[ฟิค]Pokemon mystery dungeon Eevee island~[56k Warning!!!]

[BLYTHE]

คำแนะนำในการอ่าน

1.ตัวละครที่อยู่ในฟิกเรื่องนี้ไม่มีอยู่จริง โปรดใช้วิจารณยานในการอ่าน=w=

2.นี่เป็นฟิกเรื่องแรกของข้าน้อยอยากชี้แนะติชมอะไรก็เชิญเจ้าค่า~

--------------------------------------------------------------------------------

บทนำ

ณ  เกาะอันไกลโพ้นแห่งหนึ่ง เป็นที่อาศัยของโปเกมอนนานาชนิด ดินแดนแห่งนี้อุดมสมบูรณ์มาก มีแม่น้ำทั้ง4สายเชื่อมจากทะเลมารวมกันที่

ใจกลาง เกาะเป็นทะเลสาบที่สวยงาม โดยรอบเกาะแห่งนี้ถูกปกคลุมด้วยป่าไม้และภูเขาที่เหมือนถูกจัดวางอย่างเป็นระเบียบ และเกาะแห่งนี้

มีชื่อว่า...''Eevee island''........โดย Eevee island แห่งนี้ถูกแ่บ่งออกเป็น 5 เขต คือ...

เขตตะวันออก ถูกปกครองโดยราชาเอรูเรโดและราชินีเซอร์ไนท์,เขตเหนือถูกปกครองโดยราชาฮาคุริวและราชินีเซอร์ไนท์,

เขตใต้นั้นถูกปกครองโดยนิโดคิงและนิโดควีน,แต่เขตตะวันตกที่ถูกลืมนั้นถูกปกครองอย่างลับๆและมืดมิดโดยราชินีมานิวล่าผู้ชั่วร้าย...

และมีอาณาจักรศูนย์กลางชื่อ"อาณาจักรเชมี่"ซึ่งเป็นอาณาจักรที่เจริญและรุ่งเรืองที่สุดแถมยังบงการทุกอาณาจักรอีกด้วย แม้ว่าเกาะแห่งนี้

จะเป็นเกาะแห่งอีวุย แต่กลับไม่มีอีวุยเหลือเลยแม้แต่ตัวเดียว!!!นั่นเป็นเพราะว่า เมื่อสามศตวรรษที่แล้วเกิดโศกนาฏกรรมฆ่าล้างเผ่าพันธ์อีวุย

ทุกตัวที่อยู่บนเกาะแห่งนี้...และที่เกาะแห่งนี้ก็มีช่องมิติทีึ่เชื่อมกับโลกมนุษย์อีกด้วย.........................

ณ  โลกมนุษย์ ในวันที่อากาศแจ่มใส(?)วันหนึ่ง

''นี่!เร็วๆหน่อยสิ!" เสียงของเด็กสาวอายุราวๆ15ปีคนหนึ่งตะโกนเรียกสาวใช้

"มาแล้วค่า~คุณหนูนากะ!"สาวใช้พูดพลางวิ่งกระหืดกระหอบพร้อมถือชุดน้ำชามาด้วย

"เร็วเข้า!~เดี๋ยวฉันก็ไปงานเลี้ยงน้ำชาสายหรอก"เสียงของ คัตซูมิ นากะ ตะโกนลั่นคฤหาสน์

"ลุง!พาฉันไปส่งที่งานเลี้ยงน้ำชาหน่อย"คุณหนูนากะแหงนหน้าพูดกับกัปตันเรือที่อยู่บนเรือเฟอร์รี่ลำใหญ่พลางก้าวออกจากคฤหาสน์

"ได้ครับ! คุณหนู"กัปตันพูดพร้อมกับขับเรือมายังท่าเรือใกล้ๆกับคฤหาสน์

ซ่า...ซ่า...เสียงคลื่นที่กระทบกับเรือได้ดังขึ้น

"เชิญครับคุณหนู"กัปตันพูด

คุณหนูนากะพร้อมคนรับใช้ก้าวขึ้นไปบนเรือแล้วนั่งลงบนเบาะที่ทำมาจากหนังเสือ(ส่วนคนใช้นั่งลงบนเบาะผ้าธรรมดา)

ครืน....ครืน...ซ่า..~เสียงเรือซึ่งกำลังออกจากฝั่ง...

เมื่อเรือแล่นออกไปได้สักพักก็เกิดลมแรงและฝนก็เริ่มตก...

ทันใดนั้นก็เกิดห้วงมิติเวลาขึ้นกลางทะเล!!!~

"นะ...นั่นมันอะไรน่ะ!~"เสียงนากะร้องขึ้นด้วยความตกใจ

"ดูเหมือนจะเป็นห้วงมิติเวลานะครับคุณหนู เราควรหันหัวเรือกลับก่อนนะครับ~"เสียงกัปตันตะโกน

"เอาอย่างนั้นก็แล้วกัน..."นากะพูดพร้อมถอนหายใจ

"กะ...เกิดอะไรขึ้น ทำไมเรือถึงไม่ไปน่ะ"เสียงกัปตันตะโกนเรียกลูกเรืิอ

"ดูเหมือนจะมีแรงดูดมหาสารในห้วงมิติเวลานั้นน่ะครับ..."เสียงลูกเรือบอกกัปตัน

"ถ้าอย่างนั้นก็ช่วยไม่ได้แล้ว...ทุกคน!รีบกระโดดน้ำหนีเร็ว"เสียงกัปตันตะโกน(ขนาดเรือจะไปแล้วคนจะรอดรึ)

"ว่าไงนะ!!"นากะ่ื้้ร้องด้วยความตกใจ

"ตูม!~ซ่า!~"เสียงลูกเรือกระโดดลงน้ำทีละคนๆ

"เดี๋ยว...เดี๋ยวสิ อย่าพึ่งทิ้งฉันไป"นากะตะโกน

"กรี๊ด!!!~~~~~~~"เสียงนากะกรี๊ดในขณะที่เรือถูกดูดเข้าไปในห้วงมิติ................................................................................

ในขณะเดียวกันในโลกโปเกมอน....เกิดพายุฝนฟ้าคะนองที่อาณาจักรเชมี่...แต่แล้วก็เกิดเหตุประหลาดขึ้น!นั่นก็คือมีฟ้าผ่าเปรี้ยงเข้าที่หน้า

อาณาจักรเชมี่และมีสิ่งมีชีวิตชนิดหนึ่งที่โผล่มาพร้อมกับสายฟ้าด้วย!...

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

To Be Continue...

ปล.อันนี้อาจจะสั้นไปซักหน่อยนะคะ

ปล2.ถ้ามีข้อแนะนำติชมอย่างไรช่วยมาเม้นกันด้วยนะคะ

[..Two..World..]

มาเจิมๆ

เธอคืออีวุยตัวสุดท้าย หรือนี่!

เนื้อเรื่องเหมือนเห็นฮาเวสมูนผสมโปเกมอนดันเจี้ยน =w="

บรรยายอ่านง่ายเว้นสบายตาดีจ้า ว่างๆจะมาอ่านเรื่อยๆ

[Loveless Nova]

เหมือนจะแอบมีเว้นบรรทัดผิดด้วยนะครับเนี้ย

ณ  เกาะอันไกลโพ้นแห่งหนึ่ง เป็นที่อาศัยของโปเกมอนนานาชนิด ดินแดนแห่งนี้อุดมสมบูรณ์มาก มีแม่น้ำทั้ง4สายเชื่อมจากทะเลมารวมกันที่

ใจกลาง เกาะเป็นทะเลสาบที่สวยงาม โดยรอบเกาะแห่งนี้ถูกปกคลุมด้วยป่าไม้และภูเขาที่เหมือนถูกจัดวางอย่างเป็นระเบียบ และเกาะแห่งนี้

มันต่อกันไม่ใช่เหรอ....ว่าแต่ กับตันเรือคนธรรมดาสามัญนี้รู้จักสิ่งที่เรียกว่า ห้วงมิติ ด้วยเหรอ -*-

หรือการเกิดห้วงมิติเป็นเรื่องธรรมดาหว่า...

[Kimur@]

มาอ่านแล้วครับ เนื้อเรื่องค่อนข้างน่าสนใจครับ จะติดตามต่อไปครับ ^^"

[BLYTHE]

เหมือนจะแอบมีเว้นบรรทัดผิดด้วยนะครับเนี้ย

มันต่อกันไม่ใช่เหรอ....ว่าแต่ กับตันเรือคนธรรมดาสามัญนี้รู้จักสิ่งที่เรียกว่า ห้วงมิติ ด้วยเหรอ -*-

หรือการเกิดห้วงมิติเป็นเรื่องธรรมดาหว่า...

เรื่องนี้ต้องขออภัยด้วยนะคะ พอดีเล่นนานแล้วตามันเบลอ เลยกดSpace Barทีนึงบ้าง สองทีบ้างก็เลยเป็นอย่างที่เห็น

[ลูคุงไม่ถึกนะ]

แง่มๆ มาอ่านหล่ะๆ =w=~

เฮ้~ OwO~! ต้นฉบับมัน.... อุ๊บส์ เผลอสปอย์ๆ - -

อื้ม โอเคมากเลยท่าน ว่าแต่.... ทำไมต้องเน้นดำล่ะ?

[~Wallohz~]

เหมือนจะแอบมีเว้นบรรทัดผิดด้วยนะครับเนี้ย

มันต่อกันไม่ใช่เหรอ....ว่าแต่ กับตันเรือคนธรรมดาสามัญนี้รู้จักสิ่งที่เรียกว่า ห้วงมิติ ด้วยเหรอ -*-

หรือการเกิดห้วงมิติเป็นเรื่องธรรมดาหว่า...

คงเจอจนชินแล้วสินะ.....

เนื้อเรื่องนี้มัน .....

อืมส์...........

น่าติดตามดีนะ

*ผัวะ*

[me=Wallohz Halloween]ลงไปนอนที่พื้น[/me]

[BLYTHE]

ขอบคุณมากๆเลยนะคะที่อุตสาห์มาเม้นกัน...ถ้าเช่นนั้นข้าน้อยจะตอบแทนด้วยตอนต่อไปกันเล้ย~

CHAPTER 1:บ้านหลังใหม่...

...หลังจากที่มีพายุฝนฟ้าคะนองที่อาณาจักรเชมี่ก็มีสิ่งมีชีวิตตัวหนึ่งซึ่งหล่น(?)ลงมาจากฟากฟ้านั่นก็คือ อีวุยที่เคยเป็นคุณหนูนากะ!!!~

"ทะ...ที่นี่...ที่ไหน"โปเกมอนหมาป่าสีน้ำตาลตัวจ้อยซึ่งมีชื่อว่าอีวุยถามกับตัวเอง...

"เอ๊ะ?...มือ..มือช้าน!!~"อีวุยที่เคยเป็นคุณหนูนากะ!?!ตะโกนลั่นแล้วชะโงกดูเงาตัวเองที่แอ่งน้ำใกล้ๆ

"นะ...นี่ชั้นเป็น...อีวุยเหรอเนี่ย!!~"นากะร้องโวยวายกับตัวเอง

"เธอ...เป็นใครกันน่ะ?"โปเกมอนหนาป่าขนสีขาวนวลตัวหนึ่งเอ่ยปากถาม

นากะหันขวับด้วยความตกใจแล้วพูดว่า"ฉะ..ฉันเหรอ"นากะถาม

"ก็ใช่น่ะสิ นอกจากเธอแล้วจะมีใครอีก"โปเกมอนตัวนั้นถาม

"เอาหล่ะ ฉันขอแนะนำตัวก่อนก็แล้วกัน ฉันชื่อเชมี่เป็นราชาแห่งอาณาจักรที่อยู่ข้างหน้าเธอนั่นแหละ"เชมี่พูดอย่างพากภูมิใจ

นากะเงยหน้ามองเชมี่ที่ข้างหลังของเขานั้นมีปราสาทสูงตระง่านฟ้าซึ่งกระจกสะเตนกลาสสะท้อนแสงแวบวับดูแล้วงามยิ่งนัก

"ฉันชื่อนากะ...คัตซูมิ นากะ..."นากะพูดเสียงอ่อย

"นากะงั้นรึ...เธอเป็นอีวุยนี่นา ฉันจำได้ว่าอีวุยหายไปจากที่นี่มาตั้งสามศตวรรษแล้วนี่..."เชมี่พึมพำเงียบๆ

"ถึงเธอจะมายังไงก็เถอะ ฉันขอเชิญเธอมาที่อาณาจักรเชมี่แ่ห่งนี้...ตามฉันมาสิ"เชมี่พูด

"...อืม...ก็ได้"นากะตอบแล้วทั้ังสองก็เดินไปด้วยกันที่ปราสาท

ณ ปราสาทเชมี่

"นะ...นี่เหรอปราสาทนาย สวยงามหรูหราโอ่อ่ามาก.."นากะถึงกับตะลึงเมื่อเข้ามาข้างใน

"เป็นไง...สวยงามมากใช่มั้ย"เชมี่อวด

"ท่านเชมี่..กลับมาแล้วหรือขอรับ"บูสเตอร์(Flareon)โปเกมอนหมาป่าสีแดงถาม

"อืม..กลับมาแล้ว"เชมี่ตอบ(แล้วที่เห็นนี่ใคร)

"นี่ฉันพาแขกมา..ดูแลเขาดีๆนะ"เชมี่พูด

"นะ..นี่มันอีวุยนี่นา!!!~O_o"บูสเตอร์พูดแบบตกใจ

"อีวุยแล้วไง...บอกว่าให้ไปหาห้อง!!!>[]<"เชมี่ตะคอกใส่

"ขะ...ขอรับๆๆ"บูสเตอร์พูดพลางวิ่งออกไปเตรียมห้อง

"เธอก็ควรจะไปพักผ่อนได้แล้วนะนากะ...นี่ก็ใกล้มื้อเย็นแล้วมากแล้ว"เชมี่พูด

"อืม...ได้"นากะพูด

"เชิญทางนี้ขอรับ"บูสเตอร์พูด

ในห้องของนากะ...ที่ประกอบด้วยเตียงไม้ซึ่งปูด้วยฟาง..

"นี่มันฟางนี่นาO_oให้คุณหนูอย่างฉันนอนบนฟางรึ!!!~"นากะถาม

"ก็ใช่น่ะสิ*_*"เชมี่พูด

"ถ้าไม่มีปัญหา...งั้น6โมงเจอกันนะ"เชมี่พูดพร้อมเดินจากไปกับบูสเตอร์อย่างช้าๆ

"เฮ้อ...ให้ตายสิ.."นากะบ่นกับตัวเอง

อาณาจักรเชมี่เวลา18.00น.

"ทุกคน~ได้เวลาทานอาหารแล้วเจ้าค่า~"กลาเซีย(Glaceon)โปเกมอนหมาป่าสีฟ้าอ่อนตะโกนเรียก

"มาแล้วขอร้าบ~/เจ้าค่า~"โปเกมอนทุกตัวที่อยู่ในปราสาทตะโกนพร้อมกัน

"นากะ...มากินข้าวได้แล้ว"บูสเตอร์เปิดประตูห้องอย่างช้าๆแล้วเรียกนากะ

"อืม...เดี๋ยวฉันตามไป..."นากะพูด

ณห้องอาหารในปราสาทเชมี่

อาหารนานาชนิดถูกจัดเรียงอย่างเรียบร้อยบนโต๊ะอาหารทั้งอาหารคาวหวาน กัมมี่ น้ำผึ้ง และอื่นๆอีกมากมาย...

"นะ...นี่มันอะไรอ่ะ"นากะถาม

"นี่น่ะหรือ...อาหารรสเลิศ'อาโบ(Ekan)ย่างยังไงล่ะ' "เชมี่พูด

"อ่อก..ให้ฉันกินงูเนี่ยนะ=[]="นากะพูดพร้อมน้ำลายไหลด้วยความสะอิดสะเอียน

"หอมจนน้ำลายไหลเลยล่ะสิที่ได้พบกับของอร่อยขนาดนี้^ ^"เชมี่พูด

"พบกับความสยดสยองละสิไม่ว่า..."นากะบ่น

"ถ้ากินไม่ลงล่ะก็...รับนี่ไป"เชมี่พูดพร้อมยื่นกัมมี่ขาว(White gummie)ให้นากะ

นากะจึงกินเข้าไปแล้วพูดว่า

"นี่...อร่อยจัง กินแล้วสมองก็รู้สึกปลอดโปร่ง!"นากะพูดด้วยความตกใจ

"นั่นก็คือกัมมี่ซึ่งเพิ่มIQให้กับโปเกมอนยังไงล่ะ"เชมี่พูด

"เอาล่ะ...นี่ก็ดึกมากแล้วเราคงต้องนอนพักผ่อนกันแล้วล่ะ...เธอก็ควรจะกลับห้องแล้วนะนากะ"เชมี่พูด

ณ ห้องของนากะ

"กินอิ่มจังเลย...เฮ้อ~"นากะล้มตัวลงนอนบนเตียงไม้ที่ปูด้วยฟาง

"จะว่าไปฟางนี่ก็นุ่มดีแฮะ~^ ^"นากะพูด

"...แต่ว่า...ทำไมเราถึงกลายเป็นโปเกมอนได้นะ..."นากะพูดพลางดูลายนิ้วมือตัวเอง

"ช่างเถอะ...เดี๋ยวค่อยมาคิดก็แล้วกัน...คร่อก~"นากะพูดกับตัวเองแล้วผล็อยหลับลงไปในเวลาอันรวดเร็ว...

แล้วค่ำคืนอันแสนเหนื่อยล้า(?)ของนากะก็ผ่านพ้นไป...

-----------------------------------------------------------------------------------

To be continue...

[BLYTHE]

แง่มๆ มาอ่านหล่ะๆ =w=~

เฮ้~ OwO~! ต้นฉบับมัน.... อุ๊บส์ เผลอสปอย์ๆ - -

อื้ม โอเคมากเลยท่าน ว่าแต่.... ทำไมต้องเน้นดำล่ะ?

ก็แหม...คิดว่าจะทำให้มันแหวกแนวยังไงล่ะเจ้าคะ...UwU

[Loveless Nova]

อีวุยหายไปตั้งสามศตวรรษ ทำไมถึงได้มีพวกร่างพัฒนาของอีวุยอย่างกราเซียกับบูสเตอร์อยู่ได้ละเนี้ย -*-

จะว่าออกลูกเกิดใหม่มาก็ไม่น่าจะใช่ เพราะพอเกิดมาก็เป็นอีวุยนี้หน่า....

หรือว่า....ทั้งสองตัวจะมีอายุ 3 ศตวรรษ 

[~Wallohz~]

^^^

ก็โคลนนิ่งไงครับ ... เหอะเหอะ

[BLYTHE]

โวะโฮะโฮ่ว~ชาวบอร์ดทั้งหลายเอ๋ยเตรียมพบกับ...

CHAPTER 2:อาณาจักรแห่งความวุ่นวาย(?)...

...ณอาณาจักรเอรูเรโด ซึ่งเป็นอาณาจักรที่อยู่ทางด้านตะวันออกของเกาะ...อาณาจักรที่เต็มไปด้วยแสงสว่าง...บัดนี้...ได้ถึงรุ่งอรุณของ

อาณาจักรนี้แล้ว...

"หาว~เช้าแล้วหรือนี่..."เสียงของลูคาริโอ้ โปเกมอนหมาป่ารูปร่างคล้ายมนุษย์งัวเงียตื่นขึ้นพร้อมเอามือขยี้ตา...

จากนั้นลูคาริโอจึงเก็บที่นอนพร้อมลงไปที่ห้องอาหาร

"อรุณสวัสดิ์ ลูคาริโอ"ราชาเอรูเรโดโปเกมอนรูปร่างสูงใกล้เคียงมนุษย์กล่าวทักทาย

"อรุณสวัสดื์ขอรับท่าน"ลูคาริโอทักทายกลับ

"นายทำรายงานเรื่องฝูงเลนโทร่าเสร็จหรือยัง"เอรูเรโดถาม

"อ่า...เอ่อ...ยังขอรับ...(ตื่นมาก็ถามเรื่องงานเลย- -)"ลูคาริโอตอบเสียงอ่อย

"หมายความว่ายังไง>[]<!!!~"เอรูเรโดตะคอกใส่

"เสด็จพี่ตะโกนอะไรคะ..."ราชินีเซอร์ไนท์โปเกมอนรูปร่างคล้ายสตรีพูดขึ้น

"ปะ...เปล่าจ้ะ = =" "เอรูเรโดทำเป็นเฉไฉพร้อมเหงื่อตก

"อ่า..ท่านพี่คะวันนี้น้องอยากไปตลาด^ ^"เซอร์ไนท์พูดพร้อมทำสายตาเว้าวอน

''ตะ..ตลาดน่ะเหรอ...ลูคาริโอ้!นายช่วยพาเธอไปตลาดด้วยนะ"เอรูเรโดพูดพร้อมกับโบ้ยไปให้ลูคาริโอ้

"ไม่ต้องมาโบ้ยหรอกค่ะ ไปกันหมดนี่เลยก็ได้"เซอร์ไนท์พูด

"ท่านราชินี...ให้ผมไปด้วยได้มั้ยฮับ"ริโอลู โปเกมอนออร่า น้องชายของลูคาริโอ้แว่บเข้ามาถาม(เข้ามาได้ไงเนี่ย)

"แหม ทำไมจะไม่ได้ล่ะจ๊ะ^ ^(มายังไงเนี่ย)"เซอร์ไนท์พูด

"เย่~ขอบคุณมากนะฮับ"

"ท่านเอรูเรโดขอรับ~มีโปเกมอนนอกกฎหมายอีกตัวแล้วครับ"โปเกมอนทหารตัวหนึ่งพูด

"อา..ไปเดี๋ยวนี้ล่ะ...ไว้คราวหน้าแล้วกันนะเซอร์ไนท์"เอรูเรโดวิ่งไปที่ห้องโถงพร้อมกับลูคาริโอ้และริโอลู

"ค่ะ..."

"อะไรกัน..คราวที่แล้วก็อดไป..คราวนี้ก็อดไป นี่มันอะไรกันเนี่ย!!!~เราเป็นราชินีซะเปล่าจะเอาแต่นั่งจมปลักอยู่กับปราสาทหรือไง"เซอร์ไนท์

บ่นพึมพำกับตัวเอง

"เฮ้อ..."เซอร์ไนท์ถอนหายใจ..............

"เซอร์ไนท์~มาไปตลาดกัน~"เอรูเรโดเรียกหา

"ได้ไปแล้วเหรอคะ^o^?"เซอร์ไนท์ถาม

"เหอะๆ โปเกมอนนอกกฎหมายตัวนั้นน่ะ จัดการแป๊บเดียวก็เสร็จU_U"เอรูเรโดพูด

"จะรออะไรอีกล่ะ..งั้นก็รีบไปกันเลยสิคะ"เซอร์ไนท์พูด

"ดะ...ได้จ้า"เอรูเรโดพูด

ณ ตลาดใกล้ๆปราสาทของเอรูเรโด

"ว้าว~อันนี้ก็สวย อันนั้นก็สวย"เซอร์ไนท์ดูกระเป๋่าตามร้านค้าทีละใบๆ

"ซะ...เซอร์ไนท์~ระวัง!!!~"เอรูเรโดตะโกนเรียก

ในวินาทีนั้นกระเป๋าที่เซอร์ไนท์จ้องมองอยู่ถูกฉกภายในพริบตา!!!

"ช่วยด้วยค่า~ใครก้ได้ช่วยจับที~"โปเกมอนเจ้าของร้านกระเป๋าตะโกนร้องให้ช่วย

"หน็อย..ขโมยแล้วคิดหนีเหรอ เอากระเป๋าคืนมาน้า~"เซอร์ไนท์ตะโกนพร้อมวิ่งตามด้วยความโกรธ

"เซอร์ไนท์...ลูคาริโอ้ ริโอลู เรารีบตามไปจับขโมยกันเถอะ!~"เอรูเรโดเรียก

"ขอรับ!!"ลูคาริโอ้และริโอลูขานรับพร้อมวิ่งตามไป

ขโมยที่เซอร์ไนท์วิ่งตามใส่หน้ากากเหมือนไอ้โม่งวิ่งหายไปในตรอก

"หยุดน้า~เอากระเป๋าช้าน(?)คืนมา~"เซอร์ไนท์ตะโกน

"หยุดให้โง่น่ะสิ"โปเกมอนตัวนั้นพูด

"เชอะ!แผนตื้นๆแบบนั้นใช้กับเซอร์ไนท์ไม่ได้หรอกย่ะ"

'กระแสไฟฟ้า100,000โวลท์(Thunderbolt)"เซอร์ไนท์ปล่อยกระแสไฟฟ้าช็อตโปเกมอนตัวนั้น

"อ๊ากกกกกกก~"โปเกมอนตัวนั้นหมดสภาพลง

"แฮ่ก...แฮ่ก...เซอร์ไนท์จัดการได้แล้วเหรอ..."เอรูเรโดวิ่งกระหืดกระหอบมายังที่เกิดเหตุ

"อ๋อค่ะ ท่านพี่ไปเรียกตำรวจมาให้หน่อยสิคะ"

สักครู่หนึ่ง จิบะคอยล์โปเกมอนแม่เหล็กก็เดินทางมา

"ขอบคุณมากครับ...สำหรับ การเป็นพลเมืองดี...เราตามหาเจ้าหมอนี่มาตั้งนานแล้วครับ"จิบะคอยล์กล่าวขอบคุณพร้อมลอย(?)ออกไปช้าๆ

"โอ้ว~ขอบคุณมากค่ะ ท่านราชินี กระเป๋าใบนี้ยกให้ฟรีเลยค่ะ~^ ^"

"จะ..จริงเหรอ?"เซอร์ไนท์พูด

"ก็จริงสิคะ นี่เป็นหนังเคนทอรัสอย่างดีเลยนะคะ"เจ้าของร้านพูด

"นะ..ในที่สุด แกก็เป็นของฉันแย้ว~"เซอร์ไนท์พูดด้วยตาเป็นประกายพร้อมเดินกลับปราสาทไปช้าๆ

"อา~ในที่สุด ฉันก็ได้เป็นเจ้าของแกแล้ว"เซอร์ไนท์พูดกับกระเป๋าที่ได้มาขณะทานอาหารเย็น

"วันนี้ฉันจะนอนกอดแกทั้งคืนเลย~"เซอร์ไนท์พูดพึมพำ

"อย่างอื่นมีไม่กอดดันไปกอดกระเป๋า- -"เอรูเรโดพึมพำกับตัวเอง

"นินทาอะไร!!!~"เซอร์ไนท์ตะคอกใส่

"เปล่าจ้ะ> <"เอรูเรโดพูด

"ท่านพี่ ชีวิตท่านอยากจะหาไม่ใช่มั้ย~"เซอร์ไนท์พูดด้วยความอาฆาต

"ชาโดว์บอล(Shadow Ball)"เซอร์ไนท์ใช้ท่าลูกบอลเงาใส่เอรูเรโด

"ขอโทษจ้าT^T~"เอรูเรโดขอโทษพร้อมกระเด็นออกไปไกลลิบ...

และผลของท่านั้นทำให้ปราสาทระเบิดไปครึ่งซีก...

To Be Continue....

[..Two..World..]

พอเหล่าตัวละครเริ่มออกมาเยอะ

คราวนี้คงต้องแย่งบทกันล่ะ! น่าจะบรรยายสภาพรอบข้างเพิ่มนิดส์

เพราะอ่านแล้วเริ่มงง ><"

[Akatachi Starcross]

สนุกมากเลยครับ

[BLYTHE]

โวะโฮะโฮ่ว...ในที่สุดก็ครบ1อาทิตย์เสียที ข้าน้อยคงต้องปฏิบัติตามหน้าที่คือลง...

CHAPTER3:ทีมแห่งฟากฟ้า

ในเช้าวันหนึ่ง...โปเกมอนหมาป่าสีน้ำตาลงัวเงียตื่นขึ้นตั้งแต่ฟ้ายังไม่สาง

"เช้าแล้วหรือนี่...ดวงอาทิตย์ยังไม่ขึ้น..."อีวุยหรือคุณหนูนากะลุกนั่งบนเตียงแล้วพูดต่อว่า...

"ฉัน..ยังเป็นโปเกมอนอยู่..."นากะพูดกับตัวเองแล้วลุกขึ้นจากเตียง สลัดความง่วงทิ้งไปแล้วเดินตรงไปยังห้องอาหาร

ณ ห้องอาหารขนาดใหญ่ซึ่งอยู่ในปราสาทเชมี่

"แอ๊ด....~"เสียงประตูไม้บานใหญ่เปิดขึ้น

"อรุณสวัสดิ์..."นากะพูด

"อรุณสวัสดิ์ อ้าว!...เธอ ตื่นแล้วเหรอ..."เชมี่พูดขึ้น

"ความจริงหลังทานอาหารเสร็จฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอ...พร้อมกับเผ่าพันธุ์อีวุยทั้งเจ็ดด้วย"เชมี่พูดด้วยน้ำเสียงเข้มงวด

หลังทานอาหารเสร็จ ทุกคนมารวมตัวกันที่ห้องประชุมข้างๆห้องนอนของเชมี่

"อะแฮ่ม...ในวันนี้ที่ฉันเรียกทุกคนมามีเรื่องสำคัญจะคุยด้วยก็คือ...อีวุย...ตัวนี้"เชมี่พูดพร้อมชี้มาที่นากะ

"นากะ ฉันมีเรื่องจะถามเธอนั่นก็คือ...ทำไมเธอถึงมาอยูที่นี่..."เชมี่ถาม

"ที่ฉันมาที่นี่ได้ยังงั้นหรือ...เพราะว่า อะ...อุบัติเหตุน่ะ"นากะพูดเสียงเบาจนแทบจะเป็นเสียงกระซิบ

"อุบัติเหตุ ที่ฉันว่า...มันเหมือนกับมีห้วงอากาศดูดฉันเข้าไปแล้วกลายเป็นอีวุยนี่แหละ"นากะพูดด้วยเสียงที่เป็นกังวล

"ห้วงอากาศนี่...หรือว่า!!!"เชมี่พูดในใจด้วยสีหน้าอันเคร่งเครียด

"เอาหล่ะ ความจริงเกาะแห่งนี้น่ะไม่มีอีวุยอยู่เลยสักตัวเพราะโดนสังหารหมู่เมื่อสามศตวรรษที่แล้ว..."เชมี่พูด

"ถ้าอยากจะถามว่าทำไมเผ่าพันธุ์อีวุยถึงมาอยู่ที่นี่ คงจะต้องให้คำตอบว่า พวกเราอพยพมา "เชมี่พูดต่อ

"ถ้าอย่างนั้นฉันก็เป็นอีวุยตัวสุดท้ายO[]O"นากะพูดในใจ

"เธออยู่แต่ในวังอย่างเดียวคงจะเบื่อ...บูสเตอร์!ไปหางานให้อีวุยตัวนี้ทำทีซิ"เชมี่สั่ง

"อ่า..ต่ำแหน่งที่ว่างอยู่ตอนนี้คือ...นักสำรวจ!!!"บูสเตอร์พูดพร้อมพลิกกระดาษที่ถือ

"ดีมาก=^= นับแต่นี้เป็นต้นไปเธอจะเป็นนักสำรวจแล้ว"เชมี่พูด

"(ยังไม่ได้ตอบตกลงซักกะแอะ- -)"นากะคิดในใจ

"ถึงหยั่งงั้นอยู่แต่ในวังคงเบื่อแย่หางานทำบ้างก็ดี^ ^"นากะพูดพร้อมยิ้มไปด้วย

"งานสำรวจนี่ทำคนเดียวไม่ได้ ฉันหาคู่ให้เธอแล้ว นั่นก็คือ...ปิกาจู!!!~"เชมี่พูด

"หา...!!!~O_o"นากะร้องด้วยความตกใจ

"ปิกาจู!เข้ามาสิ..."เชมี่พูด

"ขอรับ...เธอคือ...นากะใช่มั้ย..."ปิกาจูพูดพร้อมเปิดประตูเข้ามา

"ใช่..."นากะตอบพร้อมทำท่าทางหยิ่งเล็กน้อย

"ว่าแต่ ทีมของเธอสองคนจะชื่อทีมอะไร"บูสเตอร์ถาม

"อ่า..เอ่องั้นทีมนักสำรวจแห่งนภาเป็นไง...ดีมั้ยนากะ"ปิกาจูถาม

"ก็แล้วแต่นายสิ"นากะตอบพร้อมน้ำเสียงอันหยิ่งยโสมากยิ่งขึ้น

"เอ่องั้นเอาทีมสกายครับ^ ^"ปิกาจูตอบพร้อมกับยิ้ม

"เอาล่ะ ในเมื่อพวกเจ้าตกลงกันได้แล้ว เราขอแต่งตั้งให้พวกเจ้าเป็น ทีมสกาย~!!!"

"งานของพวกเจ้าจะเริ่มตั้งแต่พรุ่งนี้เช้าเป็นต้นไป..."

"ฮูเร่!!!~~~"ปิกาจูและนากะกระโดดพร้อมตะโกนในเวลาเดียวกัน

"หึหึ...^ ^ตั้งใจทำงานเข้าล่ะ"

เวลา18.00ในห้องอาหาร

ทุกคนกำลังกินอาหารกันอย่างเอร็ดอร่อยและพูดว่า...

"orz อิ่มมากๆขอบคุณนะครับท่านกลาเซีย"ซันดาส โปเกมอนหมาป่าไฟฟ้ากล่าวขอบคุณ

"กินทุกมื้อ อร่อยทุกมื้อเลยค่า~"เอฟี่ โปเกมอนหมาป่าเอสเปอร์พูดตาม

"แหม~ทุกคนชมข้าแบบนี้ ข้าก็เขินแย่น่ะสิเจ้าคะ^//////^"กลาเซียโปเกมอนหมาป่าน้ำแข็งหน้าแดง

"นากะ ปิกาจู ตั้งแต่วันนี้เธอเป็นทีมเดียวกันแล้ว เธอต้องอยู่ห้องพักเดียวดันนะ ทราบไม่ทราบ..."เชมี่พูด

"ทราบขอร้าบ~/เจ้าค่า~"นากะและปิกาจูพูด

"นี่ก็ดึกแล้วพวกเธอควรจะไปนอนได้แล้วล่ะ"เชมี่พูดพร้อมเดินจากไปฃ

ณ ห้องพักของปิกาจูและนากะ ซึ่งเตียงของทั้งสองปูด้วยฟางนุ่มๆ

"อะฮ้า~เตียงนี้นุ่มจังเลย~"ปิกาจูพูดพลางโดดขึ้นไปบนเตียง

"นากะ ฉันว่าเรารีบนอนกันเถอะ พรุ่งนี้ต้องเริ่มภารกิจแรกกันแล้ว..."ปิกาจูพูด

"อืม..."นากะพูด

แล้วปิกาจูก็หลับไป

"พรุ่งนี้เราก็ต้องออกไปนอกปราสาทแล้ว...โลกของโปเกมอนจะเป็นยังไงมั่งน้า~..."นากะพูดพร้อมผล็อยหลับไปในเวลาอันรวดเร็ว

...ณ อาณาจักรมานิวล่าอันแสนมืดมิด

"ดอนการัส(Honchkrow)นายหาข้อมูลเรื่อง ไทม์เกียร์หรือยัง..."มานิวล่า โปเกมอนแมวดำถาม

"เรียบร้อยแล้วขอรับ"ดอนการัสพูดพร้อมยืนกระดาษสองสามใบให้ราชินีมานิวล่า

"หึหึ ดีมาก...อีกไม่นานโลกก็จะตกอยู่ในกำมือของข้า..."มานิวล่าพูดพร้อมมองที่กระดาษอย่างพอใจ

"หึหึหึ...ฮะฮะฮะ...ฮ่าๆๆๆๆๆ"ราชินีมานิวล่าหัวเราะอย่างบ้าคลั่งท่ามกลางความมืดในอาณาจักร......

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

To Be Continue...

[4096]

ว่าแล้วว่ามานิวร่าต้องเป็นตัวโกง 

[BLYTHE]

ว่าแล้วว่ามานิวร่าต้องเป็นตัวโกง 

แหม...ในเมื่อมีตัวดีแล้วย่อมต้องมีตัวร้ายสิคะท่าน=w=~

[Loveless Nova]

แต่ยังไงก็ดูเหมือนตัวดีจะมากกว่าตัวร้ายแฮะ

เหตุผลเพราะอพยพมางั้นรึ....งืม...

[ความฝันนิรันดร์กาล]

ขอติอย่างเป็นทางการหน่อยนะเจ้าคะ

1. ส่วนของการพิมพ์และการเว้นบรรทัด การเว้นบรรทัดดูดีแล้วเจ้าค่ะ แต่การแบ่งวรรคหรือแบ่งย่อหน้า ยังต้องปรับปรุงเจ้าค่ะ บางอย่าง ไม่จำเป้นต้องตัดคำ พิมพ์ต่อๆ ยาวไปเลยก็ได้เจ้าค่ะ ยังไงซะ มันคงไม่ยาวเป็นสิบบรรทัดหรอกเจ้าค่ะ

2. อยากให้ใช้อักษรแสดงลักษณะบ้างเจ้าค่ะ เช่น ตัวหนาเป้นเสียงดัง ตัวเอียงเป็นเสียงเบา ใส่สีเป็นฉากย้อนอดีตสีนึง ฉากกล่าวถึงอีกโลกสีนึง ฉากความฝันสีนึง ฟิคจะดูมีสีสันขึ้นเยอะเจ้าค่ะ

3. ในด้านของโครงเรื่องนะเจ้าคะ เกิดการตรัสรู้ขึ้นเองบ่อยๆ เช่น ช่องแห่งมิติ จู่ๆ ก็รู้ว่าคือช่องแห่งมิติ (ว่าแต่ ทำไมเรือไม่มากับคุณหนูด้วยเจ้าคะ)

4. ความสมเหตุสมผลบางอย่างยังไม่เพียงพอ อีวุยมาถึงอาณาจักรจู่ๆ ก็กลายเป็นคนสำคัญไปเลย แถมได้กินอาหารร่วมกับราชาอีก ส่วนพวกบูสเตอร์ ก็โชคดีมากเหมือนกัน อพยพมาได้ไม่นาน ก็ได้ทำงานใกล้ชิดกับราชาแล้ว ผิดกับชาวเมืองที่อยู่ในอาณาจักร อยู่อาณาจักรนี้มาตั้งนาน ไม่ได้ทำงานแบบนี้เลยเจ้าค่ะ

5. ตัวละครเปลี่ยนใจง่ายไป อย่างอีวุย ตอนแรกไม่พอใจจะนอนบนฟาง แต่ยังนอนหลบได้อย่างรวดเร็วโดยไม่รู้สึกแข็งขืนอะไรเลยเจ้าค่ะ เมื่อก่อนเป็นคุณหนูแท้ๆ ส่วนพวกราชาครองอาณาจักร ก็ดูจะอารมณ์แปรปรวนยังไงไม่รู้ เดียวก็คุยดีๆ เดี๋ยวก็ตะคอกใส่ เหมือนพึ่งพาอะไรไม่ได้เลยเจ้าค่ะ

6. ตัวละครทุกตัวเหมือนจะเตี๊ยมกันมาดีแล้ว ว่าเกิดเหตุการณ์แบบนี้ ต้องทำแบบนี้ คุณหนูจู่ๆ ก็ยอมรับปิกาจูขึ้นมา ยอมนอนร่วมห้องกันด้วย แถมยังยอมทำงานสำรวจไดโดยไม่ขัดขืนอะไรเลย ส่วนชื่อทีมสำรวจ เหมือน ปิกาจูจะคิดมาก่อนหน้านั้นแล้วนานมากเลยสินะ ว่าแต่ ก่อนนั้น ปิกาจูทำงานโดยไม่มีคู่หูเหรอเจ้าคะ

7. ฟิคเป็นฟิคสนทนาสินะเจ้าคะ ส่วนใหญ่จะเน้นที่คำพูดตัวละครมากกว่า ตัวละครทำอะไรอย่างตรงไปตรงมาตลอด ไม่มีการเอามาคิดในใจเลย ซึ่งบางทีมันอาจดูไม่ค่อยเป็นธรรมชาติเท่าไหร่เจ้าค่ะ คำพูดไม่สามารถสื่อถึงทุกอย่างได้ ต้องมีการกระทำประกอบไปด้วย อย่างตอนที่คุณหนูตื่นเต้น ที่เห็นปราสาท แค่คำพูด อ่านแล้วดูไม่ตื่นเต้นตามเลยเจ้าค่ะ เพราะสิ่งที่คุณหนูทำนอกจากพูดก็แค่ "ตะลึง" การใช้คำแค่สองพยางค์มาบรรยายความรู้สึกทั้งหมด จึงถือว่าน้อยไปเจ้าค่ะ

8. บทบรรยายสถานที่ น่าจะละเอียดกว่านี้เจ้าค่ะ อาณาจักรไหนเป็นยังไง มันจินตนาการภาพยังไม่ออกเจ้าค่ะ จริงๆ แล้ว หากย้ายไปฉากที่ยังไม่เคยบรรยายรายละเอียดของลักษณะ อยากจะให้บรรยายด้วยเจ้าค่ะ บรรยายภาพรวม แล้วค่อยๆ เจาะไปที่จุดเด่นทีละจุดเจ้าค่ะ

ขอโทษที่พิมพ์เยอะไปนะเจ้าคะ เราเป็นคนชอบติอะไรแบบนี้เจ้าคะ คงไม่ว่ากันนะเจ้าคะ

[ไมยาเตะ (เชมี่)]

เพิ่งมาอ่านครับ

สรุปแล้วสนุกมากๆครับ 

ว่าแต่งใช้ชื่อเรื่อง "เกือบ" จะเหมือนกันเลยนะครับ (ถ้าได้อ่านฟิคของผมอ่ะนะ http://www.pkbasic.com/board/index.php?topic=162.0)

[BLYTHE]

2. อยากให้ใช้อักษรแสดงลักษณะบ้างเจ้าค่ะ เช่น ตัวหนาเป้นเสียงดัง ตัวเอียงเป็นเสียงเบา ใส่สีเป็นฉากย้อนอดีตสีนึง ฉากกล่าวถึงอีกโลกสีนึง ฉากความฝันสีนึง ฟิคจะดูมีสีสันขึ้นเยอะเจ้าค่ะ

อันนี้เห็นด้วยค่ะ คราวหน้าจะไปปรับปรุงนะคะ^ ^

3. ในด้านของโครงเรื่องนะเจ้าคะ เกิดการตรัสรู้ขึ้นเองบ่อยๆ เช่น ช่องแห่งมิติ จู่ๆ ก็รู้ว่าคือช่องแห่งมิติ (ว่าแต่ ทำไมเรือไม่มากับคุณหนูด้วยเจ้าคะ)

ที่เรือไม่มากับคุณหนูด้วยเพราะว่า...เรือหลุดไปที่ไหนไม่รู้สักแห่งค่ะ(ก็ช่องมิตินี่นา- -a)

4. ความสมเหตุสมผลบางอย่างยังไม่เพียงพอ อีวุยมาถึงอาณาจักรจู่ๆ ก็กลายเป็นคนสำคัญไปเลย แถมได้กินอาหารร่วมกับราชาอีก ส่วนพวกบูสเตอร์ ก็โชคดีมากเหมือนกัน อพยพมาได้ไม่นาน ก็ได้ทำงานใกล้ชิดกับราชาแล้ว ผิดกับชาวเมืองที่อยู่ในอาณาจักร อยู่อาณาจักรนี้มาตั้งนาน ไม่ได้ทำงานแบบนี้เลยเจ้าค่ะ

ที่เชมี่ยอมให้ร่วมโต๊ะกินข้าวด้วยนั้นก็เพราะว่า เชมี่มีความลับอะไรบางอย่างที่ไม่สามารถเปิดเผยได้ค่ะ

5. ตัวละครเปลี่ยนใจง่ายไป อย่างอีวุย ตอนแรกไม่พอใจจะนอนบนฟาง แต่ยังนอนหลบได้อย่างรวดเร็วโดยไม่รู้สึกแข็งขืนอะไรเลยเจ้าค่ะ เมื่อก่อนเป็นคุณหนูแท้ๆ ส่วนพวกราชาครองอาณาจักร ก็ดูจะอารมณ์แปรปรวนยังไงไม่รู้ เดียวก็คุยดีๆ เดี๋ยวก็ตะคอกใส่ เหมือนพึ่งพาอะไรไม่ได้เลยเจ้าค่ะ

อ่า อันนี้รู้สึกเป็นการบกพร่องครั้งยิ่งใหญ่เลยนะคะ ต้องขออภัยมานะที่นี้

6. ตัวละครทุกตัวเหมือนจะเตี๊ยมกันมาดีแล้ว ว่าเกิดเหตุการณ์แบบนี้ ต้องทำแบบนี้ คุณหนูจู่ๆ ก็ยอมรับปิกาจูขึ้นมา ยอมนอนร่วมห้องกันด้วย แถมยังยอมทำงานสำรวจไดโดยไม่ขัดขืนอะไรเลย ส่วนชื่อทีมสำรวจ เหมือน ปิกาจูจะคิดมาก่อนหน้านั้นแล้วนานมากเลยสินะ ว่าแต่ ก่อนนั้น ปิกาจูทำงานโดยไม่มีคู่หูเหรอเจ้าคะ

ที่ปิกาจูยอมรับนั้นเพราะว่า ปิกาจูอยากเป็นนักสำรวจมานานแล้ว แต่ยังหาคู่ไม่ได้เพราะนิสัยที่ขี้ขลาดของตน แล้วที่คุณหนูยอมรับปิกาจูกด็เพราะว่าคุณหนูไม่มีที่ไปเพราะมาอยู่ในโลกโปเกมอนโดยบังเอิญค่ะ

7. ฟิคเป็นฟิคสนทนาสินะเจ้าคะ ส่วนใหญ่จะเน้นที่คำพูดตัวละครมากกว่า ตัวละครทำอะไรอย่างตรงไปตรงมาตลอด ไม่มีการเอามาคิดในใจเลย ซึ่งบางทีมันอาจดูไม่ค่อยเป็นธรรมชาติเท่าไหร่เจ้าค่ะ คำพูดไม่สามารถสื่อถึงทุกอย่างได้ ต้องมีการกระทำประกอบไปด้วย อย่างตอนที่คุณหนูตื่นเต้น ที่เห็นปราสาท แค่คำพูด อ่านแล้วดูไม่ตื่นเต้นตามเลยเจ้าค่ะ เพราะสิ่งที่คุณหนูทำนอกจากพูดก็แค่ "ตะลึง" การใช้คำแค่สองพยางค์มาบรรยายความรู้สึกทั้งหมด จึงถือว่าน้อยไปเจ้าค่ะ

อันนี้ดูเหมือนจะมากเกินไปจริงๆค่ะ เดี๋ยวจะลองบรรยายบรรยากาศรอบตัวให้มากขึ้นนะคะ

8. บทบรรยายสถานที่ น่าจะละเอียดกว่านี้เจ้าค่ะ อาณาจักรไหนเป็นยังไง มันจินตนาการภาพยังไม่ออกเจ้าค่ะ จริงๆ แล้ว หากย้ายไปฉากที่ยังไม่เคยบรรยายรายละเอียดของลักษณะ อยากจะให้บรรยายด้วยเจ้าค่ะ บรรยายภาพรวม แล้วค่อยๆ เจาะไปที่จุดเด่นทีละจุดเจ้าค่ะ

การบรรยายสถานที่นี้ ดูเหมือนว่ามันไม่ค่อยเด่นอะไรเลยในฟิกเรื่องนี้ เลยต้องขอโทษด้วยนะคะ

ขอบคุณมากนะคะที่ให้คอมเม้นท์ดีๆแบบนี้ คราวหน้าจะปรับปรุงดูค่า

[BLYTHE]

อา...ในที่สุด วันศุกร์ที่เงียบเหงาก็มาถึง...ดังนั้นข้าน้อยจึงขอลง..

CHAPTER4:Ariados Attack!!!

เวลา5.00น. เป็นเช้าที่สดใสวันหนึ่ง ในอาณาจักรเชมี่ ณ ห้องพักของนักสำรวจทีม"สกาย"

"หะ...หาว~ เช้าแล้วหรือนี่...นากะ ตื่นเถอะ เช้าแล้ว"ปิกาจูปลุกนากะ

"อา..นี่ยังไม่ค่อยสว่างเลยนะ รีบปลุกทำไม"นากะงัวเงียขึ้นตื่นพร้อมกับตอบปิกาจู

"วันนี้เราเป็นนักสำรวจแล้วนะ ต้องตื่นเช้าสิ"ปิกาจูพูด

"จะ...จริงด้วย!!~O_o"นากะตาสว่างขึ้นมาในทันใด พร้อมลุกพรวดขึ้นมาจากเตียงฟาง

"ของที่ฉันเตรียมมาก็มี...เสบียง เข็มกลัดนักสำรวจ แผนที่ แล้วก็..."ปิกาจูพูดพร้อมกับค้นกระเป๋า

"รีบไปเร็ว ปิกาจู!!~"นากะพูด พร้อมลากปิกาจูลงไปยังห้องอาหารชั้นล่าง

"ดะ...เดี๋ยวสิToT"ปิกาจูพูดในขณะที่โดนนากะลากไปด้วย

ณ ห้องอาหารชั้นล่าง ซึ่งเป็นห้องอาหารของนักสำรวจต่างๆในตอนเช้า

"แฮ่ก แฮ่ก ในที่สุดก็ถึงสักที"นากะพูดไปหอบไป

"อ่า...นี่ เราไม่จำเป็นต้องทานอาหารเช้าหรอกนะ- -"ปิกาจูพูด

"ทำไมล่ะ!!!~ไม่หิวแย่เลยเหรอ"นากะตกใจ

"เรากินเสบียงที่พกพาไปก็ได้ แล้วค่อยกลับมากินอีกที"ปิกาจูอธิบาย

"อ๋๊อ~"นากะอุทานเบาๆ

"พวกเธอ...ทำอะไรกันอยู่น่ะ"โปเกมอนตัวหนึ่งพูดขึ้น

"อ้าว!!~ ท่านชาวเวอร์"ปิกาจูร้องขึ้น

"ห้องอาหารเขาไม่เปิดกันตอนเช้าหรอกนะ"ชาวเวอร์ โปเกมอนหมาป่าหางปลาพูด

"อ่า ครับ"ปิกาจูพูดเสียงอ่อย

"ว่าแต่ พวกเธอได้รับภารกิจของวันนี้หรือยัง?"ชาวเวอร์ถาม

"ยังครับ"ปิกาจูตอบด้วยสัีหน้าระรื่่น

"ถ้าหยั่งงั้นตามฉันมา"ชาวเวอร์เดินออกจากห้องอาหารไปช้า...ผ่านทางเดินที่ถูกประดับประดาด้วยดอกไม้นานาชนิด

"ทำไมดอกไม้เยอะจัง"นากะถาม

"ท่านเชมี่ เป็นคนชอบดอกไม้น่ะ"ชาวเวอร์ตอบเสียงเรียบๆ พร้อมเดินมาถึงบอร์ดแห่งหนึ่ง

"นี่คือ บอร์ดภารกิจ ประกอบไปด้วยไปช่วยโปเกมอนต่างๆ หาของ สำรวจกับโปเกมอนฯลฯ"ชาวเวอร์พูด

"แล้วด้านนู้นล่ะ"นากะถามพลางชี้ไปอีกด้านหนึ่ง

"ส่วนฝั่งนั้นเป็นบอร์ดภารกิจที่เกี่ยวกับการจัดการโปเกมอนนอกกฎหมาย"ชาวเวอร์ตอบ

"เอาล่ะ..พวกเธอจะเลือกภารกิจแบบไหน"ชาวเวอร์ถาม

"อ่า เอาภารกิจแบบโปเกมอนนอกกฎหมายก็แล้วกัน"นากะตอบ

"ดะ...เดี๋ยวสินากะ เราเอาแบบปกติก่อนไม่ดีกว่าเหรอ"ปิกาจูถาม

"ไม่เอาอ่ะ ฉันจะเอาแบบลุยๆดีกว่า"นากะตอบ

"แต่ฉันไม่เห็นด้วยนะ..."ปิกาจูพูดเสียงอ่อย

"เถียงฉันเหรอ!!!~"นากะตะคอก

"เฮ้อ~เอางั้นก็ได้..."ปิกาจูพูด

"พวกเธอยังเป็นทีมใหม่อยู่ งั้นเอาภารกิจแบบง่ายไปก่อนนะ...เช่น อันนี้เป็นไง"ชาวเวอร์พูดพร้อมยืนกระดาษให้นากะ

"อะไรเนี่ย...โปรดช่วยจัดการอาริอาดอส...จิบะ...ให้ด้วยครับ...จิบะ หมอนี่กบดานอยู่ที่ป่าปริศนา...จิบะ"นากะอ่านจดหมาย

"จดหมายมาจากจิบะคอยล์(Magnezone)นี่นา"ปิกาจูชะเง้อหน้าเข้ามาดู

"ถ้าหยั่งงั้นเรารีบไปช่วยกันดีกว่า~"นากะพูดพร้อมลากปิกาจูออกจากหน้าบอร์ด

"ว่าแต่ป่าปริศนาเนี่ยไปทางไหนเนี่ย"นากะเบือนหน้ามาถามชาวเวอร์

"อืม...อยู่ทางตะวันออกของปราสาทน่ะ ลองเปิดแผนที่ดูสิ"ชาวเวอร์พูด

ปิกาจูเปิดกระเป๋าแล้วนำแผนที่ออกมา

"เท่าที่ดูนี่..จะอยู่แถวตะวันออก ใกล้ๆกับทุ่งหญ้าอสนีน่ะ"ชาวเวอร์พูด

"ถ้าหยั่งงั้นก็ไปกันเลย~"นากะพูดพร้อมจูงมือปิกาจูออกไปจากปราสาท

"โชคดีในภารกิจนะ~^ ^"ชาวเวอร์อวยพรให้

ณ ป่าแห่งปริศนาในด้านตะวันออกของปราสาท ลึกเข้าไปอีกหน่อยซึ่งเกือบจะเห็นทุ่งหญ้าอสนีที่เป็นสีเหลืองอร่ามอยู่แล้ว

"นี่เราเดินมาไกลมาแล้วนะ~ยังไม่ถึงอีกเหรอ"นากะบ่น

"นะ..นั่นไง อาริอาโดส!!~"ปิกาจูพูดพร้อมชี้ไปที่อาริอาโดสที่กำลังหลับอยู่ใต้ต้นไม้ขนาดใหญ่ตัวหนึ่ง

"หืม...นั่นใคร บังอาจมารบกวนการนอนของข้ารึ!!"อาริอาโดส โปเกมอนแมลงตื่นขึ้นพร้อมตะโกนด้วยเสียงอันดัง

"พวกเราทีมสกายจะมาจับแกไปส่งทางการ"นากะพูดแบบไม่เกรงกลัว

"หน็อย ตัวกะเปี๊ยกเดียวอย่าพวกแกเนี่ยนะ จะมาสู้กับฉัน"อาริอาโดสพูด

"มาลองกันสักตั้งมั้ยล่ะ"นากะพูด

"นากะ...เธอยังต่อสู้ไม่เป็น อย่าสู้จะดีกว่านะ"ปิกาจูพูด

"จริงด้วย...ว่าแต่จะสู้ยังไงล่ะ?"นากะถาม

"ปกติโปเกมอนสามารถเรียนรู้ท่าได้เอง แต่บางตัวต้องเรียนจากสื่อบางอย่างนะ"ปิกาจูพูด

"ฮึ่ีม!!บ่นอะไรกันอยู่ได้~!!!"อาริอาโดสตะโกนใส่

"เข็มพิษ(Poison sting)"อาริอาโดสใช้ท่าเขี้ยวพิษใส่ปิกาจู

"หวา~มาแล้ว ปิกาจูทำอะไรสักอย่างสิ"นากะพูด

"ช็อตสายฟ้า(Thundershock)"ปิกาจูใช้พลังไฟฟ้าช็อตใส่เข็มพิษของอาริอาโดสจนเข็มพิษของอาริอาโดสจนเข็มพิษหายไปหมด!

"กรอด พวกแก..."อาริอาโดสพูดอย่างเคียดแค้น

"นายทำได้ยังไงกันน่ะ ปิกาจู"นากะถาม

"ก็แค่ตะโกนชื่อท่าออกมาเดี๋ยวร่างกายมันก็จะไปเองนั่นแหละ แต่มันก็มีข้อจำกัดด้วยนะ เธอลองใช้ลำแสงแช่แข็งดูสิ โดยตะโกนว่าลำแสงแช่แข็งน่ะ"ปิกาจูสอน

"ถ้ายังงั้น...ลำแสงแช่แข็ง(Ice Beam)!!!~"นากะพ่นลำแสงสีฟ้าซึ่งมีอุณหภูมิติดลบหลายองศาไปที่อาริอาโดส

"เฮ้ย!!!~"อาริอาโดส ที่ขาทั้งหกถูกแช่แข็งทีละน้อย...

"อะ...อ๊าก~"อาริอาโดสถูกแช่แข็งทั่วทั้งตัวภายในเวลาไม่นานนัก

"แฮ่ก...แฮ่ก...สำเร็จแล้ว เรากลับกันเถอะ"นากะพูด

"อืม ได้ เข็มกลัดเอ๋ย โปรดวาร์ปเรากลับไปที่ปราสาทด้วยเถิด"ปิกาจูชูเข็มกลัดขึ้นมาแล้ว ปิกาจู นากะและอาริอาโดสที่ถูกแช่แข็งก็วาร์ปหายไป

ณ ปราสาทเชมี่ เวลา17.00น.

"ขอบคุณมากนะครับ..จิบะ..ที่ช่วยจับอาริอาโดสนอกกฎหมายตัวนี้ให้..จิบะ"จิบะคอยล์กล่าวขอบคุณ

"เราขอมอบนี่ให้..จิบะ.."จิบะคอยล์พูดพร้อมมอบสิ่งของบางอย่างให้นากะ และสิ่งนั้นก็คือ!!!...

"นี่มัน...เครื่องรางวิวัฒนาการ(Evolution Charm)นี่นา!~O.o"ปิกาจูอุทาน

"เราเห็นว่าเธอคืออีวุย..จิบะ..เราเลยมอบสิ่งนี้ให้..จิบะ สิ่งนี้จะช่วยให้เธอเปลี่ยนร่างได้ตามสภาพแวดล้อม..จิบะ"จิบะคอยล์พูด

"ถ้าไม่มีอะไรแล้วเราขอลากลับ จิบะ...ขอขอบคุณที่เป็นพลเมืองดี..จิบะ"จิบะคอยล์พูดพร้อมจากไปช้าๆพร้อมอาริอาโดสที่ถูกแช่แข็ง(ละลายไปนิดหน่อย)

"อะ...อ๋อย"อาริอาโดสร้องเสียงอ่อย

"โอ้ว~เยี่ยมมาก ภารกิจแรกสำเร็จไปได้ด้วยดีสินะ"เชมี่พูดพร้อมบิน(?)เข้ามาในห้องที่มีบอร์ด

"อา..ท่านเชมี่"ปิกาจูพูด

"พวกเธอคงเหนื่อยแล้วตามมาที่ห้องอาหารเถอะ"เชมี่พูด

ณ ห้องอาหารชั้นล่าง แหล่งรวมตัวของนักสำรวจทั่วทั้งอาณาจักร

ง่ำๆๆแจ๊บๆๆเอื้อกๆๆซู้ดๆๆ เสียงนี้ดังไปทั่วห้องอาหารเพราะมีนักสำรวจมาทานอาหารจำนวนมาก

"เอิ๊ก~อิ่มจังเลย"ปิกาจูพูด

"พวกเธอสองคน!"เชมี่พูดพร้อมลอย(?)เข้ามาในห้องอาหาร

"อะไรหรือขอรับ"ปิกาจูพูด

"หลังทานอาหารเสร็จมาหาฉันที่ห้องด้วย..."เชมี่พูด

ณ ห้องประชุมขนาดเล็ก ประดับตกแต่งที่ผนังคล้ายพระราชวังสไตล์ยุโรป มีแจกันดอกกุหลาบวางไว้บนโต๊ะกลมใบหนึ่ง พร้อมด้วยองครักษ์ทั้ง4ได้แก่ ชาวเวอร์ ซันดาส บูสเตอร์และแบล็กกี้

"เรื่องที่ฉันจะคุยวันนี้ ก็มี...เรื่องของเธอ นากะ"เชมี่พูด

"(ทำไมยุ่งกับฉันจังเลย= =)"นากะพูดในใจ

"ที่เธอมาเป็นโปเกมอนก็เพราะว่าเกิดการบิดเบือนของห้วงมิติเวลา..."เชมี่พูด

"ที่เกิดจากเดียลก้าและพัลเกียไง!!!~O_o"เชมี่พูดด้วยน้ำเสียงตกใจ

"หา...เทพที่ควบคุมเวลาและห้วงมิติ..."ซันดาส โปเกมอนหมาป่าสายฟ้าอุทาน

"ออกอารมณ์เกินไปแล้วนะซันดาส- -"เชมี่เหลือบไปมองซันดาส

"เพราะพัลเกียและเดียลก้าต่อสู้แย่งชิงดินแดนกัน...ซึ่งจะส่งผลถึงโลกโปเกมอนในไม่ช้านี้"เชมี่พูด

"เพราะแบบนี้..ฉันถึงกลายเป็นโปเกมอน..สินะ"นากะพูดเสียงอ่อย

"ใช่..แต่มีทางแก้ที่จะทำให้เธอกลับไปเป็นมนุษย์ได้ก็คือ...ไปขอร้องให้พวกนั้นหยุดที่จะทำให้ห้วงมิติบิดเบือนอยู่"เชมี่พูด

"เอาล่ะ จบการประชุมเพียงเท่านี้แล้วก็ พวกเธอก็เข้านอนได้แล้วนะ พรุ่งนี้ต้องรับภารกิจต่อ"เชมี่พูดด้วยสีหน้าเรียบง่าย

"ขอรับ"ปิกาจูพูดพร้อมเดินออกไปช้าๆ

ณ ห้องพักของปิกาจูและนากะ ห้องสไตล์เรียบง่าย พื้นปูด้วยไม้ ผนังรอบๆและเพดานเป็นสีขาวนวลราวกับหิมะ มุมมองเดิมๆของทั้งสองตัว(?)

"วันนี้เหนื่อยจังเลย เนอะนากะ?"ปิกาจูพูด พร้อมล้มตัวลงนอนบนเตียงฟาง

"ปิกาจู...พัลเกียกับเดียลก้านี่ใครเหรอ"นากะถาม

"ทั้งสองเป็นเทพที่ควบคุมมิติและเวลาน่ะ"ปิกาจูตอบ

"อืม...ฮ้าว~ง่วงจังเลย"นากะหาวพร้อมล้มตัวลงนอน

"ราตรีสวัสดิ์นะ ปิกาจู"นากะพูดพร้อมผล็อยหลับไป

"อืม..ราตรีสวัสดิ์"ปิกาจูตอบกลับ

...แล้วทั้งสองก็หลับไป...ณ ห้องพักนักสำรวจยามค่ำคืนของปราสาทเชมี่...ในขณะเดียวกัน ณ ห้วงมิติเวลาซักแห่ง...

"เจ้าหนีข้าไม่พ้นหรอกพัลเกีย!!!~"เดียลก้าโปเกมอนเวลา พูดด้วยน้ำเสียงอันทรงอำนาจ

"หึ ฝันไปเถอะว่าเจ้าจะตามข้าทัน เดียลก้า"พัลเกีย โปเกมอนมิติพูด พร้อมหายไปต่อหน้าต่อตาเดียลก้า!!แล้วโผล่มาข้างหลังเดียลก้า

"เจ้าคงลืมแล้วสินะ ว่าข้าเป็นผู้ควบคุมมิติ!!~คลื่นแหวกอากาศ"พัลเกียใช้พลังจากอวกาศรอบตัว โจมตีใส่เดียลก้า

"หน็อย~แอบลอบโจมตีรึ คำรามเวลา~"เดียลก้าโจมตีด้วยพลังรุนแรงที่บิดเบือนได้แม้แต่เวลาใส่คลื่นแหวกอากาศของพัลเกีย

"บึ้ม!!!~"เสียงระเบิดระเบิดขึ้นอย่างรุนแรง แต่ทว่า มีโปเกมอนตัวหนึ่งที่สามารถต้านทั้งการโจมตีอันรุนแรงทั้งสองไม่ให้ส่งผลกระทบต่อโลกโปเกมอน...นั่นก็คือ!!!...

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

To Be Continue...

[BLYTHE]

เอาล่ะ...วันนี้จะไม่พูดอะไรมาก...แค่ขอมาลง...

CHAPTER5:No Title

.....บึ้ม!!!~เสียงระเบิดดังขึ้นโปเกมอนที่มาป้องกันการระเบิดในห้วงมิติเวลาอันมืดมิด นั่นก็คือ....อัลเซอุส!!!......

อัลเซอุสที่ว่านั้นเป็นพระเจ้าของโปเกมอน...มีกายสีขาวสูงใหญ่ราวกับม้าสวรรค์และมีเพลท(Plate)ทั้ง16ที่ซ่อนอยู่ภายในร่างกาย ทำให้สามารถเปลี่ยนเป็นธาตุอะไรก็ได้...

"พวกเจ้า...ข้าบอกแล้วมิใช่หรือว่าไม่ให้ทะเลาะกัน..."อัลเซอุสพูดด้วยเสียงอันทรงอำนาจและสำเนียงอันโบราณ= =

"ขะ...ขออภัย..ท่านอัลเซอุสพวกข้าผิดไปแล้ว"พัลเกียและเดียลก้าสำนึกผิดในทันใด

"...ฮึ่ม...วันนี้ข้าจะไม่เอาโทษพวกเจ้า...แต่ข้าขอร้องให้พวกเจ้าให้หยุดทะเลาะกันจะได้ไหม"อัลเซอุสถาม

"ได้ครับๆ.."พัลเกียและเดียลก้าตอบ

"มีอีกเรื่องหนึ่งที่ข้าอยากจะวานให้พวกเจ้าช่วย...นั่นก็คือ เจ้าต้องจัดการกับดาร์กไรเสีย"อัลเซอุสพูด

"หา!!!~ทำไมล่ะครับ"พัลเกียและเดียลก้าถาม

"พวกเจ้าน่าจะรู้...ดาร์กไรเป็นตัวต้นเหตุซึ่งทำให้เกิดโปเกมอนแห่งความมืด"อัลเซอุสพูดพร้อมลดเสียงให้เบาลง

"และในอีกไม่ช้านี้..โลกโปเกมอนของเราอาจจะถูกครอบงำด้วยความมืด...โปเกมอนทุกตัวจะกลายเป็นโปเกมอนแห่งความมืด รวมถึงข้าด้วย"อัลเซอุสพูดด้วยน้ำเสียงเป็นกังวล

"เข้าใจแล้วครับ ถ้าเจอเจ้านั่นเมื่อไร จะจัดการให้ครับ..."พัลเกียและเดียลก้าพูดจบก็หายไป...

"วาระสุดท้ายของโปเกมอนคงจะอีกไม่นานนี้..."อัลเซอุสพึมพำกับตัวเองเบาๆ

"ชะตากรรมของโลกอยู่ในมือเจ้าแล้ว!!!~แม่หนู!!!~"อัลเซอุสหันมาพูดกับใครบางคน

"การี๊ดดดดดดด!!!!~"นากะลุกขึ้นมาในกลางดึก...

"แฮ่ก...แฮ่ก...ฉันฝันไปหรือนี่..."นากะล้มตัวลงไปนอนอีกครั้ง

"ฝันนี้มัน...อะไรกันนะ..."นากะพูดพร้อมผล็อยหลับไปด้วยความง่วง

ณ ปราสาทเชมี่ เวลา5.00น.

"อรุณสวัสดิ์...ปิกาจู"นากะพูดด้วยน้ำเสียงงัวเงีย

"อืม...อรุณสวัสดิ์"ปิกาจูตอบกลับ

ทั้งสองก็ลงไปยังห้องที่มีบอร์ดเช่นเดิม ผ่านห้องโถงทางเดินขนาดใหญ่ ซึ่งประดับด้วยดอกไม้นานาชนิด ปูด้วยพรมแดงที่ทอมาจากผ้าคุณภาพดี..ทัศนียภาพเดิมๆที่ทั้งสองเห็นอยู่ทุกวัน

"วันนี้จะมีอะไรทำน้า...~"ปิกาจูพูดพร้อมเดินไปทางบอร์ดของโปเกมอนนอกกฎหมาย

"เอ๋...นี่มันอะไรน่ะ"ปิกาจูพูดพร้อมดึงกระดาษสองสามแผ่นออกมาจากบอร์ดไม้

"โปรดช่วยตามหาโปเกมอนแห่งความมืดด้วยครับ...จากจิบะคอยล์"ปิกาจูอ่าน

"โปเกมอนแห่งความมืด?...มันคืออะไร"นากะถาม

"โปเกมอนแห่งความมืดก็คือ..โปเกมอนที่ถูกครอบงำโดยดาร์กไรยังไงล่ะ"เชมี่ โปเกมอนหมาป่าพูดขึ้น(มายังไงเนี่ย)

"เอ๋ ดาร์กไร?"ปิกาจูพูดด้วยความงงงวย

"ดาร์กไรเป็นโปเกมอนเงาซึ่งเมื่อก่อนถูกขังไว้ในก้นบึ้งแห่งความมืดเพราะเกรงว่าจะเป็นอันตรายต่อโปเกมอนตัวอื่นๆ"เชมี่พูด

"เอาล่ะ..โปเกมอนแห่งความมืด ถ้าจะสู้ด้วยต้องมีฝีมือมากๆพวกเธอไปทำภารกิจอื่นดีกว่า...เอ้อ!ตามข้ามานี่ ข้ามีอะไรจะแนะนำ"เชมี่พูด

พร้อมเดินออกไปจากห้องบอร์ด ไปยังห้องประชุมห้องเดิมของเมื่อวันก่อน

"ข้ายังไม่ได้แนะนำคนในปราสาทให้พวกเจ้ารู้เลย.."เชมี่พูด ในขณะที่เบือนหน้ามายังเผ่าอีวุยทั้งหลาย

"นี่คือชาวเวอร์ บูสเตอร์ ซันดาสและแบล็กกี้ ทั้งหมดเป็นองครักษ์ของข้า"เชมี่พูดพร้อมแนะนำองครักษ์ของเขา ชาวเวอร์เป็นโปเกมอนหมาป่าผสมปลา มีหางเป็นปลา ตัวสีฟ้าดั่งน้ำทะเล รอบๆคอเ้ป็นแผงคอเหมือนหมวกอาบน้ำ

ซันดาส โปเกมอนหมาป่าไฟฟ้า มีแผงคอเป็นหนาม ตัวสีเหลืองเหมือนสายฟ้าไม่มีผิด

บูสเตอร์ โปเกมอนหมาป่าไฟ มีตัวแดงเถือกเหมือนแม็กม่าในภูเขาไฟที่เดือดปุดๆเป็นสุกี้อยู่(= =)

แบล็กกี้ โปเกมอนหมาป่าแสงจันทร์ มีกายสีดำเหมือนท้องฟ้ายามมืดมิด วงแวนสีเหลืองที่อยู่บนหัวและต้นขาเปรียบเสมือนแสงจันทร์ที่อยู่บนฟากฟ้ายามมืดมิด

"ทุกคน...เคยเป็นอีวุยเหมือนฉันเหรอ"นากะถาม

"แม่นแล้ว~"ทุกคนพูด

"อ้า!!!~จริงสิ ขอดูเครื่องรางวิวัฒนาการของเธอหน่อย"เชมี่พูดพร้อมยื่นมือมา

นากะยื่นเครื่อรางวิวัฒนาการมห้กับเชมี่ เครื่องรางนั้นมีลักษณะเหมือนเครื่องรางธรรมดาๆที่อยู่ในห่อผ้า

"เครื่อรางนี้จะช่วยให้เธอเปลี่ยนร่างได้ในสภาพต่างๆดังนี้"เชมี่ีพูด

-ฝนตก-ชาวเวอร์

-อยู่ใกล้ภูเขาไฟ-บูสเตอร์

-ฟ้าผ่า-ซันดาส

-แดดออก-เอฟี่

-เมื่อกระทบแสงจันทร์-แบล็กกี้

-อยู่ในป่า-ลีฟเฟีย

-ลูกเห็บ/หิมะตก-กลาเซีย

"เครื่องรางนี่พกง่ายใช้สะดวก"เชมี่พูด

"จริงสิ พรุ่งนี้จะมีผู้นำของทั้งสามอาณาจักรมานี่ขอรับ"บูสเตอร์พูด

"เอ้อ นั่นสิงั้นเราควรจะเตรียมการได้แล้วนะ"เชมี่พูด

"เอ่อ เชมี่...เมื่อวานฉันฝันเห็นอัลเซอุสหรืออะไรนี่แหละ"นากะพูด

"หา!!!~อัลเซอุส!?!O_o"เชมี่พูดด้วยความตกใจ

"อัลเซอุสมาปรากฎในฝันนี่ไม่ใช่เรื่องปกติซะแล้ว"เชมี่พูดในใจ

"อัลเซอุสเนี่ยใครเหรอ???"นากะถาม

"อัลเซอุส..เป็นพระเจ้าของโปเกมอนทั้งหลาย สามารถเปลี่ยนธาตุได้ดั่งใจนึก ด้วยเพลท(Plate)ทั้ง16 คอยปกป้องโปเกมอน ถึงแม้สักวันเขาจะถูกลืมเลือนไปก็ตาม"เชมี่ตอบ

"พระเจ้าเหรอ..."นากะพูด

"บางที ถ้าไปพบกับอัลเซอุส ฉันอาจจะกลับบ้านได้ก็ได้นะ"นากะพูดแบบมีความหวัง

"อย่าพูดบ้าๆน่า"ซันดาสที่มีนิสัยทำก่อนคิดพูด

"โป๊กกก!!~"กำปั้นจากมือของเชมี่กระทบกับศีรษะของซันดาสอย่างแรง จนทำให้มีซาลาเปาลูกใหญ่โผล่ขึ้นมาทันตาเห็น= =

"ปากไวไปหน่อยนะ ซันดาส"เชมี่พูดพร้อมเอ็ดซันดาสอีกนิดหน่อย

"ของโทษขอรับ...ท่านเชมี่(เจ็บชะมัด)"ซันดาสพูดด้วยความเจ็บปวด

"เอาล่ะ นี่ก็เวลาทำงานแล้ว พวกเธอควรจะไปทำงานได้แล้วนะ"เชมี่พูด

"นั่นสินะ..."นากะพูด

"เราไปกันเถอะนากะ"ปิกาจูพูดพร้อมหน้าที่ดูเศร้าใจเพราะมีบทอันน้อยนิด= =a

แล้วทั้งสองก็เดินออกไปจาก ปราสาท ผ่านทุ่งหญ้าต่างๆ พร้อมที่จะเผชิญกับภารกิจอันยิ่งใหญ่ต่อไปนี้....

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

To Be Continue

ปล.ตอนนี้อาจจะสั้นกว่าทุกตอน ขอโทษด้วยนะคะ

ปล2.คอมเม้นท์เอ๋ย จงไหลมาเทมา~(ขอคอมเม้นท์เยอะๆนะเจ้าค้า~)

[ลูคุงไม่ถึกนะ]

โฮกกกกก *คำราม*

คำบรรยายรอบข้างไปไหนละกร๊าบบบบ > [] <

บรรยายรอบข้างด้วยก็ดีนะครับ - - จะได้เห็นภาพ.... - -

ปล.อื้ม เนื้อเรื่องสนุกดีแฮะ~! OwO

[Kimur@]

ไม่ได้มาอ่านซะนาน เนื่องจากยุ่งกับฟิคของผม ตอนนี้ผมไล่ตามอ่าน Chapter1กับ2อยู่นะครับ และจะทยอยอ่านเรื่อยๆ ^^"