[Re-write] The Story of Life I Part 1 เหตุผลของสมุดบันทึก

[♏☤ṧ⊥εґ ℉]

Root วิ่งมา พา Xenon no:1 และ Tim เดินออกมาจากตึกใหญ่

New:นี้คือชีวิตของ Xenon no:1 นี้คือครอบครัวของเธอ...

New:เธอเลี้ยงเด็กที่โดนพ่อแม่ฆ่าตายเพราะสงครามไว้....

New:เธอเลือกที่จะใช้ชีวิตโดยเลี้ยง Tim ลูกบุญธรรมของเธอ..

New:ทั้งๆที่เธอจะเมินก็ได้...

New:แล้วนายดูตรงนู่น....

New ชี้ไปที่ Alen ที่กำลังสงบ

New:คนๆนั้นก็เลือกใช้ชีวิตโดยที่ทำงานเป็นหน่วยงานทำงานเป็นทีม เสี่ยงตาย

เพื่อมาตามหาหัวหน้าพวกเขา ทั้งๆที่เขาจะเมินก็ได้...

New:และพวกฉันก็มุ่งหมายที่จะช่วยโลกนี้จากคำทำนายจากอนาคต...

New:ฉันจะไม่ทำอะไรเลยก็ได้..ปล่อยให้โลกนี้แตกไปซะก็ยังได้

New:คนเรานะ...เส้นทางนะ...มันมีหลายทาง....

New:นายคือคนกำหนดชตาชีวิตตัวนายเอง....

Xenon Unkown:.....

Xenon Unkown เดินออกจากที่นั้น...

Xenon Unkown:นี้ Xenon N ...

Xenon Unkown:เราคงต้องไปจากที่นี้แล้วละ...

Xenon N:ครับ...

ตูม!!!

ทั้นใดนั้นเอง เกิดระเบิดขึ้นที่ตัวของ Xenon Unkown

Xenon Unkown ตัวขาดครึ่ง...

Xenon N:ใครมันเป็นคนทำแบบนี้!!

Empty:!!

Root:!!

New:!!

Xenon No:1:!!!.

Tim หลบหลัง Xenon No:1

Xenon Unkown:ฉันฝากดูแลและปกป้อง....... Xenon No:1 ด้วยนะ.... Xenon N

Xenon Unkown: Xenon จบแล้ว....

และ Xenon Unkown ก็หมดลมหายใจลงไป.....

Xenon No:1 :ใครเป็นคนทำแบบนี้!

Xenon No:1 วิ่งเขาไปดู Xenon Unkown

New:แกนั้นแหละ.....ที่แพ้ตัวเอง.....

Koza:ตายไปซะได้ก็ดี!

Koza:มันคงเป็นเวรกรรมของมันที่เกิดมาบนโลกนี้!!

Empty:นี้ Koza..

Empty มองหน้า Koza

Koza:มีอะไรหรือ...

Empty:นายมันไมต่างอะไรกับสวะเลย!!!!!

Empty ต่อยหน้า Koza

Empty:คิดว่าฉันไม่เห็นหรอว่านายนะ....Koza!

Empty:นายนะมี รีโมตสองอัน!

Koza: (แย่ละซิความแตกละ!)

Xenon N:แก.......

Xenon N พุ่งเข้าไปต่อยหน้า Koza อย่างเต็มแรง

Koza กระเด็นและล้มลง

Alen ลุกขึ้นมาและเดินมาหน้า Koza

Alen พูดด้วยน้ำเสียงที่หมดแรง...

Alen:ฉันขอจับกุมแก....

Alen:ข้อหาทำการทดลองผิดกฏหมาย โดยไม่ขออณุญาติ...

Alen:แกเป็นต้นเหตุทั้งหมดของเรื่อง....

Alen หยิบกุญแจมือในกระเป๋ากางเกงมาจับ Koza...

Koza สลบลงลงไป...

New:นี้คุณ คนทำความสะอาด..

Alen:มีอะไรหรอ...

New:พาพวกผมไปพักทีเถอะ....

New:พวกผมเหนื่อยมากแล้ว......

New หลับลงเพราะความเหนื่อย...

Root:นั้นซินะ...

Empty:ฉันจะได้ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าและอาบน้ำซักทีนะ~!

Alen:ผมจะส่งพวกคุณไปพักในที่ๆดีที่สุดเลยครับ....

หลังจากนั้น ทุกอยางก็เป็นไปด้วยดี Koza โดนจับกุมสถานที่แห่งนี้ถูกคำสั่งปิดร้างห้ามคนเข้า... Xenon No:1 Tim และ Xenon N ได้แอบออกไปจากสถานที่แห่งนั้นอยางไร้ร่องรอย...Xenon Z ได้หนีออกไปเช่นเดียวกัน...

New Root และ Empty ถูกส่งไปพักที่โรงแรมแห่งหนึ่งในเมืองหลวงของประเทศโวเกล่า เมือง เวก้า.....

โปรดติดตามชมตอนต่อไป...

Mr.F Report

ปิดเทอมแล้ว~ สวัสดีครับผู้อ่านและผู้ที่มาส่องวันนี้ผมก็ได้มาลงนิยายของผมแล้ว~ ตอนนี้ก็ดำเนินมาถึง Part 34

ปิดเทอมนี้จะลงฟิคให้มันถี่ขึ้นหน่อย

เส้นทางของฟิคเรื่องนี้เริ่มเดินทางมาใกล้แล้วซินะ ซินะ =w= ในช่วงเวลาที่ผมติดงานและปั่นงานอย่างบ้าคลั่ง

ผมได้คิดอะไรหลายอยางได้เยอะแยะ เช่นตัวละคร เนื้อเรือง เป็นต้น ไม่รู้ว่าทำไมมันไปคิดออกตอนช่วงวุ่นวายแบบนั้นนะ ???

เหอะๆช่างมันเถอะครับวันนี้ผมมีรูปหน้าปกหนังสือนิยายเรื่องนี้ด้วย ทำเองตอนช่วงหลังวันสอบใหม่ๆ ก็ความอยากทำขึ้น

ได้แค่ออกแบบไว้นั้นแหละไม่ได้ใช้จริงหรอกครับ +555

แต่ถ้าได้ทำจริงๆผมคงต้องมานั้งแต่ใหม่เพิ่มรายละเอียดและสิ่งต่างๆให้มันมากกว่านี้

สำหรับ Part นี้คงไม่มีอะไรมากแล้วขอลาด้วยภาพนี้นะครับ

ขอขอบคุณทุกท่านที่ติดตามและมาส่องนะครับขอบคุณมากครับ =w=

[♏☤ṧ⊥εґ ℉]

หลังจากเหตุการ์ณที่เกิดขึ้นผ่านมาแล้ว 1 วัน New Root และ Empty ได้ตื้นขึ้นมาจากห้องพักในโรงแรมและทุกคนได้นั้งพักผ่อนกันที่ ห้องรับแขกโรงแรมทุกคนกำลังคุยกันเรื่องจะเอายังไงกันต่อไป...

New:แล้วจะไปที่ไหนกันต่อดีละ....

New:ฉันว่านะเวลาเริ่มน้อยลงทุกวันแล้วละ....

Root:นั้นซินะ....

Empty:อืม....

Root:จะว่าไป...พวก Xenon ตอนนี้หนีไปไหนแล้วนะ....

Root:หวั่งว่าคงจะไม่มากวนเราแล้วละ...

New:ฉันเชื่อว่า N นั้นคงจะพา No:1 ไปที่ๆปลอดภัยที่สุดตามคำสั่งของUnkown แล้วละ...

Root:นั้นซินะ...

New:Xenonนะ.....ล้มสลายไปแล้ว....

PART 35

ตอน เศษเสียวของความผิดพลาด

......หลังจากที่ N ได้ทำตามคำสั้งเสียของ Xenon unkown ก่อนตายเขาได้พา No:1 ซึ่ง Xenon Unkown ได้บอกให้ดูแลก่อนที่จาสิ้นชีวิตลง...N ได้พา No:1 และ Tim หนีออกมาจากฐานทัพ...

ณ ห่างจากนอกเมืองหลาย ก.ม N No:1 และ Tim ได้หลบฝนอยู่ที่ป้ายรถเมย์ร้าง

No:1 :นี้ท่าน N  ค่ะเราจะไปไหนละค่ะ...

N:....

N:เราจะไปที่ๆ เธอปลอดภัย...

Tim:แล้วมันที่ไหนละตาลุง N

N:แกนะ...เงียบไปเลยไอ้เด็กน้อย..

N:ฉันมาดูแล No:1 ไม่ได้มาดูแลแก!..

N:ฉันจะฆ่าแกซะ.....จะได้ลดภาระ...

No:1 :อย่าทำอะไร Tim นะ!!

No:1 :ถ้านายทำฉันจะฆ่าตัวตายตาม....

N:..ชิ..

Tim:...แบร่ๆ...ตาลุง...

Tim โดน No:1 ตบหัว..

No:1 :Tim อีกคนอย่าไปยุ่งลุง N ให้มากละ..

No:1 :เขาช่วยเราออกมาก้ดีแค่ไหนแล้ว....

Tim: ครับๆ....

Tim :จะว่าพวกเราเหมือน พ่อแม่ลูกมาหลบฝนจังเลยนะครับ....

N: ....

No:1 :นี้ Tim อย่าพูดอย่างงั้นซิ..ลุง N นะไม่มีทางชอบแม่ได้หรอกหน่า...

Tim: ผมว่านะลุง N ไม่เหมาะกับแม่หรอก..

Tim:ทั้งหน้ากลัว..และไม่มีมนุษย์สัมพันธ์เลย....

N:มนุษย์สัมพันธ์หรอ...?

No:1 :อย่าไปว่าลุง N เขาอย่างงั้นนะ Tim...

Tim:ขอโทษครับ...

ฝนได้อยุดตกลง..

N:เดียวฉันจะออกไปซื้อของกินที่หมู่บ้านใกล้ๆนี้นะ..

N:อยู่ที่นี้อย่าออกไปไหนละ...

Tim:ครับ..

No:1 :ค่ะ~

N เดินออกไปจากป้ายรถเมย์ร้างเดินไปยังหมู่บ้านใกล้ๆเขาไปถึงตลาดเล็กในหมู่บ้าน...

และเขาได้มองไปรอบๆเพื่อจะหาของกิน...

N:....

N:นี้มันก็นานมากแล้วที่ฉันกำเนิดขึ้นมา...

N:ไม่อย่ากเชื่อเลยว่า...ฉันเคยเป็นมนุษย์ธรรมดา...

N: ความทรงจำที่เป็นมนุษย์ปกติ...ฉันนึกไม่ออกเลยจริงๆ....

N: ฉันไม่น่าอย่ากรู้ความจริงเลย....

N:ก่อนออกมาจากที่นั้น...ฉันไม่น่าไปดูข้อมูลนั้นเลย..

N:ฉัน....

N:ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ M.....

M:ฉันก็เหมือนกัน...

M:..ตั้งแต่ไปทำภารกิจอะนะ...

M:.......N ฉันมีเรื่องอย่ากจะคุยกับนายหน่อย...

M และ N ได้ไปหาที่คุยกันอย่างลับๆ..

M:......N ใครเป็นคนฆ่า Unkown ...

N:..เธอจะรู้ไปทำไมละ.....

M:....ฉันจะไป..แก้แค้นมัน......

N:...คนที่ฆ่าท่าน Unkown โดนจับไปแล้วละ....

N: มันใช้ รีโหมตของผู้สร้าง ท่าน Xenon Unkown ระเบิดตัวท่าน...

N:แต่ตอนนี้..มันโดนจับตัวไปแล้วละ....

M:ฉันขอถามหน่อย จะเอายังไงกันต่อไปดี.....

N:ฉันคงต้องใช้ชีวิตแบบปกติ แบบมนุษย์ทั่วไปเขาทำกันนั้นแหละ...

N:ฉันต้องดูแล น้องของ ท่าน Xenon Unkown ตามคำประสงค์ที่สั้งไว้ก่อนตาย...

N:ฉันก็พึงรุ้เหมือนกันว่า Xenon No:1 เป็นน้องของ ท่าน Xenon Unkown ....

M:ฉันไม่เชื่อหรอกว่า.... ท่าน Xenon Unkown จะเป็นห่วงใครเป็นเหมือนกัน....

N:จริงๆแล้วเรื่องที่ฉันมาอย่ากลองมาอยู่แบบมนุษย์ปกติก็เพราะว่าคนๆนึง....

M หยิบปืนมาจ้อหัว N

M:ใครกันที่มัน เปลี่ยนความคิดนายได้ละ..

N:จะยิงก็ยิงมาซิ...

M:ฉันไม่กล้ายิงนายหรอก...

N:คนๆนั้นเขาชื่อว่า... New เป้าหมายที่องค์กรณ์เราจะทำลายไง...

N:ทั้ง ฉันและ ท่าน Xenon Unkown เมื่อได้ฟังสิ่งที่เจ้านั้นพูดพวกฉันก็...

M:ฉันไม่อย่ากจะเชื่อเลยจริงๆนะ!! นายโกหกฉันใช้ไหม!!

M:พวกนายหวั่นไหวกับคำพูดงันหรอ!!

N พลัก M ออกจากตัวเขา..

N:ฉันอย่ากจะให้เธอไปหาเจ้านั้นด้วยตัวเธอเอง....

N:ฉันไม่มีอะไรจะพูดกับเธอแล้วขอตัวก่อน......

N เดินออกจาก M แต่ทว่า M ตะโกนออกมาว่า

M:ฉันจะไปฆ่ามัน!!!  คนที่เปลี่ยนนายได้ถึงขนาดนี้!!

M:ฉัน...ต้องการ....นายแบบเดิมมากกว่า!!!

M วิ่งออกจาก N แล้วออกจากหมู่บ้านไป...

N:ฉันจะรอดูนะ New นายจะรอดหรือปล่าว....

N:ฉันอย่ากจะรู้เหมือนกัน.....

N ที่เดินกลับมาที่ป้ายรถเมย์

No:1:นี้ N ซื้ออะไรมากินมั้ง..ฉันกำลังหิวเลย~

N:(แย่ละซิลืมซื้อของกินมา)..

N:ออ..คือว่า...

Tim:(ตาลุงทึมนั้นลืมซื้อของมาแน่ๆ)

[♏☤ṧ⊥εґ ℉]

กลับมาทางด้าน New ที่กำลังพูดคุยกับ Empty และ Root อยู่ในโรงแรม..

Empty:แต่ว่านะ New....

New:มีอะไรหรอ Empty..

Empty:ฉันยังสงสัยเกี่ยวกับคนที่สร้าง พวกนั้นอยู่นะ....

Empty:ทำไมเขาถึงรู้ได้ละว่าพวกเราเป็นใคร...ต้องการอะไร....

Empty:และทำไมต้องมาทำร้ายเราเพื่อจุดประสงค์อะไรกันแน่......

New:อืม...

New:นี้ Empty ...

New:ฉันว่านะมันต้องมีที่ไหนซักแห่งแน่ที่บอกทุกอย่างเกี่ยวกับพวกเรา...

New:ไม่งั้นพวกนั้นไม่มีทางรู้เรื่องพวกเราได้หรอก....

Root:แย่จังเลยนะสมุดของปู่ฉันดันลืมไว้ที่บ้านของ น้า Weed

Empty:ฉันว่านะ....

Empty:พวกเรานะ...

Empty:ลองหาอะไรจากเมืองนี้กันเถอะ..

Empty:ไม่แน่ว่าโชคชะตาอาจพาเรามาที่เมืองนี้ก็ได้นะ...

Empty:ลองไปสำรวจเมืองนี้กันเถอะ (=w<~)

Root:อย่ากเที่ยวซินะ..(= =)

New:นั้นซินะ....(= =)

Empty:พวกนายนี้มันคิดได้เรื่องเดียวซินะ!

Empty:จะนั้นรอความตายอยู่นี้ก็เชิญ! ฉันไปหาคนเดียวก็ได้!

Empty เดินออกไปจากโรงแรม...

New:ดะ เดียวฉันไปด้วย....

Root:อย่าทิ้งกันซิ~!!

New และ Root เดินออกไปจากโรงแรม

Root:(เอาแต่ใจจริงๆนะผู้หญิงเนีย...)

Empty:(ทางจิต)(ฉันได้ยินนะ!)

Root: (เหะๆ หลงส่งไปทางจิตนะ...)

New: (= =)

New:(ทางจิต)(ทุกคนระวังตัวหน่อยก็ดีนะฉันรู้สึกว่าเมืองนี้ไม่คอยจะสงบซักเท่าไร...)

Root: อืม..

Empty: เข้าใจแล้ว...

ทุกคนเดินเที่ยวเมืองอย่างสงบเงียบ...ไม่ค่อยมีผู้คนมาพลุกพลาน.....เมืองเงียบร้างราวกับว่าจะเกิดอะไรขึ้น...

ทุกคนได้อยุดอยู่หน้าเทพีผู้บุกเบิกเมืองนายเวก้าและมองด้วยความตื้นตาตื้นใจ...

Root:มันใหญ่มาก!!

New:นั้นซิ...มันใหญ่มาก...

Empty:ลองเข้าไปดูกันไหมในนั้นนะ....

New:อืม....

New Root Empty ได้เดินเข้าไปในตัวเทพีผู้บุกเบิกเมืองนายเวก้า...ทุกคนมองไปรอบๆในตัวอาคาร...

New:เหมือนมาเที่ยวมิวเซียมเลยนะ...

Root:นั้นซิ...

Root:แต่ว่า...

Root:ทำไมฉันรู้สึกว่าคนมาน้อยจังเลยเหะ....

Root:ไม่ซิคนไม่มาเลยต่างหาก...

ทันใดนั้นมีหญิงคนนึ่งวิ่งมาหาพวก New Root Empty ด้วยความเร่งรีบ..

????:สวัสดีค่ะทุกคน...

New:???

Root:????

Empty:????

????:ดิชั้นเป็นไกด์พาเที่ยวสถานที่แห่งนี้...

????:ขอโทษที่ลืมแนะนำตัวนะค่ะดิชั้นชื่อ Mol

Mol:ยินดีต้อนรับสู่เทพีผู้บุกเบิกเมืองนะค่ะ....

Mol:เชิญทางนี้ค่ะ....

และทุกคนก็เดินไปเที่ยวชมสิ่งของต่างๆภายใน และ ได้รับความรู้ต่างๆจากการเที่ยวชม..

Root:ออคือ ไกด์ Mol ครับ...

Mol:....มีอะไรค่ะ...

Root:ออคือว่า...

Root:ห้องน้ำไปทางไหนครับ...

Mol:อยู่ข้างบรรไดทางขึ้นไปชั้นบนค่ะ...

Root:ขอบคุณมากครับ...

Root วิ่งไปเข้าห้องน้ำด้วยความรีบเร่ง...

หลังจากที่ Root เข้าห้องน้ำเสร็จเขาก็เดินออกมาจากห้องน้ำ...

Root มองบรรไดทางขึ้นไปชั้นบน...

Root:นี้ทางขึ้นไปชั้นบนซินะ..

Root:ขึ้นไปชมวิวรอพวกนั้นดีกว่า....

Root เดินขึ้นบรรไดไปชั้นบน...

Root เดินขึ้นไปบรรไดเรื่อยๆระหว่างทางขึ้น Root ได้เห็นอะไรบ้างอย่าง

นั้นก็คือนกตัวนึงท่าทางแปลกๆ...

Root:นั้นมันนกอะไรหว่า...ไม่เคยเห็น...

ทันใดนั้นเองนกก็มองหน้า Root ...

Root:????

????:นี้แก! มองหน้าฉันมีปัญหาหรือไง!?

นกที่ มองหน้า Root พูดกับ Root

.

.

.

.

.

.

Root:...

Root:!!!

Root:นกพูดได้!!!

ทั้งRoot และ นกตัวนั้นตกใจ

Root:ก็แกไงละ!!

????:จ๊ากกก!!

????:ฉันไม่ใช้นก!! ฉันก็คือฉันและฉันไม่ใช้นก!!!

Root:ก็เห็นๆกันอยู่ว่าแกเป็นนก!!

Root:หรือฉันตาฝาดไปนะ!!

Root ขยี้ตาตัวเองเบาๆแล้วมองไปที่นกนั้นอีกครั้ง...

????:มองอะไรเหะ!!

Root:ฉันไม่อย่ากจะเชื่อนกพูดได้!!!!

โปรดติดตามตอนต่อไป..

ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่าน และ ส่องนะครับ ^ ^

[+ Pangtor Girl +]

นก พูดได้? //me นั่งอ่านแบบงงๆ

รู้สึกเหมือนจะโดนดาเมจการจิ้น N x Xenon no.1 #ผิดๆ

M คือใครฟะ? ผู้หญิงสินะ แต่ไม่เห็นหน้าอ่ะ '_'

ติดตามตอนต่อไปครับ ... อัพยาวดีจริงๆ .. lol

[天ノ花 月子]

เพิ่งได้เข้ามาอ่านค่ะ สนุกดีนะคะ รอติดตามตอนต่อไปอยู่นะ~

[♏☤ṧ⊥εґ ℉]

[glow=red,2,300]*อ่านเล็กน้อยก่อนอ่านนะครับ[/glow]

ตอนนี้ผมมีอะไรจะบอกครับ ผมประสบปัญหาอยางนึง ผมพรรณาภาพแล้ววาดไปเป็นรูปไม่ได้ครับ.....ความสามารถไม่ถึงจริงๆในการวาด(จริงๆไม่ถึงนานละ) .....Partนี้จึงไม่ได้ลงภาพนิครับขออภัย ;A; แต่ว่าผมได้ใส่คำบรรยายทดแทนไปแล้ว

สำหรับใครอยากเห็นหน้าตาตัวละคร อุปกรณ์สิ่งของต่างๆ ผมจะวาดแยกมาให้ครับ ส่วนรูป Part นี้ถ้าผมวาดได้ผมจะตามมาลงที่หลังนะครับ (จริงๆแล้วดองมานานมาก ผมก็นะไม่อยากให้มันดองซักเท่าไรเลยมาลงก่อน) ขอบคุณทุกท่านที่มาอ่านนิยายผมนะครับ ^ ^  (สำหรับ Part นี้ขออภัยจริงครับ)

ณ เมือง เวก้า ประเทศโวเกล่า ใจกลางเมือง..

กลุ่มนักเลงข้างถนนทั้งสองคนได้เดินมาเจอกัน...บรรยากกาศรอบข้างท้องฟ้าครึ่มแบบปกติของประเทศแห่งนี้....

บรรยากาศในเมืองเงียบสงัดราวกับว่าเป็นเมืองร้างไร้ผู้คน ทั้งสองกลุ่มได้เดินเข้ามาหากัน...

????:ฉันไม่ได้เห็นท้องฟ้าประเทศนี้แบบนี้มานานแล้วนะ...Zass

Zass:ฉันก็ว่าอย่างงั้นแหละ...นะ...ไอ้Gumodo

Gomodo:มันอาจเป็นรางดีของข้าก็ได้...

Zass:มันไม่ใช้ของคนอย่างแกหรอก...

Gomodo:มันเป็นรางดีของฉันต่างหาก!

Zass:หน่อยแน่แก!!!

และคนทั้งสองกลุ่มก็ยกพวกตีกันอย่างเช่นทุกๆวันกลายเป็นกิจวัฒน์ประจำวันของพวกเขาไปแล้ว..........

Opening

PART 36

ตอน การทะเลาะกันของพวกพ้อง

ณ ข้างใน เทพีผู้บุกเบิกเมืองนายเวก้า Root ที่ได้พบเจอกับนกประหลาดที่สามารถพูดคุยได้

Root กำลังตกใจอย่างมากและได้มองหน้านกตัวนั้น...

Root:นะ...นี้แก...พูดได้จริงๆซินะ...

นกตัวนั้นได้เดินเข้ามากใกล้ Root พร้อมบอกว่า..

????:ข้าก็เป็นสิ่งมีชีวิตที่พูดได้นะ!และข้าไม่ใช้นก

Root:อย่าเข้ามานะ! ไอ้ตัวประหลาดพูดได้!

????:หะ??

นกตัวนั้นทำหน้าสงสัย...

????:ไหนตัวประหลาด!?

Root:กะ..ก็แกไงฉันบอกไปแล้ว!!

นกตัวนั้นกระพือปีกและมาหา Root

????:ข้าไม่ใช้ตัวประหลาด และ ข้าไม่ใช้นกนะ!!!

Root:อย่าเข้ามานะไอ้นกบ้า!!

Root ด้วยความตกใจจึงวิ่งลงมาจากบรรได

Root:ฟูว.....

Root:..ฉันกำลังเบลอๆเห็นภาพและเสียงหลอนแน่ๆ..

นกตัวนั้นโผล่มาตรงหน้า Root

????:นายตกใจอะไรหรือ??

Root:หะ!!!!

Root ตกใจและวิ่งลงมาหา พวก New Root ที่กำลังชมสิ่งของภายในสถานที่แห่งนี้...

Root:นะ....นกพูดได้!!

Root:ตรงนู่นนะ!!!

New:ใจเย็นๆก่อน Root...

New:นักบ้าอะไรมันพูดได้เหะ....

Root:ฉันเห็นจริงๆนะลองไปดูตรงบรรไดซิ....

ทุกคนวิ่งตาม Root ไปจุดที่ Root เห็นนกตัวนั้น...แต่ไม่เห็นอะไร?

Root:มะ...มันหายไปไหนแล้ว!

Empty:นายตาฝาดไปเองหรือปล่าวเหะ...

Root:ฉันเห็นจริงๆนะ...

New: Root แผลนายที่โดนยิงคงจะทำให้นายเหนื่อยซินะ...

New:ถ้าไม่ไหวไปพักโรงแรมก่อนก็ได้นะ...

Root:แต่ว่าฉันเห็นเต็มสองตายเลยนะ!

Empty:เอาเถอะๆนะ...

Empty:ถ้ามันมีอยู่จริงๆคุณ ไกด์คงบอกพวกเราแล้วละ...

Mol:ในสถานที่แห่งนี้ไม่มีนกแบบนั้นหรอกค่ะดิฉันยืนยันได้....

Mol:...

Root:แต่ว่า!

Empty:ไปดูชั้นบนกันเถอะค่ะ...

Mol:ตามฉันมาเลยค่ะ

New Empty และ ไกด์ Mol เดินขึ้นไปชั้นบน...

Root เดินตามไปที่หลัง

Root:ชิ...

Root:หายไปไหนนะไอ้นกนั้น....

หลังจากนั้นทุกคนก็เดินมาถึงชั้นบนของเทพีดาดฟ้าผู้บุกเบิกเมืองนายเวก้า...

ทุกคนต่างมองวิวไปรอบๆ....บรรยากาศเมืองเงียบผิดปกติจากตอนที่มาครั้งแรก...

ไกด์Mol ได้แนะนำและเล่าประวัติต่างๆของเมืองให้ฟัง...

Root:นี้คุณไกด์ครับ..?

Mol:ค่ะ??

Root:ออ..คือไม่อนุญาคิให้ขึ้นไปบนรูปปั้นเทพีหรอครับ....

Mol:ออ..ค่ะ..คือที่นั้น..มัน..

New มองหน้าไกด์ Mol

New:มันอะไรหรอครับ..

Mol:.. ทางเจ้าของเขาไม่อย่ากให้ขึ้นไปค่ะ..

Root:นั้นซินะครับ..

Empty:เจ้าของที่นี้คงจะเป็นห่วงผู้มาชมมากเลยซินะกลัวเกิดอุบัติเหตุ...

Mol:..ไม่ใช้หรอกค่ะเจ้าของนั้นไม่อย่ากให้ไปยุ่งสิ่งของด้วยนะค่ะ!

Mol:ถ้าคุณเจอเขาคุณจะไม่ชอบหน้าเขาแน่ๆ!

Mol:เพียงแต่ว่า...

Root:แต่ว่าอะไรหรอครับ...?

Mol:เขาไม่ค่อยออกมาให้เห็นหน้าตาหรอกค่ะ...

Mol:เชิญชมวิวรอบๆเมืองได้เลยนะค่ะ...

New:ครับ..

Root:ครับผม..

Empty:ค่ะ..

ทุกคนนั้งยืนมองวิวพร้อมกันโดยหันหน้าไปทางเดียวกันกับเทพี...บรรยากาศนั้นเงียบสงัดมีแต่เสียงลมกับพวกเขาและไกด์นำเทียวที่กำลังนั้งพักอยู่ห่างๆพวกเขา...

New:นี้ทุกคน...

New:ฉันมีอะไรอย่ากจะบอกทุกคนไว้หน่อยหนะ....

New:ที่ผ่านมาพวกเราได้เจอเรื่องมากมายแทบตั้งตัวไม่ทันเลยละ...

New:หลังจากที่มี หุ่นยนต์จากโลกอนาคต Rune โพล่มาในห้องของฉัน...

New:ทุกสิ่งทุกอย่างเริ่มแปลกไป....

New:หลังจากที่ฉันได้รับรู้และยืนยันว่าเรื่องผิดปกตินั้นอาจเป็นจริงตามที่ Rune พูด..

New:ฉันก็ได้ออกเดินทางมา...มาเจอกกับ Root ที่ถูกพวก Koza พยายามแย่งสมุดบันทึกของ Dr.Rose..

Empty:..เข้าเข้าใจแล้วละว่าทำไมRootนั้นไม่ชอบหน้าเจ้า Koza

New:หลังจากที่จัดการเรื่องทั้งหมดแล้วพวกฉันก็เดินทางไปต่อ...

New:จนไปพบกับเธอ Empty ...

New:หลังจากนั้นพวกเราก็ต่อสู้จนกระทั่ง...เมืองที่เธออยู่ระเบิดหายไป...

New:แล้วพวกเราก็มาโผล่ในอีกโลกของ CubeZone อย่างหน้าสงสัย....

New:หลังจากนั้นเราก็ได้รู้ว่า Namtum นำทางเรามา...

New:เราก็ได้เจอตาลุง หลอกจะขโมยกล่องแห่งความทรงจำ...

New:แต่พวกเราก็ได้รู้อะไรแปลกว่า กล่องแห่งความทรงจำ กับ Namtum ..

New:และวิธีการในสมุดทั้งสองเล่มของปู่ Root สามารถนำไปสู่ความเป็นอมตะ...

New:หลังจากนั้นพวกเราก็ถูกพวก Xenon โจมตี...แต่ทว่า..

New:พวกเราก็รอดมาได้เพราะบุคคลปริศนา....

Root:บุคคลปริศนา??

New:ขอโทษด้วยนะ Root พอดีนายสลบไปอยู่พวกเราไม่ได้เล่านะ...

Empty:ตอนนั้นหมอกเยอะมาเลยละ...แถมบรรยากาศหน้าขนลุกด้วย...

New:หลังจากนั้นต่อมาอีกพวกเราก็ตามพวกนั้นมาแล้วก็มาเจอเหตุการ์ณที่พึงผ่านไป....

ทุกคนอยุดเงียบลงและมองไปที่ท้องฟ้าบรรยากาศท้องฟ้านั้นครืมๆแต่ไร้ฝน...

สายลมไม่แรงมากพัดผ่านตัวของทุกคน...

New:ฉันอย่ากให้ทุกคน...สามัคคีกันไว้นะ..

New:พวกเราเดินมาบนเส้นทางอัตรายเดียวกันแล้วละ...

Root:นั้นซินะ...

Root มองท้องฟ้า

Empty:วันพรุ่งนี้พวกเราจะเป็นยังไงกันนะ....

Empty มองท้องฟ้า

Empty:จะว่าไปนะประเทศนี้ปกติฤดูนี้ฝนจะตกตลอดปีเลยนี้หน่า....

Empty:ทำไมกลับไม่มีฝนตั้งแต่เรามาเลยละ.....

Empty:อีกอย่างผู้คนหายไปไหนหมดก็ไม่รู้ตอนพวกเรามาแรกๆยังเหมือนจะวุ่นวายอยู่นะ...

New:นั้นซินะ...

Root:จะว่าไปไอ้กล่องนี้กับสิ่งที่นายถืออยู่นั้น...

Root:มันจะช่วยโลกนี้ได้จริงๆหรอ??

New:ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน...

Root:พวกเราลำบากปกป้องของพวกนี้....

Root:ขอให้มันใช้ได้จริงๆเถอะนะ...

New:แล้วแต่ดวงชตาพวกเราแล้วกันนะ...

Root:ฉันว่าพวกเราไปพักผ่อนกันเถอะ..

Root:แล้วพรุ่งนี้จะได้ออกเดินทาง...

New:อืม..

Empty:อืม..

และทุกคนก็กลับไปที่โรงแรมเพื่อนอนพักผ่อนเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางวันพรุ่งนี้...หลังจากที่ทุกคนได้เข้านอนกันหมดแล้ว....

ในเมืองตอนกลางคืนนั้นบรรยากาศเงียบสงบ......

.

.

.

.

.

ณ ข้างบนยอดรูปเทพีผู้บุกเบิกเมืองนายเวก้า..

มีคนกำลังนั้งชมวิวอยู่นั้นก็คือ ไกด์ Mol..เธอนั้งมองวิวเมืองและนั้งคุยกับตนเอง

Mol:ท้องฟ้าวันนี้....รู้สึกว่าจะปลอดโปร่งมากเลยนะ...

Mol:มันงี่เง่ามากเลยนะที่ฤดูนี้ฝนไม่ตก.....

Mol:มันแปลกมากๆเลยละ.....

Mol:ทุกคนในเมืองต่างก็พากันไปหมดแล้ว....

Mol:ประมาณพรุ่งนี้ตอนเช้าเวก้า...เธอจะต้องจากไปแล้วซินะ...

Mol:โชคชะตาเล่นตลกอะไรกับพวกเรากันนะ.....

????:เธอยังห่วงสมบัติอยู่ได้นะ หลานของบุตรบุญธรรมคนที่ 4 ของนายเวก้า..

มีคนใส่เสื้อคลุมแปลกๆ เดินออกมาจากมุมมืด

????:..Mol Tergover ...ลูกของผู้สืบทอดสมบัติ...

Mol:ฉันว่าคุณนะหน้าจะออกไปจากที่นี้ซะถ้าไม่กลัวตาย!!

Mol:คุณเจ้าของที่นี้ 50% !!

????:อยุดเรียกชื่อฉันตามสิ่งที่ฉันถือครองซักทีเถอะ...

Mol:พ่อกับแม่ของคุณหลอกแม่ของฉันมายึดสมบัติแบบนี้มันถูกต้องด้วยหรอ??

Mol:คุณมันก็เลวพอๆกับพ่อของแม่คุณนั้นแหละ...

Mol:ทรัพย์สินของฉันมีตั้งเยอะแยะทำไมเลือกมาเอาที่นี้!!

????:ฉันว่ามันสวยดีออก..นั้งทำงานพร้อมจิบกาแฟมองวิวประเทศที่วุ่นวาย....

????:อีกอย่างที่ฉันไม่หนีไปกับผู้คนในเมืองเพราะฉันต้องปกป้องสมบัติของฉันนะ...

????:...เธอไม่ต้องห่วงหรอกเดียวฉันก็จะไปจากที่นี้แล้ว...

????:ฉันแค่อย่ากดูที่นี้ถูกทำลายก็แค่นั้น...

????:..หลังจากนั้นฉันต้องไปเพราะมีคนกำลังรอฉันอยู่...

Mol:ซักวัน...ฉันจะแก้แค้นคุณ....

Molหันหน้ามาหาชายคนนั้นแต่ชายคนนั้นก็แวบไปอย่างไร้รองร่อย...

Mol:หายไปไหนแล้ว......?

...

...

...

...

...

...

...

????:...แย่แล้วไง!?

ชายคนนั้นได้ลื่มล้นแล้วตกลงมาแต่ว่าเกาะเทพีไว้จึงไม่ตก.....

????:เกือบไปแล้ว......

เช้าวันต่อมา New Root และ Empty พวกเขาได้ออกมาจากห้องพักโรงแรมและแต่งชุดใหม่ที่พวกเขาได้มาจากในโรงแรมที่ยังเปิดให้บริการอยู่....

ณ เคาเตอร์โรงแรม  ชายเจ้าของโรงแรมแบกกระเป๋าเดินทางออกมา...

New:นี้...คุณเจ้าของโรงแรมครับจะไปไหนหรอครับ...

เจ้าของโรงแรม:นายไม่รู้หรอว่าที่นี้นะ..จะเป็นเป้าหมายต่อไปในการโจมตี...

เจ้าของโรงแรม:หน่วยงานรัฐสั้งให้คนอพยบตั้งแต่เมือวานก่อนแล้วนะ....

เจ้าของโรงแรม:ที่ฉันอยู่บริการพวกนายเนื่องจากว่าฉันต้องทำหน้าที่เจ้าของโรงแรม.....

เจ้าของโรงแรม:เพราะว่าเจ้าของโรงแรมอย่างฉันต้องบริการลูกค้าให้ถึงที่สุด!!

เจ้าของโรงแรม:ฉันขอตัวละนะ.....

เจ้าของโรงแรมเดินไปหารถส่วนตัวของเขาและขับรถของเขาออกไปจากเมือง......

New ตกใจเล็กน้อยก่อนที่จะหันมาถาม Root และ Empty

New:แล้ว....จะเอายังไงต่อ....

Root:....เราจะหนีไป...หรือ....จะอยู่สู่กับพวกมัน....

Empty:........

New:......อยางที่ฉันเคยบอกไปนะ....ฉันนะ.......จะอยู่สู้....ในฐานะ...ผู้ถูกเลือก...

Root:แต่เราไม่มีพลังอะไรจะไปสู่มันเลยนะ....

Root:ไอ้กล่องในกระเป๋าสพายฉันกับ ไอ้แท่งประหลาดที่นายถือมันจะไปทำอะไรได้ละ....

New:นายจำตอนที่เราไปอีกโลกของ CubeWorld ได้ไหม?

New:ตาแก่ขี้โกงKomma บอกว่าไอ้แท่งนี้นำทางพวกเราไปหา ไอ้กล่องที่อยู่ข้างหลังนาย...

New:..ฉันว่าพวกเราไม่รู้วิธีใช้มันเฉยๆ....มันเลยไร้ค่า...

Root:พูดถึงวิธีใช้ฉันมีอะไรจะให้พวกนายดู New

Root หยิบกล่องนั้นออกมาจากกระเป๋าสพายหลัง...

Root:นี้คือกล่องแห่งความทรงจำ....นะ...

Root:นายเห็นแถบสี่เหลี่ยม ตรงใกล้ๆมุมไหม....

Root:พวกเราลองแตะมันมันดูซิ....

New:อืม...

New Root Empty ได้แตะไปที่สี่เหลี่ยมตรงกล่องแห่งความทรงจำ

เกิดแสงจากสี่เหลี่ยมตรงกล่องขึ้นมา...

New:มันให้ความรู้สึกเหมือนโดนดูดพลังงานเลยนะ....

Root:นั้นซิ....

Empty:ฉันว่านะ....ถ้าจะใช้กล่องนี้ต้องมีผู้ถูกเลือกอยางน้อย 4 คน....

New:นั้นซินะ....

New:งั้นแสดงว่า ไอ้แท่งที่ฉันถือมานี้มันต้องมีวิธีใช้อยางแน่นอน.....

New:ฉันว่าเราควรไปเดินดูรอบๆเมืองกันก่อนไหมจะได้เตรียมตัวไว้ได้ทัน...

Root:อืม...

Empty:เข้าใจแล้ว....

ทุกคนได้เดินออกจากโรงแรมและได้เดินรอบๆเมือง....

ณ หน้าทางเข้า เทพีผู้บุกเบิกเมืองนายเวก้า...

พวกของ Zass และ Gomodo ได้ยืนจ้องหน้ากัน....

Gomodo:Zass!!! วันนี้เป็นสุดท้ายแล้ว!!! วันนี้แหละ!!

Zass:วันสุดท้ายของพวกแก!!!!

Gomodo: ไปเลย!!! Mamboo!! Aammer!!!

ชาย(Mamboo)ถือไม้หน้าสามและหญิง(Fortrest)ถือโซ่รถจักยาน ทั้งสองคน ลูกน้องGomodo ได้วิ่งเข้าไปหา Zass

Zass:พวกเราก็ไปมั้ง!! ไปเลย Wello!!! Fortrest!!!

ชาย(Wello)ถือกระบองเหล็กและหญิง(Aammer)ถือมีคัดเตอร์วิ่งเข้า โจมตี คนที่กำลังวิ่งเข้ามา

Zass: เข้ามาเลยไอ้! Gomodo!!!!

Gomodo:จัดมาตามคำขอ ไอ้ Zass!!!!!

และทุกคนก็เข้าโจมตีกันเป็นคู่ๆ

Mamboo และ Wello

Mamboo:ทุกอยางวันนี้ฉันจะตัดสินกับแกที่นี้!!!!

Mamboo ใช้ไม้หน้าสามฟาดไปที่หน้าของ

Wello ใช้กระบองเหล็กมากันไปไว้ได้!!

Wello:ฉันต่างหากละที่จะต้องพูดคำนั้น!!!!

Wello ถีบ Mamboo ออกจากตนเอง!

Wello:ตายซะเถอะแก!!!

Welloควงกระบองเหล็ก เหล็กและฟาดไปที่ MamBoo

Mamboo ใช้เท้าพลักออกไปไม่ให้โดนตนเอง

Mamboo: แกทำได้แค่นี้หรอ!!!

Wello:แกอยากได้มากกว่านี้ฉันจะจัดให้!!!!

MamBoo:ว๊ากกกก!!!!

Wello:ย๊ากกกกกก!!!!

ทั้งสองวิ่งเข้าไปปะทะกันอยางดุเดือด

Fortrest และ Aammer

Fortrest หลบการโจมตีของมีดคัตเตอร์

Fortrest:เธอนะ........ไร้สาระสิ้นดีเลยนะ.....

Fortrest แกว่งโซ่จักรยาน

Aammer:ใครกันนะห๊ะ!?ที่ไร้สาระ!!

Fortrest ใช้โซ่ฟาดไปที่ Aammer

Aammer ใช้มีดคัตเตอร์ปัดโซ่ที่กำลังโจมตีมา

Aammer:ทำได้แค่นี้หรอ....ยั้ยเฉือย...

Fortrest:........ตายซะเถอะยั้ยคนพูดมาก!!

Aammer:ฉันจะไม่อ้อมมือกับแกแล้วยั้ยเฉือย!!

ทั้งสองคนวิ่งเข้าปะทะกันอยางดุเดือด!

Zass และ Gomodo

Zass:ไปเลย!!! หมัด ท่าน Zass!!!!!!

Gomodo:ย๊ากกกกกกก!!!! ไปเลย!!!!!! หมัด ของข้า!!! GomoPunch!!!!

ทั้งสองแลกหมัดกันอยางบ้าเลือดใช้แรงในการอัดที่เยอะมาก!

Gomodo:ไปเลย!!!!! หมัดลูกตุ้มรั่ว!!!!!!

Zass:จะเล่นโหมดรั่วงั้นหรอ!!!

Zass:ไปเลย หมัด ออโต้!!!!

Gomodo:ย๊ากกกกกกก!!!!!

Zass:ว๊ากกกกก!!!!!!

ทั้งสองคนต่อยกันอยางบ้าเลือดเร็วและแรงสุดขีดความสามารถสูงสุด!!!

Gomodo: แกตายซะเถอะไอ้ Zass!!!!!

Zass:Gomodo!!!!!!!!!

หมัดของทั่งสองต่อยไปที่ใบหน้าของอีกฝ่าย!!!!

..

..

..

..

..

สายลมรอบๆนั้นแรงขึ้น....เมฆบนท้องฟ้าดูผิดปกติ....ทุกคนต่างหยุดนิ่งและมองไปที่ทิศทางที่ลมมา.....

ด้วยเมือยล้าจากการต่อสู้....ทุกคนจึงหอบ.....

Zass:....นี้....พวกมันจะมาแล้วใช้ไหม!?

Gomodo:ข้า......ก็ไม่รู้เหมือนกัน!?

New Root และ Empty ได้เดินมาถึงหน้าทางเข้าเทพีผู้บุกเบิกเมืองนายเวก้า...

พวก Zass และ Gomodo หันหน้ามามอง...และตะโกน

Zass:พวกแกเป็นใคร!? จะมาหาเรื่องกันหรอ?

Gomodo:...อย่าลองดีกับพวกเราใช้ไหม??

New:ปะ...ปล่าวนะครับ....

พวก Zass และ Gomodo ได้เดินเข้ามาหา New Root และ Empty

New:ใจเย็นๆนะครับ.....

Root:ฉ....ฉันว่านะ....พวกนายนะ....

Zass:พวกฉันทำไม?

Gomodo:ห๊ะ!?

Root:พวกนายนะ!!! ควรกลัวไอ้ที่อยู่ข้างหลังดีกว่านะ!!!

Root ชี้ไปบนท้องฟ้าทางทิศที่ เทพีผู้บุกเบิดเมือง หันไป.....

ทุกคนหันมองด้วยความสงสัย.....

...

...

...

มีเงาดำอยู่บนท้องฟ้าลักษณะเหมือน UFO ประมาณ 10 ลำกำลังเคลื่อนที่เข้ามาใกล้เมือเรื่อยๆ....

เงาดำนั้นมันใหญ่มากๆ.......ทุกคนตกตะลึง......

New:....นะ....นั้นมัน....

Zass:....ใหญ่มาก....

Gomodo:.......

Root:แล้วพวกเราจะเอายังไงกันต่อเนีย New!!!!!!!

โปรดติดตามชมตอนต่อไป

[天ノ花 月子]

โอ้ ทะเลาะกันมันส์จัง รอติดตามตอนต่อไปค่ะ

[+ Pangtor Girl +]

บอกคำเดียว … น

# ไม่มีคำพูดอื่นๆ /me เดินออกจากมู้ไป ...

เฮ่ย ! ไม่ใช่และ สนุกดีอ่ะ น่าติดตามมาก ว่าแต่ไอ่คนที่มันทะเลาะกันคือใครฟะ //เตรียม FA // ไม่ย์

เออ สงสัยนิด คือ เหมือนอาวุธของ Fortrest กับ Mamboo จะสลับกันนะคะเท่าที่อ่าน ? ลองไปดูเน้อ

[♏☤ṧ⊥εґ ℉]

เออ สงสัยนิด คือ เหมือนอาวุธของ Fortrest กับ Mamboo จะสลับกันนะคะเท่าที่อ่าน ? ลองไปดูเน้อ

ขอบคุณมากครับ คือตอนแต่งเบลอๆเล็กน้อย ~

[♏☤ṧ⊥εґ ℉]

//แอบมาอัพอย่างเงียบๆ

เป็นอีกตอนที่ไม่มีภาพ แถมเหมือนสั่นอีกต่างหาก ;A;

Part 37

การแนะนำตัวของพวกพ้องร่วมห้อง

---

ณ ในเมือง เวก้าหน้า เทพีผู้บุกเบิกเมือง

---

• ทุกคนได้มองไปที่วัตถุประหลาดบนท้องฟ้าอย่างตกตะลึง.....สายลมพัดแรงขึ้น....
  ท้องฟ้ามืดครึม...เสียงดังจากทางจานบินนับ 10 ลำดังขึ้งเรื่อยๆ
  

[glow=red,2,300]วึง.......วึง.......วึง.........วึง.........[/glow]

Root:นี้นะหรอ?...UFO ของจริง...

New:.....มัน...ใหญ่มาก.....

Mamboo:เอายังไงดีครับหัวหน้า.....

Gomodo:ฉันว่าเราไปหาที่หลบดูสถานการณ์จะดีกว่าไหม....

Root:จะเอายังไงต่อละ New

New:นั้นสินะ.....

• ทันใดนั้นเองได้มีผู้หญิงคนนึงเดินออกมาจากตึกด้านล่างเทพีนั้นก็คือ Mol ไกด์พาเที่ยวประจำเทพี
  ทุกคนต่างหันไปมอง
  

Mol:นี้พวกคุณค่ะ.....รีบเข้ามาหลบกันในนี้ก่อน..

Mol:ฉันรู้สึกใดถึงพลังงานบ้างอย่าง....ดูเหมือนว่าสิ่งที่กำลังลอยมานั้นเป็นอันตรายมาก...

Wello:เรื่องนั้นนะฉันรู้อยู่แล้ว!? ไม่ต้องมาบอก

Mol:ตอนนี้ถ้ามีใครโดนจับได้พวกเราทั้งหมดอาจถูกโดนตามล่าแน่อยากให้ทุกคนมาหลบกันในนี้เถอะค่ะ!?

Root: (ทางจิต)(เอายังไงดีละ New...)

Newทางจิต)(เราเองก็ไม่ได้เก่งอะไรขนาดนั้นไปหลบก่อนน่าจะดี...)

Emptyทางจิต)(ฉันว่าเราไปกันเถอะนะฉันรู้สึกไม่ดี)

• และแล้ว New Root Empty ได้รีบวิ่งเข้าไปในเทพีเหลือแต่ พวก Gomudo Zass
  

Mol:พวกคุณค่ะ...เข้ามาเถอะค่ะ...

Gomudo:ทำไมพวกเราต้องเข้าไปด้วย...

Zass:นั้นสิ...

Mol:ก็เพราะว่าฉันไม่อย่ากเห็นใครตายนิค่ะ!?

Mol:พวกเราชาวโวเกล่าด้วยกันเกิดในประเทศเดียวกันทำไมดิฉันจะไม่หวงละค่ะ!?

Mol:ฉันเห็นแกทุกคนที่รอดมาได้จนถึงทุกวันนี้นะค่ะ....

• Mol ได้เดินกลับเข้าไปในเทพี...
  

Mamboo:เอายังไงดีครับหัวหน้า...

Gomodo:........

Zass:เฮ้ย Gomodo!?

Gomodo:อะไรฟระ!?

Zass:เรามาพักรพกันเถอะ!?

Gomodo:ทำไมละ!?

Zass:อย่างที่ผู้หญิงคนนั้นบอกพวกเราต่างเป็นชาวโวเกล่า...

Zass:....ฉันนะ..อย่ากได้พื้นที่แห่งนี้มาเป็นของฉันฉันถึงได้มารพกับพวกแกทุกวัน...

Zass:พวกเรามาหาทางช่วยที่นี้จากพวกนั้นกันดีไหม!?’

Zass:มาช่วยกันปกป้องสนามรพพวกเรากันเถอะนะ Gomodo!?

• ทุกคนต่างพากันเงียบลงสายลมพัดแรงขึ้น....ท้องฟ้าสงบนิ่ง...
  

Gomodo:นายนี้นะ....ชอบทำอะไรงี่เง่าไร้สาระปัญญาอ่อนทุกที....

Gomodo:ที่ฉันคิดจะพักรพเพื่อความสนุกต่อจากนี้ต่างหากละเฟ้ย!?

Gomodo:ไปกันเถอะ...

• และแล้วทุกคนก็เดินเข้าไปในเทพีอย่างพร้อมเพรียงกัน......
  ไกด์ได้เรียกทุกคนมารวมตัวกันที่หน้ารูปปั้นอันนึง...ที่อยู่ภายใน
  

Mol:ทุกคนค่ะ....นี้เป็นห้องลับใต้ดินภายในเทพีของเรา...

Mol:ถ้าจะเข้าห้องลับใต้ดินนี้รหัสของห้องนี้คือ “เรื่องอะไรจะบอก”

Root: (คิดในใจ)(รหัสงี่เง่าอะไรกันเนีย..)

Mol:หากไม่พูดทางผู้ดูแลห้องก็จะไม่เปิดห้องให้....

Empty:ผู้ดูแลห้อง!?

Mol:ใช้ค่ะผู้ดูแลห้องนี้..จริงๆมีคนอีก 4 คนภายในห้องใต้ดิน...เดียวไว้ลงไปแล้วเราจะแนะนำนะค่ะ....

Mol:ห้องลับนี้มีสเบียงพอพวกเราอยู่ได้ ซัก 3 เดือนนะค่ะ..รวมทั้งอาวุธเก่าๆจากสงครามปฎิวัฒน์ก็มีอยู่ด้วย.....

Mol:ยังไงลองเข้าไปในห้องรับแขกกันก่อนเดียวลงไปแล้วจะบอกให้นะค่ะ...

Mol:เอาละค่ะไปกันเลยเถอะ...เดียวทางนี้ดิฉันจะล๊อกประตูทางเข้าเทพีนะค่ะพวกคนรีบไปกันก่อนเถอะค่ะ....

• และแล้วทุกคนก็บอกรหัสลับรูปปั้นได้เลื่อนออกมาทุกคนก็ได้เดินลงไปข้างล่างชั้นใต้ดิน ไกด์ Mol ได้เดินมาปิดประตูเทพี
  หลังจากล๊อกประตูอะไรเสร็จแล้วไกด์ Mol ก็มองประตูได้บ่นกับตนเอง...
  

Mol:ท่านทวดค่ะ...หนูจะปกป้องที่นี้ให้ถึงที่สุด..

Mol:ตอนนี้คนที่มีอยู่ที่นี้น่าจะช่วยได้.....

• หลังจากนั้นไกด์ Mol ได้บอกรหัสและเดินลงไปข้างล่างและมุ่งตรงไปที่ห้องรับแขก
  ทุกคนนั้งลงที่พื้นห้องรับแขกและพูดคุยกัน....ไกด์ Mol ได้เดินเข้ามาหาทุกคน
  ทุกคนจับจ้องไปทางไกด์ Mol
  
• 
  

---

ณ ชั้นใต้ดินของเทพีผู้บุกเบิกเมือง

---

Mol:ฉันขอแนะนำตัวนะค่ะ ดิฉัน ชื่อ Mol เป็นเจ้าของที่นี้ค่ะ...

Mol:ส่วนผู้ชายที่ใส่ชุดคลุมแปลกๆตรงนุ่นชื่อ Timer เป็นเจ้าของที่นี้ ครึ่งนึงค่ะ!

Timer:.........

• Timer มองหาบ้างอย่าง.....ภายในห้อง...
  

Mol:ผู้ชายที่ใส่แว่นตาอ้วนๆหนวดเยอะๆ นั้นก็ชื่อ Lo เป็นนักล่านักถ่ายภาพ UFO หรือจานบินค่ะ...

Lo:ผมมาอยู่ที่นี้เพื่อเก็บภาพ UFO ก่อนที่จะตาย...

Mol:ส่วนผู้ชายตรงนั้นที่ใส่หูฟังทรงผมรกๆ ใส่เสื้อยืดสีขาวกางเกงขาสั้นตรงนั้นชื่อ Welly เป็นผู้ควบคุมจอมอนิเตอร์และประตูที่นี้...

Welly:สวัสดี!? อยู่ที่นี้เฮฮาหน่อยละ!?

Mol:แล้วก็ผู้หญิงที่นั้นอยู่ตรงมุมมืดๆผมยาวๆตรงนั้นเงียบๆคือ Portef ....

Portef:....ฉันจะได้เห็น...ใครตาย.....ใช้ไหม......

Mol:นี้คือพวกเราที่อยู่ที่นี้ค่ะ....

• Gomodo เดินมาข้างหน้า...
  

Gomodo:ข้าชื่อ Gomodo เป็นชาวโวเกล่า อาศัยอยู่ทางเหนือ..เป็นหัวหน้าแก๊งขนาดเล็กที่นี้....

Gomodo:ชายที่ถือไม้หน้าสามคนนั้นคือ Mamboo

Gomodo:ส่วนผู้หญิงผมสั้นทางตรงนั้นชื่อ Aammer

• Zass ลุกขึ้นและออกมาข้างหน้า
  

Zass:ฉันชื่อ Zass เป็นชาวโวเกล่าเช่นเดียวกัน...

Zass:ฉันอยู่ทางใต้ของเมือง เป็นหัวหน้าแก๊งที่นี้เหมือนกัน!!

Zass:ชายที่ถือกระบองเหล็กคนนั้นคือ Wello

Zass:ส่วนคนที่ท่าทางหาวๆตรงนั้นคือ Fortrest

• หลังฟังแนะนำตัวจบทุกคนก็เงียบลงและมองไปที่กลุ่มของ New
  

Gomodo:พวกแกเป็นใครกัน.....

• New มองทุกคนและลุกขึ้นด้วยความเกรง
  

New:...คือว่า...ฉันชื่อ...New....

New: (ทางจิต)(คือ....ว่า...ฉันตื่นเต้น....ฉันไม่ชอบเลย...ที่มาพูดแนะนำตัว...ในที่คนเยอะ....)

New: (ทางจิต)(ตอนช่วงที่ฉันเรียนอยู่ฉันเกือบตกวิชาโครงงานแล้ว.....)

Root: (ทางจิต)(เหอะๆ....)

Empty: (คิดในใจ)(.....งี่เง่า....)

• New นั่งลงพร้อมมองทุกคน....
  

• ทุกคนในที่นั้นเงียบและใช้สายตาจับจ้องไปที่กลุ่มของ New
  

• Root ยืนขึ้นและมองทุกคนด้วยความมั่นใจ
  

Root:ฉันชื่อ Root ยินดีที่ได้รู้จัก!

• Root นั้งลงพร้อมมองทุกคนที่จ้อง...
  

• Empty ตะโกนในขณะที่นั้งอยู่....
  

Empty:ฉัน Empty....!?

• Empty นั้งเงียบและจ้องมองทุกคนที่จ้อง...
  

Root: (ทางจิต)(จริงๆแล้วเธอก็ขี้อายสินะ....Empty)

Empty: (ทางจิต)(ถ้านายไม่หยุดพูดฉันจะกระทืบนาย....)

• หลังจากที่ Empty พูดเสร็จทุกคนก็จับจ้องมาที่กลุ่ม New และพูดคุยกัน....
  

Gomodo:แกเคยเห็นไอ้พวอ่อนพวกนี้ไหมหะ!?

Zass:ไม่เลยวะ....

Gomodo:พวกแกมาจากไหนกันแน่เหะ!?

Root:ฉันมาจาก ประเทศโมต้า!!

• พวกกลุ่ม Zass และ Gomodo หัวเราะ
  

Zass:ฮ่าๆ

Gomodo:ฮ่าๆ ฮ่าๆ

Gomodo:ประเทศ แบบนั้นหรอ!?

Gomodo:ประเทศอ่อนหัดแบบนั้นนี้นะ!?

Zass:ประเทศพวกแกนะมันก็ดีแต่ยืนอยู่เฉยๆแหละ...

New: (คิดในใจ)(พวกแก...)

• New กำมือไว้แน่น...
  

Root:....พวกแก....

Empty: (ทางจิต)(ใจเย็นๆก่อนทั้งสองคน...)

Gomodo:ประเทศพวกแกนะ! ไม่เคยมาช่วยประเทศพวกเราเลยแม้แต่นิดเดียว!!

Zass:ประเทศที่เห็นพวกเราเป็นแค่เศษสวะ...ประเทศนั้นมันก็แค่พวกอยู่ใต้อำนาจประเทศใหญ่กว่าคอยแต่เลียแข้งเลียขา!!

Empty: (ทางจิต)(ทนไว้....ทั้งสองคน....)

• Empty กำปืนที่ตนเองเก็บซ่อนไว้อย่างแน่น...
  

Zass:ชักวันพวกแกจะต้องเป็นเหมือนประเทศเล็กๆที่อยู่ตรงทางเหนือ.....

Zass:ประเทศ Dozara ประเทศที่หยิ่ง ไม่ยอมช่วยเหลือเรา...

Gomodo:ประเทศนั้นข้าอย่ากจะสมน้ำหน้ามันจริงๆ..

Gomodo:ตอนประเทศพวกเรากำลังแย่กลับไม่มาช่วยเลย!!

Gomodo:โดยเฉพาะไอ้ คนปกครองที่นั้น ไอ้ Derzel ทำเป็นหยิ่ง!

Gomodo:ท่านเวก้า คนกอบกู้ประเทศเราขอให้ช่วยแทบตายกลับบอกมาแค่เพียงว่า....

Gomodo:....“ฉันจะไม่มาเจอแกอีกแล้ว!ตลอดไป! แกทำได้แค่นี้หรอ!?”

Zass:มันพูดแค่นี้จริงๆ ไอ้นั้น

Gomodo:สมน้ำหน้า!! โดนพิษจากสงครามโลกครั้งที่ 2 จนล้มสลาย

Zass:ฮ่าๆ ฮ่าๆ...

• คนกลุ่มของ Zass และ Gomodo หัวเราะ
  

Gomodo:ซักวันประเทศโมต้าของพวกแกก็จะเป็นแบบนั้น ฮ่าๆ!

• Empty ก้มหัว ลุกขึ้นและมองไปที่ Zass กับ Gomodo ...
  

Empty:.......ฉันมีคำถามสองข้อจะถามพวกแก.....

Empty:....พวกแกคิดว่าพวกแกสวะไหม....

Zass:ถามแบบนี้....อยากตายหรือไงห่ะ....

Empty:.....ถ้าแกไม่ตอบ.....คำถามข้อสองคงไม่จำเป็นแล้ว....

Empty:.....ฉันมีอะไรจะบอกนะ.....

• Empty จ้อง Zass และ Gomodo ด้วยสายตาอาฆาต..
  

Empty:อย่างพวกแกนะ!!! จะไปรู้เรื่องของประเทศ Dozara กับท่าน Darzel ได้ยังไง!!!

Empty:พวกแกนะ!!! .....พวกแกนะ.....

Empty: มันก็แค่พวกสวะ!! ที่คอยดูถูกคนอื่นเท่านั้นแหละ!!!!

• Empty ชักปืนออกมาจากที่ซ่อนและจ้อไปที่ Zass และ Gomodo Empty มองทั้งสองด้วยสายตาอาฆาต
  

---

ณ ในเมืองเวก้า ประเทศโวเกล่า

---

• จานบินได้ลงจอดกันอย่างเป็นระเบียบ สิ่งมีชีวิตที่แปลกประหลาดได้ต่อแถวเดินออกมาจากจานบิน....
  พวกมันมีลักษณะคล้ายปลาหมึก โดยใส่หน้ากากพร้อมปืนออกมา และยังมีหุ่นยนต์สำรวจขนาดจิ๋วที่บินได้
  ออกสำรวจเมือง บรรยากาศภายในเมืองมืดครึม......มีแต่สายลมแรงละเหล่าสิ่งมีชีวิตที่แปลกประหลาด...
  

...

---

ณ  สำนักงานใหญ่ องค์กรณ์ WM

---

• ในห้องประชุมที่แสนจะเคร่งเครียดและกดดัน ได้มีเหล่าผู้บริหารของแต่ละประเทศนั่งอยู่ในห้องประชุม
  

????:ผู้นำประเทศโวเกล่าจะให้ยิงอาวุธตอนไหนบอกได้นะ....

ผู้นำประเทศโวเกล่า:ตอนนี้ได้อพยบคนออกจากประเทศหมดแล้ว.....

ผู้นำประเทศโวเกล่า:..แต่ว่า..ฉันนะ..ไม่อย่ากจะให้...เมืองและรูปปั้นของท่าน เวก้า ถูกทำลาย....

ผู้นำประเทศโวเกล่า:เพราะว่านั้นเป็น แหล่งรวมใจของคนทั้งประเทศ....ที่ซักครั้งชาวโวเกล่าต้องมาทำความเคราพ....

ผู้นำประเทศโวเกล่า:ผมว่าใช้วิธีอื่นเถอะนะครับ!!!

ผู้นำประเทศโบว์:ผมคิดว่า...ถ้าไม่รีบทำให้มันจบๆ..ยังไงประเทศคุณก็จะเหมือนกับ ประเทศดูล่างั้นหรอ!?

ผู้นำประเทศโวเกล่า:แกพูดได้หนินี้มันไม่ใช้ประเทศแก!?

????:ใจเย็นๆครับท่านผู้นำทั้งสองท่าน.....

????:ผมคิดวิธีหาข้อสรุปปัญหาพวกนี้ได้แล้ว......

To Be Continued

สารจากท่าน Mr.F

โย้วๆ สวัสดีครับทุกท่านไม่ได้เจอกันนานเลยนะครับ สำหรับตอนนี้ก็ถึง Part ที่ 37 แล้วกว่าจะได้มาอัพนี้ต้องใช้ สวาน ค้อน ขวาน

พังไห ออกมาเพื่อมาแต่งต่อ เหอะๆ ช่วงนี้ผมก็เปิดเทอมแล้ว อยู่ ม.6 แล้วต้องเตรียมเข้ามหาลัย (กำลังจะคิดว่าผมหาข้ออ้างมาลงช้าละเซ่ 'w') นั้นมันก็ส่วนนึงครับ เหอๆ จะว่าไปผมไม่ได้วาดภาพประกอบลง มา 2 Part แล้ว... OMG นี้มันอะไรกันเนีย +555

ช่างเถอะครับ วันนี้ผมมีภาพประกอบ + ตัวละคร มาให้ดูครับ (ยังไม่ครบนะ ถ้าวาดเสร็จจะมาอัพลงที่หลัง)

กลุ่มของ Zass (บอกตรงๆนะครับตอนแต่งแอบหลงตัวละครนิดๆ ฮาๆ)

อันนี้เป็น ของ พาสพิเศษนะครับวาดเล่น ...น

นำมาลงแค่นี้ก่อนครับตัวละครอื่นเดียวมาต่อนะครับ ^ ^

ขอขอบคุณผู้ที่มาอ่านมาส่องทุกคนด้วยนะครับ~

[+ Pangtor Girl +]

ยิงมันเลย เอ็มตี้ ! ยิงมันเลยยยยยยยยยยยย !! # ผลัวะ !!

ตัวละครเริ่มเยอะขึ้นอีกแล้ว ต้องจำใหม่อีกสินะ  แล้ว Xenon ของชั้นหายไปหนายยยย # ผิด

รีบอัพนะคะ 

[天ノ花 月子]

จำตัวละครไม่ทันแหล่ว เอ็มพ์ตี้เธอกล้าหาญมาก ติดตามตอนต่อไปค่ะ

[♏☤ṧ⊥εґ ℉]

---

อัพเดทเล็กน้อย

---

ซาหวัดดีครับทุกท่าน วันนี้ผม Mr.F จะมานำรูปตัวละครแบบร่างๆ (ตัวเต็มรอก่อน) ที่อยู่ในชั้นใต้ดินนะครับมาดูกันเลย~

(รูปของแก๊ง Zass คงได้เห็นแล้วนะครับ )

ส่วนนี้เป็นสิ่งมีชีวิตประหลาด ที่ New น่าจะเรียกว่า ผู้มาเยือนนะครับ (มีรูป จานบินมาด้วย)

เดียวรูปเหตุการณ์อื่นๆจะมาทยอยอัพเดทนะครับ lol

[♏☤ṧ⊥εґ ℉]

[天ノ花 月子]

สนุกดีนะคะ ยังมีพิมพ์ผิดอยู่บ้างแต่ไม่เป็นไรค่ะ จะรอติดตามต่อไปนะคะ

[+ Pangtor Girl +]

ตบตี(เรื่องที่นอน) กันอย่างเมามันเลยนะครับแหม่ ...

Rune คือใครหว่า ? มีบทไปรึยัง? //จำไม่ได้ !!  เอาเป็นว่าติดตามตอนต่อไป

[♏☤ṧ⊥εґ ℉]

ตบตี(เรื่องที่นอน) กันอย่างเมามันเลยนะครับแหม่ ...

Rune คือใครหว่า ? มีบทไปรึยัง? //จำไม่ได้ !!  เอาเป็นว่าติดตามตอนต่อไป

Rune คือใครนะหรอครับ ลองย้อนกลับไปอ่านตอนแรกดูครับ =w=

(สงสัยดองไว้นานจนคนลืมตัวละคร น)

[♏☤ṧ⊥εґ ℉]

[+ Pangtor Girl +]

“ท้องฟ้ามืดครึ่ม สายลมที่พัดผ่าน กาลเวลาล้วนก้าวไปข้างหน้า

อดีตคือความฝัน ปัจจุบันคือความจริง อนาคตคือผลของการกระทำ”

ชอบวลีนี้จัง 'w'b

อยู่ร่วมกันย่อมต้องมีการแลกเปลี่ยนความรู้กันสินะ อืมมมม ติดตามตอนต่อไปแล้วกัน จะปกป้องที่นี่แล้วสินะ ...

ถึงว่าทำไมบทนี้มันยาวจัง เพราะว่าก๊อปลงมาสองรอบนั่นเอง ดูดีๆนะคะ

-----------------------------------------------------------------

ณ ช่วงเย็นในห้องสังเกตุการณ์

เอียดดด

เสียงประตูห้องสังเกตการณ์เปิดออก

New:ฮัลโล?

Welly ที่มองหน้าจอมอนิเตอร์หันหน้ามามอง New

Welly:มาแล้วหรอครับ อิๆ

New มองหน้าจอมอนิเตอร์

New:......นี้มัน......นี้มันอะไรกันเนีย!!

Welly:คุณคงเห็นแล้วสินะครับบรรยากาศข้างบน...

Welly:ตอนนี้พวกมันกำลังสำรวจข้างบนอยู่คาดว่าอีก 2-3 วันคงเริ่มมาหาชั้นใต้ดินแล้วแหละ....อิๆ

New:แล้วเราจะทำยังไงกันดีแหละครับ?

Welly:ใจเย็นๆก่อนอีก 2-3 วันพวกเราจะต้องย้ายออกไป...อิๆ

New:แล้วทำไมไม่ย้ายตั้งแต่ตอนนี้เลยแหละครับ?

Welly:ลองไปถาม Mol ดูสิแล้วจะรู้เอง อิๆ

Welly:เรื่องนั้นไม่ใช้ประเด็นหรอกนะ อิๆ

Welly:คือว่าฉันอยากจะขออะไรนายซักอย่างหน่อยได้ไหม?

New:อะไรหรอครับ...

Welly:ฉันอยากให้นายแต่งเรื่องราวของพวกเราหน่ะ...อิๆ

New:ทำไมอะครับ?

Welly:ฉันคิดว่าเกิดพวกเราพลาดท่าแล้วตายกันหมดจริงๆ...จะได้บอกให้รุ่นหลังรู้ไง? อิๆ

New:ผมเข้าใจแล้ว...

New:แล้วชื่อเรื่องแหละครับ......

Welly:แล้วแต่นายแล้วกันนะ อิๆ

หลังจากที่ New คุยกับ Welly อีก 10 นาทีเข้าก็เดินมานั้งคนเดียวในห้องรับแขก....

ณ ห้องรับแขก

New:(คิดในใจ)(ดีนะที่ฉันซื้อสมุดโน็ตไว้ 4 เล่มตอนก่อนหน้านี้.....)

์New:(คิดในใจ)(ว่าจะปรึกษาอะไรซักหน่อยกับ Root Empty ซักหน่อยแต่ก็หลับกันหมดแล้ว..)

New:เฮอ~

New นั่งแต่งเรื่องราวการเดินทางของตนเอง

New:จะเอาชื่อเรื่องอะไรดีนะ..

เอียดดด

Mol เดินเข้ามาในห้องพร้อมหนังสืออีก 3 เล่ม

Mol นั่งลงบนเก้าอี้โซฟา..และ Mol ก็สังเกตเห็น New กำลังทำอะไรบ้างอย่าง

Mol:ทำอะไรอยู่หรอค่ะคุณ New ..

New:กำลังเขียนหนังสืออยู่ครับ...

Mol:เอ๋!? คุณ New เขียนหนังสือด้วยหรอค่ะ?

New:อืมครับ....

Mol:แล้วๆ แต่งเรื่องอะไรมั้งอะค่ะ สำนักพิมพ์ไหน?

New:ใจเย็นๆครับ.....

New:ผมเขียนมา สองปีกว่าแล้วแต่ว่าทางสำนักพิมพ์ที่ผมส่งไปเข้าไม่รับผลงานผมหน่ะครับ....

Mol:อ่อ...

New:ที่คุณ Mol ครับผมมีอะไรจะถาม...

Mol:อะไรค่ะ...

New:ผมรู้ความจริงแล้ว....อีกไม่นานพวกมันข้างบนก็จะลงมาสำรวจกันแล้ว...

New:แต่ทำไมคุณไม่รีบย้ายคนตั้งแต่ตอนนี้...

Mol:เรื่องนี้.......คือฉัน....

Timer:เธอก็แค่เสียดายสถานที่แห่งนี้ใช่ไหม!?

Timer:ตอบมาซะ Mol!

Timer โผล่ออกมาจากมุมมืด

New:(คิดในใจ)(Timer มาตั้งแต่ตอนไหนฟระ!?)

Mol:แล้วนายมายุ่งอะไรกับฉันห่ะ!?

Timer:เธอจะยอมตายตอนนี้เลยหรือไงห่ะ!?

Mol:ถ้าพวกนายจะหนีไปก่อนฉันไม่ว่าอะไรหรอกฉันจะอยู่ที่นี้!

Timer:รู้ไหมทำไมพวกเราถึงยังอยู่ที่นี้กับคนอย่างเธอ!

Timer:ก็เพราะว่าเพื่อนทุกคนเขาเป็นห่วงเธอไง!?

Timer:ทุกคนหน่ะจะตายไปพร้อมกับเธอก็ยังได้ถ้าเธอตาย ทุกคนก็จะตาย!

Timer:เธออยากให้ทุกคน..

Mol:พอซักทีเถอะ!!

Mol:นาย....

Mol นั่งร้องไห้

Mol:ไม่เข้าใจความรู้สึกของฉันหรอก......

Timer:ทำไมฉันจะไม่เข้าใจ....ความรู้สึกที่ต้องสูญเสียบ้างสิ่งไป.....

Timer นั่งลงบนโซฟาข้างๆ Mol

New:(คิดในใจ)(ฉันว่าฉันขอ...ไปดีกว่า....)

New แอบย่องออกไป

Timer:จะไปไหน New?

Timer:นี้ไง Mol คนที่ฉันกำลังตามหาอยู่...

Mol:คุณคือผู้ถูกเลือกงั้นหรอ?

New:Timer ไหนบอกว่ามีแค่นายรู้เรื่องนี้ไง?

Timer:ฉันก็แค่ต้องบอกเหตุผลให้ยั่ยนี้ฟังเท่านั้นหน่ะ...

Mol:งั้นคุณก็ต้องมีขั้วอำนาจโลกไว้ในมือหน่ะสิ...

New:ถ้ากล่องแห่งความทรงจำอยู่กับ Root

New:แต่ว่าฉันมี...ของสิ่งนี้อยู่.....

New หยิบกุญแจ Namtum จากกระเป๋าสะพายให้ Mol ดู

Mol:นี้มัน....

Mol:เครื่องมือนำทางในยุค อณาจักรโมต้าโบราณหนิ!?

New:ผมขอเรียกมันว่ากุญแจนำทางดีกว่า...

Timer:ว่าแต่นายรู้จักวิธีใช้มันไหมแหละ New

New:ฉันยังไม่รู้เลย....

New:แต่ว่ากล่องแห่งความทรงจำพอจะรู้แล้ว...ว่าใช้ยังไง...

New:เดียวนะ!?

New:Timer ฉันว่าถึงเวลาที่นายต้องบอกความจริงกับ Root และ Empty ได้แล้วนะ...

New:ฉันว่าฉันใช้ได้แล้วแหละ...

Timer:ใจเย็นๆก่อนนะ New ใจเย็นๆก่อน

New:ไม่แน่ว่าเราอาจปกป้องที่นี้ก็ได้นะ...

Mol:จริงหรอค่ะ...

New:อืม!?

-------------------------------------------------- ตัดฉับ ! อ่านจบตรงนี้แล้วมันดันมีตอนนี้ลงมาใหม่อีกรอบ พอต่อคำว่า "อืม" มันมีบทนี้ต่อมาอีก ดูนะคะ

ณ ช่วงเย็นในห้องสังเกตุการณ์

เอียดดด

เสียงประตูห้องสังเกตการณ์เปิดออก

New:ฮัลโล?

Welly ที่มองหน้าจอมอนิเตอร์หันหน้ามามอง New

Welly:มาแล้วหรอครับ อิๆ

New มองหน้าจอมอนิเตอร์

New:......นี้มัน......นี้มันอะไรกันเนีย!!

Welly:คุณคงเห็นแล้วสินะครับบรรยากาศข้างบน...

Welly:ตอนนี้พวกมันกำลังสำรวจข้างบนอยู่คาดว่าอีก 2-3 วันคงเริ่มมาหาชั้นใต้ดินแล้วแหละ....อิๆ

New:แล้วเราจะทำยังไงกันดีแหละครับ?

Welly:ใจเย็นๆก่อนอีก 2-3 วันพวกเราจะต้องย้ายออกไป...อิๆ

New:แล้วทำไมไม่ย้ายตั้งแต่ตอนนี้เลยแหละครับ?

Welly:ลองไปถาม Mol ดูสิแล้วจะรู้เอง อิๆ

Welly:เรื่องนั้นไม่ใช้ประเด็นหรอกนะ อิๆ

Welly:คือว่าฉันอยากจะขออะไรนายซักอย่างหน่อยได้ไหม?

New:อะไรหรอครับ...

Welly:ฉันอยากให้นายแต่งเรื่องราวของพวกเราหน่ะ...อิๆ

New:ทำไมอะครับ?

Welly:ฉันคิดว่าเกิดพวกเราพลาดท่าแล้วตายกันหมดจริงๆ...จะได้บอกให้รุ่นหลังรู้ไง? อิๆ

New:ผมเข้าใจแล้ว...

New:แล้วชื่อเรื่องแหละครับ......

Welly:แล้วแต่นายแล้วกันนะ อิๆ

หลังจากที่ New คุยกับ Welly อีก 10 นาทีเข้าก็เดินมานั้งคนเดียวในห้องรับแขก....

ณ ห้องรับแขก

New:(คิดในใจ)(ดีนะที่ฉันซื้อสมุดโน็ตไว้ 4 เล่มตอนก่อนหน้านี้.....)

์New:(คิดในใจ)(ว่าจะปรึกษาอะไรซักหน่อยกับ Root Empty ซักหน่อยแต่ก็หลับกันหมดแล้ว..)

New:เฮอ~

New นั่งแต่งเรื่องราวการเดินทางของตนเอง

New:จะเอาชื่อเรื่องอะไรดีนะ..

เอียดดด

Mol เดินเข้ามาในห้องพร้อมหนังสืออีก 3 เล่ม

Mol นั่งลงบนเก้าอี้โซฟา..และ Mol ก็สังเกตเห็น New กำลังทำอะไรบ้างอย่าง

Mol:ทำอะไรอยู่หรอค่ะคุณ New ..

New:กำลังเขียนหนังสืออยู่ครับ...

Mol:เอ๋!? คุณ New เขียนหนังสือด้วยหรอค่ะ?

New:อืมครับ....

Mol:แล้วๆ แต่งเรื่องอะไรมั้งอะค่ะ สำนักพิมพ์ไหน?

New:ใจเย็นๆครับ.....

New:ผมเขียนมา สองปีกว่าแล้วแต่ว่าทางสำนักพิมพ์ที่ผมส่งไปเข้าไม่รับผลงานผมหน่ะครับ....

Mol:อ่อ...

New:ที่คุณ Mol ครับผมมีอะไรจะถาม...

Mol:อะไรค่ะ...

New:ผมรู้ความจริงแล้ว....อีกไม่นานพวกมันข้างบนก็จะลงมาสำรวจกันแล้ว...

New:แต่ทำไมคุณไม่รีบย้ายคนตั้งแต่ตอนนี้...

Mol:เรื่องนี้.......คือฉัน....

Timer:เธอก็แค่เสียดายสถานที่แห่งนี้ใช่ไหม!?

Timer:ตอบมาซะ Mol!

Timer โผล่ออกมาจากมุมมืด

New:(คิดในใจ)(Timer มาตั้งแต่ตอนไหนฟระ!?)

Mol:แล้วนายมายุ่งอะไรกับฉันห่ะ!?

Timer:เธอจะยอมตายตอนนี้เลยหรือไงห่ะ!?

Mol:ถ้าพวกนายจะหนีไปก่อนฉันไม่ว่าอะไรหรอกฉันจะอยู่ที่นี้!

Timer:รู้ไหมทำไมพวกเราถึงยังอยู่ที่นี้กับคนอย่างเธอ!

Timer:ก็เพราะว่าเพื่อนทุกคนเขาเป็นห่วงเธอไง!?

Timer:ทุกคนหน่ะจะตายไปพร้อมกับเธอก็ยังได้ถ้าเธอตาย ทุกคนก็จะตาย!

Timer:เธออยากให้ทุกคน..

Mol:พอซักทีเถอะ!!

Mol:นาย....

Mol นั่งร้องไห้

Mol:ไม่เข้าใจความรู้สึกของฉันหรอก......

Timer:ทำไมฉันจะไม่เข้าใจ....ความรู้สึกที่ต้องสูญเสียบ้างสิ่งไป.....

Timer นั่งลงบนโซฟาข้างๆ Mol

New:(คิดในใจ)(ฉันว่าฉันขอ...ไปดีกว่า....)

New แอบย่องออกไป

Timer:จะไปไหน New?

Timer:นี้ไง Mol คนที่ฉันกำลังตามหาอยู่...

Mol:คุณคือผู้ถูกเลือกงั้นหรอ?

New:Timer ไหนบอกว่ามีแค่นายรู้เรื่องนี้ไง?

Timer:ฉันก็แค่ต้องบอกเหตุผลให้ยั่ยนี้ฟังเท่านั้นหน่ะ...

Mol:งั้นคุณก็ต้องมีขั้วอำนาจโลกไว้ในมือหน่ะสิ...

New:ถ้ากล่องแห่งความทรงจำอยู่กับ Root

New:แต่ว่าฉันมี...ของสิ่งนี้อยู่.....

New หยิบกุญแจ Namtum จากกระเป๋าสะพายให้ Mol ดู

Mol:นี้มัน....

Mol:เครื่องมือนำทางในยุค อณาจักรโมต้าโบราณหนิ!?

New:ผมขอเรียกมันว่ากุญแจนำทางดีกว่า...

Timer:ว่าแต่นายรู้จักวิธีใช้มันไหมแหละ New

New:ฉันยังไม่รู้เลย....

New:แต่ว่ากล่องแห่งความทรงจำพอจะรู้แล้ว...ว่าใช้ยังไง...

New:เดียวนะ!?

New:Timer ฉันว่าถึงเวลาที่นายต้องบอกความจริงกับ Root และ Empty ได้แล้วนะ...

New:ฉันว่าฉันใช้ได้แล้วแหละ...

Timer:ใจเย็นๆก่อนนะ New ใจเย็นๆก่อน

New:ไม่แน่ว่าเราอาจปกป้องที่นี้ก็ได้นะ...

Mol:จริงหรอค่ะ...

New:อืม!? <<< ตรงนี้ จริงๆมันต้องมีต่อเป็นด้านล่าง แต่พี่ดันก๊อปมาใหม่อีกรอบ กลับไปดูใหม่เน้อ

New:ฉันจะวัดดวงดูนะถ้าสำเร็จจริงที่นี้ก็จะปลอดภัย!

New:มีเวลาอีก 2-3 วัน Mol น่าจะไปเตรียมแผนได้แล้วแหละ!?

Mol:อืม!

New:ฉันว่าเธอต้องเตรียมแผนหนีด้วยนะถ้าไม่สำเร็จ...

New:วันพรุ่งนี้เป็นวันเตรียมการแล้วอีก 3 วันเตรียมลุย..

New:เป้าหมายคือจัดการกับพวกข้างบนให้หมด!?

Timer:แต่ว่านายยังไม่รู้เลยนะว่าพวกมันมีอะไรมั้ง...

New:นั้นสินะ.....

New:ฉันว่าฉันจะขอลาเรื่องการเรียนรู้ซัก 2 วันซักหน่อย...ฉันจะนั้งสังเกตการณ์พวกมันเองช่วง 2 วันนี้!

Timer:(คิดในใจ)(ไปเอาความมั่นใจแบบนี้มาจากไหนกันนะ.....)

"ฉันจะขอรอดูต่อไปดีกว่า..."

[♏☤ṧ⊥εґ ℉]

“ท้องฟ้ามืดครึ่ม สายลมที่พัดผ่าน กาลเวลาล้วนก้าวไปข้างหน้า

อดีตคือความฝัน ปัจจุบันคือความจริง อนาคตคือผลของการกระทำ”

ชอบวลีนี้จัง 'w'b

อยู่ร่วมกันย่อมต้องมีการแลกเปลี่ยนความรู้กันสินะ อืมมมม ติดตามตอนต่อไปแล้วกัน จะปกป้องที่นี่แล้วสินะ ...

ถึงว่าทำไมบทนี้มันยาวจัง เพราะว่าก๊อปลงมาสองรอบนั่นเอง ดูดีๆนะคะ

-----------------------------------------------------------------

ณ ช่วงเย็นในห้องสังเกตุการณ์

เอียดดด

เสียงประตูห้องสังเกตการณ์เปิดออก

New:ฮัลโล?

Welly ที่มองหน้าจอมอนิเตอร์หันหน้ามามอง New

Welly:มาแล้วหรอครับ อิๆ

New มองหน้าจอมอนิเตอร์

New:......นี้มัน......นี้มันอะไรกันเนีย!!

Welly:คุณคงเห็นแล้วสินะครับบรรยากาศข้างบน...

Welly:ตอนนี้พวกมันกำลังสำรวจข้างบนอยู่คาดว่าอีก 2-3 วันคงเริ่มมาหาชั้นใต้ดินแล้วแหละ....อิๆ

New:แล้วเราจะทำยังไงกันดีแหละครับ?

Welly:ใจเย็นๆก่อนอีก 2-3 วันพวกเราจะต้องย้ายออกไป...อิๆ

New:แล้วทำไมไม่ย้ายตั้งแต่ตอนนี้เลยแหละครับ?

Welly:ลองไปถาม Mol ดูสิแล้วจะรู้เอง อิๆ

Welly:เรื่องนั้นไม่ใช้ประเด็นหรอกนะ อิๆ

Welly:คือว่าฉันอยากจะขออะไรนายซักอย่างหน่อยได้ไหม?

New:อะไรหรอครับ...

Welly:ฉันอยากให้นายแต่งเรื่องราวของพวกเราหน่ะ...อิๆ

New:ทำไมอะครับ?

Welly:ฉันคิดว่าเกิดพวกเราพลาดท่าแล้วตายกันหมดจริงๆ...จะได้บอกให้รุ่นหลังรู้ไง? อิๆ

New:ผมเข้าใจแล้ว...

New:แล้วชื่อเรื่องแหละครับ......

Welly:แล้วแต่นายแล้วกันนะ อิๆ

หลังจากที่ New คุยกับ Welly อีก 10 นาทีเข้าก็เดินมานั้งคนเดียวในห้องรับแขก....

ณ ห้องรับแขก

New:(คิดในใจ)(ดีนะที่ฉันซื้อสมุดโน็ตไว้ 4 เล่มตอนก่อนหน้านี้.....)

์New:(คิดในใจ)(ว่าจะปรึกษาอะไรซักหน่อยกับ Root Empty ซักหน่อยแต่ก็หลับกันหมดแล้ว..)

New:เฮอ~

New นั่งแต่งเรื่องราวการเดินทางของตนเอง

New:จะเอาชื่อเรื่องอะไรดีนะ..

เอียดดด

Mol เดินเข้ามาในห้องพร้อมหนังสืออีก 3 เล่ม

Mol นั่งลงบนเก้าอี้โซฟา..และ Mol ก็สังเกตเห็น New กำลังทำอะไรบ้างอย่าง

Mol:ทำอะไรอยู่หรอค่ะคุณ New ..

New:กำลังเขียนหนังสืออยู่ครับ...

Mol:เอ๋!? คุณ New เขียนหนังสือด้วยหรอค่ะ?

New:อืมครับ....

Mol:แล้วๆ แต่งเรื่องอะไรมั้งอะค่ะ สำนักพิมพ์ไหน?

New:ใจเย็นๆครับ.....

New:ผมเขียนมา สองปีกว่าแล้วแต่ว่าทางสำนักพิมพ์ที่ผมส่งไปเข้าไม่รับผลงานผมหน่ะครับ....

Mol:อ่อ...

New:ที่คุณ Mol ครับผมมีอะไรจะถาม...

Mol:อะไรค่ะ...

New:ผมรู้ความจริงแล้ว....อีกไม่นานพวกมันข้างบนก็จะลงมาสำรวจกันแล้ว...

New:แต่ทำไมคุณไม่รีบย้ายคนตั้งแต่ตอนนี้...

Mol:เรื่องนี้.......คือฉัน....

Timer:เธอก็แค่เสียดายสถานที่แห่งนี้ใช่ไหม!?

Timer:ตอบมาซะ Mol!

Timer โผล่ออกมาจากมุมมืด

New:(คิดในใจ)(Timer มาตั้งแต่ตอนไหนฟระ!?)

Mol:แล้วนายมายุ่งอะไรกับฉันห่ะ!?

Timer:เธอจะยอมตายตอนนี้เลยหรือไงห่ะ!?

Mol:ถ้าพวกนายจะหนีไปก่อนฉันไม่ว่าอะไรหรอกฉันจะอยู่ที่นี้!

Timer:รู้ไหมทำไมพวกเราถึงยังอยู่ที่นี้กับคนอย่างเธอ!

Timer:ก็เพราะว่าเพื่อนทุกคนเขาเป็นห่วงเธอไง!?

Timer:ทุกคนหน่ะจะตายไปพร้อมกับเธอก็ยังได้ถ้าเธอตาย ทุกคนก็จะตาย!

Timer:เธออยากให้ทุกคน..

Mol:พอซักทีเถอะ!!

Mol:นาย....

Mol นั่งร้องไห้

Mol:ไม่เข้าใจความรู้สึกของฉันหรอก......

Timer:ทำไมฉันจะไม่เข้าใจ....ความรู้สึกที่ต้องสูญเสียบ้างสิ่งไป.....

Timer นั่งลงบนโซฟาข้างๆ Mol

New:(คิดในใจ)(ฉันว่าฉันขอ...ไปดีกว่า....)

New แอบย่องออกไป

Timer:จะไปไหน New?

Timer:นี้ไง Mol คนที่ฉันกำลังตามหาอยู่...

Mol:คุณคือผู้ถูกเลือกงั้นหรอ?

New:Timer ไหนบอกว่ามีแค่นายรู้เรื่องนี้ไง?

Timer:ฉันก็แค่ต้องบอกเหตุผลให้ยั่ยนี้ฟังเท่านั้นหน่ะ...

Mol:งั้นคุณก็ต้องมีขั้วอำนาจโลกไว้ในมือหน่ะสิ...

New:ถ้ากล่องแห่งความทรงจำอยู่กับ Root

New:แต่ว่าฉันมี...ของสิ่งนี้อยู่.....

New หยิบกุญแจ Namtum จากกระเป๋าสะพายให้ Mol ดู

Mol:นี้มัน....

Mol:เครื่องมือนำทางในยุค อณาจักรโมต้าโบราณหนิ!?

New:ผมขอเรียกมันว่ากุญแจนำทางดีกว่า...

Timer:ว่าแต่นายรู้จักวิธีใช้มันไหมแหละ New

New:ฉันยังไม่รู้เลย....

New:แต่ว่ากล่องแห่งความทรงจำพอจะรู้แล้ว...ว่าใช้ยังไง...

New:เดียวนะ!?

New:Timer ฉันว่าถึงเวลาที่นายต้องบอกความจริงกับ Root และ Empty ได้แล้วนะ...

New:ฉันว่าฉันใช้ได้แล้วแหละ...

Timer:ใจเย็นๆก่อนนะ New ใจเย็นๆก่อน

New:ไม่แน่ว่าเราอาจปกป้องที่นี้ก็ได้นะ...

Mol:จริงหรอค่ะ...

New:อืม!?

-------------------------------------------------- ตัดฉับ ! อ่านจบตรงนี้แล้วมันดันมีตอนนี้ลงมาใหม่อีกรอบ พอต่อคำว่า "อืม" มันมีบทนี้ต่อมาอีก ดูนะคะ

ณ ช่วงเย็นในห้องสังเกตุการณ์

เอียดดด

เสียงประตูห้องสังเกตการณ์เปิดออก

New:ฮัลโล?

Welly ที่มองหน้าจอมอนิเตอร์หันหน้ามามอง New

Welly:มาแล้วหรอครับ อิๆ

New มองหน้าจอมอนิเตอร์

New:......นี้มัน......นี้มันอะไรกันเนีย!!

Welly:คุณคงเห็นแล้วสินะครับบรรยากาศข้างบน...

Welly:ตอนนี้พวกมันกำลังสำรวจข้างบนอยู่คาดว่าอีก 2-3 วันคงเริ่มมาหาชั้นใต้ดินแล้วแหละ....อิๆ

New:แล้วเราจะทำยังไงกันดีแหละครับ?

Welly:ใจเย็นๆก่อนอีก 2-3 วันพวกเราจะต้องย้ายออกไป...อิๆ

New:แล้วทำไมไม่ย้ายตั้งแต่ตอนนี้เลยแหละครับ?

Welly:ลองไปถาม Mol ดูสิแล้วจะรู้เอง อิๆ

Welly:เรื่องนั้นไม่ใช้ประเด็นหรอกนะ อิๆ

Welly:คือว่าฉันอยากจะขออะไรนายซักอย่างหน่อยได้ไหม?

New:อะไรหรอครับ...

Welly:ฉันอยากให้นายแต่งเรื่องราวของพวกเราหน่ะ...อิๆ

New:ทำไมอะครับ?

Welly:ฉันคิดว่าเกิดพวกเราพลาดท่าแล้วตายกันหมดจริงๆ...จะได้บอกให้รุ่นหลังรู้ไง? อิๆ

New:ผมเข้าใจแล้ว...

New:แล้วชื่อเรื่องแหละครับ......

Welly:แล้วแต่นายแล้วกันนะ อิๆ

หลังจากที่ New คุยกับ Welly อีก 10 นาทีเข้าก็เดินมานั้งคนเดียวในห้องรับแขก....

ณ ห้องรับแขก

New:(คิดในใจ)(ดีนะที่ฉันซื้อสมุดโน็ตไว้ 4 เล่มตอนก่อนหน้านี้.....)

์New:(คิดในใจ)(ว่าจะปรึกษาอะไรซักหน่อยกับ Root Empty ซักหน่อยแต่ก็หลับกันหมดแล้ว..)

New:เฮอ~

New นั่งแต่งเรื่องราวการเดินทางของตนเอง

New:จะเอาชื่อเรื่องอะไรดีนะ..

เอียดดด

Mol เดินเข้ามาในห้องพร้อมหนังสืออีก 3 เล่ม

Mol นั่งลงบนเก้าอี้โซฟา..และ Mol ก็สังเกตเห็น New กำลังทำอะไรบ้างอย่าง

Mol:ทำอะไรอยู่หรอค่ะคุณ New ..

New:กำลังเขียนหนังสืออยู่ครับ...

Mol:เอ๋!? คุณ New เขียนหนังสือด้วยหรอค่ะ?

New:อืมครับ....

Mol:แล้วๆ แต่งเรื่องอะไรมั้งอะค่ะ สำนักพิมพ์ไหน?

New:ใจเย็นๆครับ.....

New:ผมเขียนมา สองปีกว่าแล้วแต่ว่าทางสำนักพิมพ์ที่ผมส่งไปเข้าไม่รับผลงานผมหน่ะครับ....

Mol:อ่อ...

New:ที่คุณ Mol ครับผมมีอะไรจะถาม...

Mol:อะไรค่ะ...

New:ผมรู้ความจริงแล้ว....อีกไม่นานพวกมันข้างบนก็จะลงมาสำรวจกันแล้ว...

New:แต่ทำไมคุณไม่รีบย้ายคนตั้งแต่ตอนนี้...

Mol:เรื่องนี้.......คือฉัน....

Timer:เธอก็แค่เสียดายสถานที่แห่งนี้ใช่ไหม!?

Timer:ตอบมาซะ Mol!

Timer โผล่ออกมาจากมุมมืด

New:(คิดในใจ)(Timer มาตั้งแต่ตอนไหนฟระ!?)

Mol:แล้วนายมายุ่งอะไรกับฉันห่ะ!?

Timer:เธอจะยอมตายตอนนี้เลยหรือไงห่ะ!?

Mol:ถ้าพวกนายจะหนีไปก่อนฉันไม่ว่าอะไรหรอกฉันจะอยู่ที่นี้!

Timer:รู้ไหมทำไมพวกเราถึงยังอยู่ที่นี้กับคนอย่างเธอ!

Timer:ก็เพราะว่าเพื่อนทุกคนเขาเป็นห่วงเธอไง!?

Timer:ทุกคนหน่ะจะตายไปพร้อมกับเธอก็ยังได้ถ้าเธอตาย ทุกคนก็จะตาย!

Timer:เธออยากให้ทุกคน..

Mol:พอซักทีเถอะ!!

Mol:นาย....

Mol นั่งร้องไห้

Mol:ไม่เข้าใจความรู้สึกของฉันหรอก......

Timer:ทำไมฉันจะไม่เข้าใจ....ความรู้สึกที่ต้องสูญเสียบ้างสิ่งไป.....

Timer นั่งลงบนโซฟาข้างๆ Mol

New:(คิดในใจ)(ฉันว่าฉันขอ...ไปดีกว่า....)

New แอบย่องออกไป

Timer:จะไปไหน New?

Timer:นี้ไง Mol คนที่ฉันกำลังตามหาอยู่...

Mol:คุณคือผู้ถูกเลือกงั้นหรอ?

New:Timer ไหนบอกว่ามีแค่นายรู้เรื่องนี้ไง?

Timer:ฉันก็แค่ต้องบอกเหตุผลให้ยั่ยนี้ฟังเท่านั้นหน่ะ...

Mol:งั้นคุณก็ต้องมีขั้วอำนาจโลกไว้ในมือหน่ะสิ...

New:ถ้ากล่องแห่งความทรงจำอยู่กับ Root

New:แต่ว่าฉันมี...ของสิ่งนี้อยู่.....

New หยิบกุญแจ Namtum จากกระเป๋าสะพายให้ Mol ดู

Mol:นี้มัน....

Mol:เครื่องมือนำทางในยุค อณาจักรโมต้าโบราณหนิ!?

New:ผมขอเรียกมันว่ากุญแจนำทางดีกว่า...

Timer:ว่าแต่นายรู้จักวิธีใช้มันไหมแหละ New

New:ฉันยังไม่รู้เลย....

New:แต่ว่ากล่องแห่งความทรงจำพอจะรู้แล้ว...ว่าใช้ยังไง...

New:เดียวนะ!?

New:Timer ฉันว่าถึงเวลาที่นายต้องบอกความจริงกับ Root และ Empty ได้แล้วนะ...

New:ฉันว่าฉันใช้ได้แล้วแหละ...

Timer:ใจเย็นๆก่อนนะ New ใจเย็นๆก่อน

New:ไม่แน่ว่าเราอาจปกป้องที่นี้ก็ได้นะ...

Mol:จริงหรอค่ะ...

New:อืม!? <<< ตรงนี้ จริงๆมันต้องมีต่อเป็นด้านล่าง แต่พี่ดันก๊อปมาใหม่อีกรอบ กลับไปดูใหม่เน้อ

New:ฉันจะวัดดวงดูนะถ้าสำเร็จจริงที่นี้ก็จะปลอดภัย!

New:มีเวลาอีก 2-3 วัน Mol น่าจะไปเตรียมแผนได้แล้วแหละ!?

Mol:อืม!

New:ฉันว่าเธอต้องเตรียมแผนหนีด้วยนะถ้าไม่สำเร็จ...

New:วันพรุ่งนี้เป็นวันเตรียมการแล้วอีก 3 วันเตรียมลุย..

New:เป้าหมายคือจัดการกับพวกข้างบนให้หมด!?

Timer:แต่ว่านายยังไม่รู้เลยนะว่าพวกมันมีอะไรมั้ง...

New:นั้นสินะ.....

New:ฉันว่าฉันจะขอลาเรื่องการเรียนรู้ซัก 2 วันซักหน่อย...ฉันจะนั้งสังเกตการณ์พวกมันเองช่วง 2 วันนี้!

Timer:(คิดในใจ)(ไปเอาความมั่นใจแบบนี้มาจากไหนกันนะ.....)

"ฉันจะขอรอดูต่อไปดีกว่า..."

ขอบใจมากๆเลยนะครับ ถึงว่าทำไมมันยาวๆ น

[♏☤ṧ⊥εґ ℉]

Edited February 23, 2015 by Mr.F

[bluewind]

ในที่สุดก็อ่านจนถึงตอนปัจจุบันซักที เฮ้อออออออออออออออออ

ช่วงนี้เป็นธีมของการร่วมมือกันระหว่างพวกที่ไม่ถูกกันสินะ แต่พวกนิวต้องมาทนอยู่กับแก๊งเถื่อนๆแบบนี้คงอึดอัดตายชัก แต่เอมตี้ยังคงเป็นสาวแว่นสุดโมเอะที่แม้จะกระโดดถีบแรงเกินหญิงก็เถอะ

ชอบรูปท้ายตอนมากครับ! ดูอบอุ่นดี(มั้ง)

[♏☤ṧ⊥εґ ℉]

นำเรื่อง

 

..

“มันเป็นยังไงกันแน่....ฉันไม่เข้าใจ”

...

...

“ฉันเบื่อตัวเองจริงๆ”

.

..

 

เสียงลมหายใจ ค่อยๆ...เบาลง.....

...

..

 

Mister F

Present

 

 

 

THE STORY OF LIFE

                                      SEASON2

 

 

PART 41

 

การสำรวจของพวกพ้อง

 

 

 

 

วันที่ 2 วันแห่งการสำรวจ..

 

ช่วงเช้ามืด...

 

ณ ชั้นใต้ดินของเทพีผู้บุกเบิก

 

ณ  ห้องนั่งเล่น

 

New เดินเข้ามาหา Root ในห้องนั่งเล่น...

 

Root:นัดฉันมามีอะไรหรอ New?

New:ฉันมีเรื่องจะปรึกษาหน่อย

Root (ทางจิต)ทำไมไม่คุยกันในนี้แหละ

New:เพราะเรื่องนี้มันเป็นความลับไง...

Empty: (ทางจิต)มีอะไรกันหรอ?

New: (ทางจิต)เปล่าๆ...ไม่มีอะไร...

 

Root เกาหัวและมองไปที่ New

 

Root:อืม...มีอะไรว่ามา

New:ฉันอยากให้นายจับตามองใครบางคน...

Root:ใครหรอ?

New:ผู้หญิงที่ชื่อ Mol...

Root:นายแอบชอบเธอหรอ??

 

Root ยืนขำแล้วยิ้มหัวเราะ..

 

New:ไม่ใช่!?

New:ตอนนี้ฉันไม่ค่อยจะไว้ใจผู้หญิงคนนั้นสักเท่าไหร...

New:เอา...จริงๆ ก็ทุกคนในนี้แหละยกเว้นพวกเรา....

New:ฉันฝากด้วยนะ...

Root:เรื่องถ่ำมองไว้ใจฉันเถอะนะ!?

 

New เอามือตบหน้าผาก

 

New:หื่นจังเลยนะ Root ...

Root:ฉันพูดเล่นหน่ะ ฮะๆ

 

ณ ห้องพักของผู้หญิง (ห้องพักหมายเลข 1 )

 

Empty Fortest และ Ammer นั่งมองหาหน้าบนเตียงของตนเอง...

ด้วยความหงุดหงิด...

 

Fortest:ทำไมฉันต้องมาอยู่ห้องเดียวกับพวกเธอด้วยเนีย?

Ammer:ฉันอยากอยู่กับเธอตายแหละ!?

 

Ammer ทำหน้าไม่พอใจ...

 

Empty:เงียบ...กันหน่อย...ฉันจะอ่านหนังสือ.!

Empty:ไม่พอใจกันออกไปจัดการกันข้างนอกเลย...ไป

 

Fortest:ทำไมมีปัญหาอะไร ยั้ยเฉิมผมม้วน?

Empty ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับพวกเธอหรอกนะ....

Empty:ไร้สาระ...

 

Fortest ปาหมอนข้างใส่ Empty ด้วยเพราะเตียงที่ติดกำแพงทำให้หัว Empty ไปชนกำแพง...

 

Empty:มันเจ็บนะ...รู้ไหม!?

Empty ปาหมอนใส่ Fortest แต่ดันไปโดนหัว Ammer

 

Ammer:อยู่สงบๆไม่เป็นกันใช่ไหม!?

 

หลังจากนั้นเกิดสงครามปาหมอนกันในห้อง.....

 

ณ ห้องซักล้าง...

บรรยากาศภายในห้องมีเครื่องซักผ้า มีจานที่เก็บไว้ในตู้..แสงจากหลอดไฟสลัวๆ

 

New:ฉันเจอนายสักทีนะ Timer..

New:มาทำอะไรที่นี้..

Timer:ไปเรื่อยๆ...

New:ตอบจริงๆ...

Timer:ก็ไปเรื่อยๆ...

New:ช่างมันเถอะ..

New: Timer ฉันอยากออกไปข้างนอก...

Timer:นายจะออกไปข้างนอกคนเดียวไม่ได้...

Timer:มันอันตราย

New:แต่ถ้าฉันไม่สำรวจแล้วจะว่างแผนยังไงแหละ?

Timer:อืม...

New:แผนของฉันจริงๆที่คิดมันก็นะ....แต่ต้องใช้หลายคนและจังหวะดีๆ...

Timer:แล้วโอกาสรอดแหละ?

New:ฉันขอไม่ออกความเห็นนี้นะจนกว่าฉันจะได้ออกไปเห็นของจริง....

Timer:แล้วนายจะสำรวจยังไงในเมื่อพวกมันเต็มเมืองขนาดนี้แล้ว..

New:ฉันจะสังเกตุจากนอกเมืองโดยฉันจะค่อยๆเข้าไปในเมือง...

New:ฉันจะใช้ทางเมื่อวานในการออกสำรวจและฉันจะค่อยๆเข้าไปในเมือง..

Timer:ฉันว่ามันเสี่ยงไปนะ...

New:อืม...นายพูดก็ถูกนะ...

New:ฉันถึงมาหานายไงฉันอยากให้นายหาคนออกไปสำรวจ...

Timer:ฉันมีวิธี..

New:อะไรหรอ??

Timer:เดียวฉันค่อยบอก....

New:จะว่าไปก็น่าแปลกนะเราอยู่ในเมืองแต่เราต้องไปเข้าเมืองจากข้างนอก...

New:ฉันสงสัยว่าเรามาทำบ้าอะไรกันในนี้แทนที่จะไปตั้งทัพอยู่ที่อื่นกันนะ...

Timer:เรื่องนี้มันมีเหตุผลอยู่นะ....

Timer: “พวกนี้มันบ้า” ยังไงแหละ....

New:เหอะๆ...

Timer:จะว่าไปไม่ใช่แค่พวกนายนะฉันก็ดันบ้ามาด้วยนะสิ แทนที่ฉันจะหนี...

Timer:ว่าแต่........ทำไมพวกนายไม่หนีไปจากทีนี้แหละ ในเมื่อที่นี้ก็ไม่ใช่บ้านเกิด

Timer:แถมพวกนายถึงอยากปกป้องที่นี้มากนักหนา?

New:เรื่องนี้ฉันเคยบอกไปแล้วนะ..

Timer:ฉันรู้อยู่แต่พวกนายก็ไปทำเรื่องของพวกนายเลยก็ได้หนิไม่เห็นต้องมาห่วง...

 

New ก้มหน้าลงแล้วมองพื้น

 

New:พวกฉันไม่อยากหนีไงแหละ...

New:ตลอดการเดินทางมาพวกฉันได้แต่หนีเอาตัวรอด...

New:แถมที่รอดมายังใช้ดวงอีกต่างหาก....

Timer:พวกนายรอดมาส่วนหนึ่งไม่ใช้เพราะดวงอย่างเดียวหรอกนะ...

Timer:ฉันว่าพวกนายรอดเพราะการเอาตัวรอดและทักษะของพวกนายนั้นแหละ...

New:อืม...

Timer:ฉันมีอะไรอยากจะบอกนายเรื่องนึ่ง....

 

Timer มองซ้าย มองขวา

 

Timer: (กระชิบ)....อย่าไว้ใจคนที่นี้มากนัก........

Timer: (กระชิบ)...พวกนี้มันไม่ยอมให้นายมาคุมพวกนั้นตามแผนของนายหรอกนะ....

Timer: (กระชิบ).....มันไม่ง่ายเหมือนนิยายขนาดนั้น...

Timer: (กระชิบ).....นายก็แค่หมากตัวหนึ่งในกระดานของใครบางคน...

Timer: (กระชิบ)......ระวังตัวไว้หน่อยก็ดีนะ...

 

Timer เดินออกไปจากห้องของ

 

New มอง Timer ที่เดินออกไปจากห้องและเริ่มเกิดอาการหวั่น กังวล สงสัย

 

New: (คิดในใจ)(หมากตัวหนึ่งในกระดาน)

 

New จู่ๆก็คิดถึงคำพูดหลายๆประโยค

 

“ฉันยอมทำทุกอย่างเพื่อปกป้องที่นี้...”

 

“ฉันไว้ว่างใจใครไม่ได้หรอกค่ะ.....”

 

“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะว่าฉันคิดอะไรกันอยู่”

 

“ดูนายจะไว้วางใจเกินไปแล้วนะ...”

 

“นายก็แค่หมากตัวหนึ่งในกระดานของใครบางคน”

 

“อย่าไว้ใจคนที่นี้มากนัก”

 

New:  (คิดในใจ) ( Timer ต้องการอะไรกันแน่นะถึงมาบอกฉันแบบนี้?)

New: (คิดในใจ) (แสดงว่าต้องมีอะไรบ้างอย่างแน่)

 

ถัดจาก นั้น 1 ช.ม ต่อมา...

 

ณ ห้องนั่งเล่น...

ทุกคนมาประชุมกันภายในห้อง....อย่างหนาแน่นทุกคนล้อมวงกันประชุมภายในห้อง...

 

Timer ยืนอยู่กลางวง...

 

Timer:......ปกติผมไม่ค่อยจะพูดอะไรนะ....

Timer:......เพืือนร่วมอุดมการณ์...มีอะไรอยากจะบอกกับทุกคนครับ....

New: (คิดในใจ)(เอาจริงดิ....)

 

New เดินมากลางวง และทุกคนจับจ้องไปที่ New ..

 

New:คือ.....ว่า....

New:ตอนนี้ผมกำลังวางแผนจัดการพวกข้างบนนั้น.....

 

หลัง New พูดประโยคข้างตนจบ มีเสียงกระชิบนินทา New ...

 

Gomodo:เฮ้ย...แกคิดยังไงถึงมาวางแผนให้พวกเรา!

Mamboo:นั้นสิ!

Wello:จริงด้วย!?

Zass:มันจะไปรอดหรอ!?

New:คือ.....แบบว่า........

Wello:คืออะไรห่ะ!?

New:......

 

Empty เดินมากลาวงด้วยความหงุดหงิด...

Empty:หยุดพูดได้ไหมพวกนาย!?

Empty:คิดแต่ติดคนอื่น!!

Empty:ตัวเองมีแผนอะไรไหม!?

Empty:ไม่ช่วยสร้างแล้วยังมาขัดขวางอีก!?

Empty:....New พูดต่อเลยนะ....

New:....ข...ขอบใจนะ...

 

ทุกคนเงียบลงและมองไปที่ New คนเดียว...

 

Root: (ทางจิต)เธอพูดแรงมากเลยนะ Empty.....

Empty: (ทางจิต)แค่นี้ฉันก็......จะเป็นโรคประสาทตายแล้วนะใ.....

Empty:  (ทางจิต) ฉันขอนั่งพักก่อนนะ....

 

New:ที่...ผมมาพบกับทุกคนวันนี้....

New:ผม....ต้องการคนไปสำรวจในเมือง...

New:ขออาสาสมัครออกไปของนอกไปสำรวจ....

New:ยกมือขึ้นครับถ้าใครอยากไป....

 

ต่างคนต่างหันไปปรึกษากันประมาณ 1 นาที....

 

Timer , Zass ,Gomodo,Portef  ยกมือขึ้น...

 

Zass:ฉันอยากออกไปข้างนอกเป็นตัวแทนพวกฉันออกไปดู

Gomodo:ข้าเช่นกัน..

Portef:............

 

New:..งั้นคนที่ยกมือไปเจอผมที่สถานที่กำหนดให้นะครับ......

New:คนที่เหลือแยกย้ายกันไปฝึกต่อเถอะครับ....

 

ณ ทางเดินใต้ดินเพื่อออกไปข้างนอกนอกเมือง

 

New Timer Portef Gomodo Zass ทุกคนเดินเข้าทางอุโมงและเดินไปเรื่อยๆพร้อมพูดคุยกัน...

 

Zass:นี้หัวเหลืองแผนของนายเป็นยังไงห่ะ?

New:ฉันยังไม่ชัวร์......ขอออกไปสำรวจข้างนอกก่อน....

Gomodo:ข้าหวังว่าแกจะว่างให้มันออกมาดีนะ....

New:พวกนายหวังกับฉันด้วยหรอเนีย....หน้าขำนะ...

Zass:เพื่อนของแกผู้หญิงคนนั้นพูดถูกแล้ว...

Zass:ดูแล้วเธอเป็นคนที่เด็ดขาดมากเลยนะยั้ยผู้หญิงเพื่อนแก

Gomodo:ต่างกับแกโดยสิ้นเชิงหัวเหลือง...

Portef:ใคร...อยากจะถ่ายรูปกันมั้ง.....หือๆ...

Zass:ยังจะไปมีอารมณ์ตลกอีกนะ...

Portef:พวกแกเป็นผู้ชายอกสามศอกแท้ๆจะหวังอะไร......หือๆ...

New:ฉันมีอะไรสงสัยนิดนึง...เกี่ยวกับพวกนาย...

Zass:ถามมาดีๆแหละ...ถามกวนข้าข้าจะกระทืบแกคาตรงทางเดินนี้แหละ....

New:พวกนาย 2 คนรวมกลุ่มของตนเองยังไง?

 

ทั้ง Gomodo และ  Zass เงียบไปชั่วขณะ...

 

Zass:ไม่มีใครถามคำถามแบบนี้มานานแล้ว....

Gomodo:ข้าจะตอบให้นะ...

Gomodo:เมื่อก่อนพวกข้าเป็นพวกเดียวกัน...

Gomodo:มีหัวหน้าคนเดียวกัน....

Gomodo:เรียกได้ว่าเป็นกลุ่มที่ใหญ่ที่สุดในเมืองนี้...

Gomodo:เพียงแต่ว่า...หัวหน้าคนนั้นได้หายตัวไป....

Zass:หัวหน้าคนนั้นเก่งมากเลยแหละ จะบอกให้!

Zass: ฝีมือยิงปืนของหัวหน้า เป็นที่ 1

New:จะสู้....Empty เพื่อนฉันได้หรือปล่าวเถอะ...

Gomodo:อย่ามาดูถูกหัวหน้าพวกเรานะไอ้หัวเหลือง....

Zass:เอาเถอะ....ตอนนี้หัวหน้าหายตัวไปแล้ว....

Zass:คงไม่มีหรอก....คนที่จะมาคุมเรา....

Gomodo:ตั้งแต่นั้นมา..พวกเราก็ต่างอุดมการณ์แล้วก็แบ่งเป็น 2 ฝ่าย...

Gomodo:จนกลายเป็นว่าทำสงครามกันทุกวัน...

Zass:พวกเราห่วงพื้นที่ของหัวหน้ามากเลยจะปกป้องแทนหัวหน้า....

Zass:ถ้าหัวหน้ายังอยู่พวกข้างบนอย่าหวังเลย ฮาๆ!

New:เหอะๆ...

Zass:ขำอะไร?

New:เปล่าๆไม่มีอะไรหรอก ฉันว่าตอนนี้พวกนายกลับมารวมกลุ่มกันแล้วแหละนะ...

Gomodo Zass เงียบไประยะหนึ่ง...

 

Gomodo:ว่าแต่แกเถอะหัวเหลืองแกรวมกลุ่มกับเพื่อนแกได้ยังไง....

New:อย่าว่าฉันเป็นคนโกหกแหละฉันจะพูดความจริงพวกนายจะเชื่อหรือไม่เชื่อก็แล้วแต่พวกนายนะ.....

 

หลังจากนั้น New ก็เล่าเรื่องการเดินทางของ New ให้ทุกคนที่เดินทางฟัง....

 

หลังจากนั้นประมาณ 1 ซ.ม พวกเขาก็ขึ้นมาจากใต้ดิน และ ยืนมองเมืองของพวกเขา

 

ณ ด้านนอกเมือง ปากทางเข้าออกชั้นใต้ดิน

 

พวกเขาทั้ง 5 คนได้มองไปที่เมืองและพวกเขาก็ค้างไปชั่วขณะ...ด้วยความตื่นเต้น...

บรรยากาศราวกับว่าเป็นสถานี้อวกาศเมืองถูกล้อมไว้ด้วยบาเรียขนาดใหญ่มียานพาหนะ ที่แปลกตาราวกับว่าหลุดมาจาก

หนัง ไซไฟล บินเต็มท้องฟ้า... ท้องฟ้าขนาดนั้นมืดครึมราวกับว่าฝนจะตกตลอดเวลา... หากเงียบหูฟังจะได้ยินเสียงเครื่องยนต์เป็นระยะๆ

ที่พัดมากับลมที่แรง...

 

Gomodo:ข้าไม่อยากเชื่อสายตาข้าเลย....

Zass:นั้นคือเมืองพวกเราแน่หรอ...

Gomodo:พวกเราอยู่ใต้สถานที่หน้ากลัวขนาดนั้นกันหรอเนีย....

 

แชะ!  (เสียงกล้อง)

 

Portef ถ่ายรูปบรรยากาศเก็บเอาไว้...

 

Zass:แล้วจะเอายังไงต่อ...

New:เราจะเข้าไปใกล้เมืองให้มากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้...

Gomodo:ข้าว่ามันเสี่ยงไปนะ....

 

(ครืนๆ ครืนๆ) เสียงเครื่องยนต์ กำลังเข้ามาใกล้พวกของ New

 

Timer:ทุกคนหลบเร็ว...

 

ทุกคนหลบเข้าไปในพุ่มไหม้...

.

.

.

.

.

.

สิ่งมีชีวิตรูปร้างคล้ายปลาหมึกผสมมนุษย์ตาเดียวและหลายตาใส่ชุดที่แปลกตามาพร้อมกับยานพาหนะที่ลอยได้รูปร่าง

เหมือนมอเตอร์ไซต์แต่ลอยได้ ขี่ผ่านมา กัน 2 ตัว...ทุกคนจับจ้องไปที่พวกนั้น...

.

.

.

.

.

.

New: (คิดในใจ)นี้มันอะไรกันเนีย...

Gomodo: (คิดในใจ)พวกบ้านั้นเหมือนปลาหมึก...

Zass:............

New:  (ทางจิต) มีใครได้ยินฉันไหม?

Root:  (ทางจิต) ฉัน.....

Empty: (ทางจิต)ฉัน....

 

New มองไปที่ Timer...

 

New: (ทางจิต)ฉันเห็นพวกมันใกล้ๆแล้วพวกมันเหมือนพวกที่เคยไปบุกเมืองของ Empty เลย...

Empty: (ทางจิต)..........

Root: (ทางจิต) ฉันหวังว่าพวกมันจะไม่ระเบิดแบบตอนนั้นอีกนะ...

 

New มองหน้า Timer

 

Root: (ทางจิต) ตอนนี้ฉันกำลังฝึกอยู่มีอะไรค่อยคุยกันนะ...

New: (กระชิบ Timer)ไม่คิดจะคุยอะไรกันมั้งหรอ?

Timer: (กระชิบ Timer)เงียบ!

 

Gomodo:ข้าว่าพวกมันไปหมดแล้วแหละ.....

 

ทุกคนถอนหายใจและจ้องมองไปทาง New

 

New:มองฉันทำไม...

Zass:แน่ใจนะว่าแกจะไปจริงๆ....

New:ฉันสัญญาฉันจะไม่พาเข้าไปในเมืองแน่นอน...

 

New พาทุกคนหลบไปตามพุ่มไม้จนเข้าไปใกล้ บาเรียระยะห่างจากพวกเขากับบาเรียเพียง 30 ม.

 

New: (กระชิบ) ทุกคนเตรียมปืนไว้นะ...ฉันไม่รู้ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป....

Gomodo: (กระชิบ)พวกข้าเตรียมกันไว้นานแล้ว!

 

แช่! (เสียงกล้อง)

 

Portef ถ่ายรูปเก็บบรรกาศแต่ว่าดันไปเปิดแฟรช

 

New:.........

Timer:............

Gomodo:.........

Zass:..........

 

ทุกคนหยุดค้างและตกใจกับสิ่งที่คาดว่าจะเกิดขึ้น

หลังจากนั้นเสียงเตือนภัยดังขึ้นจากทางในเมือง...

 

(ครืนๆ........... ครืนๆ........... ครืนๆ..........)เสียงเครื่องยนต์ (แวดดดดดด!! แวดดดดดดดดด!!.........)เสียงสัญญาณเตือนภัย

 

ทุกคนตกใจและพยายามวิ่งหลบหนี... แต่ว่าถูกจับได้...

 

Gomodo:แย่แหละสิ!?

Zass:เวรกรรมแล้วไง!?

 

พวกนั้นพยายามขี่พาหนะลอยได้ตามพวกของ New ไป และได้มีการยืนปืนกันเกิดขึ้น...

 

(จิ้ว! จิ้ว! จิ้ว!) เสียงปืน

 

ปืนถูกยิงออกมาในรูปแบบแสง....

 

พริบตานั้นเอง Timer ได้ตะโกนบอกทุกคนว่า

 

"ฉันจะใช้ระเบิดแสงกับระเบิดควัญ ปิดตาแล้วแยกกันหนีซะ!?"

"รักษาตัวเองด้วย!? อย่าสู้ถ้าไร้ประโยชน์!?"

 

หลังจากนั้น Timer ก็ปาระเบิดควัญและระเบิดแฟรช....

 

(ปั่ง! ฟูววววววว... ปัง! ฟูววววววว....) เสียงระเบิดทั้งสองสลับกัน....

 

พวกนั้นหยุดนิ่ง....

 

หลังจากที่ควัญพวกนั้นหายไป ก็ไม่เห็นพวก New แล้ว ทุกคนต่างพากันแยกย้ายกันหนีไป....

 

ณ บริเวณปากทางเข้าออกชั้นใต้ดิน...

พบว่าสิ่งมีชีวิตพวกนั้นกระจายตัวอยู่รอบๆปากทางเข้า แต่โชคยังดีที่พวกนั้นยังไม่รู้ตัวว่าเป็นทางเขาลับชั้นใต้ดิน....

 

New: (ทางจิต)แย่แหละสิทางเข้าออกมาทางนี้ถูกปิดไว้แล้ว

Root: (ทางจิต)ว่ายังไงนะ!?

Empty: (ทางจิต)แล้วพวกเราจะทำยังไงดี...

New:  (ทางจิต)รีบไปบอกทุกคนให้เตรียมตัวหนีออกจากที่นั้นด่วน

New: (ทางจิต)ตอนนี้อันตรายมาก..

Root:  (ทางจิต)รับทราพ!

New:  (ทางจิต)ตอนนี้ฉันของตั้งสติคิดแผนก่อนนะ....ตอนนี้ฉัน....รู้สึก....

New:  (ทางจิต)ตื่นเต้นและกลัว......

 

New มือไม้สั่นไปหมด หัวใจเต้นแรง ด้วยความตื่นเต้นและกลัว.....

Timer: (ทางจิต)ตอนนี้อย่าไปรบกวน New เลยตอนนี้หมอนั้นกำลังแย่ต้องปรับสภาพจิตใจของตนเอง...

Root:  (ทางจิต)กว่านายจะยอมพูดทางนี้นะ Timer....

Empty: (ทางจิต).....ยอมพูดในนี้สักทีนะ Timer.....

 

New Root Empty ทั้งสามคนยิ้มพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย...

 

New: (ทางจิต)ยินดีต้อนรับเข้าสู่การเดินทางนะ......Timer........

 

New ยืนมือไปจับมือ Timer...

Timer จับมือกับ New......

New และ Timer มองไปที่เมืองและทำสีหน้าที่จริงจัง....

 

โปรดติดตามชมตอนต่อไป!

 

END PART 41

 

ป.ล ตอนนี้ไม่ลงสีตัวหนังสือ น เพราะสีมันมีให้เลือกเยอะ น...

[bluewind]

แลดูทั้งสองแก๊งจะเคยเป็นพันธมิตรกันมาก่อนแฮะ...นี่นิวกำลังจะได้ก๊วนคนใหม่เข้าปาร์ตี้รึ!?

 

ว่าแต่เอฟ เช็คขนาดตัวอักษรหน่อยก็ดีนะ ตรงกลางๆนี่ตัวหนังสือเล็กมาก...

[♏☤ṧ⊥εґ ℉]

แวบมาลงเงียบๆ...
คำนำจากผู้เขียน

Spoiler

 

......สวัสดีครับทุกท่าน ไม่ได้เจอกันมานานมากกับกระทู้นี้ .. ผมบอกตรงๆว่ารู้สึกคิดถึงที่กระทู้นี้มาก มันเป็นจุดเริ่มต้นในการเริ่มแต่งนิยายจริงๆจังๆของผมเลยก็ว่าได้

มันเหมือนกับว่าผมได้กลับมาเจอเพื่อนเก่าอีกครั้ง เพื่อนที่ผมใส่ไหดองไว้ปีกว่าๆเกือบสองปี ผมรู้สึกผิดมากๆที่ดองนิยายเรื่องนี้เอาไว้ แต่ก็นั้นแหละสิ่งที่ผมได้กลับมาคือการ เรียบเรียงนิยายเรื่องนี้ใหม่

มันเหมือนได้เติมเต็มสิ่งที่ขาดหายจากการแต่งรอบแรก สิ่งที่ผมอยากจะบอกกับผู้อ่าน หรือ ผู้มาส่องทุกท่านนะครับ ผมขอให้ลืมเรื่องราวทุกอย่างที่ผมโพสไปในกระทู้นี้ และเริ่มต้นใหม่อีกครั้งกับ

นิยายเรื่องนี้ ผมรู้สึกได้เลยว่าผมได้ดัดแปลงจากของเดิมไว้มาก รูปประกอบนิยายก็ดูดีขึ้นมาก(แต่ก็ยังเละเพราะเผาอยู่ดี ถถถถ เอาเป็นว่ายินดีต้อนรับกลับบ้านทั้ง ตัวผมเอง คนส่อง และคนอ่านทุกท่านครับ

 

THE Story of Life I

PART 1 เหตุผลของสมุดบันทึก
>>>> คลิกตรงนี้เพื่ออ่านเลยครับ! <<<<

นับตั้งแต่ตรงนี้ผมจะถือว่าเริ่ม นิยายเรื่องนี้ใหม่เลยนะครับ

ส่วนก่อนหน้านี้ช่างมันเถอะ ถถถ

 

Edited December 5, 2016 by Mr.Mister F