SSP's Diary(Version II)(18+ sometimes/usually comedian)

[天ノ花 月子]

มาขัดจังหวะทำไมย้าาาาาาา Cosmo!!!!!!!! #โดนตบ รอติดตามอ่านตอนต่อไปค่ะ

[SKYNET]

(ช่วงเวลาใกล้ๆกันแหละ แต่เป็นห้องที่อยู่ห่างถัดมา)

Nato : (นอนเซื่องซึม)

Silver : (นั่งเฝ้า)

Silver : (มองออกไปนอกหน้าต่าง)

Silver : [จะมีโอกาสมั๊ยน้า ที่โชคชะตาจะเล่นนตลกกับNato.....เหมือนฉัน]

Gold : (เยินนิดๆ ผลมาจากห้องCannon)ว่าไงSilver

Silver : (หันหางตามามองแล้วหันกลับ)

Gold : (มองNato)ส่วนนี่...

Nato : .....(ไม่อยากสนใจโลกภายนอกเลย)

Silver : เพื่อนเก่าฉันเอง ชื่อNato พอดีมีเรื่องนิดหน่อย เลยพามาที่นี่

Gold : อ่าเหรอ อืมๆๆ พอได้ยินพวกเจ้าหน้าที่พูดมาเหมือนกันว่านายพาคนเข้ามาในดาว

Gold : แถมส่งตรงห้องพิเศษของโรงพยาบาลเลย น่าจะไม่ปกติแน่นอนล่ะ

Silver : ฉันไม่อยากพูดถึงอะไรมากอ่ะนะ มีเหตุบางอย่าง เลยเลือกที่จะพามาดีกว่า

Gold : (ไปมองNatoชัดๆ)

Nato : (มองหน้าGold)คนนี้...

Gold : ไม่ต้องทักทายหรอก ขอแนะนำอย่างทางการ จอมทัพประจำดาวมาริ และจอมทัพใหญ่ของSSP

Gold : จอมทัพ...

Zecter : (โผล่หัวเข้ามา)ว่าไงครับท่านจอมทัพเกรียน

Gold : (เงิบ)Goldต่างหาก

Gold : มาเรียกถูกเวลามาก มีอะไร = =lll

Zecter : คือ อยากขอใช้บริการห้องซ้อมน่ะครับ ไม่ทราบว่าท่านจะมาช่วยดูแล้วติผมหน่อยได้มั๊ยครับ?

Gold : ก็ดีหรอกนะที่ขยันซ้อม แต่ตอนนี้ไม่สะดวกหรอก ไว้คราวหน้านะ

Zecter : (เสียงผิดหวังเล็กน้อย)อ่า ได้ครับผม(กลับออกไป)

Gold : ตามนั้น จอมทัพGoldจ้ะ

Nato : ครับ...

Gold : ดูซึมๆน้า ร่างเริงหน่อยๆ จะได้หายไวๆ

Nato : ถ้าจิตป่วย หายช้าแน่นอน

Gold : ทำใจสดใสไว้ เดี๋ยวก็ฟื้น

Silver : (กุมขมับ)[ไม่รู้เรื่องเลยจริงจริ๊ง]

Gold : เอางี้ เดี๋ยวทำอะไรดีๆให้ดู จะได้สดชื่น...

Gold : เอาเป็นพวง...

Silver : (หันมาชี้หน้าGold)ไม่ต้องเล่นมุกพวงมาลัยแล้วเอาพวงมาลัยรถมาเลยนะ

Gold : โอย ฉันไม่เล่นแบบนั้นอยู่แล้ว

Silver : อืม...[ไม่น่าไว้ใจ]

Gold : แต่เป็นพวง...หรีดแทนนะ(หันมาพร้อมป้ายด้านหน้าที่ไม่ได้เขียนชื่อใคร)

Silver : = =*

Silver : ไม่ครบ ขาดนี่(หยิบปากกา)

Gold : ???

Silver : (เขียนชื่อบนป้ายหน้าพวงหรีด)อ่ะ เสร็จ

Gold : (ก้มมาอ่าน)แด่จอมทัพGold

Gold : ชาตะ วันโน้น.... มรณะ วันนี้...

Gold : = =lll เอางี้เลย

Silver : เออ เอากระบวนท่าไหน(เตรียมหยิบดาบ)

Nato : (ยิ้มออกแล้วขำเบาๆ)

Gold : หืม?(สังเกตว่าหัวเราะ)

Gold : หัวเราะมากๆแล้วหายไวๆละกัน =w= ไปละ งานมี(เผ่นแนบ)

Silver : (ส่ายหัว แต่ก็แอบยิ้มให้ใต้หน้ากาก)

กายป่วยได้ แต่ใจป่วยเมื่อไหร่ ทรุดยาวนะจ๊ะ

---

เมื่อใดที่ทรุด เพจSSPยินดีต้อนรับ

[Version5]

เกรียนแอบหล่อตอนจบนะครัช แหม่ :v

[天ノ花 月子]

Nato ยิ้มแล้ว 'w' หายไวๆนะ รอติดตามค่ะ

[Madame Graya]

เล่นกันแรงเนอะ 2 คนนี้- -

[SKYNET]

เจ้าหน้าที่พยาบาลของSSP : ยินดีด้วยนะคะที่ออกจากโรงพยาบาลแล้ว

Honey : (พยุงCannonอยู่)

Cannon : อืม ก็นะ

Cannon : หวังว่าคงไม่มีสงครามอีกพักใหญ่ จะได้ไม่ต้องมาอีก

Cannon : ตกลง ก่อนที่ฉันจะสลบไป มันเกิดอะไรขึ้นเหรอHoney

Cannon : ฉันจำความได้ล่าสุดคือฉันสวมเกราะOmega แล้วหลังจากนั้นก็วูบไปในสนามรบ

Honey : คือ..... เจอระเบิดเข้าให้น่ะจ้ะ ^^lll

Cannon : เกราะนั่นเจ๋งแฮะ รอดมาได้

Honey : ไหนๆก็ออกจากโรงพยาบาล ให้เกียรติฉันเลี้ยงข้าวนายซักมื้อนะ

Cannon : อย่าดีกว่า เธอต้องมาลำบากเพราะฉันนี่ คอยเฝ้าตลอดเลย ให้ฉันเลี้ยงดีกว่านะ

Honey : จะดีเหรอ ///

Cannon : งั้นเอางี้

Cannon : เธอเลี้ยงฉันค่าอาหาร ส่วนฉันก็...

Honey : เค้กช๊อคโกแลตซินะ แอร๊ยยยยยยย >///w///<

Cannon : แต่ไปเลยเหรอ ฉันยังไม่ค่อยไหวเท่าไหร่เลยนะ

Honey : งั้นเดี๋ยวฉันไปดูแลให้ถึงบ้านเอง ^^

Cannon : หมะ ไม่ดีมั้ง...

Honey : นายป่วยแบบนี้ ปล่อยไว้ไม่ได้หรอก ต้องคอยดูแลตลอด

Honey : ขืนนายเป็นอะไรขึ้นมา ฉันจะทำไงล่ะ ///

Cannon : ทำใจแล้วขึ้นคานต่อไปละกัน

Honey : (ชกCannonปลิว) งั้นส่งนายไปแอดมิตใหม่เลยแล้วกัน = =*

Cannon : โธ่ ล้อเล่นนิดเดียวเอง อย่าโกรธจิ ไหนบอกจะดูแลไง

Honey : ขอโทษ คราวหน้าจะไม่มือหนักละกัน

Cannon : ไม่ใช่อย่างง้านนนนนนนนนน หมายถึงอย่ามาชกกันเด้

Honey : งั้นตบแทน

Cannon : เธอตบฉันจูบ

Honey : O///O อย่านะ

Cannon : (ยื่นแก้มให้)เอาซิ เอาเลย

Honey : (ดันหน้าCannonออก)พอเลยตาบ้า เพิ่งหายนะ

Honey : ไปกลับบ้านไปพักผ่อนได้แล้ว >///<

Cannon : ไปส่งทีละกัน

Honey : มีแต่Battle Bikeอ่ะ นายเกาะไหวเหรอ? แท๊กซี่มั๊ย?

Cannon : ไหวน่า ไปกัน

Honey : (พยุงCannonไปโรงจอดรถ)

Silver : (ยังคงเฝ้าNatoอยู่)

Nato : (กายไม่ได้ป่วย แต่ใจยังป่วยอยู่)

Silver : เข้าใจหรอกนะที่ว่าต้องใช้เวลา

Silver : แต่กลุ้มไปไม่ได้่วยให้ทิวลิปกลับมาหรอก อย่าให้ทิวลิปต้องไปแบบมีห่วงเลย

Silver : ปล่อยวางแล้วเก็บทิวลิปไว้ในความทรงจำดีๆก็พอ

Nato : แต่...

Silver : ก็แล้วแต่นายแหละนะ

Gold : (เดินมาที่ประตูห้อง)Silver ช่วยตามไปหาที่ห้องทำงานหน่อยนะ มีเรื่องสำคัญจะต้องคุยกันหน่อย

Silver : เรื่องอะไร

Gold : เกี่ยวกับที่นายหายไปในช่วงสงครามนั่นแหละ

Gold : ฉันะไปรอแล้วกัน(หันหลังแล้วเดินออกไป)

Silver : ได้ เดี๋ยวตามไป

Silver : คิดเงียบๆไปคนเดียวก่อนนะ เดี๋ยวกลับมา(ลุกเดินออกไปนอกห้อง)

Nato : (ตามองตามแล้วก็นอนคิดทบทวนคนเดียวบนเตียง)

ไอ้ย่ะ Goldมีเรื่องต้องคุยกับSilverแฮะ จะเป็นเรื่องอะไรน้า

---

ดักฟังได้จากSSP

Gold : เสือก ความลับทางราชการ = =lll

[Version5]

เรื่อง Y แน่ๆ //ผิดๆๆ

[天ノ花 月子]

รอติดตามต่อไปค่ะ

[SKYNET]

Cannon : (นอนอยู่บนเตียงที่บ้านแล้ว)

Honey : (จัดเก็บห้องให้Cannon)

คุจีโต้ : เจ้านายกลับมาให้ฉันงับเล่นแล้ว(ยิ้มร่า)

บอส(บอโกโดร่าของCannon) : หิวข้าวครับเจ้านาย ทำอาหารใหน่อย =w=

Cannon : พวกแกนี่น้า ขอพักก่อนได้มั๊ย

Honey : จ้าๆๆ ทั้ง 2 ตัว รอแปปนะ(เตรียมอาหารโปเกมอนให้)

คุจีโต้ : คิดถึงเจ้านายจัง

บอส : ดีใจด้วยนะครับที่ออกจากโรงพยาบาลแล้ว

คุจีโต้ : เห็นตอนแรกที่โปเกมอนเซ็นเตอร์ นึกว่าจะเสียเจ้านายไปซะแล้ว(โดดจะกอด แต่ไม่ถึงตัวCannon)

Cannon : เฮ้ๆๆ ฉันไปนอนโรงพยาบาลมา ไม่ใช่โปเกมอนซะหน่อย = =lll

Honey : เรียบร้อยแล้วจ้ะ(เอามาวางใกล้ๆบอส)

บอส : (ลงมือกินก่อนเลย)

Cannon : เอะอะก็เอาแต่กินๆๆ

Cannon : ช่วงฉันไม่อยู่นี่ไม่อดโซกันรึไง

บอส : แหม ห่วงเจ้านายผมก็กินอะไรไม่ลงหรอก

Honey : อย่าว่าแต่โปเกมอนของนายเลย ฉันเองก็กินไม่ลง

คุจีโต้ : (มองHoney)

Honey : ???

คุจีโต้ : เอ๊.....

คุจีโต้ : ฉันว่ามันแปลกๆน้า

บอส : อะไรเหรอ ง่ำๆๆ(ของกินเต็มปาก)

คุจีโต้ : ทำไมอยู่ดีๆคุณHoneyเค้าถึงได้มา ดูแลเจ้านายถึงที่ขนาดนี้เนี่ย

บอส : อืม นั่นซิ(กินต่อ)

Cannon : อ่อ จริงซิ ลืมแนะนำให้รู้จัก(พยุงตัวขึ้นมานั่ง)

Cannon : นี่ Honey แฟนใหม่ของฉัน

คุจีโต้ : อ่อ เป็นแฟนเจ้านายนี่เอง

.

.

.

คุจีโต้ : เหหหหหหหหหหหหหหหห?????!!!!!

บอส : แค่กๆๆ(สำลักเลย)

(ห้องบนสุดของสำนักงานSSP ห้องทำงานGold)

Gold : (เดินคุยอยู่กับSilverริมระเบียง)นายรู้มั๊ยว่าเกิดเรื่อง

Silver : ไม่รู้หรอก รู้แค่ว่าที่ดาวNajinเกิดเรื่องก่อน ฉันเลยรีบบุกไปช่วยแบบทันทีทันควัน

Gold : ดาวNajin? โดนพวกNEบุกเหรอ?

Silver : ใช่ ดีที่ไปช่วยไว้ทัน

Silver : ถึงแม้จะไม่โดนยึดหรือทำลาย แต่ดาวก็โทรมไปเยอะ ยังดีที่ประชากรเหลือรอดสูง เลยน่าจะฟื้นตัวได้ไม่ยาก

Gold : ก็ยังดีนะ แต่ก็แย่หน่อย ที่ตอนนั้นไม่ยอมรับข้อตกลงในการเข้าปกครองของSSP

Silver : พวกนี้มันนักสู้เหมือนชาวจอมยุทธ์นี่

Gold : แต่ก็ถือเป็นโอกาสดี ที่ฉันจะได้ขยายการปกครองเข้าไปในดาวNajinเลย

Silver : (เสียงเปลี่ยน)เมื่อกี้ว่าไงนะ?

Gold : เป็นโอกาสดี ที่ฉันจะขยายปกครองเข้าไปในดาวNajin?

Silver : ปกครอง? แบบEvilเนี่ยนะ?

Gold : บ้า ฉันจะไปใช้กำลังข่มเหงแบบนั้นทำไม

Gold : ฉันดูแลแบบยุติธรรมนะ แค่ส่งคนเข้าไปเป็นการปกครองใหญ่แล้วเป็นสากลเฉยๆ

Silver : แต่มันก็มีระบบอำนาจและยศมาเข้าควบคุมอยู่ดี

Gold : อย่างเพิ่งรวบรัดแบบนั้นสิ

Gold : ดูอย่างง่ายๆ พอไม่มีการปกครองแบบSSPเข้าไป แล้วเป็นไง เห็นได้ชัด เจอEvilบุก เละไม่เป็นท่า

Gold : ถึงชะตาจะไม่เลวร้ายเท่าดาวจอมยุทธ์ก็เหอะ

Silver : (ฟิวส์จวนขาด เพราะโดนจิกปมหลัง ถึงขั้นชี้หน้าGold) นี่ ฟังใส่หัวไว้เลยนะ ฉันไม่ได้เข้าไปกำจัดNEเพื่อให้นายเข้าไปปกครองง่ายขึ้นเว้ย!!!

Silver : ฉันยอมไม่ได้ว่ะ

Gold : (เริ่มมีน้ำโห)ยอมไม่ได้เหรอ ยากอะไร ก็ลาออกไปซิ

Gold : ไม่ง้ออยู่แล้ว

Silver : ถ้าฉันลาออกแล้วใครจะมาหยุดนายล่ะวะ

Gold : ฉันจะเตือนเป็นครั้งสุดท้าย

Gold : ถอย...ไป...

Silver : นายท้าใช่มั๊ย!?

Gold : ถ้าคิดว่าได้ก็ลองดู(เปิดระบบเกราะเต็มยศ)

Gold & Silver : (เริ่มเดินขนานกันออกมาแต่ระยะห่างมากขึ้นเรื่อยๆ ตาจ้องกันไม่กระพริบ)

Silver : (จับดาบเตรียมพร้อม)

Gold : (ชาร์จพลังงานในฝ่ามือ)

Silver : ย่าาาาาาาาาาาาาาาห์!!!!!(พุ่งมาฟันGold)

Gold : (ชกSilverงัดขึ้นให้ลอยขึ้นไปด้านบน)

Silver : (ลอยขึ้นมาจนทะลุมาบนดาดฟ้า)

Gold : (เหาะตามขึ้นมาแล้วถีบSilverอัดลงกับดาดฟ้า)

Silver : (ลงมากระแทกอย่างแรง)

Gold : (พุ่งตามลงมาจะเข่าซ้ำ)

Silver : (กลิ้งตัวหลบแล้วดีดตัวมาอีกมุมแล้วตั้งหลักได้ทันท่วงที)

Gold : (พลาดเป้าแล้วหันมายืนจ้องSilver)

Silver : แล้วดูว่าใครจะหยุดใครกันแน่...

ผู้กำกับ : ขอNo commentนะ อวยใครก็ เลือกเอาเอง เกราะทองหรือเกราะเงิน

---

อวยที่ไหน ไปอวยที่SSP

[Tym]

ตีกันเองอีกละคู่นี้ บ้านเมืองจะพินาศก็เพราะพวกนายสองคนนี่แหละ = =

[me=Solanis]โดนเก็บ[/me]

[天ノ花 月子]

อ๊า ทะเลาะกันเองซะแล้ว เชียร์ซิลเวอร์ค่ะ #โดนตบ จริงๆไม่อยากให้ทะเลาะกันเลยมากกว่า ยังไงก็ขอให้ดีกันเร็วๆนะ

[+ Pangtor Girl +]

Cannon : อ่อ จริงซิ ลืมแนะนำให้รู้จัก(พยุงตัขึ้นมานั่ง) // ตัวนะงิ

Gold : อย่างเพิ่งรวบรัดแบบนั้นซิ // "สิ" นะคะ

Gold : (เริ่มมีน้ำโห)ยอมไม่ได้เหรอ ยากอะไร ก็ลาออกไปซิ // "สิ"

เหมือนจะไม่มีใครผิด และก็ไม่มีใครถูกด้วย โกลด์พูดไม่ถูก ไม่นึกถึงใจซิลเว่อร์ ส่วนซิลเว่อร์เองก็

ใจร้อนเกินไป ปัญหาอยู่ที่ความคิดเห็นไม่ตรงกัน แต่เพราะความบุ่มบ่ามเลยกลายเป็นเรื่องใหญ่

จะว่าผิดทั้งคู่ก็ไม่เชิง ...

เอาจริงๆเชียร์ซิลเวอร์นะ ไม่ใช่เพราะความชอบส่วนตัว(มั้ง?) แต่รู้สึกว่าโกลด์จะทำไม่ถูกนะ

... แต่ว่ายังไงโกลด์ก็คงชนะอยู่ดี

[SKYNET]

Gold : (ยิงลำแสงพลังงานใส่Silver)

Silver : (ฟันลำแสงพลังงานขาดเป็น 2 ท่อน)

Silver : (พุ่งตามเข้ามาแทง)

Gold : (ติดไอพ่นลอยตัวหลบขึ้นมาแล้วยิงลำแสงสวนลงไป)

Silver : (กลิ้งตัวหลบ พร้อมกับคว้าดาวกระจายขว้างกลับ)

Gold : (ปัดทำลายทิ้งได้หมด)

Silver : (โดดขึ้นมาฟันตีGoldกลับลงพื้น)

Gold : (โดดแล้วร่วง)

Silver : (ทิ้งตัวลงมาจะฟันซ้ำ)

Gold : (ตั้งตัวกลับขึ้นมาเอาท่อนแขนรับไว้ได้พร้อมปัดSilverออก)

Silver : (เซถอยมา)

Gold : (เคลื่อนที่ความเร็วสูงแล้วเคลื่อนตัวผ่านตัวSilver)

Silver : อ๊ะ อั่ก!!!(เหมือนถูกอะไรซัดไปเต็มแรง)

Silver : (แต่ก็ไม่ยอมแพ้ ตั้งหลักแล้วหพุ่งตามไปแทง)

Gold : (หลบได้แต่ก็เฉียดไปทำให้เสียหลัก)โอ๊ะ!!!

Silver : (เมื่อช่องว่างเปิดก็ฟันจัดหนักไปหลายกระบวนท่า)

Gold : (โดนไปหลายดอก แต่พอมีจังหวะก็โดดขึ้นหลบพร้อมชาร์จพลังงานในมือ)

Silver : ห่ะ!

Gold : (ลงมาพร้อมหมัดชกพื้นเต็มๆเกิดเป็นคลื่นระเบิดวงแคบๆ)

Silver : (พุ่งถอยออกมาได้ทัน และก็มองเห็นช่องว่างจึงสามารถพุ่งกลับไปฟันต่อได้อีก)

Gold : อ้าาาาาาาา!!!!!(โดนแรงฟันจนไถลออกห่างจากตัวSilver)

Gold : (มองหน้าSilver)[นี่เราประมาทฝีมือมันไปเหรอเนี่ย]

Gold : (ลุกขึ้นมาใหม่ พร้อมเปิดแผงมิสไซล์ที่ไหล่แล้วยิงใส่Silver)

Silver : (ยกดาบฟันมิสไซล์ให้ระเบิดกระจุยก่อนถึงตัว แต่ก็ทำให้ควันคลุ้งเพราะแรงระเบิด และคลาดสายตาไม่เห็นGold)

Gold : (ลงมาจากฟ้าในท่าหมัดชกพื้นอีกรอบ)

Silver : ฮึ้ย!!!!(โดนแรงระเบิดจนลอย)

Gold : เสร็จล่ะ!!!(ยกมือปล่อยลำแสงพลังงานใส่Silver)

Silver : ไม่มีวันซะหรอก(รวมพลังปราณใส่ที่เท้าแล้วพลิกตัวพุ่งลงแหวกลำแสงมาถีบGold)

Gold : อ๊าาาาาาาาาาาา(ไถลแล้วกลิ้งถอยมาเลย)

Silver : (แทบไม่มีบาดแผลหรือรอยบนเกราะเลย)

Gold : (ลุกตั้งตัวขึ้นมาใหม่แล้วปัดฝุ่นตามตัว)เดือดจริงๆ เดือดเจงๆ

Silver : ยังขำออกอีกนะ

Silver : (พุ่งเข้าไปพันต่อ)

Gold : (เคลื่อนที่ความเร็วสูงแล้วเคลื่อนตัวผ่านตัวSilverไปด้านหลัง)

Silver : อุ อั่ก...(เสียจังหวะ)

Gold : (ยิงลำแสงพลังงานใส่หลังSilverชุดใหญ่)เสร็จล่ะ

Silver : (โดนลำแสงพลังงานเข้าไปจนควันคลุ้ง)

Gold : (เปิดมิสไซล์รอ)

Silver : (กางผ้าคลุมป้องกันไว้ได้บางส่วน)ไม่ง่ายนักหรอก

Silver : (พลิกตัวหันเข้ามาฟันGold)

Gold : (ยิงมิสไซล์ดักไป 1 ลูก)

Silver : (โยกตัวหลบได้อย่างฉิวเฉียดแล้วเข้าไปมอบเพลงดาบให้Gold)

Gold : เอ๊ย!!!(โดนเข้าไปเต็มๆ)

Gold : (แต่ก็ยังพลิกเกมโดยยิงมิสไซล์อัดหน้าSilverได้)

Silver : อ้าาาาาาา(มือกุมหน้าออกมา)

Gold : (ยิงลำแสงพลังงานอัดรัวๆ)

Silver : แอ๊กๆๆ(โดนไม่ยั้ง)

Gold : (เคลื่อนที่ความเร็วสูงแล้วเคลื่อนตัวผ่านตัวSilverอีกหน)

Silver : แฮ่ก...(ชุดเริ่มมีรอยถูกโจมตี)

Gold : (เยินเหมือนกัน)

Silver : SHINOBI STORM!!!(เสกดาวกระจายออกมาจำนวนมาก แล้วให้ลอยไปใส่Goldแบบพายุ)

Gold : (กางบาเรียป้องกันไว้)แฮ่ก...

Silver : ตอนนี้แหละ!!!(พุ่งมาฟันงัดGoldให้ลอยขึ้น)

Silver : (โดดขึ้นมาแล้วฟันGoldกลางอากาศ)

Silver : (แล้วจับถีบGoldลงมากระแทกพื้น)

Gold : ฮึ่ย...(พยุงตัวขึ้นมาอีก)

Silver : จะถอยตอนนี้ก็ทันนะ

Gold : (เคลื่อนที่ความเร็วสูงไปแลบลิ้นปลิ้นตาหลังSilver)บริ บริ บริ แบร่

Silver : (หันหลังไปฟัน)

Gold : (หลบมาดักอยู่ด้านหน้าแล้ว)โย่

Silver : (หันหลับมาอีกที)

Gold : (อัดลำแสงพลังงานกลางอกSilver)

Silver : อ๊าาาาาาาาาาาาา(ลอยกระเด็นถอยไปไกลจนแทบตกดาดฟ้า)

Silver : ฮึ่ย เพื่ออิสระที่ฉันไปแลกมาด้วยฝีมือตัวเอง ไม่ยอมหรอก(แววตากลายเป็นสีแดง แล้วดึงตัวกลับขึ้นมาใหม่)

Gold : ไม่ยอมดีกเหรอ(ชาร์จพลังงานในฝ่ามือ)

Silver : ย่าาาาาาาห์(พุ่งมาใหม่อีกรอบ)

Gold : (เทเลพอร์ทหลบ)

Silver : ห่ะ!?

Gold : เสร็จล่ะ!!!!!(ยกมือขึ้นมาทั้ง 2 ข้างแล้วปล่อยพลังงานให้ระเบิดขึ้นจากพื้นรัศมีรอบๆตัวSilver)

บรึ้มมมมมมมมมมมมมม

Gold : โอย เหนื่อยเลย

Silver{Demon form} : โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกก(พุ่งออกมาจากควันไฟในร่างอสูร)

Gold : !!!!!(คิดไม่ถึงว่าจะเจอแบบนี้)

ฉึก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Silver : (เอาอาบแทงทะลุอกGoldออกข้างหลังเลยทีเดียว)

Gold : ก่ะ แก.....(พยายามเอามือประดาบห้ามไม่ให้แทงลึกกว่านี้)

Silver : (เตะขัดขาGoldให้นอนล้มลง)

Silver : ฮึ่ม!!!!!!! รู้ไว้เลยนะ ฉันรู้ว่าจุดอย่างอย่างหินแห่งชีวิตของแกอยู่ตรงไหน ถ้าจะปลิดชีพแก ฉันก็ทำได้โว๊ย

Gold : อ่า อั่ก.....ก.....

Silver : จะยอมยัง(แววตากระหายเลือด พร้อมฆ่าGoldทุกเมื่อ)

Gold : ย่ะ ยอมแล้ว.....

Silver : ไม่ไปยุ่งกับดาวNajinแล้วซินะ ฮึ

Gold : ไม่ยุ่งแล้ว ยกดาบออกก่อนเถอะ

Silver : ได้ แต่ตุกติกล่ะก็นะ(ยกดาบขึ้นออกจากอกGold)

Gold : ฮ่ะ เฮ้อออออออออ

Silver : (กลับร่างเดิม)

Silver{Normal form} : (เก็บดาบแล้วจับมือGoldลุกขึ้นมา)

Gold : (ค่อยๆลุก)

Gold : สู้ได้เดือดดีมาก ฝีมือนายไม่มีตกจริงๆ

Silver : เช่นกัน

Silver : แต่ดูออกนะ ว่าไม่ได้เอาจริง

Gold : ฉันรู้ นายก็ด้วย เพราะระดับนายน่าจะอ่านออกตั้งแต่เริ่มแล้วนี่

Silver : ฮึๆๆ

Gold : แต่บอกไว้ก่อนนะ หากเกิดอะไรขึ้นกับดาวNajinอีก ฉันจะไม่เข้าไปรับผิดชอบ

Silver : ก็แล้วแต่(ปล่อยมือจากGoldแล้วเดินจากไป)

Silver : [เพราะฉันรู้ว่าอย่างนายยังไงก็ใจอ่อน]

Silver : [ที่ไม่อยากให้ขยายการปกครองก็เพราะเดี๋ยวพวกNEมันจะเข้าไปตียึดคืนจนเป็นสงครามใหญ่นี่แหละ]

ใครอวยใครก็ว่ากัน =3=

---

เหนื่อยเลย ไปพักที่สน.SSPแปป

[天ノ花 月子]

ซิลเวอร์ชนะแล้วชิมิ? แล้วตกลงว่าที่ทะเลาะนี่ไม่ได้จริงจัง? ยังไงก็ดีแล้วล่ะที่ไม่มีใครตาย รอติดตามค่ะ

[+ Pangtor Girl +]

ผิดคาดแฮะ ดีแล้วล่ะที่ออมมือกัน ทะเลาะกันไปก็เสียเวลาเปล่าๆ เอาเวลามาหาทางออกที่ดีที่สุดดีกว่า ~

[SKYNET]

แปะโฆษณาไว้

ฉายพรุ่งนี้ ทีนี่ ที่เดียว

[SKYNET]

(ห้วงเวลาในอดีตแสนยาวนาน ณ ดาวไค)

ชายสวมเกราะสีเงินผมเงิน{ใบหน้าเหมือนSilverมาก เพียงแต่ตามีสีเทา} : (ยืนอยู่บนดาดฟ้าของปราสาท ด้านข้างมีหญิงสาวผมสีเขียวนัยน์ตาสีเหลืองยืนอยู่คู่กัน)

ชายสวมเกราะสีเงิน : ถึงเวลาแล้วซินะ คงได้ตัดสินกันเสียที

หญิงสาวผมสีเขียว: ท่าอาเธอร์ท่านจะไปจริงๆเหรอ...

อาเธอร์ : มันเป็นหน้าที่ของฉันนะคริสต์ ฉันคงนิ่งดูดายแล้วปล่อยให้มันปล่อยผ่านไปไม่ได้หรอก

คริสต์ : แต่เรากำลังจะมีลูกด้วยกันนะ

อาเธอร์ : (ชะงักไปเล็กน้อย)...คริสต์...

คริสต์ : .....

อาเธอร์ : (หันมาจับมือคริสต์)ฉันสัญญานะ ว่าฉันจะต้องได้กลับมาเจอลูกตัวเองแน่นอน

อาเธอร์ : แต่ถึงตอนนั้น เธอก็ต้องอยู่รอฉันด้วยนะ

คริสต์ : ฉันสัญญา...

อาเธอร์ : (ลูบหน้าท้องของคริสต์)Silver...ชื่อของลูกเรา

อาเธอร์ : ฉันจะต้องกลับมาเจอเค้าแน่นอน(หยิบหน้ากากมาสวม ให้ความรู้สึกเหมือนSilver ยกเว้นสีตา)ลาก่อนนะ แล้วจะรีบกลับมา

อาเธอร์ : (โดดลงจากดาดฟ้าแล้วกางผ้าคลุมเป็นปีก บินไปยังภูเขาลูกหนึ่งที่ยอดสูงเสียดฟ้าเหนือเมฆขึ้นไป)

คริสต์ : อาเธออออออออออออออออออออออออออออร์

Spheana : ว่าไงGold สนใจมั๊ย? ^^

Gold : เอ่อ กระหม่อมมิกล้า...(พยายามไม่สบตา)

Spheana : เอาใหม่ บอกแล้วไงว่าไม่ต้องเห็นว่าฉันเป็นเจ้าหญิงแล้ว = =lll

Gold : แต่...

Spheana : ไม่งั้นงอนนะ(แก้มป่อง)

Gold : อ่า ครับๆ(สะบัดหัว)

Spheana : ตั้งสติดีๆละกัน

Spheana : ว่าไง Gold สนใจมั๊ย? ^^

Gold : เอ่อ ปาร์ตี้ซินะ?

Spheana : ใช่แล้ว เจ้าหญิงรันแห่งดาวไคชวนฉันล่ะ

Gold : แล้วอยู่ดีๆ ไหงชวนล่ะเนี่ย?

Spheana : เหมือนกับบอกว่าเป็นวันสำคัญอะไรของดาวนี่แหละจ้ะ เลยถือโอกาสชวนฉันไปร่วมงานด้วย

Gold : ก็ดีเหมือนกัน ขอไปพักหน่อยก็ดี

Silver : ...(ยืนฟังอยู่หลังกำแพง)

Gold : เอ่อ Silver...

Silver : ให้เฝ้าที่นี่ซินะ ไม่ต้องบอกหรอก รู้หน้าที่

Gold : เปล่า ไปด้วยกันมั๊ย?

Silver : ไม่ดีหรอกมั้ง

Spheana : นานๆมีโอกาสน้าSilver ถือว่าได้ไปพักผ่อนด้วย นายก็ทำงานหนักไม่แพ้กันหรอกน่า

Silver : ตามไหนตามนั้นแล้วกัน

Spheana : ดีใจจัง นานๆทีจะมีคนไปกับฉันด้วย ^^

Gold : (มองหน้าเจ้าหญิง)

Spheana : อ่ะ...มีอะไรเหรอ ///

Gold : เจตนาคือจะไปกินฟรีใช่มั๊ย =w=

Spheana : บ้าเหรอ ไม่ใช่ซะหน่อย!!!

Spheana : งั้นไม่ต้องไปเลยนะ ถ้ากินฟรีฉันไปคนเดียวคุ้มกว่าเยอะ ไม่มีใครแย่ง

Gold : "คุ้มกว่าเยอะ""ไม่มีคนแย่ง" นี่ไง ชัดเลย หลักฐานนักกินฟรีในตำนาน

Spheana : ไม่ต้องยุ่งกับช้านนนนนนนน(เผ่นหน้าแดงกลับห้อง)

Silver : .....(ส่ายหัว)

Spheana : (เทเลพอร์ทมาโผล่ที่ดาวไคพร้อมกับSilverและGold แต่ที่ที่ลงมามันไม่โสภาเอาเสียเลย...)

Gold : นี่มันห้องนอนผู้หญิงนี่ =///=

Spheana : อ่า แฮะๆๆ สงสัยคิดถึงเพื่อนมากไป เลยมาโผล่ซะถึงในห้องน่ะ แฮะๆๆ

Silver : ไม่มีคนอยู่ในห้องนี่

Spheana : เจ้าหญิงรันน่าจะไปอยู่ในงานแล้วล่ะ ออกไปข้างนอกกันดีกว่า

Spheana : (เดินนำเปิดประตูออกไปนอกห้องโดยGoldและSilverเดินตาม)

Spheana : (เดินนำไปงั้นแหละ แต่ก็หลงอยู่ในวังอยู่ดี)โอย ทางไหนกันแน่เนี่ย = =lll

Gold : ฉันนำดีกว่าไหม?

มหาดเล็ก : (เดินผานมาพอดี)หยุด นั่นใคร!!!!(ชักดาบเพราะคิดว่าคือผู้บุกรุก)

Silver : ฮึ!(จับดาบแล้วฟันในพริบตา)

มหาดเล็ก : (ดาบกลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย)

มหาดเล็ก : (มองเศษดาบก่อนมองหน้าSilverแล้วหน้าซีด)แว๊กกกกกกกกกกกกกกกกก(วิ่งหนีหายไป)

Silver : (เก็บดาบ)

Gold : โหดไปป่ะ = =lll

Silver : ถ้าโหด คงไม่มีโอกาสวิ่งหนีไปหรอก...

Spheana : (ยักไหล่)ไปต่อเถอะ

Spheana : (สุดท้ายก็หางทางออกมาที่โถงจนได้)ฮ้า ออกมาได้ซะที

Spheana : ถึงงานแล้ว ต่อไปก็ หาเจ้าหญิงรัน(เดินหา โดยGoldกับSilverเดินตามมาติดๆ)

Silver : (สังเกตได้ว่า ทุกคนในงานเมื่อมองเห็นตัวเองแล้วมีอาการหน้าซีด ตื่นกลัว หรือไม่ก็หลบไปข้างหลังแล้วซุบซิบกัน)

Ran : (นั่งอยู่ที่โต๊ะเจ้าภาพ)

Spheana : ฮายยยยยยยยย รัน ทางนี้

Ran : (หันไปต้นเสียง)อ้าว ในที่สุดก็มาแล้ว นึกว่าจะไม่มาซะอีก(ลุกมาต้อนรับSpheana)

Ran : ว่าแต่ ไหงออกมาจากด้านในล่ะ?

Spheana : คือ เทเลพอร์ทผิดที่ไปหน่อย ไปโผล่ห้องเธอเลย ; w ;

Ran : อ่า ไม่เป็นไรจ๊ะ ยังออกมาได้อีกนะ =w=lll

Ran : แล้วข้างหลังเธอสองคนนั่น?

Spheana : อ่อ (แนะนำGoldก่อน) คนนี้ จอมทัพGoldจ้ะ น่าจะเคยได้ยินชื่อเสียงมาก่อนบ้างอ่ะนะ

Ran : อ่าฮะ จอมทัพใหญ่แห่งSSPซินะ เป็นเกียรติที่ได้รู้จักจริงๆ

Gold : อ่า กระหม่อมมิกล้า...(เกร็งหน่อยๆ)

Spheana : ส่วนคนนี้...(จะแนะนำSilver)

Ran : (รีบถอยพร้อมกับเอ่ยด้วยเสียงสั่นๆว่า...)ถะ...ท่านอาเธอร์...

Silver : หืม? เมื่อกี้ว่าอะไรนะ?

Ran : ท่านอาเธอร์ ทำไมถึง...(ไม่ทันได้พูดจบ สิ่งไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น)

เพล้งๆๆๆ(หน้าต่างในห้องแตกหมดพร้อมกับ...)

ปีศาจ 3 ตัว : (บุกเข้ามาในห้องโถง)

Silver : ฮึบ!!!(คว้าดาบทันท่วงที)

Gold : (เปิดเกราะเต็มยศทันที)Silver ฝากด้วย(รีบอพยพคนให้ออกจากห้องโถงโดยด่วน)

Silver : (ยืนนิ่งดูเชิง)

ปีศาจ 3 ตัว : (ยืนล้อมSilver)

ปีศาจ 3 ตัว : (โดดเข้ามาทุกทิศทาง)

Silver : (ชักดาบแล้วหมุนตัวฟันไปรอบทิศทางทำให้เกิดลมซัดปีศาจทั้ง 3 ลอยกระเด็นออกไป)

Silver : (พุ่งไปปลิดชีพแทงปีศาจดับก่อน 1 ศพ)

ปีศาจ1 : (ศพสลายไปเป็นละอองแสง)

Spheana : อย่ามาทางนี้นะ!!!(ใช้เวทย์สายฟ้าได้แค่ช๊อตป้องกันตัวจากปีศาจตัวนึงที่ค่อยๆเดินเข้าไปใกล้)

Gold : คิดจะแตะเจ้าหญิงเหรอ ไม่มีทางซะหรอก!!!(แบมือยิงลำแสงพลังงานอัดใส่ปีศาจ)

ปีศาจ2 : (ร่างสลายไปเป็นละอองแสง)

Gold : (โดดลงมาคุ้มกันเจ้าหญิงทั้ง 2)

Gold : ปีศาจแตะไม่ได้ แต่ฉันแตะเธอได้ใช่มั๊ย =w=

Spheana : >///< ไปแตะเวลาอื่นซิยะ ออกไปสู้เลย(ผลักGoldออกไปเบาๆ)

ปีศาจ3 : (กำลังไต่หนีออกไปทางหน้าต่าง)

Silver : ไม่มีทางได้หนีหรอก(ยกดาบฟันไปทางปีศาจตัวสุดท้าย แล้วปล่อยคลื่นปราณสีเงินออกไปเป็นรูปจันทร์เสี้ยวจากดาบ)

ปีศาจ3 : (ถูกปราณผ่าเป็น 2 ท่อนแล้วสลายเป็นละอองแสง)

Silver : (เก็บดาบ)

Ran : ชะ ใช้ปราณได้ด้วย ท่านอาเธอร์ไม่ผิดแน่

Ran : ท่านอาเธอร์ ท่านกลับมาแล้ว

Silver : ตกลงชื่อที่พูดถึงนี่ใครกันแน่

Silver : ข้าไม่ได้ชื่ออาเธอร์ ข้าชื่อSilver

Ran : แต่ทั้งเกราะ ฝีมือดาบ และก็พลังคลื่นปราณแบบนั้น ท่านอาเธอร์ไม่ผิดแน่

Silver : ก็บอกแล้วไงว่าไม่ใช่(เสียงเข้มและหนักแน่นมาก)

Ran : งั้นเหรอ...

Spheana : เอ๊ะ? แล้วGoldล่ะ?

Ran : อ้าว เมื่อกี้ยังอยู่เลยนี่?

Gold : (แอบมานั่งกินซาลาเปาของปาร์ตี้อยู่หลังเสาในห้อง)ง่ำๆๆ

Spheana : (เดินมาเจอ)อร่อยมั๊ย = =lll

Gold : อืม ไส้อร่อยเลย แต่แป้งหนาไปหน่อย

Ran : เอาเถอะ ไม่มีอะไรเสียหาย ทุกคนปลอดภัยก็ดี แค่เก็บเศษกระจกหน่อยก็พอ

Ran : มหาดเล็ก ทำงาน

มหาดเล็ก : ครับผม(มาเก็บเศษกระจก)

(หลังจากนั้นปาร์ตี้ก็ผ่านไปได้ด้วยดี แขกต่างแยกย้ายกันกลับ)

Ran : (ออกมายืนมองที่ดาดฟ้าของปราสาท)พวกมันกลับมาอีกแล้วเหรอ

Spheana : (เดินตามออกมา)เป็นอะไรรึเปล่า สีหน้าไม่ดีเลย ปาร์ตี้ก็สนุกออกน้า

Ran : ไม่ใช่ สาเหตุเบื้องหลังปาร์ตี้นี้ต่างหาก

Spheana : จริงซิ เธอบอกเป็นวันสำคัญของดาวนี่ แล้วตกลงคือวันอะไรเหรอ

Ran : วันที่ท่านอาเธอร์จากเราไปน่ะ

Spheana : อาเธอร์ ได้ยินชื่อนี้หลายครั้งแล้วนะ เค้าเป็นใครเหรอ

Gold : (เดินออกมาอีกคน)เล่ารายละเอียดให้ฟังหน่อยสิ สงสัยเหมือนกัน เพราะเห็นเรียกSilverชื่อนั้นเหมือนกัน

Ran : จำพวกปีศาจที่โผล่มากลางงานปาร์ตี้ได้มั๊ย

Ran : พวกนั้น เดิมทีคือปีศาจที่ไล่ทำร้ายชาวดาวไคมาตลอด

Ran : จนกระทั่งท่านอาเธอร์เดินทางมาถึงดาวนี้แล้วปราบปีศาจให้

Ran : แต่เพราะปีศาจไม่หมดไปเสียที ท่านอาเธอร์จึงตัดสินใจไปถล่มปีศาจถึงรัง

Ran : หลังจากนั้น ปีศาจก็ไม่เคยโผล่มาให้เห็นอีกเลย แต่ท่านอาเธอร์เองก็ไม่มีใครเห็นอีกเลยเช่นกัน

Spheana : เดี๋ยวนะ ถ้าบอกว่าปีศาจไม่โผล่มาให้เห็นอีกเลย แล้วพวกที่มาเมื่อกี้

Ran : ใช่ไง ถึงได้กลุ้มใจอยู่เนี่ย แสดงว่าเมื่อวันก่อน เมฆสีดำที่ลอยไปทางรังปีศาจ คงปลุกพวกมันขึ้นมาแน่ๆ

Gold : แล้วรังปีศาจมันอยู่ที่ไหนล่ะ?

Ran : นั่น(ชี้ไปที่ภูเขาลูกหนึ่งที่ยอดสูงเสียดฟ้าเหนือเมฆขึ้นไป)

Ran : ภูเขาปีศาจ ภูเขาที่เชื่อตามตำนานว่ามีปีศาจอาศัยอยู่ ผู้ใดที่เข้าไปใกล้ จะไม่มีโอกาสได้กลับมาอีกเลย

Ran : ก่อนถึงภูเขาจะมีผ่าคั่นอยู่ แต่ก็นะ

Ran : ไม่มีใครรู้หรอกว่า เพราะอะไรกันแน่ถึงไม่มีใครกลับมาอีกเลย

Ran : บางคนก็บอกว่าปีศาจยังมีหลงเหลืออยู่หลังจากที่ท่านอาเธอร์ปราบไปแล้ว

Ran : บางคนก็บอกว่าท่านอาเธอร์ได้ผนึกไปแล้ว จึงเชื่อว่าเป็นฝีมือสัตว์ป่ามากกว่า

Gold : อันนี้ก็ไม่รู้หรอกนะ แต่เมฆสีดำ.... Evilแหงๆ

Gold : แล้วตกลง มันเกี่ยวอะไรกับSilverอ่ะ?

Ran : ก็ท่านSilver เหมือนท่านอาเธอร์เป๊ะเลย ทั้งเกราะ สีผม ฝีมือการต่อสู้

Ran : แต่ที่เด่นชัดที่สุดก็คือ สามารถใช้ปราณได้ด้วยน่ะค่ะ

Silver : (ยืนพิงกำแพงอยู่ด้านหลัง)ไม่เห็นจะเกี่ยว

Gold : เอาเถอะ จะยังไงก็แล้วแต่ แต่มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น คงปล่อยไว้ไม่ได้แน่ๆ เดี๋ยวพรุ่งนี้เราจะไปจัดการเอง

Gold : แต่ระหว่างนี้ถ้าพวกมันมาจะทำยังไง...

Silver : ไม่ต้องห่วง(ชักดาบออกมา)

Silver : (โยนดาบขึ้นฟ้า แล้วโดดตามขึ้นไป)

Silver : (จับดาบสองมือ ซักพักดาบก็เปล่งแสงออกแล้วกางเป็นโดมขนาดยักษ์ล้อมส่วนตัวเมืองไว้ทั้งหมด)

Silver : (ปล่อยมือจากดาบแล้วลงสู่พื้นอย่างปลอดภัย โดยดาบลอยอยู่อย่างนั้น)

Silver : กางบาเรียไว้แล้ว ให้ตายก็ไม่มีอะไรเข้ามาได้

Gold : งั้นไปนอนกันดีกว่า จะได้ลุยพรุ่งนี้เช้า(จูงมือSpheanaกลับเข้าไปข้างใน)

Silver : (ยังยืนนิ่งอยู่ริมกำแพงที่เดิม)

Ran : คือ ท่านอาเธอร์คะ

Silver : บอกแล้วว่าข้าชื่อSilver

Ran : ได้โปรดถอดหน้ากากได้มั๊ยคะ เพราะรูปลักษณ์ ทุกอย่างมันเหมือนท่านอาเธอร์หมดเลย

Ran : ได้โปรดเถอะค่ะ เพื่อจะได้ยืนยันได้ว่าไม่ใช่ท่านอาเธอร์

Silver : เพื่อความสบายใจนะ(ถอดหน้ากากออก เผยใบหน้าอันหล่อเหลา ซึ่งมันเหลืออาเธอร์เป๊ะๆ ยกเว้นตาเป็นสีเหลือง) ก็บอกแล้วว่าไม่ใช่

Ran : ไม่ใช่จริงๆซินะ...

Silver : ไปพักผ่อนเถอะ

Ran : หวังว่าตำนานคงไม่ซ้ำรอยนะ...(เดินกลับเข้าไปในประสาท)

Silver : (ตามองไปที่ภูเขาปีศาจ). . . . .

(เช้าวันรุ่งขึ้น)

Ran : (ออกมายืนรับแดดและลมยามเช้า)หาววววววววววววววววว

Ran : (มองบนฟ้าก็เห็นว่าดาบของSilverหายไปแล้ว)เอ๋!!!???

Ran : (รีบกลับไปในวังด่วนๆ)มหาดเล็ก!!!!!

มหาดเล็ก : ครับเจ้าหญิง

Ran : เห็นท่านอาเธอร์ที่มาพักอยู่ในวังเมื่อคืนมั๊ย

มหาดเล็ก : (มองหน้ากันเองแล้วส่ายหัว)

Ran :โอย ตายแล้ววววว(เผ่นแนบไปหาSpheana)

Ran : (เปิดประตูห้องเข้ามา)Spheana แขกของเธอไปไหนหมดแล้ว!!!???

Spheana : (งัวเงีย)อะไรแต่เช้าเหรอ

Ran : ก็แขกของเธอน่ะซิ จอมทัพGoldด้วย ไปไหนหมดแล้ว

Spheana : อยู่นี่(ชี้ไปที่ผ้าห่มที่โป่งๆอยู่)

Ran : โล่งอก อย่างน้อยก็มีท่านจอมทัพGoldอยู่

Spheana : (เปิดผ้าห่มมา ก็จ๊ะเอ๋กับหมอนข้างแทนที่Gold)

Spheana & Ran : กรี๊ดดดดดดดดดดดด ไปไหนโม้ดดดดดดดดดด

Spheana : (สังเกตเห็นแผ่นกระดาษตรงหัวเตียง)เอ๊ะ?

Spheana : (หยิบมาอ่านออกเสียง)

ออกรบแต่เช้ามืด ไปกับSilver อยู่วังเฉยๆดูแลตัวเองด้วย ส่งเจ้าหน้าที่SSPบางส่วนไปแฝงตัวในดาวแล้ว สบายใจได้

ด้วยความเคารพ

จอมทัพGold

ปล.เธอดิ้นเบียดฉันตกเตียงเลยนะเมื่อคืน = =lll

Ran : เฮ้อ โล่งอก นึกว่าไม่มีใครอยู่ซะแล้ว

Spheana : สบายใจเถอะจ้ะ ระดับสุดยอดของSSPแล้วสองคนนั้น

Ran : ก็หวังว่าคำนานคงไม่ซ้ำรอยเดิมนะ(สีหน้าวิตกกังวล)

(ช่วงสายๆ)

Gold & Silver : (อยู่ที่ตีนเขาแล้ว)

Gold : กว่าจะออกป่าได้ แฮ่ก

Silver : (ยืนนิ่งๆแล้วมองความสูงของภูเขา)

Gold : มันไม่เหนื่อยหรอกกับการหาทางออก แต่เหนื่อยตรงที่ทำไมปีศาจมันดักกันเพียบเลย

Silver : คงมาดักรองาบพวกนายพราน แล้วเก็บไปแบบเงียบๆ

Silver : แต่ที่แปลกใจกว่า คือจำนวนถ้าเพื่อดักฆ่า มันมากันเยอะไปนะ เหมือนเป็นกองทัพเลย

Gold : ดักฆ่าเราล่ะมั้ง

Gold : ถ้าคิดแบบแผนการรบเลยล่ะก็.....

Gold : เมื่อวานนี้เป็นวันสำคัญของดาว พวกมันเลยอาศัยจังหวะนี้ ส่งสายเข้ามา 3 ตัวเมื่อวานเพือดูบรรยากาศแล้วประเมินการป้องกันซินะ

Gold : พอปาร์ตี้จบลง ทุกคนเหนื่อยแน่นอน การป้องกันก็น่าจะต่ำลง มันเลยมาดักรอเพื่อบุก

Silver : ถือว่าพวกมันฉลาดพอตัวเลยล่ะถ้างั้น

Silver : (เริ่มไต่หน้าผา)

Gold : ขอพักแปปนะ เดี๋ยวรีบตามไป

Silver : เชิญเถอะ(ไต่หายขึ้นไปจนลับสายตาGold)

Silver : (ไต่ไปได้อยู่ประมาณครึ่งชั่วโมง)สูงจริงๆ

Gold : (ติดไอพ่นที่เท้าลอยขึ้นมาข้างๆSilver)เหนื่อยมั๊ย?

Silver : = =lll

Gold : ไปรอข้างบนน้า(ลอยขึ้นไปเรื่อยๆจนหายเข้ากลีบเมฆ)

Silver : .....(ฮึดปีนต่อไป)

บรึ้มมมมมมมมมมมมม!!!!!

Silver : หืม?(หยุดปีนแล้วตั้งท่า)

Gold : (ร่วงลงไปพร้อมกับรอยไหม้และควัน)

Silver : Gold!!!

??? : ข้างล่างมีอีกตัว!!!

Silver : !!!

(มีพายุธนูพุ่งลงมาใส่Silver)

Silver : ฮึ!(ชักดาบออกมาปักไว้ตรงหน้าผาแล้วหลบอยู่หลังดาบ)

Silver : [ข้างบนดักรอซินะ ธนูเยอะแบบนี้ น่าจะเป็นฝูงแล้วยิงมั่วโดยฟังเสียงแน่ๆ]

Silver : (หลับตาแล้วปล่อยคลื่นปราณ ทำให้มองเห็นฝูงปีศ)

Silver : (มองหาช่วงว่างแล้ว.....)SHINOBI STORM!!!!!

Silver : (เสกดาวกระจายจำนวนมากออกมาแล้วส่งให้ลอยขึ้นไปด้านบนแบบพายุ)

.

.

.

(ธนูหยุดยิงไปหมดเลย)

Silver : ฉลาดแต่วางแผน ไม่มีการแก้เฉพาะหน้า(เกาะหน้าผาจะไต่ต่อ)

(แต่...)

ปีศาจ : (โดดลงมาเพื่อตะลุมบอนกับSilver โดยในมือถือลูกตุ้มอันมหึมา)

Silver : (หยิบดาบแล้วโดดหลบได้ทัน)

ปีศาจ : ไม่ยอมให้แกมาผนึกพวกเราอีกรอบหรอก

Silver : ...(เกาะหน้าผาอยู่ทำให้สู้ค่อนข้างลำบาก)

ปีศาจ : (โดดเอาลูกทุ้มทุบไปที่Silver)

Silver : (ยกดาบรับไว้ได้แล้วยกขาถีบปีศาจออกไป)

ปีศาจ : (ปลดลูกตุ้มออกมาพร้อมกับโซ่แล้วมาเกี่ยวเกราะSilverไว้)

Silver : เอ๊ย!!!

ปีศาจ : นี่!!!!!(เหวี่ยงSilverให้ไปฟาดหน้าผา)

Silver : (อัดโดนไปเต็มๆ)

ปีศาจ : (เก็บลูกตุ้มมาเหมือนเดิมแล้วตามลงมาฟาดซ้ำ)

Silver : SHINOBI SHIELD(เสกดาวกระจายมี 4 อันให้หมุนรอบตัวเอง)

ปีศาจ : (เอาลูกตุ้มทุบเต็มแรงแต่ไม่เข้า)

Silver : (ดาวกระจายทั้ง 4 อันหมุนรอบตัวSilverคอยป้องกันไว้แต่ในขณะเดียวกัน ก็เริ่มทำให้ลูกตุ้มของปีศาจมีรอยร้าว)

Silver : ย่ะห์(ยกดาบมารับไว้อีกหน)

ปีศาจ : เฮ้ย!!!!(ชกหน้าSilverเข้าเต็มแรง)

Silver : โอ๊ะ!!!!!(เสียจังหวะ)

ปีศาจ : (ฟันให้ดาบSilveหลุดมือร่วงลงไปสู่เบื้องล่าง)

ปีศาจ : เสร็จข้าล่ะ!!!!!(ทุบมาที่ตัวSilver)

Silver : ไม่ง่ายงั้นหรอก(รวมพลังปราณไว้ที่หมัดแล้วชกสวนไปที่ลูกตุ้ม ทำเอาลูกตุ้มแตกเลยทีเดียว)

ปีศาจ : อ้าวเฮ้ย!? อาวุธไม่ได้มาตรฐาน

Silver : โทษใครล่ะ

ปีศาจ : น้ำมันแก๊สโซฮอลล์

Silver : = =lll

Silver : คิดผิดนะที่ให้ฉันปล่อยดาบ(แบมือคู่ไปประกบที่หน้าท้องปีศาจแล้วปล่อยคลื่นปราณออกมา ผลักปีศาจให้กระเด็นออกไป)

ปีศาจ : อั่ก!(ถูกผลักออกมาจากหน้าผา)

Gold : ย้าฮู้!!!!!(ติดไอพ่นบินกลับขึ้นมาใหม่...)

Gold : (แต่หัวไปโหม่งปีศาจให้เด้งกลับไปกระแทกติดหน้าผาอีกรอบ)โอ๊ย!!!!!

ปีศาจ : แย้กกกกกกกกกกกกกกกกกกกก(ลอยไปติดหน้าผา)

Silver : (โดดหลบทันอีกแล้ว)

Gold : พอดีดาบมันร่วงลงมา เลยมั่นใจว่าต้องมีเรื่องแน่ๆ(ชูดาบSilverขึ้นมา)

Gold : ปิดฉากได้เลย ฉันจะไปรอข้างบน(โยนดาบขึ้นฟ้าแล้วติดไดพ่นบินหายเข้ากลีบเมฆอีกรอบ)

ปีศาจ : กรอดดดดดดดดดดด(ติดอยู่ ออกไม่ได้)

Silver : ฮึบ!!!(โดดไปคว้าบดาบ)

Silver : ตายซะเถอะ!!!!!(ทับดาบพุ่งมาทางปีศาจ พร้อมกางผ้าคลุมออกมาปั่นแบบสว่าน)

ปีศาจ : อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก

ตูมมมมมมมมมมมมมมมมมมม

Silver : (เจาะภูเขาเป็นรู)

Silver : เสร็จไปอีกหนึ่ง เหลือแต่บนยอดล่ะ(กางผ้าคลุมบินตามขึ้นไป)

Silver : (ตามขึ้นมาจนถึงยอด)

Gold : ช้าจริง ทำไมไม่กางผ้าคลุมบินตามาแต่แรก =3=

Silver : ไม่ได้ขี้เกียจเหมือนนายซะหน่อย ฝึกตนไปด้วย

Gold : ระหว่างรอ เก็บปีศาจเกลี้ยงเลย(ชี้ให้ดูสภาพซกปีศาจบางตัวที่ยังเหลือแบบร่อแร่)

Silver : ก็ดี(เดินตรงเข้าไปในหมอก(จริงๆก็เมฆนั่นแหละ เพราะมันสูง))

Gold : (ตามSilverไป)

Silver : (เดินอยู่ในหมอก โดยใช้ปราณในการรับรู้ทิศทาง)

Silver : (เดินพ้นหมอกออกมาก็มายืนหน้าถ้ำที่มีการตกแต่งเหมือนกับเป็นทางเข้าโบราณสถาน)มาเจอจนได้ซินะ รังปีศาจของจริง

Silver : ไม่มียามซักคน ไม่รัดกุมเลยจริงๆ(เดินเข้าไป)

Silver : (เดินผ่านรูปปั้นปีศาจที่ตั้งอยู่ด้านผนังทั้ง 2 ฝั่งไปโดยไม่ได้สนใจอะไร แต่...)

รูปปั้นทั้ง2ตัว : (หันหัวและลูกตามองตามSilverเข้าไป)

Gold : (ตามมาทีหลังเพราะหลงในหมอก)โอยๆๆ กว่าจะออกมาได้

Gold : Silverเข้าไปแล้วแหงมๆ ไม่รอกันเลยจริงๆ

Gold : (เดินผ่านรูปปั้น 2 ตัวเดิมไป)

รูปปั้นทั้ง 2 ตัว : (ตาเปล่งแสงสีแดง)

Gold : (ร่วงลงไปในกับดักบนพื้น)เฮ้ย อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก

Silver : (ไม่ได้รู้เรื่องเลย เข้าจนถึงถึงด้านในสุดก็พบกับ...)ทางตันเหรอ?

Silver : (หลับตาเพื่อปล่อยคลื่นปราณได้มั่นคงยิ่งขึ้น จึงรู้ว่าด้านหลังนี้มีห้องอยู่)

Silver : แต่จะเข้าไปยังไง?

Silver : (มองหากลไกที่จะเปิดประตู แต่ก็ไม่พบ)

Silver : รึจะฟันเข้าไปตรงๆล่ะก็(หยิบดาบแล้วฟาดไปเต็มแรง)

Silver : ไม่ได้ผล?

Gold : กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด(เสียงมาก่อนตัว)

Silver : หืม?

Gold : (วิ่งแจ้นมาเลย)

ฝูงปีศาจค้างคาว : (บินตามGoldมา)

Silver : อะโหเฮ้ย O Olll (เห็นจำนวนแล้วอึ้ง)

Gold : (วิ่งไม่ดูทางมากระแทกกำแพงเต็ม เอาซะกำแพงร้าวเลย)แอ๊ก!!!!!

Silver : (เอานิ้วชี้นิ้วมือขวากลางจรดหน้าผาก ซักพักก็มีร่างของตัวเองโผล่มาข้างๆ)

Silver & Silver* : (จับดาบแล้วดาบก็เปล่งแสงสีเงินออกมา)

Silver & Silver* : (ฟันพร้อมปล่อยคลื่นปราณสีเงินออกไปเป็นรูปจันทร์เสี้ยวจากดาบรัวๆ)

ฝูงปีศาจค้างคาว : (ตายเรียบ)

Silver* : (จางลงจนหายไป)

Gold : โอย กับดักบ้านั่น.....

Silver : กับดักอะไร

Gold : ไม่รู้เด้ เดินเข้ามาจากปากทางอยู่ดีๆพื้นก็แตกแล้วร่วงลงไปอ่ะ

Gold : ตอนแรกลงไปนึกว่าจะเจออะไรแปลกๆข้างล่างที่ไหนได้ห้องโล่ง

Gold : แต่ผิดคาด ปีศาจค้างคาวเพียบ คิดว่าคงกะสูบเลือดจนตายแน่ๆ =A=lll

Gold : ดีที่เกราะหนา เลยรอดออกมาได้

Silver : หืม(เริ่มสึงเกตเห็นคลื่นปราณแปลกๆที่ออกมาจากกำแพง)

(กำแพงค่อยๆคืนสภาพเป็นปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น)

Silver : อ่อรู้ละ(รวมพลังปราณในมืออีกรอบ)

Silver : (กำหมัดแล้วเริ่มชี้นิ้ววาดเป็นอะไรบางอย่างบนกำแพง)ลงคาถาไว้ใช่มั๊ย

Silver : ต้องเจอนี่(ชักดาบออกมาฟันผ่าไปตรงบริเวณที่วาดไว้ ทำให้กำแพงระเบิดออกเป็นเสี่ยง)

Gold : นายทำอะไรของนายเนี่ย?

Silver : พลังกายภาพทำอะไรไม่ได้ เลยต้องใช้คลื่นปราณเพื่อทำลาย

Silver : (เดินเข้ามาในห้องส่วนที่ลึกที่สุดแล้ว)

ราชาปีศาจ : (นั่งอยู่บนบัลลังก์รูปกะโหลก)

Silver : ถือว่าฉลาด ทำเป็นทางตันแต่ลงอาคมไว้

ราชาปีศาจ : อ้าาาาา ไม่นึกเลยนะ ว่าเพิ่งจะถูกปลดปล่อยได้ไม่กี่วันจะต้องมาเจอกับแกอีกแล้วไอ้เกราะเงิน

ราชาปีศาจ : ไม่ซิ อาเธอร์

Silver : จะใช่หรือไม่ใช่ก็แล้วแต่ แต่ที่แน่ๆฉันจะจัดการพวกแกอีกรอบไม่ให้ได้กลับมาอีกเลยคอยดู

ราชาปีศาจ : ถ้าคิดว่าได้ก็ลองดู

Gold : ไม่ต้องถึงมือนายหรอกSilver ฉันเอาอยู่แน่นอน(ติดไดพ่นเข้าไปชกซักหมัดก่อนเลย)

ราชาปีศาจ : (เอามือเดียวรับหมัดGoldแล้วยันไว้ได้)

Gold : เฮ่ย...!!!

ราชาปีศาจ : ฮึ่ยย่ะห์!!!(จับGoldเหวี่ยงทิ้งไปอัดผนังห้อง)

Gold : อั่ก!!!(หลังกระแทกผนัง)

Silver : คู่ต่อสู้ของแกอยู่นี่(วิ่งเข้ามาฟันราชาปีศาจ)

ราชาปีศาจ : (เสกดาบสีดำออกมารับดาบของSilverไว้)

ราชาปีศาจ : ฮึ(ยกมือขึ้นมากระซวกไปที่กลางอกSilver)

Silver : (โดนเสยกระเด็นถอยออกมา)อ๊อก

Silver : (พลิกตัวกลับมาปล่อยคลื่นปราณใส่ราชาปีศาจ)

ราชาปีศาจ : โอก(โดยคลื่นปราณอัดให้ปลิวกระเด็นถอยไปบ้าง)

Silver : (พุ่งเข้ามาฟัน)

ราชาปีศาจ : (เสกคลื่นความมืดออกมาเป็นโซ่สีดำเพื่อจะรัดแขนขาSilver)

Silver : (ไม่โดนรัดแต้กลับหมุนตัวตัดโซ่พวกนั้นขาดเป็นเสี่ยงๆ)

Gold : เสร็จข้าล่ะ(โดดกลับมาอีกรอบพร้อมชาร์จพลังงานในฝ่ามือ)

Gold : (อัดลำแสงพลังงานใส่ราชาปีศาจ)

ราชาปีศาจ : (ใช้ดาบปัดให้ลำแสงพลังงานสะท้อนไปทางSilver)

Gold : อ้าว = =lll

Silver : โอ๊ะ(ป้องกันไว้)

ราชาปีศาจ : อย่ามาจุ้นจ้าน(จับคอGoldไว้ได้แล้วปล่อยพลังงานลบใส่Goldโดยตรง)

Gold : (It's super effective โดนความเสียหายเต็มๆ)อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ราชาปีศาจ : ขยะเอ๊ย(โยนGoldไปทิ้งที่ผนังห้องอีกด้าน)

Gold : อ่ะ โอย(ร่อแร่เลย)

ราชาปีศาจ : แหม่ การตื่นขึ้นมาใหม่ทำให้เรามีพลังเพิ่มขึ้นมหาศาลจริงๆ

ราชาปีศาจ : เท่านี้อาเธอร์ก็จัดการข้าไม่ได้แล้ว

Silver : อาเธอร์อาจจะไม่ได้ แต่Silverคนนี้ล่ะก็ไม่แน่(เข้ามาฟันตัวราชาปีศาจเต็มๆ)

ราชาปีศาจ : (เอามือเปล่ารับไว้เลย)เนี่ยอ่ะเรอะ?

Silver : ก็อาจจะใช่ แต่ไม่ใช่(รวมพลังปราณไว้ในดาบแล้วฟันใหม่)

ราชาปีศาจ : อ้าาา!!!!!(ได้แผลไปเลย)

ราชาปีศาจ : นี่แกมีคลื่นปราณด้วยเหรอ.....

Silver : ถ้าใช่แล้วทำไม

ราชาปีศาจ : งั้นก็รับนี่ให้ได้แล้วกัน(รวมพลังงานมือไว้ในฝ่ามือแล้วปล่อยลำแสงสีดำใส่Silver)

Silver : ฮึ้ย!!!!!(ปล่อยคลื่นปราณออกมาเป็นลำแสงสีเงินต้านเอาไว้)

ราชาปีศาจ : กระจอกเอ๊ย(อัดพลังเข้าไปอีก)

Silver : อ๊าาาาาาาาาาาา(โดนเข้าไปเต็มๆ หน้ากากหลุดและตัวลอยไปกระแทกผนัง แล้วร่วงลงพื้น)

Gold : (อาการร่อแร่ แต่ตาเหลือบไปเห็น.....)นี่มัน...

(ชายหนุ่มรูปร่างหน้าตาเหมือนSilverมาก แต่ไม่ได้สวมเกราะเป็นผนึกฝังอยู่ในกำแพงคริสตัล)

Gold : หร่ะ หรือว่า...

Gold : อาเธอร์!!!!!

Silver : (ยังไม่ได้สนใจอะไร)ก่ะ แก... ล้มฉันไม่ง่ายหรอกโว๊ย(สะสมพลังงานปราณในมืออีกรอบ)

Gold : (สังเกตว่าที่มือขวาของอาเธอร์เปล่งแสงออกมาเมื่อSilverสะสมพลังปราณ)

Silver : อาจารย์เคยพูดเอาไว้ หากไม่ละทิ้งความพยายาม นั่นหมายความว่ายังไม่ใช่ความพ่ายแพ้ที่แท้จริง

Silver : และยังสามารถมีหนทางชนะได้เสมอ ตราบใดที่ยังไม่ละทิ้งความพยายามนั้น

Gold : Silver ยิงคลื่นปราณใส่ฉัน!!!!!

Silver : เอ๊ะ?

ราชาปีศาจ : หืม นี่ถึงขนาดไม่ยอมเสียศักดิ์ศรีโดยการไม่ยอมตายด้วยฝีมือข้า แต่ฆ่าตัวตายเองเลยเหรอ

ราชาปีศาจ : ช่างน่าขำดีแท้

Gold : เร็วซิ!!!!!

Silver : (ไม่รอช้าซัดคลื่นปราณใส่Gold)

Gold : นี่แน่ะ!!!(ปัดคลื่นปราณให้เฉี่ยวตัวเองไปโดนโดยที่มือขวาของอาเธอร์)

เพล้งงงงงงงง(ผนึกนั้นแตกออกทำให้มีสิ่งหนึ่งหลุดออกมาแล้วลอยมา นั่นก็คือ.....)

Gold : (หยิบขึ้นมา)หวะ แหวนเหรอ?

Silver : อะไรนะ?

ราชาปีศาจ : ได้ของที่ระลึกแล้วซินะ ถ้างั้นก็ตายไปได้แล้ว(ยิงลำแสงสีดำใส่Gold)

Gold : ห๊ะ!!!

Silver : Gold!!!!!

บรึ้ม!!!!!

Gold : (มีบาเรียมาป้องกันไว้)เอ๊ะ?

Silver : มีบาเรียทำไมไม่ใช้ตั้งแต่แรก = =lll

Gold : เปล่านะ แต่...(มองแหวนในมือที่ส่องแสง)

ราชาปีศาจ : อะไรกัน?(อึ้งและงง)

Gold : Silver รับนี่ไป(โยนแหวนไปให้Silver)

Silver : (รับแหวนไว้)

ราชาปีศาจ : นั่นมันอะไรน่ะ?

Silver : (แหวนส่องแสงอยู่ในมือSilverแล้วแตกออกเป็นเม็ดแสงไปรวมกันใหม่ที่นิ้วกลางมือขวา)

Silver : แหวนอะไรเนี่ย?

Gold : ฉันไม่รู้หรอกแหวนอะไร แต่มันคือแหวนของอาเธอร์ และดูเหมือนมันมีปฏิกริยาต่อคลื่นปราณของนายด้วย

ราชาปีศาจ : บ้าน่า ทำไมมันถึง...!!!(เริ่มมีอาการลนๆ แล้วยิงลำแสงสีดำใส่Silverอีกรอบ)

Silver : ไม่รู้หรอกนะว่าอะไร แต่น่าจะทำไอะไรได้บ้างแหละ นี่!!!!!(ปัดลำแสงทิ้งด้วยมือขวาได้แบบสบาย)

ราชาปีศาจ : ย้ากกกกกกกกกกกกกก(ยกดาบมาที่Silver)

Silver : (รวมพลังคลื่นปราณไว้ที่มือขวาแล้วเอามือเปล่ารับเลย)

ราชาปีศาจ : เรื่องบ้าๆพรรค์นี้.....

Silver : นี่แน่ะ!!!!!(บีบดาบแตกได้เลย)

ราชาปีศาจ : (ถอยเลย พร้อมกับมองเห็นแววตาของอาเธอร์อยู่ในแววตาของSilver)

ราชาปีศาจ : เชอะ ยังไงก็ไม่ยอมให้ผนึกอีกรอบหรอก

Silver : ไม่ผนึกหรอก กำจัดแกง่ายกว่า(เอานิ้วชี้และนิ้วกลางมือขวาจรดกันกลางหน้าผากแล้วรวมพลังปราณ)

ราชาปีศาจ : เอางั้นใช่มั๊ย ได้(ชาร์จพลังงานสีดำในมือทั้งสองข้าง)

Silver & ราชาปีศาจ : (ชาร์จพลังกันไม่หยุดหย่อน จนพื้นห้องเริ่มสะเทือน)

Gold : [ไม่ยอมให้เป็นแบบนั้นหรอกน่า](เตรียมท่าDestructor Beam)

ราชาปีศาจ : ย่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาห์(ปล่อยลำแสงใส่Silver)

Silver : Death Cannon!!!!!(ยิงลำแสงมฤตยูใส่ราชาปีศาจ)

Silver & ราชาปีศาจ : (ดวลลำแสงกันจนภูเขาสะเทือน)

ราชาปีศาจ : ฮึๆๆ ฮ่าๆๆๆ ยิ่งปล่อยไว้แบบนี้ มีแต่แกเท่านั้นแหละ ที่จะยิ่งสูญเสียพลังเรื่อยๆ เพราะพลังของข้า มันไม่มีขีดจำกัดยังไงล่ะ 55555+

Silver : ขึก...ก.....(แต่ลำแสงก็เริ่มอ่อนลงเรื่อยๆเช่นกัน)

อาเธอร์ : [ได้ยินเสียงนี้มั๊ยSilver]

Silver : เอ๊ะ ใคร?

อาเธอร์ : [ไม่ว่ายังไง ก็อย่ายอมแพ้เด็ดขาด]

อาเธอร์ : [เจ้าไม่ได้อยู่คนเดียวหรอกนะ]

อาเธอร์ : [พ่อจะอยู่ในตัวเจ้าเสมอ]

Silver : เอ๊ะ!?(สติเริ่มไม่นิ่ง ลำแสงก็อ่อนลงอีกจนถูกราชาปีศาจดันเข้ามาใกล้ตัวเรื่อย)

Gold : แกไม่มีทางชนะอะไรในจักรวาลได้หรอกนะ ตราบใดที่จอมทัพพลังบวกอย่างฉันยังมีชีวิตอยู่น่ะ

Gold : เอานี่ไปกิน Destructor Beam!!!!!(ยิงลำแสงพลังงานขนาดยักษ์ใส่ราชาปีศาจ)

ราชาปีศาจ : เอ๊อะ!!!!!(พลาดท่า โดนลำแสงของGoldเข้าไป)

อาเธอร์ : [ตอนนี้แหละSilver]

Silver : ย่าาาาาาาาาาาาาาาาห์(อัดพลังคลื่นปราณเต็มที่จนผลักลำแสงของราชาปีศาจเข้าไปจนหมด)

ราชาปีศาจ : ไม่จริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงง(โดนลำแสงมฤตูยูกลืนหายไป)

Silver : (ยิงลำแสงทะลุห้องออกไปเลยแล้วทะลุออกไประเบิดนอกภูเขา)

Silver : ฮึ แฮ่ก(ทรุด)

Gold : นายเยี่ยมมากเลยนะSilver ฉันนี่มันจอมแพ้เวทย์และพลังงานลบจริงๆ เฮอะๆๆ

Silver : (พยุงตัวลุกขึ้นมาแล้วเดินไปที่ผนึกคริสตัล)

Silver : เมื่อกี้ไม่ได้ล้อเล่นซินะ(เอามือขวาสัมผัสไปที่ผนึก แล้วผนึกก็ส่องแสงออกมา)

(ผนึกถูกทำลาย ทำให้ร่างของอาเธอร์ในผนึกหลุดออกมา)

Silver : (เมื่อมือสัมผัสกับร่างนั้น ก็เกิดแสงขึ้นกับร่างของอาเธอร์)

อาเธอร์ : (ค่อยๆลุกขึ้นมามองหน้าSilver)ว่าไงSilver

Silver : ทำไมท่านอาเธอร์ถึงรู้จักผมด้วย

อาเธอร์ : เหมือนจริงๆซิน้า(เอามือที่เรืองแสงลูบแก้มSilver)

Silver : หรือที่พูดตอนนั้น...(มือเริ่มสั่น น้ำตาเริ่มคลอ)

อาเธอร์ : ถูกแล้วล่ะSilver ฉันคือพ่อของเธอ

Silver : อ่ะ...(น้ำตาไหล)

Gold : เอ่อ ปกติก็ไม่เชื่อเรื่องผีสางวิญญาณหรอกนะ แต่เห็นกะตาแบบนี้ ต้องเชื่อแล้วล่ะ

อาเธอร์ : Silverพ่อขอโทษนะ ที่ไม่มีโอกาสได้เลี้ยงดูเจ้าเกิด

อาเธอร์ : พ่อไม่อาจนิ่งดูดายที่จะให้ปีศาจมาทำร้ายคนของที่นี่ไปตลอดหรอก

อาเธอร์ : พ่อเลือกที่จะช่วยเหลือ แต่ก็ไม่ลืมสัญญาที่ให้กับแม่เจ้าไว้หรอกนะ

อาเธอร์ : พ่อตัดสินใจที่จะผนึกปีศาจพวกนี้ไว้ แต่ก็เลือกที่จะผนึกแบบไม่สมูรณ์ เพื่อให้วิญญาณของพ่อยังมีโอกาสได้กลับมาดูหน้าลูกอีกครั้ง

อาเธอร์ : โดยพ่อรวมพพลังคลื่นปราณของตัวเองกับพลังชีวิตสุดท้ายไว้ในแหวนนั้นแหละ

อาเธอร์ : (ร่างสีจางลงเรื่อยๆ)เวลาเหลือไม่มากซินะ

อาเธอร์ : ขอโทษอีกครั้งนะ Silverลูกพ่อ(แววตาเหมือนจะร้องไห้)

Silver : พ่ะ...พ่อ...(ร้องไห้ไม่หยุด)

อาเธอร์ : (จับมือSilverไว้)เอ๊ พ่อไม่นึกว่าลูกจะขี้แงแบบนี้น้า (ยิ้มให้Silverด้วยใบหน้าอันอ่อนโยน)

Silver : พ่อครับ แล้วแม่ล่ะ

อาเธอร์ : พ่อไม่อาจรู้ชะตากรรมของแม่ได้หรอกนะ แต่พ่อขอเดา น่าจะลาจากเราไปแบบไม่กลับแล้วล่ะ

อาเธอร์ : แต่เอาเถอะนะ ลูกยังมีพ่อเสมอ

อาเธอร์ : เมื่อใดที่อยู่คนเดียว แหวนปราณนั่น พ่อขอยกให้เป็นของขวัญต่างหน้าพ่อแล้วกัน

อาเธอร์ : (สีจางลงอีกจนจวนจะหายไปแล้ว)หมดเวลาแล้วล่ะ

อาเธอร์ : แม้จะเป็นช่วงเวลาสั้นๆ แต่รู้ไว้นะSilver

อาเธอร์ : พ่อกับแม่รักเจ้าเสมอ

อาเธอร์ : เท่านี้สัญญาของพ่อก็ลุล่วง ไปหาแม่ของเจ้าได้อย่างสงบเสียที

อาเธอร์ : (ท่อนล่างค่อยๆหายไปแล้วลูงมาเรื่อยๆจนถึงมือ)

Silver : (พยายามสัมผัสถึงบุคคลในครอบครัวแท้ๆให้ได้นานที่สุด)ไม่นะพ่อ เดี๋ยวก่อนซิ

อาเธอร์ : ไม่มีเวลาแล้วล่ะ(หายไปจนถึงคอ)

อาเธอร์ : ลาก่อนนะ...(หายไปจนถึงขอบตา)

อาเธอร์ : ลูกพ่อ(หายไปหมด)

Silver : พ่อออออออออออออออออออออออออออออออ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Gold : เท่านี้นายก็รู้แล้วล่ะนะ ว่าทำไมทุกคนในงานปาร์ตี้ถึงได้งงและตกใจกับนายนัก เจ้าหญิงRanเองก็เรียกชื่อเพราะเข้าใจผิด

Gold : แต่ที่สำคัญที่สุดคือ.....

Gold : นายน่ะ มีครอบครัวที่แท้จริงนะSilver แล้วพวกเค้าก็ไม่เคยทิ้งนาย

Gold : พวกเค้าอยู่ในตัวนายเสมอ

Silver : ฮึก ฮึก...(ทรุดและสะอื้นอยู่ จนน้ำตาหยดลงบนแหวน)

Gold : ภารกิจลุล่วง นายสามารถสานต่อและทำเจตนารมร์ของพ่อนายสำเร็จจนได้นะ

Gold : เพราะปีศาจคงไม่กลับมาที่นี่อีกแล้วล่ะ

(เหตุการณ์ร้ายๆจบลงด้วยดี แล้วทุกคนก็เดินทางกลับมาที่วัง)

Ran : เวลาผ่านไปเร็วจังเนอะ นานๆทีจะได้เจอกันน้า

Spheana : ก็น่าเสียดายนะ แต่ว่าพวกเค้า 2 คนยังมีงานต้องทำกันอยู่ เลยขอกลับดีกว่าจ้ะ รบกวนเธอพอแล้ว

Gold : ไว้คราวหน้าจะมาหาใหม่ละกัน เตรียมอะไรอร่อยๆไว้ด้วยล่ะ

Ran : จ้าๆๆ

Silver : (ยืนหลบมุมอยู่หลังเสา มองของบางอย่างในฝ่ามือขวาที่ไม่ได้สวมถุงมือเหล็ก)

Silver : (มองของล้ำค่าที่สุดของชีวิต และเป็นของล้ำค่าต่อครอบครัวเพียงชิ้นเดียว แหวนปราณ)

Silver : ครอบครัว.....(สวมแหวนที่นิ้วกลางขวาแล้วสวมถุงมือเหล็กทับปิดไว้)

Gold : กลับกันได้แล้วอาเธอร์ เดี๋ยวทิ้งไว้อยู่กับSilverเลยนะ

Silver : ไอ้บ้า สลับชื่อกันแล้วเฟ้ย!!!!!

[SKYNET]

(คืนหนึ่งซึ่งฝนตกหนักบนดาวจอมยุทธ์)

คริสต์ : (เดินมาหน้าสำนักของอาจารย์Q โดยในมืออุ้มตะกร้าเด็กทารกอยู่)

คริสต์ : แม่ขอโทษด้วยนะ แต่แม่ไม่อาจนิ่งนอนใจได้ โดยที่ทิ้งพ่อไว้แบบนั้น

คริสต์ : แม่เลือกที่จะให้ลูกได้อยู่กับคนที่สามารถเติมเต็มชีวิตและความสามารถให้ลูกได้นะ

คริสต์ : และลูกมีสิ่งหนึ่งที่แตกต่าง ยังไงก็ขอให้ชีวิตของลูกได้พบกับสิ่งนั้นแล้วใช้มันล่ะ

คริสต์ : แม่รักลูกนะSilver(จุมพิตบนหน้าผากของทารกน้อย)

คริสต์ : (วางตะกร้าไว้ตรงมุมที่ไม่โดนฝนแล้วเคาะประตูสำนัก แล้ววิ่งหายจากไปในสายฝน)

ชะตาของหนูน้อยSilverจะเป็นเช่นไร สามารถติดตามไปหาคำตอบได้ในภาคนี้

---

ขอบคุณทุกคนที่ติดตามผลงาน หากสนใจติดตาม สามารถเข้าไป ได้ที่SSP

[Version5]

จะเอามันส์หรือจะเอาฮาเนี่ย =w=llll

หญิงสวยๆมักกินจุ....

[me=[V]ersion_[5]]เผ่นนนนนนนนนนนน

[/me]

[+ Pangtor Girl +]

ท่อนฮาตอนจบทำเอาซะอารมณ์ซึ้งหายหมด 

ก็นะ สนุกดี ว่าแล้วว่าตอนที่คนซุบซิบกันเพราะว่าต้องนึกว่าซิลเวอร์คืออาเธอร์แน่ๆ เดาถูกอีกแล้ว

ตอนพ่อกับลูก ... ซึ้งดี ซึ้งปานกลางถึงค่อนข้างมาก(?) ติดตามตอนต่อไป ... 'w'

[SKYNET]

(เรื่องก็เงียบลงมาได้ซักพัก ความสงบยังคงอยู่กับดาวมาริ)

(แต่เหมือนจะมีความฮาและบ้ามาแทรกเป็นระยะๆ = =lll)

(ครอบครัวSilverพากันจากถ้ำBladeกลับมาอยู่ที่เดิมแล้ว)

Nato : (มานั่งเล่นบ้านSilver)

Silver : (นั่งอยู่กับซุยคุง)

Nato : บ้านเหมาะกับนายดีนะ

Silver : เรียบง่าย สบายๆ แต่น่าอยู่

Nato : แต่เหมือนสมาชิกเยอะพอตัว

Silver : เมื่อก่อนก็มีแค่ฉันกับเครซเซอเลีย แล้วก็โปเกมอนประจำตัวฉันนิดหน่อยนะ

Silver : แต่หลังๆเพิ่มมาหยั่งกะดอกเห็ด

Nato : แต่สำหรับฉันตอนนี้ไม่มีอะไรเงิบสุดเท่ากับการที่นายมีลูกกับ เอ่อ....(มองเครซเซอเลีย)

Silver : แปลกตรงไหน

Nato : ก็นี่มัน...(ไม่กล้าพูดอะไรมาก เพื่อรักษามารยาทไว้)

Silver : ยังไงซะเครซเซอเลียก็คือคนรักเก่าของฉันกลับมาเกิดนั่นแหละ

Nato : กลับมาเกิด?

Silver : อืม เธอคือRana คนรักเก่าของฉันสมัยอยู่บนดาวจอมยุทธ์

Nato : (เสียงอ่อยลง)ดีจังนะ ที่ยังมีโอกาสได้กลับมาเจอกัน

Silver : ไม่ต้องเป็นห่วงไปหรอกNato

Silver : คู่แล้ว ชะตาก็แคล้วไม่คลาดกัน

เครซเซอเลีย : (กวักมือเรียกSilver)

Silver : ขอตัวแปปนะ(ลุกไปหาเครซเซอเลีย)

เครซเซอเลีย : นั่นใครน่ะ?

Silver : เพื่อนเก่าฉันเอง เจอกันที่ดาวNajin แล้วช่วยออกมาจากEvil

Silver : แต่อย่าไปยุ่งอะไรมาก พอดีใจเค้าเพิ่งช้ำมา ให้เค้าได้อยู่สบายไปซักพักก่อนเถอะ

เครซเซอเลีย : แต่นอนไหนล่ะ?

Silver : ฉันมีที่ให้แล้วไม่ต้องห่วง เธอทำตัวตามปกติเถอะ

เครซเซอเลีย : ค่ะ

(ระหว่างที่Silverไปหาเครซเซอเลีย)

Nato : (นั่งมองซุยคุง)

ซุยคุง : (ยกขาหน้าให้)

Nato : ตัวอะไรเนี่ย หยั่งกะหมา

ซุยคุง(ตัวจริง) : (เดินออกมาข้างนอกก็เจอตัวเองอีกตัวนั่งอยู่แล้ว)

ซุยคุง(ตัวจริง) : อีกแล้วนะ = =lll

ซุยคุง(ตัวจริง) : ถึงแม้จะอยู่กับเจ้านายมาก่อน แต่ก็อย่าหาว่าไม่เกรงใจ

ซุยคุง(ปลอม) : งั้นคิดว่าใคร?

Nato : (นั่งมึน มอง 2 ตัวว่าคุยอะไรกัน)

ซุยคุง(ตัวจริง) : ต่อล้อต่อเถียง ฟิลิฟส์ชัวร์ = =lll

ฟิลิปส์ : (คืนร่างจริง)ปิ๊งป่อง พอดีเบื่อๆเลยหาอะไรเล่น ไม่นึกว่าจะหลอกป๋าได้ด้วย

Silver : (โยนดาวกระจายออกมาเฉียดคอฟิลิปส์ไปนิดนึง)

Silver : คิดว่าหลอกได้ก็ลองดู แค่รอให้จับได้คาหนังคาเขาแค่นั้นแหละ

ฟิลิบส์ : ป๋ารู้เหรอ ^^lll

Silver : (มองด้วยหางตาแบบขวางๆ)

Silver : จะไปหาพ่อแกดีๆหรือให้ใส่โลงแบกไปให้

ฟิลิปส์ : (เผ่นแนบกลับเข้าห้อง)

Nato : บ้านนายนี่อะไรเนี่ย = =lll

(จนหัวค่ำ)

Silver & เครซเซอเลีย & Fang & โปเกมอนในบ้านSilver & Nato : (หลังจากกินมื้อเย็นกันจนเสร็จ)

ซุยโกะ : (ติดแม่เพลิน)^^

ซุยคุง : (ช่วยดูแลซุยโกะอีกตัว)

Nato : คือ ฉันไปนอนที่สำนักงานก็ได้นะ

Silver : ที่นี่แหละ มีที่เผื่อให้นายไว้แล้ว มาทั้งทีไม่ต้องลำบากหรอก อยู่สบายๆเถอะ

Nato : ขอบใจนะ

Fang : (ไปนอน)

เครซเซอเลีย : (ไปรอSilverที่ห้องนอน)

Nato : ว่าแต่จะให้ฉันนอนตรงไหนล่ะ?

Nato : (นอนดูดาวบนหลังคา)= =*

Silver : (ตะโกนจากข้างล่าง)มีอะไรก็เคาะหลังคาเรียกเอานะ

Silver : (เดินกลับไปนอนในบ้าน)

Nato : [มาทั้งทีไม่ต้องลำบาก แต่เหมือนนายพาฉันลำบากเลยนะSilverน้า = =lll]

เพื่อนดี๊ดี

ฟิลิปส์ : คิดถึงป๋มมั๊ยก๊าบ หายไไปนาน^^

---

ฟิลิปส์ : ถ้าคิดถึง อย่าลืมไปกดไลค์ที่SSPนะครับผม

[Version5]

(ไม่)คิดถึงจังเลยยยยยยยยยยยย

[me=[V]ersion_[5]]ทำหน้าประชด [/me]

[SKYNET]

(เช้าวันรุ่งขึ้น)

Silver : (ตื่นออกมาในชุดนอนเพื่อมาดูNatoบนหลังคา)Nato เช้าแล้ว

.....

Silver : (ไต่ขึ้นไปดู ก็ไม่เจอNato)อ้าว

Silver : (โดดกลับลงมาแล้วมาลองหาNatoในบ้าน เผื่อจะตื่นมาอยู่ในบ้านแล้ว)

Silver : (ใช้ปราณค้นหาก็ไปเจอ...)

Silver : (เข้าไปในห้องโปเกมอนส่วนของครอบครัวซุยกุนก็เจอNatoนอนกอดซุยโกะอยู่)

Silver : แกเข้ามาได้ยังไงเนี่ย(ลากNatoออกมา)

Nato : (สะดุ้งตื่น)อ่ะ เอ๋อ?

Silver : เขามาได้ยังไง = =lll

Nato : อ่า นอนดิ้นมั้ง ไม่ก็ละเมอ

Silver : เก่งไปป่ะ มาซะไกลเลย

Nato : สงสัยนึกว่าตัวฟ้าๆของนายเป็นทิวลิปมั้ง เลยเผลอมากอด

Silver : .....

เครซเซอเลีย : (ทำอาหารกล่องและข้าวปั้นให้เรียบร้อย)เสร็จแล้วจ้ะ

Silver : ขอบใจ

Nato : เอ่อ เราจะไป...

Silver : (จับแขนNatoลากออกไปนอกบ้านแล้วโดดไปไกลพันลี้เลย)

Nato : ไปหน๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

Silver : (มาหยุดที่หน้าSecret Garden)ที่นี่ไงล่ะ

Nato : สวยจังแฮะ

Silver : (เดินเข้าไปข้างใน)

Nato : (ตามไปด้วย)

Silver : (เริ่มเอาอาหารโปเกมอนไปวางไว้ตามจุดๆ)

Nato : ทำอะไรเนี่ย?

Silver : พอดีวันนี้เป็นวันพัก เลยมาหาที่รับลมดีๆซะหน่อย

Nato : ???

Silver : หามุมสวยๆแล้วเสพย์บรรยากาศไปนะ ที่นี่ลมดีและอากาศสดชื่นมาก

Siler : (โดดขึ้นไปบนกิ่งไม้ต้นโปรดแล้วพิงรับลมบนยอดไม้)

Nato : (เดินสำรวจไม่ไกลจากSilver)

ฟิลิปส์ : ป๋าก๊าบบบบบบบบบบบบบ(รีบมาหาSilverเลย)

Silver : (ไม่หันไปมอง)มาตอนไหน

ฟิลิปส์ : มาแต่เช้าตรู่แล้วกั๊บ ป๊าม๊ามาสวีทกัน ผมก็เลย...

Silver : ไม่ต้องไปม่อใครเลย

ฟิลิปส์ : (ไม่ได้อยู่ฟังเลย ไปออดอ้อนลาติแอสตัวนึงเข้าแล้ว)

Silver : = =lll

(แต่บังเอิญลาติแอสตัวนั้น....)

จัสมิน : เอิ่ม... พี่ฟิลิปส์

ฟิลิปส์ : จ๋า อะไรจะน้องจัสมินของพี่ ^///^

จัสมิน : คือ...

วิล : อะแฮ่ม!!!

ฟิลิปส์ : อะไร?

วิล : ถึงเกิดก่อนผม อย่าหาว่าไม่เกรงใจนะ นี่มันน้องสาวผม

จัสมิน : ไม่ใช่น้องสาวธรรมดาซะหน่อย >///<

ฟิลิปส์ : ไม่ใช่น้องสาวธรรมดา แต่เป็นแฟนป๋มใช่มั๊ยก๊าบ ^///^

วิล & จัสมิน : (เอือม) = =lll

ฟิลิปส์ : มามะ จุ๊บที(ยื่นปากรอ)

วิล : (สดาด้วยLuster Purgeเข้าให้)

ฟิลิปส์ : (โดนเต็มๆ)แอร๊ ใจร้ายที่สุด

ลาติ๊จัง : (นอนหนุนตักGoldอยู่)

Gold : อ้อนแบบนี้ อยากได้อะไรเนี่ย

ลาติ๊จัง : ขอ เอ่อ ///

Gold : (ก้มมาหอมแก้มซะ)

ลาติ๊จัง >///< มากกว่านี้หน่อยซี่

Gold : อ่า จะดีเหรอ ///

ลาติ๊จัง : (ไม่รอช้าลุกขึ้นมาประกบปากGold) >///<

Gold : O///O (แต่ก็ไม่ขัดขืนอะไร)

ลาติ๊จัง : คิดถึงบรรยากาศตอนจีบกันใหม่ๆอ่ะ >///<

Gold : อ่า แฮะๆๆ นั่นซิน้า ///

ฟิลิปส์ : เชอะ =3=

ฟิลิปส์ : (ลงมานอนแห้วที่โคนต้นไม้ต้นSilverที่เดิม)

ฟิลิปส์ : (รู้สึกมีอะไรตกใส่หัว มองดูก็คือโปล๊อคสีแปลก)

Silver : กินซะ

ฟิลิปส์ : อะไรเนี่ยป๋า?(แต่ก็กิน)

Silver : โปล๊อครสใบบัวบก แก้ช้ำ

ฟิลิปส์ : T 3 T

ฟิลิปส์ ก็ยังคงเป็นฟิลิปส์

---

ฟิลิปส์ : ใครอยากให้ผมมีคู่ กดไลค์ที่เพจSSPเลยกั๊บ T 3 T

[Version5]

กดไปก็ไม่ช่วยให้นายมีคู่นะ ฟิลิปส์ = =lll

[Tym]

มันกลับมาแล้ว ลาติออสจอมม่อประจำซีรีย์ ฮาา