[Fiction!!] Digimon Special

[Kimur@]

ตอนที่1 หมู่บ้านดิจิม่อน และภารกิจกลุ่มครั้งแรก

เด็กผู้ถูกเลือกงั้นหรือ ถูกเลือกให้ได้รับดิจิม่อน

เด็กหนุ่มในชุดนอน อายุราวสิบเจ็ดปี ผมสีดำสนิท รูปร่างผอมโซ กล่าวขึ้นบนหน้าจอคอมของตน เขากำลังคุยอยู่กับเพื่อนคู่แชททางอินเตอร์เน็ต ซึ่งเพื่อนของเขาในโลกไซเบอร์ กำลังเล่าถึงโลกคู่ขนาน ที่มีอยู่จริง

แสงไฟจากจอคอมสว่างจ้า ภายในห้องพักที่มืดมิดและคับแคบไม่ต่างจากห้องเก็บของ ซึ่งมีเพียงแค่คอมพิวเตอร์ ผ้าปูที่นอนสำหรับนอนพื้น และเฟอร์นิเจอร์เข้าชุดนิดหน่อย

ฉันเคยได้ยินเรื่องดิจิตอลเวิล ฉันรู้ว่ามันมีอยู่จริง และฉัน ตกลงที่จะไป อนาลอคแมน

เด็กหนุ่มพิมพ์ตอบตกลงอย่างไม่ค้างคาใจ เพื่อนคู่แชทของเขา สามารถช่วยเหลือเขาได้ ทุกตัวอักษรที่วิ่งอยู่บนหน้าจอ ให้ความรู้สึกถึงความเป็นมิตร และทางรอด สำหรับเด็กหนุ่มคนนี้

แค่เงินไม่ขาดมือ ฉันก็พอใจละ ฉันไม่เรื่องมาก ฉันจะทำตามคำขอของนาย

สิ้นเสียงเด็กหนุ่ม แสงจากหน้าจอก็สว่างขึ้นจนมองไม่เห็นอะไร และพอแสงดับลง เด็กหนุ่มก็หายไป ทิ้งไว้แต่เพียงห้องพักที่ว่างเปล่า

...............

ณ โรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่ง แถบชานเมือง

นั่นละ เมทัลเกรย์ม่อน ฟินิช โจมตีด้วยกีก้า เดสทรอยเยอร์

บ้าจริง ราพิดม่อนของฉันแพ้เลย

ฮะๆ ราพิดม่อนของนายมันอ่อนจัง

สู้กันเสร็จแล้ว ต่อไปมาเจอสกัลเมราม่อนของฉันบ้างนะ

เสียงพูดคุยกันอย่างสนุกสนานของนักเรียน ซึ่งพักเรียนในเวลาคาบบ่าย เด็กนักเรียนส่วนมากต่างพกเครื่องเล่นดิจิม่อน ขนาดพกพามาสู้กัน ซึ่งเรียกกันว่าดิจิไวซ์  

ดิจิไวซ์ เครื่องเล่นพกพาซึ่งมีขนาดที่เล็กกว่ามือถือบางเครื่องด้วยซ้ำ กำลังเป็นที่นิยมอย่างมาก หลังจากที่เงียบหายไปนานเกือบสิบปี เพราะมันถูกแทนที่ด้วยเกมโปเกม่อนของนินเท็นโด้ดีเอส ซึ่งมีสีสัน และความสวยงามมากกว่า จึงทำให้ดิจิม่อนได้รับความนิยมน้อยลงไปมาก

แต่เมื่อหนึ่งเดือนก่อน ก็มีข่าวที่ต้องถ่ายทอดสดไปทั่วโลก เมื่อดิจิม่อน ที่ทุกคนคิดว่ามันมีอยู่แค่ในเกมและการ์ตูน ได้ออกมามีชีวิตในโลกของความเป็นจริง โดยมันโผล่ออกมาให้เห็นเป็นครั้งแรก ที่ย่านอากิฮาบาร่า ของญี่ปุ่น ซึ่งเป็นแหล่งรวมสินค้าหลากหลายโดยเฉพาะ

ดิจิม่อนร่างสมบูรณ์ เมก้าดราม่อน(Megadramon) ดิจิม่อนมังกรปีศาจตัวสีส้ม ที่สวมหน้ากากเหล็กสีเทา และติดเกราะบางส่วนให้กับร่างกาย มือทั้งสองของมันมีคีมตัดเป็นอาวุธ รูปร่างสูงใหญ่เท่าตึก ลอยอยู่เหนือน่านฟ้านานเป็นชั่วโมง

กองกำลังป้องกันตัวเองของญี่ปุ่น ได้ระดมทั้งรถถัง และเครื่องบินรบออกมาทำการโจมตี แต่ก็ไร้ผล ทั้งรถถังและเครื่องบินรบ ต่างถูกมันใช้จรวด ซึ่งยิงออกมาจากมือคีมตัด ยิงใส่จนระเบิดออกเป็นส่วนๆ

เหล่าทหารอากาศต่างพากันโดดล่มหนีตายกันอลหม่าน พลขับรถถังต่างวิ่งหนีเอาตัวรอด ภาพอันน่าสะเทือนขวัญนี้ถ่ายทอดสดไปทั่วญี่ปุ่น และทั่วโลก

แต่ทว่า หลังจากมันลอยอยู่บนน่านฟ้านับชั่วโมง โดยที่ไม่มีใครสามารถทำอะไรมันได้ มันก็สลายหายไปเอง ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น บางคนถึงขนาดคิดว่าทางบริษัท บันได ได้ทำการโปรโมทดิจิม่อน ให้มียอดขายมากขึ้นซะด้วยซ้ำ

ผมบอกได้แค่ว่า มันเป็นเพียงจินตนาการ ที่บริษัทเราสร้างขึ้นมา เพื่อให้เด็กๆได้สนุกกัน มันไม่ใช่อาวุธสงคราม หรือสิ่งประดิษฐ์ที่เราแอบสร้างเอาไว้เพิ่มยอดขายหรอกครับ

ทางผู้บริหารบริษัทต้นกำเนิดดิจิม่อนระดับสูง บอกปัดพร้อมกับสีหน้าที่เคร่งเครียดไปว่า เขาไม่มีส่วนรู้เห็น และส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น และเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เขาเองก็รับรู้มาเท่าๆกับคนอื่น

ไม่มีใครคาดคิดหรอกว่า ดิจิม่อน จะมีอยู่จริง แม้กระทั่งบริษัทผู้ผลิตก็ตามที แต่ทว่า มันเป็นไปแล้ว

ในห้องพักที่คับแคบ มีเพียงแค่คอมพิวเตอร์ ผ้าปูนอน และเฟอร์นิเจอร์ชุดกินข้าว หน้าจอคอมพิวเตอร์ที่ปิดไว้ สว่างขึ้นเอง พร้อมกับส่องแสงจ้าจนมองไม่เห็น และพอมันดับลง เด็กหนุ่มวัยรุ่นผอมโซ พร้อมดิจิไวซ์ทรงสี่เหลี่ยมสีแดงในมือก็ปรากฏตัวอยู่หน้าคอม ที่หน้าจอดิจิไวซ์ มีเมก้าดราม่อนอยู่ข้างใน มันกำลังหลับสนิท

เด็กหนุ่มวางดิจิไวซ์ไว้หน้าคอม พร้อมกับหยิบเช็คธนาคารออกมาจากกระเป๋า ในเช็คนั้นมีตัวเลขจำนวนห้าหลักเขียนเอาไว้ เขามองมันพร้อมกับยิ้มด้วยความพอใจ

งานคราวหน้า ฉันจะได้หกหลัก

.......

เฮ้ คิมูระ มาเล่นดิจิม่อนด้วยกันสิ ฉันได้ข่าวว่านายเลี้ยงจนได้ร่างสุดยอดแล้ว

เสียงตะโกนภายในลานสนามเด็กเล่น ชักชวนเด็กหนุ่มผมสีน้ำตาล รูปร่างสูงบางในชุดลำลองสีดำ ให้มาเล่นด้วยกัน เด็กหนุ่มชื่อว่าคิมูระหันมามองตามเสียงเรียก เขาขยับสายกระเป๋าเป้ให้เข้าที่ ก่อนที่จะล้วงมือเข้าไปหยิบดิจิไวซ์ข้างใน

ใช่ไอ้นี่มั้ย เขาหยิบพวงกุญแจสีเงิน ซึ่งมันห้อยติดดิจิไวซ์ทรงสี่เหลี่ยมสีขาว มันคือเครื่องเล่นโบราณสุดๆ ที่เด็กในโรงเรียนของเขาไม่มีใครเล่นรุ่นนี้กัน

หวา ไอ้นี่มันรุ่นแรกๆเลยนี่นา และจะไปเล่นกับคนอื่นได้ยังไงกัน เจ้านี่ร่างสุดยอดก็ไม่มี ตัวก็น้อยด้วย เพื่อนที่มาชวนคิมูระ ถึงกับอุทานด้วยความเสียดาย

เจ้านี่มันของพี่ชายฉันที่เสียไปเมื่อเก้าปีก่อนน่ะ ฉันเอาไว้เป็นของดูต่างหน้า ไม่ได้คิดจะเล่นกับใคร คิมูระกล่าวพลางเก็บดิจิไวซ์เข้าในกระเป๋าเป้

และใครมันบอกว่านายเลี้ยงได้ร่างสุดยอดกัน เพื่อนของคิมูระยังคงคาใจ

ฉันไม่รู้เหมือนกัน ถ้ายังไงขอตัวละ ฉันรีบกลับ เพราะเดี๋ยวไม่ทันมื้อเย็น คิมูระกล่าวอำลา พร้อมกับโบกมือให้

ถ้าอย่างนั้นโชคดี เพื่อนของเขากล่าวอำลา พลางโบกมือตอบ

กลับมาแล้วครับ เด็กหนุ่มกล่าวทักทายตามมารยาท พร้อมกับเปิดประตูห้อง ภายในห้องพักของเขานั้น ทั้งเล็กและคับแคบ มันวางได้เพียงแค่โต๊ะเขียนหนังสือริมหน้าต่าง ตู้เก็บเสื้อผ้า และพื้นที่เหยียดนอนเท่านั้น

วันนี้กินราเมงกึ่งสำเร็จรูปอีกก็แล้วกัน เขากล่าวพลางเลื่อนลิ้นชักริมประตูใต้เตา พร้อมกับหยิบราเมงถ้วยออกมา ภายในตู้เก็บของกินของเขานั้น เหลือราเมงแค่หนึ่งโหล เขาถอนหายใจ พลางเก็บมันเข้าไปที่เดิม

เปลี่ยนใจละ เก็บไว้เผื่อฉุกเฉิน อีกแค่อาทิตย์เดียวเงินก็จะถูกส่งมาแล้ว ต้องอดทน

เขาถอดรองเท้าไว้หน้าประตู ก่อนที่จะเดินเอากระเป๋ามาเก็บ และเตรียมอุปกรณ์สำหรับไปอาบน้ำที่โรงอาบน้ำสาธารณะ เขาฮัมเพลงเบาๆในลำคอ ทำตัวให้อารมณ์ดีสู้ชีวิต แต่ในระหว่างที่เขากำลังเตรียมแปรงสีฟันนั้นเอง

คิมูระ นายได้ยินฉันมั้ย

เสียงดังขึ้นจากใกล้ๆตัวเขา มันมาจากที่ต่ำประมาณพื้นดิน แต่เขาไม่มีมือถือนี่ โทรศัพท์ในห้องก็พึ่งจะส่งให้เพื่อนของเขาที่เรียนช่างเอาไปซ่อม และเสียงมันดังมาจากไหน

ฉันรู้ว่านายได้ยินฉัน ตอบรับด้วย ถ้านายอยากมีชีวิตที่ดีกว่านี้ เสียงปริศนาไม่ทราบที่มา ยังคงดังขึ้น จนเขาเริ่มเอะใจ คว้ากระเป๋าเป้มาข้างตัว และดึงดิจิไวซ์รุ่นเก่าของเขาขึ้นมา

ได้ยินฉันแล้วสินะ เสียงปริศนา ดังขึ้นมาจากดิจิไวซ์ของเขา

ฉันคืออนาลอคแมน ผู้ที่จะให้ความช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ได้อย่างแท้จริง หากเขาคนนั้น ยอมรับในทางที่ฉันมอบให้

ทางของนาย คืออะไร คิมูระตัดสินใจตอบกลับเสียงปริศนานั้นไป ทางที่จะช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ที่นายว่า

ทางของโลกดิจิตอลยังไงละ จงมายังโลกดิจิตอล ฉันจะให้ดิจิม่อนคู่หูกับนาย เราจะช่วยกันสร้างโลกใบใหม่ร่วมกัน

ฟังดูน่ากลัวยังไงชอบกล คิมูระเอ่ยไปตามความรู้สึก และฉันจะได้อะไร หากเข้าร่วมกับนาย

นายอยากได้อะไร ในโลกที่นายอยู่ละ ฉันสามารถให้ได้ เสียงปริศนานามว่าอนาลอคแมนกล่าวข้อเสนอ

สิ่งที่ฉัน อยากได้น่ะเหรอ คิมูระเริ่มคิดถึงสิ่งที่เขาอยากได้ พลางมองไปรอบๆห้องของเขา ฉันไม่รู้ ว่าอะไรคือสิ่งที่ฉันต้องการ

เขากำลังโกหกตัวเอง ความจริงในตอนนี้ เขาต้องการได้เงินสักก้อนหนึ่ง เพื่อมาโปะค่าใช้จ่ายของเขา หากแต่เขาไม่เชื่อใจในสิ่งที่อยู่ตรงหน้า เขาต้องการปฏิเสธ และให้เรื่องมันจบไป

เริ่มจากเงินจำนวนห้าหลักเป็นยังไงละ สำหรับงานชิ้นแรก เอ ไม่สิ ฉันจะแถมจักรยานให้นายสักคัน เพื่อขับไปทำงานพิเศษ เป็นยังไง

อนาลอคแมนยื่นข้อเสนอที่ชวนทำให้คิมูระคล้อยตามขึ้นมา จริงๆเขารู้ว่าไม่มีอะไร ที่ได้มาง่ายๆ แต่ว่าเขาไม่ใช่พวกบ้าอุดมการณ์ หรือทำเป็นวางมาด ในโลกแห่งความจริง เงินและอำนาจคือพระเจ้า ส่วนที่เหลือนั้นคือสิ่งนอกรีตที่ไม่วายต้องพ่ายแพ้ให้กับพลังของอำนาจเงินตรา

ฉันต้องการทำงานกับคนที่ฉันคิดว่าไว้ใจได้ นายเป็นใคร มีตัวตนจริงมั้ย ฉันยังไม่รู้เรื่องเลย คิมูระเริ่มเอนเอียงให้กับคำชักชวน เขาต้องการรู้จักคนที่เขาจะทำงานให้มากกว่านี้

ไม่ไว้ใจฉันสินะ งั้นนายรับเงินก้อนแรกไปก่อนเลยละกัน และค่อยทำงานให้กับฉัน

เสียงในดิจิไวซ์ดับลง และไม่มีที่ท่าว่าจะดังขึ้นมาอีก คิมูระหัวเราะออกมาเบาๆ ท้องเขาส่งเสียงร้องเพราะความหิว เขาคิดว่าเขาคงตาลายมาก จนนึกอุปทานอะไรที่เพ้อเจ้อขึ้นมาเอง

ไม่เห็นจะมีเลย ไหนละเงิน ไหนละ โลกดิจิตอล

เขาสลัดเรื่องเมื่อกี้ทิ้งไป พร้อมกับเตรียมอุปกรณ์ไปอาบน้ำข้างนอก เขารู้สึกเจ็บใจตัวเอง ที่ไม่ลองตอบตกลงให้ไวกว่านี้ เพราะลึกๆแล้ว เขาเชื่อว่ามันคือเรื่องจริง

ก็อกๆๆๆ!!

เสียงประตูถูกเคาะจากด้านนอก ดังสนั่นเข้ามาในโสตประสาท คิมูระหันไปมองประตูทันที เสียงเงียบไป เมื่อเขาจ้องมองมัน

อะไรวะ คิมูระอุทานด้วยความตกใจ เขาคิดว่าคงถูกใครแกล้งเข้าให้ซะแล้ว

โครมม!!

ประตูถูกอะไรสักอย่างกระแทกจนลูกบิดพัง และประตูถูกดีดเข้ามาในห้อง พร้อมกับชายหนุ่มรูปร่างผอมโซ ในชุดเสื้อคอปกแขนยาวสีขาว ใส่กางเกงยีน เดินเข้ามาในห้องเขา พร้อมกับมองมาที่คิมูระ ด้วยสายตาพินิจ

นี่น่ะหรือ ลูกน้องคนใหม่ของอนาลอคแมน

นะ...นายเป็นใครคิมูระถามด้วยน้ำเสียงตื่นกลัว ตัวสั่นเทิ้มด้วยความตกใจ

แค่ชายหนุ่มแปลกหน้าไม่ตอบคำถาม เขาเอามือล่วงไปที่กระเป๋ากางเกงด้านหลัง หยิบซองกระดาษสีน้ำตาลให้คิมูระ

เปิดดูเพื่อพิสูจน์ ชายหนุ่มแปลกหน้ากล่าว คิมูระกลืนน้ำลาย ก่อนที่จะเปิดตามคำสั่ง

คิมูระเปิดมาก็ต้องตะลึง เช็คซึ่งมีตัวเลขจำนวนห้าหลัก อยู่ในมือเขาแล้ว เขาเงยหน้าขึ้นมองชายแปลกหน้าด้วยสีหน้าตกใจ ปนสงสัย

อนาลอคแมนบอกแล้วนี่ ว่าจะจ่ายให้นายก่อน ส่วนจักรยานจอดอยู่ด้านล่างหอน่ะ ฉันไปเลือกมาเองเลยนะ

และอนาลอคแมน ต้องการให้ฉันทำงานอะไร คิมูระเริ่มตั้งสติได้ พร้อมกับเอ่ยถาม

ช่วยฉันกำจัดนังฌาน และเจ้าเสวน สองเสี้ยนหนามที่ทิ่มแทงอนาลอคแมนอยู่ตอนนี้

กำจัด คิมูระเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงสั่น หมายถึงฆ่าน่ะเหรอ ฉันไม่ชอบฆ่าคนหรอกนะ"

ไม่ได้ฆ่าหรอกน่า ฉันดูก็รู้แล้ว ว่าคนอย่างนายมันไม่สู้คน ชายหนุ่มแปลกหน้าพูดแทงใจดำใส่คิมูระ พลางยื่นมือมาให้จับ

ฉันขอแนะนำตัวก่อน ฉันชื่ออากิระ เป็นลูกสมุนของอนาลอคแมน มีหน้าที่ทำงานในโลกมนุษย์ คอยป่วนและสร้างสถาณการณ์

ฉันชื่อคิมูระ คิมูระยื่นมือออกไป พลางเขย่าอย่างกล้าๆกลัวๆ และฉันจะได้ดิจิม่อนอะไร

ฝ่ายนั้นสามารถแปลงเป็นร่างสมบูรณ์ได้แล้ว ดังนั้นอนาลอคแมนจะให้ดิจิม่อนร่างสมบูรณ์กับนาย อากิระกล่าว พลางหยิบดิจิไวซ์ออกมา ในนั้นมีเมก้าดราม่อน ที่กำลังหลับอยู่

เราต้องไปที่โลกดิจิตอลกันก่อน คู่หูของนายอยู่ที่นั่น อากิระเอ่ยเสร็จ แสงสว่างจ้าที่ดิจิไวซ์ของเขา ก็ส่องสว่างไปทั่ว ทำเอาคิมูระลืมตาไม่ได้ และเมื่อคิมูระลืมตามาอีกที เขาก็มาอยู่ในอาคารเรือนกระจกที่ดูทันสมัย และใหญ่โตซะแล้ว

ภายในอาคารเรือนกระจกนี้ ถูกปล่อยให้เป็นพื้นที่โล่ง มีผู้คนมากมายเดินไปมา พร้อมกับดิจิม่อนร่างเด็กหลากหลายรูปแบบ ที่ลิฟท์และหน้า

ทางเข้าออก มียามที่เป็นแองเจม่อน ดิจิม่อนเทวดายืนเฝ้าอยู่ด้วยท่าทีนิ่งสงบ

ตามฉันมา อากิระกล่าวพลางเดินไปยังลิฟท์ที่มีแองเจม่อนเฝ้าอยู่ คิมูระเดินตามไปทันที

ฉันมาตามคำสั่งอนาลอคแมน อากิระกล่าวกับแองเจม่อนสองตัวที่ขนาบหน้าลิฟท์

ไม่ให้เข้า แองเจม่อนบอกปัด

คนของอนาลอคแมน ไม่เคยขอร้องใคร อย่าให้ต้องใช้กำลังกันนะ อากิระพูดขู่ แองเจอม่อนจึงหลีกทางให้ ลิฟท์ถูกเปิดออก พวกเขาสองคนพากันเข้าไปในลิฟท์

ทั้งคู่ไม่ได้พูดอะไรกัน จนกระทั้งลิฟท์มาหยุดอยู่ชั้นบนสุด ประตูลิฟท์ถูกเปิดออก และเบื้องหน้ามีหญิงสาวผมสีฟ้า นัยน์ตาสีม่วง สวมเสื้อแจ็คเก็ตสีดำ ทับเสื้อคอกลมอีกชั้นต่างสูท นั่งบนเก้าอี้นวมสีกำอย่างดีราวกับประธานบริษัท กำลังจ้องมายังพวกเขา

เธอกำลังรอนายอยู่ คิมูระ อากิระกล่าวพลางยืนอยู่หน้าลิฟท์ ไม่เข้าไปข้างใน คิมูระจึงต้องเข้าไปคนเดียว

สวัสดีครับ คิมูระกล่าวทักทาย หญิงสาวที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ ยิ้มให้เล็กน้อย พลางลุกจากโต๊ะเดินเข้ามาสำรวจตัวเขา เธอวนด้อมมองเขาอยู่สองสามรอบ พลางส่งยิ้มทักทาย คิมูระเอาแต่หลบตาตลอด เพราะเขาไม่ชอบจ้องหน้าหญิงสาวตรงๆ ประกอบกับเสียงรองเท้าบูทเลยข้อของเธอกระทบพื้น ทำเอาเขาอึดอัด

เรียกฉันว่าแบล็คไรท์ ทริกซี่ ตอนนี้ฉันทำหน้าที่ในการสั่งการแทนอนาลอคแมน ฉันยินดี ที่ได้เธอมาร่วมงานด้วยนะ คิมูระ

เช่นกันครับ คิมูระกล่าวตอบกลับไป พลางมองไปรอบๆห้องทำงานของแบล็คไลท์ เห็นว่าผมจะได้ดิจิม่อนนี่ครับ ไหนละ

คิมูระเอ่ยทวงถาม แบล็คไลท์ยิ้มน้อยๆ พลางมองไปยังเท้าของคิมูระ คิมูระจึงมองตาม ดิจิม่อนร่างสมบูรณ์มาอยู่กับเขาตั้งนานแล้ว แต่เขาไม่สังเกต มันคือ เมทัลมาเมม่อน

เมทัลมาเมม่อน(Metalmamemon) ดิจิม่อนทรงกลมลูกบอล ซึ่งติดหน้ากากเหล็กเข้าที่ใบหน้า ลำตัวหุ้มเกราะ ติดปืนใหญ่เข้าที่แขนซ้าย กรงเล็บเหล็กที่มือขวา แต่ทว่าตัวของมันนั้น สูงแค่เข่าคิมูระด้วยซ้ำ

เมทัลมาเมม่อน ดิจิม่อนที่ฉันเคยเลี้ยงได้เมื่อสมัยเล่นเกมนี่นา ฉันชอบมัน

ทันทีที่คิมูระพูดจบ เขาก็โดนกระบอกปืนของเมทัลมาเมม่อนฟาดเข้าที่แข้ง ทำเอาเขาทรุดลงกับพื้น และน้ำตาเล็ด

โอย เจ้าบ้า เล่นไรกับฉันนี่ คิมูระกล่าวด้วยน้ำเสียงเจ็บปวด พลางนวดแข้งไปมา

อย่ามาเรียกฉันว่ามันนะ รู้ไว้ซะว่าฉันไม่ใช่เพื่อนเล่นนาย และนายมันก็แค่เทมเมอร์ระดับต่ำ

เมื่อโดนว่าขนาดนี้ ทางคิมูระเองก็เริ่มไม่พอใจ แต่เขายังใหม่อยู่ เลยต้องเงียบเอาไว้

ถือว่าเป็นการเริ่มต้นที่ดี แบล็คไลท์กล่าวตัดบท งานแรกของพวกเธอทั้งสอง คือกำจัดฌาน และเสวน ถ้าไม่เจอสองคนนี้ ก็จัดการพวกลิ่วล้อ ยั่วให้มันออกมา

รับทราบ อากิระกล่าวตอบรับ พร้อมกับเดินเข้ามาใกล้แบล็คไลท์ เขาตบบ่าคิมูระแรงๆจนคิมูระสะดุ้ง

ตอบรับด้วยสิ เธอเป็นหัวหน้านะ

รับทราบ คิมูระกล่าวออกไป ตอนนี้เขาเริ่มรู้สึกว่าตัวเองเข้ามาอยู่ในที่ที่ไม่ใช้ที่ของเขาซะแล้ว

จบละ วิจารณ์ได้ตามชอบครับ

ปล.มาแก้คำผิดครับ  

ปล2.อัพเดทรูปภาพดิจิม่อน ที่ได้ออก

เมก้าดราม่อน (Megadramon)

เมทัลมาเมม่อน (Metalmamemon)

[ดช.เค้ก ไม้เอกสามตัว]

โอ้ว ว สนุกดีนะครับแค่ตอนแรกรู้สึกว่าอยากจะติดตามไปเรื่อย

รู้สึก ราพิด ม่อน ของผมจะออกมาด้วย ฮ่า ๆ >< ~ ~

รอตอนต่อไป ครับ บ

[Retia Adolf]

พอเห็นแบบนี้... รู้สึกว่า จีโอเกรย์ม่อน คงมาดคล้ายจอมมารหรือก็อตซิลล่าแหง...(ตัวใหญ่ + ดุ แถมอยู่คนละฝ่ายกับคิมูระอีก)

แต่น่าติดตามเช่นกันครับ

[ShadowSneak]

“กำจัด” คิมูระเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงสั่น “หมายถึงฆ่าน่ะเหรอ” ฉันไม่ชอบฆ่าคนหรอกนะ

เอิ่ม...ใส่เครื่องหมายคำพูดผิดที่ ใช่มั้ยครับ???

หรือถ้าจงใจใส่ยังงั้น ก้อขออภัยด้วยนะครับ

การดำเนินเรื่อง ดูแล้ว เร่งรีบไปนิดนึงนะครับ ควรจะลดความเร็วในการดำเนินเรื่องลงซักเล็กน้อย

แต่ก้อจัดได้ว่าสนุกเลยล่ะครับ

ป.ล. ฌาน กะสเวน เด่นชะมัด อุอุ[me=daGella_PsychOCuT]รอบทตัวเองอย่างใจจดใจจ่อ...[/me]

[Kimur@]

เออ ผมใส่ผิดครับ ถ้าจงใจแบบนั้น แสดงว่าสติผมไม่อยู่กับตัวละ 

ปล.ที่ผมต้องรีบเพราะถ้าดำเนินเรื่องช้าเกินไป ตัวละครกว่าจะออกครบ คงอยู่ที่ตอน20-30น่ะครับ

[bluewind]

ตามมาอ่านตอนแรกแล้ว~

ไม่เสียแรงที่มาสมัครฝ่ายร้าย ได้นั่งเต๊ะจุ๊ยเหมือนประธานบริษัท เหอๆๆ

นี่พระเอกอยู่ฝ่ายร้ายเหรอเนี่ย~! หายากนะแบบนี้ แถมได้รับสั่งให้ไปเก็บพวกฝ่ายดีด้วย เป็นมุมมองการดำเนินเรื่องที่แปลกใหม่ทีเดียวเลยครับ ขอชมๆ

ผมเองก็สังเกตเห็นว่าเรื่องมันไปเร็วเหมือนกันแฮะ แต่ก็จะติดตามครับ!

[Liar Rape kill]

ชอบครับ หนุกๆๆๆ ตัวเอกคือคิมูระสินะ

ให้เดาว่าต้องกลับมาเป็นฝ่ายดีทีหลัง เชือมะ

ผมสังเกตมานานละ ทำไมท่านพี่ชอบเขียน สเวน เป็น เสวน ทุกทีเลย 

[WisdomWing]

มาแล้วๆ มารอติดตามนะ รอดูคิมูระบรรยายฉากต่อสู้ 

[~Wallohz~]

ดิจิม่อนร่างร่างสมบูรณ์

ตรงนี้ตั้งใจหรือเปล่านี้ = =  .... ช่างเหอะ

เนื้อเรื่องน่าสนใจนะเนี้ย หุหุหุ

แสดงว่าฝ่าย Freedom ต้องถูกพี่คิมูระ จับย้ายไปทั่วแน่ๆ

[shadow_of_ching]

เร็วนิดๆ ครับ  แต่ยังถือว่าอยู่ในระดับปกติ

[ChaosPhoenix]

มาอ่านแล้ว ตัวละครโผล่กันเยอะเลยทีเดียว

[Risu]

เหมือนเนื้อเรื่องมันเร็วๆยังไงไม่รู้

แต่ก็ยังโอเคเน้อ~

งืมๆ ผิดคาดเลยแฮะที่พระเอกมาเป็นฝ่ายร้ายเนี่ย งุงุ

[ร็อตติ้ง...ทิกกิ้ย์~]

พี่คิมูเป็นตัวร้าายหรอกรึ; w ;!!! ท่าจะเท่นะ

[Loveless Nova]

เริ่มมาได้เหมือนอยู่ในโลกปัจจุบันจริงๆเลยนะเนี้ย(มีบริษัทบันไดด้วย)

แต่ว่าพระเอกอยู่แถบไหนของโลกกันนะ..(บอกแค่อยู่ที่โรงเรียนชานเมืองนี้นะ)

นี้คิระจะเข้ากลุ่มฝ่ายร้ายงั้นหรือ...งืม...ผมว่าถ้าเดาไม่ผิดมันจะต้องกลายเป็นดีในภายหลังแน่เลย

ปล.อยากแนะนำจังเลยครับ...เอ่อ...เวลาที่มีดิจิม่อนตัวใหม่ๆปรากฏออกมา ช่วยเอาภาพมาปะกอบด้วยจะได้ไหมครับ จะได้จินตนาการออก (หรืออย่างน้อยที่สุุดก็ลงชื่อภาษาอังกฤษให้ไปค้นหาเองก็ดีเหมือนกันนะครับ ^^)

ปล2. สมัครไม่ทันอ่า!!!  (ขอสมัครผ่าน Pm ได้เปล่า(ดิจิม่อนที่ใช้ก็ตัวเดียวกับชื่อเขานี้ละ...))

[Kimur@]

^@วาว่า ขอบคุณมากครับ ที่อุตส่าห์มาอ่านฟิคผม ถ้าอยากสมัครจริงๆ ก็ลองส่งมาทางPMก่อนน่ะครับ

ปล.เตรียมไปอัพเดทรูปภาพ

ปล2.ฝ่ายดีเต็มแล้วนะครับ ยังอยากจะสมัครหรือเปล่า

[System W]

งานนี้บันไดมีเกี่ยวกำไรได้เพียบ 

เรื่องโอเค แอบเร็วเล็กน้อย  แต่ยังไงก็โอเคครับ 

P$. คุณหนูโดนหมายหัวแล้ว 

[Kimur@]

ตอนที่2 ปริศนาของโลกดิจิตอล และภารกิจแฝงตัว Part1

คิมูระกลับมายังหอพักของเขา ในเวลามืดค่ำ พร้อมกับเมทัลมาเมม่อน ซึ่งมันไม่ขออยู่ในดิจิไวซ์ เพราะมันถือว่าตัวมันเล็กกว่าสุนัขบางพันธ์ด้วยซ้ำ ที่นอนของคิมูระจึงคับแคบไปอีก เพราะมีเจ้าบอลเหล็กติดอาวุธมานอนเบียดด้วย มันทำเอาเขานอนไม่ค่อยหลับ

แต่เมื่อคิดถึงเรื่องที่จะเอาเช็คไปขึ้นที่ธนาคารพรุ่งนี้แล้ว ก็ทำให้เขาโล่งใจขึ้นมาหน่อย เขาจะมีเงินเก็บ และเวลาพักก็จะมีมากขึ้น เขาได้แต่หวังว่างานของเขา คงจะไม่ชั่วร้ายจนเกินไป

เดี๋ยวอีกไม่นานก็จะได้รู้ ว่าขาวหรือดำ คิมูระรำพึงกับตัวเอง ก่อนที่จะหลับตาลง เพื่อเตรียมรับกับวันต่อไป

เช้าแล้วเจ้างั่ง ตื่นไปเตรียมรับภารกิจสิ

เสียงของเมทัลมาเมม่อนปลุกคิมูระให้ตื่นแต่เช้า ผ้าม่านหน้าโต๊ะเขียนหนังสือถูกเปิดออก เพื่อให้แสงเข้ามาในห้อง และแยงตาคิมูระ เขารู้สึกรำคาญ และทนนอนต่อไม่ไหว จนต้องลุกขึ้นมา

จู้จี้จุกจิกอย่างกับผู้หญิงเลยนะแก คิมูระบ่นด้วยความรำคาญ

ยังไม่รีบตื่นอีก ศัตรูไม่รอให้เรามีโอกาสหรอกนะ เมทัลมาเมม่อนกล่าวอย่างรำคาญ

เราต่างหาก ที่จะไปกำจัดเขาไม่ใช่หรือไง ทางนั้นสิ ต้องระวังตัว คิมูระพูดพลางหาว และเคี้ยวเหงือกตัวเอง เขายังคงสลึมสลืออยู่

เร็วเข้า เมทัลมามาม่อนยังคงเร่ง

รู้แล้วน่า เร่งขนาดนี้ ถ้าตอนฉันไปขึ้นเงินแล้วเช็คเด้งละ น่าดู คิมูระบ่นอย่างรำคาญใจ ก่อนที่จะเตรียมแปรงและยาสีฟัน ไปที่อ่างล้างจาน

เขาลงมือล้างหน้าแปรงฟันตรงนั้น

เมทัลมาเมม่อนมองด้วยดูคิมูระอย่างเงียบๆ และจ้องมองอย่างใฝ่รู้ ว่าเขากำลังทำอะไร คิมูระเห็นจึงคิดว่ามันเร่ง เขารีบเสร็จธุระให้ไวที่สุด ล้างหน้าให้หายง่วง และแต่งตัวเพื่อไปยังหมู่บ้านดิจิม่อน

จริงๆแล้ว น่าจะเรียกว่าสำนักงานมากกว่าหมู่บ้าน เพราะที่คิมูระเห็น มันก็ไม่มีอะไร นอกจากตึกที่สูงใหญ่ และเด่นเป็นสง่า รายล้อมไปด้วยสวนหย่อม และอาคารปลูกสร้างเล็กๆ เมื่อเขาใช้ดิจิไวซ์มายังโลกดิจิตอลด้วยตัวเอง

เป็นฝ่ายตัวร้าย อยากครองโลก แต่กลับมีสถานที่โอ่อ่า ราวกับจะประกาศว่าฉันอยู่นี่ มาตีได้เลยซะงั้น คิมูระบ่นพลางสำรวจสิ่งปลูกสร้างรอบๆ

ไม่ต้องบ่นน่า หมู่บ้านของเรา ไม่เคยโดนพวกของเจ้าจิจิม่อนโจมตีแม้แต่ครั้งเดียว เมทัลมาเมม่อนกล่าวตอบคิมูระไป

จิจิม่อนงั้นเหรอ(Jijimon) ร่างสุดยอดนี่หน่า คิมูระเริ่มบ่นกับตัวเอง มันรู้สึกคุ้นๆยังไงชอบกล เหมือนฉันเคยผ่านมาแล้วเลยนะ

คิมูระหยุดก้าวเท้าเดิน และนิ่งอยู่กับที่ ทำเอาเมทัลมาเมม่อนหันมามอง

ลีลาอะไรอีกละ เมทัลมาเมม่อนหันมาบ่นอย่างหัวเสีย

จิจิม่อน หมู่บ้านดิจิม่อน นี่มันเนื้อเรื่องแบบเดียวกับดิจิม่อนเวิลภาคแรกเลยนี่หว่า คิมูระตะโกนออกมา ถ้าแบบนั้นทำลายไม่ยากหรอก ขอ

น้ำมันสักหนึ่งถัง ราดให้ทั่วบริเวณป่า และจุดไฟเผา พวกมันก็อยู่กันไม่ได้แล้ว บ้านมันทำจากไม้และสังกะสีกันทั้งนั้นเลย

สิ้นเสียงคิมูระ เขาก็โดนเมทัลมาเมม่อนกระโดดเอากระบอกปืนที่มือซ้ายฟาดเข้าที่หัวอย่างจัง

โอ้ย แกทำบ้าไรวะ คิมูระพูดพลางเอามือกุมกบาล ถ้าไม่มีผมปิดไว้ มันคงปูดออกมาอย่างเห็นได้ชัด

ฉันไม่เคยเห็นคนสิ้นคิดอย่างนายมาก่อน นายเคยไปเห็นแล้วรึไง ถึงได้มาพูดมากน่ะ

ฉันนี่นะ พูดมาก คิมูระรู้สึกโมโห ฉันรู้จักพวกนายดีซะยิ่งกว่าพวกนายรู้จักตัวเองซะอีก อย่างนายน่ะ มันทางตัน ไม่มีร่างสุดยอดเป็นของตัวเองหรอก ทำใจซะเถอะ

เขากล่าวทิ้งวาจาร้ายกาจ ก่อนที่จะเดินตรงเข้าไปยังสำนักงานหมู่บ้านดิจิม่อน โดยไม่รอเมทัลมาเมม่อน

ฉันเป็น ทางตันสินะ เมทัลมาเมม่อน กล่าวกับตัวเอง พลางก้มหน้าสลด และค่อยๆเดินตามคิมูระเข้าไป

มารายงานรับภารกิจคร้าบบบ คิมูระพูดลากเสียงยาว พลางทำท่าตะเบ๊ะใส่แบล็คไลท์แบบทหาร เธอหัวเราะในความซื่อของเขาเล็กน้อย ก่อนจะเชิญให้นั่งลงตรงหน้าโต๊ะทำงานของเธอ

เธอคิดว่านี่เป็นเกมหรือไงกัน คิมูระ แบล็คไลท์เริ่มเปิดการสนทนาก่อน ดิจิม่อนที่เธอรู้จัก มันคือเกมที่สร้างมาจากบริษัทบันได ใช่มั้ย

ฉันแยกแยะออกน่า คิมูระบอกปัด นั่นมันก็คือเกม แต่นี่ของจริง บางทีบริษัทบันได อาจเป็นคนแรก ที่เข้ามายังโลกดิจิตอล และได้ไอเดีย

จนนำไปสร้างเป็นเกม และโด่งดังยังไงละ

เธอพูดมามีเหตุผล และน่าสนใจดีนี่ แบล็คพูดเสริมทฤษฏีของคิมูระ ก่อนที่จะลุกจากโต๊ะ และหันหลังให้กับคิมูระ เพื่อมองวิวด้านนอก

ตัวฉันเมื่อหนึ่งปีก่อน เป็นนักร้องนำของวงดนตรีวงหนึ่งน่ะ ฉันอยู่กับปัญหาภายในวงนั้น มันทั้งน่าเบื่อ และเหน็ดเหนื่อย จนฉันได้รู้จักกับอนาลอคแมน อนาลอคแมนทำให้ชีวิตฉันเปลี่ยนไป

เธอหันมามองว่าคิมูระกำลังฟังปัญหาของเธอมั้ย ซึ่งคิมูระตั้งใจฟังอยู่ เธอจึงหันไปมองวิว และเล่าต่อ

ฉันติดต่อกับอนาลอคแมนผ่านทางเว็บอร์ดแห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นกระทู้ล่อเป้าถึงฉันโดยเฉพาะ เขาบอกว่าหากต้องการชีวิตใหม่ จงเข้าร่วมกับเขา

และฉันก็แปลกเนอะ ตอบตกลงทันที

ทำไมเธอถึงตกลงละ คิมูระเอ่ยถามด้วยความสงสัย ทั้งที่เธอเองก็ไม่รู้ ว่าเป็นจริงหรือเปล่า

กระทู้นั้น มีฉันคนเดียวที่เข้าไปน่ะสิ ทั้งที่มันผ่านมานานถึงห้านาที

ทางด้านฉันเองก็เหมือนกัน ไม่เพียงแต่เงินที่ให้ฉันเพื่อให้พอกับค่าใช้จ่าย แต่เขารู้แม้กระทั่งว่าฉันทำงานพิเศษที่ห่างจากหอพักไปประมาณสองกิโล และต้องเสียค่ารถทุกวัน เขาจึงให้จักรยานฉันมา อนาลอคแมนนี่มหัศจรรย์จริงๆนะ คิมูระเริ่มเล่าประวัติเขาบ้าง

อนาลอคแมนน่ะ ไม่ใช่คนที่ซื้อใครด้วยเงินหรอกนะ แต่เขาซื้อคน ด้วยความจริงใจ แบล็คไลท์พูดเพื่อให้คิมูระเข้าใจในตัวอนาลอคแมน

เขาน่ะ ทำทุกอย่างเพื่อให้โลกดิจิตอลกับโลกมนุษย์ สามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างเปิดเผย เธอยังคงกล่าวชื่นชมในตัวอนาลอคแมน น้ำเสียงของเธอ แสดงความศรัทธาในตัวของเขามาก

เอ่อ ขอโทษนะ เรื่องงาน จะให้ฉันทำอะไร และยังไง คิมูระรีบเปลี่ยนเรื่อง เขาต้องการทำภารกิจให้ไวที่สุด เธอหันมามองเขาค้อนๆ ก่อนจะเดินมากดปุ่มสีแดงตรงโต๊ะทำงาน เสียงออดดังขึ้นเป็นระยะ

งานครั้งนี้ เราต้องการชัยชนะเด็ดขาด อากิระ ทาบิเคอิ และคุณได มารับภารกิจได้

ไม่นานเกินรอ ลิฟท์ที่หน้าชั้นห้องทำงานแบล็คไลท์เปิดออก อากิระ ชายหนุ่มผอมโซในชุดเสื้อยืดสีดำ กางเกงยีน คนแรกที่คิมูระรู้จัก หลัง

จากเข้ากลุ่มไวท์แฟง ก้าวเดินออกมาด้วยท่าทีมั่นใจ ในมือขวาของเขา ถือดอกกุหลาบสีแดงนำมามอบให้แบล็คไลท์ด้วย

สำหรับหัวหน้าคนสวยครับ เขากล่าวเยินยอพลางส่งกุหลาบให้ถึงมือ แบล็คไลท์รับมันไว้ตามมารยาท ก่อนที่จะเดินไปปักดอกกุหลาบไว้ตรงแจกันดอกไม้ คิมูระสังเกตว่ามันมีดอกกุหลาบก่อนหน้านี้ ทั้งที่ยังสดอยู่ และเริ่มเฉาบ้างแล้ว เธอคงเสน่ห์แรงพอตัว

นายกำลังจีบเธออยู่หรือไงกัน คิมูระถามอากิระด้วยความสงสัย เขาเลิกคิ้วเล็กน้อย พลางส่งสายตาไปยังแบล็คไลท์

นายเองก็คิดกับเธอแบบนั้นหรือไงกัน แต่ไม่กล้าสินะ อากิระพูดจาตอกกลับใส่

คนที่เหลือนี่ช้าจังเลยนะ แบล็คไลท์พูดจาตัดบททั้งสอง พลางเดินแทรกทั้งคู่ มายืนรอหน้าลิฟท์ เธอดูท่าทางอารมณ์เสีย จนคิมูระไม่นึกจะพูดอะไรต่อ

หลังจากที่เธอยืนรอได้สักพัก ลิฟท์ก็เปิดอีกรอบ พร้อมกับชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งสองคนเดินออกมาพร้อมกัน

ขอโทษที พอดีสปิริตของฉัน เขาจะให้ฉันอยู่ในร่างชัคคุม่อนน่ะ

ชายหนุ่มคนแรกในชุดเสื้อแขนกุดโบราณสีเขียว คลุมผ้าคลุมสีน้ำตาลราวกับโรบินฮูดเป็นคนทักทาย ส่วนคนที่เดินตามมาทีหลังนั้นเงียบสนิท ไม่พูดจาอะไรมากนัก เขาชื่อว่าได ผมสีดำตกแต่งทรงจนแข็งและตั้งฉาก สวมเสื้อสูทแฟชั่นสีดำทับเสื้อคอกลม ใส่กางเกงยีนสีดำเข้ม และสวมรองเท้าบูทยาวเลยข้อสีดำสนิท

ได งานคราวนี้พวกเราต้องพึ่งคุณ แบล็คไลท์พูดถึงความสำคัญในตัวเขา แต่ไม่มีรอยยิ้ม หรือคำตอบรับจากปากของเขาเลย

ที่ไหน เมื่อไหร่ ฉันจะไปเอง ไดแค่พูดสั้นๆ และรอคำตอบจากหัวหน้าอย่างแบล็คไลท์

งานคราวนี้พวกเราจะไปเป็นทีม ฝ่ายนั้นมีแกนนำหลักอย่างฌาน และสเวน พวกมันมีเป้าหมายในการปกป้องจักรวรรดิเหล็กให้พ้นจากการครอบครองของเรา เราต้องกำจัดตัวเกะกะอย่างพวกมันออกไปซะ

สองคนนั้นน่ะเหรอ ฝีมือเก่งกว่าเจ้าคาออสที่ฉันโค่นมันได้เมื่อเดือนก่อนหรือเปล่า ไดถามถึงฝีมือของศัตรูอย่างสบายๆ และนิ่งเงียบทันที เมื่อเขาพูดจบ

สองคนนั้น เมื่อรวมกัน เหนือกว่าคาออส ฟินิกซ์เพียงนิดเดียว จากการที่ฉันประเมินคร่าวๆนะ แบล็คไลท์รีบตอบคำถามไดอย่างรวดเร็ว

ถ้าอย่างนั้นก็ของกล้วยๆ ไดพูดอย่างประมาท ก่อนที่จะหยิบดิจิไวซ์สัน้ำเงินทรงสี่เหลี่ยมแท่งยาวขนาดเล็กออกมา  ขอพิกัดที่พวกนั้นอยู่ด้วย

หน้าประตูทางเข้าเมืองจักรวรรดิเหล็กเลย พวกมันอยู่กันแค่สองคน พร้อมดิจิม่อนลูกมืออีกสิบตัว

เมื่อแบล็คไลท์พูดจบ ไดก็กดปุ่มดิจิไวซ์ มันส่องแสงสว่างจ้า และพาไดวาร์ปไปยังจักรวรรดิเหล็กทันที

ทาบิเคอิ ช่วยตามไดไปด้วย ส่วนคิมูระอับอากิระ ฉันจะส่งไปที่เขตปกครองของลิลิธม่อน

ทั้งคิมูระ และอากิระต่างสงสัย ว่าทำไมไม่ส่งเขาไปรุมยำศัตรูที่มีกันแค่สองคน แบล็คไลท์มองออกว่าพวกเขาคิดอะไร

ลิลิธม่อน เธอเป็นดิจิม่อนคู่หูของฉันเอง และพลังในการแปลงเป็นร่างสุดยอด กำลังจะหมดลง ฉันคิดว่าพวกฟรีด้อม ต้องฉวยจังหวะนี้ มายึดพื้นที่ในปกครองของเธอคืน

ฝ่ายธรรมะเอง ก็เล่นสกปรกเป็นด้วย ใครที่มันทำแบบนี้วะ พ่อจะอัดให้ร่วงเลย อากิระบ่นด่าทอด้วยน้ำโห

เจ้าเรียวอิกิ โค กับอิริค ซอร์เซ่ สองสมาชิกตัวป่วนของฟรีด้อม แบล็คไลท์กล่าวชื่ออริทั้งสอง

ฝีมือเจ้าสองคนนั้นไม่สูงมากสินะ คิมูระเริ่มเอ่ยปากบ้าง หลังจากที่เขาเงียบมานาน ถึงขนาดให้มือใหม่อย่างฉันไปรบด้วยเลย

นายเล่นเกมดิจิม่อนมาเยอะแล้วนี่ น่าจะพอรู้วิธีต่อสู้บ้างสิ อากิระกล่าวพลางตบใหล่คิมูระ ฉันจะใช้เมก้าดราม่อนของฉัน อัดมันให้หมอบเลย ส่วนเมทัลมาเมม่อนของนาย อ้าว เมทัลมาเม...

ไม่มีใครสังเกตเลยว่า เมทัลมาเมม่อน ไม่ได้ตามพวกคิมูระมาตั้งแต่แรกแล้ว

คิมูระ ใช้ดิจิไวซ์ของนายตามตัวเมทัลมาเมม่อนสิ แบล็คไลท์แนะนำด้วยน้ำเสียงร้อนรน คิมูระรีบทำตาม แต่ทว่า เขาลองกดมันทุกปุ่มแล้ว ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

แค่เพียงเราคิดว่าจะตามตัว มันก็จะขึ้นให้เองแล้วนะ เป็นเพราะว่าอะไรกัน ทั้งอากิระ และแบล็คไลท์ต่างสงสัย คิมูระเองก็ร้อนรนไม่แพ้กัน เขาถึงขนาดยกดิจิไวซ์ของเขาตบกับฝ่ามือหลายที

ดิจิไวซ์นี่ของนายจริงๆหรือเปล่า ได้ลองเอาเมทัลมาเมม่อนเข้าไปในดิจิไวซ์รึยัง อากิระลองเอ่ยถามด้วยความสงสัย

ยัง คิมูระตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงตื่นตระหนก ต้องเอาเข้าด้วยหรือไง มันถึงจะยอมรับน่ะ ว่าฉันมีคู่หู

ไม่เกี่ยวนะ ไอ้ที่ให้เข้าไปเพราะว่าดิจิม่อนบางตัว มันใหญ่เกินไปน่ะสิ แสดงว่านายไม่ใช่คู่หูของเมทัลมาเมม่อน แบล็คไลท์พูดเสริมต่อยอดจากอากิระ

ดิจิม่อนที่อนาลอคแมนเลือกให้น่ะ ไม่ใช่คู่หูของคิมูระ หรือไม่ก็อีกอย่าง คิมูระ นายไม่ใช่เด็กที่ถูกเลือก

ก่อนที่พวกเขาจะได้พูดกันต่อไปมากกว่านี้ เสียงออดเตือนภัยก็ดังขึ้นมา จนพวกเขาทั้งหมดสะดุ้งโหยง หลอดไฟสีแดงบนเพดานกระพริบไม่

ขาดสาย พ้อมกับเสียงร้องหวีดที่แสบแก้วหู อันเป็นสัญญาณว่า หมู่บ้านดิจิม่อนของพวกเขา โดนโจมตี

แบล็คไลท์หน้าถอดสี ปราการที่มั่นคงและแข็งแกร่งที่สุด กำลังโดนจู่โจม โดยที่เธอไม่รู้อะไรเลย

มันเกิดอะไรขึ้น ทุกคน ออกไปดูที!! เธอร้องเสียงหลง พลางทรุดลงกับพื้น

ทั้งคิมูระและอากิระ รีบวิ่งลงลิฟท์เพื่อไปยังชั้นล่าง พวกเขาเองก็นึกไม่ถึงเหมือนกัน ที่สุดท้ายที่จะถูกโจมตีได้ น่าจะเป็นหมู่บ้านดิจิม่อนของพวกเขา เพราะว่าคนของฟรีด้อม ไม่มีใครรู้ว่าหมู่บ้านของพวกเขา อยู่ที่ไหน

ดิจิไวซ์ของอากิระ ได้รับข้อมูลจากแบล็คไลท์ ว่าศัตรูอยู่ส่วนใดของอาคาร ในขณะที่ของคิมูระนั้น กลับเงียบกริบ ราวกับของเล่นถ่านหมด

คิมูระ ฉันรู้แล้วละ ว่าทำไมดิจิไวซ์ของนายถึงไม่มีปฏิริยาอะไรเลย อากิระพูดพลางมองยังแผนที่ในดิจิไวซ์ของเขา

ทำไมเหรอ คิมูระตอบกลับด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา

เมทัลมาเมม่อนที่นายได้รับน่ะ เป็นสายลับของพวกฟรีด้อม มันนั่นแหละ ที่กำลังทำลายห้องวงจรของอาคารเรา

เขายื่นภาพให้คิมูระดู ภาพในกล้องวงจรล่าสุด ที่ส่งมา เมทัลมาเมม่อนของเขา กำลังใช้ปืนใหญ่จากมือซ้าย ยิงถล่มแผงวงจรต่างๆภายในห้องวงจร

พวกฟรีด้อมคราวนี้วางแผนเล่นเราซะอ่วม มันล่อคนเก่งๆของเราให้ออกไปข้างนอก เหลือแต่พวกมือใหม่อย่างเรานี่ละ

และพวกยามแองเจม่อนหน้าลิฟท์หรือทางเข้าละ และยามคนอื่นๆอีก ไปไหนหมด คิมูระกล่าวพลางกุมขมับ ถึงแม้ว่าดิจิม่อนเขาจะไม่ได้เลือกเอง แต่การที่เขาเป็นเจ้าของตามสภาพ ความผิดส่วนหนึ่งก็ตกอยู่กับเขา

จะยังไงพวกนั้นก็เป็นร่างเจริญวัย จะสู้กับร่างสมบูรณ์ได้ยังไง โดยเฉพาะไอ้ตัวที่มันถูกฝึกมาอย่างดีน่ะอากิระกล่าวปลอบใจคิมูระ ลิฟท์ที่พวกเขาขึ้น ถึงชั้นที่เมทัลมาเมม่อนอยู่ พวกเขาต้องไปหยุด

ฉันจะฆ่าแก ไอ้ทรยศ คิมูระกล่างอย่างเดือดดาล พลางเดินตามหลังอากิระที่รีบวิ่งนำไปก่อน คิมูระมุ่งสมาธิไปยังเมทัลมาเมม่อนมาก จนเขาไม่ได้สังเกตเลยว่า ดิจิไวซ์ที่เขาถืออยู่ ส่องแสงสว่างในมือ

จบตอนที่2 พาร์ท1ละครับ ติชมกันได้เหมือนเดิม

[~Wallohz~]

ทาบิเคอิ ช่วยตามไดไปด้วย ส่วนคิมูระ[glow=red,2,300]อับ[/glow]อากิระ ฉันจะส่งไปที่เขตปกครองของลิลิธม่อน

พลาดไปหนึ่งจุดครับที่ผมเห็น = =

ส่วนเนื้อเรื่องนั้นผมไม่รู้จะติยังไงแหะ หรือเราติไม่เป็น

เอาเป็นว่าเขียนออกมาได้ดีก็แล้วกันครับ

....

พาร์ท 1 โอ้ว เยี่ยม...

[Risu]

มาอ่านแล้วเน้อ~

เมทัลมาเมม่อนเป็นสายลับเหรอเนี่ย

ดิจิไวซ์ของคิมูระส่องแสงจะมีอะไรเกิดขึ้นน้า...

ตื่นเต้นจัง รอ Part 2 ต่อไป

[ChaosPhoenix]

มาอ่านแล้วนะ ม่ายนะคาออสของฉันแพ้เหรอเนี่ยยยยยยยย  (เลิกเพ้อ)

โอ้วทิ้งปริศนาไว้ให้เดาสินะ

[Retia Adolf]

โอ้... จะเกิดอะไรขึ้นต่อไปนะนี่ ชวนให้ติดตามต่อดีครับ

[Loveless Nova]

คนปรากฏโฉมขึ้นมาเยอะแยะเลยนะเนี้ย แต่ก็เล่นทำให้ตัวละครบางตัวแพ้คนอื่นแบบยังไม่ทันได้ออกโรงนี้มันช่างรวดเร็วดีแท้นะครับ

คิมูระนี้รู้เรื่องดิจิตอลเวิร์ลเยอะไม่เบาแฮะ จะจำร่างพัฒนาของดิจิม่อนทุกตัวในโลกดิจิตอลเวิร์ลได้หรือเปล่านะครับ...

แต่ว่า....ทำไมผมเริ่มรู้สึกว่า...ฝ่ายร้ายเริ่มทำอะไรดูดีกว่าฝ่ายดีแล้วนะครับ..งืมๆ แต่ก็ไม่เคยเห็นเหมือนกันนะครับเนี้ยที่ฝ่ายตัวดีจะบุกเมืองศัตรูด้วยตัวเองอย่างรวดเร็วขนาดนี้นะครับ

อ๊ะ! ถูกดิจิม่อนคู่หูทรยศทั้งๆที่ยังไม่เคยต่อสู้ร่วมกันเลยเหรอคิมูระ!! นายนี้ช่างเป็นทามเมอร์ที่สุดยอดจริงๆเลยครับ!

Me/ เริ่มคลั่งโลกดิจิตอล....

[Liar Rape kill]

ไม่มีอะไรจะพูดมากครับ

กำลังมันส์เลยนะนี้ 

แต่ว่า....ทำไมผมเริ่มรู้สึกว่า...ฝ่ายร้ายเริ่มทำอะไรดูดีกว่าฝ่ายดีแล้วนะ ครับ..งืมๆ แต่ก็ไม่เคยเห็นเหมือนกันนะครับเนี้ยที่ฝ่ายตัวดีจะบุกเมืองศัตรูด้วยตัว เองอย่างรวดเร็วขนาดนี้นะครับ

ผมก็เริ่มรู้สึกแบบนั้นแล้วสิครับ 

[ดช.เค้ก ไม้เอกสามตัว]

แทบกรีดร้อง ง ที่เห็นชื่อตัวละครของตัวเอง ท่าทางลุคผมคงจะเป็นเด็กซนน่าดู

ถึงได้ขึ้นชื่อว่าเป็น "ตัวป่วน" ฮ่าๆ สนุกดีครับ อ่านติดขัดบ้างเล็กน้อย

เนื้อเรื่องชวนตืนเต้น โดยรวมค่อนข้างดี ถึง ดีมาก ฮ่าๆ รอ พาท สอง

ปล. หรือ เรียวอิกิ จะอ่อนจริงๆ ? ฮ่าๆๆๆ

[Retia Adolf]

แต่ว่า....ทำไมผมเริ่มรู้สึกว่า...ฝ่ายร้ายเริ่มทำอะไรดูดีกว่าฝ่ายดีแล้วนะครับ..งืมๆ แต่ก็ไม่เคยเห็นเหมือนกันนะครับเนี้ยที่ฝ่ายตัวดีจะบุกเมืองศัตรูด้วยตัวเองอย่างรวดเร็วขนาดนี้นะครับ

แนวนี้ผมก็ว่างั้นนะ...

แต่ถ้าเป็นแนวสงคราม มันก็เป็นเรื่งปกติ ในการชิงความเป็นหนึ่งนั่นแหละครับ... ใครตีใครก่อนก็ชนะไป เรื่องง่ายๆ..