันก็โดนเอเตบอสตบสุดแรงจนหน้าคว่ำติดดิน

เอเตบอส กระโดดออกมา เต้นระบำตบมือดีใจที่มันสามารถจัดการศัตรูได้สำเร็จ แต่ทาซิก้าไม่เชื่อว่าพิ้กชูจะโดนปราบได้ง่ายๆ เธอส่งเสียงดุเตือนสติมัน

“เอเตบอส”

เอเตบอสหยุดเต้น งอเข่าจะกระโดดเข้าใส่พิ้กชูที่ยังคว่ำหน้าอยู่บนพื้น มันกระโดดออกไป แต่กลับถูกหยุดเอาไว้ด้วยมือคู่หนึ่ง

เป็นมารินที่จับหางของมันเอาไว้ เธอเหวี่ยงขว้างเอเตบอสออกไปแล้วคุกเข่าลงอุ้มพิ้กชูขึ้นมาด้วยความเป็นห่วง มันนับเป็นผู้มีพระคุณผู้หนึ่งกับเธอแล้ว

มารินพยายามร้องเรียกมันพลางเขย่าตัวเบาๆ

“พิ้กชู พิ้กชู”

แต่ดูท่ามันจะสลบไปแล้ว ดวงตาของมันไม่เปิดขึ้นมาเลย

“พิ้กชู”มารินพยายามเรียกอีก

ทาซิก้าไม่คิดจะรอให้พิ้กชูกลับพื้นคืนขึ้นมามีสติ เธอปล่อยโปเกมอนตัวใหม่ออกมา แรงกดดันของมันมากเสียจนมารินไม่กล้าเหลียวหลังกลับไปมอง การก้าวเดินที่ทำเอาพื้นสะเทือนและเสียงร้องคำรามที่ทรงพลัง ล้วนบ่งบอกถึงพลังและความแข็งแกร่งอันมากมายมหาศาล เงาขนาดยักษ์พาดมาบนตัวตัวมาริน นั่นทำให้เธอรู้สึกใจหายวาบ

มารินทำใจสู้หันกลับมาเผชิญหน้ากับมัน

มันคือการูร่าตัวใหญ่ยักษ์ สูงเกือบสามเมตร มันกำลังเงื้อหมัดขึ้นสูง

สมองของมารินโล่งว่าง เธอกำลังเผชิญหน้าอยู่กับอสูรกายชนิดหนึ่ง เธอคิดเพียงอย่างเดียวว่า ไม่รอดแน่

การูร่ากระแทกหมัดเข้ากับพื้นสุดแรง เสียงตึงดังสนั่น ฝุ่นควันฟุ้งตลบอบอวล

  ทาซิก้าที่ยืนอยู่หลังการูร่า จ้องมองไปที่ควันเบื้องหน้า สายตาของเธอยังคงสงบนิ่งดูไปก็ดุจภูผาที่แข็งกล้า จะมีสิ่งใดบ้างทำให้ดวงตาคู่นี้เปลี่ยนแปลงได้

กระแสลมพัดวูบหนึ่งทำให้กลุ่มควันแปรปรวนดุจกลุ่มเมฆกลางพายุใหญ่ ทาซิก้าเพ่งมองอย่างสงสัย

กลุ่มควันพลันสลายตัวออก แอร์มูโด้ตัวหนึ่ง บินพุ่งทะยานขึ้นฟ้าไปอย่างรวดเร็ว แอร์มูโด้ตัวนี้มาได้อย่างไร และมาจากที่ไหน สิ่งนั้นทาซิก้าไม่อาจรู้แต่สิ่งที่เธอเห็นตอนนี้คือ บนหลังของแอร์มูโด้ตัวนั้นมีชายผู้หนึ่งนั่งคุกเข่าอยู่ ในมือของเขากำลังประคองร่างของมารินไว้ ชายผู้นั้นส่งยิ้มหยอกเย้ามาให้ทาซิก้าพร้อมก่อนที่หายหายลับแมกไม้ไป

ทาซิก้ายังคงมีสีหน้ายิ่งเฉยไม่เปลี่ยนแปลง แต่มือของเธอกำลังกำแน่นและสั่นระรัว

บนหลังแอร์มูโด้ มารินเองยังมึนงง เธอยังลำดับความคิดไม่ถูก ในความทรงจำของเธอนั้น การูร่ากำลังจะโจมตีเธอ แล้วแขนคู่หนึ่งก็สอดเข้ามาประคองที่ใต้เข่าและแผ่นหลังยกเธอขึ้นอย่างรวดเร็ว จากนั้นฟุ่นควันก็ฟุ้งตลบ และเธอก็มาปรากฏตัวอยู่บนหลังของแอร์มูโด้ตัวนี้ และร่างของเธอยังอยู่ในอ้อมแขนของใครคนหนึ่ง มารินผลักตัวเองออกจากอ้อมแขนนั้น เจ้าของอ้อมแขนยอมปล่อยมารินออกแต่โดยดี

มารินออกจากอ้อมแขนก็หาที่ประคองตัวโดยไม่ได้ทันกวาดสายตาดูพื้นที่รอบๆ เสียก่อน ที่แคบๆโค้งๆบนหลังของแอร์มู้โด้ แม้ทารกยังบอกได้ว่าไม่มีที่พอสำหรับคนสองคนนั่งได้แบบสบายๆ มารินลื่นตกลลงจากหลังของมันอย่างช่วยไม่ได้

วินาทีนั้นมารินใจหายวาบอีกครา

แต่แล้วแขนข้างหนึ่งคว้าร่างของเธอไว้แล้วดึงขึ้นมาให้นั่งบนหลังแอร์มู้โด้แบบมั่นคง เขาช่วยชีวิตเธอไว้อีกครั้งแล้ว คราวนี้มารินแหงนดูหน้าเขา ใบหน้านั้นดูอายุไม่ต่างจากเธอเท่าไร เรือนผมสีน้ำเงินเข้มใบหน้าหล่อเหลาในแบบเอเชีย เขาคือสปอร์ หนึ่งในสองเทรนเนอร์ที่ด็อกเตอร์ออร์คิดส่งมาช่วยแม็กซ์และมาริน

“ขอบคุณมากนะ”มารินกล่าวอ้อมๆแอ้มๆ เธอรู้สึกอึดอัดเหลือเกินที่ต้องให้เขาช่วยถึงสองครั้งสองครา

“ไม่เป็นไรครับ”สปอร์ยิ้มให้ เขาปั้นยิ้มอ่อนโยนได้อย่างแนบเนียน เขาแนะนำตัวเองต่อทันที

“ผมสปอร์ครับ”

“อ...เอ่อ...มารินค่ะ”มารินยังคงทำตัวไม่ถูก เธอยังไม่รู้เลยว่าเขาเป็นใครมาจากไหน และช่วยเธอไว้เพราะเหตุผลอะไร

“ผมเป็นเทรนเนอร์มือขวาของด็อกเตอร์ออร์คิด ด็อกเตอร์เป็นสั่งให้ผมมาช่วยคุณน่ะ”สปอร์ตอบคำถามในใจของมาริน อันที่จริงไม่ใช่เพราะสปอร์อ่านใจเธอออก แต่เป็นข้อมูลแรกที่ควรจะอธิบาย

“ด็อกเตอร์ ให้มาช่วยฉัน?”มารินถามเหมือนไม่แน่ใจ

“ครับ มีสายข่าวรายงานมาว่าแก็งร็อคเก็ตกำลังจะโจมตีแม็กซ์น่ะ ด็อกเตอร์ออร์คิดเลยให้พวกเรารีบออกมาช่วย”

“ถ้างั้น ตอนนี้ตานั่นก็กำลัง...”มารินพำพึมกับตัวเอง ยังไม่ทันจบสปอร์ก็ตอบสวนขึ้นทันควัน

“ไม่ต้องห่วงหรอกครับ มีอีกคนไปช่วยแม็กซ์ไว้แล้วล่ะ”

“ใครบอกว่าฉันเป็นห่วงตานั่นกัน คนอย่างหมอนั่นน่ะตายๆไปซะเถอะ”มารินเปลี่ยนท่าทางเป็นอารมณ์เสียขึ้นทันควัน เธอยังไม่หายโกรธแม็กซ์

“ทะเลาะกันมาเหรอ”สปอร์ถามด้วยน้ำเสียงเรียบๆ

มารินไม่ตอบเธอสะบัดหน้าไปทางอื่นสบถพึมพำ ดวงตาของเธอขุ่นเคืองแฝงด้วยอาการเศร้าลึกๆ สปอร์จ้องมองไปในดวงตานั้น เขาอ่านมันออกอย่างทะลุปุโปร่ง มุมปากของชายหนุ่มปรากฏรอยยิ้มที่ดูไม่น่าไว้ใจ

“ความจริง คำสั่งของด็อกเตอร์บอกว่าให้พาไปรวมที่ศูนย์บัญชาการหลังจากช่วยพวกเธอเสร็จ คิดว่าหมอนั่นคงไปด้วย”สปอร์เปรยขึ้นลอยๆ แต่นั่นสะกิดใจมารินไม่เบา  

“ฉันไม่ไปที่ศูนย์บัญชาการนะ”เธอรีบบอก

“งั้นผมก็ไม่ไปครับ”สปอร์ยิ้ม

“เดี๋ยวสิ นายจะไม่ไปได้ยังไง เป็นคำสั่งด็อกเตอร์ไม่ใช่เหรอ”

“คำสั่งด็อกเตอร์แล้วไงล่ะ จะให้ผมปล่อยให้คนน่ารักๆอย่างคุณที่กำลังเป็นเป้าหมายของแก็งร็อคเก็ตอยู่คนเดียวได้งั้นเหรอ”

รอยยิ้มและคำพูดที่อ่อนโยนของสปอร์ทำให้หัวใจน้อยๆที่บอบช้ำของหญิงยาวอบอุ่นขึ้นมาทันใด มารินพลันรู้สึกตื้นตันอย่างบอกไม่ถูก และแล้วก็เหมือนเธอนึกอะไรบางอย่างออก

“จริงสิ พิ้กชูล่ะ” เด็กสาวลุกลี้ลุกลนขึ้นมาทันที เธอหันซ้ายหันขวาใหญ่

สปอร์ยิ้มนิดๆ ก่อนที่จะหันไปด้านหลัง

“เฮ้ พิ้กชู ออกมาได้แล้ว”

สิ้นเสียงสปอร์ พิ้กชูตัวหนึ่งก็มุดออกมาจากคอเสื้อคลุม ส่งเสียงร้องทักทายมาริน

“ปิ้กก้า!”

“พิ้กชู”มารินโพล่งขึ้นอย่างโล่ง “ไม่ได้สลบไปเหรอเนี่ย”

“แค่โดนเอเตบอสตบไปตีเดียว พิ้กชูของผมไม่ถึงกับสลบหรอกครับ”สปอร์ตอบ

“เอ๋ พิ้กชูนี่ ของนายงั้นเหรอ?”

“ครับ”

“งั้นก็แปลว่า ที่มันมาช่วยฉันไว้ก็เป็นคำสั่งของนายเหรอ”

“ใช่ครับ จากข้อมูลที่มีมา แก็งร็อคเก็ตคนนั้นชื่อว่าทาซิก้า เป็นสมาชิกระดับสูง ผมเดาว่าถ้าสู้กันตรงๆ ยังไงก็ยืดเยื้อ เลยหาวิธีพาคุณหนีออกมา โดยการส่งพิ้กชูเข้าไปก่อกวนเพื่อล่อให้อีกฝ่ายเกิดช่องโหว่สนใจแต่กับพิ้กชูอย่างเดียว พออีกฝ่ายส่งการูร่าออกมาจะโจมตี ผมก็รีบเข้าไปรับตัวคุณออกมาไงครับ”สปอร์อธิบายเป็นฉากๆ จนมารินสามารถเข้าใจเรื่องได้อย่างง่ายดาย เธอร้องอ๋ออย่างทึ่งๆ

______________________-

ประตูห้องเปิดผลัวะ! ชายคนหนึ่งถลันเข้ามาในห้องพร้อมกับชูเอกสารปึกหนึ่งขึ้นเหนือหัว หน้าตาเขารีบร้อนมาก

“มาแล้วครับด็อกเตอร์ ข้อมูลล่าสุดที่ผ่านการกรองอย่างละเอียดแล้ว”

ด็อกเตอร์ออร์คิดเงยหน้าขึ้นจากโต๊ะทำงาน

“ว่ายังไงบ้าง”เขาถามอย่างสนใจ

“แก็งร็อกเก็ตระดมพลใหญ่ไปที่เอนจูแล้วครับ มีเป้าหมายอยู่ที่หอคอยไฟไหม้”

“หอคอยไม้ไหม้”ด็อกเตอร์ทวนคำพลางขมวดคิ้วสงสัย เขากล่าวถามกับตัวเอง

“พวกมันต้องการอะไรที่นั่นกัน...”

ในความสงสัย เสียงๆหนึ่งก็ดังขึ้น

“บางทีสิ่งที่อาตมาจะบอกกล่าวต่อโยมด็อกเตอร์ต่อไปนี้อาจจะช่วยโยมได้”

ด็อกเตอร์หันมองไปที่ประตู พระชินโตสูงวัยผู้หนึ่ง ปรากฏตัวขึ้น เขาเดินเข้ามาอย่างสำรวม เขาคือบุคคลเดียวกับเคยถูกเรฟข่มขู่และได้แม็กซ์ช่วยเอาไว้เมื่อครั้งเกิดเรื่องที่หอคอยมาดาซึโบมิ

ด็อกเตอร์ออร์คิดรีบลุกขึ้นโค้งคำนับด้วยมารยาท ชายผู้ส่งข่าวก็ทำเช่นเดียวกัน

“ท่านใช่เจ้าอาวาสหลี่แห่งหอคอยมาดาสึโบมิใช่หรือไม่?”ด็อกเตอร์ออร์คิดถาม

“อาตมาเอง”

“เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้พบท่านหลี่ เชิญนั่งก่อน”ด็อกเตอร์ออร์คิดกล่าวอย่างนอบน้อมพร้อมกับผายมือไปยังเก้าอี้สำหรับผู้ติดต่องานหน้าโต๊ะทำงานของเขา

เขากล่าวอีกว่า

“ท่านหลี่มาเยี่ยมเยือนกะทันหัน ผมไม่ทันเตรียมการต้อนรับ ขออภัยด้วย”

พระชินโตตอบอย่างนุ่มนวล

“ไม่เป็นไร อาตมาก็ไม่ชอบบรรยากาศพิธีการเกินไป”

พระนั่งลง ด็อกเตอร์ก็นั่งตาม เจ้าอาวาสหลี่เป็นผู้พูดก่อน

“โยมคงรู้แล้วว่า หอคอยมาดาสึโบมิของอาตมาโดนแก็งร็อคเก็ตบุกเมื่อ ไม่นานมานี้”

“ครับ ผมทราบแล้ว”

“ครั้งนั้นอาตมาเกือบแย่เหมือนกันถ้าไม่ได้คนของโยมช่วยไว้ เขาคนนั้นมีฝีมือไม่น้อยทีเดียว ความหลังก็ไม่น้อย”

“แม็กซ์น่ะเหรอครับ”

“ใช่”

“เขาเป็นเทรนเนอร์รุ่นใหม่ที่ฝีมือดีคนหนึ่งทีเดียว แต่ยังไงคงไม่อาจเทียบระดับท่านหลี่ได้หรอกครับ”ด็อกเตอร์กล่าวพลางยิ้ม

“โยมด็อกเตอร์กล่าวเกินไปแล้ว”

“ท่านหลี่ต่างหากที่ถ่อมตัว ชื่อเสียงของท่านก่อนจะวางมือแล้วหันมาศึกษาธรรมะโด่งทั่วทุกทุกทวีป ทั้งคันโต โจโต โฮเอ็น ชินโอ ขอเพียงได้ยินชื่อจริงของท่านเท่านั้นทุกคนต้องนึกออกว่าท่านคือใคร”

“เรื่องนั้นมันเก่าแล้วอย่าพูดถึงเลย มือเข้าเรื่องกันเถอะ”เจ้าอาวาสเบนหัวข้อ

“ครับ ถ้างั้น ธุระของท่านหลี่คราวนี้คือ...”

“อย่างที่บอก อาตมาเคยโดนแก็งร็อคเก็ตเล่นงานที่หอคอยไฟไหม้ และครั้งนั้นมันมาเล่นงานอาตมาเพื่อถามหาของอย่างหนึ่ง” เจ้าอาวาสหลี่เงียบลง เหลือบตามองไปยังคนส่งสาร ด็อกเตอร์ออร์คิดรีบให้สัญญาณให้คนส่งสารออกไปก่อน

คนส่งสารออกไป ประตูปิดลง เจ้าอาวาสหลี่กล่าวต่อด้วยน้ำเสียงที่เบายิ่ง

“สิ่งนั่นคือกระดิ่งคริสตัล”

“ว่าไงนะ!”ด็อกเตอร์โพล่งขึ้นมาอย่างลืมตัว เขาหน้าซีดเหมือนเห็นผี ปากสบถพึมพำ

“ไอ้เจ้าบ้าซากากิเอ้ย”

_______________________-

Link to comment
Share on other sites

วิหคสังหาร นี่ท่าอะไรหว่า อยากให้มีชื่อภาษาอังกฤษกำกับด้วยจังแฮะ  เนื้อเรื่องยังสนุกเช่นเดิม แม็กซ์ที่ตกหลุมพรางที่ทำให้แตกคอง่ายแบบนี้เพราะความหลังสินะ

Link to comment
Share on other sites

มาตามอ่านจนครบแล้วเน้อ

สนุกทุกตอนเลย

คราวนี้ทั้งพระเอกกับนางเอกต่างแย่กันทั้งคู่เลย อยากให้กลับมาคืนดีเร็วๆ งุงุ

วิหคสังหาร ใช่ Sky Attack ป่าวหว่า หรือว่าจะเป็น Brave Bird?

Link to comment
Share on other sites

วิหกสังหาร นี้ sky attack กระมัง ครับ

---------------------------------------------------

โอ้ว สุภาพบุรุษช่วยสาวน้อยไปแล้ว ความเข้าใจผิดเล็กน้อยจนก่อเกิดเป็น ดราม่าสินะ อาาาา

น่าติดตามจริงๆ

เดาๆ เอานะ แมกซ์ นะจะไปฝึก วิชากะพระชินโต องค์นี้ นะเนี่ย โฮ่โฮ่ อยากรู้ชื่อจริงๆ ของพระรูปนี้จริงๆ

ซากากิ !!! ที่แท้หัวหน้าแก๊ง ร๊คอเก็ตก็หนีไม่พ้นชื่อนี้สินะ คึคึ

ติดตามกันต่อไ ป

Link to comment
Share on other sites

โอ๊ะ ขอบคุณที่ยังติดตาม  :pika12:

เรื่องชื่อท่าใส่ให้แล้วนะครับ

Link to comment
Share on other sites

ระเบิดโคลน นี่ท่า Mud Bomb สินะ เห็นว่าท่านี้ยังไม้ใส่

Link to comment
Share on other sites

เวลาจิตใจไม่ดี การต่อสู้ก็ดูไม่ดีไปด้วยเลยนะเนี้ย ช่างเป็นแผนของศัตรูที่แยบคายเสียจริงๆเลย!

ปล.1 พิ๊กชูพอนึกภาพแล้วดูน่ารักดีแฮะ

ปล.2 กระดิ่งคริสตัลจะนำไปสู่เรื่องอะไรต่อไปนะ

Link to comment
Share on other sites

กระดิ่งคริสตัล = Clear Bell รึปล่าวครับ? แฮะๆ

โอ้ว สปอร์มีพิชูด้วย?!? =o=~!

บรรยายได้แจ่มมากเลยอ่ะท่าน งงอย่างเดียวคือ "ระเบิดโคลน"... สีม่วง?

หรือว่าจะเป็น Sludge Bomb น้า~

[me=LuKung]พึมพัมกับตนเองต่อไป...[/me]

Link to comment
Share on other sites

คือพวกท่าที่ผมไม่ใส่คำแปล มักจะเป็นท่าที่ผมเคยใส่ไว้แล้วในตอนก่อนๆอ่าครับ ลองๆใช้สกิล ctrl+f ดูละกันเน้อ

Link to comment
Share on other sites

กระดิ่งคริสตัล มันทำอะไรได้ล่ะเนี่ยแก๊งร็อคเก็ตถึงต้องการ แต่ที่แน่ๆคือมันต้องเอาไปใช่ในทางชั่วร้ายอย่างแน่นอน

ปล.จะรอติดตามนะคร๊าบ~

Link to comment
Share on other sites

Guest bulbabenz

ตามอ่านสามตอนรวด(ตอนก่อนย้ายบอร์ดไม่ได้อ่านไปตอนนึง)

เพลินดี สนุกเช่นเคย

[me=ivynernZ]รอชมต่ออย่างเงียบ ๆ[/me]

Link to comment
Share on other sites

:pika10:

ตามมาอ่านจนถึงตอนที่20แล้วครับ ^^"

ด้วยการบรรยายของไอซ์ ทำให้ผมไม่มีอะไรจะวิจารณ์ครับ นอกจาก

"ชมอยู่เงียบๆ"

Link to comment
Share on other sites

มันมาก ๆ ๆ ๆ

Link to comment
Share on other sites

อยากจะถาม แต่ไม่รู้จะถามอะไร

.

..

....

.....เอาไงดีหว่า

......ชมอย่างเงียบๆต่อไปเรื่อยๆ ดีไหม ?

.......แบบคนอื่นๆ

Link to comment
Share on other sites

Please sign in to comment

You will be able to leave a comment after signing in



Sign In Now
  • Recently Browsing   0 members

    • No registered users viewing this page.
×
×
  • Create New...

Important Information

By using this site, you agree to our Terms of Use and Privacy Policy. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue.