SSP's Diary(Version II)(18+ sometimes/usually comedian)

[Loveless Nova]

อ่านไม่ทันแล้ว 

[SKYNET]

ภาคMovieแอบยาว

ต้องหาเวลาอ่านให้ดีๆนะ

[Version5]

ซึ้งหงะ T T

อ่านแล้วอยากร้องไห้ 

[Chibi-Farfetchz]

ยาวเหยียดเลยศ.จ  :like:

ซึ้งหลาย

[SKYNET]

(หิมะตกในดาวมาริ)

Gold : (อยู่ในบ้าน)อืมมม แบบนี้อยู่บ้านน่าจะดีที่สุด เพราะยังไงถ้าออกไปก็หนาวแน่ๆ แถมลาติ๊จังก็ชอบออกตามไปด้วยอีก ห่วงเธอจริงจริ๊ง

ลาติ๊จัง : แต่ถ้าหนาวๆแบบนี้ อยู่กันใกล้ๆบ้านก็หวานไปอีกแบบนะคะ(เกาะแขนGold)

Gold : นั่นซิเนอะ

ลาติ๊จัง : แบบนี้อยากได้ใครซักคนมากอดจัง ต้องอุ่นแน่ๆ

Gold : อยากได้ใครอ่ะ

ลาติ๊จัง : ลูกไงคะ

Gold : (ไปนั่งกอดเข่าในมุมมืด)

ลาติ๊จัง : ล้อเล่นน่าพี่Gold อ่ะแทบคำขอโทษนะ(จุ๊บแก้ม)

Gold : (หน้าแดง)

ลาติ๊จัง : อยู่ด้วยกันทั้งครอบครัวนี่แหละอุ่นที่สุดแล้วล่ะ เนอะ วิล จัสมิน

วิล & จัสมิน(ขี่หลังวิลอยู่) : ฮะ พ่อแม่

(บนเกาะน้ำแข็งกลางทะเลของดาวมาริ)

Freeze : ฮ้า อากาศสดชื่นดีจังแบบนี้

Freeze : ถ้าได้ยูโกะมาเล่นด้วยจะดีขนาดไหนน้า

Freeze : (มองไปในทะเล)ไม่มีวี่แววของสัตว์น้ำเลยแฮะ ลงไปอยู่ใต้น้ำกันหมดแล้วมั้ง

(มีบูมเมอแรงรูปพระจันทร์ลอยมาโดนภูเขาน้ำแข็งข้างหลังFreezeจนถล่ม)

(ครืนๆๆๆๆ)

Freeze : หิมะถล่มเหรอ ฮึบ(เสกดาบน้ำแข็งมาอยู่ในมือ)

Freeze : (เอาดาบจ่อน้ำแข็งที่ถล่มลงมาตอนถึงตัว)

(ก้อนน้ำแข็งทั้งหมดหยุดนิ่งไปทั้งอย่างงั้น)

Freeze : กิ๊ก<<<ดีดนิ้ว

(ก้อนน้ำแข็งทั้งหมดตกลงพื้นโดยไม่กลิ้งต่อ)

Freeze : แข็งเป็นแข็ง ไม่ว่าอะไรก็ตาม

??? : (ฝีมือไม่ตกเลยนะ เจ้าแห่งน้ำแข็ง สงสัยได้สนุกกันอีกรอบแน่)

(ตอนกลางคืนบนเตียงอุ่นๆ)

ลาติ๊จัง : พี่Goldขา

Gold : อะไรจ๊ะสาวน้อย

ลาติ๊จัง : หนูมีอะไรมาให้แหละ แต่ต้องมีของมาแลกนะ

Gold : แลกอะไร?

ลาติ๊จัง : คือหนูจะแลก...

Gold : (ยื่นหน้ามาใกล้)

ลาติ๊จัง : แลก...

Gold : (ยื่นมาใกล้อีก)

ลาติ๊จัง : แลก...

Gold : (หน้าผากติดกับลาติ๊จัง)

ลาติ๊จัง : แลกน้ำลายค่ะ(จ๊วบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ)(<<<จูบแบบดูดดื่มสุดๆ)

Gold : อุ๊บ(เล่นแผนนี้เลยรึ)

ลาติ๊จัง : (เอาปากออกมา)มีแลกอีกอย่างนะคะ

Gold : (ตั้งรับไม่ทัน)มีอะไรอีกเหรอ

ลาติ๊จัง : มาแลกDNAกันเต๊อะ(คลุมโปง)

Gold : แหม พูดซะเข้าใจยากเชียวนะเธอจ๋า

ลาติ๊จัง : อร๊างงงงงงงงงงงงงงงงงงงง พี่Gold

[Loveless Nova]

The Movie นี้ได้บรรยากาศโรแมนติกจริงๆ แต่แอบอิงมาากเรื่อง Movie ของคุณซาโตชิด้วยนะเนี้ย -*-

ในที่สุดก็อ่านตามทันแล้ว หวานซึ้งไม่ขาดน้ำตาลจริวๆ คุๆๆ

[Version5]

หลังจากเดอะ มูฟวี่แล้ว ก็ต่อด้วยเรทสินะ  = =

[SKYNET]

The Movie นี้ได้บรรยากาศโรแมนติกจริงๆ แต่แอบอิงมาากเรื่อง Movie ของคุณซาโตชิด้วยนะเนี้ย -*-

ในที่สุดก็อ่านตามทันแล้ว หวานซึ้งไม่ขาดน้ำตาลจริวๆ คุๆๆ

ความจริงแล้วภาคนี้เป็นMovieภาคแรกที่แต่งนะ(เนื่องจากมือใหม่ เลยดัดแปลงเนื้อเรื่องเอา) แต่ถ้าตามกาลเวลาSSPนี่คือภาคที่ 5

จนถึงตอนนี้ แสงสีฟ้าเล็กๆนั้นก็ยังส่องสว่างอยู่ที่หัวใจSilverอยู่ตลอดเวลาโดยที่Silverไม่รู้ตัวเลย

[SKYNET]

Gold : ช่วงเวลาแห่งความสุขแบบนี้...เฮ้อ(ถอนหายใจ)

Gold : ไม่อยากให้เกิดปัญหาเลยจริงๆ

ลาติ๊จัง : ช่วงนี้บ้านเราอบอุ่นดีนะคะ ตราบใดที่เราทุกคนอยู่ด้วยกัน

Gold : จริงด้วยจ๊ะ

Gold : โปเกมอนทุกตัวในบ้านตอนนนี้ก็ดูมีความสุขกันทุกตัว รู้สึก.....

เจ้าหน้าที่SSP(ติดต่อมาทางวิทยุในชุดของGold) : ท่านGoldครับ เราตรวจเจอพลังงานด้านลบครับ

Gold : แล้วไง(ตอบแบบชิวๆ)

เจ้าหน้าที่SSP : คือพลังงานขยาดนี้มัน เอ่อ..... ท่านดูเองละกัน(ตัดสาย)

Gold : เฮ้อ ปัญหามาจนได้ซิน่า(หลับตาแล้วกางแขนออกข้างลำตัว)

Gold : (ลืมตา)ขนาดเรดาห์ยังจับได้ แสดงว่าจวนถึงแล้วซินะ

Gold : ไม่ว่ายังไงฉันก็ไม่ให้ที่ต้องตกเป็นของแกหรอก(กำมือจนไฟสปาร์ก)

ลาติ๊จัง & วิล & จัสมิน : (ไปกระจุกกันอยู่ที่มุมบ้าน)

Gold : (หันมาหัวเราะแห้งๆ)แฮะๆ โทษที เลือดขึ้นหน้าไปหน่อย

Silver(โผล่มาจากไหนไม่ทราบ) : นายมีเลือดซะที่ไหนล่ะ

Gold : Silver มาตอนไหนเนี่ย

Silver : ได้ยินตั้งแต่เจ้าหน้าที่ติดต่อมาแล้วล่ะ เจ้านั่นจะมาอีกแล้วซินะ

Gold : ฉันขอร้องนะ อย่าบอกใครเรื่องนี้เป็นอันขาดนะ

Silver : นายจะเสี่ยงสู้กับเจ้านั่นคนเดียวอีกเหรอ นายอาจจะมีโอกาสแพ้ก็ได้

Gold : (เขย่าตัวSilverอย่างแรง)ฉันไม่อยากให้มีการสูญเสียระหว่างการต่อสู้ของฉันกับเจ้านั่นอีก!

Silver : (เขย่าGoldคืน)แต่ก็ไม่มีใครอยากให้นายเอาชีวิตไปเสี่ยงกับหมอนั่นนะ!

Gold & Silver : (เงียบไปทั้งคู่)

Silver : ฉันบอกนายได้แค่นี้แหละ เรื่องบอกคนอื่นน่ะ ฉันไม่บอกใครหรอก แต่เดี๋ยวคงรู้ตัวกันเอง

Silver : หลังจากนนี้นายตัดสินใจเองนะ แต่ถ้าจะลุยละก็

Silver : ห้ามแพ้เด็ดขาด

Gold : (เดินหนีเข้าห้องทำงานไป)

ลาติ๊จัง : พี่Gold คุณSilverไม่พูดอะไรหน่อยเหรอ

Silver : ยิ่งหงุดหงิดจะยิ่งเป็นปัญหาเข้าไปใหญ่ ปล่อยเค้าไปเถอะ

Silver : มีความสัมพันธ์บางอย่างระหว่างเค้ากับหมอนั่นอยู่ ไปก่อนละ(เอาผ้าคลุมตัวเองหายไป)

ลาติ๊จัง : พี่Gold ขอร้องล่ะ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น อย่าทิ้งหนูไปนะ

Gold : (นั่งอยู่ในห้องทำงานเงียบๆ)

หินแห่งชีวิต : ฉันรู้ว่านายไม่อยากให้ใครมาเสี่ยงด้วย แต่ว่ารับมือกับหมอนั่นคนเดียวนายอาจจะ...

Gold : ขอฉํนใช้ความคิดคนเดียวก่อนนะ นายไปอยู่กับลาติ๊จังก่อนไป

หินแห่งชีวิต : แต่ว่า...

Gold : ออกไป!

หินแห่งชีวิต : (ลอยออกมานอกห้องหาลิ๊จัง) ดูท่าว่าจะกลุ้มใจสุดๆเลยนะเนี่ย ขอโทษทีนะที่ช่วยอะไรไม่ได้เลย(ลอยหายไปในตัวลาติ๊จัง)

(ในบ้านSilver)

Silver : ให้นมลูกรึยังล่ะ

เครซเซอเลีย : ให้เจ้าหญิงจัดการให้เรียบร้อยแล้วล่ะ

Silver : ฉันมีข่าวร้ายจะบอกเธอนะ

เครซเซอเลีย : (ตกใจ)อะไรเหรอคะ

Silver : เราอาจจะได้อยู่ด้วยกันอีกไม่นานนะ

Silver : เพราะฉันอาจจะ.....อุ๊บ(หยุดพูด)

เครซเซอเลีย : อาจจะอะไรSilver

Silver : ไม่มีอะไรๆ ลืมๆมันไปเถอะ

Silver : (อีกไม่นานแน่ อุตส่าห์ได้เจอRanaแท้ๆ ขอร้องเถอะ อย่าได้มีอะไรเกิดขึ้นเลย)

Silver : (มองไปที่ดาบ)(อาจารย์ ผมควรทำยังไงดี)

[Loveless Nova]

โอ้!! Climax time กำลังจะมาแล้ว!!

[SKYNET]

Gold : ไม่ว่ายังไงฉันก็จะไม่แพ้แกเด็ดขาด

Gold : แม้ว่าฉันจะต้องตายก็ตาม(รวมพลังงานทั้งหมดมาไว้ที่แกนพลังงาน)

Gold : (วิ่งเข้าไปกอดอะไรซักอย่าง)Extreme explosion

บึ้มมมมมมมมมม(<<<เกิดการระเบิดขนาดใหญ่)

ลาติ๊จัง : (สะดุ้งตื่น)อย่านะพี่Gold!

วิล & จัสมิน : (ตกใจตื่น)เป็นอะไรแม่

ลาติ๊จัง : อ๊ะ แม่ขอโทษทีนะ(มองไปข้างๆ)

ลาติ๊จัง : (พี่Goldยังไม่มานอนอีกเหรอ)

จัสมิน : ตกลงแม่เป็นอะไรคะ

ลาติ๊จัง : คือแม่ฝันร้ายเรื่องพ่อน่ะ

วิล : แม่ยังกังวลเรื่องพ่ออยู่ซินะ

ลาติ๊จัง : ...(ทำหน้าไม่สบายใจ) นอนต่อเถอะลูก

(จนรุ่งเช้า)

ลาติ๊จัง : (ตื่นมาก็หันไปมองข้างๆก่อนเลย)

ลาติ๊จัง : (พี่Goldไม่ได้มานอนด้วยจริงๆซินะ)

ลาติ๊จัง : (เปิดประตูออกมาข้างนอก)(เราคิดมากไปเองเหรอ)

Gold : (นั่งดูคอมพิวเตอร์อยู่ที่โซฟา)

Gold : (พับคอมเก็บ)แม้อยู่ใกล้แต่กังวลไปก็ไม่ช่วยอะไรขึ้นมา

ลาติ๊จัง : (ยังคิดถึงเรื่องนั้นอยู่อีกเหรอ)

Gold : (หันมาเจอลาติ๊จัง)อรุณสวัสดิ์สาวน้อย

ลาติ๊จัง : อรุณสวัสดิ์ค่ะ พี่Gold

Gold : โทษทีนะที่เมื่อคืนไม่ได้ไปนอนด้วย พอดีพี่มีงานนิดหน่อยน่ะ

ลาติ๊จัง : (มานอนซบตักGold)ไม่เป็นไรค่ะ

Gold : สงสัยคืนต่อไปพี่คงโดนน้องคิดบัญชีอีกแน่เลยซิเนี่ย 555+

ลาติ๊จัง : แหม พี่นี่ก็...

ลาติ๊จัง : (ดูเหมือนจะไม่กังวลเรื่องเมื่อวานเลยซินะ สงสัยเราคงคิดมากไปเอง)

ลาติ๊จัง : (ฮิๆๆ คืนนี้จะจิ้นให้ลืมไปเลย)

Silver : (มองมาจากหน้าต่างตั้งแต่เมื่อคืน)Gold

Silver : นายน่ะ กำลังเก็บอาการเพื่อให้ลาติแอสสบายใจซินะ

[SKYNET]

(ตอนดึก)(Fangร้องไห้โยเย)

เครซเซอเลีย : (สลึมสลือ ตื่นมาดูลูก)

เครซเซอเลีย : (เห็นSilverยืนอุ้มลูกอยู่)

เครซเซอเลีย : (แบบนี้คงฉันไม่ต้องแล้วล่ะ)(นอนต่อ)

Fang : (เงียบหลับไปแล้ว)

Silver : บางทีพ่ออาจจะไม่มีโอกาสได้อุ้มลูกอีกก็ได้

Silver : อยู่กับแม่ดีๆนะ Fang (วางลูกลงที่เดิม)

Silver : (หยิบดาบกับหน้ากากมาสวม)(วางแผ่นกระดาษไว้แทนที่หน้ากาก)

Silver : (หันมามองเครซเซอเลีย)Rana ถ้าชาติหน้ามีจริง ฉันขอเกิดมาอยู่คู่กับเธออีกนะ อย่าลืมมาดูแลฉันด้วยล่ะ

Silver : (สวมชุดเกราะ[จีน]และผ้าคลุมเต็มยศ)(เดินมาหน้าบ้านแล้วกางผ้าคลุมบินหายไปบนฟ้า)

(หลังจากที่โดนลาติ๊จังคิดบัญชีเรื่องไม่นอนด้วยไป 1 คืน)

(ตอนเช้า)

Gold : (หลับตาแล้วกางแขนออกข้างลำตัว)

Gold : (ลืมตา)ได้เวลาแล้วซินะ

ลาติ๊จัง : เวลาอะไรเหรอพี่Gold

Gold : ลาติ๊จัง (ดึงลาติ๊จังมากอด)

Gold : (บางที ฉันอาจจะไม่มีโอกาสได้กอดเธออีกแล้วก็ได้ ยังไงก็รักษาตัวด้วยละกัน ลาติ๊จัง)

วิล : (ตื่นตามมา)พ่อทำอะไรแม่แต่เช้า

ลาติ๊จัง : (งงอยู่กับGold)พี่Goldวันนี้เป็นอะไรเนี่ย

Gold : วิล มานี่หน่อยซิ

วิล : (ลอยมาหาGold)

Gold : พ่อขอฝากแม่ด้วยนะ

ลาติ๊จัง : เอ๋?

Gold : (ผลั๊วะ<<<เอามือสับไปที่คอลาติ๊จัง)

ลาติ๊จัง : อะ...(ฝุ่บ<<<สลบลงพืนไป)

วิล : (ตกใจ) พ่อทำอะไรน่ะ!

Gold : ...(ติดไอพ่นที่มือและเท้าตรงดิ่งหายไปบนฟ้า)

วิล : พ่อออออ

(ตำแหน่งซักที่ในอวกาศ)

Gold : (มองไปที่เรดาห์บนหน้าปัดในชุด)อยู่แถวๆนี้แหละนะ

Gold : (ร่อนลงที่เศษดาวเคราะห์น้อยซักดวง)

Gold : มาแล้ว

(มีเงาทมิฬแผ่ออกมาจากหลังก้อนหิน)

??? : ในที่สุดแกก็โผล่หัวออกมาได้ซินะ จอมทัพGold

??? : แต่ไม่ว่ายังไง แกก็ไม่เหมาะสมกับยศนั้นอยู่ดี

??? : และSSPก็ต้องกลบมาเป็นของข้า!

Gold : SSPไม่ได้เป็นของใครทั้งนั้น มันเป็นของทุกชีวิตในจักรวาล

Gold : และจิตใจอย่างแกก็ไม่มีวันสมควรจะครอบครองด้วย

Gold : จอมทัพDiamond จอมทัพรุ่นที่ 1 ของSSP

Diamond : ยังจำกันได้อีกเหรอเนี่ย ต้องขอบใจจริงๆ

Diamond : แต่ยังไงซะฉันก็เป็นคนสร้างSSPขึ้นมา และตราบใดที่ฉันยังอยู่ มันก็เป็นของฉัน

Diamond : คนเพี้ยนๆอย่างแก ไม่สมควรจะเป็นจอมทัพหรอก

Gold : อุตส่าห์รอดชีวิตมาแท้ๆ แทนที่จะฝึกฝนตนเองเพื่อกลับไปเอาชนะEvil แต่นี่กลับฝึกตนเองเพื่อทวงตำแหน่งคืน

Gold : แถมจิตใจของแกตอนนี้ก็แปดเปื้อนไปด้วยความแค้นซะแล้ว

Diamond : ถ้าแกยังยืนกรานที่จะไม่คืน ก็ต้องใช้กำลังล่ะนะ คืนร่าง

(มีเพชรสีดำลอยมาวนรอบๆDiamondแล้วหายเข้าไปในร่าง)

(แสงสีดำสว่างขึ้นมาคลุมร่างDiamond)

(แสงสีดำจางลงจนเห็นDiamondอยู่ในชุดจอมทัพเต็มยศ)<<<ชุดของGoldกับDiamondไม่เหมือนกันนะเออ

Gold : หินแห่งชีวิต

Diamond : เพชรอาฆาต

Diamond & Gold : (ยกมือขวาขึ้นยิงพลังงานใส่อีกฝ่าย)

Gold : (โดนไปที่ไหล่ซ้าย)

Diamond : (โดนไปที่ท้อง)

Diamond & Gold : (พุ่งเข้าหาอีกฝ่าย)ย้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

(กระโดดมาตามเศษดาวเคราะห์น้อย)

Silver : พลังงาน 2 จุดกำลังปะทะกัน เริ่มแล้วซินะ

(ตรงดิ่งไปตามที่มาของพลังงาน)

(หลายชั่วโมงหลังจากที่Goldออกมาจากดาวมาริ)

วิล : แม่ ตื่นซิแม่(เอามือตบหน้าแม่เบาๆ)

ลาติ๊จัง : อะ อื๋อ(ลืมตา)(มองไปรอบๆ)

ลาติ๊จัง : (เสียงกังวล) แล้วพี่Goldล่ะ

วิล : คือพ่อ...

ลาติ๊จัง : พ่อไปไหน

วิล : (ตอบเสียงอ่อยๆ)บินออกไปแล้วฮะ

ลาติ๊จัง : ไม่นะพี่Gold (ทรุดลงกองกับพื้น) ไหนบอกจะไม่ทิ้งหนูไง

ลาติ๊จัง : (นึกอะไรออก)จริงซิ

ลาติ๊จัง : (บินพาวิล กับจัสมินไปหา.....)

เจ้าหญิง : เข้าใจแล้วลาติ๊จัง เชื่อเถอะGoldต้องไม่เป็นไร(หยิบลูกแก้วออกมา)

(ลูกแก้วเริ่มเห็นภาพ)

(ภาพที่เห็นทำให้ทุกคนที่ดูต้องตะลึง)

(Gold แขนซ้ายขาดกองอยู่กับพื้น ส่วนDiamondมีบาดแผลเต็มชุดไปหมด)

Diamond : ยังไงซะSSPก็ต้องตกเป็นของข้า ยอมแพ้ซะเถอะ

Gold : ฉันถือว่าSSPเป็นของทุกชีวิต และทุกชีวิตมีอิสรภาพที่จะเป็นเจ้าของSSP

Diamond : ดื้อด้านจริงจริ๊ง(ตุ้ยท้องGoldและยิงพลังงานอัดซ้ำเข้าไปจนท้องGoldเป็นรู)

ลาติ๊จัง : ไม่นะพี่Gold

Gold : อั่ก (ลอยกระเด็นออกมา) แฮ่กๆๆ

Diamond : ชนะข้าไม่ได้ก็อย่าหวังจะเป็นเจ้าของSSPเลย

Gold : (สร้างส่วนที่หายไปขึ้นมาใหม่)

Gold : ไม่ว่ายังไงฉันก็จะไม่แพ้แกเด็ดขาด

ลาติ๊จัง : ประโยคนี้.....(หน้าซีด) อย่านะพี่Gold

Gold : แม้ว่าฉันจะต้องตายก็ตาม(รวมพลังงานทั้งหมดมาไว้ที่แกนพลังงาน)

Gold : (วิ่งเข้าไปกอดDiamond)Extreme explosion

ลาติ๊จัง : ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

บึ้มมมมมมมมมม(<<<เกิดการระเบิดขนาดใหญ่)

(ควันคลุ้งไปทั่ว)

(ทุกสายตาที่จ้องลูกแก้วก็ยังลุ้นอยู่)

(ควันจางลง)

(ภาพที่ทุกสายตาเห็นคือDiamondยืนอยู่กลางควันในสภาพสบักสบอมโดยที่ไม่เห็นGoldเลย)

Diamond : ระเบิดตัวเองรึ เป็นความคิดที่ฉลาด แต่ก็ล้มข้าไม่ได้หรอก

Diamond : สุดท้ายแกก็ตายเปล่า

Diamond : SSPกลับเป็นของข้าแล้ว วะฮ่าๆๆๆ

ลาติ๊จัง : (แทบสิ้นใจ)พี่ พี่ พี่Gold ตะ ตายแล้วเหร.....

เจ้าหญิง : ทำใจดีๆไว้ก่ออนลาติ๊จัง มันอาจจะไม่ใช่แบบที่เธอเห็นก็ได้

ลาติ๊จัง : ก็เห็นๆอยู่ว่าพี่Goldตายไปแล้วนี่ แง้...(ร้องไห้)

Gold(เหลือแต่เสียง) : คิดผิดคิดใหม่ได้นะ Diamond

ลาติ๊จัง : อะ เอ๋?

Diamond : ห่ะ นี่แก...อยู่ไหน

Gold : ก็นะ มันมืดๆไปไหมดน่ะ

Diamond : (เปิดเรดาห์หา)(หน้าจอเรดาห์เริ่มรวน)

Diamond : ทำไมต้องมาเสียตอนนี้ด้วยวะ

Gold : ก็นะ ถ้าให้เดาคงอยู่แถวๆตาน่ะแหละ

Diamond : อะไรน้า!

Gold : รู้มั๊ย ว่าชุดเกราะอย่างแกน่ะ มีข้อเสียอย่างนึงนะ

Gold : ก็ตรงที่มันสามารถทำลายผู้ที่สวมใส่มันอยู่ด้วยได้ไง

(เริ่มมีการระเบิดมาจากภายในตัวDiamond)

Diamond : (บึ้ม เปริ๊ย)บ้าที่สุด

Gold : เอ๊ จะจัดการยังไงดีเนี่ย

Diamond(ยอมรับในความพ่ายแพ้) : แล้วแต่แกจะศรัทธา

Gold : สลายไปซะเถอะ Extreme explosion!

(บึ้มมมมม)(ตัวDiamondระเบิดหายไป)

เพชรอาฆาต : ฉันจะกลับมาทวงที่นี่คืน(ลอยหายไปในอวกาศ)

Gold : (โผล่มาแทนที่Diamondในสภาพที่ไม่มีบาดแผลอะไรเลย)

Gold : จิตลบยังไม่หมด ความสงบหามีไม่

Silver : (เพิ่งมาถึง)(มองจากหลังโขดหิน)

Silver : สุดยอด เก่งขึ้นถึงขนาดนี้เชียวเหรอ

Gold : Silver ฉันเห็นนะ

Silver : ว้า รู้ตัวซะแล้ว

Gold : ขอบใจที่ยังเป็นห่วง แต่ฉันชนะได้แล้วล่ะ

Gold : แม้ว่าจะไม่สามารถฆ่ามันได้ แต่กว่ามันจะฟื้นตัวเองขึ้นมาได้ใหม่คงใช้เวลาอีกนาน อ๊ะ(ทรุด)

Silver : Gold (วิ่งเข้าไปดู) เป็นอะไรมากรึเปล่า

Gold : ถึงจะไม่มีบาดแผล แต่เล่นใช้ท่าExtreme expolsionติดต่อกัน 2 ทีแบบนี้ก็ไม่ค่อยจะไหวเหมือนกัน

Silver : (หามGoldขึ้นไหล่)กลับดาวกันเถอะ

Gold & Silver : (กลับมาถึงดาวมาริ)

ลาติ๊จัง : (บินมาหาGold)พี่Gold (ร้องไห้)

ลาติ๊จัง : ไหนบอกว่าจะไม่ทิ้งหนูไปไง

Gold : แล้วใครบอกว่าพี่ทิ้งล่ะ พี่ไปเอาของขวัญที่มีค่ามาให้ต่างหาก

ลาติ๊จัง : (งง)

Gold : (จับมือลาติ๊จัง)มันคือช่วงเวลาแสนอบอุ่นที่พี่รอคอย เวลาของครอบครัวที่ได้อยู่ด้วยกันอย่างอบอุ่น...

Gold : ในวันคริสต์มาสไง

เจ้าหญิง : Goldยังคงรักเธอไม่เปลี่ยนแปลงหรอกนะลาติ๊จัง Goldเค้าไม่อยากให้ช่วงเวลาที่ดีๆแบบนี้ต้องสูญเสียไปเพราะDiamondหรอก

เจ้าหญิง : ที่Goldทำไปทั้งหมดก็ไม่ได้เพื่อตัวเค้าเลยนะ แต่เพื่อทุกชีวิตในดาวมารินี่ต่างหาก

ลาติ๊จัง : (หันมาทุบGold)คนบ้า หลอกให้เป็นห่วงแทบแย่ นึกว่าจะต้องเสียพี่ไปแล้วซะอีก

[Version5]

ก่อนไปสู้มีคุมโปงก่อนด้วยแหะ= ="

แต่ตอนจบก็มันส์อยู่ดี

[SKYNET]

Gold : นี่ตูเป็นHumandroidหรือไวรัสคอมพิวเคอร์แน่เนี่ย

[Chibi-Farfetchz]

Humandroid 

[Loveless Nova]

ไวรัสคอมพิวเตอร์สินะ เคี้ยกๆๆ สู้กับจอมทัพรุ่นหนึ่งได้ด้วย เก่งเว่อร์แล้วนะตัวเธอ!

[SKYNET]

ลาติ๊จัง : พี่Gold(ยิ้มร่าแต่เช้า)

Gold : ขอพี่พักหน่อยซิ เพิ่งกลับจากรบเมื่อวาน อ๊ะ โอ๊ย

ลาติ๊จัง : ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวหนูดูแลให้อย่างดีเลย

Gold : จริงๆแล้วตอนแรกก็ไม่คิดว่าจะรอดนะ ไม่งั้นไม่กอดลาเธออย่างนั้นหรอก แต่พอดีนึกแผนหลอกระเบิดตัวเองออกได้ระหว่างสู้เลยชนะมาได้

Gold : แต่ก็ยังเจ็บตัวอยู่ดีแหละ

ลาติ๊จัง : กลับมาหาหนูได้ก็ดีแล้วล่ะค่ะ ยังไงก็อย่าทิ้งหนูกับลูกๆไว้นะคะ

Gold : จ้าๆๆ สาวน้อยของพี่

ลาติ๊จัง : >///U///<

Silver : จำที่ฉันบอกเธอเรื่องที่ฉันอาจจะอยู่ได้อีกไม่นานซินะ

เครซเซอเลีย : จำได้ซิ

Silver : คือเรื่องนั้นน่ะ...

เครซเซอเลีย : คิดว่าจะไปสู้แล้วตายซินะคะ

Silver : (อึ้ง)ทะ ทำไมถึงรู้ล่ะ

เครซเซอเลีย : ก็กระดาษที่พี่วางทิ้งไว้น่ะ หนูอ่านแค่ประโยคแรกก็รู้แล้ว ฮึๆ"จะไปรบ"

Silver : (อ่านขาดเหมือนRanaเป๊ะๆ)

เครซเซอเลีย : มั่นใจในตัวเองกว่านี้หน่อยซิ

Silver : (น่าน ยิ่งเหมือนเข้าไปใหญ่)

Silver : แต่ผ่านมันมาได้ก็ดีแล้วล่ะ เนอะ ยังได้กลับมาหาเธอกับลูกอีก

เครซเซอเลีย : แหมๆๆ พอรู้ว่าอาจจะตายรีบอุ้มลูกก่อนไม่มีโอกาสเลยนะ

Silver : เหะ เห็นด้วยเหรอ

เครซเซอเลีย : พอดีลูกร้องแล้วตื่นมาดู ก็เห็นSilverกล่อมลูกอยู่แล้วล่ะ

Silver : (หมดกัน มาดจอมยุทธ์ตู นี่กะว่าไม่มีใครเห็นแล้วนะ)

Gold : คืนนี้มีงานที่ต้องทำอีกแล้ว

Gold : ขอให้ฝันดีนะทุกคน อิ๊ๆๆ

[Version5]

ฮาซิลเวอร์ มาดหลุดซะแล้ว

[SKYNET]

(เช้าอันหนาวเหน็บ ดาวมาริขาวโพลนไปด้วยหิมะ)

Gold : (อยู่ในห้องที่บ้านพร้อมกับครอบครัว)

Gold : Silverคงยังมีความสุขกับของขวัญอยู่มั้ง

Silver : (เดินมาหาGoldถึงบ้าน)อาจารย์...

Gold : ตื่นสายนิSilver มัวทำอะไรอยู่เหรอ

Gold : (ของขวัญสมบูรณ์แบบ)

Gold : ว่าไงเครซเซอเลีย Silverหลับสบายดีเนอะ

เครซเซอเลีย : (พยักหน้าตอบ) เห็นหมดเลยล่ะค่ะ

Gold : ช่างเค้าเถอะน่า ไปแอบดูทำไม

เครซเซอเลีย : ก็ขอส่องหน่อยน่า สามีภรรยาเค้าไม่ว่าอะไรหรอก

Gold : ตามใจ เจ้าตัวก็เพลิน ไม่รู้เรื่องอะไรเลย

Gold & เครซเซอเลีย : (หัวเราะคิกคักกัน 2 ตัว)

เจ้าหญิง : (อุ้มFangตามมาทีหลัง)ดูมีความสุขกันจังนะแต่ละคน

ลาติ๊จัง : ช่วงเวลาแห่งความสุขนี่น้า

Gold : (แต่เหนื่อยตูนะเนี่ย เอาเหอะ ความสุขทุกคนต้องมาก่อน แล้วความสุขของเราจะมาเอง)

(ย้อนกลับไปตอนกลางคืนที่บ้านSilver)

Silver : Zzzzz

Gold : (กระซิบกับตัวเอง)กิ๊งๆๆ แซนต้าเอาของมาให้แล้ว

Gold : (มองไปที่Silver)อย่างนายคงไม่มีของขวัญอะไรมีค่าเท่ากับสิ่งนี้อีกแล้วล่ะ(เอามือวางไว้ที่หัวSilver)

Silver : (มีบาดแผลเต็มตัว)อึก

Silver : มะ ไม่ไหวแล้ว

โจร : ตายซะเถอะ(กระโดดง้างมีดจะมาแทง)

(มีธนูลอยมาแทงโจร)

โจร : อัก(สิ้นลมในทันใด)

Silver : ห่ะ?(หันไปมองที่มาของธนู)

???1 : ไม่ได้เจอกันซะนาน สบายดีมั๊ยSilver

Silver : (แทบร้องไห้)หะ ฮันเตอร์

Hunter : คนที่ใช้ธนูเก่งๆแบบนี้มีฉันอยู่คนเดียวแหละ

Silver : (วิ่งมากอด)ไม่ได้เจอกันตั้งนาน

Hunter : ฉันไม่ได้มาคนเดียวนะ(ชี้ไปข้างหลัง)

???2 : สวัสดี ศิษย์เอกของฉัน

Silver : (ร้องไห้ออกมา)อาจารย์

อาจารย์Q : แหมๆๆ ร้องไห้แบบนี้ไม่สมเป็น จอมยุทธ์ผู้ใส่เกราะสีเงินเลยนะ

อาจารย์Q : แล้วความสัมพันธ์กับRanaไปถึงไหนแล้วล่ะ

Silver : คือ... มันก็... นะครับ

Rana : (เดินมาจากข้างหลังอาจารย์)Silver สบายดีมั๊ย

Silver : Rana จ๋า(วิ่งจะมากอด)

Rana : อย่ามาเลยSilver เกรงใจอาจารย์หน่อยซิ

Hunter : ไปกันดีกว่าอาจารย์ อย่าอยู่เป็น กขค เลย ปล่อยเค้า 2 คนไปเถอะ

Silver(ในโลกจริง) : (ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่)

Silver : Ranaจ๋า

Rana : อะไรคะSilver

Silver : ขอกอดหน่อยจิ

Rana : อะไรของพี่เนี่ย มาถึงก็...อ๊ะ(โดนคว้าไปกอดเรียบร้อย)

Silver : แหม น่ารักไม่เปลี่ยนเลยน้า

Silver(ในโลกจริง) : (ละเมอไปกอดเครซเซอเลีย)

เครซเซอเลีย : เอ่อ ท่านGold ไม่คิดจะเตี๊ยมหนูหน่อยเหรอ

Gold : ตื่นอยู่ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย

เครซเซอเลีย : หนูรู้ตั้งแต่มา กิ๊งๆๆ แล้วค่ะ

Rana : พี่Silverอ่ะ(พยายามดิ้น)

Silver : ไม่เป็นไรอาจารย์ไม่อยู่ ไม่ต้องเกรงใจมาก

เครซเซอเลีย : ท่านGold ไม่ต้องแล้วล่ะ เดี๋ยวหนูต่อเอง

Gold : งั้นฝากด้วยละกัน หือ?(มองไปที่หน้าอกของSilverซึ่งมีแสงสีฟ้าๆกระพริบอยู่)

Gold : (เอามือไปวางไว้ที่แสง)ลาติออส

ลาติออส : (ออกมาจากหน้าอกSilver แล้วคืนร่างในสภาพที่ร่างกายสีเกือบโปร่งแสง)เห็นเจ้านายมีความสุขผมก็ดีใจแล้วล่ะ

ลาติออส : (มองไปที่ปลายเตียง)ฟิลิปส์...

ลาติออส : (ลูบหัวฟิลิปส์)โตขึ้นเยอะเลยนะลูก พ่อขอโทษนะที่ต้องทิ้งลูกกับแม่ไปน่ะ

Gold : ทำไมนายไม่ไปเกิดใหม่ซะทีล่ะ ไม่งั้นฉันก็คืนชีพให้นายก็ได้

ลาติออส : ไม่ล่ะครับ ผมขออยู่ดูแลเจ้านายห่างๆแบบนี้ต่อไปดีกว่า

ลาติออส : Silver ผมจะอยู่ในตัวเจ้านายเสมอนะ(กลับเป็นแสงหายเข้าไปในตัวSilver)

Gold : Silver ฉันล่ะสงสารนายจริงๆ นายแทบจะสูญเสียคนที่นายรักไปหมดเลย

Gold : ไมว่าจะเป็นเพื่อน อาจารย์ คนรัก หรือแม้แต่โปเกมอนที่ยอมรับนายเป็นเจ้านายอย่างลาติออส

Gold : ของขวัญที่มีค่าที่สุดก็คงจะเป็นความผูกพันที่ได้เจอกันนี่แหละ แม้จะเป็นในฝันแต่มันก็เป็นความรู้สึกที่อบอุ่นหาอะไรเปรียบไม่ได้เลยล่ะ

Gold : (เดินออกไปทางประตู)ฝันดีนะSilver โฮ่ๆๆ

Gold : Merry Christmasนะ(คนอ่าน)ทุกคน

(หลังจากที่Silverกลับไปแล้ว)

Gold : ทุกๆต่างก็มีความสุขในวันนี้ เราเองก็พลอยดิบ เอ๊ย สุขไปด้วย

Gold : ให้ของขวัญคนอื่นไปตั้งมากมาย แต่ก็อยากได้อะไรจากใครมั่งจัง

วิล & จัสมิน : (กระโดดมาเกาะไหล่Gold)Merry Christmasนะพ่อ

Gold : Merry Christmasจ๊ะลูก

ลาติ๊จัง : พี่Gold หนูมีอะไรจะให้นะ

Gold : (แอบหวังเล็กๆ)อะไรเอ่ยๆ(หันมาดู)

ลาติ๊จัง : (เอาตัวเองผูกโบว์มาให้)หนูให้ทั้งตัวและหัวใจเลยนะ♥

Gold : (=w=* เกินคาดแฮะ) แหมของขวัญชิ้นนี้ ชักอยากจะแกะกล่องแล้วซิ

ลาติ๊จัง : (ซบลงที่ตักGold)มาแกะในห้องนอนซิค้า

Gold : งั้นแกะเลยละกัน(แบกลาติแอสไปห้องนอน)

(จ๊วบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ)

ลาติ๊จัง : อร๊างงงงงงงงงงงง พี่Gold

[Version5]

ขนาดวันคริสต์มาสยังจะ18+

ลาติแอสไม่คิดจะพักเลยเรอะ นี่มันวันคริสต์มาสนะ

[Loveless Nova]

ของขวัญนี้นายได้ทุกวันเลยไม่ใช่รึ Gold 18+ กันตลอดเวลาแบบนี้เดี๋ยวก็โดนลูกเห็นแ้วทำตามหรอก!!

Me/ โดนสามสุดเลิฟกระทืบข้อหาทำท่าจะให้เกิดเรื่อง Siscon...

Siscon คือ --> http://laevatein.exteen.com/20090507/siscon

Luca/Zora/Muma : จะโรคจิตไปถึงไหนย้า!!!

Me/ โดนลูกพลังงานสามผสานอัดปลิวไปทัวน์แม่น้ำยมโลก...

[SKYNET]

[me=Professor Perth]สะกิด 3 สาวของวาว่า[/me]

3 ลูกไม่พอหรอก ต้อง 4

[me=Professor Perth]ยิงพลังงานใส่อีกลูก[/me]

วิล & จัสมิน : (=w=) เห็นจนชินตาแล้วล่ะ แต่ก็เอาเถอะ ความสุขของแม่

Gold : แต่มันเป็นความทุกข์ของพ่อ

ลาติ๊จัง : แหม แต่ตอนโดนนี่เคลิ้มเชียวน้า

หินแห่งชีวิต : ท่าจะโรคจิตทั้งบ้าน

[me=หินแห่งชีวิต]โดนรุมทึ้งทั้งบ้าน[/me]

ลาติ๊จัง : วันนี้พี่Goldงานยุ่ง คงไม่ได้เขียนDiaryนะคะ

ลาติ๊จัง : (กระซิบเบาๆ)แต่ยุ่งแค่ไหนก็เสร็จหนูอยู่ดี

Gold(อยู่ในห้องวิจัย) : ฮัดเช้ย สงสัยลาติ๊จังจะถามหาแฮะ

[Loveless Nova]

Status : พักฟื้นอีกยาว...

[SKYNET]

วิล(หลังจากอ่านลิงค์ของวาว่า) : ถึงผมจะหวงน้องสาว แต่ก็ไม่ได้คิดแบบนี้นะครับ น้าวาว่า

Gold : วิลน่ะพ่อไม่ห่วงหรอก แต่พ่อห่วงจัสมินมากกว่า

Gold : (ก็เล่นได้เชื้อแม่มาเต็มๆเลย แต่นิสัยจากสภาพไม่น่ามีแววเลย)

[Version5]

สงสัยโกลด์จะเริ่มเป็นโรคชนิดหนึ่งแล้วละมั้ง

โรคหวงลูกสาว(?)

ใครอยากคิดสั้นก็เชิญไปฉกตัวลูกสาวท่านโกลด์ได้เลยนะครับ

[me=[V]ersion_[5]]โดนครอบครัวโกลด์รุมกระทืบ [/me]

ว่าแต่ถึงจัสมินจะไม่มีแวว แต่ตอนนี้ยังเด็กนะครับ โกลด์ ตอนโตขึ้นอาจจะไม่แน่ก็ได้  https://www.pkbasic.com/uploads/emoticons/default_16.PNG' alt=':pika11:'>

[me="[V]ersion_[5]]โดนกระทืบทั้งบ้านรอบ 2 [/me]