Kantai Collection Drama & Comedy "เรื่องวุ่นๆ ของสาวเรือรบ" By ท่านลุงผู้การ

[ท่านลุงในตำนาน]

Kantai Collection Drama & Comedy

"เรื่องวุ่นๆ ของสาวเรือรบ"

          Kantai Collection หรือเรียกสั้นๆ ว่า KanColle (คังโคเระ) เกมส์ออนไลน์บนเว็ปบราวเซอร์ ที่จับเอาเรือรบสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 มาแปลงกายให้เป็นสาวน้อยสุดน่ารัก ผู้เล่นจะต้องสวมบทบาทเป็น ผู้บัญชาการกองเรือรบ คอยบริหารจัดการทุกอย่างในกองเรือ ไม่ว่าจะเป็น ต่อเรือ ซ่อมแซมเรือ ส่งเรือไปขนเสบียง หรือส่งกองเรือไปรบกับกองเรือศัตรูนาม "กองเรือทะเลลึก"

เนื้อเรื่อง(จากหลายๆ ที่รวมกัน)

        กล่าวถึงโลกอีกโลกหนึ่ง ซึ่งเป็นโลกคู่ขนานที่เราอยู่ เป็นโลกที่สงบสุขและปราศจากสงคราม อยู่มาวันหนึ่งโลกแห่งนี้ได้ถูกโจมตีจากศัตรูที่มาจากท้องทะเล ซึ่งถูกเรียกขานว่า "กองเรือทะเลลึก" มนุษย์ได้สูญเสียเส้นทางทางทะเล และพื้นดินบางส่วนไป เพื่อที่จะต่อต้านการรุกรานครั้งนี้ มนุษย์ได้สร้างและพัฒนาอาวุธที่ถูกเรียกว่า "สาวเรือรบ" ขึ้นมาต่อกร กับ "กองเรือทะเลลึก" ได้สำเร็จ โดยกรรมวิธีการสร้างนั้น เกิดจากการดึงเอาจิตวิญญาณของเรือรบของอีกโลกหนึ่งที่จมลงไปในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง มารวมกับร่างหญิงสาวที่เสียชีวิตไปแล้ว เกิดเป็น "สาวเรือรบ" ขึ้น ถึงแม้ว่า ความทรงจำส่วนใหญ่จะถูกลบไป แต่ก็ยังหลงเหลืออยู่บ้างไม่มากก็น้อย ทั้งนิสัยของผู้คนบนเรือรบ และนิสัยของหญิงสาวคนนั้นๆ

        ส่วนฝ่ายศัตรูจากกองเรือทะเลลึกนั้น บ้างก็ว่า เกิดจากการทดลองสาวเรือรบที่ผิดพลาด และถูกทิ้งลงทะเล (รวมถึงสาวเรือรบที่จมระหว่างการต่อสู้) ถูกพลังลึกลับใต้ทะเลลึก ให้มีชึวิตอีกครั้ง และกลับมาแก้แค้น บ้างก็ว่าเป็นวิญญาณของเรือจากอีกโลกหนึ่ง ที่รวมตัวกับพลังลึกลับใต้ทะเล และอยากที่จะกลับบ้าน จึงต้องรุกรานมนุษย์

ปล.สนใจเล่น http://kancolle.katsuragigroup.net/wiki/index.php/%E0%B8%AB%E0%B8%99%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%AB%E0%B8%A5%E0%B8%B1%E0%B8%81

[ท่านลุงในตำนาน]

Kantai Collection Comedy "แกงกระหรี่ของฮิเอย์"

        เรื่องนี้มาจาก Kantai Collection Drama CD Hiei's Curry เป็น ละครวิทยุ(มั้ง?) เรื่องวุ่นๆ ของสาวเรือรบที่ให้เสียงพากย์โดย โทยามะ นาโอะ ซึ่งตัวละครที่ปรากฏเสียงทั้งหมดในเรื่องเป็นเสียงของเธอ!! (พากย์เดี่ยวนั่นเอง)

ปล.ในเกมส์เธอพากย์มากถึง 11 ตัวละคร

ปล2.เธอนั้นมีผลงานพากย์อนิเมะมากมาย หนึ่งในนั้นก็คือ คิริซากิ จิโตเกะ (หรือกอลิล่าหัวเหลืองในสงครามกองอวยหัวหลากสีนั่นเอง)

http://myanimelist.net/people/11184/Nao_Touyama

ปล.3 ผลงานชิ้นนี้ แปลได้มั่วพอสมควร

ปล.4 รูปปก http://www.pixiv.net/member_illust.php?mode=big&illust_id=42034780

แนะนำตัวละคร

เรือประจัญบาน คองโกว

        พี่สาวคนโต สาวเรือประจัญบานสายเลือดอังกฤษ อาวุโสสุดในกองเรือ นิสัยร่าเริงสดใส ไฟแรงสูง ชื่นชอบดึ่มชามากๆ พูดภาษาอังกฤษปนตลอด เป็นที่รักของทุกคน(ลำ) ในกองเรือ (เพราะชอบจัดปาร์ตี้น้ำชา)

เรือประจัญบาน ฮิเอย์

        น้องสาวคนรองของคองโกว ภายนอกอาจจะดูห้าวๆ แต่เป็นคนที่ไม่ค่อยมีความมั่นใจซักเท่าไหร่ ติดพี่สาวมาก ชอบทำอาหาร แต่ฝีมือย่ำแย่สุดบรรยาย เหมือนเจ้าตัวจะยังไม่รู้ตัวนะ

เรือประจัญบาน ฮารุนะ

        น้องสามของพี่น้องคองโกว เป็นพี่สาวฝาแฝดคิริชิมะ นิสัย สุภาพเรียบร้อย ที่สุดในสี่พี่น้อง ค่อนข้างขี้อาย ใช้สรรพนามแทนตัวเองว่า "ฮารุนะ"

เรือประจัญบาน คิริชิมะ

          น้องเล็กของสี่พี่น้องคองโกว เป็นน้องสาวฝาแฝด สาวแว่นหนึ่งเดียว หัวดีที่สุด เคร่งขรึมทุกสถานการณ์ เป็นที่พึ่งพาได้ของทุกคน แต่ทว่า มีนิสัยเสียอย่างเดียว คือ ติดไมค์ มักเชคเสียงไมค์อยู่บ่อยๆ (เหตุผลทำไม อะไรนั้น ก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน)

เรือลาดตระเวนหนัก ทาคาโอะ

          พี่ใหญ่จากสี่พี่น้องทาคาโอะ สาวเรือลาดตระเวนหนัก นิสัยดี สุภาพเรียบร้อย  แต่ก็ไม่มีอะไรโดดเด่น (นอกจากขนาดของ....หน้าอก)

เรือลาดตระเวนหนัก อาตาโกะ

          น้องรองของสี่พี่น้องทาคาโอะ สาวน้อยอารมณ์ดี ทุกสถานการณ์ มักจะยิ้มแย้ม และหัวเราะอยู่บ่อยๆ

เรือลาดตระเวนหนัก มายะ

          น้องสามของสี่พี่น้องทาคาโอะ นิสัยห้าวๆ เถื่อนๆ ขี้แกล้ง

เรือลาดตระเวนหนัก โชวไค

          น้องเล็กของสี่พี่น้องทาคาโอะ สาวแว่นหนึ่งเดียว (อีกแล้ว) นิสัยสุภาพ เรียบร้อย มีความรู้รอบตัวเยอะ

เรือเสบียงมามิยะ

          เจ้าของร้านมามิยะ ร้านอาหารหนึ่งเดียวในกองเรือ รสชาติอาหารของเธอเป็นที่ชื่นชอบของสาวเรือรบทุกคน(ลำ) ในเรื่องไม่ได้ปรากฏตัว แค่ถูกกล่าวถึงเฉยๆ

ผู้การ

          นายทหารเรือหนุ่ม(หรือสาว?) ผู้บัญชาการของสาวเรือรบทั้งหลาย รับหน้าที่ดูแลงานทุกๆ อย่างเกี่ยวกับสาวเรือรบ

ในวันที่อากาศดี วันหนึ่ง ของกองเรือ

1.

ห้องครัว

ฮิเอย์ อ๊า ท่านพี่ค้า

คองโกว ฮิเอย์ ไม่ต้องให้พี่ช่วยแล้ว จัดการเองได้เลย

คิริชิมะ หืม...จากการสังเกตการณ์ของดิฉันแล้ว แกงกระหรี่หม้อนี้ ค่อนข้างจะเหมือนต้นฉบับมากเลยทีเดียว

ฮารุนะ ใช่แล้วค่ะ ฮารุนะก็ได้กลิ่นแบบเดียวกันเลยค่ะ

คองโกว ไหนๆ ดูหน่อย.....อืม....ใช่แล้ว กลิ่นแบบนี้ล่ะ กลิ่นที่เป็น Unique ของ Curry แบบดั่งเดิมเลย

ผู้การ ทำอะไรกันสาวๆ เสียงดังจริงเชียว

คิริชิมะ จัดการงานเสร็จแล้วสินะคะ

ผู้การ อา...ยังไม่เรียบร้อยเท่าไหร่ จะมาหาทานอะไรซักหน่อย เดี๋ยวก็จะไปแล้วล่ะ

ฮารุนะ เหนื่อยหน่อยนะคะ ผู้การ

ผู้การ ขอบใจมากนะ

คองโกว Hey!! ผู้การคะ มาได้จังหวะพอดีเลย จะมาลองชิม Curry ฝืมือของฮิเอย์หน่อยไหมคะ?

ผู้การสะดุ้งเฮือก เพราะเคยรู้ซึ้งถึงฝืมือทำอาหารของฮิเอย์มาก่อน

ผู้การ อ...เอ่อ...คงไม่...เหมาะมั้ง

ฮิเอย์ ท่านพี่คะ ผู้การคงจะบอกว่าถ้าจะทานในครัวคงไม่เหมาะเท่าไหร่มั้งคะ งั้นเราพาเขาไปห้องทานอาหารจะดีกว่านะคะ

คิริชิมะ ดิฉันเห็นด้วยค่ะ ผู้การเป็นหัวหน้าของพวกเรา จะให้มาทานในห้องครัว คงจะไม่เหมาะจริงๆ นั่นล่ะค่ะ

และแล้วผู้การก็โดนพามาห้องอาหารอย่างไม่เต็มใจ

คองโกว เชิญนั่งรอก่อนนะคะ Hey!! ฮิเอย์ แนะนำเมนูของเราหน่อยสิ!!

ฮิเอย์ ค่ะ นี่คือ แกงกระหรี่สไตล์ชวา กับหนังปลาแซลมอนทะเลค่ะ!!

คิริชิมะ อืม...กลิ่นแบบนี้ ทำให้ดิฉันรู้สึกได้ถึงศัตรูที่เคยต่อสู้ที่ทะเลทางใต้เลย

ฮิเอย์ มันก็ให้ความรู้สึกแบบนั้นล่ะคะ ถึงจะนิดหน่อยก็เถอะ แต่ทว่า....ฮิเอย์...ทุ่มเท..สุดชีวิต!! ผู้การคะ ช่วยชิมมันหน่อยเถอะค่ะ!!

ผู้การ เอ่อ...พอดี นึกได้ว่ามีงานด่วนเข้ามาน่ะ ข..ขอตัวก่อน นะ

ฮารุนะ อ๊ะ แย่แล้วค่ะ ผู้การ เขากำลังจะหนีไปแล้ว

คองโกว ไม่เอาน่า ผู้การคะ ฮิเอย์ อุตส่าห์ ตั้งใจทำมันตั้งหกชั่วโมงเชียวนะ อย่างน้อยช่วยชิมซักคำเถอะค่ะ

ผู้การ ช..ชีวิ เอ้ย งานผมสำคัญมาก ต....ต้องรีบไปแล้ว!!

คองโกว นะคะ นะคะ เลิกคิดหนีได้แล้ว!!  คิริชิมะ จับตัวเร็ว!!

คิริชิมะ รับทราบ!!

ผู้การ ม่ายยยยยยยยย

2.

พลังของสาวเรือรบ แข็งแกร่งกว่าผู้การ ยิ่งระดับเรือใหญ่ๆ อย่างประจัญบานแล้ว.....ไม่รอด ผู้การถูกจับนั่ง ล้อมกรอบด้วยสี่สาว

ฮิเอย์ นี่ค่ะผู้การ อ้ามมม~~

สี่สาว อ้ามมมม~~

ผู้การหนุ่มตักข้าว พร้อมแกงกระหรี่ เข้าปากอย่างช้าๆ เมื่อประสาตรับรู้รสชาติทำงาน สติของผู้การก็ดับไปเช่นกัน มือขวาไม่อาจจะถือช้อนได้อีกต่อไป ปล่อยให้มันร่วงลงกระทบกับจานกระเบื้องอย่างช้าๆ ร่างโปร่งแสงค่อยๆ หลุดลอยออกมาจากร่างของผู้การ

คิริชิมะ เอ่อ...

ฮารุนะ ผู้การคะ?

คองโกว ผู้การคะ...?

คิริชิมะ เหมือนว่า เขาจะหมดสติไปแล้วค่ะ

คองโกว เหะๆ ผู้การก็ล้อเล่นเกินไปแล้วนะคะ

ฮารุนะ ทำไม พวกเราไม่ลองทานกันดูมั่งล่ะคะ?

คิริชิมะ ก็ดีนะคะ จะได้รู้กันว่า ที่พยายามกันมาได้ผลกันหรือเปล่า?

(แล้วพวกเธอไม่ชิมกันเองก่อนละฟระ?)

ฮิเอย์ เอาล่ะ ฮิเอย์..ทุ่มเท..สุดชีวิต!! อยู่แล้ว ...รอซักครู่นะคะ

คองโกว Wow!! อดใจรอไม่ไหวแล้ว!!

....ครู่หนึ่งต่อมา....

ฮิเอย์ ขอโทษที่ให้รอค่ะ เชิญทานกันได้เลย

สามสาว ทานละนะค้า

คองโกว อึก!!

ฮารุนะ ห๊ะ!!

คิริชิมะ โอ๊ะ!!

อาการเดียวกัน กับ ผู้การด้านบน แต่ทั้งสามสาวแข็งแกร่งกว่า วิญญาณจึงยังไม่หลุดออกจากร่าง แต่ก็ได้รับความเสียหายอย่างหนักเลยที่เดียว

ฮิเอย์ เอ่อ...เป็นยังไงบ้างคะ มันอร่อย อร่อยใช่ไหมคะ?

คองโกว อุก...(พยายามกลืน) อ...อร่อย..อร่อยมาก!!

ฮารุนะ ค...ค่ะ.....ฮารุนะ..ไม่เป็นไร...ก..ก็ว่างั้นค่ะ..

คิริชิมะ มันช่างเป็นรสชาติที่...เอ่อ...สุดที่จะยากบรรยายออกมาเป็นคำพูดจริงๆ

คองโกว เอาน่า พี่ว่า เรือทุกลำก็มีรสชาติของ Curry เป็นของตัวเองอยู่แล้วล่ะ Curry ของเธอเองก็เหมือนกัน แต่มันก็..อ.อร่อยดีนะ ฮิเอย์!! มันน่าจะอร่อยยิ่งกว่านี้ ถ้าพวกเราทำด้วยกัน....May be...นะ(เสียงเบา)

ฮารุนะ พูดได้สุดยอดเลยค่ะ ท่านพี่คองโกว

ฮิเอย์ ท่านพี่คองโกว (น้ำตาไหล กระโดดกอดพี่สาว)

คองโกว ไม่เอาน่า ฮิเอย์ อย่าเพิ่งกอดพี่ อึ้ก...ท้องฉ้านนน

ฮิเอย์ อ๊ะ..ขอโทษค่ะ นี่ดื่มน้ำก่อนค่ะ ท่านพี่!!

คองโกว Thank You นะ!! ......อึก...อึก..อึก (ดื่มรวดเดียวหมดแก้ว)....อาห์......ฉันรอดแล้ว...

3.

ฮิเอย์ เอ่อ สรุปแล้วมันไม่อร่อยใช่ไหมคะ หรือว่าฉันใส่สมุนไพรลงไปไม่พอ?

คิริชิมะ ไม่เลยค่ะ ดิฉันคิดว่า มันไม่น่าจะเกี่ยวกับสมุนไพรที่ใส่ลงไปนะ

คองโกว  No no ไม่มีอะไรหรอก ฮิเอย์ รสชาติของเธอแปลกแหวกแนวดี และพี่ก็ชอบมันนะ เอ่อ...คิริชิมะ ขอน้ำอีกแก้วนึงนะ(เสียงเบา)

คิริชิมะ ค่ะ (จัดไปตามคำขอ)

คองโกว Thanks! ......อึก...อึก..อึก (ดื่มรวดเดียวหมดแก้ว)....อาห์......ฮิเอย์ สู้ต่อไปนะ!!

ฮิเอย์ ท...ท่านพี่คะ (น้ำตาไหล)

คองโกว ก็อย่างที่พูดไป ครั้งต่อเดี๋ยวพี่จะสอน ทำ Curry ให้ใหม่ ทั้งรสดั้งเดิม และก็ปรับปรุงใหม่ด้วย!! แล้วเรามาเรียนทำ Curry ให้เป็นก่อนวันศุกร์ที่จะถึงนี้ให้ได้เลย

ฮิเอย์ ค่ะ ท่านพี่ ฮิเอย์...จะทุ่มเท..ทำมัน..สุดชีวิต!!

คิริชิมะ เอ่อ...แล้ว(ร่างไร้วิญญาณของ)ผู้การนี่ จะเอายังไงดีละคะ?

คองโกว ปล่อยไว้อย่างนี้ซักพักก็คงฟื้นเองแหละนะ ก่อนอื่น หาทางทำอะไรกับ Curry ที่เหลือนี่ก่อน เอ้อ...ฮิเอย์ ปลอกเปลือกมันฝรั่งนี่หน่อยนะ

ฮิเอย์ รับทราบค่ะ ท่านพี่ ไฮย่า!! มันฝรั่ง...ปลอกเปลือก...สุดชีวิต!!

คองโกว Oh? Perfect!! แล้วก็หั่น ใส่ลงไปใน Curry ที่เหลือนะ

คองโกว Okey! ที่เหลือ ก็ปรับปรุงรสชาติอีกหน่อย.....ฮารุนะ ช่วยชิมหน่อยสิ

ฮารุนะ ค...ค่ะ..ได้ค่ะ..........โอ๊ะ?...รสชาติดีมากเลยค่ะ

คองโกว หึหึ เห็นฝีมือพี่หรือยังล่ะ?

ฮิเอย์ สุดยอดเลย ท่านพี่คองโกว

คองโกว อีกเดี๋ยวมายะกับโชวไค ก็คงกลับมาจากทำภารกิจแล้วล่ะนะ คิดว่าทั้งสองคนนั่นคงหิวแน่ เดี๋ยวให้พวกเขาได้ชิม ฮิเอย์ Curry Mark 2 นี่เลย!!

คิริชิมะ เป็นแผนการที่ดีมากเลยค่ะ ท่านพี่

4.

อีกด้านหนึ่ง

มายะ ให้ตายเถอะ เจ้าหมอนั่น(ผู้การ)ให้พวกเราไปรบกว่าจะชนะได้ บัตซบจริงๆ

โชวไค บ่นไปมันก็ไม่ได้อะไรดีขึ้นมาหรอก มายะ....**จ๊อกๆ (เสียงท้องร้อง)** ท้องฉันร้องแล้ว ไปหาอะไรทานกันเถอะ

มายะ โอ๊ะ? กลิ่นนี้มัน แกงหรี่ของโปรดนี่

โชวไค แต่ว่ามันมีกลิ่นแปลกๆ นะ

มายะ ฉันคิดว่า คงเป็นแกงกระหรี่รสใหม่ของมามิยะซังล่ะมั้ง? อดใจรอไม่ไหวแล้ว!! รีบไปกันเถอะ!!

โชวไค ด..เดี๋ยวก่อน รอกันก่อนสิ

แม้ว่าจะถูกปรุงใหม่โดยคองโกว แต่แกงกระหรี่ของฮิเอย์ ก็ยังเป็นแกงกระหรี่ของฮิเอย์อยู่ดี สองสาวติดกับดัก!!

มายะ น..นี่มันอะไรกันนี่....รู้จักหรือเปล่า โชวไค

โชวไค แม้ว่า รูป รส กลิ่น สี จะเหมือนแกงกระหรี่ แต่ทว่ามัน...ไม่ใช่

มายะ อะไรนะ!!? มันไม่ใช่แกงกระหรี่ได้ยังไง ในเมื่อ รูป รส กลิ่น สี มันก็เป็นแกงกระหรี่ชัดๆ

โชวไค ก็คิดว่าใช่น่ะนะ แต่อย่างน้อย ในนี้ ก็ยังดี มีมันฝรั่งรสชาติใช้ได้เลยล่ะ

มายะ ไหนหว่า มันฝรั่ง? มีแต่อะไรแปลกๆ เต็มไปหมด

โชวไค เฮ้อ..มายะ ถ้าหัดสังเกตอะไรบ้าง ก็ น่าจะรู้แล้วนะ

มายะ อ่า..โทษทีๆ ไว้จะหัดสังเกตไว้บ้าง

โชวไค จะว่าไปแล้ว แกงกระหรี่อันนี้ คงไม่ใช่เมนูใหม่ของร้านมามิยะซังแน่ๆ คงจะเป็นฝืมือของฮิเอย์ซังมากกว่า

มายะ ฮิเอยยยยย์!!???

โชวไค ไม่ต้องตกใจขนาดนั้นก็ได้ (รสชาติแบบนี้ น่าจะมีแค่คนเดียวล่ะ)

มายะ ซวยจริงแฮะ

โชวไค เรื่องนั้นช่างมันเถอะ เราไปอาบน้ำกันก่อนดีกว่าไหม กลับมาจากสนามรบ เหนียวตัวไปหมดแล้ว

มายะ ฮ่ะฮ่า เป็นความคิดที่ไม่เลว

5.

หน้าห้องอาบน้ำ

มายะ โอ๊ะ?

โชวไค เหมือนจะมีคนอาบน้ำอยู่นะ ห้องอาบน้ำสี่ห้องถูกใช้ทั้งหมดเลย

มายะ เฮ้อ..คงจะต้องรอสินะ

โชวไค ดูเหมือนว่าจะเป็น สี่พี่น้องคองโกวซังนะ ฮิเอย์ซังก็อยู่ด้วย ชุดของเรือประจัญบานความเร็วสูงสี่พี่น้องวางกันอยู่ครบเลย ท่าทางพวกเธอคงจะมาอาบน้ำพร้อมกัน

มายะ แย่จังน้า

โชวไค ว่าแต่ เราจะเอายังไงกันต่อดี? จะไปที่ร้านมามิยะซังหาอะไรเย็นๆ ดื่มกันดีไหม?

มายะ หืม? อืม?

โชวไค มีอะไรเหรอ?

มายะ ฉันนึกอะไรดีๆ ออกแล้วล่ะ

โชวไค หืม?

มายะ ฮี่ๆๆ ตามมาสิ

โชวไค นี่เราเข้ามาห้องเปลี่ยนเสื้อผ้ากันทำไมนี่?

มายะ ฮี่ๆ พอรู้จักเสาเรดาห์ที่คาดผมที่สี่พี่น้องคองโกวใส่ได้หรือเปล่า?

โชวไค อ่า รู้สิ

มายะ งั้นช่วยบอกหน่อยอันไหนเป็นของใคร?

โชวไค จะแอบเอามาใส่เองเหรอ? ไม่ได้หรอกนะ พวกเรากับพวกนั้นเป็นเรือคนละระดับชั้นกัน

มายะ ไม่หรอก ฉันจะสลับมันต่างหากล่ะ

โชวไค อย่าทำแบบนั้นนะ!!

มายะ เอาน่าๆ ลองๆ สลับดู เดี๋ยวค่อยสลับคืนทีหลัง

โชวไค หยุดเลยนะ!! อย่าลากฉันเข้าไปเกี่ยวด้วยเลยนะ

มายะ ไม่เป็นไรหรอกน่า ถือซะว่า เอาคืนเรื่องแกงกระหรี่นั่น....ฮี่ๆๆ สลับซะ!!

โชวไค เฮ้อ...ตามใจ หลังจากนี้ก็เตรียมตัวขอโทษพวกนั้นได้เลย คองโกวซังอาจจะไม่ถือสาอะไรมาก แต่คิริชิมะซังนี่ เวลาเธอโกรธ น่ากลัวมากๆ

มายะ เรื่องนั้นเอาไว้ว่ากันที่หลัง เอาล่ะ เรียบร้อย หลบเร็ว!!

6.

ภายในห้องน้ำ

คองโกว ทุกคน!! เราจะไปกันแล้วนะ!!

คิริชิมะ ค..ค่ะ รอซักเดี๋ยวค่ะ แว่นดิฉันฝ้าเต็มไปหมดเลย ดิฉันมองไม่เห็น

ฮารุนะ นี่ผ้าขนหนูค่ะ

คองโกว นี่แล้วใครใช้ให้เธอใส่แว่นเข้ามาอาบน้ำด้วยล่ะนั่น? ......ฮ่า...อาบน้ำแล้วค่อยสบายตัวหน่อย!!

ฮิเอย์ ได้อาบน้ำพร้อมท่านพี่ ดีที่สุดเลย!!

ฮารุนะ ฮารุนะ ก็รู้สึกดีเหมือนกันค่ะ

คิริชิมะ เหมือนจะได้กลิ่นแปลกๆ ของแกงกระหรี่แฮะ

ห้องเปลี่ยนชุด

คองโกว โอ๋...?

ฮิเอย์ เป็นอะไรไปคะ ท่านพี่?

คองโกว It’s Nothing! ไม่มีอะไรหรอก

ฮิเอย์ ฮ่ะๆ ไม่มีอะไรก็แล้วไปค่ะ

คองโกว เอาเถอะ ยังไงก็รีบแต่งตัวกันเถอะ เดี๋ยวจะไม่สบายกัน

ฮิเอย์ รับทราบค่ะ

มายะ ฮี่ๆๆ ภารกิจเสร็จสิ้น!!

โชวไค อย่ามาลากฉันไปเกี่ยวข้องก็แล้วกัน

มายะ จะเกิดอะไรขึ้นต่อไปนะ ฮี่ๆ

7.

คิริชิมะ คิริชิมะ...ทุ่มเท..ทำมัน...สุดชีวิต!!

ฮิเอย์ ค่ะ ฮิเอย์..ไม่เป็นไรค่ะ

ฮารุนะ หลังอาบน้ำ ฉันอยากจะดื่มชาร้อนๆ เสียจริง

คองโกว Mic check. เหมือนมันไม่ทำงาน? Check. One. Two!!

มายะ ก๊าก ฮ่ะๆๆๆๆๆๆ!!

โชวไค เอ๋!!?

คิริชิมะ ฮิเอ๋ยยยย?!!

ฮิเอย์ ฮิเอย์ ไม่ใช่คนเห็นแก่ตัวนะคะ!!

ฮารุนะ Burning Love!!

คองโกว ตอนนี้ดิฉันคิดว่ายังไม่ถึงเวลาที่จะทำนะ

มายะ ฮ่ะๆๆๆ เข้าใจแล้ว ที่แท้ ที่คาดผมก็คือชิ้นส่วนสำคัญบ่งบอกนิสัยของพวกหล่อนนั่นเอง

คองโกว เล่นกันแค่นี้ สนุกพอหรือยัง....มา....ยะ!!

ฮารุนะ ฮารุนะ จะไม่ยอมให้คุณสนุกต่อไปอีกแล้วนะคะ!!

มายะ ห๊ะ? รู้ตัวกันไวจัง?

คิริชิมะ ทั้งหมดนี่ หวังว่าคุณคงมีคำอธิบายนะ ...มา  ยะ ซัง?

ฮิเอย์ ที่ทำลงไปนี่ คงเป็นความคึกคะนองสินะคะ?

มายะ อ่า..เอ่อ...คือว่า....เอ่อ...ฮ่ะๆ

โชวไค ข...ขอโทษด้วยค่ะ!!

คองโกว เอาล่ะ ฟังนะ มายะ ไม่มีใครเปลี่ยนแปลงกันง่ายๆ เหมือนเปลี่ยนชิ้นส่วนหรอกนะ

คิริชิมะ ใช่แล้วค่ะ ยิ่งโดยเฉพาะนิสัยแล้ว แทบจะเปลี่ยนกันไม่ได้เลย

มายะ ป...เปลี่ยนกันไม่ได้เลยเรอะ?

โชวไค ม..มายะ!!

มายะ เอ่อ....ขอโทษก็แล้วกัน

โชวไค ยังไงก็ พวกเราก็ต้องขอโทษจริงๆ นะคะ ที่เธอทำลงไปทั้งหมด เอ่อ...

คองโกว ฮี่ๆ ช่างมันเต๊อะ!! ยังไงก็ตอนนี้ ก็ขอให้พวกเธอมาช่วยทำ Hiei’s Courage Curry Revenge ด้วยกันหน่อยนะ สุดยอด Curry ที่ทุกคนร่วมกันทำ

มายะ บ้าน่า เอาจริงเรอะ!!?

โชวไค ม..มายะ!! ค่ะ ค่ะ พวกเราก็จะช่วยทำด้วย!!

คองโกว ทุกอย่างเตรียมพร้อม!! มาเริ่มทำ Hiei’s Courage Curry ด้วยกันเถอะ!! ทุกคน FOLLOW ME!!

สามน้องสาวคองโกว โอ้!!

มายะ/โชวไค อ่า...

8.

ห้องครัว(อีกครั้ง)

คิริชิมะ ก่อนอื่น เราก็ต้องค่อยๆ  เจียวหัวหอม ให้มีสีน้ำตาลหอมๆ

ฮารุนะ ฮารุนะจะใส่เนยแล้วนะคะ

ฮิเอย์ อืม....อืม....(จดรายระเอียด)

มายะ เนื้อที่หั่น เสร็จเรียบร้อยแล้ว

โชวไค เอาเครื่องทั้งหมดใส่ลงไป ค่อยๆ เคี่ยวอย่างใจเย็น

คองโกว โอ้!!. ท่าทางจะไปได้สวยนะ

ทาคาโอะ กลิ่นอะไรหอมจัง ขอรบกวนหน่อยนะคะ

อาตาโกะ ป้างปะกะป้าง!! ขอรบกวนด้วยนะค้า ฮิๆ

มายะ อ่า..พวกเธอก็มาด้วยเรอะ?

โชวไค ท่านพี่ เชิญเลยค่ะ

คองโกว รสชาติของ Curry จะออกมาดีที่สุด ถ้าได้ทุกคนร่วมมือกันทำนะ

ฮิเอย์ น่าจะลองใส่ มิโซะลงไปอีกหน่อยนะ แค่นี้พอไหมนะ?

ฮารุนะ พอแล้วค่ะ ขอทางฮารุนะ ใส่ผักเพิ่มลงไปอีกหน่อยนะคะ

คิริชิมะ จากการคำนวณของดิฉันแล้ว น่าจะต้องเคี่ยวต่อไปอีกซักหน่อยนะ

มายะ คงต้องตักไขมันที่ลอยๆ ออกทิ้งก็ดีนะ จะได้ไม่เลี่ยน

โชวไค ตอนนี้ก็น่าจะใส่ผักโรยหน้าลงไปอีกนิด เพิ่มความสวยงามและเพิ่มความหอมด้วย

คองโกว อ๊า...กลิ่นหอมสุดๆ ไปเลย ต่อไปก็ใส่วัตถุดิบลับของแต่ละคนกันเลยดีกว่า

คิริชิมะ ได้เลยค่ะ ทางดิฉัน จะใส่แอปเปิ้ลกับน้ำผึ้งลงไปล่ะนะ และก็ วอชิงตันแอปเปิ้ล

ฮารุนะ ทางฮารุนะเอง ก็จะใส่ช๊อคโกแลต ด้วยนะคะ

โชวไค ทางนี้เองก็ เสร็จแล้ว อืม? น่าจะใส่นมรสกาแฟลงไปอีกนิดนะ?

คิริชิมะ ก่อนหน้านี้ ดิฉันทราบมาว่า ถ้าใส่กระเทียมกับเครื่องเทศลงไป มันจะ...

คองโกว ดูเหมือนว่า ทุกคนจะค้นพบรสชาติใหม่ๆ ของ Curry แล้วนะ แล้วฮิเอย์ล่ะ ใส่อะไรลงไป?

ฮิเอย์ ค่ะ ฉันก็จะใส่เครื่องปรุงลับของฉันเองค่ะ เอาล่ะ ฮิเอย์..ทุ่มเท..ใส่มัน..สุดชีวิต!!

ทั้งหมด นั่นมันอะไรกัน!!?

ฮารุนะ อ๊ะ ผู้การคะ ฟื้นแล้วเหรอคะ?

ผู้การ อ่า...นี่ผมเป็นอะไรไป? ทำไมผมถึงมาอยู่ที่นี่ล่ะ

คิริชิมะ น้ำค่ะ ท่านผู้การ

ผู้การ อืม? ขอบใจนะ คิริชิมะ

คิริชิมะ เอ่อ...สงสัยเป็นเพราะผู้การฝืนทำงานหนักไปล่ะมั้งคะ? คงไม่ใช่เพราะแกงกระหรี่ของฮิเอย์นั่นหรอก

ผู้การ อย่างนั้นเองหรอกเรอะ?

ฮิเอย์ โชคดีจัง

คองโกว Hey!! ผู้การคะ!! Curry ของฮิเอย์ ที่ทำร่วมกับทุกคนเสร็จแล้วนะค้า!!

ผู้การ เอ่อ...จ..จริงเรอะ?

ทุกคน ช่วยชิมหน่อยนะค้า!!

ผู้การ เอ่อ...อ่า...ม..ไม่ดีมั้ง...

ผู้การ อ๊ะ อร่อยเหะ

......จบไปอีกวัน.....

[+ Pangtor Girl +]

ฮิเอย์จัง สู้ต่อไป 'w' //

ผู้การเหมือนจะอ่อนปวกเปียกมากๆเลยแหะ ... (หรือพลัง(?)แกงกะหรี่มันรุนแรง?)

เอาเป็นว่าติดตามตอนต่อไปแล้วกันค่ะ =w=

[天ノ花 月子]

ก...แกงกะหรี่ปลิดชีพ!? #ผลั๊วะ ยังไงก็พยายามต่อไปล่ะ ฮิเอย์จัง~ สู้ๆ

จะรอติดตามนะคะท่านลุง

[ท่านลุงในตำนาน]

Kantai Collection Profile "ประเภทของเรือ"

สำหรับในเกมส์ Kantai Collection ก็มีการแบ่งประเภทของเรือออกเป็นหลายประเภท แต่ละประเภท ก็จะมีจุดเด่น จุดด้อยแตกต่างกันออกไป และแต่ละประเภทก็จะมีแบ่งย่อยเป็นระดับชั้น (Class) เรือในบางระดับชั้นสามารถอัพเกรด เป็นเรืออีกประเภทได้

เรือในระดับชั้นเดียวกัน ส่วนมาก ลำดับแรก จะเป็นพี่ใหญ่ ลำดับรองลงมาก็จะเป็นน้อง(พวกที่นับถือกันเป็นพี่น้อง ส่วนมากจะเป็นซิสค่อนอย่างหนัก) แต่ก็มีส่วนมาก ที่ไม่ได้นับถือกันเป็นพี่น้อง แต่เป็นเพื่อนร่วมชั้น (และคู่จิ้น)

เรือในระดับชั้นเดียวกัน ส่วนใหญ่ จะมีเครื่องแบบคล้ายๆ กันเนื่องมาจาก สร้างจากแบบแปลนเดียวกัน แต่ก็มีบางส่วนที่แปลกแยกออกไป ทั้งนี้ทั้งนั้นมาจากดีไซนการสร้าง การออกแบบที่แตกต่างกันออกไป และการปรับแต่งภายหลัง (ความจริงแล้ว ในเกมส์ใช้คนวาดและคนออกแบบละคนกัน เรือในชั้นเดียวกันจึงมีไม่น้อยที่แปลกแตกต่างไปเลย)

ชื่อ ประเภท ชั้น ของเรือ นั้นอ้างอิงจากเรือรบจริงๆ ในสงครามโลกครั้งที 2 และมีจุดเด่น นิสัย และลักษณะ ถอดออกมาจากของจริงทั้งสิ้น (แต่ก็เสริมความโมเอะกลบไปซะจนมิด)

เรือบรรทุกเครื่องบินมาตรฐาน Regular Aircraft Carrier (CV)

สาวเรือใหญ่เช่นเดียวกันกับเรือประจัญ มีอาวุธคือเครื่องบินทิ้งระเบิด มีพลังทำลายล้างค่อนข้างสูงแต่ก็แลกมาด้วยเงื่อนไขจำนวนมาก ทั้งหมดเป็นสาวนักธนู ใช้ธนูในการส่งเครื่องบินออกไปโจมตี

เรือบรรทุกเครื่องบินหุ้มเกราะ Armored Aircraft Carrier (CV)

สาวน้อยเพียงหนึ่งเดี่ยว ในประเภทนี้ ถูกออกแบบพัฒนาเสริมเกราะของเรือที่มากขึ้น แต่ทว่าเนื่องจากใช้งบประมาณในการสร้างที่มาก บวกกับเรือลำนี้สร้างเสร็จก็อยู่ช่วงกลางสงครามแล้ว ทำให้เธอเป็นเรือลำเดียวในประเภทนี้ เป็นสาวเรือบรรทุกเครื่องบินเพียงลำเดียว ที่ใช้ การส่งเครื่องบินด้วยหน้าไม้

เรือบรรทุกเครื่องบินเบา Light Aircraft Carrier (CVL)

สาวเรือขนาดกลาง เรื่องอายุนั้นส่วนมากก็ไม่ต่างกันซักเท่าไหร่ มีขนาดเล็กกว่าเรือบรรทุกเครื่องบินมาตรฐาน ส่วนมากดัดแปลงมาจากเรือประเภทอื่นอีกที การส่งเครื่องบินออกโจมตีนั้น มีทั้งหมด 3 แบบ 1.ใช้ธนู 2.ใช้ไสย์เวทย์(เป็นหมอผี!!) 3.ใช้การเชิดแบบเชิดตุ๊กตา

เรือบรรทุกเครื่องบินน้ำ Seaplane Tender (AV)

สาวเรือขนาดกลาง ในร่างก่อนที่จะอัพเกรดเป็นเรือบรรทุกเครื่องบินเบา ในร่างนี้บรรทุกได้แต่เครื่องบินน้ำ (เครื่องบินที่สามารถจอดบนน้ำได้)

เรือบรรทุกเรือยกพลขึ้นบก Amphibious Assault Ship (LHA) / Escort Carrier (AVG)

สาวเรือขนส่ง รับหน้าที่ขนส่งยุทธปัจจัย และกำลังพล มาจากกองทัพบก (กองทัพบกกับกองทัพเรือญี่ปุ่นไม่ค่อยถูกกัน) มีเพียงลำเดียว จืดจางเหมือนสีผิว

เรือพิฆาต Destroyer (DD)

สาวน้อยเรือเล็ก ใช้ง่าย หาง่ายมีเยอะมากมาย ประโยชน์ใช้งานหลากหลาย ทั้งออกรบ และออกสำรวจ หลากหลายอายุ ตั้งแต่ ชั้นประถม ยัน ม.ต้น (เด็กบางคนโตไวนะเออ)

เรือลาดตระเวนเบา Light Cruiser (CL)

สาวน้อยเรือเล็ก เป็นหัวหน้าของ เรือพิฆาตอีกทีมีพลังและความสามารถสูงกว่า เล็กน้อย อายุมากกว่าด้วย อยู่ในช่วงชั้น ม.ปลาย

เรือลาดตระเวนติดตอร์ปิโด Torpedo Cruiser (CLT)

สาวน้อยตอร์ปิโดแรงสูง!! อัพเกรดมาจากเรือลาดตระเวนเบา ในเกมส์มีแค่ 3 ลำ (มีแต่พวกบ้าตอร์ปิโดแบบสุดๆ อีกด้วย)

เรือลาดตระเวนหนัก Heavy Cruiser (CA)

สาวน้อยเรือขนาดกลาง สามารถสูงกว่า เรือลาดตระเวนเบา แต่ไม่เท่าเรือประจัญบาน ด้านอายุนั้น อยู่มาณ ม.ปลาย ถึงระดับมหาลัย

เรือลาดตระเวนหนักบรรทุกเครื่องบิน Aviation Cruiser (CAV)

สาวน้อยเรือลาดตระเวนหนัก ที่ผ่านการอัพเกรด เพิ่มลานบินเข้าไป ซึ่งทำให้ สามารถปล่อยเครื่องบินมาช่วยโจมตีได้

เรือประจัญบาน Battleship (ฺBB)

สาวเรือใหญ่ มีพลังปืนใหญ่ที่รุนแรง มีส่วนสำคัญมากในการรบ ส่วนมากจะเป็นสาวที่อายุเกิน 20 หมดแล้ว

เรือประจัญบานบรรทุกเครื่องบิน Aviation Battleship (BBV)

สาวเรือประจัญบาน ที่ผ่านการอัพเกรด เพิ่มลานบินเข้าไป ซึ่งทำให้ สามารถปล่อยเครื่องบินมาช่วยโจมตีได้ แต่ต่างกับเรือลาดตระเวนหนัก ที่ต้องแลกมาด้วย พลังปืนใหญ่ที่ลดลง

เรือซ่อมบำรุง Repair Ship (AR)

สาวใหญ่ เดิมเป็นผู้ดูแลร้านค้าในเกมส์ แต่ผันตัวมาเป็นพี่เลี้ยงของเรือทุกลำ

เรือดำน้ำ/เรือดำน้ำบรรทุกเครื่องบิน Submarine (SS) / Submarine Aircraft Carrier(SSV)

สาวน้อยในชุดว่ายน้ำสุดหวาบหวิว และตอร์ปิโดชวนจิ้น(?) โดดเด่นที่เรือใหญ่ๆ อย่าง เรือประจัญบาน เรือบรรทุกเครื่องบิน และเรือลาดตระเวนหนัก ไม่สามารถโจมตีพวกเธอได้ (ส่วนในการอัพเกรดเป็นเรือดำน้ำบรรทุกเครื่องบินนั้น ช่างมันเถอะ แทบไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไร)เลย

เรือสนับสนุนเรือดำน้ำ Submarine Tender (AS)

สาวน้อยพี่เลี้ยงของเรือดำน้ำ ความสามารถของเธอในเกมส์นั้นแทบจะไม่มีประโยชน์อะไรเลย นอกจากเป็นพี่เลี้ยงของเหล่าเรือดำน้ำ เธอสามารถอัพเกรดเป็นเรือบรรทุกเครื่องบินได้

[ท่านลุงในตำนาน]

Kantai Collection Comedy "วันว่างๆ ของ คูล(เดเระ)เกิร์ล"

แนะนำตัวละคร

คากะ

          สาวหน้านิ่งโพนี่ไซด์เทล เรือบรรทุกเครื่องบินมาตรฐาน มีฝีมือในการยิงธนูสูง ได้รับความไว้วางใจจากผู้การอย่างมาก เป็นคนที่เดาการนิสัยจากสีหน้ายาก เธอนั้นค่อนข้างจะห่วงใยอาคากิ ที่เป็นคู่หูมากเป็นพิเศษ และไม่ชอบค่อยพี่น้องโชวกากุ กับชุยกากุ ที่เป็นรุ่นน้อง

อาคากิ

          สาวผมยาว เรือบรรทุกเครื่องบินมาตรฐาน คู่หูของคากะ มีฝีมือระดับเดียวกันจึงได้ออกร่วมภารกิจด้วยกันเป็นประจำ เป็นคนอัธยาศัยดี ต่างกับคากะ จึงมีคนที่สนิทด้วยเยอะ นอกจากฝีมือการยิงธนูแล้ว เธอยังขึ้นชื่อเรื่องกินเก่งด้วย

โชวกากุ

          สาวน้อยผมยาวสีขาว เรือบรรทุกเครื่องบินมาตรฐาน รุ่นน้องของคากะ และอาคากิ นิสัยสุภาพเรียบร้อย นับถือรุ่นพี่มากๆ มักถูกน้องสาวแกล้งเสมอ

ซุยกากุ

          สาวน้อยผมทวินเทล  เรือบรรทุกเครื่องบินมาตรฐาน น้องสาวของโชวกากุ นิสัยผิดกับพี่สาว ใจร้อน ห้าวๆ  แถมยังชอบแกล้งพี่สาวอีก นับถืออาคากิ แต่ไม่ค่อยถูกกับคากะ

ฮัทสึยูกิ

          สาวน้อยหน้านิ่งผมหน้าม้า เรือพิฆาต นิสัยเฉื่อยชา และประหยัดพลังงาน (ขี้เกียจนั่นเอง)

อาราเร่

          สาวน้อยหน้านิ่งผมสั้น เรือพิฆาต นิสัยเงียบๆ พูดน้อย แต่ถ้ามีคนชวนคุยก็จะคุยด้วยเยอะ

ยาโยย

          สาวน้อยหน้านิ่งผมยาวสีม่วง เรือพิฆาต นิสัยเงียบๆ พูดน้อย แต่น้ำเสียงที่เธอพูดนั้นค่อนข้างจะเหมือนว่าเธอโกรธง่าย แต่เธอก็มักพูดเสมอว่า เธอไม่ได้โกรธ หนึ่งในเพื่อนสนิทของโมจิสึกิ

วีลนุย (ฮิบิกิ)

          สาวน้อยผมยาวสีขาว เรือพิฆาต เป็นเรือญี่ปุ่น สัญชาติรัสเซีย จึงมักพูดภาษารัสเซียบ้าง นิสัยเงียบๆ พูดน้อย เนื่องจากมีความสามารถในการได้ยินสูงมาก (หูดี) จึงมักได้รับความไว้วางใจในการรบกับเรือดำน้ำมาก

ทามะ

          สาวน้อยหน้านิ่งผมสั้นสีน้ำตาล เรือลาดตระเวนเบา นิสัยโดยรวมแล้วเหมือนแมว (แต่ไม่ใช่แมวนะ) ไม่ค่อยได้ออกปฏิบัติการณ์ซักเท่าไหร่

เหล่าเลขานุการของผู้การ

คิริชิมะ

          น้องเล็กของสี่พี่น้องคองโกว สาวแว่น หัวดีที่สุด เคร่งขรึมทุกสถานการณ์ เก่งกาจทุกๆ ด้าน เป็นที่พึ่งพาได้ของทุกคน ในเรื่อง เป็นหนึ่งในเลขา ของผู้การ รับผิดชอบในด้านยุทธนาวี และการรบ ด้วยส่วนสูงที่โดดเด่น บวกกับความแข็งแกร่งระดับสุดยอด เธอจึงมีฉายาในกองเรือว่า "ยักษาคิริชิมะ"

โชวไค

          น้องเล็กจากสี่พี่น้องทาคาโอะ สาวแว่นผู้มี นิสัยสุภาพ เรียบร้อย และมีความรู้รอบตัวเยอะ ในเรื่องเป็นหนึ่งในเลขา ของผู้การ รับผิดชอบในด้านสวัสดิการ และซ่อมบำรุง

ฮะจิ (I-8)

          สาวแว่นเรือดำน้ำ ลูกครึ่งญี่ปุ่น – เยอรมัน นิสัย ชอบอ่านหนังสือมากๆ อ่านหนังสือได้ทุกที่ทุกเวลา ปกติมักยิ้มอยู่ตลอด ใช้สรรพนามแทนตัวว่า “ฮัจจัง” พูดภาษาเยอรมันบ้างในบางครั้ง รับผิดชอบในด้านจัดการยุทธปัจจัย และการขนส่ง

โอโยโดะ

          สาวแว่นเรือลาดตระเวนเบา นิสัยสุภาพ เรียบร้อย เข้มงวดมากๆ แต่ก็ใจดีมากๆ ด้วย ตรงข้ามกับฮะจิ คือ ชอบเขียนหนังสือ มีนามปากกาว่า "นินมุ มุสุเมะ" สนิทกับอาคาชิ ที่เปิดร้านค้าในฐานทัพเรือ รับผิดชอบในด้านการคลัง และการสื่อสาร

โมจิสึกิ

          สาวแว่น เรือพิฆาต จอมขี้เกียจ ไม่ชอบออกไปไหน ค่อนข้างขี้บ่น(กับผู้การ) รับผิดชอบงานทั่วไป (เป็นเบ๊นั่นล่ะ ทำทุกอย่างแล้วแต่จะสั่ง แต่จะทำไหมนั้นอีกเรื่อง) เพราะอยู่กับผู้การมานานที่สุดเลยค่อนข้างจะรู้ใจมากเป็นพิเศษ(เลยบ่นผู้การได้ไง) ที่จริงเป็นคนที่รู้แทบทุกอย่างภายในกองเรือ

ผู้การกองเรือบูรพา

          ผู้บัญชาการ วัยสามสิบกว่าๆ ยศนาวาเอก เป็นผู้นำที่ดี สร้างผลงานให้แก่กองทัพเรือมามาก เป็นห่วงเป็นใย สาวเรือรบ ถึงอายุไม่มาก แต่กลับค่อนข้างขี้ลืมซะงั้น เลยมักถูกผู้บัญชาการกองเรือคนอื่นๆ เรียกว่า "ตาลุง" (การตัดสินใจเรื่องในกองเรือส่วนใหญ่อยู่ที่เลขา)

ตารางภารกิจประจำวันของสาวเรือรบ กองเรือบูรพา  ในนามของผู้การ (แต่ร่างโดยโอโยโดะ)

05.00 น. สาวเรือรบตื่นนอน ออกกำลังกายในตอนเช้า ยกเว้น ผู้ที่ติดภารกิจภาคกลางคืน หรืออยู่ในช่วงพักฟื้น

***พวกที่ตื่นสายระวังโดนทำโทษนะคะ (โอโยโดะ)

06.00 น. ทำความสะอาดโรงนอน และปฏิบัติภารกิจส่วนตัว

***ในตอนเช้า ร้านของมามิยะซัง ค่อนข้างจะยุ่ง ฉะนั้น ถ้าสามารถทำอาหารรับประทานเองได้จะดีมาก (โชวไค)

08.00 น. รวมตัว รับฟังภารกิจ และเริ่มปฏิบัติการณ์ ในภาคเช้า

***ห้ามสาย!! (คิริชิมะ)

12.00 น. พักเที่ยง

***ร้านมามิยะซัง ปิดทุกวันพุธที่ 1 และ 3 ของเดือน เพื่อเตรียมร้าน ฉะนั้น วันนั้นก็ต้องหาทานเอาเอง ส่วนร้านขายของชำของอาคาชิซัง ปิดทุกวันพฤหัส ที่ 2 และ 4 ของเดือน (โชวไค)

13.00 น. รวมตัว รับฟังภารกิจ และเริ่มปฏิบัติการณ์ ในภาคบ่าย

***ถ้าผู้การติดประชุม ให้แยกย้ายได้เลย (โอโยโดะ)

17.00 น. สิ้นสุดภารกิจประจำวัน แยกย้ายพักผ่อน ทำภารกิจส่วนตัว ยกเว้น ผู้ที่ติดภารกิจแบบต่อเนื่อง

19.00 น. รวมตัว รับฟังภารกิจภาคกลางคืน กิจกรรมอภินันทนาการ ศึกษายุทธวิธี

***สาวเรือรบที่เพิ่งเข้าประจำการให้ศึกษายุทธวิธีรบภาคกลางคืน และซ้อมรบด้วย (คิริชิมะ)

20.00 น. เริ่มภารกิจภาคกลางคืน ผู้ที่ไม่มีภารกิจ ให้แยกย้าย พักผ่อนตามอัธยาศัย

21.00 น. ปิดไฟโรงนอน

***ดึกๆ ผู้การอาจจะไปแอบตรวจโรงนอนนะ ถ้ายังไม่นอนระวังทำโทษด้วย (โชวไค)

***ฝันดีนะสาวๆ (ผู้การ)

หลังจากที่ศึกที่ยากลำบากศึกหนึ่งจบลงไป กองเรือบูรพา ก็กลับเข้าสู่สภาวะฟื้นตัว แต่ก็ยังคงมีซึ่งภารกิจประจำวันต่อไป วันนี้ก็เช่นกัน

เวลา 19.08 น. ห้องโถงประชุม

โอโยโดะ : กองเรือลาดตระเวนกลับมาครบแล้วค่ะ

ฮะจิ : ภารกิจขนส่งเสร็จสิ้น กองเรือขนส่งยุทธปัจจัยก็กลับมาครบแล้วเช่นกันค่ะ

ผู้การ : ขอบคุณ ทั้งสองคนมาก

โมจิซึกิ : โฮย...ตาลุง..พวกที่ไม่มีภารกิจ ก็มาครบแล้วล่ะ ขอตัวไปนอนก่อนนะ

ผู้การ : หล่อนก็อยู่ด้วยสิฟระ!! อ้อ เวลาทำงานก็ต้องเรียกผู้การด้วย!!

โมจิซึกิ : เรื่องที่ผู้การจะประกาศ หนูรู้อยู่แล้วล่ะ อยู่ฟังไปก็เท่านั้นล่ะ ขอตัวไปนอนดีกว่า

โป๊ก!!***

โมจิสึกิ : จ....เจ็บนะ!! คิริชิมะซัง!!

คิริชิมะ : ไปนั่งที่ได้แล้ว

ผู้การ : โอ้ ขอบคุณนะคิริชิมะคุง เอาล่ะ เมื่อมากันครบแล้ว ก็ขออรุณสวัสดิ์ ยามค่ำๆ นะ สาวๆ ก่อนอื่นก็ต้องขอขอบคุณทุกคนจริงๆ ที่ทำให้เรา ยึดพื้นที่ทะเลตะวันตกได้ เป้าหมายต่อไปของเราคือ ยึดพื้นที่ในเขตทะเลใต้ต่อไป แต่ทว่า....

โชวกากุ : ทว่าอะไรเหรอคะ ผู้การ?

ผู้การ : เอ่อ...คิริชิมะ ในฐานะที่เธอได้ไปออกรบจริงๆ ช่วยพูดต่อทีนะ

คิริชิมะ : ค่ะ ที่ผ่านมาพวกเรา ได้สู้รบกับศัตรูและยึดพื้นที่คืนมาได้หลายส่วน แต่ในศึกล่าสุดนั้น ที่คาสดากาม่า เราได้เผชิญหน้ากับ ศัตรูระดับสูง อย่างพวกยักษ์ และองค์หญิง ซึ่งกว่าจะเอาชนะได้ ทางเราเองก็สูญเสียไปไม่น้อย ข่าวจากหน่วยสอดแนมแจ้งมา การรบในครั้งต่อไป จะยากลำบากยิ่งกว่าเดิม เพราะเราจะต้องเผชิญหน้าศัตรูระดับนั้นอีกครั้ง

ชุยกากุ : เอ่อ..ขอถามหน่อยค่า~ ศัตรูระดับยักษ์ หรือองค์หญิง นี่แข็งแกร่งมากเลยเหรอคะ? แล้วพวกเราจะสู้ไหวไหมคะ?

ผู้การ : มากเลยล่ะ ขนาดจัดสาวเรือรบที่แข็งแกร่งที่สุดของกองเรือเราไปโจมตีอยู่หลายครั้งเลย กว่าจะเอาชนะศึกนี้ได้ พวกเธอไม่รู้เลยเรอะ? ว่าแต่พวกเธอนี่เป็นใครกัน?

โชวกากุ : ฉันชื่อ โชวกากุ ค่ะ ลำดับแรก ของชั้นโชวกากุ ฉันกับชุยกากุ เพิ่งเข้ามาประจำการไม่นาน ยังเป็นมือใหม่อยู่ แต่ก็จะพยายามเต็มที่ค่ะ!!

ชุยกากุ : ฉันเป็นลำดับสองชั้นโชวกากุ เป็นน้องสาว ชื่อ ชุยกากุ ตราบใดที่ยังมีเครื่องบิน ฉันก็ไม่แพ้หรอกนะ!!

ผู้การ : โฮ่ สองพี่น้องนี่ไฟแรงจัง เหมือนเคยได้ยินที่ไหนมาก่อนเลยเหะ

โอโยโดะ : เอ่อ...ผู้การคะ สองพี่น้องโชวกากุ เพิ่งเข้ามาประจำการมาไม่นานเองนะคะ ตอนเข้ามาประจำการวันแรก ก็แนะนำตัวแบบนี้เลยค่ะ

โมจิสึกิ : ตาแก่ขี้ลืมอีกแล้ว

ผู้การ : อ้าว? งั้นเองเรอะ? ขอโทษที เข้าเรื่องกันหน่อย เรื่องความแข็งแกร่งของศัตรูระดับยักษ์ และองค์หญิงนี่ ขนาดเรือที่แข็งแกร่งที่สุดของกองเรือเรา อย่างอาคากิคุง กับคากะคุง ยังบาดเจ็บหนักกลับมาตลอดเลยล่ะนะ(ซ่อมทีอย่างนานเลยล่ะ) พวกเด็กใหม่อย่างเธอคงไม่ไหวแน่ๆ

ซุยกากุ : เด็กใหม่เหรอคะ? แต่ก็เป็นเรือที่ทันสมัยที่สุดนะคะ ความแข็งแกร่งของฉันกับพี่น่ะ พวกเรือบรรทุกเครื่องบินรุ่นเก่าๆ เทียบไม่ติดหรอกค่ะ!!

คากะ : แหม ตายจริง พวกกองเรือบรรทุกเครื่องบินรุ่นใหม่ล่าสุดนี่ปากดีจังนะ

ซุยกากุ : เป็นเรื่องบรรทุกเครื่องบินโบราณที่จมยากเสียจริงนะคะ รุ่นพี่คากะ

คากะ : ฉันมีประสบการณ์การรบมานับไม่ถ้วน แค่นี้ไม่ทำให้ฉันจมได้หรอก แต่พวกมือใหม่นี่สิ ประสบการณ์การรบไม่มี พอเจอศัตรูเข้าก็วิ่งเข้าใส่แบบโง่ๆ จนเสียเครื่องบินไปซะเกือบหมด แบบนี้จะให้ไปรบจริงๆ อีกนะเหรอ?

ซุยกากุ : รุ่นพี่คากะ!!

โชวกากุ : เอ่อ..ซุยกากุจัง ใจเย็นๆ ก่อนจ้ะ เรากำลังประชุมอยู่นะ ขอโทษด้วยค่ะรุ่นพี่คากะ รุ่นพี่อาคากิ

อาคากิ : ไม่เป็นไรจ๊ะ คากะซังพูดแรงไปนะ อ๊ะ ขอโทษที่เข้ามาขัดจังหวะประชุมค่ะ เรือบรรทุกเครื่องบิน อาคากิ กับคากะ รายงานตัวค่ะ!!

ผู้การ : คากะคุง อาคากิคุง มาได้ยังไงกันนี่ ซ่อมแซมเสร็จแล้วเรอะ?

โชวไค : ค่ะ ฉันเลยเรียกมาเองค่ะ เห็นว่าเนื้อหาของการประชุมนี้เกี่ยวข้องกับสาวเรือรบทุกคน อาคากิซัง ซ่อมเสร็จเรียบร้อยแล้ว พร้อมปฏิบัติการณ์ คากะซัง เหลือแค่ซ่อมลานบิน กับพักผ่อนอีกคืน ก็พร้อมปฏิบัติการณ์เช่นกันค่ะ ส่วนฮิบิกิ อ่า ไม่สิ วีลนุย ตอนนี้ยังอยู่ที่อู่ซ่อมบำรุง พรุ่งนี้ ก็ซ่อมแซมเสร็จแล้วค่ะ

ผู้การ : ค่อยยังชั่วหน่อย รอบนี้เสียหายกันไม่เยอะสินะ หลังประชุมช่วยไปแจ้งด้วยก็แล้วนะ เอ่อ...นั่นสิ เสียเวลามาเยอะแล้ว เข้าเรื่องกันต่อเลยนะ ก็ระหว่างช่วงก่อนที่เราจะยกพล เข้ายึดพื้นที่ในเขตทะเลใต้ กองเรือของเราก็คงจะต้องงดการออกรบซักพักนึง เพื่อเตรียมพร้อมน่ะนะ

โชวกากุ : งดออกรบ?

ผู้การ : ก็งดออกรบ ฝึกซ้อม ลาดตระเวน เหลือไว้แค่ภารกิจขนส่งยุทธปัจจัยนิดหน่อย

โชวกากุ : เหลือแค่การขนส่งยุทธปัจจัย? แล้วพวกสาวเรือรบที่เหลือละคะ?

ผู้การ : ถ้าเป็นปกติ ก็ ให้พักผ่อนตามสบายในเขตฐานทัพเรือ แต่ว่า ครั้งนี้พิเศษหน่อย

สาวๆ เรือรบเริ่มฮือฮา

ซุยกากุ : พิเศษหน่อย?

ผู้การ : ใช่แล้ว คือ การให้พักผ่อนตามสบายครั้งนี้ อนุญาติให้ออกไปนอกฐานทัพได้น่ะนะ

สาวเรือรบ : เห? จริงเหรอคะ ผู้การ

ผู้การ : อ่า...ถึงจะหยุดหลายวัน แต่ก็อนุญาติให้ แค่พรุ่งนี้ วันเดียว ฉะนั้น อยากไปเที่ยวที่ไหนก็ไป แต่ก็ให้มาแจ้งสถานที่ไปกับ โชวไค และเรื่องงบในการเดินทางก็แจ้งขอเบิกได้ที่ โอโยโดะ นะ อ้อ พรุ่งนี้ กองเรือขนส่งยุทธปัจจัยก็ไปเที่ยวได้นะ งานขนส่งเริ่มอีกทีวันมะรืน

สาวๆ เรือรบฮือฮาอีกรอบ

โชวไค : สำหรับเรื่องที่ออกนอกพื้นที่ฐานทัพเรือในวันพรุ่งนี้ ขอให้ไปเป็นกลุ่มๆ นะคะ ไม่แนะนำให้ไปคนเดียว โดยเฉพาะพวกเรือพิฆาต ให้จับกลุ่มกันโดยมีเรือลาดตระเวนเบา เรือลาดตระเวนหนัก หรือเรือบรรทุกเครื่องบินเบาเป็นผู้ดูแล ด้านเรือดำน้ำก็มีแค่กลุ่มของฮะจิ ฉะนั้น ฮะจิก็ดูแลด้วยนะ

ฮะจิ : Bestatigen!! รับทราบค่ะ!!

ผู้การ : เอาล่ะ มีใครสงสัยอะไรไหม?

อาคากิ : เอ่อ ผู้การคะ แล้วผู้การไปเที่ยวกับพวกเราไหมล่ะคะ?

ผู้การ : ก็อยากจะไปอยู่หรอกนะ แต่ว่า ติดตรงก่อนหน้านี้ ฉันลืมไปว่า ต้องเขียนรายงานเรื่องเสร็จศึก ส่งเบื้องบน เลยต้องเร่งทำน่ะนะ

โชวกากุ : แบบนี้ ผู้การก็ไม่ได้พักเลยสินะคะ?

ผู้การ : ความจริงจะให้โอโยโดะซังเขียนให้ก็ได้อยู่หรอก แต่วันหยุดทั้งที ก็ให้พวกเลขาหยุดด้วยน่ะนะ แต่ก็ไม่เป็นไรหรอก สมัยยังไม่มีเลขา ฉันยังเขียนรายงานเองได้เลย พวกเธอก็ไปเที่ยวพักผ่อนกันตามสบายเถอะ เหนื่อยกับงานกันมาเยอะแยะแล้ว โอกาสนานทีมีน้อย ไม่ต้องห่วงฉันหรอกนะ

สาวๆ เรือรบ : .............

ผู้การ : เอาล่ะ เรื่องที่จะแจ้ง คงหมดแค่นี้ล่ะนะ หลังจากนี้ก็แยกย้ายไปพักผ่อน ฝันดีราตรีสวัสดิ์นะสาวๆ

2.วันต่อมา...

เวลา 08.45 ห้องนั่งเล่น

ผู้การ : โอ๊ะ? พวกเธอ?

โมจิสึกิ : โฮย...อรุณสวัสดิ์ ตาลุง

คากะ : อรุณสวัสดิ์ค่ะ

ผู้การ : อ่า...อรุณสวัสดิ์ อรุณสวัสดิ์ มีพวกที่ไม่ออกไปเที่ยวเหลือเยอะขนาดนี้เชียวเหรอ? มีแต่พวกที่ไม่ค่อยคุ้นหน้าเลยเหะ สาวเรือรบหน้าใหม่ที่เพิ่งเข้ามาประจำการเรอะ?

โมจิสึกิ : นี่ตาลุง ช่วงนี้ เราไม่ได้มีเรือใหม่มาเข้าประจำการนานแล้วนา ล่าสุดก็มีแค่พี่น้องกากุ เมื่อคืนนี้ไง

ผู้การ : อ้าว? งั้นเองหรอกเรอะ? อืม? พวกที่อยู่นี่ทำไมถึงไม่ออกไปเที่ยวข้างนอกกันนะ โอกาสนานๆ มีที

โมจิสึกิ : ต่างคนก็ต่างเหตุผล ลองเรียกมาถามดูสิ

ผู้การ : เสนอมาได้ดี เธอก็ไปตามมาสิ

โมจิสึกิ : เห...ทำไมต้องเป็นฉันล่ะ เลขาคนอื่นๆ ไปไหนหมด

ผู้การ : คิริชิมะคุง ต้องตามไปดูแลพี่สาว โชวไค โอโยโดะ ฮัจจัง บอกว่าจะไปซื้อหนังสือ กับช๊อปปิ้งนิดหน่อย

ครู่นึงต่อมา...สาวเรือที่ไม่ได้ออกไปเที่ยวก็ถูกเรียกมาครบ

ผู้การ : ที่เรียกมานี่ ก็ไม่มีอะไร แค่สงสัย เฉยๆ ว่าทำไม ไม่ออกไปเที่ยวกัน และก็ มีบางคนที่ ฉันจำชื่อไม่ได้ ช่วยแนะนำตัวอีกทีด้วยนะ เริ่มที่คากะคุง ทำไมไม่ไปเที่ยวกับอาคากิคุงล่ะ

คากะ : อาคากิซังบอกว่า พวกเด็กใหม่ชวนไปเที่ยว ฉันไม่อยากยุ่งกับพวกเด็กนั่นซักเท่าไหร่หรอกค่ะ ถึงพวกนั้นจะฉันด้วยก็เถอะ

ผู้การ : เอาน่า คากะซัง ยังไงก็อยู่ร่วมกองเรือเดียวกัน รักๆ กันไว้หน่อยก็ดีนะ

คากะ : เรื่องนั้น ถ้าผู้การจะว่ายังไง ฉันก็ว่าตามนั้นล่ะค่ะ

ผู้การ : เฮอะๆ เอาล่ะ ต่อไปเธอล่ะ ฮิบิกิคุง

วีลนุย : ตอนนี้เป็น วีลนุยแล้วค่ะ

ผู้การ : เอ่อ....นั่นสินะ ช่างมันเถอะ ว่าแต่ไม่ไปเที่ยวกับพวกอาคัทสึกิเรอะ?

โมจิสึกิ : นี่ตาลุง กองเรือเรามีชั้นอาคัตสึกิ แค่ ฮิบิกิ ลำเดียวนะ ลำอื่นๆ ตาลุงไม่ได้รับมาประจำการ

ผู้การ : เหมือนฉันว่าฉันเห็นอยู่นะ....วันก่อน

โมจิสึกิ : อา..สามวันก่อน มีผู้การหน้าใหม่กับพวกอาคัทสึกิ มาขอปรึกษาเรื่องซ้อมรบด้วยไง นั่นไม่ใช่เรือของเรานะ

ผู้การ : จริงด้วยเหะ นึกออกแล้ว ขอโทษทีนะ

วีลนุย : ไม่เป็นไรค่ะ ฉันชินกับการอยู่คนเดียวซะแล้ว

ผู้การ : เอาน่า ที่นี่ไม่ใช่สมัยก่อน ตอนนี้เธอไม่ได้อยู่คนเดียวอีกต่อไปแล้วนะ ถึงจะไม่ได้อยู่ชั้นเดียวกันก็เถอะ....เอ้า!!...คนต่อไป

ทามะ : ลาดตระเวนเบา ทามะเนี๊ยว ข้างนอกอากาศเย็นเหมียว

ผู้การ : ....................

โมจิสึกิ : นี่ผู้การ เท่าที่ฉันรู้มานะ คิริชิมะซัง ไม่เคยให้ทามะจังออกไปไหนซักเท่าไหร่ ให้อยู่แต่ในห้องนอน แล้วก็แอบเอาของกินไปให้บ่อยๆ วันนี้ คิริชิมะซัง ต้องออกไปควบคุมพี่สาว เลยมาขอร้องให้ฉันดูแลทามะจังด้วย ฉันก็เลยให้เธอมาอยู่นี่ จะได้ดูแลง่ายหน่อย

ผู้การ : หยั่งกับแอบเลี้ยงลูกแมวไว้เลยเหะ แต่ว่า ในฐานทัพเรือของเราก็ไม่ได้ห้ามเลี้ยงสัตว์อะไรนี่? อ๊ะ เดี๋ยวก่อน นี่เธอเป็นแมวหรือยังไง?

ทามะ : เขาไม่ใช่แมวนะเหมียว

โมจิสึกิ : (หยิบไม้ล่อแมวโบกไปมา) ก็ไม่ใช่แมวจริงๆ นั่นล่ะ ฮุฮุ

ทามะ : เนี๊ยว!! เนี๊ยว!! เนี๊ยว!!

ผู้การ : !!?.....................(ไม่ใช่แมว แล้วสภาพแบบนี้มันตัวอะไรกันฟระ!!?)...........เอาล่ะๆ คนต่อไป

ฮัทสึยูกิ : ฮัตสึยูกิ.....ค่ะ......ฝากตัวด้วย....

ผู้การ : ..........เอ่อ.....เหมือนจะชั้นเดียวกับพวกฟุบุกิ สินะ? ทำไมไม่ออกไปเที่ยวล่ะ

ฮัทสึยูกิ : ........ขี้เกียจ.....

ผู้การ : สั้น ง่าย ได้ใจความ ไม่ต้องอธิบายอีก คนต่อไป

อาราเร่ : อาราเร่ เรือพิฆาตลำสุดท้ายภายใต้โครงการเสริมกำลังกองทัพเรือครั้งที่สอง อยู่ในชั้นอาซาชิโอะ ลำดับสุดท้าย แต่ก็ หลังจากนั้นก็....ชั้นคาเงโร่ ฉันไม่พูด "จ้า" หรอกนะ ฝากตัวด้วย

ผู้การ : อ่า ฝากตัวด้วย (รายนี้พูดเยอะเหะ) ว่าแต่ อาราเร่คุง แล้วไม่ออกไปไหนบ้างเรอะ?

อาราเร่ : ไม่รู้จะไปไหนดี? เลยไม่ไปดีกว่า

ผู้การ : คนสุดท้ายนี่ คุ้นหน้าเหะ เป็นเพื่อนกับโมจิซึกิ สินะ ชื่ออะไรว่า? มุทสึกิ?

โมจิสึกิ : ใช่ซะที่ไหนล่ะ ตาลุง ยาโยย ต่างหากล่ะ ถึงจะอยู่ชั้นเดียวกัน ไม่รู้จักยังพอว่า เรียกชื่อผิด ระวังโดนโกรธเอานา

ผู้การ : ขอโทษที ขอโทษที

ยาโยย : ไม่เป็นไร..ค่ะ...ยาโยย...ไม่โกรธหรอกค่ะ ยาโยย ลำดับสาม ของเรือพิฆาตชั้นมุทสึกิ มุทสึกิ โมจิสึกิ และฉัน ผ่านศึกมาด้วยกันมานับไม่ถ้วน เรื่องออกไปข้างนอก ยังไง ก็ไม่ต้องห่วงฉันหรอกค่ะ

ผู้การ : เอ่อ...ไม่โกรธแน่นะ? ฟังน้ำเสียงแล้ว...ไม่น่าเชื่อเลยเหะ

ยาโยย : เอ๋...? ยาโยยไม่ได้โกรธหรอกนะคะ? ...ขอโทษที่ทำให้รู้สึกแบบนั้นนะคะ

โมจิสึกิ : ถึงจะบอกว่าไม่ต้องห่วงก็เถอะ เพราะยาโยย ไม่ได้ออกไปไหน มันก็เลยลำบากให้ฉันต้องอยู่ดูแลเธอนี่ไง

ผู้การ : มิน่าล่ะ ที่เธอถึงไม่ได้ออกไปไหน นึกว่าจะขี้เกียจออกไปไหนเหมือนคนอื่น

โมจิสึกิ : โฮย...ฉันไม่ได้ขี้เกียจซักหน่อยนะ แค่มีคนที่ต้องดูแลเท่านั้นล่ะ

ผู้การ : ฮ่ะๆๆ ไม่มีอะไรแล้วล่ะ แยกย้ายไปพักผ่อนตามสบายก็แล้วกันนะ

3.เวลา 11.50 น. ห้องทำงานผู้บัญชาการ

ผู้การ : หืม? ใกล้เวลาข้าวเที่ยงแล้วเหะ แต่ว่าไม่มีใครอยู่เลยนี่หว่า

ย้อนเวลาซักนิด

เวลา 07.30 น.

สาวเรือรบ เริ่มทยอยออกไปข้างนอกแล้ว

โอโยโดะ : ความจริงแล้ว เรื่องรายงานนี่ จะให้ดิฉันทำก็ได้นะคะ

ผู้การ : เอาน่า...แค่รายงานหลังการศึกเอง เธอไม่ได้ ไปร่วมศึกนี้ด้วย คงไม่รู้รายละเอียดนักหรอก แค่นี้สบายมาก

โชวไค : เอ่อ...ที่ดิฉันเป็นห่วงจริงๆ คือ กลัวว่า...

ผู้การ : ไม่เป็นไรน่า... ฉันคือ ผู้บัญชาการกองเรือบูรพา ที่สร้างผลงานมานับไม่ถ้วนนา

คิริชิมะ : เฮ้อ~~ ถึงจะพูดอย่างนั้นก็เถอะ แต่ผลงานส่วนใหญ่ เป็นของพวกเราทั้งนั้นล่ะนะ

ฮะจิ : ฮุฮุฮุ ให้ผู้การเขาได้ทำงานบ้างก็ได้ค่ะ ปกติพวกเราก็ทำแทนมาตลอดแล้วนี่คะ

ผู้การ : เอาน่า ไม่เป็นไรก็คือไม่เป็นไร ฉะนั้นไปเที่ยวกันให้สบายเถอะนะสาวๆ

กลับสู่ปัจจุบันเถอะ

ผู้การ : ตอนเช้าก็มีคนปลุก หิวก็มีอาหารเตรียมให้ งานก็มีคนทำให้ เฮ้อ~~ พอไม่มีเลขาซักวันนี่ ลำบากแท้ ไปหาอะไรกินดีกว่า

4. เวลา 11.55 น. โรงอาหาร

ผู้การ : โอ๊ะ? พวกเธอ มีอะไรกันเรอะ?

คากะ : สวัสดีอีกรอบค่ะ ผู้การ มาหาอะไรกินเรอะ ข่าวร้ายหน่อยนะ ร้านมามิยะซัง ปิดล่ะ ร้านอาคาซิซังด้วย

วีลนุย : เมื่อคืนโชวไคซังจะบอกเรื่องนี้ไว้แล้วนะ ว่า ทั้งอาคาซิซัง และมามิยะซัง ปิดร้าน ออกไปเที่ยวด้วย

ผู้การ : อ้าว? แล้วทีนี้จะหาอะไรกินได้ที่ไหนอีกละนี่?

ทามะ : ไม่มีอะไรกินเหรอ เหมียว?

โมจิสึกิ : ก็ทำนองนั้นล่ะ ทามะจัง

อาราเร่ : เอ่อ...ในครัว

ผู้การ : นั่นสินะ ในครัวน่าจะมีอะไรกินได้บ้างล่ะ ทำได้ดีมาก

อาราเร่ : ......จ...จ้า....

ห้องครัว

ผู้การ : เหลืออะไรบ้าง?

คากะ : เนื้อ มันฝรั่ง ต้นหอม ข้าว ไข่ เครื่องปรุงอื่นๆ

ทามะ : ไม่มีปลาเหรอ? เหมียว?

วีลนุย : มีแมคคาเรลกระป๋อง ทานได้หรือเปล่า ทามะจัง?

ทามะ : ปลาอะไรก็ได้หมดล่ะ!! เหมียว!!

โมจิสึกิ : นี่ ยาโยยจัง อยากทานอะไรเป็นพิเศษไหม?

ยาโยย : อะไร..ก็ได้....

โมจิสึกิ : อา...งั้นจะทำเนื้อต้มฝรั่งให้ก็แล้วกัน

ยาโยย : ไม่เอาเนื้อ...กับผัก

โมจิสึ : อ่า..เรื่องมากจริง ก็ได้ ก็ได้ ไม่กินเนื้อ กับผัก สินะ งั้นเป็นข้าวห่อไข่ก็แล้วกัน

ผู้การ : เผื่อฉันด้วยสิ

โมจิสึกิ : โฮย...ทำกินเองสิ

ผู้การ : นี่เธอเป็นห่วงเป็นใยเพื่อนคนนี้เหลือเกินนะ ทีฉันที่เป็นผู้การนี่ไม่ถามซักคำ นี่เธอเป็นเลขาฉันหรือเปล่านี่?

โมจิสึกิ : ก็บอกแล้ว ฉันต้องดูแลยาโยยจัง

ผู้การ : แปลกเสียจริง จอมขี้เกียจตัวแม่อย่างเธอ ดูแลคนอื่นอย่างขยันเกินคาด

โมจิสึกิ : ไม่รู้สิ ฉันเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน เหมือนว่ามันเป็นความรู้สึกอยู่ในส่วนลึกของความทรงจำ ว่าต้องดูแลเธอน่ะ

ผู้การ : .....งั้นเหรอ?...สาวเรือรบนี่ มีอะไรที่ซับซ้อนไม่น้อยเลยเหะ?

เวลาต่อมา...

ผู้การ : โอ๊ะ...ทำอะไรน่ะ?

ฮัตสึยูกิ : ....บะหมี่ถ้วย...ใส่ไข่..ใส่ต้นหอม...

ผู้การ : กินง่ายจังนะ ทางฮิบิ..วีลนุย นี่ก็น่ากินเหะ มันคืออะไร?

วีลนุย : ไพรอสกี้ ค่ะ เป็นขนมปังสอดใส้พื้นเมืองของเอเซียกลาง ยุโรปตะวันออก และก็ รัสเซียค่ะ

ผู้การ : เก่งจริง เวลาสั้นๆ ทำไอ้นี่ได้ด้วย

วีลนุย : คือ แป้งขนมปังน่ะ ฉันเคยให้มามิยะซังเตรียมไว้แล้วค่ะ แค่ทำไส้เพิ่ม แล้วก็เอาไปอบแค่นั้นเอง มีส่วนของผู้การด้วยนะคะ

ผู้การ : ขอบใจนะ...ทางคากะคุงก็หอมน่ากินนะ นิคุจากะ สินะ ว่าแต่ทำเยอะไปหน่อยไหมนี่?

คากะ : ค่ะ ทำเผื่ออาคากิซังไว้ด้วยค่ะ

ผู้การ : ไม่รีบทำไปหน่อยเหรอ? กว่าพวกที่ออกไปข้างนอกจะกลับก็น่าจะตอนเย็นๆ นู้นล่ะ

คากะ : งั้น ผู้การกับคนอื่นๆ ก็ช่วยทานให้หมดด้วยก็แล้วกันค่ะ

ผู้การ : โอ้โหเหะ ขนาดแบ่งของคากะคุงไปแล้ว ยังเหลืออีกเยอะเลย นี่เธอทำเผื่อฉันด้วยหรือว่า ทำเผื่ออาคากิคุงคนเดียวกันนี่?

คากะ : แค่อาคากิซังคนเดียวค่ะ

ผู้การ : อาคากิคุง กินเยอะขนาดนี้เชียวเรอะ?

โมจิสึกิ : พวกเรือบรรทุกเครื่องบินน่ะ ใช้ทรัพยากรดูแลเยอะอยู่นะ ในรายงานของโชวไคก็มีไม่ใช่เหรอ? ดีที่ ฮะจิ ดำเนินการขนส่งทรัพยากรไม่ขาด ไม่งั้นเป็นเรื่องแหงๆ

ผู้การ : อ่า...จริงด้วยเหะ เหมือนจะเคยอ่านผ่านๆ ตานะ ช่างมันเถอะ รีบๆ กินกันเถอะ

5. เวลา 13.35 น. ห้องนั่งเล่น

ผู้การ : โมจิสึกิ!! โมจิสึกิ!! โอ๊ะ? อยู่ที่นี่เองเรอะ

โมจิสึกิ : โฮย....เบาๆ หน่อยสิ ยาโยยจังเพิ่งจะหลับเองนะ กว่าจะกล่อมหลับได้

ผู้การ : โทษที โทษที เด็กๆ นี่ดีจริงเหะ กินอิ่ม บ่ายก็นอน

คากะ : ปกติก็ไม่ได้นอนหรอกค่ะ เวลานี้ เป็นช่วงฝึกภาคบ่าย

ผู้การ : เอ่อ นั่นสินะ แล้วนี่คากะคุงไปไหนมาเรอะ?

คากะ : ก็จะออกไปฝึกซ้อมซักหน่อยค่ะ แต่ที่สนามฝึกปิดปรับปรุง

วีลนุย : ที่สนามฝึกด้วยเหรอคะ นึกว่าจะมีแค่ที่หอพักอย่างเดียว

อาราเร่ : ที่อู่ซ่อมบำรุงก็ด้วย

ผู้การ : ปิดปรับปรุงหมดเรอะ? มิน่าจะ ถึงมารวมตัวที่นี่ตั้งแต่เช้า

คากะ : ค่ะ

โมจิสึกิ : โฮย..ตาลุง เรื่องที่สนามฝึกปิดปรับปรุงนี่ ตาลุงก็สั่งเองไม่ใช่ ไหนๆ ก็ช่วงที่สาวเรือรบออกไปเที่ยว ก็ให้ปรับปรุงสนามฝึก กับฟื้นที่รอบๆ  ก่อนที่พวกสาวๆ จะกลับมาน่ะ

ผู้การ : อ้าว? อืม? เออ จริงด้วยเหะ ช่างเถอะๆ บ่ายๆ หนังท้องตึง หนังตาหย่อนเหะ ขอพักสายตาซักงีบเถอะ

โมจิสึกิ : ช่าย ช่าย นอนกาน ดีกว่าน้า....zzzzZZ

ทามะ : เหมี้ยว~~~....zzzZZZZ

ผู้การ : ฝันดีนะ..สาวๆ ..zzzzZZZZ

อาราเร่ : ...ฝันดี.....จ้า....

คากะ/วีลนุย/ฮัตสึยูกิ : ..........

วีลนุย : ....เหมือนจะลืมอะไรไปนะคะ....

คากะ : ..............

ฮัตสึยูกิ : ...งานของผู้การ......zzzZZZ

6. เวลา 16.10 น. ห้องนั่งเล่น

สาวเรือรบเริ่มทยอยกลับมาแล้ว แต่ผู้การยังหลับอยู่!!

อาคากิ : กองเรือผสมคิโดบุไตรุ่นพิเศษ กลับมาแล้วค่ะ!!

คากะ : ยินดีต้อนรับกลับมาค่ะ อาคากิซัง ไปเที่ยวกันที่ไหนมาคะ?

อาคากิ : ก็ ไปร้านราเมง ซูชิ ฯลฯ (ร้านอาหารล้วน) ร้านที่อร่อยมีเยอะมากเลยล่ะ น่าเสียดายจัง ที่คากะซังไม่ได้ไปด้วย

คากะ : ไม่เป็นไรค่ะ อาคากิซัง สนุกก็ดีแล้วล่ะค่ะ

โชวกากุ : เอ่อ...รุ่นพี่คะ นี่ขนมของฝากค่ะ

คากะ : โมจิ?...ขอบใจนะ...

โชวกากุ : หวา...หวา...รุ่นพี่คากะพูดขอบใจเราด้วย หวา...หวา..

อาคากิ : เอ่อ...อา...น่ากินจัง

คากะ : งั้น....มาทานด้วยกันเถอะค่ะ

ซุยกากุ : นี่รุ่นพี่ ยังจะกินอีกได้เรอะ!! รุ่นพี่อาคากิ นี่กินเก่งเป็นบ้าเลย กินตั้งแต่ร้านแรกยันร้านสุดท้ายเลยล่ะ ฉันไม่ไหวตั้งแต่ร้านแรกช่วงบ่ายแล้ว

โชวกากุ : แต่พี่ไม่ไหวตั้งร้านก่อนสุดท้ายของช่วงเช้าแล้วล่ะจ๊ะ

คากะ : ฮึ... พวกเธอยังอ่อนหัดจริงนะ

อาคากิ : ...คากะซัง

ซุยกากุ : ถ..ถึงจะไม่ได้ออกไปร่วมรบจริงๆ ซักครั้งก็เถอะ พวกเราสองพี่น้องก็ขยันฝึกซ้อมทุกวันนะ!!

คากะ : งั้นเหรอ? พรุ่งนี้ ช่วยแสดงให้ฉันดูหน่อยละกัน ว่าเด็กใหม่จะได้เรื่องหรือเปล่า

ซุยกากุ/โชวกากุ : ...เอ่อ...อา....

อาคากิ : เอาล่ะจ๊ะ ที่เป็นโอกาสแล้วนะ

โชวกากุ : ค....ค่ะ!!

ซุยกากุ : ยังไง ฉันไม่ยอมแพ้ พวกรุ่นพี่หรอกนะ!! ไปดูฝีมือกันตอนนี้เลยก็ได้นะ!!

คากะ : ยังใจร้อนเหมือนเคยนะ ในสงคราม พวกที่ตายก่อน ก็เป็นพวกใจร้อนนี่แหละ

ซุยกากุ : ฉันไม่ตายง่ายๆ หรอกนะ!!

โมจิสึกิ : ฮ้าว~~ จะเป็นจะตายอะไรก็ช่างเถอะ สนามฝึก ปิดปรับปรุงอยู่นะ พรุ่งนี้แน่ะ ถึงจะพร้อมใช้งาน

ซุยกากุ : อะ...อ้าว..งั้นเหรอคะ?

ผู้การ : เอะอะเสียงดังจริง รบกวนคนจะหลับจะนอนเสียจริง มีอะไรกันเรอะ? โอ๊ะ? อาคากิคุง กลับมากันแล้วเรอะ? ไปเที่ยวกันสนุกไหม?

อาคากิ : สนุกมากเลยค่ะ ขอบคุณนะคะผู้การ ที่ให้พวกเราได้ไปเที่ยวข้างนอก ที่เหนื่อยๆ หายเป็นปลิดทิ้งเลยล่ะ

ผู้การ : ฮ่ะๆๆ เอาน่า ทำผลงานออกมาดี ก็ต้องมีรางวัลตอบแทนกันหน่อยล่ะนะ ยังไงศึกหน้าก็ยังต้องเหนื่อยกันอีกเยอะ

อาคากิ/คากะ/โชวกากุ/ซุยกากุ : ค่ะ!!

ฮะจิ/โชวไค/โอโยโดะ : กองเรือ(เลขา) กลับมาแล้วค่ะ!!

ผู้การ : โอ้ กลับมากันแล้วสินะ พอพวกเธอไม่อยู่แล้ว ลำบากจริงเหะ

โชวไค : ว่าแต่ทำไม ผู้การถึงมาอยู่ห้องนั่งเล่นละคะ?

ผู้การ : ทำงานคนเดียวมันเหงาๆ น่ะนะ พวกสาวๆ ที่ไม่ได้ไปเที่ยวก็มารวมตัวอยู่ที่นี่ ก็เลยมาทำงานที่นี่ เอ่อ...ทำงาน....ทำ...งาน

สามสาวแว่นขยับแว่น บรรยากาศโดยรอบตึงเครียดโดยไม่ทราบสาเหตุ

โอโยโดะ : ผู้..การ..คะ..งาน...ล่ะ..คะ...?

ฮะจิ : เป็นถึงผู้บังคับบัญชาแต่ทำตามคำพูดไม่ได้ ผู้อยู่ใต้บังคับบัญชาจะยังเชื่อถือได้อีกเหรอคะ?

โชวไค : นั่นสิ นั่นสิ อย่ามาอ้างนะว่า แก่แล้วขี้ลืม อายุแค่สามสิบกว่าๆ เองนะคะ สุขภาพร่างกายก็แข็งแรง ไม่มีประวัติป่วยอะไรรุนแรง

ผู้การ : เอ่อ....อา....ข...ขอโทษครับ...กระผมขอยอมรับผิดทุกประการครับ...กระผมผิดไปแล้ว ขอประทานอภัยเป็นอย่างสูง ประเดี๋ยว กระผมจะรีบไปทำบัดเดี๋ยวนี้เลยล่ะครับ

วีลนุย : ถ้าเป็นเรื่องรายงาน ฉันกับคากะซัง ช่วยทำให้แล้วล่ะค่ะ คงพอใช้ได้นะคะ?

โอโยโดะ : พวกเธอสองคนไปร่วมรบจริงๆ สินะคะ อืม? ถึงจะเขียนออกมาได้ไม่ค่อยดี แต่ก็ช่วยได้เยอะเลยล่ะค่ะ

ผู้การ : ขอบคุณ ทั้งสองมาก~~~~ รอดแล้ว~~~

โอโยโดะ : แต่...ก็ยังไม่สมบูรณ์ดี ฉะนั้น ช่วยจัดการที่เหลือต่อให้เสร็จ...ด้วย..นะ..คะ~~~~

เกร็ดความรู้

ไว้ต่อคราวหน้า

สปอยตอนต่อไป

Kantai Collection Action & Drama ผู้การกองเรือบูรพา กับ เส้นทางก่อนสู่ "สมรภูมิสุดท้าย" อ๊ะ? ไม่ใช่ตำนานสมเด็จฯ 5 นะ

[ท่านลุงในตำนาน]

Kantai Collection Trivia เกร็ดน่ารู้ ตอนที่ 1

คากะ อาคากิ โชวกากุ ซุยกากุ

** "คากะ" เป็น เรือบรรทุกเครื่องบินมาตรฐานลำดับที่ 1 ชั้น คากะ ชื่อของเธอถูกตั้งชื่อตามจังหวัดคากะ ซึ่งปัจจุบันคือจังหวัดอิชิกะวะ

** "อาคากิ" เป็น เรือบรรทุกเครื่องบินมาตรฐานลำดับที่ 1 ชั้น อาคากิ ชื่อของเธอถูกตั้งตามชื่อภูเขาอาคากิ ปัจจุบันอยู่ในจังหวัดกุนมะ แปลว่า "ปราสาทสีแดง"

** คากะ กับ อาคากิ สังกัดอยู่ในกองเรือบรรทุกเครื่องบินที่ 1 ซึ่งเป็นหน่วยเต็มไปด้วยนักบินฝีมือดีและมีประสบการณ์สูง

** "โชวกากุ" เรือบรรทุกเครื่องบินมาตรฐานลำดับที่ 1 ชั้น โชวกากุ ชื่อของเธอแปลว่า "กระเรียนเหิร"

** "ซุยกากุ" เรือบรรทุกเครื่องบินมาตรฐานลำดับที่ 2 ชั้น  โชวกากุ ชื่อของเธอแปลว่า "กระเรียนมงคล"

** โชวกากุ กับ ซุยกากุ สังกัดอยู่ในกองเรือบรรทุกเครื่องบินที่ 5 ซึ่งเป็นหน่วยที่ตั้งขึ้นมาทีหลัง โดยทั้งตัวเธอสองพี่น้อง เป็นเรือบรรทุกเครื่องบินรุ่นใหม่ล่าสุด ที่เพิ่งสร้างเสร็จ ทั้งนักบิน และเครื่องบินที่ประจำการ ก็เป็นของใหม่ทั้งหมด (ใหม่เสียจน ลูกเรือคากะ หมั่นไส้ เป็นหนึ่งในสาเหตุที่ทำให้ ในเกมส์ คากะไม่ชอบสองพี่น้อง)

** กองเรือผสมคิโดบุไต เป็นชื่อกองเรือที่ไปโจมตีเพิร์ล ฮาเบอร์ ซึ่ง คากะ อาคากิ โชวกากุ และซุยกากุ ได้ร่วมในกองเรือนี้ด้วย

** เนื่องจากในบทพูดแนะนำตัวของซุยกากุ กล่าวถึงว่า "ตราบใดที่ยังมีเครื่องบิน ฉันก็ไม่แพ้หรอกนะ!!" ในประวัติศาสตร์แล้ว เธอเป็นเรือที่ใช้เครื่องบินและนักบินเปลืองมากๆ ลำหนึ่งเลยทีเดียว นอกจากการโจมตีที่เพิร์ล ฮาเบอร์แล้ว ในยุทธนาวีต่อๆ มาจนกระทั่งจมลง เครื่องบินของเธอมักจะถูกฝ่ายศัตรูยิงตกจนหมด

** อาคากิ มีฉายาที่เหล่าผู้เล่นตั้งให้ ในเกมส์ว่า "ควีน ออฟบ๊อคไซร์" เพราะเนื่องจากเธอนั้นได้มาง่าย ในช่วงต้นเกมส์ ตัวเธอเป็นเรือใหญ่ ที่ใช้ทรัพยากรดูแลค่อนข้างเยอะ (กินเยอะ นอนนาน) ทั้งๆ ที่นิสัยของเธอในเกมส์นั้น ค่อนข้างจะดีพอสมควร แต่เมื่อโดนล้อบ่อยๆ จนทีมงานได้เพิ่มนิสัยนี้เข้าเป็นออฟฟิสเชียลไปเสียแล้ว

ที่มาภาพ http://www.pixiv.net/member_illust.php?mode=manga&illust_id=44680418

ฮัทสึยูกิ

** "ฮัทสึยูกิ" เรือพิฆาตลำดับที่ 3 ชั้น ฟุบุกิ ชื่อของเธอ แปลว่า หิมะแรก

** ฮัทสึยูกิ สังกัดอยู่ใน กองเรือพิฆาตที่ 11 ได้ร่วมยุทธนาวีในสงครามโลกครั้งที่สองมากมาย แต่ไม่ค่อยมีผลงานอะไรโดดเด่นนัก ในเกมส์มีนิสัยเป็นฮิคิโคโมริหน่อยๆ ด้วย

ที่มารูป http://www.pixiv.net/member_illust.php?mode=manga&illust_id=44870554

อาราเร่

** "อาราเร่" เรือพิฆาตลำดับที่ 10 ชั้น อาซาชิโอะ ชื่อของเธอแปลว่า ลูกเห็บ

** อาราเร่ สังกัดอยู่ใน กองเรือพิฆาตที่ 18 ทำหน้าที่คุ้มกันเรือใหญ่ๆ ในหลายๆ ยุทธนาวี

** เนื่องจากชื่อเหมือนกับ อาราเร่ ใน ดร.สลัมฯ เธอจึงบอกว่า ไม่พูด "จ้า" ซึ่งเป็นประโยคติดปากของ อาราเร่ แต่สุดท้าย เธอก็หลุดพูดมาบ่อยๆ และไม่ได้เล่นขี้ด้วยนะ

ที่มารูป http://www.pixiv.net/member_illust.php?mode=medium&illust_id=43375244

ทามะ

** "ทามะ" เรือลาดตระเวนเบาลำดับที่ 2 ชั้น คุมะ ชื่อของเธอตั้งตามชื่อแม่น้ำทามะ ในเขตคันโต

** เนื่องจาก ชื่อ ทามะ เป็นชื่อแมวสามัญประจำคนญี่ปุ่น เธอจึงมีนิสัยคล้ายแมว (แต่ไม่ใช่แมว เพราะชื่อเธอมาจากชื่อแม่น้ำ)

** คุมะ ที่เป็นพี่สาวของ ทามะ ก็เป็นชื่อแม่น้ำเช่นกัน ไม่ใช่ หมี

ที่มารูป http://www.pixiv.net/member_illust.php?mode=medium&illust_id=43358849

ยาโยย โมจิสึกิ

** "ยาโยย" เรือพิฆาตลำดับที่ 3 ชั้น มุทสึกิ ชื่อของเธอ แปลว่า "เดือนมีนาคม" ตามปฏิทินจันทรคติ (ไม่ใช้ Yayoi ชายxชาย นะ)

** "โมจิสึกิ เรือพิฆาตลำดับที่ 11 ชั้น มุทสึกิ ชื่อของเธอ แปลว่า "เดือนเพ็ญ"

** ยาโยย และ โมจิสึกิ สังกัดอยู่ในกองเรือพิฆาตที่ 30 ร่วมยุทธนาวีใหญ่ๆ อยู่หลายครั้ง ในฐานะเรือขนส่ง และเรือคุ้มกัน

** ในตอนที่ยาโยยจม ลูกเรือของยาโยย หนีไปติดเกาะ อยู่หลายวัน กว่า ที่โมจิสึกิ และอิโซคาเซะจะมาช่วยเหลือไว้ทีหลัง (เป็นเหตุให้โมจิสึกิ ต้องคอยดูแลยาโยยอยู่ตลอด)

** ยาโยย มีดีไซน์คาแลคเตอร์ และนิสัย เหมือน ยูสึกิ ยูคาริ ในโวลคาลอย และ พาชูลี่ โนวเลช ในโทวโฮวโปรเจค มาก จึงมัก มีแฟนอาร์ตล้อเลียนอยู่บ่อยๆ

http://vocaloid.wikia.com/wiki/Yuzuki_Yukari

http://touhou.wikia.com/wiki/Patchouli_Knowledge

ที่มารูป http://www.pixiv.net/member_illust.php?mode=medium&illust_id=43019268

ฮิบิกิ/วีลนุย

** "ฮิบิกิ" เรือพิฆาตลำดับที่ 2 ชั้น อาคัทสึกิ ชื่อของเธอแปลว่า "เสียงสะท้อน" วีลนุย Верный (Verniy) เป็นภาษารัสเซีย แปลว่า "ศรัทธา"

** ฮิบิกิ สังกัดอยู่ในกองเรือพิฆาตที่ 6 พร้อมกับพี่น้องร่วมชั้น อีก 3 ลำ (แฟนๆ ในไทย เรียกหน่วยนี้ว่า กองเรือป.6 เพราะรูปดีไซน์ออฟฟิสเชียล ของชั้นอาคัทสึกิ ค่อนข้างจะดูเด็กกว่าชั้นอื่นๆ ง่ายๆ โลลิกว่าชาวบ้าน)

** ฮิบิกิ มีฉายาว่า นกฟินิกซ์ เนื่องจาก ตลอดยุทธนาวี ที่เธอเข้าร่วม เธอมักจะได้รับความเสียหายอย่างหนัก เกือบจมหลายครั้ง แต่ก็ยังรอดมาได้กลับมาซ่อมได้ (แต่เพื่อนร่วมชั้นจมหมด) ทั้งอยู่รอดจนจบสงครามอีก ซึ่งเรืออื่นๆ มักจะโดนจมในระหว่างสงครามเสียส่วนใหญ่

** หลังสงครามโลกครั้งที่สอง ฮิบิกิ ถูกส่งมอบให้กับรัสเซีย เป็นค่าชดเชยสงคราม และถูกเปลี่ยนชื่อเป็น วีลนุย (ในเรื่องเธอจึงมีสัญชาติเป็นรัสเซีย แต่สายเลือดญี่ปุ่น)

ที่มารูป http://www.pixiv.net/member_illust.php?mode=manga&illust_id=42110428

ข้อมูลในเกมส์ http://kancolle.wikia.com/wiki/Kancolle_Wiki

ข้อมูลนอกเกมส์ http://en.wikipedia.org/wiki/Main_Page