Jump to content
We are currently closing new member registration for the time being. We apologize for the inconvenience. ×

กระทู้สำหรับพวกอยากระบาย


เฮียเป็ด

Recommended Posts

เซ็ง

วันนี้ขึ้นเรือไปเรียนโทเฟิ่ลเนื่องจากฝนตก ถนนใช้ไม่ได้ ได้เจอ หัวเกรียนเหม็นเขียว ทั้งเรือ คาดว่ากลับมาจากเกียกกาย แต่ที่สะดุดหูมกลุ่มหนึ่งที่ยืนข้างๆ

แม่มยืนเงียบๆไม่เป็นเหรอวะ มุขแต่ละมุขล้วนมาจาก ประมูx.com ทั้งนั้น โรงเรียนก็ดีนะ "เมพ"ขริงๆ แต่ไม่ช่วยให้จิตใจแม่งดีเลย แต่เจอมุขสองมุขที่ผมหดหู่ใจที่สุด

"เฮ้ย กุแม่ม เอาไงดีวะ เลือกไม่ถูกเลย จะเอา a (นามสมมติเช่นกัน)หรือ b (นามสมมติเช่นกัน) แม่มมาแย่งจะเอากุ"

ผมเหลือบไปมองหน้ามัน หน้าแม่ม ทั้งหัวเกรียนแบบถูกระเบียบแล้วยัง เหียก ใส่แว่นเนิ้ด อีก

ผมทนไม่ได้จริงๆ กับอาการฝนตก คนแน่น ร้อนชื้น และได้ยินพวกห่านนี่โม้กัน รำคาณชะมัด คนอื่นเกรียนกันยังไม่เสียงดังเท่าอีกลุ่มนี้เลย

อีกซักพักหนึ่งพวกมันเปลี่ยนเรื่องใหม่

"เฮ้ย กุทำไงดีวะ อยากเลิกบุหรี่แล้วว่ะ"

หา!!! เลิกบุหรี่!? ผมคิดในใจ

"ปอดกุแม่มไม่ไหวแล้วว่ะ ช่วงสอบกุจัดหนักไปหน่อย"

ตอนนักเรียน ผมยังไม่เคยซด กระทิงแดงเลยนะครับ ><"

"แม่ง ทำไงดีวะ ปอดกุพังไปปอดนึงแล้วว่ะ เชี่ยยยย"

บ้านพ่อง เหรอครับ !?!?!?!?!?!?!?

ปอดพังไปข้างนึงแล้วมึงยังเรียนรอดอหัวเกรียน คุยตามปกติได้ ปอดพังจริงๆมึงพูดสามสี่ประโยคก็หอบแล้ว

สลดกับเด็กไทยขริงๆ ขอให้เมพสมใจนะครับน้องๆ  :pika02:


เรื่องที่สอง พอลงจากเรือ เราก็รีบต่อเพราะว่ามันใกล้ถึงเวลาแล้ว

เราได้ชื่นชมความงานของสถานีรถไฟฟ้าสะพานตากสิน ขาลงเป็นคอนแวนต์ ขาไปก็คอนแวนต์ สวยงามไปหมดเลย

เราขึ้นบันไดเลื่อนเพื่อไปชานชะลาที่มุ่งหน้าสู่สยาม ตามสาวอัสสัมคอนแวนต์ไปกลุ่มประมาณห้าคน แต่แล้ว พวกเธอหยุดเดินครับ

อีกห้าก้าวผมจะได้ข้นรถไฟฟ้าไปเรียนแล้ว

พวกเธอยังไม่เดิน และกรี๊ดขึ้นมา

"ว๊ายยยยยย นิชคูณณณณณณณณณ!!!!!"

ห๊ะ นิชชี่อยู่ไหน ผมมองไม่เห็น นิชคุณอยู่ที่ไหนเลย สาวๆห้าคนนั้นก็ยังไม่เปิดทาง

ปี๊บๆๆๆๆๆๆ

ประตูรถไฟฟ้าปิดลง โธ่....รถไฟฟ้าของกรู!!!!!

ประตูปิดสนิท เราได้เห็นโฆษณา OPPO แม่ม นิชคุณจริงๆด้วย

แสสสสสสสส อีพวกนี้ ติ่งหูกรี๊ดได้แม้กระทั่งป้ายโฆษณา

วันหลังมรึงเอารูปมันไว้ในมือถือแล้วกรี๊ดในมือถือนะ อย่าให้กรูเดือดร้อน!!!!

แสสสสส แล้วมันก็ขึ้นรถขบวนไปทางฝั่งธนไป โดยมิได้เหลียวแลกลับมา

**ปล รถไฟฟ้าสถานีสะพานตากสิน มีทางขึ้นฝั่งเดียวรางเดียว รถไป กับ รถกลับต้องเข้าทีละคัน ต้องแย่งๆกันขึ้นว่าจะไปฝั่งธน หรือ สยาม ผมไปทางสยาม พวกเธอไปทางฝั่งธน แล้วบล็อคทางผม แย่ได้โล่ห์

ชุดแรก -- สันดานเด็ก(เฉพาะกลุ่ม) มันพยายามโชว์พาว์ ปล่อยผ่านเถอะครับ

Link to comment
Share on other sites

  • Replies 5.9k
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

  • Nameless-san

    626

  • bluewind

    495

  • Kimur@

    236

  • ジャッガ竜

    206

เซ็ง

วันนี้ขึ้นเรือไปเรียนโทเฟิ่ลเนื่องจากฝนตก ถนนใช้ไม่ได้ ได้เจอ หัวเกรียนเหม็นเขียว ทั้งเรือ คาดว่ากลับมาจากเกียกกาย แต่ที่สะดุดหูมกลุ่มหนึ่งที่ยืนข้างๆ

แม่มยืนเงียบๆไม่เป็นเหรอวะ มุขแต่ละมุขล้วนมาจาก ประมูx.com ทั้งนั้น โรงเรียนก็ดีนะ "เมพ"ขริงๆ แต่ไม่ช่วยให้จิตใจแม่งดีเลย แต่เจอมุขสองมุขที่ผมหดหู่ใจที่สุด

"เฮ้ย กุแม่ม เอาไงดีวะ เลือกไม่ถูกเลย จะเอา a (นามสมมติเช่นกัน)หรือ b (นามสมมติเช่นกัน) แม่มมาแย่งจะเอากุ"

ผมเหลือบไปมองหน้ามัน หน้าแม่ม ทั้งหัวเกรียนแบบถูกระเบียบแล้วยัง เหียก ใส่แว่นเนิ้ด อีก

ผมทนไม่ได้จริงๆ กับอาการฝนตก คนแน่น ร้อนชื้น และได้ยินพวกห่านนี่โม้กัน รำคาณชะมัด คนอื่นเกรียนกันยังไม่เสียงดังเท่าอีกลุ่มนี้เลย

อีกซักพักหนึ่งพวกมันเปลี่ยนเรื่องใหม่

"เฮ้ย กุทำไงดีวะ อยากเลิกบุหรี่แล้วว่ะ"

หา!!! เลิกบุหรี่!? ผมคิดในใจ

"ปอดกุแม่มไม่ไหวแล้วว่ะ ช่วงสอบกุจัดหนักไปหน่อย"

ตอนนักเรียน ผมยังไม่เคยซด กระทิงแดงเลยนะครับ ><"

"แม่ง ทำไงดีวะ ปอดกุพังไปปอดนึงแล้วว่ะ เชี่ยยยย"

บ้านพ่อง เหรอครับ !?!?!?!?!?!?!?

ปอดพังไปข้างนึงแล้วมึงยังเรียนรอดอหัวเกรียน คุยตามปกติได้ ปอดพังจริงๆมึงพูดสามสี่ประโยคก็หอบแล้ว

สลดกับเด็กไทยขริงๆ ขอให้เมพสมใจนะครับน้องๆ  :pika02:


เรื่องที่สอง พอลงจากเรือ เราก็รีบต่อเพราะว่ามันใกล้ถึงเวลาแล้ว

เราได้ชื่นชมความงานของสถานีรถไฟฟ้าสะพานตากสิน ขาลงเป็นคอนแวนต์ ขาไปก็คอนแวนต์ สวยงามไปหมดเลย

เราขึ้นบันไดเลื่อนเพื่อไปชานชะลาที่มุ่งหน้าสู่สยาม ตามสาวอัสสัมคอนแวนต์ไปกลุ่มประมาณห้าคน แต่แล้ว พวกเธอหยุดเดินครับ

อีกห้าก้าวผมจะได้ข้นรถไฟฟ้าไปเรียนแล้ว

พวกเธอยังไม่เดิน และกรี๊ดขึ้นมา

"ว๊ายยยยยย นิชคูณณณณณณณณณ!!!!!"

ห๊ะ นิชชี่อยู่ไหน ผมมองไม่เห็น นิชคุณอยู่ที่ไหนเลย สาวๆห้าคนนั้นก็ยังไม่เปิดทาง

ปี๊บๆๆๆๆๆๆ

ประตูรถไฟฟ้าปิดลง โธ่....รถไฟฟ้าของกรู!!!!!

ประตูปิดสนิท เราได้เห็นโฆษณา OPPO แม่ม นิชคุณจริงๆด้วย

แสสสสสสสส อีพวกนี้ ติ่งหูกรี๊ดได้แม้กระทั่งป้ายโฆษณา

วันหลังมรึงเอารูปมันไว้ในมือถือแล้วกรี๊ดในมือถือนะ อย่าให้กรูเดือดร้อน!!!!

แสสสสส แล้วมันก็ขึ้นรถขบวนไปทางฝั่งธนไป โดยมิได้เหลียวแลกลับมา

**ปล รถไฟฟ้าสถานีสะพานตากสิน มีทางขึ้นฝั่งเดียวรางเดียว รถไป กับ รถกลับต้องเข้าทีละคัน ต้องแย่งๆกันขึ้นว่าจะไปฝั่งธน หรือ สยาม ผมไปทางสยาม พวกเธอไปทางฝั่งธน แล้วบล็อคทางผม แย่ได้โล่ห์

เรื่องแรก

-หวังว่าจะไม่ใช่รร.ผมนะ = = เรียนวันพุธพอดี

เรืื่องสอง

-พวกนี้มันปัญญาอ่อน อย่าไปสนใจเลยครับ วันหลังแม่งคงไปกอดโฆษณาด้วยเลย

ปล.รำคาญตรงสะพานตากสินเหมือนกันครับ ผมลงตรงสะพานตากสินนะแหละ แค่สถานีเดียวรอนานมาก

Link to comment
Share on other sites

เพื่อนนี่เราไม่เคยมีที่สนิทจริงๆสักที...เราก็เหมือนส่วนเกินในกลุ่มนั้นนั่นแหละ เป็นส่วนเกินตลอด...

"ตี้อยู่คนเดียวอีกแล้วเหรอ"

"ปล่อยเขาไปเถอะ เขาชอบคนเดียว"

"ทำไมตี้ชอบปลีกตัวไปกินข้าวคนเดียวอยู่เรื่อยเลยล่ะ"

เราบอกเมื่อไหร่...ว่าอยากอยู่คนเดียว...บอกเมื่อไหร่...

เจ็บใจชะมัดเลย....ทำไมต้องเป็นฉันอยู่เรื่อย ใครเป็นคนบอกว่าอยู่คนเดียวดีกว่า...

เราแค่ไม่อยากบอก...ไม่อยากบอกว่าเราเหงา...เราอยากมีเพื่อน...

ทำไม...ทำไมล่ะ ทำไมถึงทิ้งเราไป...

พิมพ์จบแล้วรู้สึกว่าขอบตาร้อนผ่าว...อยากร้องไห้ยังไงก็ไม่รู้...

Link to comment
Share on other sites

ผมชอบอ่านทุกๆอย่าง ที่เขาซ่อนเอาไว้ นิสัยเสียจริงๆ - -*

Link to comment
Share on other sites

เพื่อนนี่เราไม่เคยมีที่สนิทจริงๆสักที...เราก็เหมือนส่วนเกินในกลุ่มนั้นนั่นแหละ เป็นส่วนเกินตลอด...

"ตี้อยู่คนเดียวอีกแล้วเหรอ"

"ปล่อยเขาไปเถอะ เขาชอบคนเดียว"

"ทำไมตี้ชอบปลีกตัวไปกินข้าวคนเดียวอยู่เรื่อยเลยล่ะ"

เราบอกเมื่อไหร่...ว่าอยากอยู่คนเดียว...บอกเมื่อไหร่...

เจ็บใจชะมัดเลย....ทำไมต้องเป็นฉันอยู่เรื่อย ใครเป็นคนบอกว่าอยู่คนเดียวดีกว่า...

เราแค่ไม่อยากบอก...ไม่อยากบอกว่าเราเหงา...เราอยากมีเพื่อน...

ทำไม...ทำไมล่ะ ทำไมถึงทิ้งเราไป...

พิมพ์จบแล้วรู้สึกว่าขอบตาร้อนผ่าว...อยากร้องไห้ยังไงก็ไม่รู้...

เข้าหาก่อนบ้างสิ มันจะดูออกง่ายๆ ว่าเราอยากจะเข้าหาเขาก็ไม่เป้นไร มันจะดูออกง่ายว่าเราอยากคุยกับเขาก็ไม่เป็นไร

เพราะเวลาเราคุยกับใคร เราก็ต้องอยากจะให้เขารับรู้ว่าเราอยากคุยกับเขาจริงๆ อะไรประมาณนั้น

หาบางอย่างที่เราชอบตรงๆ กัน ใช้เรื่องนั้นคุยๆ กันเรื่อยๆ แบบนี้มันก็ดูน่าสนุกดีนะ

ผมมีเพื่อนคนนึง เขาเป้นคนไม่มีเพื่อน จนวันนึง เขาเริ่มหันมาแต่งฟิค เขาเอาฟิคไปแต่งที่โรงเรียน

เริ่มมีคนสนใจ เริ่มมีคนสงสัย และในที่สุด เขาก็ได้เพื่อนเพราะฟิค จะลองทำบ้างก็ได้นะ

หุๆ

Link to comment
Share on other sites

รับปากแล้วทำไม่ได้ก็อย่ารับปากเลยว่ะ มันทำให้เสียอารมณ์ เสียเวลามานั่งรอ

เสียความรู้สึกป่าวๆ ให้มารอ พอถึงเวลาก็ทำไม่ได้ เสียทั้งเวลามารอ เสียความรู้สึกดที่ไปให้เพราะงั้นอย่า รับปากเลย เบื่อแล้ว

Link to comment
Share on other sites

อือ....ใช่ว่ากูอยากให้เรื่องเป้นแบบนี้ แต่เมิงเคยฟังบางไหมว่ากูงานยุ่งแค่ไหน กุว่างมากเนอะ ต้องทำงานโต้รุ่งทุกวัน เมิงก็ควรจะรู้ดีที่สุด เพราะเมิงโทรมาให้กุตื่นมาเฝ้าเมิงในขณะที่เมิงหลับสบาย...

ตัดชุด ทำดิสเพลย์ จัดงานทำโปสเตอร์ หาเงินซื้อผ้า เรียนทุกวันเลิกเกือบทุ่มกว่า....เมิงไม่คิดหรือไงว่ากูก็อยากได้เวลาว่าง

แต่ชุดมันไม่เสร็จ แล้วจะให้กูทำไง เผามันทิ้ง แล้วเลิกเรียนไปเลยไหมละ

แทนที่เมิงควรจะเข้าใจที่สุด แต่เมิงไม่เข้าใจก็ไม่ต้องคุยกันแล้ว

ของเมิงนะ เอาตอนไหนก็ได้ แต่อนาคตการเรียนกู...จะให้กูเลือกตอนไหน..

อยากให้กู้ได้Fไหมละ...อยากให้ไม่มีงานมาส่งอาจารย์ โดนตัดชื่อเวลาเช็กชื่อขาดมากใช่ไหม...

ใช่ว่าเมิงเซ็งเป็นคนเดียวนะ กูก็เซ็งเหมือนกัน

นอนไม่พอมากี่วันเมิงก็รุ้ดี ต้องทำงานแทนเพื่อนบาง ทำงานตัวเองบ้าง

คิดว่าการตัดชุดวันเดียวมันเสร็จหรือไง ชุดราตรีห้อง3ชุดเนี้ย...

เหนื่อยเป็นเหมือนกันนะโว้ย

แล้วเรื่องของเมิงกูโทรให้ไหม กูทำให้ไหม กูก็ทำให้

กูบอกแล้วนะ ว่าเขาไม่ว่าง

แล้ววันเสาร์เขานัดทำชุดให้เสร็จเลิกเที่ยงคืน วันอาทิตย์จัดนิทรรศการ วันจันทร์มางาน

เมิงจะให้กูเอาเวลาไหนไมไปรับ...ไม่งั้นกูบอกให้เมิงมาแล้วทิ้งไว้กรุงเทพไม่มารับเมิงก็ได้นะ

จะให้กูทำไมละ

เมิงก็รู้ตารางชีวิตกู เมิงก็รู้ปัญหาครอบครัวกู

แต่เมิงกลับไม่เคยจะสนใจหรือเข้าใจกูเลยใช่ไหม

แต่เมิงกลับหวังให้กูรับฟังปัญหาและเข้าใจเมิงคนเดียว

ตกลง เมิงเป้นเพื่อนกูอยู่ใช่ไหม...

เพื่อนกัน เขาไม่ทำกันแบบนี้หรอก...

หัดมองสิ่งที่คนอื่นบอกบ้างเหอะ...

จำไว้ละกัน เมิงทำให้กูร้องไห้เสียใจมาก

Link to comment
Share on other sites

ปล.๑ ของแบงค์ unfortunately...yes

นับวันยิ่งถอยอ่ะ พวกทำรร.เสื่อมนี่มันเยอะขึ้นจริงๆ

มาจากไอ้ผอ.เฮงซวยคนเก่า แม่งรับหมดเลย ไม่ถึงเกณฑ์เอาเงินยัดปากแม่งยังเข้าได้เลย -*-

Link to comment
Share on other sites

^

^

^

เปลี่ยนอารมณ์เร็วดีนะครับ  :pika09:

วัยทอง อารมณ์แปรปรวนงี้ละ

Link to comment
Share on other sites

หึ ส้นตึกเหอะ นัด10โมง...ไม่เห็นใครสักคนในมหาลัย

แล้วจะส่งงานกะใคร....

แม่ง ไอเราก็รีบนังมอไซด์มาเลย...เสียเงินไปเพื่อไรวะ.....

จะส่งดิสเพลย์เว้ย

แม่ง นอนตี4เพื่อ....

ทุกวันนี้จะมีM-150เป็นเพื่อนอยู่แหละ

ดีหน่อยวันพฤหัสได้หยุด...จะได้ดูstep 3สักที

เหนื่อยชิบ

หัวเบลอไปหมด

เหลือชุดอีกตัวที่ยังไม่ได้ตัด....

งานอีกตรึมที่ต้องสะสาง

ได้หยุดช่วงวันแม่จะได้ทำให้เสร็จๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

แล้วจะไปกริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดให้สะใจไปเลย

Link to comment
Share on other sites

"ม.ปลายเป็นช่วงที่ดี สวยงามของชีวิตที่จะไม่ลืม"

ใครพูดคำนี้นะ มันไม่ตรงกับความจริงเลย

ม.ต้น เคยคิดว่าตอนม.1นี่ อยากลืมที่สุดแล้ว

ขึ้นม.4แล้วเสียใจกว่า

ไม่เคยคิดเลยว่า ตัวเองจะเจอแบบนี้

"โห เนิร์ดว่ะ" แล้วก็เงียบ ไร้คนคุย

"เอ่อ ข้อนี้ทำไงอ่ะ"อธิบายเสร็จ แล้วก็ไป

ทำไมไม่คุยกันเรื่องอื่นบ้าง

ผิดรึไงวะที่ทำได้ เลยไม่มีคนคุย

ผมไม่ใช่คนเงียบๆไปทั้งวัน ผมก็เฮฮาได้ ร.ร.เก่าก็กวนใครมามากต่อมาก

ทำไมต้องคิดว่าผมคงจะซีเรียส แล้วตีห่าง

...เหงาจะตายอยู่แล้ว

คิดถึงเพื่อนเก่าจังเลย คิดถึงคนที่ผูกพันกันมากกว่า"เพื่อนร่วมห้อง" ผ่านร้อนผ่านหนาวกันมา3ปีที่ยาวนาน... และแสนสั้น...

ผมทำอะไรผิด

ทำอะไรผิดงั้นหรอ?

คงจะคิดผิดเองละมั้งที่เลือกจากเพื่อนมา มาเลือกร.ร.มากกว่าเลือกมิตรภาพ

อีกเรื่อง...  ที่อยากให้คนรู้ และไม่อยากให้ใครเห็น

ทำไมในบอร์ด สถานการณ์พอกันเลย ไม่มีใครทัก ไม่มีใครสน

เหมือนคุยอยู่คนเดียว

Link to comment
Share on other sites

อีกเรื่อง...  ที่อยากให้คนรู้ และไม่อยากให้ใครเห็น

ทำไมในบอร์ด สถานการณ์พอกันเลย ไม่มีใครทัก ไม่มีใครสน

เหมือนคุยอยู่คนเดียว

บางทีเราต้องเป็นฝ่ายทำใจครับ

บางครั้งผมเองก็รู้สึกอย่างงั้น =3=;

Link to comment
Share on other sites

"ม.ปลายเป็นช่วงที่ดี สวยงามของชีวิตที่จะไม่ลืม"

ใครพูดคำนี้นะ มันไม่ตรงกับความจริงเลย

ม.ต้น เคยคิดว่าตอนม.1นี่ อยากลืมที่สุดแล้ว

ขึ้นม.4แล้วเสียใจกว่า

ไม่เคยคิดเลยว่า ตัวเองจะเจอแบบนี้

"โห เนิร์ดว่ะ" แล้วก็เงียบ ไร้คนคุย

"เอ่อ ข้อนี้ทำไงอ่ะ"อธิบายเสร็จ แล้วก็ไป

ทำไมไม่คุยกันเรื่องอื่นบ้าง

ผิดรึไงวะที่ทำได้ เลยไม่มีคนคุย

ผมไม่ใช่คนเงียบๆไปทั้งวัน ผมก็เฮฮาได้ ร.ร.เก่าก็กวนใครมามากต่อมาก

ทำไมต้องคิดว่าผมคงจะซีเรียส แล้วตีห่าง

...เหงาจะตายอยู่แล้ว

คิดถึงเพื่อนเก่าจังเลย คิดถึงคนที่ผูกพันกันมากกว่า"เพื่อนร่วมห้อง" ผ่านร้อนผ่านหนาวกันมา3ปีที่ยาวนาน... และแสนสั้น...

ผมทำอะไรผิด

ทำอะไรผิดงั้นหรอ?

คงจะคิดผิดเองละมั้งที่เลือกจากเพื่อนมา มาเลือกร.ร.มากกว่าเลือกมิตรภาพ

อีกเรื่อง...  ที่อยากให้คนรู้ และไม่อยากให้ใครเห็น

ทำไมในบอร์ด สถานการณ์พอกันเลย ไม่มีใครทัก ไม่มีใครสน

เหมือนคุยอยู่คนเดียว

นั่นสินะ ผมไม่รู้ว่าผมเลือกอะไรถูกล่ะ

ผมไม่คิดว่าที่ผมเลือกโรงเรียนนี้มันผิด ถึงแม้ว่าตอนนี้. (ม.5) ที่ใครๆเค้าสนุกกัน ผมจะรู้สึกเหงานิดๆก็ตาม

แต่ตอน ม.4 ผมไม่เคยคิดว่าผมเหงา

ผมอาจจะแค่เฟลไปเอง เลยรู้สึกว่าตัวเองเหงา รู้สึกว่าไม่มีใครต้องการ

นี่ไง...ผมก็คิดได้เองนี่

แต่ความรู้สึกมันก็หยุดไม่ได้หรอก จริงมั้ย :D

สู้ๆครับ ผมว่ามันต้องผ่านไปได้

ถ้าคนอื่นไม่สนก็ลองสนคนอื่นดูสิครับ

------------------------------------------------------

เรื่องบอร์ดนะ สมาชิกใหม่ๆที่ทำให้บอร์ดคึกคักมีเยอะพอตัวเลย

ผมซึ่งอดีตก็เคยทำอย่างนั้น และปัจจุบันกลายเป็นสมาชิกเก่าที่ ..เป็นใคร? ..ใครรู้จัก? ..ทำอะไรให้บอร์ดบ้าง?

ผมคงไม่สนใจอะไรอ่ะนะ ถ้าผมไปมีตแล้ว ผมจะไม่รู้จักใครเลย ต่อให้บอกยูสเซอร์เนมก็ตาม

ไม่ใช่ไม่อยากรู้จัก แค่ผมไม่ได้ไปทำความรู้จัก ..ซึ่งกันและกันก็เท่านั้น

ผมเข้าไปในแชทบ็อกซ์

มันรู้สึกแปลกๆนะ

ที่พูดไปก็ไม่มีใครฟัง แถมไม่เข้าใจเรื่งอที่เค้าคุยกันซะด้วย

ไม่สิ ไม่มีคนทักด้วยซ้ำ

หรือผมผิดที่ผมไม่ได้ทักคนอื่นก่อน? น่าจะเป็นข้อนี้เนอะ

และต่อจากนี้ ผมคงไม่ทิ้งบอร์ดนี้ไปไหนหรอก

แค่ปลีกวิเวก.. ไปต่างประเทศสักปี เผื่อหัวจะเย็นขึ้น

กลับมาผมก็รับประกันไม่ได้ว่า จะได้เข้าสักเท่าไร

แต่ถึงโพสกระทู้ว่า "กลับมาแล้วครับ" จะมีคนจำผมได้สักกี่คนเชียว ;'P

Link to comment
Share on other sites

^

^

^

พี่จำเธอได้คนหนึ่งแหละ น้องเคน><~

เข้าเรื่องได้พักแล้ว><~ อาทิตย์แห่งนรกกำลังจะหมดแล้ว

จะได้หยุดแล้วดีใจT^T~

นิทรรศการเสร็จ เรียนอีกวัน ก็หยุดแล้ว...

ดีใจ

วันนี้อยุ่มหาลัยดึกมากแหะ ออกมาจากมหาลัยก็3ท่มแหละ

ดีนะ ที่อาจารย์มาส่งไม่งั้นนั่งรถกลับบ้านก็เกือบ4-5ทุ่มเลย

ดีใจที่ทำดิสเพลย์กะโปสเตอร์โฆษณาแล้วได้ติดบรอดขึ้นโชว์วันงาน ทั้งสองงานที่ทำเลย><~

พรุ่งนี้ไปเช้าอีกวันเดียว!!~...ก็จะหมดห่วงแล้ว เฮ้อ เหมือนยกอะไรออกจากบ่าได้

แต่ยังไม่ได้วาดหุ่นหกตัวแบบเกล็ด

ยังไม่ได้ทำกลุ่มลูกค้าของอ.อ๋อยกับอนาคตอีก7ปี

ยังไม่ได้วาดหุ่นอ.ส้มตัดชุดราตรีเดียว พร้อมไปให้แกคำนวณการใช้ผ้า

ยังไม่ได้ทำสม็อค ใส่ไส้ไก่ทำกระเป๋า กะ ตัดปะชุดของอ.เสาวลักษณ์

ยังไม่ได้วาดแพ็นเทรินกางเกงกะเสื้อของอ.ศรัทธา

ยังไม่ได้ทำบอลลูกชาร์ตของอ.โน๊ต...

ยังไม่ได้คำนวณเรื่องสต็อกของอ.ประดิษฐ์และสำรวจแบรนด์ก็ยังไม่สมบรูณ์!!!~

สงสัย วันหยุดก็ตกนรกอีกรอบนะแหละ สงสัยต้องนอนวันละ3ชม เหมือนเดิมอีกแหละ=_=

Link to comment
Share on other sites

^

^

^

^

หยั่งงี้ต้องปรับความละเอียดให้เหลิอ 240 พิกเซล ฟังมันแต่เสียง  :pika01:

Link to comment
Share on other sites

คุณแพ้ในการแข่งขันที่คุณชนะได้100% รู้สึกอย่างไรกัน

:pika06:

Link to comment
Share on other sites

ผมจะจำไว้ให้ขึ้นใจเลยว่า...

เงิน มันทำให้เพื่อนรัก แตกหักกันได้ภายในชั่วโมงเดียว

บอกจากใจว่ะไอ้เพื่อน กูละซึ้งมึงจริงๆ

รู้จักกันปีกว่า เพิ่งรู้ว่ามึงเป็นอย่างงี้

โปรเจ็กต์หน้า หรือโปรเจ็กต์ไหนๆ ขอให้มึงได้ไปผุดไปเกิดกับคนอื่นละกัน กูจะกรวดน้ำไปให้... ไอ้เหี้ย!

Link to comment
Share on other sites

เซง เครียด เรียนไม่รู้เรื่อง ลอกงานส่งม่างเลย อิอิ

Link to comment
Share on other sites

ไอพวกเพื่อนนรก พวกมึงไม่มีแม่กันไงวะ คนร้องไห้เพราะซึ้งในงานวันแม่ แต่พวกมึงกลับมานั่งขำ มานั่งแกล้งเล่นกันเนี้ยนะ

คอยดูเหอะ สักวัน แม่มึงและมึงจะเสียใจกับสิ่งที่มึงทำลงไป พวกมึงจะสร้างเวรกรรมกันไปถึงไหน คนที่เจ็บ คือแม่ คือครอบครัวมึงนู่น

เมื่อไหร่จะคิดได้กันเสียที เิกิดมาเป็นคนยังทำตัวได้ขนาดนี้เลย ไว้ชาติต่อไปไม่ต้องเกิดมาร่วมโลกกะกูสิ แล้วมึงจะไปทำตัวเหี้Xที่ไหนก็เรื่องของมึง

อย่าพาคนอย่างกูเสียไปด้วย แค่นั้นแหละ

กูต้องการโอกาส ไม่เหมือนพวกมึง มีโอกาสที่ดีหลายๆอย่าง แต่กลับไม่คว้าไว้ อยากจะรู้ว่าวันนึงมึงคิดอะไรกันดีๆบ้างมั้ย

Link to comment
Share on other sites

เห้อ

ผลสอบออกมาถึงผู้ปกครองล่ะ

พอแม่เห็นว่าตก 4 วิชานี่

แม่ก็สั่งงดเล่นคอมเลยถ้าการบ้านยังไม่เสร็จอ่ะ

เซ็งถึงขั้นเซ็งที่สุดเลย

Link to comment
Share on other sites

งานวิทย์ห้อง2คงต้องเต้นอีกแล้วสินะ

ใช่สิมันเป็นธรรมเนียมไปแล้วนี่

ที่ห้อง2ต้องเต้นฮาๆในวันวิทย์น่ะ

หึหึ

น่าสนุก

เต้น Bad  Romanceซะด้วยสิ

มีเฮแน่

Link to comment
Share on other sites

Please sign in to comment

You will be able to leave a comment after signing in



Sign In Now
  • Recently Browsing   0 members

    • No registered users viewing this page.

×
×
  • Create New...

Important Information

By using this site, you agree to our Terms of Use and Privacy Policy. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue.