Jump to content
We are currently closing new member registration for the time being. We apologize for the inconvenience. ×

[ฟิคเก่ามามาลงใหม่] คืนฝนตก...


ความฝันนิรันดร์กาล

Recommended Posts

ฟิคเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่แต่งขึ้นจ้า ไม่เกี่ยวข้องกับบุคคลใดหรือกลุ่มใดทั้งสิ้นนะ มันเป็นฟิคเก่าที่เราขุดเอามาลงจ้า เปลี่ยนชื่อตัวละครกับบทพูดนิดหน่อยเท่านั้นเอง อ่านเสร็จแล้วอย่าลืมเม้นกันด้วยน้า ขอบคุณจ้า

********************************************************************************************

คืนฝนตก

วันที่ X เดือน O ปี 20XX ชีวิตของผมสิ้นสุดลง ผมไม่ได้ป่วยตายหรือตายเพราะอุบัติเหตุหรอกนะ ผมถูกฆ่า!!!

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

คืนนั้นผมมัวแต่นั่งเก็บเลเวลในร้านเกมจนลืมเวลา พอรู้สึกตัวอีกทีก็ใกล้จะสี่ทุ่มแล้ว มันเลยเวลาที่ผมสัญญาว่าจะกลับบ้านมาเกือบชั่วโมงแล้ว ผมรีบวิ่งตรงกลับบ้านเพราะกลัวจะโดนแม่บ่นเอา ผมเคยฟังท่านดุด่าว่ากล่าวและบ่นจนหูชามาแล้ว มันไม่ได้รู้สึกดีนักหรอกนะกับการที่จะต้องมานั่งฟังคนที่พูดถึงแต่ข้อเสียเราเป็นชั่วโมงๆ แบบนั้น เพราะงั้นผมถึงได้รีบยังไงล่ะ ขอแค่กลับบ้านเร็วขึ้นสักนิดก็ยังดี

ผมเลือกใช้ทางลัดในการกลับบ้าน ทางนั้นมันก็ไม่ใช่ทางที่น่ากลัวอะไรหรอก เพียงแต่ว่าสุนัขดุเท่านั้นเอง ผมพยายามเดินเลี่ยงทางนี้ทุกครั้งที่มา แต่นี่มันก็มืดแล้ว ผมถึงได้วิ่งมาทางนี้ได้ ตอนที่ผมกำลังเลี้ยวเข้าซอยที่เป็นทางลัดนั้น จู่ๆ ฝนก็ตกและเริ่มตกหนักขึ้นเรื่อยๆ ผมวิ่งฝ่าฝนไปจนเริ่มรู้สึกว่าฝนหนาจนมองทางข้างหน้าไม่เห็น ผมจึงหยุดและค่อยๆ เดินคลำทางไปเรื่อยๆ

เหมือนผมจะมีโชคอยู่นิดๆ ใกล้ๆ จุดที่ผมยืนอยู่มีโกดังร้างแห่งหนึ่ง ถ้าผมจำไม่ผิดมันเป็นโกดังของบริษัทที่ผลิตเครื่องยนต์บางอย่าง แต่ล้มละลายเพราะเศรษฐกิจตกต่ำ เจ้าของจึงประกาศขายโกดังพร้อมที่ดินบริเวณนี้ แต่ก็ยังไม่มีคนมาซื้อ ผมเข้าไปหลบนในโกดังนั้น มันไม่มีอะไรน่ากลัวหรอกนะ ถึงฟ้าจะมืดและฝนจะตกหนักแค่ไหน แต่ผมก็ยังพอมองเห็นแสงไฟจากเสาไฟข้างถนนอยู่ แถมโกดังนี้เองก็ตั้งติดถนนและเสาไฟก็อยู่ใกล้ๆ ส่วนที่เป็นหน้าต่างพอดีด้วย ผมเลยเข้าไปหลบฝนได้อย่างสบายใจ จะมีก็แค่ความสกปรกเท่านั้นที่ผมยังกังวลอยู่

ดูเหมือนโชคดีของผมมันไม่ได้มาเดี่ยวๆ มันนำพาโชคร้ายมาด้วยเสมอ มีสายฟ้าผ่าลงมาใกล้ๆ กันนี้ ผมเองก็ไม่รู้หรอกว่าเป็นที่ไหน รู้แค่ว่ามันสว่างวาบไปทั่วเท่านั้นเอง แล้วหลังจากนั้นทั้งไฟถนนและไฟของบ้านเรือนโดยรอบก็ดับลง ทุกอย่างตกอยู่ในความมืดเสียแล้ว ผมพยายามทำใจให้สงบไม่ฟุ้งซ่านอะไร จนกระทั่งมีเสียงๆ หนึ่งดังขึ้นมา

ผมได้ยินเสียงเหมือนมีฝีเท้าของใครซักคนเดินเข้ามาใกล้ๆ ผมมองไม่ออกหรอกว่าเป็นใคร เพราะตอนนี้แม้แต่จะมองมือหรือเท้าของตัวเองก็ยังมองไม่เห็นเลย ดูเหมือนว่าเจ้าของเสียงฝีเท้านั่นก็ไม่รู้ว่าผมอยู่ที่นั่นเหมือนกัน

“นะ... นั่นใครน่ะ” ผมถามออกไปด้วยน้ำเสียงค่อนข้างหวาดกลัว

“อ๊ะ!” เสียงนั้นตอบกลับมาอย่างตกใจนิดๆ ซึ่งผมคิดว่าน่าจะเป็นเสียงของผู้หญิงแน่ๆ “ขะ... ขอโทษค่ะ คือ... ฉัน... ฉันแค่จะเข้ามาหลบฝนน่ะ ไม่คิดว่าจะมีคนอยู่ด้วย เอ่อ... คือ... แบบว่า... ฉันเพิ่งจะกลับมาจากเรียนพิเศษนะค่ะ”

ถือว่าเป็นโชคดีในโชคร้ายของผมนะ ที่ผมได้เพื่อนคุยแล้ว อย่างน้อยก็สามารถแก้เหงาได้ แถมเธอยังเป็นผู้หญิงอีกด้วย บางทีผมอาจจะทำความรู้จักกับเธอ สนิทกับเธอ และกลายเป็นแฟนเธอก็ได้

“ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมเองก็เข้ามาหลบฝนเหมือนกัน ฝนตกหนักมากเลยนะครับ” ผมพูดกลับไป

“ค่ะ” เธอตอบแล้วนิ่งเงียบไปสักพัก “บ้านอยู่แถวนี้เหรอคะ”

“ครับ บ้านผมเดินผ่านซอยนี้ไปแล้วเลี้ยวซ้ายตรงหัวมุม เสร็จแล้วเลี้ยวขวาอีกทีก็ถึงแล้วครับ” ผมตอบ

เงียบ... ไม่มีเสียงตอบกลับมา ผมคิดว่าเธออาจจะกำลังคิดหาเรื่องคุยอยู่แน่ๆ ผมรอสักพักไม่ได้ยินเสียงเธอตอบกลับมา ผมจึงเริ่มเป็นฝ่ายพูดก่อน

“เอ่อ... ผมชื่อโน้ตครับ ไม่ทราบว่า... เอ่อ...”

“ฉันชื่อปุ๋ยค่ะ” เธอรีบพูดตอบ

“เอ่อ... อ่า... ครับ... คือว่า...” ผมพูดตะกุกตะกักเพราะไม่รู้ว่าจะชวนคุยอะไรดี

“อะไรคะ?” เธอถามออกมา

เสียงของเธอทำให้ผมได้สติอีกครั้ง คำถามสิ้นคิดถูกพูดถามออกไปโดยที่ไม่รู้ตัว

“มีแฟนรึยังครับ” ผมถาม

“คือว่า...” เธออ้ำอึง

ฟังจากน้ำเสียงของเธอแล้วผมคิดว่าเธอกำลังลำบากใจ ผมจึงรีบพูดตัดบทไปว่า

“ถะ... ถ้าไม่อยากตอบก็ไม่เป็นไรครับ”

“มะ...ไม่ใช่นะ” เธอรีบพูด “เราเลิกกันแล้วต่างหาก” เธอตอบด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยจะสู้ดีนัก

“ขะ... ขอโทษครับที่ถามไป” ผมพูด

“มะ... ไม่เป็นไรค่ะ” เธอตอบแล้วเงียบไปสักพัก “ที่ถามแบบนี้ จะจีบฉันเหรอ...”

ผมสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำพูดของเธอ ถึงแม้เราสองคนจะอยู่ในความมืดมองไม่เห็นอะไรเลย แต่ผมก็ยังทำทีเขินไปอย่างช่วยไม่ได้

“อะ... อื้อ” ผมตอบ “แต่ว่า... ผมยังไม่เห็นหน้าของคุณ”

“ฉันเองก็ยังไม่เห็นหน้าของนายหรอก เรื่องแฟนเอาไว้ค่อยว่ากันอีกทีนะ” เธอตอบ

เวลาผ่านไปเรื่อยๆ ผมกับเธอเริ่มคุยกันได้ง่ายขึ้น และดูสนิทกันมากขึ้น แม้ผมจะไม่เห็นหน้าเธอก็ตามผมก็รู้สึกว่า เธอเป็นคนที่น่ารักและมีมนุษยสัมพันธ์ดีคนหนึ่ง บางครั้งเวลาที่ฟ้าแลบออกมา ผมพอจะมองเห็นเธอเพียงรางๆ แต่ก็ไม่อาจจะบอกรูปร่างหน้าตาของเธอได้

พวกเราคุยกันจนฝนเริ่มซาลงไป เธอขอตัวกลับไปก่อนเพราะบ้านเธออยู่ใกล้ๆ นี้ ผมได้ยินเสียงเธอค่อยๆ เดินออกไป เหมือนกับว่าเธอกำลังพยายามที่จะคลำหาเส้นทางออกอยู่

“เอ่อ... เราจะได้เจอกันอีกไหม ผมอยากเห็นหน้าคุณ” ผมถาม

“ฉันเองก็อยากเจอนายนะ แต่ว่า... เราจะเจอกันที่ไหนดีล่ะ” เธอถามกลับ

“อะ... เอ่อ...” ผมเองก็คิดอะไรไม่ค่อยออกจึงตอบออกไปอย่างสิ้นคิด “ที่นี่ก็ได้”

“งั้นขอเป็นวันอาทิตย์ตอนประมาณบ่ายสองนะ อีกแค่สองวันเอง” เธอพูด

“อื้อ แต่ผมจะรู้ได้ยังไงว่าเป็นคุณ ที่นี่ปกติก็เห็นจะมีเด็กมาเล่นกันบ่อยๆ”

“อา... เราหารหัสลับที่เรารู้กันสองคนดีมั้ย” เธอพูดเสนอด้วยน้ำเสียงนึกสนุก

“คืนฝนตก... รหัสว่า คืนฝนตก เป็นยังไง” ผมเสนอบ้าง

“อืม... ธรรมดาจัง แต่เอาเถอะ คืนฝนตกก็ได้ ฉันไปก่อนนะ บายจ้ะ” เธอพูด

“อืม บาย”

ผมได้ยินเสียงฝีเท้าเธอเดินออกไปจากโกดัง ฝนยังตกลงมาไม่ขาดสายเพียงแต่มันเบาบางลงกว่าเดิมเท่านั้น ผมเองก็น่าจะออกไปได้แล้วเหมือนกัน ผมลุกขึ้นพลางใช้มือควานหาทางออกไปรอบๆ โชคดีที่ไฟข้างทางที่ดับอยู่นั้นติดขึ้นมาพอดี ผมเองรู้สึกเสียใจดายนิดๆ นะ เพราะถ้าไฟไม่ดับละก็คงจะได้เห็นหน้าเธอไปแล้ว

เมื่อผมกลับมาถึงบ้านผมทนฟังแม่บ่นจนหูชาเลยทีเดียว แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ไม่ได้ทำให้ผมคิดอะไรมากหรอก เพราะในใจผมตอนนี้มีแต่เธอเท่านั้น ผมได้แต่เฝ้าฝันถึงใบหน้าหลายๆแบบ พลางคิดว่าใบหน้าของเธอจะเป็นยังไง ผมอยากให้ถึงวันอาทิตย์เร็วๆ จังเลย

............................................................................................

.............................................................................

......................................................

.............................

ในที่สุดวันอาทิตย์ก็มาถึง ผมไปรอในสถานที่นัดพบก่อนเวลาตั้งครึ่งชั่วโมง ระหว่างนั้นผมก็เดินดูอะไรๆ ไปรอบๆ โกดังก่อน รอบๆ โกดังไม่มีเด็กมาเล่นอะไรมากมายเหมือนอย่างเคย จริงๆ มันก็ไม่แปลกหรอก เพราะบังเอิญว่าวันนี้เป็นวันหยุดนักขัตฤกษ์ด้วย พวกผู้ปกครองจึงพาลูกๆไปเที่ยวกัน

ระหว่างที่ผมเดินดูอะไรต่ออะไรอยู่นั้น ผมก็ได้ยินเสียงฝีเท้าเดินเข้ามาด้านหลัง ผมยังไม่ได้หันกลับไปหรอก ผมคิดว่าทำใจสักนิดก่อนที่จะหันไปดูหน้าเธอก็คงจะน่าตื่นเต้นไม่น้อย ไม่รู้ทำไมนะ ทั้งๆ ที่อาจจะเป็นคนอื่นก็ได้แต่ทำไมในใจผมตอนนี้คิดว่าเป็นปุ๋ยเพียงอย่างเดียวนะ ผมหันหลังกลับไปพร้อมกับพูดว่า

“คืนฝนตก”

ชั่วพริบตาที่ผมได้เห็นเธอ ทำเอาหัวใจผมแทบจะหยุดเต้น เธอช่างน่ารักอะไรอย่างนี้ เธอเป็นสาวแว่นผมยาวสลวยไปจนถึงกลางหลัง ใส่ชุดสีชมพูสมกับเข้ากับตัวเธอชะมัด เมื่อเทียบกับผมแล้ว เหมือนเธอจะไม่เข้ากับผมเลย เธอโผเข้ามาหาผมเล่นเอาผมไม่ทันตั้งตัว ใจผมเต้นไม่เป็นจังหวะ และ...

อุก!!!

จู่ๆ ผมก็รู้สึกจุกเข้าที่ท้องอย่างบอกไม่ถูก ผมเจ็บจนพูดอะไรไม่ออก เมื่อผมมองลงไปยังท้องของตัวเอง ผมพบมีดเล่มหนึ่งปักอยู่ตรงนั้น ผมพยายามจะดิ้นหนี แต่ว่า ยิ่งดิ้นก็ยิ่งเจ็บ ผมล้มลงกับพื้น ในชั่วเวลานั้น ผมมองขึ้นไปที่ใบหน้าของเธอ เธอแสยะยิ้มอย่างและทำหน้าราวกับเด็กที่กำลังสนุกกับของเล่นใหม่พลางพูดว่า...

“คืนฝนตก”

หลังจากนั้น เธอกระโดดขึ้นคร่อมผมพลางดึงมีดออกมาจากท้องผม และแทงเข้าซ้ำแล้วซ้ำอีก

“ตาย... ตาย... ต้องตายให้หมด” เธอพูดอย่างเคียดแค้น “ไอ้พูดชายที่หวังแต่จะจีบผู้หญิงน่ะ ไอ้พวกหน้าม่อ ไอ้พวกหัวงู ฉันจะฆ่าให้ตายให้หมด เหมือนกับแฟนเก่าหลายๆ คนของฉันยังไงล่ะ” เธอระเบิดเสียงออกมา

ในตอนนั้นความเจ็บปวดกลืนกินทั่วร่างของผม ผมจุกจนร้องไม่ออก และหมดแรงที่จะคิดหนี เลือดของผมไหลทะลักออกมาจากบาดแผล ทำไมเธอต้องฆ่าผมด้วยนะ ผมทำอะไรผิดเหรอ... ผมว่า... ผมไม่ผิดนะ...

“นับแต่วันที่ฉันโดนผู้ชายเล่นสนุกมาหลายๆ ครั้ง ฉันจึงคิดจะฆ่า ฆ่าผู้ชายทุกคนที่เข้ามาจีบฉัน ไอ้พวกผู้ชายพรรค์นั้นน่ะ ไม่สมควรไม่ชีวิตอยู่หรอก มันต้อง...”

เธอยังคงพูดต่อไปเรื่อยๆ แต่ร่างกายผมเริ่มไม่ไหวแล้วละ ผมไม่ได้ฟังคำพูดของเธอเลย ดวงตาของผมไม่ยอมหลับลง ชีวิตของผมค่อยๆ เลือนหายไปแล้ว ทั้งอารมณ์ ความรู้สึกและ...

ลาก่อนโลกนี้... ลาก่อนชีวิตของผม...

Link to comment
Share on other sites

โอ้ ความรักเจ้าเอ่ย....อนาถแท้หนอ จะเจอรักทั้งทีดันมาแบบไม่เต็มซะงั้น ความรักนี้ช่างเจ็บปวดนะเนี้ย

ว่าแต่...ลื้อตายแล้วตามลำพังสองต่อสอง แล้วนี้ใครมาเล่าเรื่องนี้ให้ผมฟังละเนี้ย...เฮือก!!!

Me/ เผ่นออกจากบอร์ดในบัดดล

Link to comment
Share on other sites

แวบมาดูหลังจากลงฟิคตัวเองเสร็จครับ

หักมุมได้ฮา[??] มากๆ

บรรยายให้บรรยากาศลอยขั้นมาในหัวได้ดีมากๆ เลยครับ แต่เสียอย่างนึงไม่รู้ว่าฟิคเรื่องนี้พยายามจะสื่ออะไร อ่านตอนจบแล้วงงๆ เล็กน้อย ขอบคุณที่ลงให้อ่านครับ

Link to comment
Share on other sites

ไม่ทราบเหมือนกันอ่าว่าจะสื่ออะไร เราแต่งเมื่อสามปีที่แล้วอ่าจ้าา

Link to comment
Share on other sites

= ='' ชื่อตัวละคร.....มัน.....

เอ่อ....อา......

ให้ 4 คำ

[เรื่อง] [สั้น] [ฆ่า] [กัน]

ไม่พอเหรอ? เอาไปอีก 5 คำ

[สาว] [แว่น] [ฆ่า] [หนุ่ม] [ม่อ]

Link to comment
Share on other sites

นี่คือจุดจบของ เชน (นินจา) สินะ อิอิ

ปล. เชน นี่ชื่อจริงของใครบางคนในบอร์ดเราหรือเปล่านะ  :pika01:

Link to comment
Share on other sites

^

^

ก็ตา Hollow ไงคิมูระ อิอิ :pika01:

แยมเอามาลงอีกรอบทีนี่ จำได้เลยแฮะ = =

รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังอ่านสคูลเดย์แปลกๆ - -

Link to comment
Share on other sites

นี่คือจุดจบของ เชน (นินจา) สินะ อิอิ

ปล. เชน นี่ชื่อจริงของใครบางคนในบอร์ดเราหรือเปล่านะ  :pika01:

ลงสองบอร์ดชื่อคนไม่เหมือนกันน้าา ^^

Link to comment
Share on other sites

งะ เราอุตส่าห์แอบนึกว่า เชน คือชื่อจริงของนินจา นึกว่าแยมเอามาเฉลย  :pika11:

ที่นี่โน๊ตกับปุ๋ย พึ่งเห็น

Link to comment
Share on other sites

ตาย ตาย ตาย

ตาย ตาย ตาย  

ตาย ตาย ตาย

ตาย ตาย ตาย

ตาย ตาย ตาย

ตาย ตาย ตาย

ตาย ตาย ตาย

ตาย ตาย ตาย

ตาย ตาย ตาย

ผู้ชายหน้าม่อต้องตายให้หมด!!!!!!

ใส่ชุดสีชมพูสมกับเข้ากับตัวเธอชะมัด

อ่านแล้วแปลกๆ=-=

ชื่อจริงของนินนะเหรอคือ.......

ไม่บอก!!!!~

Link to comment
Share on other sites

หรือว่านินชื่อเนียร์  :pika01:

[me=Kimur@]โดนตบข้อหาปั๊มเนียน[/me]

Link to comment
Share on other sites

แทงไม่ยั้งครับผม = w ="

[me=ตัวธรรมดา]โดนฆ่าตาย..[/me]

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

หักมุมเหลือเกิน นึกว่าจะมีชู้แล้วโดนฆ่าซะอีกXD

Ps. อยากรู้เรื่องตอนสาวแว่นโดนผู้ชายแกล้งบ้างแฮะ

[me=ปิจูหูแฉก]วิ่งหนี[/me]

Link to comment
Share on other sites

Please sign in to comment

You will be able to leave a comment after signing in



Sign In Now
  • Recently Browsing   0 members

    • No registered users viewing this page.
×
×
  • Create New...

Important Information

By using this site, you agree to our Terms of Use and Privacy Policy. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue.