Noname Legend - ตำนานไร้ชื่อ : The Lost Alphabet Santuary

[Madame Graya]

ให้วาดตำนานร่างมนุษย์ให้ไม๊เอ่ย คุคุคุ

[SKYNET]

ดาร์กไร = Silver?

ทำไมรู้สึกนิสัยมันเหมือนกันหว่า

[Version5]

ข้อมูลชุดสุดท้ายของแชปเตอร์นี้-0-

14.) อุซี่

อายุ : xx ปี (แก่กว่ามิวทู แต่ไม่ถึงไดอัลเกีย) เพศ : ผู้

- เทพแห่งความรู้

- รอบรู้ทุกเรื่อง ที่เกี่ยวกับโลกชินวะนะ

- ถ้าไม่เคยอ่านหนังสือเล่มไหน จะต้องหาอ่านให้ได้ แม้ว่าตอนนั้นโลกจะแตก

- มีผลงานการเขียนทั้งเขียนคอลัมน์ เขียนหนังสือความรู้ จนเป็นที่ยอมรับ

- ล่าสุดคิดโครงเรื่องใหม่ออกแล้ว เป็นนิยาย ซึ่งต้นแบบมาจากเบต้ากับมิวทู = ="

- นามปากกาของอุซี่คือ ExForbidden

15.) อาเซฟล์

อายุ : xx ปี (เท่ากันกับอุซี่) เพศ : ผู้

- เทพแห่งอำนาจจิต

- ควบคุมจิตเก่งสุดๆ

- เดาทางยากมาก

- อ่านใจยากพอกัน

- เป็นเพื่อนกับอุซี่และเมสปริตท์มานาน

16.) เมสปริตท์

อายุ : xx ปี (เท่ากับอุซี่) เพศ : ผู้

- เทพแห่งอารมณ์

- เดาอารมณ์ของอีกฝ่ายแม่นมาก

- ช่วงนี้ชอบล้อมิวทูบ่อยๆ จนโดนโกรธบ่อยด้วย

- แต่เมื่อก่อนก็ล้อดาร์ไครกับเครซเซอเรียนะ ส่วนผลลัพธ์...(โดนกระทืบ)

- หลังจากล้อดาร์ไครกับเครซเซอเรียจนเบื่อ ก็ล้อว่าไดอัลเกีย พัลเกียเป็นแฝด100%

- ผลที่ได้น่ะหรอ สองเทพก็ทะเลาะกันตามเคย= ="

- โดนกระทืบง่ายมาก เพราะชอบเดาอารมณ์

- เป็นพวกขวานผ่าซาก บอกตรงแด่วไปไหน

17.) วิคตินี่

อายุ : ?? (ไม่มีใครทราบได้) เพศ : ผู้

- เป็นเทพที่ดูเหมือนเด็กที่สุด แต่จริงๆไม่มีใครทราบอายุเลย

- กวนโอ๊ยเก่งมาก

- อ่านใจคนได้ แต่ต้องใกล้ๆนะ

- มีคนเอาใจเยอะมาก เพราะน่ารักเนี่ยแหละ= ="

- ดูเหมือนน่ารัก แต่อย่าประมาทเด็ดขาด

- ตอนแปลงร่างเป็นมนุษย์ จะแผ่รัศมีโชตะหน่อยๆ

- หน้าที่ยังคงเป็นปริศนา

[Loveless Nova]

จะแมนกันไปถึงไหน[ว่ะ]ครับเนี้ย พวกเทพ....เป็นหญิงกันบ้างเซ้!!

ว่าแต่ข้อมูลของขาวกับดำละ?

[SKYNET]

Gold : คิดอะไรอยู่วาว่า = =*(เตรียมตัวอ่านจิตวาว่า)

[Madame Graya]

Mifie- คิดว่าวิคตินี่เนี่ยผ้หญิงซะอีก

จะแมนกันไปถึงไหน[ว่ะ]ครับเนี้ย พวกเทพ....เป็นหญิงกันบ้างเซ้!!

ว่าแต่ข้อมูลของขาวกับดำละ?

จะจิ้นสินะ

[Version5]

เฮือก... ลืมข้อมูลเซคร่อมกับเรซิรั่มได้ไง

[me=[V]ersion_[5]]โดนสายฟ้ากับเพลิงโจมตี[/me]

เดี๋ยวค่อยเขียนละกัน

[Version5]

อัพเดต อิมเมจมิวทู กับ เรซิรั่ม

มิวทู

ภาพใหญ่นะ โปรดระวัง

ตาต้องสีม่วงนะ=w=

ฝากรูป

เรซิรั่ม

ลุ้นๆ

ธาตุไฟนะ ไม่ใช่น้ำแข็ง= ="

ฝากรูป

[SKYNET]

วาดเองรึเปล่าเนี่ย

[Version5]

ดูก็รู้ครับ

ไปหามาจากปู่เกิ้ล= ="

ไว้วาดเก่งๆค่อยมาวาดเอง-w-

[Loveless Nova]

*มอบให้บ้าง เหอๆๆ*

คืนหนึ่ง...

มิวทู : เบต้าอาบน้ำเหรอ...ถ้างั้น...เขาจะนอนรอบนเตียงนะ...

Me/ โดนไซโคคัทแบบต่อเนื่องจนตาย...

[SKYNET]

มิวทูเข้มเชียว

[Version5]

[me=[V]ersion_[5]]เห็นภาพมิวทูแล้วอึ้งไปเลย[/me]

ขอเซฟภาพนั้นเลยละกันนะ^^" (น่ารักค่อดอะ)

เบต้า : ...(พูดไม่ออกกับภาพ)

มิวทู : อย่าดูน้า~~~(หน้าแดง)

[SKYNET]

Gold : ฉันมีลาติ๊จังในหัวใจ ไม่อาจวาดให้ออกมาอยู่นอกใจได้

ลาติ๊จัง : ปากหวานอ่ะ

Silver : แต่แกก็เคยวาดไปแล้วไม่ใช่เหรอ

Gold : ฉันก็วาดแกด้วยแหละ    [ปล.ไม่ได้ลงในนี้ สัดส่วนยังแน่นอน]

Silver : (บีบคอ)ห้ามวาดนะเฟ้ย!

Gold : จะได้รู้ๆกันไป ว่านายหล่อแค่ไหน พ่อหล่อใต้หน้ากาก

Silver : = =* (นี่แหละที่ฉันไม่อยากถอดหน้ากากล่ะ)

[Version5]

แต่ผมเห็นแล้ว<555+>

[me=[V]ersion_[5]]โดนซิลเวอร์ใช้ดาบจี้[/me]

[Loveless Nova]

ฮะๆๆ

*อันนี้มอบให้รูคาริโอะนะ

ซับนรกโดยผมเอง เหอๆๆ

Me/ Vava โก้ยแนบ!!

[SKYNET]

Gold : (ขำกลิ้งอยู่บนพื้น)ดีนะฉันไม่สอนอะไรแปลกๆให้ลาติ๊จัง

ลาติ๊จัง : หนูฉลาดพอนะ = =*

Gold : (สาระ)ลืมไปเลยแฮะ ว่าลาติแอสมีIQคอ่นข้างสูงและเข้าใจภาษามนุษย์ได้

[Version5]

เดลต้า : (ช็อคกับสิ่งที่วาว่าโพส)

รูคาจัง : ทำไมหรอ หนูทำไรผิด

เบต้า : ผิดเต็มๆแหละ

มิวทู : ...(ไม่อยากพูด)

รูคาจัง : ทุกคนเป็นอะไรไปหมด

V.5 : ทีหลังก็อย่าโดนเดลต้าสอนอะไรแปลกๆละ รูคาริโอะ= ="

[Version5]

อัพเดตข้อมูลต่อ ลืมได้ไงเนี่ย- -

18.) เซคร่อม

อายุ : xx ปี (น่าจะพอๆกับไดอัลเกีย) เพศ : ผู้

- เป็นเทพแห่งความมืดที่ใช้สายฟ้าโจมตี

- เป็นพวกไม่ชอบคุย

- ถ้าใครอยู่กับเทพตนนี้นานๆระวังเป็นใบ้

- ไม่ชอบคุยแล้วยังจะพูดน้อยไปไหนอีก

- ถึงจะอยู่กับเรซิรั่ม2-2 พูดมากขึ้นมานิดนึง นิดนึงจริงๆนะ= ="

- ร่างมนุษย์ ผมสีดำ นัยน์ตาสีแดง ชุดที่ใส่ก็จะสีดำหมด รองเท้าก็สีดำ แต่ผิวขาวนะ

19.) เรซิรั่ม

อายุ : xx ปี (พอๆกับเซคร่อม) เพศ : เมีย

- เป็นเทพแห่งแสงที่ใช้เพลิง

- มีนิสัยเป็นกันเอง

- ให้ความรู้สึกเป็นพี่สาว=w=

- ร่างมนุษย์ ผมสีขาวยาวถึงเอว นัยน์ตาสีฟ้า ชุดที่ใส่จะคล้ายๆทำจากขนนก แต่จริงๆมันก็ชุดปกติ ชุดสีขาว รองเท้าก็สีขาว ผิวขาวด้วย

__________________________________________________________________________________

แล้วก็ลงตอนเพิ่มด้วย หลังจากที่ลงข้อมูลตัวละคร(อู้)มานาน= ="

บทที่18 <แก้บางจุด>

        ฉันอยู่ไหนกัน จำได้ว่าฉันนอนในห้องที่โรงแรม แล้วทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้ละ

        ฉันมองไปรอบๆ ที่นี่น่าจะคล้ายๆกับเป็นบริษัท... ไม่ใช่สิ เหมือนโรงงานเลย แต่ตรงนี้เหมือนที่โล่งกว้างสำหรับจอดรถ ฉันมองไปรอบๆ

        ก็ได้ยินเสียงที่ฉันคุ้นเคยดี

      “อย่านะ... เบต้า อย่าทำอย่างนั้น~~~” มิวทูร้องไห้ด้วยความเจ็บปวด

        ทำไมมิวทูถึงไปอยู่ในกรงได้ละ ฉันมองไปอีกด้าน เห็น... ตัวฉัน กับ ผู้ชายที่ให้ความรู้สึกไม่ใช่มุนษย์ เป็นไปไม่ได้น่า ฉันจะมี5 ฉันก็ยืนอยู่ตรงนี้นะ

        ที่ฉันเห็น มีฉันที่อาบเลือดอยู่ กับผู้ชายที่ไม่เป็นไรอะไรเลย หมายความว่าไง แล้วฉันที่อยู่ตรงนี้คืออะไรกัน นี่ฉันฝันหรอ ฉันได้ยินเสียงลางๆ

      “...ส่วนแก ตายๆซะเถอะ…”

      “แฮ่กๆ” ฉันตื่นขึ้นมาตอนที่ฟ้ายังไม่สว่างดี ที่แท้ฝันเองหรอ แต่มันหมายความว่าไงกัน เสียงสุดท้ายที่ฉันได้ยิน

        มันเป็นความฝันตอนแรกที่เพิ่งเจอกับมิวทู มันหมายความว่าไงกันนะ ว่าแต่ ตอนนี้ตี3 ทำไมฉันตื่นเร็วจริงๆ

        ฉันมองไปด้านซ้ายเห็นลีเฟียกับกราเซียหลับอยู่เช่นเดิม ส่วนทางขวาไม่อยู่ นี่มิวทูทำอะไรตอนนี้เนี่ย ไปข้างนอกหรือว่าอะไรกัน

        ฉันคิดขึ้นมาแล้วก็ได้ยินเสียงจากห้องครัว เหมือนมีคนทำอาหารอยู่

        ฉันค่อยๆย่องแล้วชะเง้อหน้าดู เห็นมิวทูกำลังฝึกทำเค้กอยู่ สงสัยจัง ทำให้ใคร แต่เห็นจริงจังมากเลยไม่เข้าไปรบกวน

        แต่ก็รู้สึกดีที่เห็นมิวทูขยันฝึกทำอาหาร สงสัยแอบปิดเป็นความลับเลยทำตอนที่ไม่มีใครตื่น คงกะจะเซอร์ไพรส์ซินะ ไปนอนดีกว่า

        ไม่ค่อยอยากไปรบกวนเท่าไหร่

_______________________________________________________________________________________________

ตอนเช้า ราวๆ7โมง

      “นี่ บี ตื่นได้แล้ว” เสียงมิวทูพูด

      “เบต้า ตื่นได้แล้ว...” เสียงมิวทูพูดต่อ

      “เบต้า ตื่นได้แล้ว” คราวนี้ ผลักตกเตียง

      “อูย ตกเตียงทีตื่นเลย มีอะไร” ฉันครึ่งหลับครึ่งตื่นถามมิวทู

      “ไม่รู้สิ รู้สึกจะชื่อโทรศัพท์มั้ง เห็นมันดังตลอดเลย” มิวทูตอบแบบกังวลว่าจะพูดถูกรึเปล่า

      “ไหนๆ” ฉันลุกขึ้นจากพื้น ไปดูโทรศัพท์ ผลก็คือ...

                                                              ถึง... เบต้า ไซด์เดอร์

                                                              จาก... พี่เชส

                                                             

                                                            ทำไมถึงไม่โทรมา ถ้าลืมละก็...

      “ซวยละ... ลืมโทรไปหาพี่เชส” พี่เชสโกรธมากจนถึงกับส่งเมลมา แย่แล้วเรา มีตายแน่

      “แปปนะ มิวทู ขอโทรหาพี่เชสแปป” ฉันรีบกดเบอร์โทร

      “ฮัลโหลครับ พี่เชส ผมขอโทษที่ไม่ได้โทรนะครับ…” ฉันรีบพูด

      “ทำไมถึงไม่โทร... เบต้า ไซด์เดอร์” พูดชื่อเต็มแปลว่า...

      “ผมขอโทษ~~~~~” ใครก็ได้ จองโลงให้ที

      “ตู้มๆๆๆ” เห้ย เสียงอะไร

      “พี่เชสครับ เสียงอะไรครับ ดังมากๆเลย”

      “ไม่มีอะไรหรอก เสียงโทรทัศน์น่ะ ดูหนังต่อสู้อยู่”

      “หรอครับ...” อารมณ์เดือดพล่านเพราะโกรธอยู่ หรือว่าอินกับหนังหว่า

      “ทีหลังก็โทรมานะ คนเค้าเป็นห่วงกัน…

        อ๊ะ ต้องวางสายละ ขอโทษนะ… พุ่บ” พี่เชสคงอินกับหนังมากกว่ามั้ง เลยรีบตัดสายดูหนังต่อ

___________________________________________________________________________________________

ณ โรงงานแห่งหนึ่ง

      “อ๊อก... นี่เธอเป็นใครกัน” กลุ่มไทม์เลสเลือดเต็มปากพูดออกมา

      “ฉันหรอ ก็แค่คนธรรมดา...”

      “...ไปดีกว่า บินเลย” ผู้หญิงสั่งให้โปเกมอนบินขึ้น

      “ใช้มังกรคลั่ง...” โปเกมอนตัวนั้นพ่นไฟอย่างบ้าคลั่ง โรงงานไหม้จน... ระเบิด

      “ชื่อของฉันคือเชสต้าแค่นั้นพอ” เชสต้าพูดเสร็จก็สั่งโปเกมอน

      “ไปเถอะ เรค....” แล้วมังกรสีเขียวก็บินไปสู้ที่ลับตา...

_____________________________________________________________________________________________

มิติฝึกซ้อม

      “คราวนี้ฝึกพลังจิต (Psychic) นะ เตรียมตัวรึยัง” มิวทูพูดขึ้น

      “อืม พร้อมแล้ว” ฉันพูดตอบกลับ

      “ขั้นแรกรวบรวมจิตไว้ที่ดวงตากับมือทั้งสองข้าง จากนั้นปล่อยพลังจากดวงตาให้เป็นพลังไร้รูปร่าง แล้วปล่อยพลังจากมือทั้งสองข้าง

        ให้ชนกันเป็นคลื่น ทำแบบนี้” มิวทูสาธิตการใช้พลัง

      “พรึ่บ...” คลื่นพลังปล่อยออกมารุนแรงดีจริงๆ

      “ทำแบบนี้อาจจะต้องชาจไว้ซักพัก เพราะฉะนั้น คราวนี้ ใช้พลังจิตทำลายลูกพลังทั้ง50ลูกให้หมดภายในทีเดียวก่อนนะ

        ถ้าชินแล้วจะเพิ่มเป็น100ลูก” มาโหดอีกแล้ว

      “ขอลองฝึกก่อนนะ” รวมพลังไว้ที่ตา มือ2ข้าง แล้วปล่อยออกไป...

      “ย๊าก” คลื่นพลังปล่อยออกมาจนชนกับบาเรีย

      “ถึงคลื่นพลังปล่อยออกไปรุนแรงไม่เท่ากับของฉัน แต่ก็ใช้ได้หนิ 100ลูกเลยละกัน” กำ ไม่น่าให้มันออกมาดูดีเลย

      “ออร่า สเฟียร์...” มิวทูเรียกลูกพลังออกมา100ลูก

      “เอาให้หมดภายในทีเดียวนะ ถ้าพลาด5ครั้งละก็ ห้ามกลับที่โรงแรมจนกว่าจะฝึกบาเรียเสร็จ” หงะ โหดไปไหม

      “ถ้างั้นก็ เริ่มเลยนะ” ฉันพูดเสร็จแล้วก็รวมพลัง

      “ย๊าก~”

__________________________________________________________________________________

ณ เมืองหนึ่ง

      “อ้าวเดลต้า เจอได้ไง” เชสต้าบินมาเจอเดลต้าพอดี

      “อ้าว สวัสดีครับ เป็นไงมั่งครับ เปิดร้านขายของ” เดลต้าพูดสุภาพ

      “ก็อย่างที่เห็นนะ ร้านฉันกระจายไปทั่วทุกเมืองแล้ว ธุรกิจดีก็งี้แหละ”

      “แล้วมาทำไรแถวนี้ครับ…” เดลต้ายิ้มเจื่อนๆ

      “บินเล่น” เชสต้าตอบแบบขวานผ่าซาก

      “เอ่อ เคยเห็นคนในรูปไหมครับ” เดลต้ายื่นรูปภาพให้ดู

        ‘นี่มัน เบต้าหนิ’ เชสต้าคิดในใจ

      “เคยเห็นมาร้านฉันบ่อยๆ ทำไม”

      “ไม่รู้ผมคิดไปเองรึเปล่านะครับ ตอนคุยแบบจะๆครั้งแรกเหมือนผมปวดหัวมากๆเลยน่ะครับ แล้วสีตาของคนนี้ก็สองสีอีก ผมเลยมาถามน่ะครับ”

      “ไม่มีอะไรหรอก คิดมากไปเองรึเปล่า”

        ‘เบต้าเจอเดลต้าตั้งแต่เมื่อไหร่ ไม่ยอมบอกเลย ถ้าเจอมีเฮแน่’ เชสต้าคิดในใจแบบขำๆ

        “ผมมีงานด่วน คงต้องไปแล้ว ขอบคุณนะครับพี่เชส...”

        “ไม่เป็นไรหรอก เดลต้า” เชสต้าพูดยิ้มๆ

[SKYNET]

2 คนนี้เกี่ยวข้องอะไรกันเนี่ย

[Loveless Nova]

พี่เชสของเรากลายเป็นตัวละครที่มีความสำคัญซะแล้วรึเนี้ย

ก็ดีเหมือนกัน จะได้ไม่เหมือนวรรณคดีไทย แม่อยู่กะลูกตอนเด็กแป๊บเดียว ลูกก็ออกผจญภัย แม่ไม่ได้มีบทออกโรงอีกยาวนานจนถึงตอนจบนั้นละนะ [พล่ามเพื่อ?]

ยังฝึกหนักไม่เปลี่ยนเลยแฮะ สองมิวทูนี้...

[Version5]

บทที่ 19

      “คราวนี้2ทีได้แล้วหนิ พัฒนาขึ้นเยอะเลยนะ เบต้า” มิวทูพูดปนยิ้มๆ

      “ขอบใจที่ชม แต่เหนื่อยชะมัด ใช้ทีพลังหมดเกลี้ยงเลย” ฉันนั่งหอบอยู่ใกล้ๆมิวทู มันเหนื่อยจริงๆนะ

      “แล้ว จะกลับบ้านเลยไหม หรือจะฝึกบาเรียต่อเลย แต่ขอบอกไว้อย่างนึงนะ ฝึกบาเรียมันไม่ง่ายกว่าที่คิด...” นี่ขู่ก่อนฝึกหรือเรื่องจริงละเนี่ย

      “งั้นก็ขอกลับก่อนเลยละกัน พรุ่งนี้จะได้ฝึกบาเรียต่อ”

      “อืม ถ้างั้นก็ เทเลพอร์ท” มิวทูเปล่งแสงสีม่วงสักพัก แล้วทั้งสองก็หายจากไป...

_____________________________________________________________________________________

ห้องประชุมกลุ่มไทม์เลส

      “นี่มันหมายความว่าไง โรงงานที่แฝงตัวอยู่ถูกทำลายไม่เหลือซากโดยที่ตำรวจไม่มีทางรู้ ใครจะอธิบายกับเรื่องนี้…”

        หัวหน้ากลุ่มพูดออกมาโดยเก็บอารมณ์โกรธไว้

      “ผมว่า... เราควรที่จะ...” ลูกน้องพูดเสียงกลัว

      “หุบปาก ฉันไม่ต้องการวิธีป้องกัน ฉันแค่ต้องการรู้ว่า ทำไมพวกมันถึงรู้ได้ ว่าโรงงานที่ผลิตอาวุธชิ้นนั่นมันอยู่ที่ไหน”

        หัวหน้ากลุ่มไทม์เลสตวาดใส่ลูกน้อง

      “อย่าเครียดไปเลยครับ ท่านอิออส อย่างน้อยอาวุธชิ้นนั้นก็ทำสำเร็จและขนส่งมาทางนี้แล้ว โรงงานนั่นก็ไม่มีประโยชน์แล้วด้วย

        ท่านก็เป็นพวกไม่เก็บสิ่งที่ไม่มีประโยชน์อยู่แล้วหนิครับ ถึงโรงงานนั่นจะไม่ถูกทำลาย ท่านก็คงจะทำลายมันเอง ใช่ไหมครับ”

        เสียงของผู้ชายคนหนึ่งพูดด้วยเสียงเรียบ

      “นั่นสินะ อย่างน้อย นายก็ยังเป็นมือขวาของฉัน ไม่มีใครทำอะไรพวกเราได้ตรบเท่าที่นายยังมีโปเกมอนตัวนั้น แกมม่า”

        อิออสพูดเสียงที่ผ่อนคลายลง

      “ครับ ท่านอิออส” แกมม่าพูดเสียงเคารพ

      “เอาละ ต่อจากนี้มีเวลาอีกไม่มากแล้ว เตรียมทดสอบพลังของอาวุธนั่นได้เลย ว่ามีสภาพพร้อมใช้งานจริงได้รึเปล่า” อิออสพูดเสียงเครียดต่อ

      “ไม่ต้องเป็นกังวลไปครับ อาวุธนั่นต้องเป็นไปตามที่ท่านคาดหวังไว้แน่นอน” แกมม่าพูดเสียงเรียบ

      “นั่นสินะ เอาละ เลิกประชุม”

______________________________________________________________________________________

ห้องส่วนตัวของแกมม่า

        แกมม่าเดินเข้าไปนอนบนเตียง

        ‘เฮ้อ เจ้านั่นตอนโกรธก็โหดใช่เล่น ยังดีนะที่ยังคงความเรียบเอาไว้ ไม่งั้นความแตกแน่...’

      “ตรู๊ด...” เสียงโทรศัพท์ของแกมม่าดังขึ้น แกมม่าเดินไปรับโทรศัพท์

      “สวัสดีครับ” แกมม่าพูดเสียงปนความหวาดกลัว

        ‘ใครจะโทรมา อิออสหรือว่า...’

      “สวัสดีคะ พี่แกมม่า นี่หนูเองนะ อัลฟ่า”

      “อ่าว อัล ทีหลังก็อย่าเปลี่ยนเบอร์โทรบ่อยๆได้ไหม มันเสียวนะ อย่างกับโดนจับได้แล้ว...”

      “โทษทีคะ แล้วทางนั้นเป็นไงมั่ง”

      “จากการที่พี่เช็คข้อมูลแล้ว พี่เจอข้อมูลอาวุธที่พวกไทม์เลสสร้างขึ้น มันเป็นอาวุธที่ร้ายกาจจริงๆ

        ถ้ามันถูกพัฒนาจนเสร็จสมบูรณ์ละก็แย่แน่”       

        แกมม่าพูดเสียงเครียด

      “โอเค แล้ว ปลอมตัวเป็นคนเลวเป็นไง อยากเป็นไม่ใช่หรอ เป็นสมใจแล้วหนิคะ”

      “สนุกดีนะ น้องก็ลองมาเป็นสิ”

      “นี่หนูเป็นผู้บัญชาการนะ ขืนผู้บัญชาการไปเป็นกลุ่มไทม์เลสแล้วมันจะแย่กว่าเดิมนี่สิ”

      “พี่ล้อเล่นน่า เอ้อ พี่ส่งไฟล์ข้อมูลอาวุธไปให้แล้วนะ”

      “ขอบคุณคะ คราวก่อนก็ต้องขอบคุณพี่ด้วยนะคะ ที่คราวก่อนส่งไฟล์สถานที่ตั้งของโรงงานมาด้วย หนูเลยติดต่อพี่เชสต้าให้ช่วยกำจัดหน่อย”

      “ไม่เป็นไรหรอก แล้วพี่เชสต้ากับเจ้าเดลต้าเป็นไงมั่ง”

      “ยังเรื่อยๆเหมือนเดิมแหละคะ ไม่ต้องเป็นห่วงไปหรอก”

      “เฮ้อ แค่นี้นะ”

      “คะ สวัสดีคะ พี่แกมม่า”

      “พุ่บ…”

      ‘เฮ้อ เป็นหนอนบ่อนไส้ก็สนุกดีเหมือนกันแฮะ’ แกมม่าคิดอย่างสนุกสนาน

_________________________________________________________________________

ณ โรงแรม

      “นี่ ลีเฟีย กราเซีย เห็นเบต้าไหม” มิวทูถามลีเฟียกับกราเซีย

      “ไม่เห็นนะครับ/ไม่เห็นนะคะ” ลีเฟียกับกราเซียตอบกลับ

      “อืม ยังไม่ได้หาห้องนอนอีกห้องเลย ไปดูหน่อยดีกว่า” มิวทูเดินไปที่ห้องนอนอีกห้อง เห็นเบต้ากับลังหลับอยู่

      “เฮ้อ สงสัยคงเหนื่อยจริงๆจนต้องมีนอนในห้องนี้สินะ...” มิวทูเดินเข้าไปใกล้เตียงที่เบต้าหลับอยู่

      “หลับฝันดีนะ เบต้า” มิวทูหอมแก้มเบต้า แล้วหน้าแดงเดินออกจากห้องไป

[SKYNET]

ลาติ๊จัง : หอมแก้มก่อนนอน เลียนแบบหนูรึเปล่าคะ

Gold : เธอไม่แค่หอมแก้ม บางทีจูบเลย หนักกว่านั้นก็...

[Loveless Nova]

ความสัมพันธุ์เริ่มพัฒนาแล้วสินะ คิๆๆ

หวังว่ามันคงพัฒนาทันก่อนที่จะถึงเวลาที่สายเกินกว่าจะบอกคำว่ารักออกไปนะ ฝ่ายศัตรูเริ่มเคลื่อนไหวแล้วสิ...

[Version5]

ยามว่างๆ(กับการดองฟิค) หาภาพตัวละครมาเพิ่มง้าบ

(เพื่อคนอ่านจะจิ้นได้สะดวก)

เชมี่

ภาพใหญ่นะ

ไม่ต้องห่วง ผมเขียวแน่นอน= ="

ฝากรูป

เครซเซอเรีย

ภาพใหญ่ โปรดระวัง

น้องผมหานะ ไม่ใช่คนเขียนหา=-=

ฝากรูป