## "กระจก" เว็บบอร์ด ...สะท้อนดูเงา ##

[Stand Alone]

## NO SHOUTBOX ##

-12 หางไม่ผิด โปเกมอนไม่ผิด ผิดที่คนที่มันเห็นแก่ตัว

-คนในบอร์ดนิสัยแย่ลงอย่างเห็นได้ชัด อย่างตอนเรื่องผม ผมไม่เห็นพูดเรื่องอะไรเลยนอกจากชื่อเสียงกิลด์ ธามโดนด่าเหมือนไม่ใช่คน รอบนี้ยังไงต่อ ปล่อยให้เขารอเก้อ พอเขาปลีกตัวออกไปก็ไล่เขาอีก ยกตัวอย่างหนึ่งประโยคจาก skype >>> [8/5/2011 12:26:34] F : "อย่าซมซานกลับมาให้เห็น"

-ตอนนี้บอร์ดไม่มีอะไรดึงดูดให้ผมเข้าแล้ว พักนี้ผมจะเข้าแต่ PO เพราะมีความสุขกว่าเยอะ ใครเข้ามาจะรู้ว่ากลุ่มนี้ไม่มีแบ่งแยก คุยกันเรื่องทั่วไปไม่มีสาระ ซึ่งไม่มีสาระนั่นแหละที่สนุก

-พูดแต่ว่าคิดถึงบอร์ดเก่าอย่างนู้นอย่างนี้แต่ก็บอกว่าคงเป็นไปไม่ได้ แล้วจะรู้ได้อย่างไรถ้าเอาแต่บ่น?

[Raining]

-ก็ชอบมาบอกว่าตัวเองไม่มีใครคุยบ้างถูกกีดกันบ้าง พอได้ทีก็เล่นยึดเช้าท์ไปเลย รู้ว่าไม่ได้ยึดเค้ามีสิทธิจะทักคุณๆก็มีสิทธิที่จะตอบหรือไม่ตอบก็ได้มันไม่ใช่ข้อห้ามอะไรเลย และโดยส่วนมากจะเลือก ไม่ตอบ จะคุยเรื่องเดิมต่อ  ทีนี้ก็ไม่ต้องรอเค้ามาทักแล้วละครับ เพราะเค้ารู้ว่าทักไปก็ไม่มีความหมาย 

แล้วมันก็จะหายไปเรื่อยๆๆๆ อย่างนี้แหละ

ปล.ไม่ได้หมายถึงใครทั้งนั้น

ปล2.นี้คือความเห็นส่วนตัวเท่านั้น

[SKYNET]

-ก็ชอบมาบอกว่าตัวเองไม่มีใครคุยบ้างถูกกีดกันบ้าง พอได้ทีก็เล่นยึดเช้าท์ไปเลย รู้ว่าไม่ได้ยึดเค้ามีสิทธิจะทักคุณๆก็มีสิทธิที่จะตอบหรือไม่ตอบก็ได้มันไม่ใช่ข้อห้ามอะไรเลย และโดยส่วนมากจะเลือก ไม่ตอบ จะคุยเรื่องเดิมต่อ  ทีนี้ก็ไม่ต้องรอเค้ามาทักแล้วละครับ เพราะเค้ารู้ว่าทักไปก็ไม่มีความหมาย 

แล้วมันก็จะหายไปเรื่อยๆๆๆ อย่างนี้แหละ

ปล.ไม่ได้หมายถึงใครทั้งนั้น

ปล2.นี้คือความเห็นส่วนตัวเท่านั้น

ช่วงผมมาใหม่ๆนี่เป็นนะ

[คนเสียสติ]

## NO SHOUTBOX ##

-12 หางไม่ผิด โปเกมอนไม่ผิด ผิดที่คนที่มันเห็นแก่ตัว

-คนในบอร์ดนิสัยแย่ลงอย่างเห็นได้ชัด อย่างตอนเรื่องผม ผมไม่เห็นพูดเรื่องอะไรเลยนอกจากชื่อเสียงกิลด์ ธามโดนด่าเหมือนไม่ใช่คน รอบนี้ยังไงต่อ ปล่อยให้เขารอเก้อ พอเขาปลีกตัวออกไปก็ไล่เขาอีก ยกตัวอย่างหนึ่งประโยคจาก skype >>> [8/5/2011 12:26:34] F : "อย่าซมซานกลับมาให้เห็น"

-ตอนนี้บอร์ดไม่มีอะไรดึงดูดให้ผมเข้าแล้ว พักนี้ผมจะเข้าแต่ PO เพราะมีความสุขกว่าเยอะ ใครเข้ามาจะรู้ว่ากลุ่มนี้ไม่มีแบ่งแยก คุยกันเรื่องทั่วไปไม่มีสาระ ซึ่งไม่มีสาระนั่นแหละที่สนุก

-พูดแต่ว่าคิดถึงบอร์ดเก่าอย่างนู้นอย่างนี้แต่ก็บอกว่าคงเป็นไปไม่ได้ แล้วจะรู้ได้อย่างไรถ้าเอาแต่บ่น?

-ก็ชอบมาบอกว่าตัวเองไม่มีใครคุยบ้างถูกกีดกันบ้าง พอได้ทีก็เล่นยึดเช้าท์ไปเลย รู้ว่าไม่ได้ยึดเค้ามีสิทธิจะทักคุณๆก็มีสิทธิที่จะตอบหรือไม่ตอบก็ได้มันไม่ใช่ข้อห้ามอะไรเลย และโดยส่วนมากจะเลือก ไม่ตอบ จะคุยเรื่องเดิมต่อ  ทีนี้ก็ไม่ต้องรอเค้ามาทักแล้วละครับ เพราะเค้ารู้ว่าทักไปก็ไม่มีความหมาย 

แล้วมันก็จะหายไปเรื่อยๆๆๆ อย่างนี้แหละ

ปล.ไม่ได้หมายถึงใครทั้งนั้น

ปล2.นี้คือความเห็นส่วนตัวเท่านั้น

:like: :like:

[Ebui]

เมื่อกี้มีข้อผิดพลาดนิดหน่อย ขออภัย

กู้กระทู้กลับมาให้แล้ว เชิญโพสกันต่อตามสะดวกค่ะ

มีคนมาบอกบุยหลังไมค์ว่า ขอโทษด้วยที่โพสแรงไปหน่อย

เราจะบอกว่า ไม่ต้องเกรงใจ เชิญกันให้เต็มที่เถอะ

เราตั้งกระทู้กระจกขึ้นมาเพื่ออยากฟัง "ความรู้สึกจริงๆ" ของทุกคน

คิดซะว่านี่เป็นกระทู้ระบายก็ได้เอ้า

อยากโพสอะไร เอาให้เต็มที่ ไม่ต้องไว้หน้ากันหรอก

แน่นอนค่ะ ...จะวิจารณ์ทีมงานก็ได้เช่นกัน

ปล่อยให้เขารอเก้อ พอเขาปลีกตัวออกไปก็ไล่เขาอีก ยกตัวอย่างหนึ่งประโยคจาก skype >>> [8/5/2011 12:26:34] F : "อย่าซมซานกลับมาให้เห็น"

ไม่ขอแสดงความเห็นในตอนนี้ แค่เข้ามาบอกว่า ประโยคนั้นมันไม่ได้หมายถึงธามหรอก

[Porygon-Ω]

ทีมงานเข้าใจว่างานเยอะ เลยไม่ได้เข้ามาดูแลบอร์ด ก็แค่นั้นฮะ...

เอาจริง ๆ โอมว่าบอร์ดไม่ได้มีปัญหาอะไรเท่าไหร่นะในมาตรฐานของโอม

ก็แค่เรื่องโฮสไม่เสถียร ซึ่งแก้แล้ว กับความเงียบเหงาเพราะมันเป็นช่วงเปิดเทอม

ยังไงจัดกิจกรรมไป โอมว่าก็ไม่ขึ้นหรอก เพราะแต่ละคนยุ่ง ๆ ทั้งนั้น รวมถึงโอมด้วย (ม.5 งานเยอะชิบ..)

ยังไงก็ต้องทำใจน่ะแหละ เพราะหลาย ๆ คนก็โตขึ้นแล้ว กระแสโปเกมอนเองก็ไม่ได้ไหลแรงเหมือนเมื่อก่อนด้วย...

เรื่องเชาต์บ็อกซ์ ตามที่เคยพูดกับตานินเมื่อสมัยโน่น ที่จะให้มีการทักน้องใหม่ ๆ มา

โอมว่าช่วงคนในเชาต์ที่อยู่ก็มีการต้อนรับที่โอเคดีในเบื้องต้น

แต่ถามว่า หลังจากนั้นล่ะ?

ไม่เลย ไม่เลย...

... แต่ก็มีอยู่ที่เป็นกรณีเป็นว่า "น้องใหม่ใช้เชาต์ไม่เป็น"

โอมได้รับ PM มาจากเด็กใหม่คนนึง ถามว่าแชทมันใช้ยังไง (เอ่อ ขออนุญาตสงวนนาม กลัวน้องตบหัว)

ที่จริง ไม่ต้องมีเชาต์ก็ดีเหมือนกันนะ เพราะมันก็ทำให้ "เว็บบอร์ด" เป็น "เว็บบอร์ด" จริง ๆ มากขึ้น

น่าจะมีการลองถอดเอาระบบนี้ออกไปสักสัปดาห์นะ เพื่อดูผลงาน อะไรทำนองนี้?

[มองตาฉันสิ~]

บอกตามตรงนะครับ "มันไม่เหมือนเมื่อก่อนเลย"

เดิมทีแล้วผมเป็นสมาชิกตั้งแต่ยุค invisionplus

เป็นช่วงก่อนจะย้ายมาบอร์ดฟ้า(บอร์ดปัจจุบัน) ตอนนั้นรู้สึกว่า บอร์ดนี้เป็นบอร์ดที่ครึกครื้นมาก

ผู้คนจากทั่วทุกสารทิศร้อยพ่อพันแม่ต่างหลั่งไหลมาร่วมตัวกันที่บอร์ดแห่งนี้โดยมีสิ่งที่เรียกว่า "โปเกมอน" เป็นที่ยึดเหนี่ยว

สมัยนั้นผู้คนเอาใจใส่กันดีมาก แล้วเรื่องที่เป็นประเด็นมากที่สุดก็คือ "ทุกๆเรื่องเกี่ยวกับโปเกมอน"

ไม่แปลกที่ทุกๆเรื่องเกี่ยวกับโปเกมอนถึงมีคนพูดคุยกันเยอะ เพราะทุกคนรู้ว่า "นี่คือบอร์ดโปเกมอน"

ตอนนั้นผมบ้าบอร์ดนี้มาก จนเพื่อนๆที่โรงเรียนหาว่าผมติ้งต้อง แต่ผมก็ไม่โกรธ ก็เราชอบของเราอ่ะ

บ่อยครั้งเวลาคุยเอ็มกับเพื่อน(เก่า)คนอื่นในบอร์ด แล้วถามว่า "วันนี้เข้าบอร์ดบ้างรึยัง" ถ้าใครยังจำได้ตอนนั้นผมใช้ยูส Lalalachata

แล้วความทรงจำดีๆ มิตรภาพดีๆที่มีให้แก่กันก็ค่อยๆเลือนหายไปตอนสมัยยุด "บอร์ดฟ้าตอนกลางถึงตอนปัจจุบัน"

ผมรู้สึกว่า บอร์ดนี้มันไม่มีอะไรน่าสนใจให้มาติดตาม กระทู้ดีๆก็หายไปหมด อย่างเช่น นิทาน

จากที่เมื่อก่อน เพื่อนๆที่โรงเรียนถามว่า "เดี๋ยวนี้ทำไมไม่ค่อยเข้าบอร์ดโปเมอนเลยล่ะ"

ก็จะให้บอกยังไงว่า "ที่นี่มันไม่ใช่บอร์ดโปเกมอนแล้ว"

สุดท้ายนี่ก็อยากจะพูดเรื่องที่ผมพยายามกลับไปยังบอร์ดเก่าอยู่ แต่น่าเสียดายที่มันเข้าไม่ได้แล้ว

ไม่เหลือแล้วเรื่องราวเก่าๆ วีรกรรมเปิ่นๆที่เคยทำไว้ แต่ความทรงจำดีๆที่เคยมีมา ผมเชื่อว่ามันยังตราตรึงอยู่ในใจของสมาชิกเก่าๆหลายๆคน ทั้งที่ล่ำลาวงการโปเกมอนไปแล้ว แล้วที่ยังคงอยู่ในบอร์ด

แล้วถ้ามันไม่หลงเหลือความเป็นโปเกมอนเบสิกแล้ว  จะเรียกบอร์ดนี้ว่า "pkbasic" ทำไม?

Ps.นี่ไม่ได้หมายความว่าเรื่องอื่นๆในบอร์ดไม่สำคัญนะ แค่อยากให้ลองคิดดูว่า บอร์ดนี้ ถือกำเนิดมาจากอะไร

[shadow_of_ching]

ใจจริงอยากจะให้ถอดเช้าท์ตั้งนานแล้ว

แต่ว่าปัญหาที่กลัวหลังถอดเช้าท์คือ

ตอนนี้เช้าท์เป็นเหมือน เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตไปแล้ว  พอขาดเช้าท์ไป  มันกลายเป็นว่า  เราติดแบบที่มีเช้าท์ พอไม่มีแล้ว เราก็ไม่รู้จะเข้ามาทำไมได้เหมือนกันนะ

แบบ ปกติเคยเข้ามาคุยแต่เช้าท์ แต่พอไม่มีเช้าท์ก็ไม่รู้จะเข้ามาทำไม

เลยคิดว่า  เราถอนกันช้าไป  ไม่ค่อยอยากลองเสี่ยง - -

[4096]

ไม่ขอแสดงความเห็นในตอนนี้ แค่เข้ามาบอกว่า ประโยคนั้นมันไม่ได้หมายถึงธามหรอก

ประโยคนั้นหมายถึงป้าครับ ขอโทษด้วยผมลืมใส่ชื่อ

[VVITch]

ใจจริงอยากจะให้ถอดเช้าท์ตั้งนานแล้ว

แต่ว่าปัญหาที่กลัวหลังถอดเช้าท์คือ

ตอนนี้เช้าท์เป็นเหมือน เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตไปแล้ว  พอขาดเช้าท์ไป  มันกลายเป็นว่า  เราติดแบบที่มีเช้าท์ พอไม่มีแล้ว เราก็ไม่รู้จะเข้ามาทำไมได้เหมือนกันนะ

แบบ ปกติเคยเข้ามาคุยแต่เช้าท์ แต่พอไม่มีเช้าท์ก็ไม่รู้จะเข้ามาทำไม

เลยคิดว่า  เราถอนกันช้าไป  ไม่ค่อยอยากลองเสี่ยง - -

ขอเสนอว่า ให้ย้ายที่ดีมั้ย แล้วทำเป็นลิงค์พาไปเชาท์/แชทแทน

ไม่ต้องถึงกับลบหรอก เพราะอย่างที่โน้ตบอก ไม่มีเชาท์แล้วบางคน

ก็ไม่รู้จะเข้ามาทำอะไร

ที่อยากให้ย้าย ก็แค่ให้มันอยู่เป็นหลักแหล่งหน่อยนึง ให้คนที่อยากคุย

จริงๆ ได้คุยอย่างเต็มที่ ส่วนคนที่ไม่อยากคุยก็จะไม่รู้สึกรำคาญ ดีมั้ย

[Cookiez Yummy!]

อ่านความคิดเห็นแต่ละคนแล้วเศร้าแฮะ

ถึงจะเป็นเด็กใหม่ แต่ก็ขอแสดงความคิดเห็นมั่งนะคะ

เรื่องเกม 12 หางเป็นเรื่องปกติจริงๆแหละค่ะ บอร์ดที่นิย์เล่นอยู่ก็เป็นงี้เหมือนกันเลย 12 หางครองแชท

แถมมีดราม่าเพราะเกมนี้ด้วย รอกระแสเกมซาลงก็คงจะดีขึ้น(ละมั้ง)

(แต่ตอนนี้บอร์ดที่นิย์เล่นอยู่ เกมนี้ก็ไม่เป็นปัญหาแล้วเน้อ)

ส่วนเรื่อง เชาท์บีอกซ์ ถ้าอยากให้เว็บมีความคืบหน้าตลอด ก็ถอดก็ได้ค่ะ

แต่ถ้ายังจะให้มี ก็อยากให้คุยกันได้มากกว่านี้

แบบว่าคุยได้ทุกคน ไม่ต้องแยกว่า กลุ่มไหน สนิทกันมั้ย หรือหน้าใหม่เลยไม่คุยด้วย

(เด็กใหม่ก็อยากแชทเหมือนกันนะ  )

แล้วก็ถ้ามีกิจกรรมอะไรที่จับกลุ่มกันทำ ก็น่าจะดีค่ะ ^^

แบบว่าสุ่มสมาชิกที่สนใจร่วมกิจกรรมนะคะ

แต่ถ้ากลัวจะไปจับกลุ่มกันในกลุ่มอีก (เหลืออีกคนนั่งเดียวดาย )

ก็จัดเป็นคู่ซะเลย  

แฮ่ๆๆ ออกความคิดเห็นแบบเด็กใหม่ที่ไม่รุ้เรื่องอะไรเท่าไหร่เลย

ถ้าไม่ดีอะไรตรงไหนก็ขอโทษด้วยนะคะ

[คนเสียสติ]

อ่านไปอ่านมารู้สึกปวดตับแหะ

ฝั่งนึงก็โทษตัวเว็บบอร์ดว่าเว็บบอร์ดมันไม่ดีเอง ฝั่งนึงก็โทษคนเล่นบอร์ดมันไม่ได้เอง

เอ่อ... จะทำกีฬาสีแข่งกันประจำเว็บบอร์ดหรือไงครับ????

ปล.ต่อไปนี้ผมจะไม่พูดอะไรละ นอกจากจะเข้ามาเสือกเอง จะขอเป็นกลางละกัน เพราะผมพูดในสิ่งที่อยากจะพูดไปเกือบหมดแล้ว

ปลล.สต๊าฟฮะ อยากลบโปเกดอลล่าร์ผมก็เชิญฮะ  

[เฮียเป็ด]

ขอขอบคุณทุกเสียงสะท้อนจากทุกท่านนะครับ ที่ตอบแบบสอบถามของเรา

ถึงแม้จะมีทะเลาะ มีอะไรกันบ้าง เราไม่ว่ากันฮะ

ทั้งนี้ ในส่วนของข้อติชมของทางเว็บ พวกเราขอน้อมรับข้อติชมเหล่านี้ด้วยความเต็มใจครับ

ส่วนประเด็น 12 หาง และความเสื่อมถอยของบอร์ด

ทั้งนี้ ส่วนหนึ่งก็มีส่วนเกี่ยวข้องกับช่วงที่เว็บไซต์ล่ม เมื่อต้นเดือนพฤษภาคม 2554 ที่ผ่านมาด้วย ทางทีมงานต้องขออภัยมาจากใจจริง ณ ที่นี้ด้วย

แต่อีกส่วนหนึ่ง มันอยู่ที่สภาพแวดล้อมรอบๆ หรือพูดตรงๆ ก็คือ พวกคุณทุกคน ต่างหาก ที่กำหนดให้มันเป็นไป

สุดท้ายนี้ ผมขอย้ำถามคำถามนี้อีกครั้งนึง

ทั้งๆ ที่เป็นคนเหมือนกัน ทั้งๆ ที่เป็นคนไทยเหมือนกัน แค่พฤติกรรมที่แตกต่าง แค่ความชอบที่แตกต่าง

"ทำไม คนเราไม่รักกัน"

[Nameless-san]

อยากจะบอกสั้นๆเมื่อในขณะนี้กำลังปกติ

คนทุกคน กำหนดได้ทุกอย่าง

สภาพแวดล้อม สังคม และความคิด

ไม่ได้เรียกว่าไม่รักกันทุกครั้งไปหรอก

แต่ส่วนใหญ่... ไม่สนใจกันต่างหาก

เราสามารถสนใจสิ่งอื่นได้...

แต่ถ้าเป็นไปได้ ไม่อยากจะลามปามให้แบ่งชนชั้นในการคุยกัน

----------------------------------------

อยากให้ปรับความเข้าใจกัน ลองหันหน้ามาคุยกันดู

12 Tails มันไม่มีส่วนผิดหรอก

แต่คนต่างหาก อาจจะมีส่วนผิด

ถามว่า... ผิดตรงไหนอย่างนั้นหรือ...

ผิดที่โทษกันเองอย่างไรละ

และ ทำไมถึงต้องดยนว่า 12 Tails มันผิด

(ฉันไม่ได้เล่น 12 Tails แต่ว่าจะตั้งใจให้รู้สักนิด)

------------------------------------------------

ทุกคนมีส่วนนะ

ที่จะให้บอร์ดนี้กลับมาเฮฮาบ้าบอเหมือนในอดีต

แต่ทำไม ทำไม และทำไม

มันดูร้างเกินไป จริงๆนะ

--------------------------------------

และดราม่า จริงๆไม่อยากจะกล่าว

แต่อยากจะบอกว่า

รุนแรงเกินไปไหม ทำไมเคลียร์กันนานเกินไปเช่นนี้...?

(เคยเห็นนะ ประมาณ 1 - 2 ครั้งพอได้มั้ง)

[Klang]

ในฐานะของผู้คุมอำนาจเก่า (ตามคำกล่าวของกบฏคิมชียัง) ก็อยากจะแชร์อดีตอะไรนิดหน่อย

ตอนที่ผมเป็น staff ตัวน้อยๆ ก็ไม่ได้สนใจโปเกมอนขนาดเล่นทุกวันทุกสัปดาห์อะไร เกมอื่นก็เล่น งานนอกเว็บบอร์ดก็ทำ ดราม่าก็ก่อ (แต่นานๆ ทีนะก๊ะ ปกติจะเป็นผู้สงบสงคราม... มั้ง ฮี่ๆ) เวลาเข้าก็มักเข้าอยู่แค่หมวดโม้กับหมวดฟิค

แต่ทุกครั้งที่ผมเข้า ผมก็มีปฏิสัมพันธ์กับคนอื่นบ่อยๆ เช่น ฟิคใครอัพเดท อ่านให้หมด เม้นให้เรียบ กระทู้ไหนตอบได้ แซวได้ กวนได้ ตอบซะ

...ก็ไม่มีอะไรมาก แค่อยากคุยด้วย ทั้งในฐานะคนดูแลบอร์ดและในฐานะเพื่อนร่วมบอร์ด

บางครั้งก็จะมีบางอย่างที่ผมไม่เห็นด้วย แต่ก็ไม่ได้ต่อยอดความไม่เห็นด้วยนั้น เพราะคิดว่าโต้ไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา ยอมๆ ไปแล้วคุยกับเค้าอย่างสนุกๆ ต่อไปดีกว่า

ซึ่งจุดๆ นี้ มันจะเกิดขึ้นเมื่อคุณอยากอยู่อย่างมีความสุขและมีความหมาย

ผมก็ไม่รู้หรอกนะ ว่าเกิดความขัดแย้งอะไรในบอร์ดนี้อีก ขี้เกียจหาดู เดี๋ยวพรุ่งนี้บ่ายต้องไปดูน้องปีสองคุมน้องปีหนึ่งร้องเพลง ตอนเย็นซ้อมประสานเสียงกับออเคสตราเตรียมคอนเสิร์ตปฐมนิเทศมหา'ลัย (จริงๆ ไม่เกี่ยวหรอก ถ้าอยากหาก็หาได้)

แต่ผมรู้ว่า ถ้ามีคนสองคนอยากจะข้ามสะพานที่เดินได้คนเดียว ต้องมีคนหนึ่งที่ต้องโตก่อน เพื่อที่จะยอมถอยให้อีกคนเดิน และไม่ลืมที่จะช่วยกันสร้างสะพานนั้นให้กว้างขึ้น เพื่อที่สองคนนั้นจะได้เดินเคียงข้างกันได้

ถามตัวเองก่อนแล้วกัน ว่าตอนแรกมาบอร์ดนี้ทำไม ความประทับใจในบอร์ดนี้คืออะไร แล้วยอมให้ความบัดซบในบอร์ดนี้ครอบงำเราหรือไม่

ถ้าคิดว่าที่นี่คือที่ที่เราจะอยู่ ก็จงอยู่ต่อไปอย่างมีความสุขและมีความหมาย

ถ้าคิดว่าที่นี่ไม่ใช่ที่ของเรา ไม่เป็นไร โลกใบนี้มีสังคมให้เราสิงสถิตอยู่เป็นล้านสังคม ลองแสวงหาที่ที่เราคิดว่าใช่ ดีกว่าอยู่ที่นี่อย่างไร้ความหมาย

[izanami]

เปตองพูดถูกใจมากครับผม ไว้ปีหน้าผมจะกลับมานะ นี่ผมต้องไปอยู่หอแล้วอ่ะ จะเล่นpoมันก็ไม่สะดวกแล้ว

รักทุกคนในpoครับผม

[Morphine]

ไม่รู้นะ ในสายตาผม ไม่ค่อยได้เห็นคนรักโปเกมอนแบบจริงจังเท่าไหร่(นอกจากพี่บลูวิน,เจ้ามูม่า,เก๋และก็เจ้ากอมเบ้ ที่ผมมีความรู้สึกแปลกๆรับรู้ได้จากพวกเค้า)

แต่ก็อย่างว่าแหละ ทุกอย่างเปลี่ยนไปตามกาลเวลา

แต่สิ่งที่ผม ไม่มีวันเปลี่ยนคือ"จิตใจที่รักโปเกมอนและรักบอร์ดนี้"

จะอยู่จนตัวผมเป็นสมาชิกคนสุดท้ายเลย

ที่ต้องการตอนนี้คือ

อยากเห็นทุกคนมีรอยยิ้ม อยากเจอสมาชิกเก่าๆในงานมีต อยากได้ความสัมพันธ์ของทุกคนกลับมาแน่นแฟ้นเหมือนเดิม

และที่อยากเจอที่สุด"คนที่รักโปเกมอนอย่างจริงใจแบบผมไง" จะไม่มีวันทิ้งพวกมันให้เป็นแค่ความทรงจำหรอก(ที่ผมอยากทำPokedexเพราะรักพวกเค้าเนี่ยแหละ จะได้รู้นิสัยพวกเค้าเวลามาป้วนเปี้ยนอยู่กับผมอีก)

จากใจของtrainer perth(ศจ.)

เห็นด้วยกับเพิร์ตสุดๆเลยอ่า

แต่ว่าเจ้ากอมเบ้นี่ ผมอ้ะเปล่า

ผมเป็นเด็กคนนึงที่ไม่เคยเล่นบอร์ดที่ไหนมาก่อนนะ

ที่นี่เป็นที่แรกที่ผมได้เข้ามา

มันเป็นที่ที่ทำให้ผมรู้สึกดีใจนะ

ถึงจะมาได้เพียงไม่นาน

ผมรู้สึกถึงสิ่งที่หลายๆคนบอกมา

ที่นี่ผมก็คิดว่าเป็นครอบครัวของผมเหมือนกัน

ผมรักที่นี่มากๆเลย เมื่ออยู่โรงเรียน

การที่ผมชอบโกมอนนั้นไม่มีใครจะมานั่งคุยกับผมเลยเพราะมีแตคนหาว่าผมไม่ยอมโต

แต่มาอยู่ที่นี่มันเหมือนเป็นความสุขในทุกๆวันที่ผมเข้ามา

ได้คุยเรื่องต่างๆ เปิดโลกกว้างของผมให้มากขึ้น

ไอ้การที่ไม่ได้คุยเรื่องโปเกมอนตลอดอ่ะ ผมไม่คิดอะไรมากนักหรอก

ก็รู้และว่าคุยกันมาตั้งนานก็มีหมดเรื่องบ้างหล่ะ

แต่ผมก็ยังรู้สึกถึงความรักโปเกมอนกันอยู่

ผมถามอะไรก็มีคนตอบ มีคนที่มีโปเกมอนเป็นเพื่อนตลอดเวลา

มันเป็นสิ่งทีดีจริงๆ ผมไม่มีทางที่จะไม่รักที่นี่หรอกคับ

[varinne]

## NO SHOUTBOX ##

-12 หางไม่ผิด โปเกมอนไม่ผิด ผิดที่คนที่มันเห็นแก่ตัว

-คนในบอร์ดนิสัยแย่ลงอย่างเห็นได้ชัด อย่างตอนเรื่องผม ผมไม่เห็นพูดเรื่องอะไรเลยนอกจากชื่อเสียงกิลด์ ธามโดนด่าเหมือนไม่ใช่คน รอบนี้ยังไงต่อ ปล่อยให้เขารอเก้อ พอเขาปลีกตัวออกไปก็ไล่เขาอีก ยกตัวอย่างหนึ่งประโยคจาก skype >>> [8/5/2011 12:26:34] F : "อย่าซมซานกลับมาให้เห็น"

-ตอนนี้บอร์ดไม่มีอะไรดึงดูดให้ผมเข้าแล้ว พักนี้ผมจะเข้าแต่ PO เพราะมีความสุขกว่าเยอะ ใครเข้ามาจะรู้ว่ากลุ่มนี้ไม่มีแบ่งแยก คุยกันเรื่องทั่วไปไม่มีสาระ ซึ่งไม่มีสาระนั่นแหละที่สนุก

-พูดแต่ว่าคิดถึงบอร์ดเก่าอย่างนู้นอย่างนี้แต่ก็บอกว่าคงเป็นไปไม่ได้ แล้วจะรู้ได้อย่างไรถ้าเอาแต่บ่น?

:like: :like: :like:

อ่านแล้วก็รุ้สึกเห็นด้วยมาก

พึ่งเห็นกระทู้นี้อะ ขอตอบด้วยคนละกันนะ

อ่านของแต่ละคน ก็รู้สึกเหงาๆขึ้นมาในใจ

ถูกใจที่ ไอซ์ พูดมา มากที่สุด

เพราะมันตรงกับความคิดในใจของเรามาก

แต่ถึงอย่างนั้นเราก็แวะมาเพราะผูกพัน ก็เลยแวะเวียนมาบ่อยๆ

แต่ก็มีความรู้สึกว่า ตัวเองเหมือนผู้มาเยือนในบอร์ดนี้เลย ไม่ใช่สมาชิกขาประจำ

พอมาสถิต ก็อยู่ยาวเลย กลายเป็นเจ้าป้า

แต่พอหายไป ก็หายไปแบบไม่มีแวะมา

ตอนนี้หลังจากหายไป 1 เดือน ก็กลับมาอีกครั้ง (ใครที่รุ้จักเรา จะรุ้ว่าทำไมถึงชอบโผล่ๆหายๆประจำ -*-)

อย่างน้อยก็เชื่อว่ามีเด็กหลายๆคนที่รักเราอยุ่น่ะนะ *0*/

ดังนั้นก็เลยกลับมาบ่อยๆน่ะสิ

(นอกเรื่องชะมัด -*-)

[varinne]

ขออีกเรฟ

(อยากปั้ม ใครอยากด่า ด่ามาโล้ด 5555+)

อ่านกระทู้นี้แล้ว รู้สึกเหมือนน้ำตาจะไหล ออกมาจริงๆนะ

หวังว่าทุกคนจะสัมผัสได้ถึงความผูกพัน รุ้สึกคิดถึงแบบเดียวกับเรา

ตอนนี้คิดว่าอยากให้ทุกคนช่วยกันมาพูดคุย มาตอบบอร์ด ให้มันครึกครื้นขึ้นมาอีกครั้ง

[ลูคุงไม่ถึกนะ]

ไม่รู้สิ...

ก็ไม่รู้จะพูดอะไร คนอื่นก็พูดไปกันจนหมดแล้ว

ย้อนกลับไปนึกถึงอะไรดีๆกันก่อนดีไหม?

- วันแรกที่กลุ่มเฟสบุ๊กมา เมลล์เด้งว่ามีคนตอบแล้วทะลักกล่องใส่จนแทบระเบิด

- วันแรกที่พวกเราได้เจอกันในงานมีต

- วันแรกที่พวกเราได้พบกันในบอร์ด

- วันแรกที่พบเจอคำว่า "พีเคเบสิก"

เรื่องน่าแฮปปี้มันมีมากกว่าที่คิดเยอะ

หลายครั้งที่ลูคิดว่า "มันหมดหวังแล้ว"

แต่พอลองนึกถึงอะไรหลายๆอย่าง อาจจะเป็นเรื่องอะไรก็ได้? ชีวิต? การเรียน?

แล้วลองกลับมามองดูใหม่สิ? พอจะเห็นความหวังไหม?

"เฮ้ ตรงนั้นยังทำได้นิ"

"นี่ เรายังพอทำอันนั้นได้"

"โอ้ เราน่าจะมาทำตรงนี้นานแล้ว?"

ก่อนหน้า - ฉันต้องเฝ้าไว้ตลอดว่าจะมีใครที่ฉันคุยได้มาคุยด้วย

หลังจากนั้น - เอ่อ.. เมื่อกี้ฉันอยากเข้าไปคุยนิ? แต่ฉันกำลังสนุกกับการทำสิ่งนี้มากเลย เดี๋ยวค่อยคุยแล้วกัน

... นั่นสินะ? เราน่าจะมองอะไรด้านแฮปปี้ๆตั้งนานแล้วนะ?

---

(กลับมาอ่านอีกที)

รู้สึกเหมือนพิมพ์อะไรที่ตัวเองเข้าใจคนเดียวไปแฮะ (...)

[คนเสียสติ]

เห็นด้วยกับเพิร์ตสุดๆเลยอ่า

แต่ว่าเจ้ากอมเบ้นี่ ผมอ้ะเปล่า

ผมเป็นเด็กคนนึงที่ไม่เคยเล่นบอร์ดที่ไหนมาก่อนนะ

ที่นี่เป็นที่แรกที่ผมได้เข้ามา

มันเป็นที่ที่ทำให้ผมรู้สึกดีใจนะ

ถึงจะมาได้เพียงไม่นาน

ผมรู้สึกถึงสิ่งที่หลายๆคนบอกมา

ที่นี่ผมก็คิดว่าเป็นครอบครัวของผมเหมือนกัน

ผมรักที่นี่มากๆเลย เมื่ออยู่โรงเรียน

การที่ผมชอบโกมอนนั้นไม่มีใครจะมานั่งคุยกับผมเลยเพราะมีแตคนหาว่าผมไม่ยอมโต

แต่มาอยู่ที่นี่มันเหมือนเป็นความสุขในทุกๆวันที่ผมเข้ามา

ได้คุยเรื่องต่างๆ เปิดโลกกว้างของผมให้มากขึ้น

ไอ้การที่ไม่ได้คุยเรื่องโปเกมอนตลอดอ่ะ ผมไม่คิดอะไรมากนักหรอก

ก็รู้และว่าคุยกันมาตั้งนานก็มีหมดเรื่องบ้างหล่ะ

แต่ผมก็ยังรู้สึกถึงความรักโปเกมอนกันอยู่

ผมถามอะไรก็มีคนตอบ มีคนที่มีโปเกมอนเป็นเพื่อนตลอดเวลา

มันเป็นสิ่งทีดีจริงๆ ผมไม่มีทางที่จะไม่รักที่นี่หรอกคับ

เหมือนผมตอนเข้ามาบอร์ดนี้ใหม่ๆเลยแหะ...

[Nameless-san]

คงมีไอร้อนที่พอดี

คงมีไอหนาวที่เข้ามาตอนที่หมด

เพียงพอให้ต้นรักบาน

คงเป็นเพราะแสงที่มาส่อง

รวมเป็นความเพราะพอดี

ในความมืดหม่น

หัวใจจึงได้พบกัน

เวลาสร้างให้สิ่งทั้งสองลงตัวทุกอย่าง

และคอยบ่มความรักไว้มากมาย

เวลาสร้างให้เรามีใจรักกัน

ให้จับมือจูงไป

ให้อยู่เคียงกันไปจากวันนี้

ที่เกิดมาเเล้วคู่กัน

เปลี่ยนกันเป็นเจ้าของหัวใจ

ให้ขอบคุณใครถ้าไม่ใช่ใจที่มีรัก

รักกันมาจนเท่านี้เพราะลิขิตที่ถูกของเวลา

เราจะไม่ห่าง รักกันเสมอไป

เป็นความไพเราะที่พอดี

มีเธอตรงนี้ในวันที่มีฉันอยู่

ทุกอย่างมันจึงสมดุล

ไม่มีใครละใครไปก่อน

มีเพียงแค่ขอให้เราได้เดินข้างกัน

เป็นอย่างเดิมเสมอไป

เวลาสร้างให้สิ่งทั้งสองลงตัวทุกอย่าง

และคอยบ่มความรักไว้มากมาย

เวลาสร้างให้เรามีใจรักกัน

ให้จับมือจูงไป

ให้อยู่เคียงกันไป จากวันนี้

ที่เกิดมาเเล้วคู่กัน

เปลี่ยนกันเป็นเจ้าของหัวใจ

ให้ขอบคุณใครถ้าไม่ใช่ใจที่มีรัก

รักกันมาจนเท่านี้

เพราะลิขิตที่ถูกของเวลา

เราจะไม่ห่าง

ที่เกิดมาเเล้วคู่กัน

เปลี่ยนกันเป็นเจ้าของหัวใจ

ให้ขอบคุณใครถ้าไม่ใช่ใจที่มีรัก

รักกันมาจนเท่านี้

เพราะลิขิตที่ถูกของเวลา

เราจะไม่ห่าง

รักกันเสมอไป

-----------------------------------------

มีความหมายแฝงอยู่บางอย่าง

ลองคุ้ยดูเอง...

ถ้าคุ้ยไม่เจอ ลบทิ้งก็ได้จ๊ะ ไม่ว่า

ปล. ถ้าเราแปลให้ กลัวเป็นภาษามนุษย์ต่างดาวอ่านะ (คือภาษาที่บอกแล้วไม่มีใครแปลออก แม้แต่ตัวเองยังกลับมาแปลไม่ออก)

[คนเสียสติ]

เพิ่งสังเกตว่าพี่กลางมาด้วยแหะ 0.0

[Dreammaker]

อย่าเพิ่งย้ายไปไหนนะ ฝึกงานเสด นินจะมาเขียน

[WisdomWing]

พึ่งเข้ามาอ่านกระทู้นี้ ความจริงคนในบอร์ดคงไม่ค่อยมีใครรู้จักเราหรอกมั้ง ส่วนนึงก็เพราะเราเป็นผีเฝ้าบอร์ดน่ะแหละ อยู่มาตั้งแต่บอร์ดส้มตอนนั้นมีเพื่อนแนะนำมา บอร์ดนี้เป็นจุดเริ่มต้นของการท่องเน็ตของเราเลยมั้ง ตอนแรกเราก็เป็นคนบ้าโปเกมอนคนนึง แต่สำหรับเราเสน่ห์ของบอร์ดนี้คือหมวดฟิคชั่น...

ตอนนั้นเราติดฟิคของคุณการ์ด รออ่านฟิคเรื่องนึงของพิ้ง และอีกหลายๆคน จริงๆ คือไม่ได้ออกจากหมวดนั้นเลยแหละ อัพกันค่อนข้างจะบ่อย คนไม่มีอะไรทำอย่างเราเลยมีเรื่องให้สนุกสนาน เพราะปกติเราเข้ากับคนอื่นไม่เก่ง

บอร์ดนี้ทำให้เราเริ่มเขียนฟิค เริ่มวาดรูป ตั้งแต่ดูไม่ออกว่าป็นรูปอะไร จนตอนนี้วาดเล่นรๆ ในห้องก็มีคนชม บอร์ดนี้ทำให้เรามีจินตนาการ ไม่ตีกรอบตัวเอง

ถึงอย่างนั้นเราก็ไม่ค่อยได้เม้นอะไรเท่าไหร่ เราพอใจแค่ที่จะมองดูแบบเงียบๆ ถึงเเม้ว่าเราจะบอกอะไรไม่ได้มาก แต่เรารู้สึกรักและผูกพันธ์กับบอร์ดนี้นะ

เรารู้สึกว่าบอร์ดนี้มันเงียบ เมมเบอร์ส่วนใหญ่ไม่ค่อยสนิมกันเหมือนบอร์ดส้ม เวลาแวะมาดูแต่ละครั้งก็รู้สึกเหงาๆ นะ ไม่คึกคัก ไม่เฮฮาเหมือนแต่ก่อน

เมมเบอร์หลายๆ คนที่เราชอบ แต่ก่อนเราตามไปดูแทบจะทุกรีพลายที่เขาเขียนเลยนะ อาจจะเหมือนสโตรกเกอร์นิดนึง 

ตอนนี้คนเหล่านั้นก็ค่อยๆ หายหน้าหายตาไป ถึงแม้ว่าเขาจะไม่รู้จักเรา เราก็ไม่ได้สนิทอะไรกับเขา แต่เราก็เเอบเศร้าๆ นะ

เวลาบอร์ดทะเลาะกัน อืม... สมัยก่อยแปบเดียวก็คืนดีกันแล้ว แต่เดี๋ยวนี้สิ ถึงแม้ว่าเราจะไม่ได้เสียใจเท่ากับคนที่ผูกพันธ์กับบอร์ดนี้มากกว่าเรา แต่ก็นะ เรารู้สึกแย่

ทุกสิ่งทุกอย่างไม่ว่ายังไงมันก็ต้องมีวันจบใช่ไหม เราคิดว่าที่บอร์ดเดินมาถึงจุดนี้ก็เป็นเรื่องธรรมดานะ แต่ยังไงก็เหงาๆ อยู่ดี เราอยากให้บอร์ดกลับมาคึกคักเหมือนเดิมบ้าง แม้สักนิดก็ยังดี

มีคนมาอัพฟิคให้อ่านเรื่อยๆ มีคนมาเม้นเวลาฟิคอัพเดทเป็นหน้าๆ ไร้สาระเฮฮาจนเราที่มองดูอยู่อย่างนี้แอบยิ้ม

สนิทสนมกันเหมือนเพื่อนที่เจอกันอยู่ทุกวัน ถึงแม้ว่าจะไม่ได้เห็นหน้า ที่เป็นแบบนี้มันชวนไม่ให้เข้ามาดูจริงๆ นั่นแหละ คิดถึงช่วงเวลาในบอร์ดส้มจริงๆ

ก็นะ ความรู้สึกของเราก็มีเท่านี้ ไม่ได้มีเนื้อความอะไรมากมาย แต่ไม่ว่าเมื่อไหร่ ที่นี่ก็ยังคงเป็นสถานที่สำคัญเสมอ ถึงแม้ตอนนี้จะไม่ชอบบอร์ดอย่างที่เป็นอยู่ แต่คำๆ นึงที่เราอยากบอกกับบ้านหลังเล็กๆ อบอุ่นมากๆหลังหนึ่ง ซึ่งตอนนี้กลายเป็นสังคมใหญ่ที่ใครเดินผ่านก็ไม่มีใครทักกันแล้ว คำๆ นั้นคือ "ขอบคุณ"

ถึงแม้ว่าบอร์ดจะเปลี่ยนไปในทิศทางไหน เราก็จะยืนมองห่างๆ แบบนี้ต่อไป อยากให้ทุกคนสนิทกันไว้มากๆ เข้านะ ถึงแม้บางทีตอนนี้มันคงเป็นไปได้ยากก็ตาม