~The Legend of Unowns~ มหาตำนานแห่งอันโนน

[Glitch Misdreavus]

บทนำ การปรากฎตัวของของMissingno

“กริ๊ง~!!!!!!” เสียงนาฬิกาดังขึ้น

“เช้าแล้วเหรอเนี่ย.......” ผมหาวเบาๆแล้วเอามือเช็ดขี้ตา

“ความพยายามจะก่อเกิดตำนานบทใหม่” พ่อของผมมักจะบอกผมเสมอในตอนที่ผมท้อแท้

ตอนนี้คำพูดนี้ก็ยังดังอยู่ให้หัว แม้คนพูดจริงๆจะไม่ได้อยู่กับผมอีกแล้วก็ตาม.......

พ่อและแม่ของผมเป็นนักวิจัยโปเกมอนพันธุ์ใหม่

จะมีนักวิจัยสักกี่คนที่มีสิทธิ์ขับเครื่องบินของรัฐบาลไปวิจัยโปเกมอนในทวีปไหนก็ได้ หนี่งในนั้นคือแม่ของผมนี่ล่ะ

พ่อของผมแม้จะไม่มีชื่อเสียงเท่ากับแม่ แต่เขาก็เป็นพ่อที่ดีที่สุดที่ลูกคนหนึ่งสามารถมีได้ ท่านเป็นคนที่ผมรักที่สุดเสมอ 

แม่ของผมไม่ค่อยได้อยู่บ้านเนื่องจากภาระทางหน้าที่ แต่ผมก็ไม่เคยเหงาหรือโกรธท่าน ในเมื่อผมมีพ่ออยู่แล้ว

ผมเข้าใจดีว่าแม่ผมทำงานหนักเพียงใด ท่านมีเวลาพักไม่ถึงวันละ4ชั่วโมงด้วยซ้ำ

เดิม พ่อของผมเป็นโปเกมอนบรีดเดอร์ฝีมือดี เขารักโปเกมอนมากจนเหมือนจะคุยกับโปเกมอนได้

แต่เพื่อจะใกล้ชิดกับแม่ เขาจึงเลือกเดินออกมาจากเส้นทางของบรีดเดอร์ สุดท้ายท่านก็จากไปในตอนที่ทำงานวิจัยการบุกเบิกทวีปใหม่

“กี่โมงแล้วเนี่ยมูม่า~!!!” ผมตะโกน

“มู~” เสียงที่ผมคุ้นเคยดังมาจากชั้นล่าง

“ซวยแล้วไง ทำไมต้องมาสายเอาวันนี้ด้วยนะ~!!! เข้าบอลมาก่อน” ผมเก็บมูม่าเข้าบอลมาอย่างไม่มีทางเลือก

ผมรีบอาบน้ำแต่งตัวอย่างเร็วที่สุดแล้ววิ่งลงมาจากบ้าน ปากนั้นคาบขนมปังอยู่

ผมเหลือบมองมาที่เอว และรู้สึกอบอุ่นใจทุกครั้งที่เห็นเจ้าบอลลูกกลมๆแดงๆเหน็บอยู่ที่เอว

ผมหยิบบอลออกมาลูกหนึ่ง “ออกมา ‘สกาย’!” ผมปล่อยชิรุทออกมาจากบอล

“บิน(Fly)” ผมกระโดดขึ้นหลังชิรุท

“ไปที่คริสตัลสเตเดี้ยมเลย” ชิรุทพุ่งทะยานขึ้นไปบนฟ้า

“ยอดเลย มาทันด้วย สมกับเป็นนายเลยนะ” ผมลงจอดที่คริสตัลสเตเดี้ยม โล่งใจขึ้นเมื่อมองไปที่นาฬิกาในโปเก็ต 

ผมปล่อยมูม่าออกมาจากบอล แล้วเก็บชิรุทเข้าไปในบอล”ทำได้ดีมาก” ผมรีบวิ่งเข้าไปในสเตเดี้ยมแผนกลงทะเบียน

“ขอลงทะเบียนการแข่งรุ่นอายุ12 ถึง15ปีครับ” 

“ขอเทรนเนอร์การ์ดด้วยค่ะ” พนักงานบอก  ผมรีบหยิบออกมาจากกระเป๋า

ผมยื่นให้เธอ “ผมยังลงทะเบียนทันใช่ไหมครับ”ผมถามไปด้วยสีหน้าหวั่นๆ

“ทันแน่นอนค่ะ” เธอยิ้มให้  “อ๊ะ เกือบลืมไปเลย คุณชื่ออะไรเหรอคะ” เธอถามมา

ผมยิ้มแล้วตอบเธอไปว่า “เรย์ครับ”

“การลงทะเบียนสำเร็จ ผู้เข้าแข่งลำดับที่16 คนสุดท้ายพอดีนะคะ” ผมเสียวหลังวูบ “เกือบไปแล้วเรา”

ผมเดินไปที่สนาม มันกว้างใหญ่สมเป็นสนามที่ดีที่สุดในทวีป เต็มไปด้วยคู่แข่งที่ทำให้รู้สึกกดดัน

คริสตัลสเตเดียมเป็นสนามประลองโปเกมอนขนาดใหญ่มาก สามารถรองรับคนมากมายที่เดินทางมาเพื่อดูการแข่งขัน นอกจากส่วนที่นั่งผู้ชมและผู้แข่งขันแล้วล้วนทำจากแก้วสมชื่อ“คริสตัล”

กระจกที่กั้นระหว่างผู้ชมและสนามทำมาจากกระจกที่มีคุณสมบัติของ “กำแพงแสง” “รีเฟลคเตอร์” และ“เมจิคโคท” ที่สามารถป้องกันเทคนิคของโปเกมอนได้แทบจะ100% (ยกเว้นท่าที่รุนแรงมากเกินไปเช่น “ระเบิดตัวเอง”ซึ่งโดนห้ามใช้ในการแข่งขัน ) แต่ยังทำให้เสียงสามารถลอดผ่านไปได้

ผมมองไปที่ที่นั่งผู้ชม แม่ของผมนั่งยิ้มให้ผมอยู่ ท่านถึงกับลางานแล้วสละเวลาลาพักร้อนอันมีค่ามาเชียร์ผม นั่นเป็นเหตุผลที่ผมต้องมาแข่งให้ได้

กรรมการเดินไปที่กลางสนาม “สวัสดีครับท่านผู้ชมและผู้แข่งขันทุกท่าน ผมจะมารับหน้าที่อธิบายกฏให้ทุกท่านเองครับ”

“ผู้เล่นทั้งสองต้องเลือกโปเกมอนของตนสองตัวจากจำนวน6ตัวที่นำมาโดยไม่มีสิทธ์ รู้ว่าศัตรูเลือกอะไร

จากนั้นก็สู้กันโดยสองตัวที่เลือกทีละตัวเท่านั้น ใครที่แพ้หมดสองตัวก่อนจะแพ้ไป มีสิทธิ์เปลี่ยนตัวแต่ไม่มีสิทธิ์ใช้ไอเทม”  กรรมการเริ่มจับสลาก

“ผู้เข้าแข่งขันหมายเลข2และ8มาที่สนามได้เลย”

เด็กผู้ชายคนหนึ่งที่อยู่ข้างๆผมลุกขึ้น

เขาเป็นเด็กที่ตัวไม่สูงนัก สวมเสื้อยืดสีน้ำเงิน กางเกงยีนส์ ผมสั้นสีดำ หน้าตาดูสุภาพเรียบร้อย

“สู้เขาล่ะ” ผมพูดกับเด็กคนนั้น

“ขอบใจนะ” เขาตอบมายิ้มๆ

อีกฝ่ายเป็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง เธอมีผมสีน้ำตาลยาวสลวย สวมชุดกระโปรงสีเขียวอ่อน

จะด้วยความสวยของเธอหรืออะไรก็ตาม ผมเผลอจ้องเธอแทบไม่กระพริบตา

ทั้งสองเลือกโปเกมอนของตนได้แล้ว เด็กผู้หญิงเป็นคนส่งตัวแรกออกมาก่อน

“ชนะให้ได้นะชาร์ล็อท” เธอส่งโรเซเรียออกมา

“ฝากด้วยนะคิง” เด็กผู้ชายส่งนิโดริโน่ออกมา

“จิก(peck)” เด็กผู้ชายสั่ง “เลือกท่าที่เข้ากับรูปแบบของศัตรูสินะ โรเซเรียคงจะสู้กับนิโดริโน่ที่เป็นรูปแบบพิษได้ลำบากล่ะ”

“ช้าไป! ขลุ่ยใบไม้(grasswhistle)” โรเซเรียเป็นฝ่ายชิงโจมตีได้ก่อน โรเซเรียหยิบเอาใบไม้ขึ้นมา แล้วใช้มันเป่าเหมือนกับขลุ่ย มันทำให้นิโดริโน่ติดสภาวะหลับ

“โจมตีต่อเนื่องไปเลย พลังเหนือธรรมชาติ(Extrasensory)” )” โรเซเรียปล่อยคลื่นพลังบางอย่างออกมา ดูเหมือนมันได้ผลดีมาก นิโดริโน่หมดสภาพต่อสู้ในครั้งเดียว!

“โรเซเรียจำท่าพลังเหนือธรรมชาติได้ด้วยเหรอครับ” ผมตกใจมาก

“แน่นอนสิ  ได้มาจากการออกใข่กับดาเท็นกุไงล่ะ ได้ความรู้มาจากพ่อกับแม่มั่งไหมเนี่ย” แม่ของผมตะคอกตอบมา คำตอบนั้นทำให้ผมเงียบไปเลย

เด็กหนุ่มยังไม่ยอมแพ้ “ไปเลยคาโมเมะ” เขาส่งคาโมเมะออกมา

“ตบด้วยปีก(Wing Attack)” เขาสั่ง

คาโมเมะพุ่งตัวไปหาโรเซเรียแล้วตบด้วยปีกอย่างรุนแรง โรเซเรียไม่หลบ ท่าตบด้วยปีกนั้นจึงโดนเต็มๆ

“ไม่ตอบโต้งั้นเหรอ ถ้าอย่างนั้นก็ตบด้วยปีกซ้ำอีก” เขาสั่ง

โรเซเรียรับการโจมตีไปอีกโดยไม่หนี แต่เขาเริ่มสังเกตเห็นร่างของโรเซเรียเปล่งแสงออกมา

“เจริญเติบโต(Growth)นี่นา!!!” เขาตกใจมาก เจริญเติบโตเป็นท่าเฉพาะของโปเกมอนพืช มันจะเพิ่มพลังโจมตีกายภาพและพิเศษหนึ่งระดับทุกครั้งที่ใช้

“ไม่ทันแล้วล่ะ ตอนที่คาโมเมะบินโฉบฟิ้วๆอยู่ ชาร์ล็อทก็ใช้เจริญเติบโตไปสองครั้งแล้ว”

“ปิดเกมเลยชาร์ล็อท! เมจิคัลลีฟ(Magical Leaf)” โรเซเรียปล่อยใบไม้จำนวนมากที่มีสีงดงามราวกับสายรุ้งออกมา

แม้จะเป็นแค่เมจิคัลลีฟแต่รุนแรงราวกับลีฟสตรอมเลยทีเดียว คาโมเมะหมดสภาพต่อสู้ในครั้งเดียว

ทั้งสนามเงียบสนิท ราวกับการต่อสู้นั้นสะกดผู้ชมเอาไว้

“ผู้ชนะคือหมายเลข2 คุณอีฟครับ !!” เสียงของกรรมการดังขึ้น “เธอชื่ออีฟน่ะเอง”

กรรมการเดินไปจับฉลากอีกรอบ “การแข่งรอบถัดไปคือ...... หมายเลข1และ16ครับ ! เดินมาที่สนามได้เลยครับ”

“หมายเลข1นี่แปลว่ามาสมัครเป็นคนแรกเลยสินะ  ต่างจากเรามากเลยแฮะ” ผมคิดในใจ

“สองตัวเหรอ เลือกไม่ถูกเลยนะ”

อีกฝ่ายเป็นเด็กชายคนหนึ่ง ใส่ชุดสีดำและสวมผ้าคลุมสีน้ำตาล หน้าตาดูเหมือนอายุมากกว่า25ไปแล้ว

“เนี่ยนะสิบห้า? ช่างเถอะ ถ้าลงทะเบียนมาได้ก็น่าจะใช่ล่ะ”

เขาเป็นฝ่ายส่งโปเกมอนออกมาก่อน เขาส่งอันโนนออกมาโดยไม่พูดอะไร อันโนนตัวนั้นเป็นฟอร์มรูปตัวIสีน้ำเงิน 

“ยอดเลยแฮะ ได้เห็นโปเกมอนไชนี่ในการแข่งด้วย”

ผมส่งมูม่าออกไป “ฝากด้วยล่ะคู่หู”

อีกฝ่ายยังไม่พูดอะไร แต่อันโนนของเขาก็จู่โจมมาด้วยท่าพลังเร้นลับ(Hidden power)

มูม่าของผมหลบได้ไม่ยากนัก แต่ว่า......

เสียงระเบิดดังขึ้นจากรอบๆตัว ผมหันไปมองก็พบอาบุโซลป่าตัวหนึ่งกำลังอาละวาดอยู่ 

อาบุโซลตัวนั้นมีหน้า,เท้า,หางสีน้ำตาลเข้มและมีขนปกคลุมตัวสีดำสนิท “ไชนี่เหรอ” ผมคิดในใจ

“มันใช้ลำแสงทำลายล้างนี่นา ระวังตัวด้วย” แม่ของผมเตือน

“หยุดการแข่งชั่วคราว” กรรมการตะโกนท่ามกลางความโกลาหล

พนักงานรักษาความปลอดภัยต่างก็ส่งโปเกมอนต่อสู้และแมลงออกมา

แต่ว่าท่ารูปแบบแมลงนั้นไม่ค่อยได้ผล ส่วนท่ารูปแบบต่อสู้นั้นกลับโจมตีไม่โดน!

“มันอะไรกันเนี่ย” ผมตกใจมาก

มันเริ่มตอบโต้โดยลมที่คมราวกับใบมีด แอร์สแลช(Air Slash) โปเกมอนของพวกพนักงานแพ้ไปทีละตัวราวกับใบไม้ร่วง

แต่ผมเริ่มสังเกตอะไรได้จากมันนิดๆ......

มันหันมาหาคู่แข่งของผม แล้วโจมตีใส่ด้วยท่าคลื่นความมืด(Dark pulse)

อันโนนของเขาหลบได้แล้วสวนไปด้วยท่าพลังเร้นลับ(Hidden power) อาบุโซลตัวนั้นเซไปเล็กน้อย

“พลังเร้นลับนั่นเป็นธาตุอะไรเหรอครับ” ผมตะโกนถาม

“ธาตุมารน่ะ !” เขาตะโกนตอบมา

ผมส่งมูม่าออกไป “ฝากด้วยนะ” ผมพูดอย่างไม่มั่นใจนัก

“ชาโดว์บอล!!! (Shadow ball)”  ผมสั่ง

มูม่ายิงชาโดว์บอลออกไป บอลเงาสีดำสนิทพุ่งไปโดนอาบุโซลตัวนั้นเต็มๆ  มันร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด

“อะไรกัน ! ” พนักงานรักษาความปลอดภัยตกใจมาก

“มันเป็นโปเกมอนโกสท์ !!” ผมตะโกนบอก

แม้จะไม่ค่อยเชื่อ พวกพนักงานรักษาความปลอดภัยก็ใช้ท่าประเภทมาร,โกสท์ใส่มัน อาบุโซลนั้นร้องออกมาแล้วสลายหายไป

“นี่มันอะไรกันเนี่ย... !?” แม่ของผมตะโกนออกมาด้วยความตกใจและสับสน

“ผมสังเกตว่ามันน่ะไม่ค่อยบาดเจ็บจากการโจมตีธาตุแมลง,ต่อสู้อย่างที่ควรจะเป็น แต่กลับบาดเจ็บหนักจากการโจมตีด้วยท่าธาตุมารน่ะครับ”ผมพยายามอธิบายให้แม่และพนักงานรักษาความปลอดภัยฟัง

แต่มันก็เป็นสิ่งที่เกินกว่าจะเข้าใจได้อยู่ดี อาบุโซลธาตุโกสท์เนี่ยนะ !?

หมู่ผู้คนที่แตกกระจายเริ่มสงบลงอีกครั้งหนึ่ง...........

จบบทนำ

เผื่อว่าใครที่ไม่รู้จักโปเกมอนตัวไหนในฟิคนี้นะครับ จะได้นึกภาพตามได้ง่าย

หรือชื่อภาษาอังกฤษ Misdreavus มีรูปแบบ 

หรือชื่ออังกฤษ Swablu มีรูปแบบ 

หรือชื่ออังกฤษ Roselia มีรูปแบบ 

หรือชื่ออังกฤษ Nidorino มีรูปแบบ

หรือชื่ออังกฤษ Wingull มีรูปแบบ

หรือชื่ออังกฤษ Unown มีรูปแบบ

*ในเรื่องเป็นอันโนนไชนี่ จะมีร่างสีน้ำเงินทั้งร่าง

หรือชื่ออังกฤษ Absol ปกติจะมีรูปแบบ

*ในเรื่อง อาบุโซลประหลาดนั้นมีขนสีดำและตัวสีน้ำตาลเข้ม

ขอขอบคุณภาพโปเกมอนจาก

http://bulbapedia.bulbagarden.net/wiki/Main_Page

http://www.serebii.net/index2.shtml

เว็บไม่มีสไปรท์แล้วลำบากแหะ = =

_______________________________________________________________________________________________________

*แก้ไขเนื้อเรื่องยิบย่อยรอบแรกแล้วครับ แล้วก็เพิ่มการบรรยายลงไปในเรื่องอีกตามที่แนะนำมาด้วยครับ

นี่เป็นเรื่องที่ผมแต่งเป็นเรื่องแรกครับ กังวลมากกับหลักการเขียน การเว้นบรรทัด การเว้นวรรค ฯลฯ

ถ้ามีข้อผิดพลาดในส่วนไหนบ้างก็ช่วยเตือนด้วยนะครับ จะนำไปปรับปรุงอย่างแน่นอนครับ

[BLYTHE]

อันโนนนี่มัน Unowns ไม่ใช่เหรอฮว้าฟฟฟฟ

อ่านเรื่องนี้ผ่านๆในเฟสละ ผมว่าการบรรยายยังน้อยอยู่นะ

พวกตัวละคร คริสตัลสเตเดียม ท่าของโปเกมอน บลาๆๆ นึกภาพไม่ค่อยออกเลยครับ ._.

อย่างท่า ชาโดว์บอล ก็น่าจะบรรยายหน่อยนะครับว่ามันมีลักษณะยังไง

เนื้อเรื่องในบางส่วนอ่านแล้วยังงงๆอยู่นะครับ อย่างตอนอาบุโซล ผมงงตรงที่ตัวละครตะโกนอะไรกันหว่า = =

ดำเนินเรื่องค่อนข้างเร็วไปนะครับ แต่เนื้อเรื่องก็น่าติดตามดีครับ

จะรออ่านตอนต่อไปนะครับ

[Kimur@]

แต่งครั้งแรกบรรยายได้ขนาดนี้ ผมว่าดีแล้วครับ 

[Glitch Misdreavus]

อันโนนนี่มัน Unowns ไม่ใช่เหรอฮว้าฟฟฟฟ

อ่านเรื่องนี้ผ่านๆในเฟสละ ผมว่าการบรรยายยังน้อยอยู่นะ

พวกตัวละคร คริสตัลสเตเดียม ท่าของโปเกมอน บลาๆๆ นึกภาพไม่ค่อยออกเลยครับ ._.

อย่างท่า ชาโดว์บอล ก็น่าจะบรรยายหน่อยนะครับว่ามันมีลักษณะยังไง

เนื้อเรื่องในบางส่วนอ่านแล้วยังงงๆอยู่นะครับ อย่างตอนอาบุโซล ผมงงตรงที่ตัวละครตะโกนอะไรกันหว่า = =

ดำเนินเรื่องค่อนข้างเร็วไปนะครับ แต่เนื้อเรื่องก็น่าติดตามดีครับ

จะรออ่านตอนต่อไปนะครับ

แต่งครั้งแรกบรรยายได้ขนาดนี้ ผมว่าดีแล้วครับ   

ขอบคุณมากนะครับ

เดี๋ยวผมจะมาแก้ไขพยายามเพิ่มการบรรยายอีก ตอนนี้ยังใช้คำไม่เก่ง กลัวว่าถ้าบรรยายมากไปจะรกหรือยิ่งทำให้คนอ่านงงน่ะครับ

ขอบคุณที่เตือนเรื่องชื่อเรื่องนะครับ แก้ไขเรียบร้อยแล้ว *หน้าแตกอย่างรุนแรง*

[Morphine]

ผมว่าก็สนุกดีนะคับ น่าติดตามดี