[Fiction] Pokemon battle league

[ShadowSneak]

"ถ้าพูดถึงโปเกมอนล่ะก็"

"ล่ะก็"

"ก็ต้องนึกถึงโปเกมอนเก่งๆสินะครับ"

"ครับ ผมว่าตัวเก่งๆก็มีเยอะเลยนะครับ"

"ออ ครับแต่ผมชอบกอนเบ้น่ะครับ"

"จะบ้าเหรอครับคุณจะกลายเป็นคาบิก้อนอยู่แล้ว"

"ออ เหรอครับสงสัยผมจะอ้วนไป หนัก300กิโลเองนิครับ"

"น่ะ..นั้นมันโกโลเนียชัดๆ"

ไดอา / เพิร์ล มาเอง!!!!!

ดีขึ้นมามากทีเดียวครับ แต่ยังต้องปรับปรุงเรื่องตัวสะกด/ความคิดของตัวละครนะ

ยกตัวอ่างเช่น ปย.นี้

"อะไรน่ะ นั้นเสียงใคร"

ควรใช้คำว่า นั่น จะฟังดูดีกว่านะครับ

และปย.นี้

"ส่งลิซาด้อนออกมาสู้งั้นเหรอต้องมีแผนอะไรแน่ๆ"เสียงไรโอคิดในใจอย่างน่าสงสัย

ถ้าเป็นผมนะ ผมจะเปลี่ยนประโยคให้เป็นแบบนี้

"ลิซาด้อนงั้นรึ...ต้องมีแผนอะไรแน่ๆ..."ไรโอคิดขึ้นมาอย่างเงียบๆ

ประโยคไหนที่เป็นความคิดของตัวละคร ควรที่จะใช้รูปแบบให้แตกต่างไปจากคำพูดปกตินะครับ เพื่อความสะดวกของผู้อ่าน

อ้อ ถ้าท่านแย้งผมว่า ทีในนิยายแปลอย่างแฮรรี่พ็อตเตอร์ ยังไม่ทำตัวเอียงเลย ผมก้้อจะตอบว่า นั่นมันนิยายเล่ม แต่นี่มันฟิคเฟ้ย!!! เพราะ อ่านในเว็ป กับอ่านผ่านกระดาษ ท่านก็คงทราบอยู่แล้วนะครับว่า อันไหนอ่านง่ายสบายตากว่ากัน

ก็พัฒนาฝีมือเรื่อยๆนะครับผม คนเราไม่มีใครเก่งมาแต่เกิด ^^

ป.ล.ท่านอยู่ป.5 แต่งได้ขนาดนี้ก้อเยี่ยมแล้วครับผม ผมอยู่ม.4 ยังไม่มีความคิดจะแต่งอะไรเลย เหอๆๆ

[bell]

ขอบคุณครับพอดีพิมผิดครับ  แฮะๆแล้วเรื่องตัวเอียงเดี๋ยวจะปรับในอีกตอนนะครับ

ป.ล.ไม่ต้องเรียกท่านหรอกครับ

[Kimur@]

ตามมาอ่านตอนล่าสุดแล้วนะครับ ฝีมือยังคงที่อยู่ สู้ๆต่อไปนะครับ ^^"

ปล.แฮร์รี่พอตเตอร์ เขาสามารถบรรยายความนึกคิดของตัวละคร ไปพร้อมกับการกระทำได้เลยน่ะครับ ซึ่งตรงนี้ถือเป็นศาสตร์ระดับสูงเลยละ ^^"

คำพูดในใจของเรื่องแฮร์รี่พอตเตอร์ เท่าที่ผมอ่านมา จึงไม่มีปรากฏครับ ยกเว้นแฮร์รี่อ่านจิตใจของงูออก อันนั้นถึงขึ้นเป็นตัวอักษรเอียง รวมถึงตัวหนาเช่นเดียวกัน

[bell]

หมู่นี้ไม่ค่อยมีเวลาผมของดก่อนนะครับ (ไม่อยากแต่งชั่วขณะ)

[bell]

มาแล้วครับมาแล้วพอดีเบื่อๆเลยมาแต่งซักตอน

______________________________________________________________________________________________

                                                 ตอนที่7:ชายปริศนาและองกรณ์DK

"ฉันชื่อ จิน  เป็นโปเกมอนเทรนเนอร์แห่งองกรณ์DK"เสียงชายหนุ่มนามจิม พูดออกมา

"รึ...หรือว่า แกเป็นคนจับตัวด.ร.ไป เอาตัว ด.ร.คืนมานะ"เสียงไรโอพูดออกมาพร้อมขว้างบอลออกไป

"ซานีโกะ(Corsola)ใช้รเบิดตัวเอง(Explosion)เลย"เสียงไรโอพูดออกมาด้วยความแค้น และกำมือแบบแน่นๆ

"อย่าวู่วามสิ เด็กน้อยค่อยๆคุยกันก็ได้"เสียงออกมาท่ามกลางควันจากการระเบิด

"แก๊งDKไม่แพ้มุขตื้นๆหรอก"เสียงของจินพูดออกมา

"เดโอคิซิส(Deoxys)ไซโครบูท(Psycho Boost)"เสียงจินพูดออกมาพร้อมขว้างบอลและชี้ไปทางไรโอ

ตู้มๆโครมคร้าม

"ไปกันเถอะเดโอคิซิส"เสียงจินพูดพร้อมเดินจากไปอย่างเงียบๆ

"ทะ..ที่นี่ที่ไหนน่ะ ฉันมาอยู่ที่นี้ได้ยังไง"เสียงไรโอลืมตาขึ้นมาพร้อมพึมพำ

"อ่าว! ตื้นแล้วเหรอจ๊ะหนู  โอตาๆ"เสียงพยาบาลจอยพูดออกมาในขณะที่ กำลังกำลังแปะปาสเตอร์ให้โอตาจิ

"มิมิกะล่ะๆ เพื่อนผมอยู่ไหนหรอครับคุณจอย"ไรโอลุกขึ้นนั้งพร้อมมองซ้ายขวาๆ

"ไม่เห็นนิจ๊ะ หน่วยกู้ภัยไปก็เห็นแต่หนูคนเดียวนิ"เดี๋ยวพยาบาลจอยออกมาพร้อมเอามือแตะคางตัวเอง

"แย่แล้ว แย่แล้วครับคุณจอยมีคนบุกเข้ามาในPCครับ(Pokemon center)"เสียงยามดังขึ้นพร้อมวิ่งเตลิดออกมา

"วะ..วะไงนะ ผมไปจัดการมันเอง โอ๊ย!"เสียงไรโอออกมาพร้อมลุกจากเตียงแต่ขาเขายังเจ็บอยู่

"ไม่ได้นะจ๊ะ ขาเธอยังเจ็บอยู่นะ"เสียงพยาบาลจอยพูดออกมาพร้อมพากลับไปนั้งแบบเดิม

"หึ หึ มาอยู่ที่นี้เองเหรอเด็กน้อย" เสียงชายหนุ่มจินพูดออกมา

"นะ..นี่แกรู้ที่อยู่ของฉันได้ยังไง"เสียงไรโอพูดออกมา

"ก็เจ้ามิมิกะไงล่ะ ชั้นให้มันเอาเมตามอนออกมา เพื่อแปลงเป็นGPSไงล่ะ"

"มิ..มิมิกะ ปลอดภัยใช่ไหม"เสียงไรโอพูดออกมาพร้อมเดินไปหยิบบอลด้วยไม้เข้า ช่วยพยุง

"ถ้าอยากรู้อ่านจดหมายนี่สิ"เสียงจินพูดออกมาพร้อมยื่นจดหมายให้พยาบาลจอย

ตู้มๆๆ

"แค่กๆ สโม๊กบอล(smock ball)งั้นเหรอ"เสียงยามพูดออกมา

"ว.1 เรียก ว.5 ได้ยินแล้วตอบด้วย ให้ทุกหน่วยสกัดจับคนแปลกหน้าด้วยนะ"เสียงยามพูดออกมา พร้อมเขวี้ยงบอลออกมา

"โอซึบาเมะ(Swellow)บินตามหาเจ้านั่นกัน"เสียงยามพูดออกมา พร้อมกับกระโดดขึ้นโอซึบาเมะ

"เอ๊ะ! จริงสิจดหมาย [จงมาที่ภูเขาโอซึขิมิคนเดียว เวลา10.00น. วัน ไคริกิ เดือน โซนาส  ปี คาบิก้อน ] เอ๊ะ! พรุ่งนี้นิ"ไรโออ่านจบพร้อมกับใส่เครื่องแบบขงการเดินทางและขึ้นขี่แกลล๊อปไปเพราะขายังเจ็บอยู่

10.00น.~~

"มาแล้วเร๊อะเด็กน้อย"เสียงจินพูดออกมาพร้อมให้ไคริกี้จับมิมิกะเอาไว้

"ปล่อยมิมิกะออกมานะ"เสียงไรโอพูดขึ้น

"คงต้องขอแรกกับ รางวัลโปเกมอนลีก นั้นน่ะนะ"เสียงจินพูดออกมาพร้อมยิ้มนิดๆ

"ก็ได้แต่แกต้องปล่อยมิมิกะนะ"เสียงไรโอดังออกมาพร้อมถอดสร้อยที่ใส่รางวัลไว้ออก(รางวัลเป็นเข็มกลัด)

"อย่านะไรโอ อย่าเอารางวัลสำคัญมาแลกกับตัวฉันเลยหนีไปเถอะไรโอ"เสียงมิมิกะพูดออกมา

"ไม่! ฉันกับเธอถ้าจะตายก็ต้องตายด้วยกัน"เสียงไรโอพูดออกมาพร้อมขี้แกลล๊อปออกไป

"ใจกล้าดีนี้ไอหนู"เสียงจินดังออกมาพร้อมแบมือรับเข็มกลัด

"ปล่อยตัวได้"เสียงจินพูดออกมา

TO BE CONTINUED...

________________________________________________________________________________________________

ทั้ง2จะเป็นอย่างไรแล้ว องกรณ์DKย่อมาจากอะไรดูเฉลยได้ตอนหน้าครับ

________________________________________________________________________________________________

"สวัสดีครับ พวกผมไดมอนและเพิลครับ"

"ถ้าพูดถึงโปเกมอนละก็"

"ละก็"

"ก็ต้องนึกถึงโปเกมอนที่ใช้ประกวดสินะครับ"

"ครับมีมากมายเลยเช่น โรสเร้ด  มิโรคารอส มูม่า เนียวรุมม่า ขนมเค้ก(ชื่อเล่นของโปเกมอน)"

"จะบ้าเหรอครับนั้นมันขนมเค้กของกินไม่ใช่เหรอครับ เหรอว่ามันคือขนมเค้กที่เป็นโปเกมอน"

"ใช่แล้วครับโปเกมอน"

"เจ้าตัวนั้นนะเหรอครับ อ้วกๆ"

จบ

________________________________________________________________________________________________

เจ้าตัวนั้นก็คือ ลองคิดดูเองละกันครับมันน่าเกลียดๆอ่าครับ

[ดช.เค้ก ไม้เอกสามตัว]

- -) ตัดเรื่องได้รวดเร็วและกระชับ จนตามไม่ทัน

- -) จิน ช่างเทพ มีดิโอคิซิส ด้วยโฮก สุดยอดจริง ๆ

- -) ทำไมไม่เห็นอธิบาย ว่า ซานิโกะ ระเบิดตัวเองเสร็จแล้วเกิดอะไรขึ้น

- -) และ ซานิโกะ น่ารักผมชอบ 5 555*

[bell]

                                                   ตอนที่8:ผองเพื่อนของไรโอ

มิมิกะขึ้นขี่แกลล๊อปส่วนไรโอก็เสียรางวัลไปและตอนนี้ก็ผ่านมา3ช.ม.แล้วทั้งคู่อยู่ที่ป่าอุบาเมะ ขณะนี้ไรโอกำลังขี่ลิซาด้อน(Charizard)

(ไปแลกกับด.ร.มา)ไปหาเบอร์รี่

"ไรโอฉันไม่น่าเป็นตัวถ่วงนายเลย ทั้งๆที่นายขนะการแข่งโปเกมอนลีกแล้วแท้ๆแต่กลับต้องเอามันมาแลกกับคนอย่างฉัน"

มิมิกะพึมพำออกมาพร้อมร้องให้และเข่าคุกพื้น

"เอ๊ะ! นั้นมันหางของยาดงนิ๊"เสียงมิมิกะพูดขึ้นพร้อมเดินไปหาอย่างช้าๆ

"อ๊ะ! ช่วยด้วย อุ๊บ!ช่วยด้วย~"เสียงมิมิกะดังลั้นป่าพร้อมมีชายคนหนึ่งออกมาปิดปาก

1นาทีผ่านไป~

"มิมิกะชั้นเก็บผลลัมได้ตั้ง3ลูกแน๊ะมาดูนี้สิ"เสียงไรโอขี่ลิซาด้อนออกมาจากทุ่งผลไม้(ส่วนหนึ่งในป่า[ไม่มีในของจริง])

"อ่าว มิมิกะหายไปไหนซะล๊ะ คิดจะเล่นซ่อนหาละสิ จ๊ะเอ๋ อ่าวมิมิกะ ตุ๊บ"เสียงไรโอออกมาอย่างน่าสงสัยและทำผลไม้ตก

"อ่าวนี้มีจดหมายทิ้งไว้อีกแล้วแต่ไหนมันเป็นลายเคียตาปี้หะเนี้ย"ไรโอทำท่าทางบ๋องๆเมื่อเหนจดหมาลายเคียเตอปี้(ไม่มีอยู่จริง)

ข้อความในจดหมาย โอ่ๆลัลน้องท้องร้องจริงๆ เฮ้ยไม่ใช่ละ สวัสดีไอหนูหน่อยจดหมายฉบับนี้ฉันเอาทิ้งไว้ ถ้าอยากได้เพื่อนคืนเจ้าต้องมาที่เกาะMiragiซะ

ณ เกาะMirage

"ก๊าซๆ ฮิโกะๆ ม๊อๆ ไซ้ต้า"เสียงโปเกมอนชุกชุม

"ใกล้จะถึงเวลาแล้วสินะ จิราชิ(Jirachi)"เสียงชายคนหนึ่งพูดออกมา

ณ โบราณสถานแห่งหมู่เกาะทั้ง7

"ไปกันเถอะไรโคว(Raikou)"เสียงหญิงคนหนึ่งดังออกมา

ณ เกาะ2

"รีบไปกันเถอะ เดโอคิซิส(Deoxys)"เสียงจินดังออกมา

ณ  ฐานแก๊งร๊อกเก็ตในเมืองทามามุชิ

ตุ้มๆ

"Rocket one เรียก Rocket six ได้ยินแล้วตอบด้วย มีผู้บุกรุกมา3คนรีบส่งกำลังเสริมมาด้วย อ๊าก ครืดๆ"

เสียงคนในแก๊ง Rocket พูดออกมาทางพ๊อกเก็ตเกีย

"ก๊าก555 พวกแก๊งร๊อกเก็ตไม่เห็นเก่งอย่างที่เป็นข่าวเลย555"เสียง1ใน3คนนั้นกำลังหัวเราะอยู่ขณะใช้โปเกมอนไฟฟ้า(ชาย)

"เฮ้อ! เหนื่อยจัง รีบไปกันเถอะ"1ใน3พูดออกมาพร้อมถอนหายใจ(ชาย)

"ไม่เอาน่าเข้มแข็งหน่อยซิมิสึกิ ขนาดเราเป็นผู้หญิงนะเนี่ย"เสียงผู้หญิงคนหนึ่งดังออกมา

ณ เกาะสามเหลี่ยม

"ชิ อืดนักเหรอเจ้าเดโอคิซิสตัวที่2 ช่วยไม่ได้แล้วน่ะ ไปเลยปาร์คบอล(Park ball) สำเร็จแล้วสินะฮึๆคิดถูกแล้วที่ให้จินไปขโมยมารีบไปดีกว่า"เสียงชายคนหนึ่งดังขึ้น

10นาทีผ่านมา~~

"ว้าวคุณตาขับเรือเร็วจังครับแถมยังรักษาแผลให้ผมอีกคุณตานี้สุดยอดจริงๆเลย"เสียงไรโอดังออกมาจากเรือลำหนึ่ง

ณ  เกาะMirage

"มากันครบแล้วสินะ6ขุนพลDK"เสียงชายร่างยักษ์พูดออกมา

"ผู้ใช้สายฟ้า มินนี่และแจ๊ค ผู้ใช้เอสเปอร์ จิน  คิเมร่า  ไม่มีสังกัด มิซึกิ ผู้ใช้พิษ เมโกะ"เยงชายร่างยักษ์พูดออกมา

"ถึงแล้วสินะ เกาะ Miragi"เสียงไรโอพูดออกมา

TO  BE  CONTINUED...

______________________________________________________________________________________________

                                                                ตัวอย่างตอนต่อไป

6ขุนพลแห่งองกรณ์DKและหัวหน้าขององกรณ์คิดจะทำอะไรกันแน่และพวกเขารู้จักกับไรโอจริงเหรอพบคำตอบได้ในตอนหน้าครับ

______________________________________________________________________________________________

วันนี้ไดมอนและเพิร์ลไปเที่ยวเราจึงขอให้รูบี้มาแทน

"ดีครับผมรูบี้ครับวันนี้ผมจะมาบอกวิธีประกวดให้เก่งนะครับ"

1.ให้กินโปล๊อกทุกวัน

2.พยายามปั่นให้ได้เก่งๆ

3.แนะนำ oran berry ครับ

4.พาโปเกมอนไปแปลงขนด้วยนะ

______________________________________________________________________________________________

ไม่ใช่ความคิดผมนะนั้นมันของรูบี้(ฮา)  มีอะไรติชมได้นะครับ

[ลูคุงไม่ถึกนะ]

ระวังเรื่องคำผิดนิดนึงนะครับ~ เพราะนี่มันฟิก มิใช่ในเอมหรือแชทบ็อกส์ เพราะเดี๋ยวคนอ่านจะงงงวยได้ + - +

แล้วก็... ประโยคๆ นึง ไม่จำเป็นต้องยาวเป็นพืดก็ได้ครับ ควรจะแบ่งเว้นวรรคบรรทัดเอาไว้บ้าง เพราะเวลาอ่าน มันจะทำให้คนอ่านอ่านกันเป็นพรืดๆเหมือนคนพูด เช่น

"นี่น้องช่วยไปเอาน้ำมาให้ผมทีสิอ้าวที่รักกลับมาแล้วหรอมานั่งสิเดี๋ยวคนใช้จะเอาน้ำมาให้" เขาพูด

กับ~!

"นี่น้อง ช่วยไปเอาน้ำมาให้หน่อยสิ" ชายที่ดูมีฐานะคนหนึ่งสั่งคนรับใช้ของเขาให้ไปรินน้ำมาให้

สาวใช้จึงรีบดิ่งเข้าไปในครัวอย่างรวดเร็ว

"เอี๊ยด~!"

เสียงประตูหน้าบ้านดังขึ้น แล้วหญิงวัยกลางคนคนหนึ่งก็เดินเข้ามาด้วยท่าทีเซ็กซี่พอดู

"อ้าว กลับมาแล้วหรอที่รัก มานั่งสิ เดี๋ยวคนใช้จะเอาน้ำมาให้" ชายหนุ่มเชื้อเชฺิญ และหญิงคนนั้นก็มิได้ปฎิเสธอะไร เธอจึงนั่งลงอย่างช้าๆด้วยความระมัดระวัง

เห็นไหมครับ การเว้นช่วงประโยคเป็นสิ่งสำคัญมากเลยน้า (อันนี้ผมแค่แต่งขึ้นนะ อย่าซีเรียส ของท่านไม่ถึงขนาดข้างบนนี้หรอก - -)

เอาล่ะครับ สู้วๆ จงเป็นนักแต่งฟิกที่ดีให้ได้~!

*กลับไปแต่งฟิกตัวเองต่อ*

ปล.คำผิด[Eng อย่างเดียวนะครับ เพราะภาษาไทยท่านผิดระนาวเลย - -*]

1.Charizard

2.Mirage

3.Oran Berry

ปล.2 ที่บอกว่า ไม่มีจริง ไม่ต้องใส่ก็ได้ครับ เพราะนี่มันคือฟิก ใครๆก็รู้ว่าอะไรก็เกิดขึ้นได้ อีกอย่าง รายละเอียดเล็กๆบางอย่างที่ไม่มีจริงในเกมส์ ยิ่งไม่ต้องระบุเลย เพราะคนที่มาอ่านบางท่านไม่ได้เล่นเกมส์โปเกม่อนครับ - -

อุ๊ย แรงแต่บายเลยเรา - -"

[bell]

                                                            ตอนที่9:Mirage เกาะแห่งปาฏิหาร

"ฮึ๊บ"เสียงไรโอกระโดดมาขี่ลิซาด้อน(Charizard)

"โซนัสซะ มิมิ ก๊าซ~"เสียงพวกโปเกมอนร้องลั่นไปทั่วเกาะ

"ยินดีต้อนรับ ไรโอคุง"ชายหนุ่มคนหนึ่งพูดออกมาพร้อมแบมือเช๊คแฮนกับไรโอ

"หน๊อย! กรอดมิมิกะๆอยู่ไหนบอกมา"เสียงไรโอดังขึ้นมา พวกโปเกมอนต่างวิ่งหนีเพราะตกใจ

"ตามมาสิ"เสียงชายคนนั้นดังขึ้นพร้อมกับยิ้มอย่างสยอง

10นาทีต่อมา

"ถึงแล้วละ"เสียงชายคนนั้นพูดขึ้น

"ห..หกคนเชียวเหรอเราคนเดียวต้านไม่อยู่แน่เลย อ๊ะ! มิมิกะนี้ หนอยพวกแก"ไรโอคิในใจอย่างเคร่งเครียด

"เอาตัวลงมาสิ ปิ๊กะจู(Pikachu)"เสียงชายคนหนึ่งเรียกปิ๊กะจูของเขาออกมา เพื่อให้ไปเอามิๆกะลงมาจากต้นไม้

"ดีละจงหวะนี้แหละไปเลย ฟูชิกิบานะ(Venusaur) โซล่าบีม(Solabeam)"เสียงไรโอดังขึ้น

"หึๆๆๆห้าๆๆๆ เจ้าเด็กน้อยคิดจะตุกติกั้นเหรอ"เสียงหญิงคนหนึ่งพูดออกมา

"พ...โพรเท็ด(Protect) ม...ไม่นะ"เสียงไรโอพูดออกมาเบาๆ พร้อมกับโดนเข็มของท่าหนามพิษเข้า(Toixc spilk)

"เอาตัวมันไป"เสียงชายร่างยักษ๋พูดออกมา

"ม..มิ..มิ..ก...กะ..."เสียงไรโอพูดออกมาพร้อมกับหลับตาลงอย่างช้าๆ

"สวัสดีไอหนู"คุณตาภาพไซเบอร์พูดออกมา

"ตาเป็นใครเหรอครับ"ไรโอที่ลอยอยู่ในความมืดในจิตใจพูดออกมา

"เรียกตาได้ไง ต้องเรียกพี่สิ"เสียงคุณตาไซเบอร์โวยวายขึ้นมา

"ครับๆ ว่าแต่มีเรื่องอะไรเหรอครับ"เสียงไรโอพูดออกมา

"ข้ามีของสิ่งหนึ่ง เจ้าพอสนใจไหมล่ะ  ลงมาสิ"เสียงตาคนนั้นพูดออกมา

"แต่ขาผม"เสียงไรโอพูดออกมาอย่างเสียวๆ

"ที่นี้คนที่ขาไม่ดีหรือขาหักเข้ามา ก็หายทุกคนนั้นแหละ เราะนี้คือโลกแห่งฮาปินัส ที่ใครเจ็บก็หายไงล่ะ"เสียงตาคนนั้นอธิบายเรื่องราวขอโลกแห่งนี้

"งั้นหรือครับ ถ...ถ้างั้น ย๊าก"เสียงไรโอเอาเท้าลงมาอย่างเสียวๆ

"ฮึบ กะแด๋วๆ เย้ๆไม่เจ็บแล้ว ขอบคุณครับคุณตา"เสียงไรโอยิ้มอย่างดีใจและมองไปหาคุณตา

"ที่นี้แหละ ประตูมิติ มันจะทำให้เจ้ากลับไปที่บ้านโดยปลอดภัย เพราะตอนนี้เจ้าอยู่ในมือองกรณ์PK ไงล่ะ ถ้าเจ้าอยากกลับล่ะก็ตอนที่เจ้าตื่น เจ้าจงรีบไปหามิมิกะเพื่อนเจ้าที่ถูกจับไว้ แล้วจากนั้นเจ้าก็รีบมาที่ป่าPL(Pack lotom) และไปที่ต้นไม้1,000ปี จะมีประตูแดดงและฟ้า ให้เข้าประตูฟ้านะเข้าใจไหม ห้ามเข้าประตูแดงเป็นอันขาด"เสียงตาแก่อธิบายอย่างยาวนาน และก็เริ่มคอแห้ง

"ครบ ok ครับ"เสียงรโอพูออกมา

วู้ม~

"เอ๊ะ! เราตื่นแล้วหรือนี้ดีละเริ่มแผนได้"เสียงไรโอพูดออกมา

ณ  ที่คุมขัง

"อ๊ะยามนี้ แย่ล่ะถ้าเข้าไปตรงๆก็ต้องเจอยามแน่ๆเลยดีละ ไปเลย ฟูชิกิบานะ(Venusaur) ใช้ผงนินทรา(Sleep powder)เลย"เสียงไรโอสั่งใช้ท่าของฟูชิกิบานะ

"ดีละ ไปเอากุญแกดีกว่า แกร๊งๆ มิมิกะๆตื้นสิ"เสียงไรโอพูดขึ้นมพร้อมเขย่าตัวมิมิกะขึ้น

TO BE CONTINUED...

______________________________________________________________________________________________

มิมิจะเป็นอะไรหรือไม่ติดตามตอนหน้าครับ

______________________________________________________________________________________________

เพิร์ล:ถ้าพูดถึงโปเกมอนล่ะก็

ไดอา:ละก็

เพิร์ล:ก็ต้องนึกถึงการซื้อคู่มือเกมส์สินะครับ

ไดอา:ครับตอนนี้ผมมีทุกภาคแล้วละครับยกเว้นแต่ภาคแฮ๊กล่ะครับ

เพิร์ล:จะบ้าเหรอครับ ผั๊ว ภาคแฮ๊กจะมีหนังสือได้ไงล่ะครับ

ไดอา:อ๋อที่ ร.ร.ผมเรียกภาคredว่าภาคแฮ๊กน่ะครับ

เพิร์ล:อ...อะไรนะครับ

_____________________________________________________________________________________________

อาจสั้นไปนิดนะครับติชมไนครับ

[ดช.เค้ก ไม้เอกสามตัว]

ยังคงไม่มีคำอธิบายต่อไป >< ตัดฉากได้เร็วตามเคย แต่ก็สนุกดีครับ

รอตอนต่อไป ลองฝึกอธิบายสิ่งรอบข้างดูสิครับ

อย่างเช่น

"ฮึ๊บ"เสียงไรโอกระโดดมาขี่ลิซาด้อน(Charizard)

ให้เป็น

" ฮึ๊บ บ  " ไรโอกระโดดขึ้นจากพื้นดิน ไปที่แผ่นหลังของลิซาด้อน " ไปเลย ย " เสียงไรโอท่าทางเร่งรีบสั่งลิซาด้อนให้บินขึ้นไปบนท้องฟ้าอันกว้างใหญ่ ก่อนจะ บอกทางให้กับลิซาด้อน ถึงจุดหมายที่กำลังจะไป ....

คือประมาณว่าต้องมีอธิบายด้วยอ่าครับ พอพูดจบก็ต้องอธิบายว่าทำอะไรต่อไป ก่อนแล้วค่อยตัดเข้าอีกฉาก รับรองครับสนุกกว่านี้แน่นอน

[OuriOuri Muto]

ก็ดีน๊ะครับ

สนุกมาก

[bell]

อัพต่อๆ หลังไม่ได้แต่ง มานาน(มากๆ)เนื่องจาก (ติดเกมส์) - -*

                                                     ตอนที่10:ต่อสู้กับทีมDK No.1

"ฮ้า..ฮ้า.ฮ้า เจ้าเด็กน้อย ติดกับดักพวกข้าจนได้"เสียงชายชุดดำตัวอักษรDKกลางอกพูดออกมาและหัวเราะเยาะไรโออย่างสนุกสนาน

"แกเป็นใคร! แกทำอะไรกับมิมิกะ บอกมาเดี๋ยวนี้นะ"ไรโอพูดด้วยความแค้น พร้อมใช้หมัดชกไปที่หน้าเขา

"อย่าวู่วามสิเด็กน้อย"ชายผู้นี้รับหมัดอย่างแน้วแน่

"หน๊อย! แกนะแก ไปตายซะเถอะ ไปเลย โปเกมอนที่เก่งที่สุดของชั้น ย๊าก"ไรโอร้องให้ด้วบความแค้นแล้วส่งโปเกมอนออกมา1ตัว

"กระจอกน่า ไปเลย เอพัม(Aipom) ใช้ แฟ็กเอาท์(Fake out) เลย"เสียงชายคนนั้นเรียกโปเกมอนออกมา พร้อมสั่งให้โปเกมอนใช้ท่า

"ไม่ได้ผลหรอกน่า เมตากรอส(Metagoos) ใช้ โพลเท็ด(Protect) เลย"ไรโอสั่งให้เตาครอสใช้โพลเท็ดทำให้การโจมตีของชายคนนั้นไม่ได้ผล

"ครืดๆ..แกไปอยู่ที่ไหนน่ะ นิ๊ค บอสบ่นใหญ่แล้วนะ รีบมารวมตัวเลย"เสียงคนๆหนึ่งออกมาจากโปเกเกียร์

"รับทราบ จะไปเดี๋ยวนี้แหละ"ชายคนนั้นตอบกลับไปทางโปเกเกียร์

"ไว้วันหลังชั้นจะมาใหม่ ฝากไว้ก่อนเถอะ"เสียงชายคนนั้นพูดออกมาพร้อมขี่ แอร์มูโด้(Skamory) ออกไป

"ดีล่ะตอนนี้มันไปแล้ว ต้องรีบช่วยมิมิกะซะแล้ว"พอพูดจบไรโอก็อุ้มมิมิกะขึ้นมาและรีบวิ่งไปที่ต้นไม่1,000ปี

"ถ้าเจ้าอยากกลับล่ะก็ตอนที่เจ้าตื่น เจ้าจงรีบไปหามิมิกะเพื่อนเจ้าที่ถูกจับไว้ แล้วจากนั้นเจ้าก็รีบมาที่ป่าPL(Pack lotom) และไปที่ต้นไม้1,000ปี จะมีประตูแดดงและฟ้า ให้เข้าประตูฟ้านะเข้าใจไหม ห้ามเข้าประตูแดงเป็นอันขาด"ไรโอพยายามนึกถึงคำที่คุณตาพูด

"อ๊ะ! เจอซะที เข้าประตูฟ้าสินะ ฮึ้บ" ไรโอเห็นประตูสีฟ้าพร้อมกระโจมเข้าไป

"เย้! ถึงบ้านซักที เอ๊ะ "ไรโอทำท่าดีใจและลองมองซ้ายมองขวา

"เฮ้ยไอตาบ้า บอกให้เข้าประตูสีฟ้าโผล่มากลางอากาศเลยเหรอ อ๊าก!"ไรโอนินทราตาแก่คนนั้นพร้อมล่วงลงไปสู่พื้น

"หาว~ นี้เราตื่นแล้วเหรอนี้ เฮ้ย อ๊าก"มิมิกะตื่นขขึ้นมา และมองลงไปพบว่ากำลังดิ่งพสุธาอยู่ก็เลยตกใจมาก

"งี่เง่า งี่เง่า เสียงกาตัวหนึ่งร้องออกมา

"โอ๊ย เจ็บเหมือนกันนะเนี้ย"มิมิกะพูดออกมา

"แล้วจู่ๆเราไปอยู่กลางอากาศกับหมอนั้นได้ไงนะ"มิมิกะคิดในใจเนื่องในความสงสัย

---

ตัวอย่างตอนต่อไป

ไรโอและมิมิกะได้เดินทางไปจับทันเดอร์สโปเกมอนในตำนานในโรงงานไฟฟ้าร้าง

---

คุยกับN

bell:เอ่อไม่ทราบว่าคุณมีแฟนรึยังครับ

N:ออมีเยอะเลยครับ

bell:คุณเจ้าชู้เหรอครับ

N:ครับมีตั้ง6ตัวเอง

bell:ตัว??

N:อยากรู้ชื่อแฟนผมไหมครับ

bell:อยากครับ

N:แฟนผมมี พาจิริส พจจามะ มิจูมารุ ปิ๊จู ปิ๊ปปี้ และ เบล ครับ

bell:คงไม่หมายถึงผมหรอกนะครับ

N:อย่างคุณคนละชั้นเลยครับ

bell:- -*

---

ขออภัยด้วยครับด้วยความสั้น(มากๆๆๆๆ)ขออภัยอย่างสูงครับ

[bell]

สวัสดีครับวันนี้ผมมาอัพเพิ่มนะครับตอนนี้รับรองไม่สั้นแบบตอนที่แล้วแน่นอนครับ

---

                                    ตอนที่11:ทันเดอร์ส์นกไฟฟ้าในตำนาน กับ สายสัมพันธุ์แห่งมิตรภาพ

"โอ๊ย....นี้เราตกมาจากที่สูงเท่าไหร่เนี้ย ปวดหลังไปหมดเลย " ไรโอตื่นขึ้นมา พร้อมพึมพำสารพัด ในขณะนั้นเราก็หันซ้าย หันขวา

"นี่ๆ ไรโอทำไมพวกเราถึงไปอยู่บนอากาศได้ละ แล้วขาเธอหายดีแล้วเหรอ"มิมิกะถามไรโอเกี่ยวกับเรื่องเมื่อกี้ พร้อมกับถามด้วยความเป็นห่วง

"เอาน่า...เรื่องมันยาวน่ะ เอาเป็นว่าตอนนี้พวกเราต้องรีบหารังของพวกองกรณ์DKให้เจอแล้วหล่ะ"ไรโอพูดอย่างมุ่งมั่นพร้อมลุกขึ้นแล้วปัดฝุ่นที่เสื้อและกางเกง

"การหามันคงเป็นเรื่องยากนะ งั้นลองไปที่โรงไฟฟ้าร้างไหมล่ะ ตาชั้นบอกว่ามีโปเกมอนนกในตำนานที่สามารถเชื่อมใจกับคนเราได้น่ะ"

มิมิกะบอกไรโอเกี่ยวกับเรื่องที่คุณตาบอกมาและทั้ง2ก็เดินทางจากพื้นที่ว่างเปล่าไปที่โรงงานไฟฟ้าโดยใช้โปเกนาวิของมิมิกะเป็นตัวนำทาง

ณ แคมป์ลูกเสือของเมืองทามามูชิ

"ไปเลยปิกะจู(Pikachu)ใช้หางเหล็กเลย(iron tail)"เสียงเด็กคนหนึ่งในชุดลูกเสือสำรองพูดขึ้น

"กระจอกน่า รัตต้า(Ratta)ใช้ ไฮเปอร์ฟั๊งค์(Hyper Fang)เลย"เสียงชายในชุดลูกเสื้อสามัญ ส่งเสียงออกมาอย่างแน่วแน่

ตารางแสดงผมการแข่งขัน

Hyper Fang it Super 'Effecting 100%

"ม...มะ....ไม่นะ ปิกะจู.....ฮือๆ"เด็กในชุดลูกเสือสำรองร้องออกมา น้ำตาของเด็กคนนี้เริ่มไหลออกมาพร้อมอุ้นปิกะจูไปที่โปเกมอนเซ็นเตอร์

"แกน่ะ มัวแต่แอบอยู่นั้นแหละ ออกมาสู้ซึ่งๆหน้าเลยไม่ดีกว่าเรอะ"ชายในชุดลูกเสือสามัญพูดขึ้นพร้อมหันไปด้านหลังตรงพุ่มไม้

"ปิดนายไม่ได้จริงๆด้วยสิ เจฟ"เสียงชายในชุดนินจาพูดออกมาพร้อมเอาหน้าออกมาในที่ๆสว่าง

"นายเองรึ เคียวผู้นำโรงยิมเมืองเซจิจิคุ ที่ให้ลูกสาวดูแลชื่อเสียงของยิม และคดีหายหัวไปอย่างลึกลับ และเป็นเพื่อนเก่าของชั้น"

ชายชื่อเจฟพูดขึ้นพร้อมกำหมัดแน่น

"เจฟ มาสู้กัน การต่อสู้ครั้งนี้คือการต่อสู้แห่งมิตรภาพ ระหว่างนายและฉัน"เคียวพูดขึ้นพร้อมหยิบบอลออกมา

"งั้นก็ช่วยไม่ได้ มาสู้กัน"เจฟตกลงเร็จ ทั้ง2ก็ขว้างบอลออกมาพร้อมกัน

"เบเตอเบเตอร์(Muk)ใช้ระเบิดดิน(Mud Bomb)เลย"เสียงเคียวพูดขึ้นว่าและชี้ไปที่ลูคาริโอ้ของเจฟ

"....3...."เจฟพูดขึ้นและไม่ออกคำสั่งกับโปเกมอน ทำให้ลูคาริโอ้โดนโจมตีอย่างจัง

"ต่อไปใช้ ชาโดว์ พันซ์(Shadow Punch) เลย"เคียวสั่งอย่างแน่วแน่เช่นเดิม

"...2..."เจฟยังคงไม่ออกคำสั่งเช่นเดิม

"จบกัยซักทีนะเจฟ เบเตอเบเตอร์(Muk)ปิดฉากด้วย ฟ้าผ่าเลย(Thunder)"เคียวมั่นใจมากที่จะชนะเลยใช้ท่าเสี่ยงมาก

ตารางการแข่งขัน

Lucario Hit Points 1/153

"...1..."

"เฮ้ย รอดมาได้ยังไงกัน"เคียวตกใจมากจึงเดินถอยหลังไปก้าวนึง

"หมดเวลาเล่นสนุกแล้วหล่ะ จบกันแล้วหล่ะนะ ลูคาริโอ้(Lucario)ใช้ รีเวอร์เซิล(Reversal)เลย"

ตารางการแข่งขัน

Reversal it Super 'Effecting 100%

"ม...มะ....ไม่จริง หึช่างเถอะ เป็นการต่อสู้ที่ดีมากจับมือกระชับมิตรกันไหมล่ะเพื่อน"เคียวพอใจกับผลงานของตนจึงยืนมือไปหาเจฟ

"ไร้สาระน่า จับมือทำไม ไร้สาระที่สุด"เจฟพูดออกมาพร้อมปัดมือของเคียวออกไป แล้วเดินจากไปในที่สุด

"เจฟ นายเปล่ยนไปจริงๆด้วยสินะ"เคียวพูดออกมาพร้อมเดินจากไปจากแคมป์แห่งนี้

วันต่อมา ตอนเย็นๆ

ไรโอ และ มิมิกะเดินทางมาถึงโรงงานไฟฟ้าร้างแล้ว ขณะนี้ทั้งคู่กำลังฝ่าดงโปเกมอนไฟฟ้าอย่างเอาเป็นเอาตาย

"เฮ้อ...สู้กันมาทั้งวันแล้วนะมิมิกะ"ไรโอพูดขึ้นในสีหน้าที่เหนื่อยล้า และปาดเหงื่อไปพลาง

"นั้นสินะเราก็ผ่านห้องมาหมดแล้วนะห้องต่อไปคงเป็นห้องสุดท้ายแล้วหล่ะ"มิมิกะนั้งพักข้างประตูพร้อมปาดเหงื่อของตน

"เอาล่ะงั้นเอาโปเกมอนตัวที่2-3-4-5-6 มาลุยในตอนนี้เลยไหมล่ะ"ไรโอพูดขึ้น

"ก็จริงนะ แต่ sweepper ของพวกเราก็ปางตายเหมือนกันนะ เพราะใช้มาทั้งวันเลยน่ะ"มิมิกะพูดเสร็จเธอก็หยิบบอลที่มีโปเกมอนตัวที่1ของเธอออกมา

"นั้นสิแต่ไม่เป็นไร พวกเรามาสู้ให้สุดๆไปเลยเถอะ"ไรโอพูดพร้อมกับสีหน้ายิ้มแย้มและยื่นมือมาให้มิมิกะ

"อืม ไปกันเถอะ "มิมิกะยื่นมือรับไรโอแล้วลุกขึ้น

ทั้งคู่เปิดประตูบานสุดท้ายออก และก็มีแสงทั้งคู่แสบตามากทั้งคู่จึงหลับตาลงมือลืมตาขึ้นทั้งคู่ก็พบกับ...

"ป...ปะ...โปเกมอนนกในตำนาน ทันเดอร์ส ดีล่ะต้องจับให้ได้"ไรโอพูดพร้อมกับหยิบบอลออกมา และปล่อยโปเกมอนออกไป

"ไรโออย่าพึ่งใจร้อนสิ เรามาเพื่อให้เขาช่วยเรานะ"มิมิกะปาดเหงื่อและปล่อยโปเกมอนออกมา

"โปเกมอนอย่างทันเดอร์ส คงไม่ฟังเราง่ายๆหรอก"

"ไปเลยโปเกมอนชุดที่5ของชั้น ริงกุมะ(Ursaring) โกขะซารุ(Infernape) มัมมู(Mamoswine) คาบิก้อน(Snolax) และ โวล์บีท(Volbeat)"

ไรโอปล่อยโปเกมอนทั้ง5ออกมาพร้อมกัน

"นั้นสินะคงจะเป็นอย่างนั้น งั้นพวกเรามาลุยเต็มที่กันเลยดีกว่า ไปเลยโปเกมอนของชั้น ฟอเรเทรส(Forretress) แกรนด์บลู(Granbull)

เอเลคิเบิ้ล(Electivire) และ อิลูมิเซ่(Illumise) เก็บไว้1ตัวดีกว่าเรา"มิมิกะส่งโปเกมอนออกมา4ตัว

"จัดการมันเลย ฟาแค๊ด(Facade) บล๊าส คิ๊ก(Blaze Kick) พายุหิมะ(Blizzard) ทุ่มตัว(Body Slam) หมัดไฟฟ้า(Thunder Punch)"

ไรโอสั่งใช้ท่าพร้อมกัน5ตัวเลยทีเดียวพลังของไรโอเข้าไปต้านกับ ฟ้าผ่าของทันเดอร์ส(Zapdos) แต่ว่าทั้งคู่ต่างกระเด็นไปคนละทิศ

คนละทางเลยทีเดียว แต่มิมิกะไม่ได้โจมตีมิมิกะพยายามสื่อใจกับทัเดอร์ส์ ในขณะนั้นเองทันเดอร์ส ก็ได้หมอบลงให้มิมิกะลูบหัว

"ท...ทันเดอร์ส ยอมเชื่อชั้นแล้วสินะ"มิมิกะยิ้มพร้อมกับขึ้นไปขี่ทันเดอร์ส์

ขณะนั้นในโทรจิต

"เดอส์ เธอเองใช่ไหมที่เป็นหลานของมิซารุ "

"เห คุณรู้จักตาของชั้นด้วยเหรอค่ะ"

"เดอร์ส รู้จักสิ มุราซามะน่ะช่วยชั้นจากพวกแก๊งDKน่ะ แต่เขาก็ต้องเสียชีวิตไป ชั้นต้องการไปแก้แค้นแต่เพราะไม่มีเทรนเนอร์

การแก้แค้นของฉันจึงเป็นเรื่องยาก เพราะฉะนั้นเธอช่วยมาเป็นเทรนเนอร์ให้ฉันทีได้ไหมล่ะ"

"ได้สิค่ะ"

"เดอร์ส งั้นก็หยิบบอลมาจับฉันได้เลย"

"ค่ะ"

ว่าแล้วมิมิกะก็ขว้างมอนสเตอร์บอลออกไป  ติ๊ด ... ติ๊ด... ติ๊ด ... .. ..ตุ๊ง

"ทันเดอร์ส์ ต่อจากนี้ไปนายเป็นโปเกมอนของชั้นแล้ว"มิมิกะชูบอลขึ้นฟ้าพร้อมสีหน้าดีใจ

"เย่ๆ งั้นพวกเราก็สามารถล่มพวกองกรณ์DKได้ง่ายสินะ"ไรโอกระโดด โลดเต้นอย่างดีใจ

"อืม ต่อจากนี้เราควรไปที่แคมป์ลูกเสือเมืองทามามูชินะมีเพื่อนชั้นอยู่คนนึงน่ะ ฝีมือเขาไม่ใช่ย่อยเลย"

"โอเค งั้นเราเดินทางไปเมืองทามามูชิกันเลย"ไรโอตกลงอย่างมั่นคง

และทั้ง2ก็เดินทางมุ่งหน้าสู้เมืองทามามูชิตอไป

TO BE CONTINUED...

---

                                                              ตัวอย่างตอนต่อไป

ไรโอและมิมิกะเดินทางไปที่ค่ายลูกเสือที่เมืองทามามูชิ  เพื่อนของมิมิกะจะเป็นใคร และทันเดอร์สร้ที่ซ่อนขององกรณ์DKไหม

แล้วองกรณ์DKไปประชุมอะไรกัน ติดตามตอนต่อไป...

---

                                                                    เรื่องสั้น

ณ PO (POKEMON ONLINE)

ศึกไฟนอลการแข่งชี้นิ้วแห่งเซิฟ

รอบสุดท้ายระหว่างโทเกคิสของเบลและปิ๊ปปี้ของเทรนเนอร์1

ทั้งคู่เหลือ hp1 เท่ากัน

เบล:โทเกคิส ชี้นิ้วเลย

1:ปิ๊ปปี้ ชี้นิ้วเลย

โทเก~ โทเก~ Hyper Beam

ปิ๊ป~ ปี้~ Splash

1:เฮ้ย..ยุ่งแล้ว

จบทัวร์นาเม้นต์

ผู้ชนะทัวร์นาเม้นต์ชี้นิ้ว คือ

เทรนเนอร์ เบล ยินดีด้วย

---

จบแล้วครับติชมได้เลยนะครับ

[bell]

                               ตอนที่12:ทามามูชิปั่นป่วน ลูกเสือแตกคอ และ สายสัมพันธุ์แห่งมิตรภาพ2

ณ ทะเลทรายมาราวิว

"แฮ่กๆ...ทำไมมันร้อนยังงี้ละเนี้ย"ไรโอพูดขึ้นด้วยสีหน้าเมื่อยล้า

"ด...ดูเหมือนว่าช่วงนี้จะเป็นช่วงร้อนสุดขีด ของทะเลทรายนี้เลยนะ"มิมิกะพูดออกมาขณะที่ตัวเองเดินเซไป เซมา

พึ่บ ฟืบ

ทั้งไรโอและมิมิกะต่างก็ล้มลงไปคลุกกับพื้นเนื่องจากเป็นลมแดด

"ท...ทะ...ที่นี้คือที่ไหนน่ะ"ตาของไรโอเริ่มๆลืมขึ้นมา

"ไม่ต้องห่วงหรอก ฉันเป็นคนพาเธอมาที่นี้เอง"เสียงชายแก่คนหนึ่งพูดขึ้นมา ในขณะที่แดดบังหน้าเขาอยู่

"ฮึ้บ ที่นี้มัน...โอเอซิสนี้"ไรโอลุกขึ้นมา และมองซ้ายขวา

"ใช่แล้วล่ะ ที่นี้เป็นโอเอซิสที่พวกโปเกมอนอาศัยอยู่มากมาย เดี๋ยวชั้นจะเล่าเรื่องให้ฟังแต่ก่อนั้นปลุกเพื่อนของเธอก่อนสิ"

ตาแก่เดินนำไปทางข้างในของโอเอซิสในขณะนั้นไรโอก็ปลุกมิมิกะขึ้นมาและเดินตามไป

ณ ค่ายลูกเสือเมืองทามามูชิ

"เอ๊า..ทุกคนรวมกอง"ชายในชุดผู้บังคับบัญชา สั่งเหล่าลูกเสือ

ขณะนั้นลูกเสือทุกคนก็มารวมตัวอย่างว่องไว ไร้ที่ติ

"เอ๊า มากันครบรึยัง หือ เจ้าเจฟตัวป่วนไปไหนซะล่ะ ตื่นสายอีกตามเคยล่ะสิ หน๊อย" ผ้บังคับบัญชาทำหน้าโกรธพร้อมเดินไปที่เต๊นท์ของเจฟ

"สวัสดีครับ ผู้บังคับบัญชา"เจฟในชุดลูกเสืออย่างเป็นระเบียบ เนื้อตัวสอาดที่กำลังออกกำลังกายอยู่ มาทักทาย

"ม...ไม่จริง อย่างไอเจฟที่ไม่เคยอาบน้ำตอนเข้าค่าย ไม่ชอบออกกำลังกาย แถมยังไม่เคยเตรียมชุดมาพร้อม ทำไมมันเปล่ยนไปขนาดนี้"

ผู้บังคับบัญชา ตกใจพร้อมกับอ้าปากค้าง ขณะที่ลูกเสือคนอื่นๆ ก็อ้าปากค้างเช่นเดียวกัน

"โอ๊ะ ขอโทษทีนะครับที่ไปสาย"เจฟดูนาฬิกาข้อมือของตนเสร็จแล้ว  จึงมาขอโทษ

"ม..ไม่เป็นไรไปรวมกองเถอะผู้บังคับบัญชา" พูดอย่างตกใจนิดๆ

"เอาหล่ะ ตอนนี้ทุกคนก็มาพร้อมกันแล้วสินะ งั้นเรามาเริ่มเดินทางต่อเลยดีกว่า"

"รับทราบ!"ลูกเสือทุกคนพูดอย่างแข็งขัน

บึ้ม บึ้ม ฟี๊ด ตู้ม

โครม!!

"นั้นมันอะไรน่ะ ลูกเสือทุกนายหลบ"เสียงเจฟพูดขึ้นมา ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

"ห้า ห้า ห้า ห้า พวกลูกเสือเอ่ย พวกแกก็แค่พวกเศษสวะ"เสียงคนขี่ยานรบในชุดที่มีสลักคำว่าDKพูดขึ้น

"พวกแกมัน องกรณ์DKนี้"ผู้บังคับบัญชา พูดขึ้นมาพร้อมชี้ไปทางยาน

"อ่าว มาซะ นายเลื่อนยศแล้วเรอะ แต่ก็ฝีมืออ่อนแบบเดิมนะ"

"นายมัน ดัน นี้"ชายชื่อ มาซะพูดออกมา ด้วยสีหน้าตกใจ

"ใครชื่อดันกัน ชั้นได้เกิดใหม่จากขุมนรก ได้ชื่อว่า เฮล ตางหาก"ชายชื่อเฮลประกาศชื่อของเขาออกมาพร้อมกระโดดลงไปตรงพื้นดิน

"แกพูดอะไรของแก แกชื่อดันนะ"มาซะพูดออกมาพร้อมวิ่งไปทางที่กระโดดลงมา

"แกเองไม่ใช้เรอะ...ที่เป็นคนฆ่าชั้น ย๊าก"เฮลพูดในขณะที่ตาสีแดงก่ำ และใช้ขาถีบมาซะจากบนอากาศ

"โอ๊ย...ช...ชั้นไม่ได้ฆ่านาย พวกองกรณ์DKตางหากที่ฆ่านาย"ซามะเอามือจับที่ท้องที่โดนถีบไปจังๆ

"อย่ามาหลอกชั้นซะให้ยากเลย...องกรณ์DKเป็นคนช่วยชั้นออกมาจากขุมนรก แกไม่มีทางเข้าใจหรอก ไปเลย ลิซาดอน(Charizard)

ใช้ไดมนจิ(Fire Blast)เลย"

"เราจะให้ดันบาดเจ็บไม่ได้ ถ่วงเวลาไว้จนกว่าจะอพยบลูกเสือไปหมดละกันลูกเสือทุกนาย กลับเมือง"

ผู้บังคับบัญชาสั่งให้เหล่าลูกเสือกลับเมืองโดยชี้ไปทางเมือง

"ไปเลย เอลเรด(Gallade) ใช้ ไซโครคัตด์(Psycho Cut)เลย"ซามะสั้งให้เอลเรดโจมตีแบบเบาๆ

"ก๊าซซซซ~  เอลเรดดดด~"โปเกมอนทั้ง2โจมตีพร้อมกันโดยลิซาด้อนโฉบลงมาและเอลเรดกระโดดขึ้นไป

ตึง ~

ควันโขมงออกมาจากการโจมตีอย่างรุนแรง และเริ่มๆจากหายไป

"ใครชนะกันนะ"ซามะพยายามดูให้ทะลุควันแต่ก็ไม่เห็นวี่แวว

ขณะนั้นควันก็จางไปหมด องกรณ์DKก็หายไปกับสายหมอก รวมทั้งเอลเรดของซามะด้วย

"อ...เอลเรด กร๊อด พวกองกรณ์DKแน่จริงก็มาสู้กันดีๆสิ เอาแต่หนีอยู่ได้ สงสัยมันคงไปไกลแล้วสินะแต่เราจะไม่ยอมให้เอลเรดบาดเจ็บแน่ คอยก่อนนะเอลเรด ออกมาเลย ปีโนสุเกะ [โอนิดริล](Fearow)ตามยานนั้นไปเลย"

ซามะเรียกนกออกมา พร้อมขี่ตามยานที่เห็นเล็ก คร่าวๆไป

"ผู้บังคับบัญชา ครับ เอานี้ติดตัวไปด้วยสิครับ"เจฟขว้างกระเป๋าขึ้นไปให้ผู้บังคับบัญชา

"ขอบใจนะเจฟ"ผู้บังคับบัญชารับพร้อมสะพายอย่างรวดเร็ว

"เรากลับใจแบบนี้ดีแล้วสินะ ลาก่อนครับผู้บังคับบัญชา ทุกๆคน"เจฟคิดในใจพร้อมน้ำตาไหล และเดินไปทางทะเลสาป

ด้านล่างของเมืองทามามูชิ

ณ เวลาค่ำคืน ที่ทุกคนหลับไหล

"เซครอม ออกมาได้แล้วหล่ะตอนนี้พวกเราต้องรีบเดินทางแล้วหล่ะ"เจฟพูดกับทะเลสาป ขณะนั้นเองน้ำในทะเลสาปก็ไปรวมที่จุดกลาง

รวมตัวกันเป็นน้ำวน ได้มีโปเกมอนสีดำ ตาแดงก่ำและน่าเกรงขามออกมาพร้อมเดินมาทางฝั้งที่เจฟเดินอยู่

"แกอยู่ในน้ำคงลำบากสินะ เพราะแกเป็นโปเกมอนไฟฟ้ากับมังกรนี้เนอะ เอาล่ะออกเดินทางกันเถอะ"เจฟกระโดดขึ้นไปขี่โปเกมอนที่ชื่อ

เซครอม และบินไปทางทิศตะวันตกซึ้งเป็นทางไปยังหมู่เกาะทั้ง7

ณ ฐานทัพลับองกรณ์DK

"ที่เรียกทุกคนมาประชุมในวันนี้ ก็มีเรื่องมาเรื่องนึงนะ"ชายร่างยักษ์ พูดขึ้น

"มีเรื่องอะไรเหรอค่ะ บอส"เสียงผู้หญิงคนหนึ่งพูดขึ้น

"เหอ 6ขุนพลมาแบบนี้ แถมยังเชิญพวกลูกน้องมาอีกน่าเบื่อจังเลย"เสียงชายร่างเพรียวพูดออกมา

"เอาล่ะขอแถลงการณ์เลยนะ ตอนนี้เมืองทามามูชิได้อยู่ในความปั่นป่วน เนื่องจากเราได้ส่งสายรับไปป่วนเป็นจำนวนมาก

ที่เกมส์คอนเนอร์เราก็ได้ทำลายระบบ ส่วนที่ห้างสรรพสินค้าเราก็ไปขโมยสิ่งของ ส่วนกองกำลังลูกเสือก็ไม่มีผู้บังคับบัญชา

มันเป็นโอกาศที่เราจะบุกทะลวงเมืองนี้มาก ว่ายังไงล่ะ6ขุนพล"เสียงบอสอธิบายอย่างคร่าวๆออกมา

"ได้คำตอบแล้วครับบอส"ชายในชุดนักวิทยาศาสตร์เอาใบลงคะแนนมา

คำตอบในใบลงคะนน

ผู้ใช้ไฟฟ้า

มินนี่ :ไม่นับสนุน :เหตุผล :องกรณ์ของเราควรลงมืออย่างช้าๆ เพราะถ้าพวกเรารีบทะลวงอาจจะโดนผู้ช่วยจากเมืองอื่นโจมตีได้

แจ๊ค :สนับสนุน :เหตุผล :ลุยไปเลยจะได้ฆ่าโปเกมอนอย่างมันส์ๆ

ผู้ใช้เอสเปอร์

จิน  :ไม่สนับสนุน :เหตุผล :อย่าเพิ่งวู่วาม รอให้พร้อมกว่านี้ก่อนสิขืนไปแบบนี้เสียชื่อองกรณ์หมด

คิเมร่า :สนับสนุน :เหตุผล :บุกไปเลย จะได้ไปปล้นสินค้าในห้างซักหน่อย  

ไม่มีสังกัด

มิซึกิ :ไม่สนับสนุน :เหตุผล :อย่าพึ่งทะลวงครับ เพราะว่าผมกลัวมากเลยครับ

ผู้ใช้พิษ

เมโกะ : :ไม่สนับสนุน :เหตุผล :อย่าพึ่งทะลวงสิ เดี๋ยวโดนจับแล้วแย่เลย ชั้นยังโสดอยู่เลยนะ

รวมผลคะแนน: สนับสนุน 2 คน ไม่สนับสนุน 4 คน สรุปว่าไม่บุกทะลวงในตอนนี้

"งั้นการประชุมขอยุติเพียงนี้ ทุกคนแยกย้ายไปทำหน้าที่ของตน"ชายผู้นี้สั้งให้เลิกการประชุมพร้อมหยิบ คำสลักชื่อ เยง

ออกมาจากกระเป๋าเสื้อ

ณ โอเอซิสกลางทะเลทราย

"เรื่องมันมีอยู่ว่า"ตาแก่คนั้นนั่งอยู่ใต้ต้นไม้ยักษ์และพูดออกมา

"วันหนึ่งพวกองกรณ์DK มันมาตัดต้นไม้จากที่นี้ไปหมด เดิมที่นี้คือป่าและจากนั้นพวกมันก็ใช้โปเกมอนธาตุดินมากมาย มาใช้พายุทราย

จนขณะนี้ทรายก็ได้มีอยู่มากมาย ชั้นผู้เป็นหนุ่มในตอนนั้นจึงร่วมมือกับพวกโปเกมอนที่จะสู้และอยู่ที่นี้ต่อไป จึงสร้างโอเอซิสนี้ขึ้นมา

แต่กว่าจะสร้างเสร็จ ก็มีโปเกมอนที่ล้มตายเป็นจำนวนมากเนื่องจากความร้อน เพราะฉะนั้นตอนนั้นชั้นสัญญาว่าชั้นจะดูแลโปเกอมน

ทั้งหมดเอง จนมาถึงวันนี้ยังไม่มีโปเกอมนได้รับบาดเจ็บเลย"ตาแก่เล่าเรื่องให้เด็กๆฟังแต่พอเล่าจบ ก็มีเสียงเครื่องยนต์ของรถมาแว่วๆ

"ส..เสียงนั้นมัน รถขององกรณ์ DK นี้"ตาแก่ลุกขึ้นพร้อมออกไปข้างนอกของโอเอซิส

"มิมิกะเราตามตาคนนั้นไปเถอะ"

"อืม ไปกันเถอะไรโอ"

พูดจบทั้งสองก็วิ่งตามทางที่ตาแก่คนนั้นเดินไป

 คลื่น~แอ๊ด...

เสียงรถคันใหญ่ดริฟจอดในทะเลทราย แบบมีเสียง

"ไปไกลๆเลย พวกเลวทราม"ตาแก่หยิบไม้เท้าสีทองมีกำไรคล้องอยู่6อันออกมาชี้ไปทางรถนั้น

พรึก

เสียงประตูรถเปิดออกมาทั้ง2บาน

"ส่งโปเกมอนในโอเอซิมาให้พวกเราซะดีๆตาแก่ โอ๊ะ ดูดีๆแล้วแกคือเด็กหนุ่มตอนนั้นนี้นา ยังดื้อด้านอยู่ที่เดิมไม่เปลี่ยนเลยนะ"

องกรณ์DKพูดออกมา

"พวกแกทำให้ป่าแห่งนี้กลายเป็นทะเลทราย ชั้นจะไม่ยอมให้โอเอซิสแห่งนี้หายไปแน่นอน"ตาแก่พูดออกมาพร้อมวิ่งไปหยิบโปเกบอลตรงต้นไม้เล็กๆด้านนอกโอเอซิส

"ทำได้ก็ลองดูสิ ไปเลยโครแบท(Crobat) ใช้เขี้ยวพิษ(Poison Fang)เลย"

"ไปเลยคาแม๊กส์(Blastoise)ใช้ปืนใหญ่น้ำ(Hydro Pump)ดันรถมันไปไกลๆเลย"แก่โกรธมากจึงให้คาเม๊กส์ใช้อน่างรุนแรงที่สุด

"ย...แย่แล้วน้ำมาแรงขนาดนั้น โครแบ๊ทกลับมา เฮ้รีบเดินรถเร็ว"ชายผู้นี้สั้งให้โครแบ๊ทกลับมาพร้อมสั่งให้เพื่อนขับรถหนี

"หนีไม่พ้นหรอกน่า"ตาแก่พูดพร้อมยิ้มน้อยๆ

พึม ซูม~

รถคันนั้นลอยขึ้นสู้ฝากฟ้า แล้วแตกออกเป็นเสี่ยงๆจากแรงดันนน้ำตัวคนขับและเพื่อนก็ตกลงมาจากที่สูง และโดนทรายดูดลงไปในที่สุด

"กะจังหวะถูกแล้วสินะ ทรายดูดตรงเป๊ะเลย"ตาแก่ทำหน้าภูมิใจในตัวเองมาก

"ไม่เห็นต้องฆ่าเขาเลยก็ได้นี้ครับ เอามาคุยกันดีๆก็ได้"ไรโอพดขึ้นมาพร้อมน้ำตาไหลน้อยๆ

"ไม่ได้หรอกขืนไม่ฆ่าพวกมัน มันคงจะดิ้นรนจนหนีไปได้ แล้วที่นี้คงจะเละเป็นจุล"

ณ ตอนเช้าของวันต่อมา

"คุณตาครับ ผมและมิมิกะขอตัวไปเมืองทามามูชิก่อนนะครับ"ไรโอพูดออกมาพร้อมเดินจากไป

"ตาเชื่อนะ ว่าหนูจะต้องเป็นคนที่ล้มองกรณ์DKได้"ตาคนนั้นพูดในใจพร้อมกับเดินเข้าไปในโอเอซิสดั่งเดิม

ณ เมืองทามามูชิ

"เพราะพวกนายเชียว ผู้บังคับบัญชาถึงหายตัวไป"

"เพราะนายนั้นแหละมัวแต่หนีพวกนั้น ไม่ยอมเข้าไปช่วยผู้บังคับบัญชา"

"แล้วอย่างนายไปช่วยไหมล่ะ นายก็เดินหนีเหมือนกันแหละน่า"

"พูดอย่างนี้จะหาเรื่องกันเหรอ"

"เอาสิกล้าก็เข้ามาเลย"

"ได้เจอกันเย็นนี้เลย"

เหล่าลูกเสือสามัญ และเหล่าลูกเสือสำรองต่างทะเลาะเบาะแว้งกันความสัมพันธุ์จึงแตกแยก...

"นี้ทุกคนหยุดนะ มาทะเลาะกันแบบนี้จะได้อะไรล่ะ ไม่อายยุวกาชาดบ้างเหรอ"คุณพยาบาลจอยพูดขึ้น

"แล้วคุณจอยมายุ่งทำไมล่ะ"ลูกเสือสามัญคนหนึ่งเถียงคุณพยาบาลจอยขึ้นไส้

และลูกเสือทุกคนก็เดินกลับไปบ้านของแต่ละคน..

"เฮ้อ~ เด็กพวกนี้ดื้อซะจริงๆเล๊ย"คุณจอยถอนหายใจพร้อมกลับไปที่โปเกมอนเซ็นเตอร์

"เซครอม ลงตรงนี้หล่ะ"เจฟพูดขึ้นพร้อมกับให้เซครอมลงสู่พื้นตรงทางเข้าเกาะที่2

"คุณคิวาเมะ อยู่ไหมครับ"เจฟเข้าไปในบ้านไม้เก่าๆหลังนึงที่มืดเพราะไม่มีแดดส่อง พร้อมตะโกนเรียกคนๆหนึ่ง

"อยู่นี้ไง...."คนๆหนึ่งชื่อคิวาเมะถือไฟฉายส่องหน้าตัวเอง

"จ๊าก...ผีหลอก"เจฟตกใจจึงสลบไป

"อ่าวสลบไปแล้วแฮะ"ชายคนนั้นจึงเปิดไฟแล้วพาเจฟไปที่ห้องๆหนึ่ง

"เจฟพ่อต้องไปแล้วนะลูก"

"อย่าไปเลยครับพ่อ กลับมาหาผมก่อน"เจฟน้ำตาไหลออกมาพรวดพลาด

"ลาก่อนเจฟ"

"แฮก แฮก นี้เราฝันไปเหรอเนี้ย มันเป็นฟันที่น่ากลัวจริงๆ"เอ็นตื่นขึ้นมาพร้อมสีหน้าหวาดผวา

"ตื่นแล้วเรอะ เจ้าหนู"คิวาเมะชงชาร้อนๆมาวางไว้บนโต๊ะ

"ฝันร้ายนิดหน่อยน่ะครับ คุณคิวาเมะ"

"แล้วเธอมาที่นี้ เธอจะมาทำอะไรเหรอ"คิวาเมะถามเจฟด้วยสีหน้าสงสัย

"ผมจะมาฝึกท่าพิเศษ ให้เซครอมน่ะครับ"เจฟพูดด้วยท่าทางมั่นใจพร้อมหยิบโปเกบอลที่มีเซครอมออกมากำแน่น

"เห...อย่างมหาเทพเซครอมยังต้องฝึกอีกด้วยงั้นเหรอ"คิวาเมะแปลกใจ จึงถามเจฟ

"อย่าพูดเล่นๆนะครับ พวกองกรณ์DKมันมีฤทธิ์เดชมากเลยนะครับ"

"ล้อเล่นๆ ว่าแต่เธอจะฝึกระดับไหนล่ะคราวนี้ เธอเคลียร์ระดับ1-99ไปแล้วนะเหลืออยู่ระดับเดียวที่มันยากมากเลยนะ"

"ครับผมมาเพื่อผ่านระดับที่100ครับ"เจฟพูดอย่างมั่นใจ

"งั้นอีก หนึ่งสัปดาห์ชั้นจะให้เธอเข้ารับการฝึกโอเคไหม"คิวาเมะถามเอ็นเพื่อความมั่นใจ

"ได้ครับ ระหว่างนั้นขอยืมห้องฝึกพิเศษหน่อยนะครับ"

"ได้สิใช้ได้ตามสบายเลย"

3วันต่อมา ที่เมืองทามามูชิ

เหล่าลูกเสือยังคงหมกตัวอยู่แต่ในบ้าน ส่วนไรโอและมิมิกะก็ได้เดินทางมาถึงเมืองทามามูชิแล้ว

"โอเคตอนนี้เรามาถึงแล้วล่ะ เราไปที่ค่ายลูกเสือกันเถอะไรโอ"มิมิกะพูดและเดินไปค่ายลูกเสืออย่างมั่นใจ

"หา...ทำไมค่ายลูกเสือถึงไม่มีคนล่ะ ทั้งผู้บัญชาการ ลูกเสือทุกคน"มิมิกะเห็นค่ายที่ว่างเปล่าจึงรู้สึกตกใจ

"อ๋อ..ลูกเสือทุกคนต่างแตกคอกันเรื่องผู้บัญชาการหายตัวไปน่ะคะ เห็นว่าสู้กับพวกองกรณ์DKแล้วหายไปน่ะคะพี่มิมิกะ"

ยุวกาชาดคหนึ่งพูดขึ้นมา

"อ่ะ คิตตี้นี้ เลื่อชั้นแล้วเหรอจ๊ะ เรื่องที่พูดมานั้นจริงเหรอจ๊ะ"มิมิกะทักทายน้องคนนั้น

"จริงค่ะพี่มิมิกะ พอดีอนนั้นหนูไปเก็บของป่าอ่ะค่ะ แล้วพอดีไปเห็นเหตุการณ์เข้า"

"งั้นบอกทุกคนด้วยนะว่าพี่จะไปตามหาผู้บังคับบัญชาก่อนแล้วเดี๋ยวพี่จะกลับมาหาทุกคนนะ"มิมิกะพูดอย่างอ่อนโยน พร้อมลูบหัวเด็กคนนั้น

"ไรโอเราไปตามหาผู้บังคับบัญชากันเถอะ"มิมิกะพูดขึ้นพร้อมเรยกทันเดอร์สออกมา

"อืมเราไปกันเถอะ"

พูดจบทั้งสองก็กระโดดขึ้นโปเกมอนนกไฟฟ้า ทันเดอร์ส

"ทันเดอร์สพอจะรู้ไหมค่ะ ว่าฐานทัพขององกรณ์DKอยู่ที่ไหน"มิมิกะถามทันเดอร์สด้วยความสงสัย

"รู้สิเดอร์ส เดี๋ยวจะนำทางไปเอง"ทันเดอร์สตอบพร้อมกับบินไปทางตะวันออก

TO BE CONTINUDE....

---

ตัวอย่างตอนต่อไป

ไรโอและมิมิกะโดนจับตัว เจฟฝึกฝนขั้นหนัก ชีวิตของผู้บังคับบัญชา ทุกอย่างรวมอยู่ในตอนหน้าแล้วครับ

---

BIG BOMB การแข่งระเบิดครั้งยิ่งใหญ่

คนแรก บิริริดามะ ระเบิดได้ 3.2

คนที่สอง ฟอเรเทรสระเบิดได้ 4.5

คนที่สาม มารุไมน์ระเบิดได้ 6.8

คนที่สี่ มารุไมน์ยักษ์ ระเบิดได้ ตู้มๆๆๆๆๆ บึ้มๆๆๆๆๆๆๆ

และงานนี้ก็จบลงอย่าง แฮปปี้แอนดิ้ง

---

จบแล้วครับติชมได้  เผลอโพสก่อนจบ - -

[bell]

                                                         ตอนที่13:การฝึกอันหนักหน่วง และ เพื่อนคนใหม่

ขณะที่ทันเดอร์สบินอย่างสง่าไปทางทิศตะวันออก วันเวลาก็ผ่านมาอีก1วัน เจฟก็ฝึกฝนอยู่ในห้องฝึก ตอนนี้ก็ผ่านไป4วันแล้ว....

"หาว~ เช้าแล้วเหรอเนี้ย"ไรโอตื่นขึ้นมาพร้อมยืดแขนและขา

"เช้าตรงไหนล่ะเนี้ย นี้มันสายแล้วนะไรโอ ตั้ง8โมงเช้าแล้วนะ"มิมิกะในท่านั้งพับเพรียบที่นั่งจิบชาพูดขึ้น

"กึ๋ย...นี้เราตื่นสายอีกแล้วเหรอเนี้ย"ไรโอดูจะเสียใจกับคำที่มิมิกะพูดเล็กน้อย

"เอาล่ะนั้นไงฐานของพวกมันเดอร์ส"ทันเดอร์สใช้โปทรจิตพูดมาหาทั้ง2คน

"เอาล่ะเตรียมลงเลยนะ"มิมิกะพูดขึ้นพร้อมยืนขึ้น

"โอเค"ไรโอลุกขึ้นและเดินไปยังส่วนคอของทันเดอร์ส

ทันเดอร์สบินร่อนลงไปยังพื้นที่ป่าทั้งคู่กระโดดออกมา ด้านหน้าเป็นโรงงานร่างแห่งหนึ่งมีเถาวัลย์ขึ้นรอบๆ มีโปเกมอนพิษอยู่มากมาย

และยังมีเสียงที่ชวนน่าขนลุกอีดด้วย...

"ม...มิ..มิๆกะใช่ที่นี้แน่นะ"ไรโอขาสั่นและขนลุกเป็นอย่างมาก

"ไปกันเถอะไรโอ"มิมิกะเดินนำไปที่ประตูของโรงงานนั้น

"อ...อะ...โอเค"ไรโอเดินไปอย่างช้าๆ

"ประตูนี้ดูท่าจะหนามาก คนอย่างพวกเราคงจะพังเข้าไปไม่ได้แน่นอน"มิมิกะเอามือลูบที่ประตู พร้อมวิจารย์เกี่ยวกับประตู

"งั้นเราพังเข้าไปเลยไหมล่ะ"ไรโอพูดขึ้นพร้อมหยิบโปเกบอลที่ติดอยู่ที่เอว

"ยังหรอกไรโอ ยังมีเครื่องใส่รหัสผ่านอยู่  เรายังมีโอกาศนะ"มิมิกะพูดขึ้นขณะหันไปดูที่เครื่องกรอกรหัสผ่าน

"แต่เราจะรู้รหัสได้ยังไงล่ะ"ไรโอถามด้วยความสงสัย

ฟึ้บ ฟึ้บ~เสียงฝีเท้าอันรีบร้อนรีบวิ่งมา

"นั้นใครน่ะ"ทั้งคู่พูดพร้อมกันและหันไปทางพุ่มไม้นั้น

"ฉันเองแนต จำฉันได้ไหม"ชายชื่อแนตแนะนำตัว

"แนต ใช่แนตที่แข่งโปเกมอนลีกส์รอบแรกกับชั้นใช่ไหม"ไรโอพูดขึ้นพร้อมวิ่งไปหาแนต

"ใช่แล้วหล่ะ ฉันไปพัฒนาฝีมือมา และชั้นก็ได้ยินเรื่องของนายจากข้อมูลทางอินเทอร์เน็ต น่ะ"

"ตอนนี้พวกนายกำลังหาทางเปิดประตูนั้นใช่ไหม ชั้นจัดการเอง"ชายชื่อแนตหยิบโปเกบอลเพื่อเรียกฮางะเนลออกมา

"ฮางะเนลใช้ท่าขุดดิน(Dig)เลย"ฮางะเนลหมุนตัวเป็นควงสว่านพร้อมขุดดินลึกลงไปและโผล่มาในอีกไม่กี่วินาที

"เอาล่ะฮางะเนลขุดให้ไปถึงชั้นใต้ดินแล้วหล่ะตามลงไปได้เลย"

"ว้าวเยี่ยมไปเลย"มิมิกะพูดออกมาพร้อมตบมือไปพลาง

ทั้ง3เดินลงไปในทางใต้ดินจนถึงชั้นใต้ดินของฐานทัพนี้

"ว้าว! มีขนมอยู่เพียบเลย"ไรโอตื่นตาตื่นใจมาก จึงไปหยิบขนมมาหลายซอง

"นี้ไม่ใช่เวลามาเล่นนะไรโอ รีบไปกันเถอะ"มิมิกะพูดออกมาพร้อมเดินไปที่ประตู

"นั้นใครน่ะ"ชายไวกลางสวมชุดที่มีคำว่าDKพูดขึ้นขณะถือบอลอยู่ในมือ

"เอ่อแฮะๆ พวกเราเป็นเด็กใหม่น่ะครับ"ไรโอพูดขึ้นพร้อมยกมือขึ้น

"ไปเบิกชุดDKที่ห้อง A-11 สิใส่ชุดแบบนี้เหมือนผู้บุกรุกเลยนะ"ชายไวกลางคนนั้นพูดขึ้น

"ตอนนี้แหละฮางะเนล ใช้หางเหล็ก(Ilon Tail)ฟาดมันเลย"

ชายคนนั้นกระเด็นไปติดกับฝาผนังและสลบไป เกิดเสียงดังขึ้นมากสัญญาณเตือนเลยดังขึ้น เหล่าคนในองกรณ์ต่างเดินทางมาดู

"แย่แล้วมันแห่กันมาแล้วงั้นคงช่วยไม่ได้ พวกเราถอนทัพกันก่อนเถอะ ฮางะเนล ขุดดิน(Dig)เลย"ฮางะเนลขุดดินไปพวกไรโอจึงรีบตามไป

"อิชิซึบูเตะ(Geodude)ใช้กลิ้งชนพวกที่ตามมาเลย"

จบคำสั่งอิชิซึบูเตะหมุนตัวอย่างว่องไวและกลิ้งชนแก๊งDK1คน และก็กระเด็นไปโดนคนด้านหลังเลื่อยๆ

อ๊าก เฮือก ~...

หลังจากออกมาจากใต้ดินไรโอและมิมิกะรีบขี่ทันเดอร์สขึ้นฟ้าแต่ทันเดอร์สได้รับบาดเจ็บจากเซ็นเซอร์บนฟ้าที่กางออกมา

"ย..แย่แล้ว"ไรโอพูดออกมา

ตู้บ อั๊ก~

"ไอ้เด็กเมื่อวานซืน ยังมาป่วนเปี่ยนอีกเหรอ"จินพูดขึ้น

"จ..จินแก..."ไรโอเอามือกุมหน้าอกที่ได้รับบาดเจ็บจากการตกจากที่สูง

"เดโอคิซิส จับมัน"จินพูดจบเดโอคิซิสในร่าง Speed Form รีบลอยไปหาเด็กทั้ง3 และทำการใช้มือชกหน้า

หลังจากนั้น2วันก็มีข่าวออกมาตีพิมพ์ว่ามีเด็กหายสาบสูญ3คน

ณ ห้องฝึกของเกาะที่2

"ย๊าก! เซครอมใช้ฟ้าผ่า(Thunder)ใส่รีแฟล๊คเตอณื(Reflecter) ของบาเลียด(M.R.Mine)เลย"

จบคำสั่งของเจฟเซครอมสะสมพลังงานเต็มที่ขณะที่บาเลียดก็สร้างกำแพงอันมหึมาออกมา

ตู้มๆ โครม บึ้ม~...

ควันขโมงออกมาอย่างมาก เจฟไอเป็นระยะ ควันค่อยๆจากออกและ...

"เยี่ยมมากทั้งคู่ไม่ได้รับบาดเจ็บและไม่มีความเสียหาย ชั้นขอมอบตำแหน่ง Super Guard และ Super Special Attak ให้กับแก2ตัว

เท่านี้ทุกตำแหน่งก็พร้อมแล้วสินะอีกวันเดียวสินะ"เจฟพูดจบก็เรียกโปเกมอนเข้ามาในบอลและไปโปเกมอนเซ็นเตอร์เพื่อรักษาต่อไป

ณ ฐานทัพลับที่5องกรณ์DK

"ปล่อยชั้นออกไปนะ พวกบ้า"เสียงซามะพูดออกมา

"ปล่อยก็โง่น่ะสิ ซามะ"ดันพูดออกมาขณะที่ดื่มไวน์กลางแสงจันทร์

"นายเป็นอะไรไปดันทำไมนายถึงเปลี่ยนไปแบบนี้"ซามะพูดออกมาพร้อมกับดิ้นลนจากเชือกที่มัดแน่นมาก

"นายเป็นคนฆ่าชั้น ชั้นจะไม่ยอมให้ได้มีชีวิตรอดแน่"ดันพูดออกมาพร้อมเอาแก้วไวน์ทุบกับโต๊ะจนแตกและเดินออกไปจากห้อง

"นายเป็นอะไรไปนะ ในเมื่อเปนแบบนี้คงช้วยไม่ได้"

"แอดเรด(Gallade)ตัดเชือกเถอะ"ผู้บังคับบัญชาพูดขึ้เอลเรดที่ถูกตรึงด้วยตาข่ายใช้มืออันคนตัดอย่างง่ายดาย

"เอาล่ะ คงจะต้องใช้วิธีนั้นวิธีเดียวสินะดัน"

TO BE CONTINUED....

---

                                                                 ตัวอย่างตอนต่อไป

ไรโอและมิมิกะได้หนีรอดออกมาได้และเจฟได้ฝึกขั้นที่100สำเร็จ ทั้งคู่ได้พบกันและร่วมต่อสู้ไปด้วยกันและมีเพื่อนเพิ่มมาอีก1คน

ทุกอย่างติดตามได้ในตอนหน้าเลยครับ

---

วันนี้ขอนำเสนอเรื่องของบอร์ดPK BASIC นะครับ

วันนี้เสนอเรื่อง วิธีแกล้งมินนี่ *-*

ขั้นตอนแรกนะครับ ปลอมชื่อเป็นMinnie หรือใช้ชื่อนี้เข้าไปเล่นในเกมส์

ขั้นตอนที่สองนะครับ พิมพ์ว่า ร๊ากเจโนเซ๊คทีสุดในโลกเลยค่ะ

ขั้นตอนที่สามนะครับ เซฟภาพอัพโหลดลงเว็บ

ง่ายไหมครับสำหรับวิธีนี้รับรองอึ้งทั้งเว็บครับ 555+

---

จบแล้วนะครับสำหรับตอนนี้ติชมได้เลยนะครับ

[BLYTHE]

เอาล่ะ มาเม้นท์4ตอนรวดเลยแล้วกันนะ - -+

"กระจอกน่า ไปเลย เอพัม(Aipom) ใช้ แฟ็กเอาท์(Fake out) เลย"เสียงชายคนนั้นเรียกโปเกมอนออกมา พร้อมสั่งให้โปเกมอนใช้ท่า

"ไม่ได้ผลหรอกน่า เมตากรอส(Metagoos) ใช้ โพลเท็ด(Protest) เลย"ไรโอสั่งให้เตาครอสใช้โพลเท็ดทำให้การโจมตีของชายคนนั้นไม่ได้ผล

ตอนนี้ลองยังขาดการบรรยายอยู่อ่า... ลองเปลี่ยนเป็น...

"กระจอกน่า ไปเลย เอพัม(Aipom) ใช้ แฟ็กเอาท์(Fake out) เลย"เสียงชายคนนั้นเรียกโปเกมอนออกมา พร้อมสั่งให้โปเกมอนใช้ท่าแฟ็กเอาท์

โปเกมอนลิงน้อยทำตามคำสั่งทันที โดยใช้หางของมันโจมตีใส่คู่ต่อสู้ แต่ทว่า...

"ไม่ได้ผลหรอกน่า เมตากรอส(Metagoos) ใช้ โพลเท็ด(Protest) เลย"ไรโอสั่งให้เตาครอสใช้โพลเท็ดทำให้การโจมตีของชายคนนั้นไม่ได้ผล

โพรเท็ค(Protect)เขียนผิดน่ะ แต่ที่ถูกต้องเป็นตัว c อ่ะนะ

"นี้ๆ ไรโอทำไมพวกเราถึงไปอยู่บนอากาศได้ละ แล้วขาธอหายดีแล้วเหรอ"มิมิกะถามไรโอเกี่ยวกับเรื่องเมื่อกี้ พร้อมกับถามด้วยความเป็นห่วง

ลองเปลี่ยนจากคำว่า"นี้ๆ"เป็น"นี่ๆ"ดูดีมั้ย? เพราะคำว่า"นี้ๆ"มันฟังดูแปลกๆจ้ะ

"อย่าไปเลยครับพ่อ กลับมาหาผมก่อน"เจฟน้ำตาไหลออกมาพรวดพลาด

เอ่อ....น้ำตาไหลออกมาเป็นทางยาวดีกว่ามั้ย? พรวดพราดมันฟังดูไม่ค่อยสวยเท่าไหร่

"กึ๋ย...นี้เราตื้นสายอีกแล้วเหรอเนี้ย"ไรโอดูจะเสียใจกับคำที่มิมิกะพูดเล็กน้อย

เราตื่นสาย?

ถ้าเทียบกับตอนแรกเบลพัฒนาขึ้นเยอะเลยจ้ะ แต่คำผิดยังเยอะอยู่นะ

แนะนำให้แต่งในเวิร์ดดูจ้ะ เพราะเราสามารถดูคำผิดและเซฟเอาไว้แต่งต่อทีหลังได้ด้วย ช่วยให้เราแต่งได้ยาวขึ้นด้วยจ้ะ

ส่วนการบรรยาย เบลบรรยายน้อยไปหน่อยนะ เพราะเวลาโปเกมอนใช้ท่า น่าจะบรรยายด้วยนะว่าท่าที่ใช้มีลักษณะยังไง

เป็นกำลังใจให้นะ~ แต่งต่อไปเรื่อยๆ สู้ๆจ้า~

[bell]

เอาล่ะ มาเม้นท์4ตอนรวดเลยแล้วกันนะ - -+

ตอนนี้ลองยังขาดการบรรยายอยู่อ่า... ลองเปลี่ยนเป็น...

โพรเท็ค(Protect)เขียนผิดน่ะ แต่ที่ถูกต้องเป็นตัว c อ่ะนะ

ลองเปลี่ยนจากคำว่า"นี้ๆ"เป็น"นี่ๆ"ดูดีมั้ย? เพราะคำว่า"นี้ๆ"มันฟังดูแปลกๆจ้ะ

เอ่อ....น้ำตาไหลออกมาเป็นทางยาวดีกว่ามั้ย? พรวดพราดมันฟังดูไม่ค่อยสวยเท่าไหร่

เราตื่นสาย?

ถ้าเทียบกับตอนแรกเบลพัฒนาขึ้นเยอะเลยจ้ะ แต่คำผิดยังเยอะอยู่นะ

แนะนำให้แต่งในเวิร์ดดูจ้ะ เพราะเราสามารถดูคำผิดและเซฟเอาไว้แต่งต่อทีหลังได้ด้วย ช่วยให้เราแต่งได้ยาวขึ้นด้วยจ้ะ

ส่วนการบรรยาย เบลบรรยายน้อยไปหน่อยนะ เพราะเวลาโปเกมอนใช้ท่า น่าจะบรรยายด้วยนะว่าท่าที่ใช้มีลักษณะยังไง

เป็นกำลังใจให้นะ~ แต่งต่อไปเรื่อยๆ สู้ๆจ้า~

ขอบคุณมากครับพี่ตี้

(ไม่มีคนโพสติดกัน4ตอนแล้วT.T)

[bell]

                                                         ตอนที่14:การต่อสู้อันดุเดือด

ณ บ้านของไรโอที่เมืองโคงาเนะ

"พบเด็กชาย2คนและเด็กหญิงอีก1คนหายไปตัวไป ระหว่างเดินทาง ซึ้งเราค้นหาทางดาวเทียมแล้วไม่พบCAของเด็ก3คนนี้เลย"

เสียงโทรทัศน์ดังออกมา จากในบ้านไม้เล็กหลังนึงที่อยู่แถวๆชานเมือง

"ไรโอลูกแม่ ขอให้ลูกปลอดภัยนะลูกแม่จะเอาใจช่วย" เสียงหญิงวัยทองคนหนึ่งนั่งอยู่บนเก้าอี้ไม้พูดขึ้นและน้ำตาไหลเป็นทางออกมา

แอ๊ด...

"ผมจะไปช่วยให้เองครับ"เสียงประตูเปิดอย่างช้าๆด้วยความฟืดทำให้มันมีเสียง มีชายคนหนึ่งผมสีทองเสื้อลายโดริโอ้เปิดประตูเข้ามา

"เธอเป็นใครน่ะ"หญิงวัยทองคนนนั้นรีบลุกจากเก้าอี้ไม้ และหันไปด้านประตู

"ผมชื่อโทรเน่ครับ เป็นเทรนเนอร์ผู้เชี่ยวชาญ โดริโอ้(Dorio) และ โดโดริโอ้(Dodorio)ครับ เป็นคนที่สู้กับมิมิกะในโปเกมอนลีกส์ครับ"

ชายคนนั้นแนะนำตัวให้หญิงวัยทองฟัง

"เอ๋ เธอรู้จักหนูมิมิกะด้วยเหรอจ้ะ"หญิงวัยทองถามด้วนความสงสัย

"ครับ และผมรู้ที่อยู่ของพวกเขาแล้วหล่ะครับ ผมได้ติดเครื่องติดตามไว้ที่ตัวแนคน่ะครับ เขาเป็นเพื่อนของผมเองครับ

เรา2คนคิดค้นวิธีที่จะช่วยพวกไรโอเพื่อจะร่วมเดินทางด้วยน่ะครับ" ชายคนนี้ยังคงอธิบายเรื่องต่างไปเรื่อยๆ

ฟิ้ว~... แอ๊ด

เสียงลมพัดทำให้หน้าต่างของชั้น2เปิด และมีเสียงฝีเท้าวิ่งมาอย่างรวดเร็วจนจับจังหวะไม่ทัน

เอี๊ยด~

เสียงคนคนหนึ่งเบรกตัวอย่างรุนแรง

"ให้ผมไปหาพี่ไรโอด้วยสิครับแม่" เด็กผู้ชายตัวเล็กๆผมสีชมพูแต่งตัวคล้ายๆนินจาพูดขึ้น

"มุจิ ลูกยังเด็กนะ ว่าแต่วันนี้เล่นเป็นนินจาอีกแล้วเหรอลูก"หญิงวัยทองถามลูกของตัวเอง

"ก็ได้งั้นตามพี่มาละกัน"โทรเน่เชิญชวนให้เด็กชายคนนั้นไปด้วย

แอ๊ด~

โทรเน่เปิดประตูออกไปนอกบ้าน ขณะที่เด็กชายตัวเล็กๆคนั้นรีบวิ่งออกไปข้างนอกรอ

"ฝากดูแลมุจิด้วยนะจ๊ะ โทรเน่คุง"หญิงสาววัยทองคนนั้นพูดออกมาเบาๆ พอที่จะให้โทรเน่ได้ยิน

"..."โทรเน่ยิมเล็กๆ แต่ก็ไม่พูดอะไรและยังชูนิ้วโป้งออกมาอีกด้วย

ฟึ้บ ๆ ๆ ...

เสียงลิซาด้อนบินขึ้นไปบนฟ้าด้วยความเร็วสูง

ณ ฐานทัพลับที่5 องกรณ์ DK

"อ๊าก ก...แก แอร๊ก"เสียงคนสวมชุดDKเป็นจำนวนมากโดนโจมตีด้วยมือของเอลเรดอย่างรุนแรงจนเจ็บปวด

"ประกาศสภาวะฉุกเฉิน มีผู้บุกรุก มีผู้บุกรุก มาที่ห้อง C-15 . A3 ด่วน"เสียงประกาศออกมาจากลำโพงที่อยู่

ตึกๆๆ

เสียงฝีเท้าของผู้คนจำนวนมากเดินมาอย่างรวดเร็ว

"พวกเราเก็บมันเลย"ชายในชุดDKพูดขึ้นพร้อมหยิบโปเกบอลออกมา

"พวกแก อย่ามาขวางชั้นเลย ชั้นจะไปหาเจ้า ดัน ที่ห้องควบคุม"

"ปากดีไปแล้วนะ พวกเราจัดการ"

ขณะชายผู้นั้นพูดจบโปเกมอนจำนวนมากจนนับไม่ถ้วนก็ออกมาจากบอลหลายๆลูก ทำให้มีอัดกันอยู่มาก

"เชอะ ชั้นใช่แค่เอลเรดก็จัดการได้หมดแล้ว"

"เอลเรดใช้ ไซโคคิเนซิส(Pychohic)เลย"จบคำสั่งเอลเรดก็หลับตาไปพักนึงและลืมตาขึ้นมา โปเกมอนทุกตัวเหมือนจะขยับตัวไม่ได้

และโปเกมอนทุกตัวก็โดนแสงสีม่วงอมชมพูคลุมตัวอยู่ และลอยขึ้นไปบนเพดาน

"ปลด"ซามะพูดออกมาพร้อมกับดีดนิ้ว

ขณะนั้นเองแสงสีชมพูก็หายไป โปเกมอนทั้งหมดก็ตกลงมาอย่างรวดเร็ว ทำให้บาดเจ็บสาหัส

"ย...แย่แล้วพวกเรา หนีเร็ว"ชายคนหนึ่งแห่งองกรณ์DKพูดขึ้น

"จะไปไหน เอลเรดไซโคคิเนซิสอีกครั้งซิ" พูดจบเอลเรดก็สร้างแสงสีม่วงอมชมพูล้มรอบเทรนเนอร์และทุกคนก็ลอยไปทางห้องที่ซามะโดนจับตัวไว้

"เอลเรดขังพวกมันซะ"พูดจบซามะก็เดินไปทางห้องควบคุม ขณะที่เอลเรดใช้พลังจิตหลอมเหล็กและทำให้เชื่อมกัน

"ที่นี้สินะ" ซามะหยุดอยู่ที่หน้าประตู และไปกดกริ่งเรียก

ฟื้ด แช่~

เสียงประตูเลื่อนเปิดออก และมีขวัญออกมาเล็กน้อย

"มาแล้วรึ ซามะดื้อมากเลยนะ อุตซ่าขังไว้ในห้อง แต่กลับหนีออกมา"เสียงชายคนหนึ่งจากหลังเก้าอี้หนังขนาดใหญ่ที่หันไปทางกระจกที่มีแสงส่องออกมา

"หน๊อยเรามาตัดสินกันด้วย โปเกมอนแบทเทิ้ล 6 ต่อ 6 เอาไหม ถ้สชั้นแพ้จะทำอะไรชั้นก็เชิญเลย แต่ถ้าเกิดนายแพ้ นายต้องไม่ยุ่งกับองกรณ์ DK เอาไหม"

"ได้สิ แพ้แล้วอย่ามาโทษชั้นละกันนะ"

ตัดกลับมาที่ ฐานทัพลับที่1 องกรณ์ DK

"ลิซาด้อนลงไปด้านล่างเลย"เสียงโทรเน่พูดออกมาขณะที่ขี่ลิซาด้อนบินถลาลมอยู่กลางอากาศ

"พี่ครับเราจะบุกไปตรงๆเลยเหรอครับ"เด็กน้อยถามด้วยความสงสัย

"ไม่หรอกถ้าเราบุกตรงๆ คงจะสู้มันไม่ได้แน่ ว่าแต่น้แงมีโปเกมอนอะไรบ้างล่ะ"

"ก็มี เมตามอน(Metamon) กับ โทเกปี้(Togepi)อ่าครับ พวกมันเก่งมากเลยนะครับ ชนะซูแบท(Zubat)ของเพื่อได้ด้วย"เด็กน้อยพูดด้วยความภูมิใจ

"เอ่อ...น้อง โปเกมอนที่น้องมีมัน... ช่างเถอะเรามาร่วมมือกันนะ"โทรเน่พูดจบก็เกี่ยวก้อย

"เอ๋ มีทางลงไปใต้ดินด้วย แถมยังมีพวกองกรณ์DKกำลังกลบอีก เอ๊ะ! รอยนั้นเหมือนกับการขุดของฮางะเนลเลยนิ๊ หรือว่า"

โทรเน่คิดในใจด้วยความสงสัย

"น้องๆเราต้องรับบุกทางด้านล่างนะ"โทรเน่อธิบายแผนให้มุจิฟัง

"ครับ รับทราบ"เด็กน้อยเข้าใจแผนการทั้งคู่จึงเริ่มบุก

"แบร่ๆแน่จริงก็มาทางนี้สิเราเป็นผู้บุกรุก"มุจิพูดแล้วหลบไปทางพุ่มไม้และให้เมตามอนที่ปลอมตัวคล้ายๆตัวเองวิ่งไปแทน

"พวกเราจับมันเร็ว"คนงานต่างทิ้งงานทั้งหมดและไล่ตามเมตามอนไป

"สำเร็จ รีบไปกันเถอะ"โทรเน่พุดขึ้นพร้อมกับจูงมือมุจิวิ่งไนทางใต้ดิน

"อ๊ะ พวกแกเป็นใครน่ะ"ชายในองกรณ์DKพูดขึ้น

"อ...เอ่อพวกเราก็.... ลิซาด้อนตอนนี้แหละ ใช้ดับเบิ้ลคิ๊ก(Doulble Kick)เลย"พูดจบลิซาด้อนก็ใช้ขาเตะทีละข้าง

"แอ๊ก"ชายในองกรณ์DKคนนั้นสลบลงกับพื้ในทันใด

และทั้งคู่ก็บุกไปเลื่อยๆ จนมาถึงห้องที่ไรโอ และเพื่อนๆโดนขัง

"แนต ชั้นมาช่วยแล้ว"โทรเน่รีบเปิดประตูห้องนั้นด้วยความว่องไว

"อ้ะ! โทรเน่ นายมาแล้วเหรอ ปล่อยให้รอตั้งนานนะ"ขณะที่แนตพูดโทรเน่ก็เปิดประตูขังโดยการใช้กุญแจที่ได้จากยามด้านหน้า

"เขาคือใครเหรอแนต"ไรโอถามด้วยความสงสัย

"ก็โทรเน่ที่เคยแข่งกับมิมิกะในโปเกมอนลีกส์ไงล่ะไรโอ"แนตอธิบายให้ไรโอฟัง

"เราต้องรีบหนีแล้วนะ"โทรเน่พูดจบก็เรียกโดโดริโอ้ออกมา ทุกคนต่างขึ้นโดโดริโอ้ไป

"ระวังนะมันมีเซ็นเซอร์คลุมพื้นที่ถ้าเราคิดจะหนีมันจะคลุมไว้"แนตอธิบายถึงเซ็นเซอร์ที่คลุมฐานนี้ไว้

"เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงด้วยความไวของโดโดริโอ้ไม่โดนอยู่แล้ว"

ฟึ้บ ทั้งหมดผ่านออกมาได้โดยไม่โดนเซ็นเซอร์ และโดโดริโอ้ก็กระโดดสูงสุดและเข้าไปในบอลลิซาดอนก็ออกมาจากบอลรับช่วงต่อ

ณ ฐานทัพลัพที่2

"ว่าไงนะ มันหนีไปได้งั้นเหรอ"ชายร่างยักษ์พูดออกมาใส่โปเกเกียร์

"ขอโทษด้วยครับบอส แล้วผมจะไปจับมาใหม่ให้ได้ครับ"

ณ เกาะที่2

การสอบขั้นที่100ของเจฟก็เดินทางมาที่ห้อง98แล้วซึ่งมีสูงสุดถึง100ห้อง อีกเพียง2ห้องเจฟก็จะผ่านแล้ว

"ห้องที่98 เริ่มการต่อสู้"เครื่องฉายภาพฉายภาพกรรมการออกมา และใช้เสียงที่อัดไว้เปิดออกมา

"เจฟ ห้องที่98นี้เจ้าจะได้สู้กับริงกุมะเลเวล100นะ และครั้งนี้จะเป็นการซิงเกิ้ลแบทเทิ้ล"คิวาเมะบอกกล่าวให้Nทราบ

"เซครอมใช้ท่าสะสมพลังงาน(Charge)เลย"พูดจบเซครอมก็สะสมลูกพลังงานขนาดใหญ่ไว้และยอมให้ริงกุมะโจมตีอย่างรุนแรงด้วยท่า ฟาแค๊ด(Facade)

Zekrom HP  170/350

Usarring HP 300/300

"เอาล่ะจัดการมันเลย ฟ้าผ่า(Thunder)"ขบคำสั่งของเจฟท้องฟ้ามืดครึ้มและมีฟ้าผ่าลงมาอย่างรุนแรง

ตูม ตูม โครม

"โรงทดสอบเกิดความเสียหายขึ้นมาก และริงกุมะก็สลบไป"

"จบการทดสอบที่98แล้ว การทดสอบที่99 เป็นการแข่ง ดับเบิ้ลแบทเทิ้ล คู่ต่อสู้คือ ฟูดิน(Akalzam) และ โพลิก้อน แซด(Porygon Z)"

พูดจบโพลิก้อนแซด และ ฟูดินก็เดินออกมาจากห้องๆหนึ่งและการต่อสู้ก็เริ่มขึ้น

"ไปเลยเซครอม บาเลียด"เจฟขว้างบอลออกไปบอลเปิดออกมีแสงสว่างจ้าและเกิดเป็นมังกรดำขนาดยักษ์และตัวตลกขนาดย่อม

"เซครอมถือไลฟ์โอ๊บส์(Life Orb)และถ้าสะสมพลังงานแล้วปล่อยล่ะก็ จะคิดค่าเป็นค่าstabอีกด้วยและด้วยพลังโจมตีที่สูงมากของเซครอม

กับความแรงของฟ้าผ่า เพอเฟ๊คซ์"เจฟคิดวางแผนในใจด้วยการคำนวน

"เซครอมสะสมพลังงาน บาเลียดรีเฟร๊คเตอร์"จบคำสั่งของเจฟกำแพงสีชมพูรูปร่างวงกลมขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นและมีลูกพลังงานของเซครอมอีกด้วย

ขณะฟูดินก็ใช้พลังจิตกดให้กำแพงหายไป โพลิก้อนแซ็ดก็ใช้ ทันเดอร์ บอล(Thunder Bolt)โจมตีกำแพงอย่างรุนแรง

ฟี้ด ตู้ม~

Zekrom HP 320/350

M.R.Mine HP 25/290

Akalzam HP 280/280

Porygon Z HP 320/320

"ตอนนี้แหละเซครอม ฟ้าผ่าเลย"จบคำสั่งของเจฟเซครอมรวบรวมพลังทั้งหมดที่มีออกมาทำให้ฟ้าผ่าออกมาเสียงดังลั่นไปทั่วทุกภูมิภาค

โปเกมอนไม่ว่าจะเป็น ฟูดิน หรือว่า โพลีก้อน แซด ต่างสลบไปตามๆกัน...

"ยินดีด้วยนะเจฟเธอสอบผ่านแล้ว"คิวาเมพปรบมือให้กับเจฟ และยื่นโปเกบอลให้1ลูกซึ้งโปเกมอนด้านในนั้นยังเป็นปริศนา

"ครับ ขอบคุณครับ ตอนนี้ผมต้องรีบไปตามหาผู้บังคับบัญชาแล้วหล่ะครับ" เจฟพูดจบเจฟก็รับขี่เซครอมออกไปจากแหลมทันที

"ขอให้ปลอดภัยนะ เจฟ..."

TO BE CONTINUED....

---

                                                                ตัวอย่างตอนต่อไป

เจฟได้เจอกับผู้บังคับบัญชา และทั้งคู่ก็ได้มาพบกับพวกไรโอ และได้วางแผนเพื่อถล่มองกรณ์ DK ทั้งหมดนี้รวมอยู่ในตอนหน้าแล้วครับ

---

วันนี้เรามีข้อสงสัยมาทายกันนะครับ

คุณลักกี้ไม่สามารถออกลูกกับลักกี้ และเมื่อเป็นฮาปินัสก็ไม่สามารถออกลูกกับฮาปินัสได้ เพราะคุณลักกี้/ฮาปินัส มีอะไรรู้ไหมครับ

มีเพศเดียวครับ ถ้าจะออกไข่ได้ต้องออกกับตัวอื่นที่มีกุ่มไข่เดียวกันครับ กรณีนี้ร่วมถึงกรรูร่าด้วยนะครับ

คุณนิโดคิง ไม่สามารถออกลูกกับคุณ นิโดควีนได้ ทั้งๆที่ปิ๊งกันมานานแล้ว เพราะอะไรครับ

เพราะนิโดควีนอยู่ในกลุ่มไม่มีไข่ครับ

คุณฮาบุเน็คและคุณซันกูสสามารถออกลูกด้วยกันได้ ถามนะครับ ส่วนมากทั้งคู่ปิ๊งกันไหมครับ

ไม่ปิ๊งหรอกครับ เห็นหน้ากันทีไร มีเจ็บตวทุกที (ส่วนมากนะครับ)

มาถึงคำถามสุดท้ายเลยนะครับ....

เข้าไปดูในนี้ดีกว่าครับ

V

V

บอร์ดที่เกียวกับโปเกมอนที่ดีที่สุดคือบอร์ดอะไร?

ก.PK BASIC ข.DEK D ค.THAI NIN

อ๊ะอะให้เวลาหลับไปดูช้อยใหม่นะ

คำตอบที่ถูกก็คือ ก.

http://www.pkbasic.com คร้าบ

---

จบแล้วนะครับ ติชมได้ครับ