Jump to content
We are currently closing new member registration for the time being. We apologize for the inconvenience. ×

[Fiction] <<The frozen Gracidea flower>>


*~Pocha_Icecream~*

Recommended Posts

อ่านง่ายมากครับผม :pika11:(ต้องพยายามมั้งแล้ว)ดันขุดอีก

ไม่เป็นไรค่ะ ฟิคมินนี่จะได้ไม่ร้าง มินนี่ยังไม่เลิกเขียนนา แค่ไม่ว่างเขียน เหอะๆ =w="

Link to comment
Share on other sites

บทที่ 2 : โปเกมอนตัวที่สอง

มารีนะค่อยๆหยิบของชิ้นนั้นขึ้นมาจนเห็นชัดว่า มันคือมอนสเตอร์บอลสีฟ้าที่มีปีกเล็กๆติดอยู่

มีจุดสีขาวสองจุดข้างหน้า มันคือบอลที่ฉันใช้เก็บโพโพ พจจามะของฉันไงล่ะ

แล้วมันเกี่ยวอะไรกับพลังพิเศษล่ะ เชมี่ถาม

ก็ บอลนี้เป็นบอลพิเศษที่สืบทอดกันมาในครอบครัวฉัน  มีลูกเดียวในโลกเชียวน้า~มารีนะพูดอวดแล้วยื่นบอลไปข้างหน้าเชมี่ให้เห็นชัดๆ

ล...แล้วยังไงล่ะ...? กวางน้อยสีขาวหันหน้าหนี

อืม~...จะว่ายังไงดีล่ะ เวลาฉันพกบอลนี้ติดตัว มันก็จะมอบพลังพิเศษให้ฉันน่ะนะ แต่ถ้าบอลนี้อยู่ห่างตัวฉันเกิน 2 วัน พลังนั่นก็จะหายไป

แล้ว...

จะถามว่า พลังพิเศษนั่นคืออะไรล่ะสิ มารีนะพูดตัดหน้าเชมี่ คอยดูละกัน!

พูดจบ หญิงสาวก็เดินไปใกล้ๆที่บ่อน้ำข้างๆ แล้วยื่นมือออกไปเหมือนจะแตะน้ำ แต่มือของเธอนั้นอยู่ห่างกับน้ำประมาณหนึ่งเมตรได้ ทันใดนั้น...

อ๊ะ... กวางน้อยกับซากิที่ยืนดูอยู่อุทานขึ้นพร้อมกัน

ตอนนี้มารีนะกำลังเหวี่ยงแขนไปมา และน้ำก็ลอยขึ้นมาไหลอยู่กลางอากาศตามทิศทางที่มือของเธอเหวี่ยงไป...เหมือนกับเธอสามารถ...ควบคุมน้ำได้...

เป็นไงล่ะ มารีนะยิ้ม ฉันน่ะ ควบคุมน้ำได้ดังใจต้องการ ใช้ใช้กับศัตรูแบบพลังของโปเกมอนน้ำก็ได้ นอกจากนี้เวลาเป็นแผลที่ไม่ได้หนักมากมาย ได้แช่น้ำซักพักก็หายแล้วล่ะ

...ข...ข...ขอ... เชมี่ฟุบลงกับพื้น ขอโทษด้วยครับที่ผมตอบไม่ให้คุณไปด้วย ขอโทษครับที่เสียมารยาท! ได้โปรด...เดินทางไปกับผม ไปช่วยฝูงของผมด้วยนะครับ!!

ฮ่าฮ่า...ไม่ต้องขนาดนั้นหรอกเชมี่ ลุกขึ้นมาได้แล้วล่ะ ตกลง ฉันจะไปด้วย มารีนะยิ้มให้กวางน้อยสีขาว มันก็ยิ้มตอบเธอด้วย

ขอบคุณมากครับ!!

เอ...ว่าแต่เชมี่ นายพูดได้ตั้งแต่เมื่อไหร่อะ? มารีนะถาม

อ๋อ ผมเห็นพวกคุณน่าจะเชื่อใจได้แล้วทั้งคู่ เลยสื่อสารกันตรงๆทางพลังจิตของผมไงครับ

อ๋อ...แล้วเราต้องไปไหนต่ออะถึงจะเจอสวรรค์ดอกไม้?

ก็...ดูแผนที่นีสิครับ

sinnohmap.png

อืม...อีกไกลเลยแฮะ นายพาพวกเราบินไปไม่ได้เหรอ?

แหะๆ...ผมต้องหาคนเพิ่มอีกสิบห้าคนนะครับ แล้วที่นั่นถึงบินก็ไปอีกไกลอยู่ดี เชมี่รีบพูด

อ่า นั่นสินะ งั้นไปให้ถึงโคโตบุกิก่อนแล้วกัน!!

---------------------------------------------

ณ กลางทางถนน 202...

แถมนี้หญ้ารกจังเลยแฮะ... ซากิบ่น

แซ่ก...แซ่ก...

อ๊ะ เสียงเหมือนมีโปเกมอนป่าแถวนี้นะ...ระวังด้วยล่ะครับ เชมี่พูดเตือน

โค~ริงค์!!

จริงด้วย โคริงค์ (Shinx) ป่านี่นา! ต้องจับๆ โพโพ!

พจ~จาม่า~!!

มารีนะ! จะใช้โพโพสู้กับโปเกมอนไฟฟ้าเหรอ?!

เอาเถอะน่า โพโพ ฟองสบู่ (Bubble)!

พจจามะพ่นฟองสบู่จำนวนมากออกมาจากปาก ฟองพวกนั้นพุ่งตรงเข้าหาโคริงค์แล้วแตกใส่มัน

โคริงงง!!

โพโพ ระวัง!! ท่าช็อคไฟฟ้า (ThunderShock) จะโดนนายแล้วนะ หลบเร็ว!

พจจ้า! พจ~จาม่า~!! พจจามะกระโดดหลบพร้อมพ่นฟองสบู่ใส่สิงโตไฟฟ้าอีกรอบ

โค...ริงงง!! โคริงค์ล้มลงไปกองกับพื้น

เอาล่ะ! ลุยโลด มอนสเตอร์บอล!

มารีนะปามอนสเตอร์บอลโดนตัวโคริงค์ป่าเข้าจังๆ บอลนั้นค่อยๆดูดร่างโคริงค์เข้าไปช้าๆ...

กลุก...กลุก...กลุก...

... หญิงสาวทั้งสองกับกวางน้อยจ้องบอลตาไม่กระพริบ

กริ๊ก! เสียงนี้ดังขึ้น เป็นสัญญาณว่า...โคริงค์ถูกจับเรียบร้อย!

อะฮ่า...การจับโปเกมอนป่าจริงๆครั้งแรก สำเร็จ!!

ยินดีด้วยนะ มารีนะ~ ซากิยิ้มให้

เอาล่ะ เดินอีกนิดก็คงถึงโคโตบุกิแล้วล่ะครับ เชมี่พูด รีบไปกันเถอะ

---------------------------------------------

ณ เมืองโคโตบุกิ...

เมืองนี้เป็นเมืองที่ใหญ่โตมาก ผิดกับเมืองมาซาโกะและฟุตาบะที่อยู่ใกล้ๆ มีทั้งตึกใหญ่ๆ ยันบ้านหลังเล็กๆ บางก็ก็มีจอโทรทัศน์จอใหญ่ติดอยู่ ดูเป็นเมืองที่เจริญมากๆ

ว้าว...ดูจอโทรทัศน์บนตึกพวกนั้นสิ... มารีนะตาเป็นประกาย เพราะส่วนใหญ่เวลาเธอไปไหนมาไหน ไม่เคยผ่านมาแถวนี้เลย

เมืองนี้ไม่น่าจะมีใครมีพลังพิเศษนะ...พึ่งแต่เครื่องใช้ไฟฟ้ากันนี่  ไปเถอะ... เชมี่หันมาพูดกับสาวน้อยทั้งสอง

อ...อืม โอเค

พรึ่บ!!

อยู่ๆ ไฟทั้งเมืองก็ดับ เนื่องจากเป็นเวลาหกโมงแล้ว เมืองที่แสนจะสว่างก็มืดลงทันที...

ไฟดับงั้นเหรอ...?

ทำไมอยู่ๆก็ดับได้นะ...

ไฟฟ้ายิ่งจำเป็นสำหรับเมืองนี้อยู่ด้วย...

คนในเมืองเริ่มบ่นกัน ทันใดนั้น...

มีอะไรจะให้ฉันช่วยรึเปล่าคะ? เสียงของหญิงสาวปริศนาดังขึ้น...

---------------------------------------------

อา...เสร็จซะทีสำหรับตอน 2 นี้ ไม่ค่อยว่างแต่งจริงๆแฮะ

ติชมได้เต็มที่ค่ะ

Link to comment
Share on other sites

ไฟดับ...มิซากะมา!?!?(ผั๊วะ นั่นมันเรลกันเฟ้ย)

โคลิงก์นี้คือโปเกมอนตัวที่ 2 ของมารีนะสินะ เฮ~

เมืองโคโตบุกิ สงสัยจะหน้าตาเหมือนเมืองใหญ่ๆในญี่ปุ่นสินะ = =

อยู่ๆ ไฟทั้งเมืองก็ดับ เนื่องจากเป็นเวลาหกโมงแล้ว เมืองที่แสนจะสว่างก็มืดลงทันที...

“ไฟดับงั้นเหรอ...?”

“ทำไมอยู่ๆก็ดับได้นะ...”

“ไฟฟ้ายิ่งจำเป็นสำหรับเมืองนี้อยู่ด้วย...”

คนในเมืองเริ่มบ่นกัน ทันใดนั้น...

คิดว่าตรงนี้ควรจะเพิ่มความตื่นตกใจของชาวเมืองให้มากกว่านี้ครับ เพราะเรื่องไฟดับนี่ไม่ใช่เรื่องธรรมดาเลยนะ น่าจะใส่ตัว ! เพิ่มเข้าไปซักประโยคละตัวสองตัว

Link to comment
Share on other sites

การบรรยายเริ่มโอเคขึ้น แต่รู้สึกว่ายังไม่ค่อยละเอียดนะ น่าจะบรรยายท่าทางตอนที่มารีนะจับโคลิงค์ได้สำเร็จนะ (อย่างเช่นชูสองนิ้วอะไรประมาณเนี้ย)

อ้าวๆ ไฟดับทั้งเมืองซะแล้ว

หญิงสาวปริศนาที่โผล่มา สงสัยจะมีพลังพิเศษเกี่ยวกับไฟฟ้าล่ะมั้งเนี่ย

Link to comment
Share on other sites

การบรรยายดีขึ้นแล้วจ้าา แค่ก็ไม่ค่อยละเอียดอ่าา

อ๊ะ เสียงเหมือนมีโปเกมอนป่าแถวนี้นะ...ระวังด้วยล่ะครับ เชมี่พูดเตือน

โค~ริงค์!!

จริงด้วย โคริงค์ (Shinx) ป่านี่นา! ต้องจับๆ โพโพ!

ตรงนี้น่าจะบรรยายด้วยนะว่า โคริงค์ป่ามันมีลักษณะยังไง เช่น...

อ๊ะ เสียงเหมือนมีโปเกมอนป่าแถวนี้นะ...ระวังด้วยล่ะครับ เชมี่พูดเตือน

โค~ริงค์!!

โปเกมอนรูปร่างคล้ายสิงโตสีฟ้านามว่าโคริงค์ กระโจนออกมาจากพงหญ้า ทำให้เด็กทั้งสองคนและโปเกมอนกวางน้อยอีกหนึ่งตัวตกใจไม่ใช่เล่น

จริงด้วย โคริงค์ (Shinx) ป่านี่นา! ต้องจับๆ โพโพ!

มารีนะปาบอลของโปเกมอนพจจามะซึ่งชื่อโพโพออกไปต่อสู้กับโปเกมอนป่าตัวนั้น

อ่า นี่เป็นแค่ความเห้นส่วนตัวอ่าจ้ะ เม้นท์ฟิคไม่ค่อยเก่งอ่าา

ว่าแต่ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครกันแน่เนี่ย...น่าสงสัย...

เป็นกำลังใจให้ต่อไปนะจ๊าาา><

Link to comment
Share on other sites

อ่านง่ายดีพะย่ะค่ะ ถึงจะไม่ละเอียดมากแต่ก็อ่านง่ายดี รู้เนื้อเรื่องไวด้วย เหมาะสำหรับไว้อ่านคลายเครียดสุดๆเลยนะครับเนี้ย ^^

ไปถึงก็ไฟดับ พวกเธอทั้งสองเป็นตัวซวยของเมืองของรึเปล่าเนี้ย~

Me/ ติดตามตอนต่อไป...

Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

บทที่ 3 : มุ่งสู่โรงไฟฟ้า

เทรนเนอร์สาวปริศนาค่อยๆเดินเข้ามาใกล้กลุ่มคนและพวกมารีนะ แต่มันมืดมาก จึงไม่ค่อยเห็นเท่าไหร่ว่า เธอเป็นใคร...

เอ่อ...คุณคะ...คุณเป็นใครอะ? มารีนะถามด้วยความสงสัย

หากจะถามว่าฉันน่ะหรือคือใครกัน...เราก็ขอเปิดไฟพลันเลยละกัน~! โอเมก้าจัง แฟลช(Flash)~!!

แว้บบบบ!!

itsunaflash.png

(ทำไมประโยคนั้นมันฟังดูคุ้นๆ แต่ก็เพี้ยนๆ ฟะ...)

(แต่งตัวสีสันแสบตามาก...)

คนในเมืองต่างก็ตะลึงกับสีของเสื้อ เอ้ย ท่าแฟลชของโพรีก้อน(Porygon)ของผู้หญิงคนนี้...

อะแฮ่ม!! ข้าพเจ้ามีนามอันไพเราะว่า นิจิชิมะ อิสึนะ!! รักโปเกมอนประเภทเหล็กสุดหัว~ใจ!! แถมหน้าตาน่ารัก ทั้งเทรนเนอร์ทั้งโปเกมอนที่เลี้ยงไว้ทั้งหลายเลย~ล่ะ~!!

เอ่อ...ค...ค่ะ...แล้วจะช่วยเรื่องไฟดับยังไงล่ะคะ อย่าบอกนะว่า แค่ใช้แฟลชไปจนกว่าไฟจะติด...? ซากิถามขึ้น

ฮ่ะๆๆ ไม่ใช่ซะหน่อย...คอยดูละกัน โอเมก้า ลุยโลด~

โพรี~ โพรีก้อนลอยขึ้นไปที่จอโทรทัศน์บนตึกข้างๆ แล้วพุ่งหายเข้าไปในนั้นทันที!

เห?! ทุกคนเริ่มงงว่า อิสึนะจะทำอะไรกันแน่...

ประมาณหนึ่งนาทีผ่านไป โพรีก้อนก็พุ่งออกมาจากจอโทรทัศน์ แล้วทำท่าเหมือนคุยกับอิสึนะ

โพรี โพรี โพริ~~

อืม...โอเค งั้นไปกันเลย โยวามุชิ!!

ยันเม~! อิสึนะเรียกเมก้ายันม่า(Yanmega) โปเกมอนแมลงปอสีเขียวตัวใหญ่ออกมาและขึ้นขี่มัน ดวงตาและปลายปีกสีแดงของมันทำให้มันดูน่ากลัวมาก มันขยับขาสีดำทั้งหกของมันไปมา จนมารีนะที่ไม่ชอบแมลงถึงกับล้มไปเลย...

เอ่อ...แล้วนั่นจะไปไหนล่ะครับ? เชมี่ถามด้วยความงง ก็แหงล่ะ อยู่ๆก็จะบินไปไหนซะงั้น...

หืม...เชมี่งั้นเหรอ...มาจากไหนกันละน่ะ เอาเป็นว่า จากที่โอเมก้าเข้าไปเช็คระบบไฟฟ้าทั้งหมดแล้วก็พบว่า ไม่มีไฟฟ้าส่งมาจากโรงงานไฟฟ้าที่ใกล้ๆเมืองโซโนโอะน่ะ ก็เลยจะไปดูซะหน่อย อิสึนะตอบ ไปเลย โยวามุชิ!!

เดี๋ยวสิ พวกเราขอไปด้วย! ซากิตะโกนหยุดหญิงสาวบนโปเกมอนแมลงปอนั้นไว้

เอ๋? ทำไมล่ะ?

พอดีผมกำลังหาเทรนเนอร์เก่งๆมาช่วยพรรคพวกของผม...จะขอตามไปดูได้มั้ยครับ? กวางสีขาวถามอย่างสุภาพ

เอาสิ ขึ้นมาทั้งสามคน...เอ้ย สองคนกะอีกหนึ่งตัวเลย~! อิสึนะยิ้มให้

ย...ยันเม?! เมก้ายันม่าที่ดูน่ากลัว กลับดิ้นไปมาเหมือนไม่อยากให้ใครมาแตะตัวมัน

ไม่ต้องกลัวน่าโยวะคุง คนพวกนี้ไม่ทำอะไรนายหรอก...

ย...ยันเม... พอโดนอิสึนะลูบหัว มันก็ยอมให้มารีนะ ซากิและเชมี่ขึ้นขี่แต่โดยดี

เอาล่ะ...ไป-กัน-เลยยยย~!!!!

เหวออออออ!!!!!!!!!!! เมก้ายันม่าพุ่งบินไปด้วยความเร็วสูงมากจนเกือบจับกันไว้ไม่อยู่...

---------------------------------------------

ณ โรงงานไฟฟ้า...

อ๋อ ยังงั้นเหรอคะ...

ครับ ต้องขอโทษด้วยนะครับ... พนักงานของโรงงานคนหนึ่งพูดกับอิสึนะ

งั้นหนูไปแล้วละค่ะ อิสึนะเปิดประตูของโรงงานออกมา หน้าโรงงานนั้นมีดอกไม้เต็มไปหมดไม่สมกันเป็นโรงงาน เธอเดินมาหาพวกมารีนะแล้วพูดว่า พอดีโรงงานนี้ใช้พลังงานลมกับกังหันเพื่อผลิตไฟฟ้า แต่ช่วงนี้ไม่มีลมเลย...ทำไงดีล่ะ?

ยันเมมม~!

โปเกมอนแมลงปอบินไปหน้ากังหัน แล้วขยับปีกของมันรัวๆจนเกิดกระแสลมขึ้น แล้วกังหันก็ค่อยๆหมุน...

ว้าว~เจ๋งเลย โยวามุชิ!

เอ๋ ลมมาแล้วเหรอ...เอ๊ะ? พนักงานสองคนวิ่งออกมาดูข้างนอก ฝีมือพวกเธอเองเหรอ?

ค่ะ ซากิตอบ เราจะช่วยเอง เพราะที่โคโตบุกิกำลังต้องการฟ้ามาก...ออกมาเลย ไคริว!

ริวววว~!! ไคริวใช้ปีกของมันสร้างลมช่วยเมก้ายันม่าอีกแรง

ส่วนชั้นจะเอาโคริงค์ไปช่วยเติมไฟฟ้าที่เครื่องผลิตแล้วกัน มารีนะวิ่งเข้าไปในโรงงาน

ซักประมาณยี่สิบนาทีผ่านไป...

เอาล่ะ พลังงานพอแล้ว!! พนักงานคงหนึ่งวิ่งออกมาบอก

เอ๋...ค่ะ~ หญิงสาวทั้งสองเรียกโปเกมอนสองตัวกลับเข้าบอล แล้วหันไปดูมารีนะที่วิ่งออกมาจากโรงงาน

เอาล่ะ! ไฟน่าจะไปถึงโคโตบุกิแล้วล่ะ

งั้นเราก็...กลับกันเถอะ มารีนะพูด

กลับไปโคโตบุกิเลย โยวะคุงงง~!!

ว้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!

รอบสองแล้วยังไม่ชินกันอีกเหรอ หุหุ~! อิสึนะหัวเราะ

---------------------------------------------

ณ เมืองโคโตบุกิ...

โอ๊ะ สามคนนั่นกลับมาแล้วล่ะ! ชายคนหนึ่งตะโกนเมื่อเห็นหญิงสาวทั้งสามเดินเข้ามาในเมือง

ขอบใจพวกเธอมากนะ ไฟติดแล้ว ดีจังเลย

แต่รู้สึกว่าจอโทรทัศน์จอนึงมันจะเสียนะ...

อ๋อ เรื่องนั้นชั้นช่วยได้ค่ะ! อิสึนะขี่เมก้ายันม่าขึ้นไปถึงจอโทรทัศน์บนตึกแล้วใช้มือแตะ จอนั้นก็มีภาพขึ้นมาทันที

ส...สุดยอด แค่สัมผัสก็ซ่อมได้งั้นเหรอ!! ทุกคนอึ้งไปตามๆกัน

หึหึ...เจอคนที่สามแล้วแฮะ... เชมี่ยิ้มและมองอิสึนะที่กำลังลงมาสู่พื้น

ขอโทษนะครับ...พอจะเดินทางไปช่วยพวกผมได้มั้ย...?

อืม...ได้สิ~! ยินดีเลย~!!

ขอบคุณครับ...! เชมี่ก้มหัวให้

พวกเราไปละค่ะ ซากิหันไปพูดกับชาวเมืองโคโตบุกิ

ลาก่อนนะ~!! ทุกคนโบกมือให้

เหมือนลมจะเริ่มมาแล้วล่ะ ไฟฟ้าคงกลับมาเป็นปกติได้แล้วละมั้ง...

---------------------------------------------

สมการใหม่ : มินนี่วาดรูปคน = FAIL!!!!!!

งานเริ่มน้อยละ เริ่มด้วยตอนสั้นๆซักหนึ่งตอนแล้วครั้งหน้าจะเริ่มยาว...

เม้นกันด้วยน้า...

Link to comment
Share on other sites

“หืม...เชมี่งั้นเหรอ...มาจากไหนกันละน่ะ เอาเป็นว่า จากที่โอเมก้าเข้าไปเช็คระบบไฟฟ้าทั้งหมดแล้วก็พบว่า ไม่มีไฟฟ้าส่งมาจากโรงงานไฟฟ้าที่ใกล้ๆเมืองโซโนโอะน่ะ ก็เลยจะไปดูซะหน่อย” อิสึนะตอบ “ไปเลย โยวามุชิ!!”

แต่ทว่า ซากิก็ได้ตะโกนขึ้นเพื่อหยุดหญิงสาวบนโปเกมอนแมลงปอนั้นไว้

“เดี๋ยวสิ พวกเราขอไปด้วย!”

“เอาสิ ขึ้นมาทั้งสามคน...เอ้ย สองคนกะอีกหนึ่งตัวเลย~!” อิสึนะยิ้มให้

เด็กสาวทั้งสองพร้อมกับกวางสีขาวอีกหนึ่งตัว จึงค่อยๆ เดินไปทางเมก้าัยันมะของสาวเสื้อสีแสบตา แต่ทว่า...

“ย...ยันเม…?!” เมก้ายันม่าที่ดูน่ากลัว กลับดิ้นไปมาเหมือนไม่อยากให้ใครมาแตะตัวมัน

“ค่ะ” ซากิตอบ “เราจะช่วยเอง เพราะที่โคโตบุกิกำลังต้องการไฟฟ้ามาก..."

"ออกมาเลย ไคริว!” เด็กสาวตะโกนก่อนที่จะเรียกโปเกมอนของเธอออกมา

“งั้นเราก็...กลับกันเถอะ” มารีนะพูด

“กลับไปโคโตบุกิเลย โยวะคุงงง~!!” (บรรยาย)

(บรรยาย) (ส่งมุข)

“ว้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!”

ตรงจุดนี้ น่าจะมีการใส่บรรยายไปเพิ่มด้วย เพราะทำให้คนอ่านดูแอคชั่นไม่ออกนะว่าตัวละครทำอะไรอยู่

(โดยเฉพาะพวกที่จินตนาการน้อยๆ (ฮา))

ส่วนจุดที่แดงให้ คือคำผิดเน้อ จุดน้ำเงินๆ คือประโยคที่ลองแก้ให้ดูสละสลวยยิ่งขึ้น

มินนี่ติดอยู่ที่ การเคาะเว้นบรรทัดเพื่อให้การส่งมุขไปมามีจังหวะฮาได้มากขึ้น และก็การเคาะเว้นบรรทัดในบางทีนี่แล เพราะมันก็ไม่ค่อยอำนวยให้กับคนจอกว้างเท่าไหร่ (อะเร๊ะ *)

การบรรยาย ถ้าใส่เพิ่มได้ให้คนอื่นลองจินตนาการออกก็ได้แล้วเน้อว์ ลองอ่านเองไปมาทวนหลายๆ รอบก็ได้ ไม่ก็หาคนอ่านเบต้าก่อนสักคนสองคน จะช่วยได้เยอะเลยล่ะจ้ะ

ปล. รูปน่าร๊ากกกกกกกกกกก อั่กกสสส์ โพริก้อน ♥

ออกเดินทางต่อกันแล้วสินะ...

“เหมือนลมจะเริ่มมาแล้วล่ะ ไฟฟ้าคงกลับมาเป็นปกติได้แล้วละมั้ง...”

Link to comment
Share on other sites

แว้บมาอ่าน = =///

โอมมุติไปเกือบๆจะหมดละ...

หากจะถามว่าฉันน่ะหรือคือใครกัน...เราก็ขอเปิดไฟพลันเลยละกัน~! โอเมก้าจัง แฟลช(Flash)~!!

ตรงนี้น่าจะบรรยายหน่อยนะ ว่า"แฟลช"ใช้แล้วเปนยังไง แบบว่า...

หากจะถามว่าฉันน่ะหรือคือใครกัน...เราก็ขอเปิดไฟพลันเลยละกัน~! โอเมก้าจัง แฟลช(Flash)~!!

สิ้นคำสั่งของเด็กสาว โปเกมอนของเธอก็เปล่งแสงสว่างจนทำให้ผู้คนที่อยู่แถวนั้นทั้งตกใจและแสบตาในเวลาเดียวกัน

นอกนั้นโอมมุติไปหมดละ =0= เป็นกำลังใจให้ต่อไปฮะ :pika01:

Link to comment
Share on other sites

อ่านง่ายเข้าใจคล่อง โอ้~

นักรบคนต่อมาคือผู้รักเหล็กเป็นชีวิตจิตใจ มีพลังพิเศษคือการซ่อมอุปกรณ์ไฟฟ้าหรือเนี้ย โอ้~....

...............

......................

...........................

.................................

จะเอาไปใช้ในการต่อสู้ยังไงได้หว่า  :pika02:

Link to comment
Share on other sites

ชอบรูปประกอบนะ >w<

และแล้วพวกเขาก็ได้เพื่อนร่วมทางมาอีก 1 คน ชอบบทของอิสึนะอ่ะ ดูมีชีวิตชีวาร่าเริงดี

เท่าที่ดูจากอิสึนะแตะทีวีเสียให้ใช้ได้อีกครั้ง ดูเผินๆเหมือนจะเป็นการซ่อม แต่ความจริงแล้วจะเป็นพลังที่เกี่ยวข้องกับไฟฟ้าหรืออะไรซักอย่างรึเปล่านะ?

ขอโทษที่ไม่ได้มาอ่านเสียนานครับ :pika02:

Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

บทที่ 4 : ถ้ำคุโรงาเนะกับเงามืด

ตอนนี้หญิงสาวทั้งสาม และโปเกมอนกวางสีขาว เชมี่ ได้เดินทางมาถึงหน้าถ้ำคุโรงาเนะแล้ว เป็นถ้ำหินที่ใหญ่มาก และข้างในก็มืดซะจนแทบมองไม่เห็นอะไร

อ๋า...มืดชะมัดเลย ต...ต้องผ่านถ้ำนี้ด้วยเหรอ...

เป็นอะไรไปล่ะมารีนะ ลืมแล้วเหรอว่าโอเมก้าจังมีท่าแฟลชน่ะ~? อิสึนะยิ้ม หยิบบอลลูกหนึ่ง แล้วเดินเข้าไปในถ้ำ แฟลช~! เธอปาบอลให้โพรีก้อนของเธอส่องแสงไปทั่วถ้ำ

อา ค่อยดีขึ้นหน่อย ไปกันเถอะ ซากิ เชมี่!  มารีนะทำหน้าดีใจแล้ววิ่งตามอิสึนะไป

เปลี่ยนอารมณ์ไวจังนะ... เชมี่วิ่งตามหลังมารีนะไป

เมื่อกี๊ยังทำหน้ากลัวอยู่เลยไม่ใช่เหรอ... ซากิหัวเราะแห้งๆ แล้ววิ่งตามไปอีกคน

ถ้ำนี้น่ะเหมือนใหญ่แต่ทางออกน่ะไม่ได้ไกลมากหรอก แป๊ปเดียวก็ถึง~

---------------------------------------------

1 ชั่วโมงผ่านไป...

แฮ่ก...แฮ่ก...ทำไมมันไม่ถึงซะทีละคะ คุณอิสึนะ...

โธ่มารีนะ อีกแป๊ปเดียวน่า...แฮ่ก...แฮ่ก...

แป๊ปของคุณอิสึนะเนี่ย มันอีกกี่ชาติครับ...

ตอนนี้เวลาผ่านไปชั่วโมงกว่าๆแล้ว แต่ทั้งสี่ก็ยังไม่เจอทางออกซะที น้ำก็ไม่ได้พกกันมา สภาพแต่ละคนหอบแฮ่กๆกันหมด ยกเว้นมารีนะที่ลงไปกองกับพื้นแล้ว(?)

แต่มันก็แปลกๆนะ...ปกติทางออกมันก็...อยู่แถวๆนี้...นะ... อิสึนะทรุดลงไปนั่งกับพื้น

พ...โพรี... โพรีก้อนที่เริ่มหมดแรงก็ค่อยๆร่วงลงพื้น

พรึ่บ!!

หวา แสงไฟจากท่าแฟลชดับซะแล้ว!!

ม...มืดไปหมดเลย...แล้วโอเมก้าจังอยู่ไหนล่ะเนี่ย?!

คุณอิสึนะ ซากิ เชมี่ อยู่ไหนกันเนี่ยยย~?!?!

เบาๆก็ได้ครับ!!

อ๊ะ จริงสิ...วินดี้!! ซากิปาบอลลูกหนึ่งออกมา จุดไฟให้ทีสิ วินดี้

วิน~!! วินดี้ โปเกมอนสุนัขสีส้มที่มีขนฟูและลายสีดำรอบตัว พ่นไฟไปที่กองไม้กองหนึ่ง แล้วรอบข้างก็ค่อยๆสว่างขึ้น

อา ถึงจะไม่ต่างจากเดิมมาก แต่ก็มองเห็นนิดๆแล้วล่ะ มารีนะพูด

โอเมก้าจัง กลับมาก่อนนะ อิสึนะเรียกโพรีก้อนกลับเข้าบอล

แล้วตกลงทางออกมันอยู่ไหนกันล่ะ ไม่เห็นเจอซะที... หญิงสาวเสื้อสีฟ้ากับเขียวนั่งถอนหายใจ

แต่ผมรู้สึกว่าบรรยากาศแถวนี้มันแปลกๆแฮะ...มันต้องมีอะไรซักอย่างแน่ๆ... เชมี่พูดขึ้น

ทุกคน เจอตัวเชมี่แล้ว!!

!!!

เนียรุม่า พาตัวเชมี่มาโลด!

เนียรุ~!!!

kurounearuma.png

จ...เจ้าพวกนี้...?!

เนียรุม่า โปเกมอนแมวสีเทาพุ่งเขามาหาเจ้าโปเกมอนกวางสีขาวแล้วข่วนหน้า พร้อมกับเอาหางฟาดจนร่างสีขาวลอยไปกระแทกกับผนังถ้ำแล้วร่วงตุ้บลงพื้น

ฮึ่ย...ไม่ให้ตั้งตัวกันเลยนะ!!

พวกแก...เป็นใครน่ะ? จ้องจะจับเชมี่ไปทำอะไรกัน?! มารีนะตะโกนถาม

หึหึหึ... กลุ่มคนใส่เสื้อคลุมสีดำลายสีแดงประมาณห้าคนเดินมาข้างหน้าร่างสีขาวเล็กๆที่กำลังหอบแฮ่กๆ

พวกแก...พวกแกสินะที่ทำให้เราหลงทาง?! เชมี่ถามด้วยเสียงเหนื่อยๆ

...ฉลาดดีนี่ เราเลือกจับเชมี่ถูกตัวแล้วสินะ

ม...หมายความว่าไง?

พวกเรา...ทำให้ดอกกราซีเดียแข็งไปเพื่อหาเชมี่ตัวเดียวที่แข็งแกร่งที่สุดมาเป็นตัวช่วยในงานของเราไงล่ะ

ว...ว่าไงนะ!!

เอาล่ะ จะจับละนะ!!

มอนสเตอร์บอลสีแปลกๆที่เหมือนถูกสร้างมาเองถูกปาพุ่งไปที่เชมี่...

ฮ่าฮ่าฮ่า!! ไม่รอดแน่! พวกคนในชุดคลุมสีดำหัวเราะอย่างสะใจ

ฟู่วววววววว์...

แต่อยู่ๆก็มีควันสีดำลอยรอบๆบอลประหลาดจนหยุดนิ่งนั่นและปล่อยมันร่วงลงพื้นแตกไป...

ก...แก!! ทำอะไรน่ะ! บอลนี่เราทำมาลูกเดียวนะ!

...ก็เพราะทำมาลูกเดียวนั่นแหละ เลยรีบทำให้แตกไง... ควันสีดำค่อยๆรวมตัวกันเห็นเป็นร่างคนใส่เสื้อคลุมสีขาวทั้งตัว ไม่มีแขนเสื้อ ...ยามิการาสุ หมอกสีดำ(Haze)...

ชายใส่เสื้อคลุมสีขาวเรียกโปเกมอนนกสีดำที่มีขนบนหัวเหมือนหมวกออกมา แล้วมันก็พัดหมอกสีดำมืดออกมาจนมองอะไรไม่เห็น

เอ๋...คุณเป็นใครน่ะ...? ซากิถาม

...

หมอกสีดำค่อยๆจางหายไป...พร้อมกับพวกมารีนะและเชมี่ด้วย...

ม...ไม่อยู่...หนีไปแล้วงั้นเหรอ?!

---------------------------------------------

นอกถ้ำคุโรงาเนะ...

ข...ขอบคุณนะครับที่ช่วยเราไว้ คุณคือ...

...ยูสุเกะ ชายสวมเสื้อคลุมพูดตัดเชมี่ที่ยังพูดไม่จบ

อ...อะ...ครับ... เจ้ากวางสีขาวรู้สึกหลอนแปลกๆพอมองที่ยูสุเกะ

แล้ว...รู้ได้ไงว่าเราอยู่ในนั้น...แล้วช่วยเราทำไมเหรอ... อิสึนะถามบ้าง

...ก็แค่เดินผ่านไปน่ะ...

ด...เดินผ่านเนี่ยนะ มารีนะหัวเราะแห้งๆ

ยังไงก็ เข้าเมืองก่อนแล้วกันค่อยคุยกันต่อ... เชมี่วิ่งเข้าไปในเมือง

เฮ้ ที่วิ่งน่ะหายเจ็บแล้วเหรอ...รอด้วยสิ!

---------------------------------------------

มินนี่วาดรูปคน - เฟลได้อีกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ lllorz

Link to comment
Share on other sites

ตอนนี้ยังบรรยายน้อยอยู่นะครับ =__=

แต่ไม่เป็นไร เดี๋ยวค่อยๆฝึกการบรรยายไปแล้วกัน

อย่างในถ้ำผมนึกภาพไม่ออกเลยแฮะ ว่าระหว่างทางเดินเป็นยังไง มืดหรือสว่าง มีโปเกมอนป่ารึเปล่า เช่น...

พรึ่บ!!

“หวา แสงไฟจากท่าแฟลชดับซะแล้ว…!!”

“ม...มืดไปหมดเลย...แล้วโอเมก้าจังอยู่ไหนล่ะเนี่ย?!”

คนอ่านไม่รู้ครับ ว่ามันมืดขนาดไหน มืดมาก มืดน้อย มืดบลาๆๆๆ... อาจจะบรรยายเพิ่มเป็น...

พรึ่บ!!

“หวา แสงไฟจากท่าแฟลชดับซะแล้ว…!!”ซากิ(?)ร้องขึ้น ในขณะที่รอบๆตัวนั้นมืดมิดจนแทบจะมองไม่เห็นอะไรเลยแม้แต่อย่างเดียว

“ม...มืดไปหมดเลย...แล้วโอเมก้าจังอยู่ไหนล่ะเนี่ย?!”อิสึนะหันซ้ายหันขวาเพื่อมองหาโปเกมอนของตนเอง แต่กลับไม่พบอะไรเลยเพราะถูกความมืดบดบังจนหมด...

นอกจากการบรรยายปกติแล้ว เราอาจจะใช้การเปรียบเปรยก็ได้เพื่อให้มีความหลากหลายมากยิ่งขึ้น

เรื่องภาพประกอบผมชอบนะ ดูน่ารักดี :pika01:(เล็บเนียรุม่ายาวไปมั้ยเอ่ย...)

แต่ถ้าจะมีรูปก็ควรจะบรรยายเพิ่มขึ้นด้วย เพราะคนแต่งย่อมเห็นภาพชัดกว่าคนอ่านอยู่แล้ว(สรุปก็คือไม่ควรจะพึ่งภาพมากเกินไป พึ่งการบรรยายจะดีกว่า)

====โหมดเม้นท์เนื้อเรื่อง=====

คนชุดดำนั่นจะเอาเชมี่ไปใช้ในเรื่องไม่ดีสินะ...ยังไงซะก็คนจะต้องมีคนมาขัดขวางซะแล้ว หึหึหึ =___,=+

รอดูตอนต่อไปครับ สู้ๆนะครับ เป็นกำลังใจให้ :pika01:

Link to comment
Share on other sites

โทษทีจ้าที่ไม่ได้เข้ามาอ่านตั้งนาน

ตอนล่าสุดตัวร้ายโผล่มาล่ะ

จะเอาเชมี่ไปใช้ทำอะไรกันน้า

แล้วจะได้เพื่อนร่วมเดินทางเพิ่มมาอีกคนมั้ยหว่า

Link to comment
Share on other sites

EDIT - พี่ต้าร์สมัครไปแล้วเน่อ =w=

มีประกาศจะมาบอก...

พอดีไปค้นเจอคนที่ต้องตัดออกเนื่องจากไม่เข้าบอร์ดเลย+ยังไม่ลงรูป/อธิบายลักษณะตัวละคร

เพราะฉะนั้น มินนี่จะรับสมัครตัวละครเพิ่มอีกแค่ตัวเดียวเน้อ

ส่ง PM มาที่มินนี่นะ (แต่ถ้าไม่มีใครสมัครจะเอา OC เพื่อนมายัด wwww)

ถ้ามีคนส่งมาแล้วจะมาแก้บอก

ชื่อ (ขอญี่ปุ่นนะ) -

อายุ -

เพศ -

ลักษณะตัวละคร (มีภาพด้วยจะดีมาก) -

พลังพิเศษ (โกรธแล้วพลังจะเพิ่ม ควบคุมลมได้ หายตัวได้ เดินได้ ก็ว่ากันไป) -

นิสัย -

โปเกมอน 6 ตัว -

Link to comment
Share on other sites

ไล่อ่านเรียบร้อย

คนอื่นติกันไปเกลี้ยงซะแล้วสิ ชอบรูปโปเกมอนที่มินนี่วาดอ่ะ

จะรอดูทีมตัวเองฝีมือมินนี่วาดนะ~

[me=ซานาเอลบันไซ!]ลองไปวาดเองมั่ง... แต่ขี้เกียจขนเครื่องสแกนง่ะ[/me]

Link to comment
Share on other sites

ตัวร้ายปรากฏ!!!! ตัวช่วยปรากฏ!!! คนแต่งปรากฏ!!!

Me/ โดนฟาดร่วง...

Link to comment
Share on other sites

ชื่อเรื่องน่าอ่านมากเลยละ

เนื้อเรื่องน่ารักดี

แต่ว่าแอบเจอคำผิดในปฐมบทบันทัดแรกน่ะ

ค่อนค่าง ---> ค่อนข้าง

อยากให้บรรยายเยอะๆในแบบที่ทำให้คนอ่านเห็นภาพได้น่ะ =w=~ เพราะว่าบางทีบรรยายน้อยแล้วเจอแต่บทพูดมันแยกไม่ค่อยออกว่าใครเป็นคนพูดและก้ไม่รุ้ว่าผู้พูดกำลังมีปฎิกิริยาแบบไหน

สู้ๆจ๊ะ >_<

Link to comment
Share on other sites

Please sign in to comment

You will be able to leave a comment after signing in



Sign In Now
  • Recently Browsing   0 members

    • No registered users viewing this page.
×
×
  • Create New...

Important Information

By using this site, you agree to our Terms of Use and Privacy Policy. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue.