[56K Warning]Pkbasic Series : เตรียมตัวสอบเข้า Season II กันได้แล้ว~!!!

[ลูคุงไม่ถึกนะ]

INTRO

เดี๋ยวฟิกจะตามมาเน้อ~ (เอามาล่อใจกันซะงั้น - -")

แนะนำตัวละคร

[ShadowSneak]

ในที่สุด มันก็มา!!!

เอาละ... ติดตอนไหน ให้ช่วยแต่งตอนไหน PM/Msn มาได้เรื่อยๆเน้อ

ถ้ามีเวลาจะช่วย.. (จริงๆมันขี้เกียจ *ผั๊วะ*)

["Pink Marker"]

ดักพี่ทำไม!!!!

ตูมมมมม

คฤหาสน์เกิดอะัไรขึ้นนน!!~

[Dreammaker]

อยากได้ตอนที่ฟลุคม่อสาวๆ อ่ะ

[โฮมุปอร์]

.... คฤหาสน์เชียวเรอะ

(จองห้องครัว)

(/me เตรียมคอสพ่อบ้านเต็มที่)

[Satoshi]

คฤหาสน์เหรอ... เราจะได้มีบทบ้างมั้ยนะ...

อยากได้ตอนที่ฟลุคม่อสาวๆ อ่ะ

พี่นินได้บทนั้น เดี๋ยวนี้!!

เพิ่มเติม - เม้นรูป : ...เกือบธรรมดาที่พี่นินชอบม่อสาวรึ? *หนีอย่างรวดเร็ว*

[Porygon-Ω]

อะไรฟะนั่น

อะไรฟะนั่น

อะไรฟะนั่น

อะไรฟะนั่น

(โปรดใส่อีโมเหงื่อตกที่นี่)

... (แอ๊บหน้าใสซื่อ) แล้วจะรออ่านนะค้า~ ♥

ขีดฆ่าทุกอณู เพื่อบอกว่า บ้านบึ้ม...

[me=Catfish Ohm]โดนตบออกนอกบอร์ด...[/me]

[ไมยาเตะ (เชมี่)]

เกิดอะไรขึ้นในคฤหาสน์เหรอเหรอครับ...

(ระเบิดแรงจัง)

[Guest bulbabenz]

แว้บมารอชม

ถ้าไม่ได้เม้นท์แสดงว่า ไม่ว่างมาส่อง(เง่ว)

[me=フシギダナーン]เผ่นไปหลบมุมรอส่อง[/me]

กรีดร้องบ้านบึ้ม* *

[Risu]

แง้วๆ ทำไมคฤหาสน์ถึงระเบิดล่ะนั่น

บ้านอื่น : ตรูจะโดนลูกหลงมั้ยเี่นี่ย - -"

[ป.โหล่]

ว้าว พีเคเบสิก....น่าสนใจ ขอให้คนดังๆ ณ บอร์ด มารวมตัวกันด้วยเถิ้ด

[4096]

โอ๊ะ มันมาแล้วๆ 

[BLYTHE]

กร๊าก~ ในที่สุดก็มา....

คฤหาสน์เกิดอะไรขึ้นเอ่ย....น่าติดตามๆ

[WisdomWing]

อุโฮะ~ น่าสนุกดีน่อ รออ่านๆ

[Nameless-san]

โห น่าติดตามดีแหะ 

[Sonne Iris]

เฮ้ยๆๆๆ=A=

มาแหละ

มาแหละ

มาแหละ

มันมาแหละ!!!~

บึ้มเลย!!~><~

[bluewind]

เฮ้ย บ้านใครบึ้ม =o=

จะรอดูว่าหลังจากบึ้มแล้วเป็นยังไง - -+

[เมต้าซัง]

เกิดอะไรขึ้น 0_0"ถึงกับบึ้มกันเลยรึ(จะรออ่านฮะ)

[..Two..World..]

มารอดูเหล่าระดับแนวหน้าแห่งบอร์ดพีเคเรื้อนกันดีกว่า~

[ลูคุงไม่ถึกนะ]

บทที่ 1 : สาเหตุของบ้านบึ้ม(?)

แค่กๆๆๆๆ

เสียงเสียงหนึ่งดังออกมาจากในคฤหาสน์หลังใหญ่แห่งหนึ่งใจกลางหมู่บ้าน เพราะร่างร่างหนึ่งกำลังสำลักควันไอและฝุ่นผงที่เกิดจากการระเบิดอย่างรุนแรง

กึกๆๆๆ

ร่างของชายผู้หนึ่งวิ่งกรูลงมาสู่ห้องครัวเบื้องล่าง ที่ซึ่งเกิดการระเบิดอย่างรุนแรงขึ้น

เขาพยายามพัดและเป่าฝุ่นควันออกไป จนกระทั่งฝุ่นควันเหล่านั้นจากลง... และหายไป

นี่นายทำบ้าอะไรของนายเนี่ยสปอร์~! ชายหนุ่มผมแดงที่ร่างกายค่อนข้างสูง ตะโกนต่อว่าชายหนุ่มอีกคนที่ยืนอยู่หน้าเตาแก๊สสีดำขนาดใหญ่  ซึ่งดูเหมือนว่าเขากำลังปรุงอาหาร

หม้อใหญ่อยู่ แต่สภาพที่เขาเห็นคือภาพอาหารกระจัดกระจายอยู่เต็มพื้น มีทั้งผัก ผลไม้ ชิ้นเนื้อขนาดใหญ่ และส่วนผสมอื่นๆ อีกนับร้อย

ขออภัย... แค่กๆๆ ด้วยครับนายน้อยอีริค ข้ากระผมกำลังตระเตรียมมื้อเย็นแสนอร่อยอย่างเป็นระเบียบ จนกระทั่ง...

ก่อนที่ชายหนุ่มในชุดบัทเลอร์สีดำยาวที่มีส่วนแยกสองข้างออกไปด้านหลังจะพูดจบ เด็กน้อยวัย 5 ขวบก็วิ่งตัดหน้าพวกเขาทั้งสองคนออกไปที่สนามหญ้า

.... ก็อย่างที่ผมบอกแหละครับ... นายน้อยลูซังแอบเอาสารเคมีที่อยู่ในห้องใต้ดินมาใส่ในน้ำซุปของกระผม ทำให้ผลออกมาเป็นเช่นนี้แหละครับ สปอร์ตอบอย่างสุภาพ

งั้นนายเก็บกวาดที่นี่ไปแล้วกัน ชั้นจะไปตามลูซังเอง  

ในเกือบจะทันที ชายหนุ่มผมแดงวิ่งออกไปที่สนามหญ้าอย่างรวดเร็ว ทิ้งให้บัทเลอร์ผู้น่าสงสารต้องเก็บกวาดบ้านที่เสียหายไปเกือบ 20% เพียงคนเดียว ซึ่งเขาเองก็ไม่ได้รู้สึกรู้สา

อะไร เพราะเขารับใช้ครอบครัวนี้มาเกือบ 10 ปีแล้ว ตั้งแต่สมัยที่พ่อของเขายังรับหน้าที่นี้ และเขายังเป็นเพียงเด็กน้อยที่คอยช่วยเป็นลูกมือแก่พ่อของเขาเอง...

ตัดกลับมาที่อีกด้านหนึ่ง ชายหนุ่มผมแดงที่มีนามว่า อีริค กำลังวิ่งผ่านสนามหญ้าที่มีขนาดมากกว่า 100 เอเคอร์ ซึ่งเต็มไปด้วยดอกไม้และพุ่มไม้ที่ถูกตัดแต่งเป็นรูปสิ่งมีชีวิตต่างๆ

ดูแล้วสวยงามตาอย่างยิ่ง

แฮ่ก... แฮ่ก... ไอน้องบ้า.... มัน... หายไปไหนแล้ว..? เขาพูดอย่างเหน็ดเหนื่อย

อีริคหยุดพักที่ต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง ซึ่งดูเหมือนเป็นทางเข้าของป่าด้านหลังบ้าน มีลมเย็นสบายและกลิ่นอากาศบริสุทธิ์ของป่าโชยออกมาตลอดเวลา ทำให้ผู้มาพักที่นี่ ได้ผ่อน

คลายอย่างแท้จริง

เอาล่ะ ไอน้องบ้าคงจะเล่นอะไรอยู่ในนี้ละนะ... ชายหนุ่มตัดสิน ก่อนจะย่ำฝีเท้าเข้าไปในป่าอันมืดสนิทที่มีต้นไม้สูงชัน เรียงรายอยู่เต็มไปหมด

---

ตัดกลับภายในคฤหาสน์

หญิงสาวร่างหนึ่งเปิดประตูเข้ามาในภายในตัวคฤหาสน์ อันใหญ่โต พื้นห้องโถงประดับด้วยหินอ่อนเงาแวววาวสะท้อนแสงของโคมไปชันนาเลียที่มีเพชรเม็ดงามห้อยต่องแต่งประดับ

อยู่นับพันชิ้น ส่วนผนังบ้านและเพดานวาดเป็นลวดลายเลียนแบบรูปภาพของศิลปินยุคเรเนอซองส์ดังๆ วาดไว้เต็มไปหมด ส่วนบนเพดานถูกวาดเป็นรูป พระเจ้าสร้างอาดัม ของไม

เคิลอันเจโล่ ที่งดงามไร้รอยขีดข่วน สาวน้อยจึงเดินอย่างระมัดระวังไปนั่งที่โซฟาสีแดงขนาดใหญ่เพื่อรอใครบางคน

หลังจากนั้นประมาณ 2-3 นาที บัตเลอร์ประจำบ้านที่มีนามว่าสปอร์ เดินดิ่งเข้ามาหาเธอ แล้วโค้งอย่างสุภาพ ซึ่งสาวน้อยก็โค้งรับเยี่ยงสุภาพสตรี ก่อนที่ยบัตเลอร์จะถามว่า...

มีธุระอะไรรึครับคุณผู้หญิง? สปอร์ถามอย่างอ่อนโยน โดนที่มือข้างหนึ่งพับมาด้านหน้าแล้วมีผ้าเช็ดหน้าขนาดใหญ่วางพาดไว้อยู่

คือ ดิชั้นมาหาลูซังน่ะค่ะ เห็นว่าเค้าเรียกดิชั้นมาประชุมที่บ้านเรื่อง.. เอ่อ... อะไรซักอย่างนี่แหละค่ะ เธอตอบกลับอย่างอ่อนโยนเช่นกัน

นายน้อยลูซังหรอครับ? เอ่อ... คือว่า... เขา... เอ่อ...

สปอร์เริ่มเหงื่อตกอย่างแรง ก่อนที่จะเอาผ้าเช็ดหน้าที่พาดอยู่ซับหน้าของตนอย่างอ่อนโยน  ทำให้เป็นที่งุนงงของสาวน้อยมาก เธอจึงถามสปอร์กลับไปว่า...

มีเรื่องอะไรงั้นเหรอคะ?

ทันทีที่คำนี้ออกมา ร่างของสปอร์สั่นระริก เหงื่อของเขาไหลพล่านตามลำตัวจนแทบจะให้ผ้าเช็ดน้าเช็ดแทบจะไม่ทัน

คะ..คะ.คะ..คือ...คือ..วะ...ว่า....ว่า.. เสียงของเขาแทบจะฟังไม่รู้เรื่อง เนื่องจากอาการสั่นระนิกของเรา จนในท่สุดพ่อบ้านของคฤหาสน์หลังนี้ก็

ฟุ่บ~! ปุ้ง~!!!

ร่างของชายหนุ่มล้มลงไปกับพื้นหินอ่อน จนเกิดรอยร้าวเล็กน้อย ถึงแม้ร่างกายของเขาสลบและเกือบจะหมดสติไปแล้ว แต่ในใจก็ยังจะคิดว่า ถ้านายท่านกลับมาเห็นรอยร้าว มีหวังตายหยังคางคกแน่ตรู

สาวน้อยที่นั่งอยู่บนโซฟาจึงรีบพยุงตัวของสปอร์ขึ้นมา แต่ทว่าดูจะสายไปเสียแล้ว เพราะตัวของสปอร์นั้นได้หมดสติไปเรียบร้อย

ตายแล้วๆๆ ชั้นจะทำยังไงดีล่ะเนี่ย??? เธอกระวนกระวาย พลางสายตาของเธอเหลือบไปเห็นโถปลาปิรันย่าขนาดเล็กที่ตั้งอยู่บนแท่นเสาหินอ่อนลายกรีกที่สวยงาม ในทันทีสติของ

เธอบอกให้เธอวิ่งไปหยิบโถนั้นมา แต่ทว่า เมื่อหยิบมาแล้ว...

แล้ว... ชั้นควรทำยังไงกับมันดี? เธอครุ่นคิดอยู่นานทีเดียว ก่อนที่สติของเธอจะสั่งให้เธอเอาโถใส่ปลาปิรันย่าแสนดุร้ายจากอเมซอน... ครอบลงบนหัวสปอร์~!

บุ๋งๆๆๆ ว๊ากกก บุ๋งๆๆๆ ค่อกๆๆ แอ๊กๆๆๆ แค่กๆๆๆ บุ๋งๆๆๆๆ งั่งๆๆๆๆ แหง็กๆๆๆๆ

ปรากฏเสียงเอฟเฟกออกมาจากโถปลาที่ครอบหัวสปอร์ ก่อนที่ชายหนุ่มจะได้สติ แล้ววิ่งเอาหัวชมกำแพง แต่ทว่า ความซวยของเขายังไม่จบสิ้น เมื่อปลาปิรันย่าเห็นช่องเล็กๆ

บริเวณขอบของโถปลา มันจึงไถลตัวออกจากรูตรงนั้นไปพร้อมกับโถปลาที่หลุดออกมาอย่างปลอดภัย.... แต่ตอนนี้สปอร์กำลังจะเอาหัวตัวเองชนกำแพงอย่างแรง~!!!!!!

ตายแล้วววว สาวน้อยอุทานอย่างแรง ทำให้สติของเธอสั่งให้เธอหยิบสบู่ที่หลุดออกมาจากกระเป๋าของบัตเลอร์ ไถลไปกับพื้นหินอ่อนไปชนกับเท้าของสปอร์ จนในที่สุด บัตเลอร์

ของเราลื่นล้มหน้าคว่ำไปกับพื้นที่เดิมกับที่เขาล้มในครั้งแรก

อ๋อย.... เป็นเสียงอุทานเดียวที่ออกมาจากปากของเขา ก่อนที่เขาจะสลบไป(อีกครั้ง)

ในขณะนี้ สาวน้อยอยู่ในอาการมึนงงอย่างยิ่ง เธอลนลานเพราะทำอะไรไม่ถูกจนสติของเธอสั่งเธออีกครั้ง... ให้เธอเดินหนีออกไปจากตรงนั้น

แต่ทว่าในใจของเธอกลับคิดอยู่ตลอดว่า

ตายแล้ว ตายแล้ว ตายแล้ว ตายแล้ว ตายแล้ว

แต่ทว่า ความกระวนกระวายของเธอก็ได้หายไป เมื่อเธอพบกับประตูทางออกที่เปิดออกไปสู่สวนหลังบ้านได้

เธอตัดสินใจโดยไม่โลเลที่จะทิ้งสปอร์(ผู้น่าสงสาร)ให้นอนซมอยู่อย่างนั้น แล้วเดินออกไปทางประตูนั้นในเกือบจะทันที...

---

กลับมาทางม่อซังที่กำลังตามหาน้องชายตัวแสบอยู่ในป่า ที่มีต้นไม้สูงชันอยู่ตลอดทาง

อีริคเดินวนเวียนอยู่ในป่ามาได้สักพักแล้ว แต่ก็ยังไม่มีวี่แววจะเห็นน้องชายหรือทางออกเลยแม้แต่น้อย... และตอนนี้.. ถึงเวลามื้อกลางวันแล้ว..

โครก....

เสียงท้องที่ร้องขออาหารดังขึ้นอย่างไม่เกรงใจ ทำให้สัตว์ป่าน้อยใหญ่ต่างก็พากันหนีกระเจิดกระเจิงไปคนละทิศคนละทาง แต่ชายหนุ่มมิได้สนใจอะไร จึงเดินหาน้องชายต่อไป...

ไอน้องบ้า... มันไปซ่อนอยู่ไหนฟระ? เขาครุ่นคิดในใจอย่างเคียดแค้น ก่อนจะฝ่าดงพงหญ้าลึกเข้าไปในป่าต่ออย่างมุ่งมั่น แต่ทว่า ร่างกายของเขาชักจะไม่ไหวแล้วละสิ....

---

เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อ โปรดติดตามในตอนที่ 2 เน้อ~ (ขออภัยที่สั้นไปเสียหน่อยเน้อ แหม ก็ตอนที่ 1 นี่นา)

เสียงจากคนดู : ตอนที่ 1 มันต้องยาวที่สุดไม่ใช่หรอฟระ~!!!

[Spicy~sapparod]

ตอนที่1 มาละหรอครับ

[bluewind]

ลู - ตูนึกแล้วว่าต้องเป็นแมว

ฟลุ๊ค - ทำไมผมรู้สึกว่าทรงผมฟลุ๊คมันหล่อจังฟะ - -

ป้า - ป้าเหี่ยวมากเลยป้า

ก้อย - ออกมาสวยเช้งเลยนะ

พิ๊งขุ - แฮ่ม ยังไม่ลืมให้ใส่แว่นแฮะ

พี่โต้ง - เคยคบหากับครูกุ๊กสมัยมัธยม....แล้วทำไมปัจจุบันครูกุ๊กยังสวยอยู่ แต่พี่โต้งเหี่ยวย่นแล้วละก๊าบ~!?

พี่นก - เป็นคนขายข้าวหน้าเป็ดเรอะ มิน่ามีตครั้งก่อนข้าวหน้าเป็ดอร่อยดี

ผม - เสียงหล่อ หน้าหล่อเชียวเหรอ =_= ลูไปเจอตัวจริงอาจจะไม่เป็นอย่างที่เห็นก็ได้นะ =o=

เจ๊แพม/ทิก - ทำไมในมือต้องถือมีดกับเป็ด...จะทำข้าวหน้าเป็ดสินะ -_-iii

สปอร? - สปอร์มีหนวด!?

ตี้ - วาดออกมาน่ารักเชียว =w=

เป้ - หน้าโฉดมาก O_O อย่างนี้ต้องเชียร์ให้เป้กินตี้ได้สำเร็จ!!![me=bluewind]โดนลูงับหัว[/me]

พี่ไอซ์ - ทำไมหนวดเฟิ้มอย่างนั้นล่ะ =_=

เดี๋ยวมาเม้นต์ฟิคทีหลังนะ ขอต๊ะไว้ก่อน

[โฮมุปอร์]

... สปอร์นายเล่นตลกเจ็บตัวใช่ไหม ใช่ไหม ใช่สิ!!

"Watashi wa aku made shitsuji desu kara."

(กระผมเป็นเพียงพ่อบ้านธรรมดาเท่านั้นครับ)

บางส่วนของนิยายยังสับสนและอ่านไม่เข้าใจนะเออ

[ลูคุงไม่ถึกนะ]

[BLYTHE]

ในที่สุดตอน1ก็มา><

เห็นตรงนี้แล้วงงนิดหน่อยแฮะ อิอิ

คือ ดิชั้นมาหาเปตองลูซังน่ะค่ะ เห็นว่าเค้าเรียกดิชั้นมาประชุมที่บ้านเรื่อง.. เอ่อ... อะไรซักอย่างนี่แหละค่ะ เธอตอบกลับอย่างอ่อนโยนเช่นกัน

ตกลงมันคือเปตอง ลูซังหรือทั้งสองคนกันแน่อ่ะ