Jump to content
We are currently closing new member registration for the time being. We apologize for the inconvenience. ×

:; The Last Primary ชีวิตประถมปลาย (อัพบทที่ 2)


+ Pangtor Girl +

Recommended Posts

[move]T H E  L A S T  P R I M A R Y

[/move]

---------------------------------------------------------

=== C O V E R ===

KhKcFq.jpg

---------------------------------------------------------

=== A B O U T  W R I T E R ===

avatar_3892_1383747332.pngavatar_3892_1383747332.pngavatar_3892_1383747332.png

ชื่อ :; แก้ม [gam]

อายุ :; 13 ปี

นามปากกา :; Pink_Bear , gamza

เวิ่นเล็กๆน้อยๆ :; เห็นหน้ากันจนเบื่อแล้วสินะ lol ก็นะ มา(ลอง)แต่งฟิคใหม่ ที่ดูเรียบง่ายสุดๆ แค่เกี่ยวกับ

ชีวิตนักเรียนหญิงป.6 ธรรมดาๆคนนึงที่มีความจืดจางเต็มเปี่ยม(?) แอบดราม่าเล็กๆ แอบรั่วน้อยๆ พอประมาณ

หลายคนอาจคิดว่า แล้วฟิคเก่าเอ็งล่ะ ... อ้อ *ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้* ก็นั่นมันยังไม่พร้อมนี่นา แนวแฟนซีแต่งยากจะตายไป -3-

* gamza แถไปเรื่อย เอาเป็นว่า ถ้าพร้อมเมื่อไหร่จะแต่งทันทีค่ะ ;A;

เอ้อ ขอกล่าวนิดส์นุง ฟิคเรื่องนี้ อิงจากเรื่องจริง ซึ่งก็ผสมกับจินตนาการของผู้เขียนนะจ้ะ ฉะนั้น !

โปรดใช้วิจารณญาน(อันน้อยนิด #โดนตบ)ของผู้อ่านทุกท่านด้วยนะเออ ;w;b 

---------------------------------------------------------

=== C H A R A C T E R ===

*คลิกที่รูปเพื่อดูข้อมูล

+ ตัวเด่น +

5aung3.jpg

RJZflG.jpg

UWiPSu.jpg

6Fmg4g.jpg

sjBVuS.jpg

NhGPJ8.jpg

+ ตัวประกอบ + ( 40 % )

577eKx.jpg

oiAmst.jpg

---------------------------------------------------------

=== I N D E X ===

http://www.pkbasic.com/forum/index.php?topic=3049.new#new

http://www.pkbasic.com/forum/index.php?topic=3049.new#new

http://www.pkbasic.com/forum/index.php?topic=3049.new#new

---------------------------------------------------------

=== F R I E N D ' S  F I C ===

http://www.pkbasic.com/forum/index.php?topic=2700.0

http://www.pkbasic.com/forum/index.php?topic=2916.0

http://www.pkbasic.com/forum/index.php?topic=2940.0

http://www.pkbasic.com/forum/index.php?topic=2838.0

http://www.pkbasic.com/forum/index.php?topic=2455.0

http://www.pkbasic.com/forum/index.php?topic=2731.0

http://www.pkbasic.com/forum/index.php?topic=2918.0

http://www.pkbasic.com/forum/index.php?topic=2135.0

---------------------------------------------------------

=== I N T R O ===

‘ครับ .... ต่อไปนี้จะเป็นข่าวพยากรณ์อากาศ วันนี้ท้องฟ้าจะโปร่ง ...’

เสียงนักข่าวในทีวีที่เปรียบเสมือนนาฬิกาปลุก(?)ดังแล่นเข้ามาในโสตประสาทของฉัน

ฉันพลิกตัวไปมาอย่างหงุดหงิดก่อนที่จะดึงผ้าห่มมาเพื่อ(ขอ)นอนซุกตัวหลับ

อีกซัก 2-3 นาที ...

มาดังหาพระแสงเลเซอร์อะไรตอนนี้! ...

ฉันงีบต่อได้ไม่ถึง 2 นาที ก็มีเสียงดังตะโกนออกมาสมทบจากด้านนอก

‘แกรมม่า ! ตื่นได้แล้วนะลูก!!’

ค่า ... ฉันตอบ(ในใจ)  ก่อนที่จะ(พยายาม)ลืมตาที่แสนหนักอึ้งขึ้น ฉันเสยผมม้าที่ปรกหน้า

พลางลุกขึ้นจัดที่นอน พับผ้าห่มด้วยท่าทางงัวเงีย จากนั้นฉันจึงเดินลากเท้าตรงไปยังห้องน้ำ

ทันที... 

ง่วงชะมัด ...

ประโยคนี้ผุดขึ้นมาในสมองของฉันเป็นสิบๆรอบ ฉันจึงเดินไปล้างหน้าในตื่นตัวขึ้น ...

ไม่ได้ช่วยอะไรเล้ย ...

ฉันแปรงฟัน อาบน้ำสระผม เรียบร้อยจึงเช็ดตัวให้แห้งด้วยผ้าขนหนู เดินไปยังห้องถัดไป

ฉันผลักประตูเข้าไป ป้ายหน้าห้องที่เขียนว่า ‘ห้องแต่งตัว’ สั่นไปมา ฉันเข้าไปและล็อคห้อง

ฉันเดินตรงดิ่งไปยังตู้เสื้อผ้า เปิดมันออกมา หยิบชุดนักเรียนแขนยาวสีขาวสะอาดกับกระโปรง

สีน้ำเงินเข้มออกมา จากนั้นฉันก็ก้มลงไปเปิดลิ้นชักของตู้เสื้อผ้า เอิ้อมมือไปหยิบถุงเท้ายาว

เกือบถึงเข่าพร้อมกับผ้าที่ไว้ผูกกับเสื้อเดียวกับกระโปรงออกมา ฉันใส่ชุดนักเรียนใหม่เอี่ยม

จัดเสื้อผ้าให้ดี และเดินออกจากห้องแต่งตัว

ฉันเดินไปหยิบกระเป๋านักเรียนสีน้ำตาลอมดำที่เบาหวิวออกมาจากห้องนอน และเดินลงไป

ด้านล่าง

กลิ่นนี่มัน ...

กลิ่นข้าวต้มหอมกรุ่นออกมาจากห้องครัว คุณแม่ยกชามข้าวต้มออกมาวางบนโต๊ะทานข้าว

และเรียกให้ฉันมากิน

ฉันกินข้าวต้มอย่างเอร็ดอร่อย พร้อมกับดูข่าวในทีวีไปพลาง แม่บรรจงถักผมเปียให้ฉัน ก่อนที่

จะเดินไปหยิบจับทำนู่นทำนี่ต่อ

เมื่อทานเสร็จฉันก็เดินออกไปหน้าบ้าน เห็นคุณพ่อและคุณแม่รออยู่ที่รถ ฉันเดินไปขึ้นรถ

และเริ่มเหม่อลอย ขณะที่คุณพ่อขับรถไปนั้น ฉันได้คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ในใจลึกๆนั้นตื่นเต้น

ความคิดเริ่มฟุ้งซ่าน จนกระทั่งถึงโรงเรียน ....

ฉันสะดุดตากับป้ายหินอ่อนอันยักษ์ที่สลักว่า ‘โรงเรียนเซนต์ ....’

ฉันเดินลงจากรถที่หน้าประตู โบกมือลากับคุณพ่อคุณแม่ หันหลังกลับไป พบกับสถานที่เดิมๆ

ที่แสนคุ้นเคย ตึกสีขาวสะอาด 7 ชั้น ขั้นบันไดหน้ามุข สนามยางสีเขียว เสาธง ...

อ่า ... กลับมาเจอกันอีกแล้วสินะ ...

ฉันยิ้ม ในใจพร้อมเปิดรับความทรงจำใหม่ๆ และพบปะกับอะไรใหม่ๆ ...

บ๊ายบาย ... ป.5 ~

กราบสวัสดีและสวีดัดท่านผู้อ่านทุกท่าน ... อิฉันแก้มซ่า.. จะขอมา

แนะนำ... ฟิคอันใหม่ ...*ตึ่งโป๊ะ!*

ถรุ้ย !!! นี่ไม่ใช่โรงลิเก =_=++ เอาใหม่ๆ

สวัสดีค่า พี่ๆทุกคน ก็เปิดตัวบทนำไปแล้วล่ะนะ ถึงแม้จะไม่มีอะไรมากแต่ก็หวังว่าจะ

ดึงดูดผู้อ่านได้น้า ^_^ กระทู้นี้ไม่มีอะไรมาก แต่ใช้เวลาตั้งมู้ว์ถึง 3 วัน ! เพราะตัวละครเยอะมากกกก

ตอนนี้ก็แอบๆใบ้ชื่อโรงเรียน เอิ๊กๆๆๆ ก็นะ คิดชื่อรร.ไม่ออกเลยใช้อันนี้ไปซะเลย ;w;

หนูฝากฟิคจืดจางเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกด้วยนะค้าาาาา ขอบคุณค่ะ ! >O<

Link to comment
Share on other sites

จองงงงงงงงงงงๆๆๆๆๆๆๆ เผื่อพื้นที่นิดส์นึง :P

Link to comment
Share on other sites

เจิม... จงไม่ดอง... :v

เจิมด้วย ขยันลงหน่อยนะแก้ม ขอให้ไม่ดอง

เชื่อว่าฟิคอันนี้อาจแต่งง่ายกว่าอันก่อนเพราะมันเป็น

วิถีชีวิตของ นักเรียน

จงนำชีวิตซำซากของนักเรียนบรรดาลลง

ในฟิคนี้เพื่อก่อเกิดเนื้อเรื่องดีๆขึ้นซะ~!

:pika03:

Link to comment
Share on other sites

นักเรียนหญิงก๊วนนี้ไม่ธรรมดากันสักคน

ปกติผมชอบแนวแฟนตาซีมากกว่าก็จริง แต่ได้มาอ่านแนวนี้บ้างก็ไม่เลว

เขียนมาอีกเรื่อย ๆ เน่อ จะรอตามอ่านต่อไปเรื่อย ๆ เหมือนกัน :3

Link to comment
Share on other sites

อืมม.. เป็นแนวที่น่าสนใจนะฮะ แนวslice of life แถมอิงจากเรื่องจริงซะด้วย

ความน่าสนใจอยู่ที่แก้มจะแต่งออกมายังไงนี่สิ บทนำไม่บอกพล็อตอะไรที่ชัดเจน เลยทำให้อยากรู้ต่อ

ชื่อเรื่องจะพูดถึงประถมปลายและตอนจบบทนำพูดถึงป.6 ... มันจะจบในหนึ่งปีรึเปล่านะ...

ขอให้ถนัดแต่งแนวนี้ แล้วสนุกกับการเขียนนะฮะ :D

Link to comment
Share on other sites

ตอนที่ 1 เพื่อนใหม่

ตึก ... ตึก ... ตึก ...

แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก -O-;;;

เหวยยยยยยยยยยย นี่มันอัลไลก๊านนนนนนนน =[]=!!!

ฉันหอบแฮ่กเดินขึ้นบันไดมาด้วยท่าทางเหนื่อยล้า ปอดแทบรับออกซิเจนไม่ทัน

เพราะอะไรน่ะหรอ?

ประธมศึกษาปีที่ 6 อยู่ชั้น หกกกกกกกกกกกกก !!!!!!!

ตึกนี้มี 7 ชั้น ชั้นสุดท้ายเว้นไว้สำหรับครูใหญ่ อธิการ และการทำวัตรของเด็กนักเรียนคริสต์

ศาสนา สรุปง่ายๆ ชั้นเรียนที่สูงที่สุดคือชั้นหก ...

ฉันอยากจะบ้า T^T เด็กนักเรียนหญิงธรรมดาๆที่แสนบอบบาง(?)ต้องมาเดินลากขาขึ้นมา

ถึงนี่เนี่ยนะ โอยยยย มีลิฟต์ก็ดันไม่ให้ใช้อีก! แกจะมีลิฟต์ไว้ทำม้าย ฉันจ่ายค่าเทอมเป็นหมื่น

เลยนะเฟร้ย U_U

ฉันเลิกบ่นพร้อมส่ายหัวไปมา มองตรงไปยังทางเดินที่มีห้องเรียงอยู่ 6 ห้อง

นั่น ... ป.6/4 ...

ห้องที่ฉันอยู่คือห้อง 4 เป็นห้องเกือบกลางๆของทั้งหมด ฉันมองดูนาฬิกาของตนเองก็พบว่า

ฉันมาถึงโรงเรียนตอนเจ็ดโมง

อ่า ... จะมีคนมารึยังนะ >_<’’

ในใจฉันตื่นเต้น แต่ก็นะ เปิดเรียนวันใหม่ก็ต้องสร้างภาพพจน์ที่ดีงามหน่อย(?) หึหึหึ

ฉันจัดเสื้อผ้าหน้าผม เดินเก๊กหน้านิ่งเข้าไปในห้อง ฉันเห็นเด็กผุ้หญิงใส่แว่นกลมหนาผิวคล้ำ

คนนึงนั่งอยู่บนล็อคเกอร์ มีคนมาแล้วหรือนี่ ...

ฉันเหลือบมองเธอห่างๆ โต๊ะที่จัดไว้เป็นโต๊ะเรียงติดกันยาว 4 แถว แต่ละแถวมีประมาณ

8 โต๊ะด้วยกัน ด้านหลังห้องเป็นตู้ขนาดใหญ๋ใส่ผลงานและโต๊ะครู

ฉันเลือกที่จะนั่งประมาณริมๆแถวสอง เพราะฉันไม่ชินกันการนั่งหน้า ส่วนนั่งหลังก็ไม่เห็น

กระดานอีก -.- ฉันเดินตรงดิ่งไปนั่งทันที จู่ๆเด็กผุ้หญิงคนนั้นก็ทักพรวดขึ้นมา ...

“นี่ เธอชื่ออะไรหรอ?”

...

โอ้วจอร์จ ! เกิดมาไม่เคยมีคนจะทักเราก่อนแท้ๆเพราะมัวแต่เก๊กหน้าดุ(?) ปลาบปลื้มจริงๆ T T

ฉันสตั๊นไปซักพักก่อนที่จะตอบ

“เอ่อ ... ฉันชื่อแกรมม่า”

“อื้ม เราชื่อน้ำผึ้ง ขอนั่งด้วยคนนะ !”

และแล้วคุณเธอก็มานั่งข้างฉันแบบทิ้งจรวด ทำเอาเกร็งไปทั้งตัว เกิดมาไม่เคยโดนรุก(??)

พรวดพราดขนาดนี้เลย เก๊กหน้าไม่ทันนนนนนนนนนน

ก็นะ ... คนรู้จักคนแรกในห้องป.6

ฉันหยิบสมุดออกมาขีดๆเขียนๆเล่นตามประสาคนรักการวาดรูป ประมาณเจ็มโมงยี่สิบ

ฉันก็เห็นใครซักคนเห็นเข้าห้องมาลิบๆ ...

“มีมี่ ~~~~~~!!!!!!!!!!”

“แกรมม่า ~~~~~ !!!!!!”

มีมี่ เพื่อนสนิทสุดซี้ปึกของฉัน >O< ปกติเธอจะมาประมาณก่อนเข้าแถว ฉันกวักมือเรียกเธอ

ให้มานั่งข้างๆฉัน ก่อนที่เราสองคนจะนั่งเม้าท์กันแบบน้ำลายแตกฟอง(??)โดยไม่แคร์คนอื่น

ออดดดดดด ออดดดดดดดดดดดด

ออดเข้าแถวดังขึ้น ฉันเดินไปเข้าแถวหน้าห้องซึ่งเรียงลำดับจากเตี้ยไปสูง ซึ่งแน่นอน ...

ฉันสูงที่สุดในห้อง !

ถัดไปด้านหน้าคือมีมี่ที่สูงเกือบพอๆกับฉัน ฉันเลยฉวยโอกาสตอนเข้าแถวแอบกระซิบกระซาบ

กับมีมี่อย่างเมามันส์ คริคริ >_<

8.00 น ....

นี่คือเวลาเริ่มเรียนคาบแรก เชื่อเถอะ เปิดเทอมวันแรกครูไม่สอนหรอก =_= จะแนะนำตัวเอง

รายวิชาเรียนอะไรบ้าง แจกหนังสือ สมุด ...

ขณะที่ฉันนั่งวาดรูปกับมีมี่นั้น เสียงรองเท้าส้นสูงดังกระสบพื้นหินอ่อนดังขึ้นแผ่วๆ

ก่อนที่จะดังเพิ่มขึ้นมาเรื่อยๆ นักเรียนทุกคนต่างนั่งไปนั่งที่กันวุ่น และแล้วประตูก็เปิดออก ...

คุณครูผู้หญิงรูปร่างท้วม ผิวสีน้ำผึ้งรวบผมเรียบร้อยเดินเข้ามาในห้องแบบตัวเปล่าๆ นักเรียน

เงียบทั้งห้อง ครูเดินไปที่โต๊ะครูหน้าห้อง เอามือยันกับโต๊ะแล้วมองกวาดไปทั่วก่อนจะ(แสยะ?)

ยิ้มออกมา ทำเอานักเรียนขนลุกกันกราวๆ

เขาว่ากันว่าห้องนี้ดังที่สุดในป.6 ...

ดังเรื่องอะไร? ไม่รู้สินะ ก็ส่วนใหญ่จะดังเพราะ ‘ครู’ นี่แหละ แค่ดังเรื่องความโหดหรือใจดีกันเล่า

ฉับแอบส่งซิกให้มีมี่ปรายๆ เธอก็ขยิบตาตอบมาประมาณว่า ‘ซวยแน่ ...’ อะไรประมาณนี้ =_=a

คุณครูเดินไปยังไวท์บอร์ดขนาดใหญ่หน้าห้อง ก่อนที่จะคว้ามาร์คเกอร์สีน้ำเงินมาเขียนอะไร

บางอย่างบนกระดาน

ป. 6  / 4

“ยินดีต้อนรับเข้าสู้ห้อง ป.6/4 นะคะ นักเรียนทุกคน :)

ฮ่าๆๆ กว่าจะมาอัพก็ปาไปหลายวัน

เพราะการบ้านมาซัดแบบคลื่นสึนามิยักษ์ที่ทำเอาแทบดำผุดดำว่ายอยู่แต่ในน้ำ =w=

ขอบอกก่อนเลยว่านี่เรื่องจริงเกือบ 80% :D อาจจะดูธรรมดาๆ แต่ก็

ขอให้ติดตามต่อไปก่อนนะคะ

เนื้อเรื่องจริงๆมันไม่ใช่แค่นี้หรอก :P

Link to comment
Share on other sites

ถึงครูจะดูโหด แต่จริง ๆ แล้วใจดีสินะ เหอ ๆ

แกรมม่ากับมีมี่นี่เป็นขาเมาท์กันมาก่อนสินะ

ปล. คำผิดยังมีอยู่บ้างเน่อ

Link to comment
Share on other sites

ยังจำความรู้สึกตอนป.5 ได้รู้ผมได้รู้ว่า........ห้องผมได้เรียนกับ 4 จัตุรัสเทพความเรื่องมาก...... :pika08:

สุดๆ......มันเป็นอะไรที่น่าตื้นเต้นสุดๆ

(ด้วยความที่ในสมองตอนนั้นคิดแต่เรื่องจะกวนครูแต่พอเจอครูนี้เขาไป

หาทางพยายามหาทางกวนทางอ้อมมันเป็นอะไรที่ท้าทายมาก(อย่าทำเป็นเยี่ยงอย่าง))

(ป.ล ช่วงเดือนแรกยังวัดความเป็นเพื่อนไม่ได้100%หรอก~! )

Link to comment
Share on other sites

เหอๆ สัปดาห์แรกไม่ได้เรียนนี่ มันเป็นอย่างนั้นถึงมหาลัยเลยนะฮะ

...ส่วนใหญ่ถ้าครูจะ"ดัง" ถึงจะใจดีก็คงเข้มงวดแหละ

...นึกขำถึงตอนตัวเองขึ้นชั้นเรียนใหม๋แฮะ มีหนนึงไปสายวันแรก แบบทุกคนเข้าแถวเคารพธงชาติเสร็จแล้ว แล้วก็... ไม่มีที่นั่ง ไม่มีคนรู้จัก(ย้ายโรงเรียน) ยังสงสัยเลยว่าแล้วมาสนิทกับคนในห้องตอนไหนนะ วันแรกแป้กซะขนาดนั้น

Link to comment
Share on other sites

ตอนที่ 2 ป.6/4

“ครูชื่อครูอุ้ม เป็นครูประจำชั้นห้องเรียน ป.6/4

ก็นะ ... ไม่มีอะไรมาก ครูก็ว่านักเรียนทุกคนคงจะรู้จักครูล่ะนะ(ยิ้ม)

เดี๋ยวเรามาทำความรู้จักกันดีกว่า”

เมื่อครูพูดจบก็เดินไปที่โต๊ะครูหลังห้องหยิบกระดาษใบหนึ่งออกมา (ซึ่งคาดว่าน่าจะเป็น

ใบรายชื่อนักเรียน) เมื่อรู้ดังนั้นฉันก็หัวใจหล่นวาบ เพราะ ..

ฉันเกลียดการแนะนำตัวววววววววววววว T[]T

หนึ่งในสิ่งที่ฉันเกลียดที่สุดในวันเปิดเทอมเลยล่ะ ... orz

“อ้อ ! ทุกคนฟังทางนี้” ครูพูดก่อนจะปรบมือเบาๆให้เสียงนักเรียนพอลดลง

“เรามีเพื่อนคนใหม่จ้ะ อยากให้เราช่วยกันดูแลเขา เพราะเขาเป็นคนไม่ค่อยปกติ ...

ด้านการเรียน เขาเหมือนเด็กปกตินี่แหละ แต่.. เขาเป็นโรคความจำสั้น

อยากให้ทุกคนช่วยกันจูงมือเขาพากันไปในทางที่ดีนะ”  ทะ .. ทำไมต้องเน้นด้วย ;A;

จากนั้นคุณครูก็กวักมือเรียกใครบางคนที่อยู่นอกห้องเข้ามา

เด็กผู้หญิงตัวสูงปานกลางเดินเข้ามาในห้องอย่างช้าๆ

เธอเป็นเจ้าของผมหยักศกสั้นประคอน่ารักสีน้ำตาลนวลอ่อนติดกิ๊บประดับ 

มีดวงตาสีเดียวกับสีผม ผิวขาวเหลือง แก้มแดงระเรื่อ ดูแล้วเหมือนคน(น่ารัก)ปกติไม่มีผิดเพี้ยน

“แนะนำตัวเลยลูก”

“เอ่อ .. สวัสดีจ้ะเพื่อนๆ ฉันชื่อเบลล์ ยังไงก็ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะ ...”

เธอพูดและก้มหัวเบาๆ จู่ๆก็มีแรงบางอย่างสะกิดแขนฉัน

“ดูเธอปกติดีเนอะ” มีเสียงกระซิบตามมา แน่นอนว่าไม่ใช่ใคร มีมี่เพื่อนซี้ฉันเอง =_=b

“นั่นสิ”

“หนูอยากไปนั่งกับใครจ้ะ” ครูถามเบลล์

“ข้างๆคนที่ช่วยหนูได้ค่ะ” เธอตอบอย่างใสซื่อ

“อืมมมมม ปีที่แล้วใครสอบได้ที่ 1?” ถามตรงประเด็นมาก =[]=

มีแขนยกขึ้น 1

เจ้าของแขนนั้นเป็นเด็กผู้หญิงค่อนข้างอวบ น่าตาจิ้มลิ้มน่ารักน่าหยิก เกล้าผมเรียบร้อย

“อ๊ะ ... นั่นเจ๊มายด์นี่นา *w* ! “ จะ ...เจ๊หรอก =A=

พูดจบเบลล์ก็วิ่งพรวดเข้าไปหาคนที่ชื่อมายด์ทันที จากนั้นก็คลอเคลีย(?)ออดอ้อนเธอ

แบบลูกแมวน้อย ... สงสัยสนิทกันมากแหงๆ =O=

“โอเคๆ เรามาแนะนำตัวกันดีกว่า เลขที่ 1 ....”

.... 2 ... 3 ... 4 ... 5 ............................................................. 14

...

เฮ้ย 14 ตาฉันแล้วโว้ยยยยยย >[]< ฉันรีบลุกขึ้นทันทีหลังจากความรู้สึกช้าไป 3 วินาที

“ชื่อ ... .... ชื่อเล่นชื่อ แกรมม่า ค่ะ “ ฮู่ววว โล่ง =O=

.... 15 ... 16  ตามีมี่แล้ว !

ฉันหันไปหามีมี่ทันที เห็นคุณเธอนั่งวาดรูปอย่างสบายใจทำเอาฉันใจหายวาบ

รีบสะกิดเพื่อนซี้ทันที “ยัยมี่ ! ตาเธอแล้ว !”

“ชื่อ .... .... ชื่อเล่นชื่อมีมี่ค่ะ !!” คุณเธอลุกพรวดแล้วยิงชื่อแบบติดจรวดทำเอาฟังแทบไม่ทัน

“มีมี่ ....” ครูทวนคำซ้ำก่อนที่จะมองหน้ามีมี่อย่างเอาจริงเอาจัง มีมี่สะดุ้งเฮือก

“น้องสาวเมเม่สินะเนี่ย?”

“ค่ะ”

เมเม่ พี่สาวของมีมี่ อยุ่ชั้นม.2 หน้าตาของเธอสองพี่น้องคล้ายกันอย่างกับแกะจริงๆเลยล่ะ !

“อืม ... ต่อไป 17 ... 18 ... 19”

เด็กผู้หญิงรุปร่างสูงยืนขึ้น ผมสีดำขลับที่ปล่อยสลวยปลิวตามแรง ใบหน้าผุดผ่อง ผิวขาวสวย

เป็นผู้หญิงดูเรียบๆ แต่หน้าตาเธอโคตรมั่นเลยหว่ะค่ะ =A=b

“ชื่อ ... .... ชื่อเล่นชื่อเมเปิ้ล”

แซ่ด แซ่ด เสียงนักเรียนดังขึ้นเล้กน้อย

เดี๋ยว ... เมเปิ้ลเรอะ !?

“แกดูสิ นั่นเมเปิ้ลล่ะ”

“อยู่ห้องเราซะด้วย”

“โอ้โห ...”

เมเปิ้ล ผู้หญิงที่ว่าเพอร์เฟ็คมากๆ ทั้งสวย ทั้งเก่ง เธอแข่งขันกีฬาเทนนิสชนะเลิศ

แถมแข่งขันวิชาคณิตศาสตร์ได้คะแนนสูงที่สุดในระดับ  พูดภาษาอังกฤษได้คล่องแคล่ว

เหนือใคร แต่ทว่าเธอไม่เคยสอบที่ได้ 1 ซะที?

“แก เธอดูมั่นมากเลยอ่ะ” มีมี่กระซิบบอกฉันด้วยตาเป็นประกาย

“นั่นสินะ ..”

.......

เมื่อการแนะนำตัวจบ ...

“ถึงเวลาแล้วสินะ ...” มีมี่กล่าวเบาๆ

“อืม ...” ฉันตอบ

“ฉันไม่อยากให้ตอนนี้มาถึงเลย ...” เธอพูดเกือบสะอื้น

“ไม่เอาน่า ... อย่าเว่อร์สิ“

“แต่ว่า ...”

“ฉันก็ไม่อยากให้มันมาถึงเหมือนกัน” ฉันตอบเศร้าๆ

...

ถ้าสงสัยว่าเวลาอะไร ...

.

.

.

.

.

ก็ช่วงเวลา ‘จัดที่นั่งใหม่’ ไงโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

เกือบดองแล้วสิ lol

ก็นะ อัพเรื่อยๆสั้นๆ ค่อยเป็นค่อยไป ...

[me=Blazing Empress]โดนตื้บ[/me]

อ่า สปอยล์นิดๆว่าตอนต่อไปจะเป็นการเปิดตัวละครผู้ชายแล้วสิ ... ow<

ติดตามกันด้วยนะค้า !

Link to comment
Share on other sites

แกรมม่ากับมีมี่กลัวว่าจัดที่นั่งใหม่แล้วจะไม่ได้เมาท์กันสินะ

เพิ่งสังเกตว่าตัวละครชายยังไม่มีบทเลยแฮะ เหอ ๆ

Link to comment
Share on other sites

Please sign in to comment

You will be able to leave a comment after signing in



Sign In Now
  • Recently Browsing   0 members

    • No registered users viewing this page.
×
×
  • Create New...

Important Information

By using this site, you agree to our Terms of Use and Privacy Policy. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue.