The Legend of Heroes

[Loveless Nova]

เอ่อ....แล้วคุณหนูที่น่ารักของผมละ...

............ม....ไม่ได้ผิดหวังอะไรหรอกนะ....จริงๆ....

[me=The Adventurer_Vava]ไปนั่งคุยกับมุมมืดของหัวมุมห้องแล้วพึมพำ "ไม่ได้ผิดหวังเลย...ไม่ได้ผิดหวังจริงๆ...จริงๆนะไม่ได้ผิดหวังสักนิด...จริงๆ..."[/me]

ผู้ดูแลวาว่า : แบบนี้คงไม่คิดจิ้น Y แน่นอน อืม...

[Tym]

ersion_[5]" post=65998" timestamp="1345369275]

ตัวละครในเนื้อเรื่องนี่มัน... เหมือนเล่น Pokemon Mystery ใน NDS เลย...

ก็คือพยายามแต่งเป็นภาคต่อจากเนื้อเรื่องนั้นนิ ก็เลยยกโขยงมากันทั้งกิลด์แหละ

เอ่อ....แล้วคุณหนูที่น่ารักของผมละ...

............ม....ไม่ได้ผิดหวังอะไรหรอกนะ....จริงๆ....

[me=The Adventurer_Vava]ไปนั่งคุยกับมุมมืดของหัวมุมห้องแล้วพึมพำ "ไม่ได้ผิดหวังเลย...ไม่ได้ผิดหวังจริงๆ...จริงๆนะไม่ได้ผิดหวังสักนิด...จริงๆ..."[/me]

ผู้ดูแลวาว่า : แบบนี้คงไม่คิดจิ้น Y แน่นอน อืม...

คอร์ทนี่ : กลับมาพักผ่อนค่ะ รอรับบทบาทในตอนอื่นต่อๆ ไป มาอีกแน่นอนค่ะ อย่าเศร้าไปเลยนะ

ฮาร์วีย์ : แน่นอนอยู่แล้ว พระเอกจะขาดนางเอกได้ไง จริงมั้ยจ๊..... แอ๊ก!! (โดนฝ่ามืออรหันต์ตบคว่ำ)

รูเพิร์ต : แล้วก็ห้าม Y เชียวนะ..... โดยเฉพาะกะไอ้ลิงบ้าเนี่ย......

ปล. ตัวละครที่คิดไว้ยังมีอีกเพียบ รอลุ้นกันนะครับว่า โปเกมอนในดวงใจท่านจะได้มามีบทบาทในเรื่องนี้หรือไม่ ติดตามชมตอนต่อไป...

อยากเปิดตัวทีม Heroes ใจจะขาด แต่ก็ต้องรอไปก่อน

[Loveless Nova]

ไงๆเจ้าก็ได้ใกล้ชิดพระเอกมากกว่าเจ๊นางเอกอยู่แล้ว รูเพิร์ต ก็เป็นคู่หูผจญภัยไม่ใช่รึ บทอยู่กับพระเอกของลื้อย่อมมีมากกว่านางเอกอยู่แล้ว ถ้าไม่จิ้น Y นี้สิจะแปลก! ถ้าไม่อยากโดนก็สลับหน้าที่กับนางเอกส...! ผัวะ!!

Me/ ถูกผู้ดูแลกระทืบและลากกลับหลุม

[Tym]

ไงๆเจ้าก็ได้ใกล้ชิดพระเอกมากกว่าเจ๊นางเอกอยู่แล้ว รูเพิร์ต ก็เป็นคู่หูผจญภัยไม่ใช่รึ บทอยู่กับพระเอกของลื้อย่อมมีมากกว่านางเอกอยู่แล้ว ถ้าไม่จิ้น Y นี้สิจะแปลก! ถ้าไม่อยากโดนก็สลับหน้าที่กับนางเอกส...! ผัวะ!!

Me/ ถูกผู้ดูแลกระทืบและลากกลับหลุม

รูเพิร์ต : สรุปว่าเราผิดรึไงเนี่ย.... = ="

ฮาร์วีย์ : เฮ้อ~ ไม่น่าเกิดมาเสน่ห์แรงเล้ยเรา.....

คอร์ทนี่ & รูเพิร์ต : ไม่ใช่อย่างนั้นเฟ้ย!!!!!!!!

[Mocoron]

กรี๊ดดดดด~~ริโอรุ~~~!!!>//< (นั่งกรี๊ดอยู่หน้าคอมอยู่ 60 นาที)

อิๆอ่านตามทันแล้วละนะ สนุกมากๆเลยล่ะ

แล้วจะติดตามอ่านต่อไปเรื่อยๆเลยล่ะฮะ

ป.ล.ชอบเนื้อเรื่องแบบดันเจี้ยนล่ะบอกให้^^

ป.ล.2... ริโอรุนิสัยชาๆ(?)น่าร๊ากก~~!!  <<ยังไม่จบ= =

[Version5]

คอร์ทนี่ : กลับมาพักผ่อนค่ะ รอรับบทบาทในตอนอื่นต่อๆ ไป มาอีกแน่นอนค่ะ อย่าเศร้าไปเลยนะ

ฮาร์วีย์ : แน่นอนอยู่แล้ว พระเอกจะขาดนางเอกได้ไง จริงมั้ยจ๊..... แอ๊ก!! (โดนฝ่ามืออรหันต์ตบคว่ำ)

รูเพิร์ต : แล้วก็ห้าม Y เชียวนะ..... โดยเฉพาะกะไอ้ลิงบ้าเนี่ย......

ปล. ตัวละครที่คิดไว้ยังมีอีกเพียบ รอลุ้นกันนะครับว่า โปเกมอนในดวงใจท่านจะได้มามีบทบาทในเรื่องนี้หรือไม่ ติดตามชมตอนต่อไป...

อยากเปิดตัวทีม Heroes ใจจะขาด แต่ก็ต้องรอไปก่อน

เราขอโทษด้วย... เผลอคิดไปแล้ว...

[me="[V]ersion_[5]]โดนAura Sphere อัดใส่กระเด็น[/me]

[Tym]

ลงต่อแล้วครับ ช่วงนี้ไม่ค่อยว่างเพราะใกล้สอบแล้ว บวกกับคิดไม่ค่อยออกด้วย แหะๆ

[glow=red,2,300]----------THE FOURTH CHAPTER----------[/glow]

เริ่มต้นฝึกฝน - ภารกิจแรก

          หลังจากที่ฮาร์วีย์กับรูเพิร์ตได้สมัครเข้าร่วมเป็นสมาชิกฝึกหัดการเป็นนักสำรวจของกิลด์ Heroes เรียบร้อยแล้ว ในคืนวันนั้นก็ได้ฟังการอธิบายเกี่ยวกับการเป็นนักสำรวจอย่างละเอียดจากชาตอท พร้อมกับได้รับเข็มกลัดนักสำรวจ (Explorer Badge) ระดับนอร์มอล แผนที่ กระเป๋า และอุปกรณ์ที่จำเป็นจากกิลด์มาสเตอร์ ตอนนี้ทั้งคู่ได้เป็นนักสำรวจฝึกหัดเต็มตัวแล้ว

          "ว้าว!! นี่เราได้เป็นนักสำรวจแล้วเหรอเนี่ย ไม่น่าเชื่อ!!" ฮาร์วีย์พูดด้วยความดีใจ

          "ก็แค่ฝึกหัดแหละน่า......" รูเพิร์ตพูดขัด

          "ขัดอีกละ อย่าขัดความสุขคนอื่นเค้าได้มั้ยฟะ = ="

          'ตีกันอีกละไอ้คู่นี้ = =' ชาตอทบ่นอยู่ในใจเกี่ยวกับพฤติกรรมที่ยังไม่ค่อยจะลงรอยกันสักเท่าไรของทั้งคู่ "เอาล่ะๆ วันนี้พอแค่นี้ก่อนก็แล้วกัน พรุ่งนี้ค่อยว่ากันต่อ ตอนนี้อาหารเย็นน่าจะเตรียมเสร็จแล้วนา..."

          กริ๊งงง กริ๊ง............... "อาหารเสร็จแล้วจ้าทุกคน" ชาตอทพูดยังไม่ทันจบคำก็มีเสียงกระดิ่งเป็นสัญญาณบอกว่าอาหารพร้อมแล้วดังขึ้นมา

          "เสร็จพอดี ไปกินกันเถอะ"

          "เย่!! จะได้กินข้าวเย็นแล้ว หิวอย่างแรงเลยตอนนี้" ฮาร์วีย์พูดไปพลางก็เดินตามชาตอทไปยังห้องอาหารพร้อมๆ กันกับรูเพิร์ตที่ตามหลังฮาร์วีย์ไปอีกทีหนึ่ง

ณ ห้องอาหารของกิลด์

          โปเกมอนทุกตัวภายในกิลด์ค่อยๆ ทยอยกันมารวมตัวที่ห้องอาหารเพื่อทานอาหารเย็นกันหลังจากเหนื่อยมาตลอดบ่าย

          "โห...สมาชิกเยอะเหมือนกันนะเนี่ยกิลด์นี้" ฮาร์วีย์พูดออกมาด้วยความประหลาดใจที่เห็นโปเกมอนมากมายอยู่ในห้องอาหาร หลังจากนั้นกิลด์มาสเตอร์วิกกลี้ทัฟก็เดินเข้ามา

          "ทุกคน ขอเวลาสักแป๊บ วันนี้เรามีสมาชิกใหม่ 2 คน จะแนะนำให้รู้จักนะ" ชาตอทที่ทำหน้าที่เป็นมือขวาของกิลด์มาสเตอร์พูดขัดขึ้นมาก่อนที่ทุกคนจะลงมือทานอาหาร

          "โอ๊ย!!! เอาไว้ทีหลังเด้!!! หิวแล้วนะเฟ้ย!!!" เอ็กซ์พลาวด์เริ่มโวยวายใส่ชาตอท

          "ใจเย็นๆ สิจอร์แดน (Jordan) แป๊บเดียว... = =" จากนั้นชาตอทก็แนะนำสมาชิกใหม่ทั้งคู่ให้ทุกคนในกิลด์ได้รู้จัก "สองคนนี้คือฮาร์วีย์กับรูเพิร์ต สมาชิกใหม่ทีม New Star จากนี้ไปจะเข้ามาฝึกฝนในกิลด์ของเรา"

          "สวัสดีคร้า~บ ทุกคน ผมฮาร์วีย์นะครับ ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะครับ ^^" ฮาร์วีย์แนะนำตัวเองพร้อมกับวิ่งเข้าไปจับมือทักทายคนโน้นทีคนนี้ทีทั่วห้อง ต่างกับรูเพิร์ตที่ยืนนิ่งอยู่กับที่

          "คิกๆ เป็นเด็กที่ร่าเริงดีจังเลยนะ ^^" ชิเมโช (Chimecho) พูดขึ้นด้วยความเอ็นดู

          "เอาล่ะๆ การแนะนำตัวพอแค่นี้ ทานข้าวได้แล้ว" ชาตอทพูดขึ้น

          "โอ้!!!!" ทุกคนตอบรับตอบกับลงมือทานอาหารเย็น

          จนเวลาผ่านไปสักครู่หนึ่ง มื้อเย็นก็จบลง ทุกคนต่างก็แยกย้ายกันไปพักผ่อน ยกเว้นก็แต่ฮาร์วีย์กับรูเพิร์ต เพราะยังไม่มีที่พักเป็นของตัวเอง

          "แล้วเราจะนอนไหนเนี่ย?" ฮาร์วีย์บ่นขึ้นมาลอยๆ

          "จะไปรู้เหรอ...." รูเพิร์ตตอบกลับ

          "นายนี่มัน....... = ="

          "อ้อ นาย 2 คนน่ะ มานี่สิ เตรียมห้องไว้ให้แล้ว ใช้ห้องสุดทางเดินนี่นะ" ชาตอทเรียกทั้งคู่มาแล้วชี้บอกทางเดินไปยังห้องพักของทั้งคู่

          "ขอบคุณคร้า~บ" ฮาร์วีย์พูดขอบคุณแล้วก็เดินไปยังห้องพร้อมกับรูเพิร์ตที่เดินตามไปด้วยกัน

          หลังจากที่ทั้งคู่ไปแล้ว ชาตอทก็เข้าไปหากิลด์มาสเตอร์วิกกลี้ทัฟในห้อง

          "มาสเตอร์คิดว่า 2 คนนั้นเป็นยังไงบ้างครับ" ชาตอทถามถึงความเห็นของวิกกลี้ทัฟต่อทั้งคู่

          "..........." แต่วิกกลี้ทัฟก็ได้แต่นั่งลืมตานิ่งๆ อยู่บนเก้าอี้

          "มาสเตอร์?" ชาตอทเรียกซ้ำอีกครั้งแล้วบินไปเกาะอยู่บนที่วางแขนข้างขวาของเก้าอี้ กางปีกโบกไปมาที่หน้าของกิลด์มาสเตอร์ แต่ก็ไม่มีปฏิกิริยาตอบสนอง แถมยังได้ยินเสียงกรนเบาๆ อีกด้วย

          "หลับในอีกแล้วเหรอเนี่ย = =" ชาตอทบ่นอุบอิบ

          "ก็ดูเป็นคู่หูที่ดีนี่"

          "เจ้ย!!!!!" ชาตอทตกใจมาที่อยู่ดีๆ กิลด์มาสเตอร์ก็ตอบขึ้นมาทั้งที่หลับอยู่ "ง...งั้นเหรอครับ แต่ผมว่าดูไม่ค่อยลงรอยกันยังไงก็ไม่รู้"

          "ยิ่งทะเลาะกันก็ยิ่งสนิทกันไง" วิกกลี้ทัฟเสนอความคิดเห็นต่อทั้งคู่ "แล้วตอนนี้ไปไหนแล้วล่ะ?"

          "ตอนนี้ผมให้ใช้ห้องเดิมของทีม Heroes ครับ คงไปพักผ่อนกันแล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้ว่าจะให้เริ่มฝึกงานง่ายๆ ก่อนเลย"

          "ดีๆ ฉันมีความรู้สึกว่าคู่นี้ก็ต้องสร้างวีรกรรมอะไรสักอย่างที่ไม่แพ้ทีม Heroes แน่"

          "เอ๋? ทำไมล่ะครับ"

          "ไม่รู้สิ มันเป็นความรู้สึกน่ะ" คำพูดของกิลด์มาสเตอร์ทำให้ชาตอทสงสัย แต่ก็ไม่ได้ถามอะไรต่อ............

ณ ห้องของฮาร์วีย์กับรูเพิร์ต

          ทั้งคู่เดินมาถึงยังห้องที่ชาตอทบอก ฮาร์วีย์ล้มตัวลงนอนบนที่นอนที่ทำจากหญ้าแห้งทันทีที่เดินเข้ามาถึง

          "เฮ่อ.. ได้นอนซะที ฉันขอมุมนี้ละกัน นายเอามุมนั้นไปนะ"

          "เออๆ ก็ได้" รูเพิร์ตตอบกลับอย่างรำคาญ แล้วจึงเดินไปยังที่นอนที่เหลือ ล้มตัวลงนอนเช่นกัน

          "นอนละนะ ห้ามทำอะไรมิดีมิร้ายตอนฉันหลับนะเฟ้ย"

          "ใครจะไปทำอะไรอย่างนั้นกับแกฟะ!!!!!!!"

        "ล้อเล่นน่า นอนๆ กันได้แล้ว พรุ่งนี้จะได้ตื่นขึ้นมาเตรียมตัวฝึกฝนแต่เช้า แค่คิดก็ตื่นเต้นแล้ว ^^" ฮาร์วีย์พูดอย่างตื่นเต้นก่อนที่จะนอนหลับไปอย่างสบายใจ

          "ให้ตายสิ เราก็นอนมั่งดีกว่า....."

          ทั้งคู่จึงนอนหลับอย่างสนิทเพื่อรอวันที่จะได้ฝึกฝนขั้นแรกในวันพรุ่งนี้......

เช้าวันใหม่

          "ตื่นได้แล้วเฟ้ยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

          "แว้ก!!!!!" มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมาจากหน้าทางเข้าห้องของฮาร์วีย์กับรูเพิร์ต เป็นเสียงที่ดังมากๆ จนทั้งคู่สะดุ้งตื่นขึ้นมา แล้วก็พบว่าเป็นเสียงของจอร์แดนนั่นเอง

          "อ๋อย...เบาๆ หน่อยก็ได้นะคร้าบ.... หูจะระเบิด T_T"

          "เลิกพูดมากแล้วไปกินข้าวเช้าได้แล้ว!!!!!!! ทุกคนรออยู่นะเฟ้ย!!!!!!!!!" จอร์แดนพูดจบก็เดินออกไปยังห้องอาหารทันที

          "คร้าบๆ +_+" ฮาร์วีย์กับรูเพิร์ตจึงเดินตามออกไปอย่างมึนๆ กับเสียงอันอภิมหึมามหาดังของจอร์แดน

          หลังจากทานมื้อเช้าเสร็จเรียบร้อยแล้ว ชาตอทก็เรียกทั้งคู่มาที่ห้องโถงชั้นล่างสุดของกิลด์เพื่ออบรมเรื่องต่างๆ ในการเป็นนักสำรวจให้รู้

          "อะแฮ่ม...ก่อนอื่นก็ต้องขอแนะนำตัวอย่างเป็นทางการก่อนนะ ฉันชื่อแพทริก (Patric) วันนี้ฉันจะอธิบายกฎของกิลด์ให้น้องใหม่อย่างพวกนายได้รู้ไว้"

          "ข้อ 1! ห้ามอู้งาน! เมื่อรับงานมาแล้วต้องสะสางให้เสร็จในทันที!"

          "ข้อ 2! เงินที่ได้จากการทำงานจะต้องแบ่งเข้ากิลด์ด้วย!"

          "ข้อ 3! ทำงานด้วยรอยยิ้มเสมอ! ที่พูดมาทั้งหมดเข้าใจมั้ย?"

          "ครับ รับทราบและพร้อมปฏิบัติครับ!!" ฮาร์วีย์ตอบรับอย่างหนักแน่น พร้อมกับทำท่าตะเบ๊ะที่ปีกหมวก

          "ถ้างั้นจะเริ่มงานแรกดูเลยมั้ย?" แพทริกถามทั้งคู่

          "ทำสิครับ!!! ทำแน่ๆ อยู่แล้ว!!! จริงมั้ยสหาย?" ฮาร์วีย์ตอบอย่างตื่นเต้น พร้อมกับใช้มือขวากอดคอรูเพิร์ต

          "อย่ามาทำเป็นสนิทสนมนะเฟ้ย!!!" *ผัวะ!!* รูเพิร์ตใช้มือซ้ายผลักหน้าฮาร์วีย์ออกไป

          "เอาล่ะๆ = =" เอาเป็นว่าลองทำงานระดับง่ายๆ ดูก่อนก็แล้วกันนะ ตามมาสิ" แพทริกบินขึ้นไปบนชั้นบน แล้วรูเพิร์ตกับฮาร์วีย์ก็ปีนบันไดตามขึ้นไป

          เมื่อมาถึงชั้นที่ 2 แพทริกยืนรออยู่หน้าบอร์ดประกาศงานบอร์ดนึง โดยกำลังเลือกงานจากบอร์ดนั้นอยู่

          "เอาเป็นงานนี้ก็แล้วกันนะ" แพทริกดึงแผ่นประกาศงานแผ่นนึงออกมาจากป้ายแล้วยื่นให้รูเพิร์ต

          "ไหนๆ ดูมั่งดิ" ฮาร์วีย์เข้ามาชะเง้อดูงานจากที่รูเพิร์ตกำลังดูอยู่

ช่วยนำผลโอรันไปส่งให้หน่อย

ผู้ว่าจ้าง : ฮิปโปโปตัส (Hippowdon)

จุดประสงค์งาน : ส่งผลโอรันให้มันช์แล็กซ์ (Munchlax)

สถานที่ : แม่น้ำเซเรนิตี้

ระดับ : D

ค่าจ้าง : 1000 PK$

          "............." ทั้งคู่อ่านรายละเอียดงานแล้วก็นิ่งเงียบไป

          "อ...เอ่อ มันไม่ง่ายไปหน่อยเหรอ แค่ไปส่งของอย่างเดียวเนี่ยนะ?" ฮาร์วีย์ถามด้วยความสงสัย

          "นี่แหละ งานสำหรับนักเรียนฝึกหัดล่ะ" แพทริกตอบ "เอาล่ะได้งานแล้วก็รีบๆ ไปทำซะให้เสร็จ แม่น้ำเซเรนิตี้อยู่ไม่ไกลจากที่นี่มาก ไปแป็บเดียวก็ถึงแล้ว เอ้านี่ ผลโอรันของผู้ว่าจ้าง อย่าให้หายเด็ดขาด"

          "ค...คร้าบ ไปแล้วคร้าบ...." แล้วฮาร์วีย์กับรูเพิร์ตก็ออกจากกิลด์ตรงไปทำงานทันที.......

THE FOURTH CHAPTER - End

TO BE CONTINUED.....

[Loveless Nova]

งานแรก งานแรก หุๆๆ ยังไม่มีอะไรหวือหวา ต่างจากเกมเท่าไหร่ 

[Version5]

รูเพิร์ท!!! ไหนบอกว่าอย่าเอานายไปจิ้นกับฮาร์วี่ย์...

แล้วทำไมนายถึงมีบทบาทที่มันน่าจิ้นกันอย่างนี้ฟระ!!!

[me=[V]ersion_[5]]โดน Aura Sphere อัดใส่รอบสอง[/me]

ปล. เนื้อเรื่องนี่มัน... เอาแบบในเกมได้นะ อต่อย่าซึ้งเหมือนกันเกมนะ คนอ่านเล่นเกมแล้วร้องไห้สุดๆ...

[Mocoron]

มาอ่านแล้วนะฮะ รู้สึกฮาๆ คู่นี้ไงชอบกล ฮะๆๆ

ภารกิจสุดแสนจะเบสิกตอนแรกๆ ทำให้นึกถึงตอนเล่นเกมส์ตอนเริ่มต้นไงไม่รู้แฮะ^^

สนุกเหมือนเดิมฮะน่าติดตามต่อดี แต่อ่านแล้วมันรู้สึกคันไม้คันมืออยากวาดรูปโปเกมอนอะ(มันเกี่ยวกันมั๊ย= =)

แล้วจะรออ่านต่อไปนะฮะ

แล้วถ้าคาดไม่ผิด...หลังทำภารกิจสำเร็จล่ะก็ตอนให้ตังค์ค่าจ้าง...คงจะโดนหักตังค์ไปต่อหน้าต่อตางั้นสินะ

[Blaster]

///อ่านแบบเงียบๆ

...

...

...

...

...

...

...

...

อยากเห็นบท 18+จัง ทำมาให้ผมชมหน่อยสิค้าบ

[Tym]

[Version5]

ฮาร์วีย์ : สนองคนอ่านหน่อยมั้ย?

รูเพิร์ต : (มองฮาร์วีย์ด้วยสายตาอำมหิต)

ฮาร์วีย์ : ล้อเล่นจ้า......... (o.O||)

... ฮาร์วี่...  นิสัยนายที่แท้จริงเป็นแบบนี้สินะ...

ปล. เพิ่งสังเกตุ  นึกว่าฮาร์วี่ร่างสามแล้ว  ที่แท้ร่างสอง เลิกจิ้นๆๆ รอร่างสามก่อน

[me=[V]ersion_[5]]โดน Aura Sphere อัดรอบสาม[/me]

[Tym]

ersion_[5]" post=66160" timestamp="1346317973]

... ฮาร์วี่...  นิสัยนายที่แท้จริงเป็นแบบนี้สินะ...

ปล. เพิ่งสังเกตุ  นึกว่าฮาร์วี่ร่างสามแล้ว  ที่แท้ร่างสอง เลิกจิ้นๆๆ รอร่างสามก่อน

[me=[V]ersion_[5]]โดน Aura Sphere อัดรอบสาม[/me]

ฮาร์วีย์ : ผมพูดเล่น อย่าจริงจังสิครับ (ในอนาคตจะวิวัฒนาการดีมั้ยเนี่ย เดี๋ยวโดนจิ้นอีก = =")

[Mocoron]

เนื้อเรื่องเริ่มเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆแล้ว! 2 ตัวนั้นโดนอะไรควบคุมอยู่กันเเน่~!!  (<<โหมดอินจัด)

ฮาตรง ฮาร์วีย์หลงทางอ่ะ ฮิๆ "ท่านคู่หู" อารายจาขนาดน้าน-*-

แล้วจะรออ่านต่อนะฮะ

พออ่านเม้นคนอื่นแล้วรู้สึกว่า นี่มีแค่เราใช่มั๊ยที่ไม่เคยคิดเรื่องจิ้นกันน่ะ= =;

[Loveless Nova]

อืม....ฮาร์วี่ทำตัวได้สมกับเป็นพระเอกดี ป้ำๆเป็อๆ หลงทาง พูดเข้าตัวเอง เฮฮาได้ทุกสถานการณ์ และก็มีคู่หูที่เฟอเพ็ค....เป็นคู่หูที่สมดุลดีแท้

จนน่าจิ้นให้ได้เลย...

[Blaster]

น่าจะมีโพลโหวตเรตฟิคแฺฮะ  :psyduck02:

[Tym]

[glow=red,2,300]----------THE SIXTH CHAPTER----------[/glow]

สมาชิกใหม่

          "ย้ากกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" ฮาร์วีย์พุ่งตัวเข้าไปหาศัตรูทั้งสองอย่างรวดเร็ว แล้วเตรียมออกหมัดเข้าใส่บาร์บอช

          แต่บาร์บอชนั้นก็ไม่ได้อยู่เฉย เมื่อเห็นฮาร์วีย์พุ่งเข้ามาหาจึงใช้หางตวัดพื้นทรายสาดโต้ตอบทันที จนฮาร์วีย์ต้องชะงักไป

          "หนอยแน่" ฮาร์วีย์ถอยกลับมาตั้งหลัก ขณะที่รูเพิร์ตกำลังวิ่งอ้อมไปด้านหลังของศัตรู เพื่อจู่โจมจากด้านหลัง แต่พัลพิโทดก็พ่นน้ำใส่เสียก่อน

          "อุ๊บ!!!!!" รูเพิร์ตถูกโจมตีเข้าไปเต็มๆ จึงถอยครูดไป

          "เฮ้!! เป็นไรรึเปล่า!!" ฮาร์วีย์ตะโกนถามมาจากอีกฟากของศัตรู

          "ม..ไม่เป็นไรหรอกน่า....ประมาทไปหน่อยเดียวเอง..........." รูเพิร์ตตอบกลับด้วยเสียงที่หอบเล็กน้อย

          "เอางี้นะ!! เดี๋ยวฉันจัดการไอ้ปลาดุกนี่เอง!! นายก็เล่นไอ้ลูกอ๊อดนั่นตามสบายเลยนะ!!" ฮาร์วีย์เสนอแผน

          "อย่ามาสั่งน่า........ จัดการฝั่งนายเองให้ได้แล้วกัน......."

          "คร้าบ คร้าบ..... ลุยละ!!!!!!"

          ฮาร์วีย์บุกเข้าไปหาบาร์บอชอีกครั้ง บาร์บอชเองก็เคลื่อนที่เข้ามาหาฮาร์วีย์ด้วย พัลพิโทดกับรูเพิร์ตก็เริ่มเปิดศึกแล้วเช่นกัน

          ฮาร์วีย์ใช้ความว่องไวคล่องแคล่วของตนกระโดดข้ามตัวบาร์บอชขึ้นไปกลางอากาศ "อื๋อ?" แต่ขณะที่กำลังลอยตัวอยู่บนอากาศนั้น สายตาก็เหลือบไปเห็นสัญลักษณ์บางอย่าง เป็นรูปจันทร์เสี้ยวสีดำ 'อะไรน่ะ?'

          เมื่อลงถึงพื้นด้านหลังของศัตรู ฮาร์วีย์ก็พุ่งตัวจู่โจมทันที บาร์บอชที่รู้ตัวแล้วพยายามจะหันหลังกลับ แต่ช้าไป

          "แมชพันช์!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

          ปึ้ก!!

          หมัดของฮาร์วีย์อัดเข้าที่แก้มซ้ายของบาร์บอชอย่างเต็มแรง ส่งผลให้บาร์บอชกระเด็นลอยไปในทางเดียวกันกับที่ฮาร์วีย์พาพิคาจูไปหลบไว้

          ตูมมมมมมมมมมมม!!!!!!!

          บาร์บอชกระเด็นตกลงแม่น้ำไป สักพักก็ลอยขึ้นมาบนผิวน้ำในสภาพที่สู้ต่อไม่ไหวแล้ว

          "เรียบร้อยไปแล้วรายแรก"

          "สองต่างหากล่ะ......"

          "ห๊ะ...?" ฮาร์วีย์หันไปมองตามเสียง ก็พบว่าพัลพิโทดก็หมดสภาพไปเรียบร้อยแล้วเช่นกัน "ฝีมือใช้ได้เหมือนกันนี่นา"

          "แน่นอนสิ........ หืม"

          ขณะที่ทั้งคู่กำลังพูดคุยกันอยู่นั่นเอง รูเพิร์ตก็สัมผัสได้ถึงบางอย่าง ก็ได้เห็นว่าที่ร่างของศัตรูซึ่งหมดสภาพไปแล้วทั้งสอง ได้เกิดออร่าสีดำขึ้นหุ้มไว้ แล้วออร่านั้นก็ลอยขึ้นสลายหายไปในอากาศ ฮาร์วีย์ที่มองเห็นออร่านั้นด้วยก็ตกใจ

          "น....นั่นมันอะไรน่ะ?"

          "แล้วฉันจะรู้มั้ย"

          "ฉันบ่นเฟ้ย....= ="

          "อุ....อูย.....เรามาอยู่เนี่ยได้ไงเนี่ย?" พัลพิโทดที่สลบอยู่รู้สึกตัวขึ้นมา พร้อมๆ กับบาร์บอชที่ลอยอยู่ในแม่น้ำเช่นกัน ฮาร์วีย์เห็นดังนั้นจึงได้พูดกับทั้งคู่

          "อยู่ดีๆ พวกนายก็เข้ามาจู่โจมพวกฉันน่ะเซ่ะ แถมยังคลั่งมากซะด้วย"

          "ห..หา? จริงเหรอครับเนี่ย?" บาร์บอชถามด้วยความสงสัย "ว...ว....หวา!! ถ้างั้นก็ต้องขอโทษด้วยนะครับ" บาร์บอชรีบพูดขอโทษอย่างกลัวๆ

          "เป็นไปได้ไงกัน ก็พวกเราเล่นน้ำกันอยู่ที่ต้นน้ำนี่นา แล้วหลังจากนั้นก็................เอ่อ................ก็............................อะไรหว่า?" พัลพิโทดบ่นพึมพำ

          "อะไร? ยังไง? พูดมาให้เคลียร์สิ"

          "ก..ก็จำอะไรไม่ได้เลยครับ"

          'แสดงว่าถูกอะไรสักอย่างควบคุมจิตใจจริงๆ สินะ....'

          "เอาล่ะ เรื่องมันก็แล้วไปแล้วอ่ะนะ พวกฉันไม่ถือแล้วล่ะ"

          "ข..ข..ขอบคุณมากครับ"

          "ถ..ถ้างั้นพวกผมขอตัวก่อนนะครับ" แล้วพัลพิโทดกับบาร์บอชก็พากันว่ายน้ำจากไป

          "เฮ้อ..เหนื่อยเป็นบ้าเลย..................." ฮาร์วีย์ถอนหายใจออกมาเพราะความเหนื่อยล้าจากการต่อสู้ "จริงสิ ตอนสู้อยู่ฉันเห็นลายอะไรแปลกๆ บนตัวเจ้าปลาดุกนั่นด้วยล่ะ"

          "จันทร์เสี้ยวสีดำ....."

          "ร..รู้ได้ไง...รึว่า......."

          "ที่หลังของพัลพิโทดตัวนั้นก็มีเหมือนกัน........นอกจากนั้นฉันยังจับปราณบางอย่างได้อีกด้วย"

          "ปราณ?"

          "เป็นปราณที่มีพลังงานด้านลบมหาศาลน่าดูเลยล่ะ"

          "ง....งั้นเหรอ..." 'อะไรหว่า?' ฮาร์วีย์งงกับคำว่าปราณ "ช..ช่างมันเถอะ รีบไปดูเจ้าหนูนั่นกันดีกว่า"

          "ก็ไปสิ"

          แล้วทั้งคู่ก็เดินไปยังก้อนหินที่พิคาจูนอนสลบอยู่

          "อ....อือ..........." เมื่อทั้งคู่เดินมาถึงก็พบว่าพิคาจูฟื้นแล้ว

          "อ้าว ฟื้นแล้วเหรอ? อ๊ะๆ อย่าเพิ่งขยับสิ นายบาดเจ็บอยู่นะ"

          "พ...พวกคุณ....ช่วยผมไว้เหรอครับ?"

          "ก็ใช่น่ะสิ เห็นนายสลบอยู่ริมแม่น้ำก็เลยช่วยไว้ ว่าแต่ไปโดนอะไรมาล่ะ"

          "ผมถูกไล่ทำร้ายจากข้างบนน้ำตกน่ะครับ ผมหนีไปเรื่อยๆ ก็เลยตกลงมาในแม่น้ำข้างล่างนี่" พิคาจูเล่าถึงสาเหตุที่ตนบาดเจ็บ

          "ใช่บาร์บอชกับพัลพิโทดรึเปล่าที่ไล่ทำร้ายนายน่ะ?" รูเพิร์ตถาม

          "ช...ใช่ครับ..."

          "ตอนนี้พวกนั้นคืนสติแล้วล่ะ ตอนที่พวกเค้าทำร้ายนายน่ะ พวกเค้าโดนบางอย่างบังคับให้ทำน่ะ เพราะฉะนั้น อย่าไปโกรธไปเคืองอะไรเค้าเลยนะ"

          "ค......ครับ ผ......ผมไม่คิดอะไรหรอกครับ"

          "โฮ่.......พูดดีก็เป็นนี่" รูเพิร์ตแทรกขึ้น

          "หมายความว่าไงฟะ = ="

          "อะนี่ กินนี่ซะสิ จะได้รักษาร่างกายให้หายได้" รูเพิร์ตหยิบเมล็ดขนาดประมาณ 1 นิ้วครึ่งจากกระเป๋า แล้วยื่นให้พิคาจู

          "ข.....ขอบคุณมากครับ...." พิคาจูรับเมล็ดนั้นมาแล้วลงมือกินทันที สักพักร่างกายก็ค่อยๆ ดีขึ้น

          "อะไรละนั่น?"

          "เมล็ดฟื้นฟู (Reviver Seed) ไง เรื่องแค่นี้ก็ไม่รู้แล้วเป็นนักสำรวจได้ยังไงกัน"

          "ช่างฉันเถอะน่า เจ้านี่ = ="

          "พ....พวกคุณ.....เป็นนักสำรวจเหรอครับ?" พิคาจูถามขึ้นเมื่อได้ยินคำว่านักสำรวจจากปากของรูเพิร์ต

          "ใช่แล้วล่ะ พวกเรา ทีม New Star แห่งกิลด์ Heroes" ฮาร์วีย์แนะนำทีมตัวเองอย่างภูมิใจ "ฉันชื่อฮาร์วีย์ ส่วนเจ้าหมอนั่น..................อย่าไปรู้จักเค้าเลยนะ"

          "ว่าไงนะ เจ้าบ้านี่!!"

          "ล้อเล่นน่า เค้าชื่อรูเพิร์ต คู่หูฉันเอง"

          "จริงสิ ผมยังไม่ได้แนะนำตัวเลยนี่นา ผมชื่อเท็ต (Tate) ครับ ถ้าไม่รังเกียจ ช่วยฟังคำขอร้องของผมหน่อยได้มั้ยครับ" เท็ตแนะนำตัวเอง พร้อมกับเอ่ยปากขอร้องอะไรบางอย่าง

          "ได้สิ ว่ามาเลย" ฮาร์วีย์ไม่ปฏิเสธ

          "คือว่าที่จริงแล้วผมมาที่นี่พร้อมกับพวกน้องๆ ด้วยน่ะครับ" เท็ตเริ่มอธิบาย

          "น้อง? แล้วอยู่ไหนล่ะ?" ฮาร์วีย์ถาม

          "ระหว่างทางพวกเราเจอบาร์บอชกับพัลพิโทดไล่ทำร้ายเข้า ผมก็เลยบอกให้พวกเค้าหนีไปก่อน แล้วผมก็ล่อศัตรูมาจนเป็นอย่างที่เห็นนี่แหละครับ ตอนนี้เราก็เลยพลัดหลงกันอยู่"

          "อยากจะให้ช่วยตามหาสินะ..." รูเพิร์ตถามขึ้น

          "ค.....ครับ ขอความกรุณาด้วยนะครับ" เท็ตยืนขึ้นก้มหัวขอร้องทั้งคู่

          "............."

          "งั้นไปกันเถอะ นายบอกว่ามาจากบนน้ำตกใช่มั้ย พวกน้องๆ ของนายก็คงยังวนเวียนอยู่ในนั้นน่ะแหละ" ฮาร์วีย์พูดขึ้น

          "ข.......ขอบคุณมากครับ......"

          แล้วทั้งสามคนก็รีบเดินทางขึ้นสู่ด้านบนน้ำตกทันที

          'เอ......เหมือนลืมอะไรไปสักอย่างแฮะ.........บ๊ะ!! ช่างเถอะ'

          ทั้งสามเดินทางขึ้นมาจนถึงด้านบนน้ำตก แล้วก็ออกตามหาน้องๆ ของเท็ตทันที

          "ลูมิเน่ (Lumine) !!!! แพร์รี่ (Parry) !!!! ไพอาร์ (Piar) !!!! ไมอาร์ (Miar) !!!! พี (Pii) !!!! ได้ยินแล้วตอบด้วย!!!!!!" เท็ตตะโกนร้องเรียกชื่อน้องของตนไปเรื่อยทาง

          "น้องเยอะจังแฮะ"

          "จริงๆ แล้วเรานับถือเป็นพี่น้องกันมากกว่าครับ เพราะต่างคนก็อยู่ตัวคนเดียว เมื่อมาเจอกันก็เลยรวมกันอยู่เป็นกลุ่ม คอยช่วยเหลือกันน่ะครับ"

          "เอ๋? อย่างนั้นเองหรอกเหรอ?"

          "ผมซึ่งอายุมากสุดในกลุ่มก็เลยมีศักดิ์เป็นเหมือนหัวหน้าครอบครัวน่ะครับ จริงๆ วันนี้เรามาเที่ยวพักผ่อนกัน แต่กลับต้องมาเจอเรื่องแบบนี้..........." เท็ตเริ่มทำหน้าเศร้า

          "อย่ากังวลไปเลยน่า น้องๆ ของนายต้องปลอดภัยแน่" ฮาร์วีย์พูดปลอบเท็ต

          "ขอบคุณนะครับ ที่ให้กำลังใจผม"

          "เอาล่ะ ไปตามหากันต่อเถอะ"

          "ครับ!"

          หลังจากนั้นการตามหาก็ดำเนินต่อไปอีก จนกระทั่งท้องฟ้าเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแสด เพราะนี่เป็นเวลาเย็นแล้ว

          "สุดท้ายก็หาไม่เจอสินะ..."

          "ฮึก......." เท็ตเริ่มทำหน้าเหมือนจะร้องไห้

          "ย......อย่าห่วงเลยน่า น้องนายอาจจะไปเจอคนใจดีเข้าแล้วพากลับลงไปข้างล่างแล้วก็ได้นี่นา" ฮาร์วีย์พูดปลอบเท็ตอีกครั้ง

          "ถ....ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ดีน่ะสิครับ"

          "ตอนนี้ก็เย็นมากแล้วนะ ฉันว่าเรากลับกิลด์กันก่อนมั้ย" รูเพิร์ตเอ่ยปากบอกกับฮาร์วีย์

          "อืม...ก็ดีนี่"

          "ถ....ถ้างั้นผมก็ขอตั......"

          "นายเองก็ไปกับเราสิ" ฮาร์วีย์เอ่ยปากชวนเท็ต

          "เอ๋?"

          "ตอนนี้ทีมฉันเองก็ยังมีกันอยู่แค่สองคน ต่อจากนี้ไปถ้าเจองานที่หนักๆ เข้าก็อาจจะไม่ไหว ถ้ามีสมาชิกเพิ่มขึ้นก็ดี"

          "ที่ไม่ไหวน่ะ นายคนเดียวนะ"

          "อย่าเพิ่งขัดสิฟะ = ="

          "หมายความว่า ชวนผมเข้าร่วมทีมเหรอครับ" เท็ตถามเพื่อความแน่ใจ

          "ใช่แล้วล่ะ ถ้าอยู่ที่กิลด์ล่ะก็ อาจจะได้ข่าวน้องๆ ของนายด้วยก็ได้นะ"

          ".........." เท็ตเริ่มคิด

          "ต..ตกลงครับ ขอความกรุณาด้วยนะครับ...." ในที่สุด เท็ตก็ตกปากรับคำชวนของฮาร์วีย์

          "มันต้องอย่างนี้สิเพือน ^^ เอาล่ะ กลับกันเถอะ ไปฝึกงานที่กิลด์กันต่อดีกว่า.......................อื๋อ? .........งาน?" เมื่อพูดถึงงาน ฮาร์วีย์กับรูเพิร์ตก็มองหน้ากันด้วยอย่างงงๆ

          "อ๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! o[]o"

          "อ.....อะไรเหรอครับ...."

          "ลืมเรื่องภารกิจที่รับมาไปซะสนิทเลยง่า...!!!!!!!!"

          "ตอนนี้ยังทันนะ รีบไปเถอะ!!!!!!!!"

          "ร.........รอผมด้วยสิครับ ทั้งสองคน!!!!!"

          แล้วทั้งสามก็รีบวิ่งไปเพื่อสะสางงานให้บรรลุเป้าหมาย

ณ มุมหนึ่งในป่า

          "หึ ในที่สุดก็พบพรรคพวกจนได้สินะ........เจ้าพวกนั้นทำงานไม่ได้เรื่องซะจริง..............." มีเงาหนึ่งมองดูพวกเท็ตอยู่ห่างๆ

          "แต่ก็ช่างเถอะ กำจัดทิ้งไม่ได้ แต่อย่างน้อยก็ได้แรงงานมาเพิ่มตั้ง 5 แรง หึๆ........อีกไม่นานหรอก.....แผนการของข้าก็จะต้องสำเร็จ.......หึๆ........"

          แล้วเงานั้นก็เลือนหายไป.........................

THE SIXTH CHAPTER - End

TO BE CONTINUED.....

[Mocoron]

ไม่รู้มีใครฮาแบบเรามั๊ย ฮาตรงฮาร์วีย์เรียก บาร์บอชกับพัลพิโทดว่า "ไอ้ปลาดุก" กับ "ไ้อ้ลูกออด" อ่ะฮะๆๆๆๆๆ(<เส้นตื้นจัด)

เดาๆว่า แรงงาน 5 แรง ที่เงานั่นพูดถึงคือน้องๆของเท็ต(มั้ง?)

สนุกเหมือนเดิมฮะ จะรออ่านต่อ^^

เอ่อ...จะว่าไปสงสัยอะไรอย่างนะฮะคุณAcnerくん

"ค......ครับ ผ......ผมไปคิดอะไรหรอกครับ"

<<ตรงที่เท็ตพูดตรงเนี๊ยตรงคำว่า ไปคิดอะไร นี่พิมพ์ผิดรึเปล่าฮะคือ อ่านแล้วมันทะแม่งๆชอบกล ตั้งใจพิมพ์ว่า ไม่คิดอะไร รึเปล่าฮะหรือว่าเราคิดไปเอง?

[Tym]

"ค......ครับ ผ......ผมไปคิดอะไรหรอกครับ"

<<ตรงที่เท็ตพูดตรงเนี๊ยตรงคำว่า ไปคิดอะไร นี่พิมพ์ผิดรึเปล่าฮะคือ อ่านแล้วมันทะแม่งๆชอบกล ตั้งใจพิมพ์ว่า ไม่คิดอะไร รึเปล่าฮะหรือว่าเราคิดไปเอง?

พิมพ์ผิดเองครับ ขอบคุณที่แจ้งครับผม แก้ไขแล้วเน่อ

[Loveless Nova]

ต้อสู้กันซะดุเดือดเชียว 

สมาชิกใหม่เป็นธาตุสายฟ้าเลยรึ แถมเป็นผู้ชายอีกแล้ว..............ก็ช่วนไม่ได้นี้นะ นี้มันการ์ตูนเด็กผู้ชายนี้หน่า 

สัญลักษณ์นั้นให้อารมณ์สงครามโลกจริงๆ....แต่...เอาสัญลักษณ์นั้นมาใช้จะดีเหรอ...จันทร์เสี้ยวเคียงดาวนี้มันสัญลักษณ์ของศาสนาอิสลามนะ...

[Tym]

สัญลักษณ์นั้นให้อารมณ์สงครามโลกจริงๆ....แต่...เอาสัญลักษณ์นั้นมาใช้จะดีเหรอ...จันทร์เสี้ยวเคียงดาวนี้มันสัญลักษณ์ของศาสนาอิสลามนะ...

เปลี่ยนเป็นจันทร์เสี้ยวสีดำอย่างเดียวละกัน

ปล. ตัวละครหญิงน่ะมีแน่ล่ะ แต่กะลังรอคิวออก (แต่ขอบอกว่าอีกนานโขเลยล่ะ)

[Loveless Nova]

ปล. ตัวละครหญิงน่ะมีแน่ล่ะ แต่กะลังรอคิวออก (แต่ขอบอกว่าอีกนานโขเลยล่ะ)

Vava : งั้นเหรอ....ถ้างั้นพอตัวละครหญิงออก ค่อยโทรเรียกละกัน *เดินจากไป*

Zora(Zoroark ของ Vava) : งั้นเดี๋ยวหนูอยู่เม้นที่นี้ให้ จนกว่าตัวละครหญิงจะออกละกันค่ะ นายท่านผู้ชอบจิ่นของหนู =w="

[Tym]

[glow=red,2,300]----------THE SEVENTH CHAPTER----------[/glow]

เที่ยวชมในเมือง

ณ กิลด์ Heroes

          เมื่อทั้ง 3 คนกลับมาถึงที่กิลด์หลังจากไปปฏิบัติภารกิจ (ที่แสนจะง่าย) จนเสร็จเรียบร้อยแล้ว ฮาร์วีย์กับรูเพิร์ตก็ถูกแพทริกเอ็ดตะโรเสียยกใหญ่ เนื่องจากทั้งคู่ใช้เวลามากเกินไปในการปฏิบัติภารกิจ และไปส่งของสาย (มาก) จึงถูกผู้ว่าจ้างติดต่อมาต่อว่าที่กิลด์

          "เจ้าพวกบ้าาาาาาาาาา!!!!!!!!!!!!!!!!! มัวไปเดินเอ้อระเหยกันอยู่ที่ไหนมา!!!! หาาาาาาาาาา!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" ฮาร์วีย์กับรูเพิร์ตได้แต่ยืนคอตกรับฟังคำ (ด่า) ตักเตือนของแพทริก เท็ตก็ได้แต่ยืนมองอยู่ห่างด้วยความเป็นห่วง

          "รู้มั้ย!!! ผู้ว่าจ้างเค้าโทรมาต่อว่าที่กิลด์!!! ฉันต้องรับคำต่อว่าไปเต็มๆ เลยรู้มั้ย!!!"

          "ผิดไปแล้วคร้าบ T_T"

          "ฮึ่ย.....แต่เอาเถอะ ฉันจะไม่ลงโทษอะไรก็แล้วกัน เห็นว่าเป็นภารกิจแรก"

          "เย้!!! ขอบคุณคร้าบบบบบ ^o^" ฮาร์วีย์ร้องด้วยความดีใจ

          "แต่!!" แพทริกพูดขัดขึ้นระหว่างที่ฮาร์วีย์กำลังดีใจ

          "ห๊ะ? อ.....อะไรเหรอ.....?"

          "ทางผู้ว่าจ้างเห็นว่าการปฏิบัติภารกิจครั้งนี้เป็นความไม่ตั้งใจ ก็เลยลดเงินค่าตอบแทนลงครึ่งหนึ่ง"

          "ไรน้าาาาาาาา!!!! o[]O"

          "ก็อย่างที่ได้ยินนั่นแหละ เอ้านี่....." แพทริกยื่นเงินจำนวน 500 PK$ (Poke Dollar) ให้กับฮาร์วีย์ ฮาร์วีย์มองดูเงินที่ได้รับมาด้วยความผิดหวังนิดๆ

          "เฮ้อ....เอาเฮอะ ดีกว่าไม่ได้อะไรเลย"

          "อ๊ะ เดี๋ยวก่อน ลืมไปรึเปล่าว่าต้องแบ่งเข้ากิลด์ด้วย" แพทริกทวนให้ฮาร์วีย์นึกถึงกฎของกิลด์ข้อนึง

          "ไม่ให้ไม่ได้เหรอ ยิ่งน้อยๆ อยู่ = ="

          "ไม่ได้ๆ เงินที่ได้มาจะต้องแบ่งเป็น 9 ส่วน กับ 1 ส่วนเพื่อแบ่งเข้ากิลด์" แล้วแพทริกก็หยิบเงินมาจากมือฮาร์วีย์เพื่อแบ่งตามส่วน

          'เอาเฮอะ เสียแค่ส่วนเดียว' ฮาร์วีย์คิดในใจ

          "อ่ะนี่ ส่วนของพวกนาย" แพทริกยื่นเงินที่หักเข้ากิลด์ไปแล้วคืนแก่ฮาร์วีย์

          "เฮ้ย!!!!! o[]o ทำไมเหลือแค่ 50 ดอลเองล่ะ!!! ไหนบอกว่า 9 ต่อ 1 ไง!!" ฮาร์วีย์เริ่มโวยวาย

          "แล้วมันผิดตรงไหนล่ะ ก็เข้ากิลด์ 9 ส่วน แล้วก็ของพวกนาย 1 ส่วนไง" แพทริกอธิบาย

          "อะไรนะ!! โหดไปอ๊ะเปล่าครับเนี่ย...."

          "นี่เป็นกฎนะเฟ้ย!! อย่าบ่นมาก!! คนอื่นเค้าก็เสียแบบนี้กันทั้งนั้นแหละ" แพทริกเริ่มบ่นใส่ฮาร์วีย์

          "อึ๋ย ขอโทษคร้าบ.. T_T"

          "เอาล่ะ สมาชิกใหม่เดี๋ยวเข้ามารายงานตัวกับกิลด์มาสเตอร์ด้วยนะ" แพทริกหันไปพูดกับเท็ต

          "ค..ครับ" เท็ตเดินตามแพทริกเข้าไปยังห้องของกิลด์มาสเตอร์ แต่ก่อนที่จะเข้าไปนั้น ก็ได้แวะคุยกับพวกฮาร์วีย์ก่อน

          "ขอโทษด้วยนะครับทั้งสองคนที่ผมทำให้ลำบาก"

          "ไม่ต้องขอโทษหรอก นายไม่ผิดซะหน่อย พวกเราเองก็ลืม อย่าคิดมากเลยน่า" ฮาร์วีย์พูดกับเท็ต

          "รีบเข้าไปก่อนเถอะ" รูเพิร์ตเตือนเท็ต

          "ครับ งั้นเดี๋ยวเจอกันนะครับ" แล้วเท็ตก็เดินเข้าห้องไป

          "เฮ้ออออออออออออออออ.............." ทั้งฮาร์วีย์และรูเพิร์ตต่างก็ถอนหายใจยาว..........

ตอนกลางคืน ณ ห้องของทีม New Star

          หลังจากที่เวลาทานอาหารผ่านไปเรียบร้อยแล้ว ทั้งสามคนก็กลับเข้ายังห้องของตนเพื่อพักผ่อน แน่นอนว่าเท็ตก็ได้ย้ายเข้ามาอยู่ในห้องนี้ด้วยแล้ว

          "กลายเป็นงานง่ายๆ ที่สุดจะลำบากไปจนได้สินะ......." รูเพิร์ตเปรยขึ้นระหว่างที่นั่งอยู่บนที่นอนของตัวเอง

          "เฮ้อ........ทำไงได้เล่าาาา......เราพลาดกันเองนี่นา......แต่งานต่อไปรับรองไม่พลาดแบบนี้แน่......"

          "ถ้าอย่างนั้นงานต่อไปผมจะช่วยอย่างเต็มที่เลยนะครับ!!" เท็ตพูดอย่างแข็งขัน

          "ขอบใจนะ........ฮ้าววววว.....นอนดีกว่า พรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่............................" แล้วฮาร์วีย์ก็ล้มตัวลงนอนหลับอย่างสบาย... "zzZZzz"

          "หลับไวจังแฮะ = ="

เช้าวันต่อมา

          "Get upppppppppppppppppp!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" จอร์แดนวิ่งเข้ามาที่หน้าห้องของทีม New Star เพื่อทำหน้าที่ของตนแล้วก็วิ่งออกไปอย่างเร็ว

          "หวา!!!!!" พวกฮาร์วีย์สะดุ้งตื่นเพราะเสียงของจอร์แดน

          "ส......เสียงอะไรน่ะครับ..."

          "มิสเตอร์จอร์แดน นาฬิกาปลุกประจำกิลด์น่ะ.... = =" รีบออกไปเถอะ เดี๋ยวโดนเฉ่งอีก..."

          "ครับ" แล้วทั้งสามคนก็เดินออกไปยังห้องโถง

          สมาชิกทุกคนได้มารวมตัวกันที่ห้องโถงของกิลด์เพื่อทบทวนกฎ 3 ข้อที่ต้องปฏิบัติอย่างเคร่งครัด จนกลายเป็นกิจวัตรประจำวันไปแล้ว

          หลังจากนั้น แต่ละคนก็จะแยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตนเอง

          "New Star มานี่หน่อยสิ" แพทริกร้องเรียกพวกฮาร์วีย์

          "มีอะไรเหรอครับ?" ฮาร์วีย์ถามอย่างสงสัย

          "จะว่าไปพวกนายเองก็ยังไม่รู้จักที่นี่มากเท่าไหร่ วันนี้ฉันจะให้ฟลอไรท์ (Floright) เอ่อ..ซันฟลอร่าน่ะ พาไปเดินดูในเมืองซะหน่อย แล้วก็หาซื้ออะไรที่จำเป็นมาซะ ตอนทำงานจะได้ไม่ลำบาก"

          "Oh my gosh!! ยินดีจ้ะ ^^" ซันฟลอร่าที่อยู่ใกล้ๆ กันตอบออกมาอย่างร่าเริง

          "เอ่อ....แล้วต้องซื้ออะไรบ้างล่ะครับ?" เท็ตถามแพทริก

          "เรื่องนั้นให้ฟลอไรท์เป็นคนแนะนำเอาก็แล้วกันนะ วันนี้ก็มีแค่นี้ล่ะ ฝากด้วยนะฟลอไรท์"

          "OK เลยจ้า!!!!! เอาล่ะพวกเราไปกันเถอะ" แล้วฟลอไรท์ก็ลากมือฮาร์วีย์กับรูเพิร์ตไป

          "ว.....หวา เดี๋ยวสิครับ"

          "เป็นคนที่ร่าเริงดีจังเลยนะครับ"

          ทั้ง 4 คนเดินออกจากกิลด์มาแล้วตรงไปยังในเมืองที่อยู่ด้านล่างทันที เมื่อเดินลงมาถึงด้านล่างก็ได้พบกับสปินด้า (Spinda) ตัวหนึ่ง

          "อ้าว เพิ่งเปิดร้านเหรอคะมาสเตอร์ฟาน (Fahn)" ฟลอไรท์กล่าวคำทักทายฟาน

          "อ้อ! คุณฟลอไรท์นี่เอง วันนี้จะออกไปไหนแต่เช้าล่ะครับ?"

          "พาน้องใหม่ไปชมเมืองค่า"

          "หืม? สมาชิกใหม่เหรอครับ ยินดีต้อนรับสู่เทรเชอร์ทาวน์นะคร้าบ"

          "เอ่อ.....ครับ" ฮาร์วีย์ตอบรับอย่างงงๆ

          "Oh my gosh! ลืมแนะนำนี่นา! คนนี้คือมาสเตอร์ฟานจ้ะ เป็นเจ้าของคาเฟ่ที่อยู่หน้ากิลด์นี่ไงล่ะ แล้วก็นี่ฮาร์วีย์คุง รูเพิร์ตคุง แล้วก็เท็ตคุง ทีม New Star น้องใหม่ของกิลด์ค่ะ" ฟลอไรท์แนะนำให้ทั้ง 2 ฝ่ายรู้จักกัน

          "อ้อ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ"

          "เช่นกันนะครับ หิวเมื่อไหร่ก็แวะมานะครับ ที่คาเฟ่นี่มีทั้งอาหารทั้งเครื่องดื่มไว้บริการอย่างดี ราคาไม่แพง อุดหนุนได้ทุกเมื่อคร้าบ"

          "อ่า...ครับผม.. = =" "

          "ถ้างั้นผมขอตัวไปทำงานก่อนนะคร้าบ" แล้วฟานก็เดินโซซัดโซเซ (?) ลงไปในร้าน

          "จะล้มมั้ยละนั่น = ="

          "เราไปกันต่อเถอะจ้ะ" แล้วทั้งสี่ก็มุ่งหน้าเข้าเมืองไป

          "ตั้งแต่มายังไม่ได้เข้าไปในเมืองเลย จะเป็นยังไงน้อ?"

          "จะไปรู้เหรอ....."

          "ไม่ต้องแสดงความคิดเห็นทุกคำพูดก็ได้เฟ้ย!!!!"

          "ใจเย็นครับ ใจเย็น = =" "

THE SEVENTH CHAPTER - End

TO BE CONTINUED.....

ตอนนี้ยังไม่มีอะไรมาก

ว่างๆ จะเอา Character Profile มาลงนะงับ

[Version5]

ยิ่งอ่านก็ยิ่งคิดถึง Pokemon Mystery Dungeon...

ตอนจบ...อย่าเศร้านะ...T-T

_________________________________________

ทำไมสำเนียงของฟลอไรท์รู้สึกแหม่งๆ...  อย่ากับสำเนียงอังกฤษแล้วมาพูดไทยเลยแหะ