The Legend of Heroes

[Tym]

----------THE 20th CHAPTER----------

หลังจากภารกิจที่ถ้ำน้ำตกและบ่อน้ำพุร้อนเสร็จสิ้นลง ทีมนิวสตาร์ก็มุ่งหน้าตรงกลับกิลด์ตามทางที่ผู้เฒ่าโคตัสบอกมาทันที

เมื่อถึงห้องโถงของกิลด์แล้ว เท็ตก็หยิบเอาแผ่นหินที่ได้รับมาจากท่านผู้เฒ่าออกมาจากกระเป๋าแล้วส่งให้แพทริคเพื่อเป็นหลักฐานถึงการทำภารกิจที่ลุล่วง

"นี่ครับคุณแพทริค" แพทริครับเอาแผ่นหินนั้นมาจากเท็ต

"โอเค พวกนายทำภารกิจนี้ได้สำเร็จลุล่วงด้วยดี ถือว่าการฝึกในครั้งนี้ผ่าน" แพทริคพูดชื่นชมต่อทีมนิวสตาร์

"เอ่อ...ผมขอถามอะไรหน่อยได้มั้ย?" ฮาร์วีย์ยกมือขึ้นเหมือนจะมีคำถามอะไรบางข้อ

"ว่ามาสิ.."

"ตอนขากลับ พวกเรากลับมาตามทางที่ท่านผู้เฒ่าชี้บอกมาให้น่ะครับ"

"แล้วไง?"

"แล้วไง? ก็ในเมื่อมันมีอีกทางนึงที่ไม่ต้องลำบากขนาดนั้นแล้วทำไมไม่บอกพวกผมล่ะคร้าบบ!!!" ฮาร์วีย์โวยวายด้วยความเซ็งที่ตัวเองเหมือนโดนหลอกให้ต้องเจอกับความลำบาก

"ก็แล้วอย่างนั้นมันจะเป็นการฝึกที่ได้อะไรขึ้นมาล่ะห๊าาา!!! เจ้าเซ่อ!!" แพทริคตะคอกกลับ

"ง่ะ โอเค ๆ ยอมก็ได้ เชอะ -3- "

"แต่ผมมีเรื่องที่สงสัยมากกว่านั้นครับ..." รูเพิร์ตเองก็มีคำถามเช่นกัน

"เอาล่ะ ๆ รีบ ๆ ถามมาซะ ฉันมีงานต้องทำต่อ" แพทริคพูดเร่ง

"แผ่นหินที่คุณถืออยู่มันคืออะไรครับ?" รูเพิร์ตจึงถามออกไปตรง ๆ โดยไม่อ้อมค้อม

"หือ....ก...ก...ก็.....ไม่มีอะไรหรอก ก็แค่ของธรรมด๊า ธรรมดา" แพทริคพยายามพูดเลี่ยงอย่างตะกุกตะกัก

"ถ้างั้นก็ช่วยตอบหน่ิอยได้มั้ยครับว่าทำไมถึงมีแผ่นหินแบบเดียวกันอยู่อีกในหลาย ๆ ที่"

"ร...เรื่องนั้น...ไม่รู้!!...แค่นี้ก่อนนะ ฉันมีธุระ.." พูดจบ แพทริคก็เดินจากไปยังห้องของกิลด์มาสเตอร์ทันที

"ท่าทางเขาดูแปลก ๆ นะฮะ"

"เหมือนพยายามจะปกปิดอะไรเลยนะครับ"

"ดูท่าแผ่นหินพวกนั้นจะมีความลับแฝงอยู่จริง ๆ สินะ..."

"นี่ๆๆ เรื่องนั้นน่ะช่างมันเถอะน่า ไปนั่งรอมื้อเย็นกันดีกว่า ฉันทั้งเหนื่อยทั้งหิวจะแย่อยู่แล้ว"

"ผมก็เหมือนกันฮะ"

"นั่นสินะครับ"

"พักหน่อยก็ดีเหมือนกัน..."

แล้วทีมนิวสตาร์ทั้งสี่จึงเดินเข้าไปนั่งรอมื้อเย็นภายในห้องอาหารของกิลด์

ภายในห้องของกิลด์มาสเตอร์

"โอย เกือบไป เจ้าพวกนั้นก็สงสัยเรื่องแผ่นหินนี่เหมือนกันเหรอเนี่ย..." แพทริคบ่นพึมพำคนเดียวหลังจากเข้ามาภายในห้องแล้ว

"แต่ยังบอกอะไรไปไม่ได้เด็ดขาด จนกว่าจะรู้แน่ชัดว่าแผ่นหินนี่เกี่ยวข้องกับตำนานนั่นจริง ๆ ใช่มั้ยครับมาสเตอร์?" แพทริคหันไปถามมาสเตอร์ที่นั่งอยู่ภายในห้อง

"................" แต่มาสเตอร์พูคูรินก็ไร้ปฏิกิริยาโต้ตอบ

"มาสเตอร์ครับ?.....มาสเตอร์..?" เมื่อมาสเตอร์ไม่ตอบ แพทริคจึงบินไปเกาะที่เก้าอี้ที่มาสเตอร์นั่งอยู่ แล้วโบกปีกผ่านหน้ามาสเตอร์ไปมา

"............. zZZzz..."

"ชัดเลย อาการเดิม = ="

"ก็อย่างที่นายพูดนั่นแหละแพทริค"

"เย้ย!!! ว..หวา..แว้กกก!!!!!"

ตุบบ!!

ด้วยความตกใจที่จู่ ๆ มาสเตอร์ก็ส่งเสียงตอบขึ้นมา ทำให้แพทริคเสียหลักหงายท้องหล่นเก้าอี้ไป

"โอ๊ย..เจ็บ... ต..ตื่นแล้วเหรอครับมาสเตอร์ แหะ ๆ"

"โทษทีที่ทำให้ตกใจนะ"

"ไม่เป็นไรครับมาสเตอร์ แล้วเรื่องแผ่นหินนี่จะทำยังไงต่อไปครับ?"

"นั่นสิ ก็คงต้องตรวจสอบให้แน่ใจก่อนล่ะ ว่าแผ่นหินนี่จะเป็นของอย่างเดียวกันกับที่พวกเราสงสัยอยู่รึเปล่า?"

"..........แล้วถ้าเกิดว่าใช่ขึ้นมาล่ะครับ?"

"...........ก็แสดงว่าศึกครั้งใหญ่กำลังจะเกิดขึ้นมาอีกครั้งยังไงล่ะ......"

กิลด์มาสเตอร์และแพทริคคุยเรื่องปริศนาของแผ่นหินนี้กันอย่างเคร่งเครียด

"แต่ว่า......มันจะเป็นไปได้เหรอครับ.....เพราะ 2 ปีก่อน ทีมฮีโร่ส์ก็จัดการไปได้เรียบร้อยแล้วนี่นา.." แพทริคตั้งข้อสงสัย

"แต่คนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนั้นก็ยังไม่ได้ถูกจับจริงมั้ย?"

"เรื่องนั้นมันก็จริงอยู่ครับ...."

"มีโอกาสเป็นไปได้สูงมากเลยล่ะว่าเขาจะกลับมาทวงหนี้แค้นคืน ยิ่งผนวกรวมกับตำนานเรื่องนั้นก็ยิ่งมีโอกาสสูงขึ้นไปอีก"

"ยังไงก็คงต้องพิสูจน์กันต่อไปสินะครับ"

"ใช่....และจะยังบอกใครไม่ได้เด็ดขาดจนกว่าเรื่องจะกระจ่าง ไม่อย่างนั้นล่ะก็ได้เกิดความโกลาหลแน่...... แล้วก็เก็บแผ่นหินนั่นไว้ให้ดีนะ"

"รับทราบครับ"

กิลด์มาสเตอร์กำชับกับแพทริคให้เก็บเรื่องนี้เป็นความลับต่อไประหว่างเขาสองคน

"จริงสิ เด็กใหม่เป็นไงบ้างล่ะ?" มาสเตอร์เปลี่ยนเรื่องคุย

"อ..อ๋อ...ก็โอเคครับ... ถึงลีดเดอร์จะขี้โวยวายไม่ได้เรื่องไปบ้าง แต่โดยรวมก็ใช้ได้ครับ ภารกิจที่มอบหมายให้ไปนำแผ่นหินนี่มาจากท่านผู้เฒ่าโคตัสก็เรียบร้อยดี" แพทริคอธิบายถึงพัฒนาการของทีมนิวสตาร์ให้มาสเตอร์ฟัง

"งั้นเหรอ... ฝากเรื่องการฝึกฝนพวกเขาต่อไปด้วยนะ เพราะไม่แน่ ต่อไปเขาอาจจะเป็นกำลังหลักของเราก็ได้...."

"ค...ครับ.... ผมจะทำหน้าที่นี้ให้ดีที่สุด..."

หลังจากคุยธุระกันเรียบร้อยแล้ว ทั้งคู่ก็พากันไปยังห้องอาหาร

อาหารมื้อเย็นของกิลด์ยังคงดำเนินไปตามปกติ

หลังทานอาหารทุกคนต่างก็แยกย้ายกันไปพักผ่อน

จนกระทั่งเช้า

ทีมนิวสตาร์ทั้งสี่ตื่นกันแต่เช้าเตรียมพร้อมรับการฝึกฝนต่อไป

"เอาล่ะ ภารกิจเมื่อวานพวกนายทำได้ดีมาก หลังจากนี้ไปภารกิจที่จะได้รับจะยากขึ้นไปเรื่อย ๆ แล้ว เตรียมใจไว้รึยัง?"

"ไม่ว่าจะลำบากแค่ไหนพวกเราก็พร้อมเสมอครับ!!" ฮาร์วีย์ตอบด้วยความแข็งขัน

"งานแบบไหนผมก็ไม่เกี่ยงอยู่แล้ว"

"ผมพร้อมเสมอครับ!!"

"ผมก็เหมือนกันฮะ!!"

"ดีมาก ถ้าอย่างนั้นก็เริ่มการฝึกฝนต่อไปได้"

"ครับ!!"

การฝึกฝนของทีมนิวสตาร์ก็ยังคงดำเนินต่อไป....

THE 20th CHAPTER - End

TO BE CONTINUED.....

[Likey]

เตรียมพบกับการฝึกฝนที่ยากขึ้นต่อไป...

ยังน่าติดตามเหมือนเคยฮะ... สู้ๆต่อไปน้าครับ Qowo

[Loveless Nova]

เล่นภาคนี้ทีไรก็เผลอนึกว่ามาสเตอร์เป็นผู้หญิงทุกทีเลย อา...ไม่น่าเป็นชายเลย =*=

[Mocoron]

แผ่นหินนั่นมันคืออะไรหนออยากรู้จริง

รออ่านต่ออยู่น้อ~~

[Tym]

----------THE 21st CHAPTER----------

การฝึกฝนของทีมนิวสตาร์ดำเนินต่อเนื่องมาทุก ๆ วัน

แพทริคได้ให้โปรแกรมฝึกฝนแก่ทีมนิวสตาร์โดยค่อย ๆ เพิ่มระดับความยากขึ้นไปเรื่อย ๆ

จากภารกิจรับของส่งของที่ง่าย ๆ ก็ค่อย ๆ เปลี่ยนไปเป็นภารกิจนำทาง ภารกิจตามหาโปเกม่อนหลงทาง ภารกิจคุ้มครอง

และภารกิจที่มีระดับความยากและเสี่ยงอันตรายอย่างภารกิจไล่ล่าอาชญากรด้วย

สมาชิกทั้งสี่ของทีมนิวสตาร์ก็มีความสามารถของนักสำรวจเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ

พวกเขาเริ่มรับภารกิจที่ยากขึ้นเรื่อย ๆ ได้แล้ว

จนกระทั่ง 2 เดือนต่อมา....

ณ ป่าแห่งหนึ่ง

แซ่ก แซ่ก แซ่ก........

โปเกม่อนพืชกินแมลงมัสคิปป้าตัวหนึ่งกำลังวิ่ง (?) ฝ่าพงหญ้าในป่าไปอย่างรวดเร็ว ดูเหมือนว่าจะกำลังดีอะไรบางอย่างอยู่

จนกระทั่งพ้นพงหญ้าออกมา จึงหยุดพัก

"แฮ่ก ๆ ๆ หนีมาไกลขนาดนี้คงจะไม่ตามมาเจอแล้วล่ะมั้ง.... โอย เหนื่อย...." เจ้ามัสคิปป้าบ่นอย่างอิดโรยพลางเหลียวหลังกลับไปดูผู้ที่ติดตามไล่ล่ามา

"ฮิ ๆ ๆ หลังจากนี้จะเอาเงินพวกนี้ไปทำอะไรดีน้อ ไปหาอะไรกินที่ภัตตาคารหรู ๆ ก็ดี เอาไปซื้อของที่อยากได้ก็เยี่ยม เอาไงดีน้อ เครียดเด๊นี่.." เขาบ่นกับตัวเองอย่างสนุก (?)

"เงินที่ขโมยของเขามาก็ต้องเอาไปคืนเจ้าของสิถึงจะถูก"

"!!???" มัสคิปป้าสะดุ้งตกใจเมื่อมีเสียง ๆ หนึ่งทักขึ้นมา แต่ก็มองไม่เห็นเจ้าของเสียง

"แต่นายคงจะไม่ทำงั้นหรอกเนอะ ก็อุตส่าห์ขโมยมาได้นี่นา..." เสียงปริศนายังคงดังขึ้นมาอีกครั้ง

"ค...ใครน่ะ!! ข...ขโมยอะไร!! อย่ามากล่าวหาข้อยเด๊!!" มัสคิปป้าลนลานปฏิเสธพลางมองหาต้นเสียง

"มัวพูดไร้สาระอยู่นั่นแหละ รีบ ๆ จัดการสิฟะ งานจะได้เสร็จ" คราวนี้กลับอีกเสียงหนึ่งดังขึ้นมาอีก

"โอเค ๆ ฮึบ!!"

แซ่กกกก..... ตึก!

เจ้าของเสียงในตอนแรกกระโดดลงมาจากต้นไม้บริเวณด้านหน้าของมัสคิปป้า

และเจ้าของเสียงที่สองเองก็กระโดดลงมาจากต้นไม้ด้านหลังเช่นกัน

"แอ๊!! พวกสูยังตามข้อยมาอีกร้อ!!!"

"แน่นอนอยู่แล้ว...นักสำรวจที่ดีต้องไม่ทิ้งงานกลางคัน..."

"เลิกพูดมากแล้วจัดการได้แล้วน่าไอ้ลิงบ๊อง..."

"= =" ขอพูดเท่บ้างไม่ได้รึไงฟ่ะเจ้าปากยาวนี่... เอ้า!! ลุยก็ลุย!!"

นักสำรวจทั้งสองกระโจนเข้าโจมตีใส่มัสคิปป้าพร้อมกันจากทั้ง 2 ทิศ

"ว้าก!!!!!!!!!!! ข้อยยอมแล่ว ยอมแล่ว!! อย่าทำข้อยเด๊!!" มัสคิปป้ารีบบอกบอมแพ้ก่อนที่จะโดนเล่นงาน

"ยอมแล้วงั้นก็ไปกับพวกเราซะดี ๆ" นักสำรวจทั้งสองหยุดการโจมตีแล้วคุมตัวหัวขโมยปากกว้างไปทันที

"ค้าบบบ T T"

มัสคิปป้าถูกคุมตัวเดินไปยังทางออก

ระหว่างทาง หนึ่งในนักสำรวจก็หยิบเอาโปเกเกียร์จากกระเป๋าขึ้นมาติดต่อถึงพรรคพวกที่รออยู่อีกทาง

"ฮัลโหล? เท็ตเหรอ ทางนี้ฉันกับเจ้ารูเพิร์ตจัดการเรียบร้อยแล้วนะ คิดว่าอีกเดี๋ยวก็คงออกจากป่าไปเจอพวกนายได้ รบกวนแจ้งกลับไปที่กิลด์ทีนะ"

"รับทราบครับคุณฮาร์วีย์" เท็ตที่พูดอยู่ปลายสายตอบรับ

"พวกคุณฮาร์วีย์จับขโมยได้แล้วเหรอฮะ?"

"ครับ อีกเดี๋ยวก็คงออกมาจากข้างในป่าแล้วล่ะ"

"เก่งจังเลย ผมอยากวิวัฒนาการอย่าง 2 คนนั้นบ้างจัง จะได้ไปลุยบ้าง ไม่ต้องมาคอยเฝ้าต้นทางไว้อย่างเดียวแบบนี้ -3- "

"นั่นสินะครับ ทั้ง 2 คนน่ะเก่งมากเลย วิวัฒนาการขึ้นไปอีกระดับได้แล้ว.... พวกเราเองก็คงต้องพยายามต่อไปนะครับ"

"อ๊ะ เดี๋ยวผมติดต่อไปที่กิลด์ก่อนนะครับ"

"ฮะ..."

ใช่แล้ว....

ช่วงเวลา 2 เดือนที่ผ่านมานั้น....

ฮาร์วีย์และรูเพิร์ตได้วิวัฒนาการขึ้นไปอีกขั้นหนึ่งแล้วจากการปฏิบัติภารกิจของนักสำรวจ

และจากภารกิจที่พวกเขาทำนั้น ทำให้ทีมนิวสตาร์ได้รับความไว้วางใจจากเจ้าหน้าที่ตำรวจให้ช่วยติดตามตัวอาชญากร

ทีมนิวสตาร์ของพวกเขาเริ่มเป็นที่รู้จักในวงกว้างมากขึ้นแล้ว....

THE 21st CHAPTER - End

TO BE CONTINUED.....

[Mocoron]

มัสคิปป้านี่ชาวอีสานเรอะ!!!สำเนียงอีสานแต้ๆเลย=[]=//นั่งขำกับสำเนียงการพูดของมัสคิปป้า

ตามอ่านต่อตอนต่อไปน้อ~=w=

โอ้ว~เผลอเดี๋ยวเดียววิวัฒนาการแล้วเรอะ2คน(?)นี้*o*

[Likey]

เนื้อเรื่องใหม่ เนื้อเรื่องใหม่.... + +

[天ノ花 月子]

ยังน่าติดตามเช่นเคยค่ะ พยายามต่อไปนะคะ

[Tym]

----------THE 22nd CHAPTER----------

ณ กิลด์ฮีโร่ส์ เทรเชอร์ทาวน์

"zzzz... ต้องขอขอบคุณอีกครั้งนะครับที่ช่วยจับตัวคนร้ายส่งให้เรา... zzzz" คอยล์ ซึ่งเจ้าหน้าที่ตำรวจนายหนึ่งกล่าวขอบคุณทีมนิวสตาร์หลังจากที่พวกเขาได้นำตัวหัวขโมยปากกว้างมัสคิปป้ามาส่งให้แล้ว

"ฉันเองก็ขอขอบคุณมากนะคะ ขอบคุณจริง ๆ ค่ะที่ช่วยเหลือ..." คิเรฮานะซึ่งเป็นเจ้าทุกข์ผู้จ้างวานก็ได้กล่าวคำขอบคุณเช่นกัน

"ไม่เป็นไรครับ นิวสตาร์ยินดีรับใช้ทุกคนด้วยความเต็มใจครับ ^^ " ฮาร์วีย์ซึ่งตอนนี้ได้วิวัฒนาการเป็นโกคาซารุแล้วพูดขึ้นอย่างภาคภูมิใจ

"อ๊ะ เกือบลืมไปเลย นี่ค่ะ ค่าตอบแทนเล็ก ๆ น้อย ๆ" คิเรฮานะหยิบเงินจำนวนหนึ่งออกมาให้แก่ฮาร์วีย์

"ขอบคุณครับ ขอรับไว้ด้วยความเต็มใจ..." ฮาร์วีย์รับเงินมาจากคิเรฮานะ

"ฉันขอตัวล่ะนะคะ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ.." คิเรฮานะกล่าวอำลาและออกจากกิลด์ไป

"zzz.. งั้นทางเราขอนำผู้ต้องหาไปดำเนินการล่ะ เอ้า ไปได้แล้ว... zzz"

"ค้าบบบ T T"

จากนั้นเจ้าหน้าที่ตำรวจจำนวนหนึ่งจึงได้คุมตัวขโมยกลับไป

"เฮ้อ...เสร็จไปอีกงานนึงล่ะ ได้มาเท่าไหร่ล่ะคราวนี้..?" รูเพิร์ตซึ่งขณะนี้ก็วิวัฒนาการเป็นลูคาริโอ้ไปแล้วเช่นกันถามขึ้นมา

"2300 ดอลน่ะ แต่เดี๋ยวก็หมด -.-" ฮาร์วีย์ตอบอย่างเซ็ง ๆ

"ทีมนิวสตาร์!! ชำระเงินหลังเสร็จภารกิจด้วยจ้า!!" ชีรินซึ่งทำหน้าที่เป็นเหมือนเจ้าหน้าที่การเงินของกิลด์ร้องเรียกพวกฮาร์วีย์มาจากมุมหนึ่งของกิลด์

"นั่นปะไร - -|| " ทีมนิวสตาร์พากันเดินไปยังเคาน์เตอร์ของชีรินอย่างเซ็งไปตาม ๆ กัน

"อืม ค่าตอบแทนคราวนี้คือ 2300 ดอล หักเข้ากิลด์แล้วก็เหลือ.......... 230 โปเกดอลลาร์ อ้ะ นี่จ้ะ" เบลลิทหรือชีรินรับเงินมาจากฮาร์วีย์แล้วก็หักลบเข้ากิลด์เรียบร้อย จึงคืนส่วนที่เหลือให้ฮาร์วีย์ไป

"230... -.-||"

"โดนหักเรียบ -.- ||"

"ช่วยไม่ได้นี่ครับ มันเป็นกฎนี่นา - -"

"￣▽￣||"

"คุณเบลลิทครับ ลดไอ้อัตราภาษีมหาโหดนี่ให้บ้างไม่ได้เลยเหรอครับ?" ฮาร์วีย์พยายามต่อรองกับเบลลิท

"ไม่ได้หรอกจ้ะ กฎก็ต้องเป็นกฎนะจ๊ะ♥ อีกอย่าง พวกฮาร์วีย์คุงเองก็ขยันทำภารกิจอยู่แล้วนี่นา..." เบลลิทปฏิเสธคำขอร้องของฮาร์วีย์อย่างไม่คิดเลย

'ก็เพราะไอ้ภาษีมหาโหดนี่ไงล่ะถึงต้องออกไปทำภารกิจหาเงินบ่อย ๆ น่ะ ▔□▔'

"ช่วยไม่ได้แฮะ ไปหาภารกิจทำกันต่อดีกว่า.. -3- " ฮาร์วีย์ตัดสินใจเลิกต่อรองแล้วไปหาภารกิจมาทำต่อ

"เอ๋~ จะไม่พักหน่อยเหรอฮะ เราเพิ่งกลับมาเองนะ..." แซ็ทช์บ่นขึ้นด้วยความเหนื่อยจากการทำภารกิจ

"ไม่ได้ ไม่ด้ายยย ถ้าไม่ขยันทำงาน เงินก็ไม่มีนะ เข้าใจ๋?"

"แต่ว่า...ไม่ค่อยจะมีภารกิจที่เงินดี ๆ เลยนะครับ"

"ก็นั่นนะซี.. ถึงต้องทำหลาย ๆ ภารกิจไงล่ะ"

"ถ้างั้นฉันแนะนำภารกิจที่เงินดี ๆ ให้มั้ยจ๊ะ?" เบลลิทพูดทักขึ้นมาก่อนที่ทีมนิวสตาร์จะเดินออกไป

"เห~ จริงเหรอครับ?" ฮาร์วีย์ให้ความสนใจทันที

"เป็นภารกิจแบบไหนเหรอครับ?" เท็ตถามด้วยความสงสัย

"เป็นภารกิจขอร้องให้ช่วยคุ้มครองขณะเดินทางน่ะจ้ะ เพิ่งจะเข้ามาเมื่อเช้านี้เอง เห็นว่ามีคุณหนูลูกเศรษฐีต้องการไปทำอะไรสักอย่างในสถานที่ที่ค่อนข้างอันตรายก็เลยต้องการบอดี้การ์ดน่ะ" เบลลิทอธิบายไปพลางค้นหารายละเอียดงานที่เก็บไว้ไปพลาง

"อ๊ะ เจอแล้ว ๆ นี่ไง.." เบลลิทยื่นแผ่นกระดาษใบหนึ่งให้ฮาร์วีย์

"ไหน ๆ ดูจิ๊"

"ดูมั่งสิฮะ"

"หืม?"

"อืม..."

ทีมนิวสตาร์ทั้งสี่พากันมารุมดูรายละเอียดในแผ่นประกาศงาน

"!!!!!!" แล้วก็ต้องพากันตกใจไปตาม ๆ กัน เมื่อเห็นจำนวนเงินค่าตอบแทนที่สูงมากถึง 500,000 โปเกดอลลาร์

"ห...ห้าแสน!!!!!!!!!"

"ทำไมมันมากขนาดนี้เนี่ย..."

"ผู้ว่าจ้างคราวนี้รวยขนาดไหนกันครับเนี่ย!!"

"สุดยอด!!!!!!!!!!"

"ห....ห้าแสน..หักแล้วก็เหลือ......เอ่อ.....เหลือ........."

"50,000 ไงเจ้าเซ่อ..."

"โว้ว!!! ถ้างั้นผมขอรับงานนี้ไปทำเลยนะครับ!!" ฮาร์วีย์ยื่นใบภารกิจคืนให้เบลลิทพร้อมกับขอปฏิบัติภารกิจนี้ทันที

"ยินดีจ้า...แป๊บนึงนะ..." เบลลิทรับใบภารกิจนั้นมาจากฮาร์วีย์แล้วจัดการเดินเรื่องปฏิบัติภารกิจพร้อมกับติดต่อให้ผู้จ้างวานทราบทันที

เบลลิทใช้สายหลักของกิลด์ติดต่อผู้ว่าจ้าง

"สวัสดีค่ะ ฉันเป็นตัวแทนจากกิลด์ฮีโร่ส์นะคะ ภารกิจที่คุณแจ้งมาเมื่อเช้านี้เรารับไว้แล้วนะคะ............... ค่ะ............ต้องการนัดหมายใช่มั้ยคะ............โอเคค่ะ............. แล้วฉันจะแจ้งนักสำรวจที่รับงานไว้ให้ทราบนะคะ...... ค่ะ สวัสดีค่ะ" คุยจบเบลลิทจึงวางสายและหันมาคุยกับพวกฮาร์วีย์แทน

"ตอนนี้ทางผู้ว่าจ้างได้นัดหมายเวลาปฏิบัติภารกิจนี้มาแล้วนะจ๊ะ นี่จ้ะ" เบลลิทยื่นกระดาษที่จดเวลานัดหมายให้กับฮาร์วีย์

"ขอให้โชคดีนะจ๊ะนิวสตาร์ ^^"

"ขอบคุณครับ ^^" ฮาร์วีย์รับกระดาษแผ่นนั้นมาด้วยความร่าเริงที่จะได้งานทำเงินดี ๆ แล้ว

"หืม? นัดพรุ่งนี้งั้นเหรอ?" รูเพิร์ตที่เห็นใบนัดแล้วพูดขึ้นมา

"งั้นวันนี้เราก็พักกันก่อนเถอะครับ"

"นั่นสินะ ออมแรงไว้พรุ่งนี้กันดีกว่า.." เท็ตกับแซ็ตช์แนะนำให้พักเก็บแรงไว้ก่อนภารกิจในวันถัดไป

"โอเค ๆ พักก็พัก วันนี้พอแค่นี้แหละเนอะ" ฮาร์วีย์เองก็ต้องการพักผ่อนเหมือนกันจึงหยุดทำภารกิจในวันนี้ไปก่อน

"พรุ่งนี้เราค่อยไปลุยภารกิจกันต่อก็แล้วกัน"

"รับทราบ..."

"ครับ"

"โอเคฮะ"

ทีมนิวสตาร์จึงแยกย้ายกันไปพักผ่อน....

ณ สถานที่แห่งหนึ่ง

โปเกม่อนนกอินทรีเดินเข้ามาหาโปเกม่อนอีกตัวหนึ่งที่อยู่ภายในห้องส่วนตัวเพื่อแจ้งเรื่องบางอย่างให้ทราบ

"คุณหนูครับ ตอนนี้ภารกิจที่แจ้งกิลด์ไว้ได้มีคนรับเรื่องไปแล้วนะครับ"

"เอ๋? จริงเหรอคะ? เร็วดีจัง...นัดหมายไปเรียบร้อยดีแล้วใช่มั้ยคะ?" เจ้าของห้องตอบกลับมาพร้อม ๆ กับจัดเตรียมข้าวของใส่กระเป๋าไปด้วย

"เรียบร้อยครับ ผมนัดหมายตามที่คุณหนูบอกไว้แล้วครับ"

"ขอบคุณมากนะคะคุณฟอลโค่ ต้องรบกวนคุณตลอดเลย"

"มิได้ครับ มันเป็นหน้าที่ของพ่อบ้านอย่างผมอยู่แล้ว" ทั้งสองคุยกันไปเรื่อย ๆ ถึงสิ่งที่จะไปทำในวันพรุ่งนี้

"เอาล่ะ! เตรียมของเสร็จเรียบร้อยแล้ว พรุ่งนี้เช้ารบกวนด้วยนะคะคุณฟอลโค่" เมื่อเตรียมของเสร็จ โปเกม่อนสาวก็หันมาคุยกับพ่อบ้านเพื่อนัดหมายพรุ่งนี้

"ครับคุณหนู.. ถ้างั้นผมขอตัวก่อนก็แล้วกันนะครับ" เมื่อนัดหมายเสร็จ พ่อบ้านจึงขอตัวกลับไปปฏิบัติหน้าที่ของตนต่อไป

"ตามสบายเลยค่ะ"

เมื่อพ่อบ้านออกไปแล้ว โปเกม่อนสาวก็หันมากระทำธุระของตนต่อไป

"ตื่นเต้นจัง... ชักจะรอให้ถึงพรุ่งนี้ไม่ไหวแล้วสิ..." เธอพูดกับตัวเองด้วยความตื่นเต้น พลางหยิบกล้องคู่ใจมาเช็ดทำความสะอาด

THE 22nd CHAPTER - End

TO BE CONTINUED.....

[Yong-Yong]

เอ...จะไปทำอะไรที่ไหนน้าาาา :3 (ต้องติดตามๆ...)

ภาษีนั้น...โหดร้ายจริงๆ 55555+

[Loveless Nova]

ภาษีมหาโหดที่จำติดใจจนถึงปัจจุบัน อ๊อก! 

ลูกเศรษฐีคนนั้นจะเป็นใครกันน้า...แต่...พวกเจ้าไม่มีทางรวยง่ายๆหรอกทีมนิว! มันต้องมีเหตุผลิกผันชัวร์อยู่แล้ว!! 

[Mocoron]

500,000!!! $w$

แต่ว่ามันงานเเบบไหนกันหว่า~~~อยากได้งานอย่างงี้ในเกมจังเยยย T T

โอ๊ะ~มีพ่อบ้านด้วย...^.,^<<พวกคลั่งบัทเลอร์ฮะ=w=

[Likey]

อาจจะมีอะไรที่มันผิดคาดก็เป็นได้ oAo'

[天ノ花 月子]

ตื่นเต้นจังเลยค่ะ >w<

พอจะเดาได้และ ว่าคุณหนูคนนั้นเป็นใคร ฮิฮิ 

[Tym]

----------THE 23rd CHAPTER----------

เช้าวันรุ่งขึ้น

"ฮ้าว~..........เช้าแล้วเหรอเนี่ย......." ฮาร์วีย์ลืมตาตื่นขึ้นมาก่อนใครเพื่อน เขาลุกขึ้นบิดขี้เกียจยืดเส้นยืดสายเล็กน้อยก่อนที่จะหันไปปลุกสมาชิกร่วมทีมที่ยังนอนหลับอยู่บริเวณใกล้ ๆ กัน

"เอ้า ๆ พวกนาย ตื่นได้แล้ว เช้าแล้วจ้า.. ไปเตรียมตัวทำภารกิจกันได้แล้ว..."

"อือ~? หนวกหูแต่เช้าเลยนะนาย...ฮ้าว..." รูเพิร์ตลุกขึ้นนั่งพลางหาวหวอด

"คุณฮาร์วีย์ดูคึกคักจังเลยนะครับ" เท็ตเองก็ตื่นแล้ว แต่ก็ยังง่วง ๆ อยู่

"แน่นอนอยู่แล้ว ถ้างานนี้สำเร็จด้วยดีล่ะก็...... ห้าแสนเชียวนะ ห้าแสน...... แค่คิดก็รวยแล้ว ฮ่า ๆๆ" ฮาร์วีย์หัวเราะร่วนเมื่อนึกถึงค่าตอบแทนที่จะได้จากการทำงาน

"มิน่าถึงได้ตื่นแต่เช้าเชียว.."

"เอาล่ะ ๆ รีบเตรียมตัวกันเถอะ.. อื๋อ?" ฮาร์วีย์ที่กำลังเตรียมตัวทำภารกิจอยู่เหลือบไปเห็นแซ็ตช์ที่ยังหลับอยู่

"เฮ้ ๆ นายจะนอนไปถึงเมื่อไหร่ห๊ะ? ตื่นได้แล้วเฟ้ย.." ฮาร์วีย์เดินเข้าไปปลุกแซ็ตช์

"งือ....ผมยังง่วงอยู่เลยนะฮะ..." แซ็ตช์พลิกตัวหันหลังให้ฮาร์วีย์แล้วหลับต่อ

"หน็อยแน่...จะขัดคำสั่งหัวหน้าทีมรึไงเจ้าหนูน้อย...?" ฮาร์วีย์หิ้วแผงคอ (?) ของแซ็ตช์ขึ้นมาเพื่อปลุกให้ตื่นอีกครั้ง

"โอ๊ย! ปล่อยผมนะฮะคุณฮาร์วีย์! ผมเจ็บนะ..!" แซ็ตช์พยายามดิ้นให้หลุด

"ก็ได้ ๆ" ฮาร์วีย์วางแซ็ตช์ลง "ทีนี้ก็ตื่นแล้วสินะ ไปเตรียมตัวได้แล้ว"

"ฮ้า~บ -3-" แซ็ตช์จึงจำใจต้องตื่น 'อย่าให้ผมตัวใหญ่กว่านะ จะแกล้งคืนซะให้เข็ดเลย -3-'

จากนั้นไม่นานทั้งหมดก็พร้อมที่จะออกปฏิบัติภารกิจต่อไปแล้ว

"เอาล่ะ ไปกันเถอะ!!"

ทีมนิวสตาร์พากันตรงไปยังสถานที่นัดหมายที่อยู่ไม่ไกลจากกิลด์เลย....

เพียงไม่นาน ทั้งสี่ก็มาพร้อมกันที่สถานที่นัดหมาย ที่ชายหาดทางใต้ของเทรเชอร์ทาวน์นั่นเอง

"ที่นี้ก็แค่รอผู้ว่าจ้างเท่านั้นสินะ"

"จะเป็นงานแบบไหนกันแน่นะ...อยากรู้จัง..."

"เดี๋ยวพอผู้ว่าจ้างมาถึงแล้วเราก็รู้เองล่ะน่า...." ฮาร์วีย์พูดไปพลางหยิบหมวกสีแดงใบโปรดของเขามาใส่

"อ๊ะจริงสิ ผมสงสัยมานานแล้วนะฮะคุณฮาร์วีย์" แซ็ตช์ถามฮาร์วีย์ "หมวกใบนั้นทำไมไม่เป็นไรเลยล่ะฮะ? ถ้าเป็นเมื่อก่อนก็ว่าไปอย่าง แต่ตอนนี้คุณฮาร์วีย์มีไฟอยู่บนหัวด้วยนี่ฮะ?"

คำถามของแซ็ตช์นั้นก็พาให้รูเพิร์ตกับเท็ตสงสัยไปด้วยเช่นกัน

"นั่นสิ ฉันเห็นนายเอาติดตัวไว้ตลอดตั้งแต่เข้ากิลด์มาแล้ว..."

"คงจะเป็นหมวกใบสำคัญสินะครับ.."

"อ๋อ หมวกใบนี้น่ะเหรอ?" ฮาร์วีย์เห็นทุกคนสงสัยจึงตอบคำถามออกไป "เพื่อนฉันให้มาน่ะ เห็นว่าทำพิเศษ ไฟไหม้ไม่ได้รึไงเนี่ยแหละนะ.."

"โห.. ดีจัง"

"จะว่าไป ฉันก็ไม่ได้เจอยัยนั่นมาตั้งแต่เข้ากิลด์เลยแฮะ"

"ยัยนั่น? ผู้หญิง?"

"อ...อือ.... ทำไม......"

"เปล่าฮะ ผมไม่คิดว่าคุณฮาร์วีย์จะมีเพื่อนเป็นผู้หญิงด้วย..."

"หมายความว่าไงฟ่ะ? = =" "

'ว่าแต่...ตอนนี้ยัยคุณหนูนั่นกำลังทำอะไรอยู่นะ?'

ทางด้านผู้ว่าจ้างก็กำลังเตรียมตัวเพื่อออกเดินทาง

"ขอโทษที่ให้รอนะคะคุณฟอลโค" โคจอนโดสาวสะพายกระเป๋าพร้อมสวมหมวกกับแว่นตาคู่ใจเดินออกมาจากบ้านของตนลงมาที่ด้านหน้าบ้าน ซึ่งมีวอร์เกิลยืนรออยู่

"ไม่เป็นไรครับคุณหนู เตรียมตัวพร้อมแล้วใช่มั้ยครับ?" วอร์เกิลผู้เป็นพ่อบ้านนามว่าฟอลโคถามถึงความพร้อมของเจ้านายอีกครั้งก่อนจะออกเดินทาง

"เรียบร้อยค่ะ พร้อมเดินทาง ^^" คุณหนูตอบอย่างร่าเริงพร้อมกับขึ้นไปนั่งบนหลังของพ่อบ้าน

"ถ้างั้นก็จับดี ๆ นะครับ" พ่อบ้านเตือนเจ้านายก่อนที่จะบินขึ้นสู่ท้องฟ้า โดยมีจุดหมายปลายทางคือเทรเชอร์ทาวน์

ย้อนกลับมาทางด้านทีมนิวสตาร์

นักสำรวจทั้ง 4 คน นั่งรอยืนรอผู้ว่าจ้างมาได้สักพักแล้ว แต่ก็ยังไม่เห็นวี่แววแม้แต่นิด

"........."

"........."

"........."

"......... ทำไมช้าแบบนี้เนี่ย - -" " ฮาร์วีย์เริ่มบ่นอุบอิบคนเดียว

แต่ทั้งสี่ก็ยังรอต่อไป..........

จนเวลาผ่านไปอีกสักพัก ก็มีนกขนาดใหญ่บินอยู่ด้านบนของบริเวณที่พวกฮาร์วีย์อยู่ แล้วนกตัวนั้นก็ค่อย ๆ ร่อนลงมายังเบื้องล่าง

"มาแล้ว ๆ ผู้ว่าจ้าง"

"ในที่สุดก็มาซักทีนะครับ"

"ต้องขอโทษด้วยจริง ๆ นะคะที่มาช้า" โคจอนโสสาวพูดพลางลงจากหลังของนกพ่อบ้านไปพลาง

"ไม่เป็นไรหรอกครับ พวกเราทีมนิวสตาร์ยินดีรับใช้เสมอ ^^" ฮาร์วีย์ลุกขึ้นต้อนรับผู้ว่าจ้างสาวอย่างร่าเริงในฐานะของหัวหน้าทีม

แต่เมื่อผู้ว่าจ้างสังเกตเห็นหมวกที่ฮาร์วีย์สวมอยู่ก็รู้สึกคุ้นตามาก

"เอ๊ะ? หมวกที่คุณใส่อยู่นี่ดูคุ้นตาฉันจังเลยค่ะ"

"เอ๋? หมวกใบนี้น่ะเหรอครับ" ฮาร์วีย์ถอดหมวกใบนั้นออกมา เปลวไฟที่ลุกโชนบนศีรษะก็ปรากฏออกมาให้เห็น

"เห หมวกใบนี้ไม่ไหม้ไฟเหรอคะเนี่ย?..."

'เอ๊ะ? เดี๋ยวนะ หมวกที่ไม่ไหม้ไฟ?' โคจอนโดสาวเหมือนจะนึกอะไรออกมาได้

"ไม่หรอกครับ หมวกใบนี้เป็นใบพิเศษน่ะ เพื่อนของผมให้มาเมื่อไม่กี่เดือนก่อน ผมชอบมันมากเลยล่ะครับ ใส่ติดตัวไว้ตลอดเวลาเลย ^^" ฮาร์วีย์เล่าถึงความเป็นมาของหมวกของตนอย่างร่าเริง

เมื่อผู้ว่าจ้างสาวได้ยินดังนั้นก็ถึงกับนิ่งอึ้งไป

"ม....ไม่จริงน่า......นี่นายเองเลยเนี่ย......."

"หา? ว่าไงนะครับ?"

"แหม ไม่ได้เจอกันแค่ไม่กี่เดือนนายก็จำฉันไม่ได้ซะแล้วเหรอยะ ฮาร์วีย์?" ผู้ว่าจ้างทักทายฮาร์วีย์ราวกับว่ารู้จักกันมาก่อน ที่สำคัญยังเรียกชื่อเขาถูก ทั้งที่เขายังไม่ได้แนะนำตัวเอง

"หา? เอ๋? เอ๋อ?" ฮาร์วีย์เองก็ยังมึนไม่หาย

"ดูเหมือนว่าจะเคยรู้จักกันมาก่อนนะครับ"

"คงงั้นล่ะมั้ง..."

ฝ่ายผู้ว่าจ้างเห็นฮาร์วีย์ทำหน้าเอ๋อ จึงพูดเตือนความจำต่อไป

"นี่นายลืมคนที่นายช่วยไว้จากหมาบ้า 2 ตัว ไม่ได้แล้วรึไง? และที่สำคัญ...นายลืมคนที่นายบอกว่าเป็นคนให้หมวกใบสำคัญของนายแล้วรึไงยะ.."

คำพูดเหล่านั้นของผู้ว่าจ้างทำให้ฮาร์วีย์ถึงกับประหลาดใจมาก

"ธ.......เธอ.........นี่เธอเองเหรอ....คอร์ทนี่....?"

"จำได้แล้วเหรอเจ้าลิงบ้าเลือด"

"คอร์ทนี่!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

*ผัวะ*

ฮาร์วีย์ร้องตะโกนเรียกชื่อคอร์ทนี่อย่างดีใจและเผลอกระโจนเข้าหา แต่ก็โดนฝ่ามือของคอร์ทนี่ยันสวนกลับออกมา

"ดีใจโอเวอร์ไปแล้วนะ..."

"รู้จักกันจริง ๆ ด้วยแฮะ"

THE 23rd CHAPTER - End

TO BE CONTINUED.....

[Mocoron]

และแล้วโชคชะตา(?)ก็นำพาทั้งคู่มาพบกันอีกครั้ง#ผิดละ

ไม่เจอคอร์ทนี่ตั้งนานวิวัฒนาการไปแย้วแฮะOwO

[Loveless Nova]

นางเอกปรากฏตัวออกมาแล้ว เป็นการพบกันที่คาดไม่ถึงจริงๆ วิวัฒนาการทั้งคู่ หึๆๆ (เห็นคุณหนูคอร์นนี่แล้วทำให้นึกถึงคุณหนูแพลทติน่าเบลิทจาก Pokemon Special แฮะ)

[天ノ花 月子]

ในที่สุดก็ได้พบกันซะทีนะคะ คุณฮาร์วี่กับคุณคอร์ทนี่ ^^