Pokedex

[Djinnkung]

ใช่มั้ยล่ะ~ มั้ยล่ะ~

บางคนก็ว่ากันว่าซาไนท์คล้ายนางฟ้าที่คอยคุ้มครองเทรนเนอร์นะครับ

แต่ก่อนอื่น... เข้าไปในดรีมเวิร์ลแล้วตอนเจอซาไนท์เป็นไงบ้าง อธิบายที ไม่มีดีเอส ;w;

ตอนแรกก็คลิกๆเข้าบ้านชาวบ้านชาวช่องเล่น กะไปแฮบผลไม้ไม่ก็รดน้ำตามปกติล่ะครับ ทีนี้ตอนที่เจอเนี่ยบ้านยังเป็นนางฟ้าเลยคุณ พอเข้าไปดูก็เจอซาไนท์ครับ

โอ้ว! คุณพระช่วย!! นี่มันนางฟ้าชัดๆเลย!!!

ยิ่งตอนเอาเม้าส์จิ้มดูดีเทล แล้วไอคอนหน้ายิ่มโผล่ขึ้นมางี้นะ

แทบละลายอยู่หน้าโน้ตบุ๊คอะ

[bluewind]

น่าให้มีเกมจีบสาวแบบมีซาไนท์เป็นตัวเอกนะ อิอิ

ของผมบ้างดีกว่า

ผมได้รู้จักกับลาทิอัสครั้งแรกก็ตอนที่เพื่อนเอาหนังสือ FRLG มาโรงเรียน ขอเพื่อนดู เห็นโปเกมอนใหม่ๆมากมายที่ไม่เคยเห็น(ของเขตโฮเอ็น) และได้พบกับลาทิอัสครั้งแรกในวันนั้น...ผมรู้สึกได้ทันทีว่ามันหน้าตาดูน่ารัก ผิดกับโปเกมอนอีกตัวที่อยู่ข้างๆ(ลาทิออสนั่นเอง และยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเป็นพี่ของลาทิอัส) แต่ตอนนั้นยังไม่รู้สึกอะไรเป็นพิเศษหรอก

ต่อมาผมเริ่มไปค้นหาข้อมูลโปเกมอนเพิ่มเติม จนได้รู้จักกับโปเกมอนของเขตโฮเอ็น ดูไปดูมาจนเห็นข้อมูลของลาทิอัส+รูปที่ชัดเจนยิ่งขึ้นกว่าเดิม โอว น่ารักจริงๆแฮะ มีพี่ชายกะเค้าด้วย

และพอผมได้ดูภาพของมูฟวี่ 5 ของลาทิอัส&ลาทิออส ในเว็บเซเรบี้ เท่านั้นแหละ ผมหลงรักอย่างหมดใจ...=w= ยิ่งได้ซื้อแผ่นมาดูก็ยิ่งหลง อร๊าย เสียงร้องโมเอ้ะ ผมตามสูบภาพในเว็บ daviantart เปิดจนหน้าสุดท้ายด้วยความคลั่งไคล้(แม้จะเจอภาพที่ไม่พึงประสงค์ก็ตามที)

ทั้งหมดนี้ก็เลยเป็นเหตุผลที่ให้ลาทิอัสเป็น 1 ในดวงใจผมมาตลอด อุฮิ =w=

ปล.ความเป็นซิสค่อนของผมก็มีต้นกำเนิดมาจากลาทิอัส/ออสด้วยเช่นกัน(เพราะเป็นพี่ชายกับน้องสาวนี่นะ)

[SKYNET]

เรื่องแต่ละคนนี่สุดซึ้งกันทั้งน้าน

แล้วแต่ละตัวนี่ก็มีแต่น่ารักกันหมดเลย

ปล.ของพี่บลูวินนี่มี Partner เป็นสาวน่ารักซะด้วย

ดูเหมือนว่าคนที่มากระทู้นี้ จะรักโปเกมอนแบบเพื่อนหรือคู่หูมากกว่า โปเกมอนแบทเทิ่ลนะ

[Djinnkung]

ซึ้งจริงๆด้วยครับ คุณบลูเป็นลาทิอัส คุณเพิร์ตเป็นซาไนท์

ผมสิ ยังคงต้องเดินหาPartnerของตัวเองต่อไปอะ

[Satoshi]

ซึ้งจริงๆด้วยครับ คุณบลูเป็นลาทิอัส คุณเพิร์ตเป็นซาไนท์

ผมสิ ยังคงต้องเดินหาPartnerของตัวเองต่อไปอะ

ไม่ใช่แล้วๆ ซาไนท์+เอลเรดคู่หูผมต่างหาก ของเพิร์ตซังปาจิริส ;w;

[Guest bulbabenz]

ดูเหมือนว่าคนที่มากระทู้นี้ จะรักโปเกมอนแบบเพื่อนหรือคู่หูมากกว่า โปเกมอนแบทเทิ่ลนะ

ถ้าในฐานะแบทเทิล ทางนี้มีมาโมจัง---เสียดายที่ไม่มีเวลาสานสัมพันธ์แบบตัวอื่น(ห๊ะ!?~)

[OuriOuri Muto]

ผมก็เจอ อุซึบ๊อท กับ สตาร์มี่ ตอนเล่นภาค ลิฟกรีน

เก่งจังเลยนะครับ

คราวหน้าวันที่ 1 ขอดู สตาร์มี่ หน่อยนะ

ปล.อุซึบ๊อทผมเชื่องจริงๆนะ

[Djinnkung]

ไม่ใช่แล้วๆ ซาไนท์+เอลเรดคู่หูผมต่างหาก ของเพิร์ตซังปาจิริส ;w;

ขออภัยด้วยคร้าบ แบบว่าผมมึนๆตึงๆน่ะครับ

กำลังเตรียมเอกสารจะไปศาลปกครองวันพุธนี้ครับ

[VVITch]

ดูเหมือนว่าคนที่มากระทู้นี้ จะรักโปเกมอนแบบเพื่อนหรือคู่หูมากกว่า โปเกมอนแบทเทิ่ลนะ

แหงสิ เพราะทีมงานที่คิดและทำโปเกมอนขึ้นมา เค้าใส่"หัวใจ"ลงไปในโปเกมอนทุกๆ ตัว

คนดูอย่างเราๆ ก็เลยรู้สึกว่ามันเหมือนมีตัวตนอยู่จริงๆ เพราะเรารับรู้ได้ถึง"หัวใจ"ที่ว่านั้น..

มันก็เลยรู้สึกดีกว่า การที่ชอบโปเกมอนตัวนั้นเพียงเพราะมัน"เก่ง"เฉยๆ แต่ไม่ได้ชอบตัวมัน

ถ้าเกิดวันนึงมันไม่เก่งขึ้นมา หรือมีตัวอื่นที่เก่งกว่า คนพวกนั้นก็อาจลืมพวกมันไป..

เข้าเรื่องๆ โปเกมอนที่ผมชอบสุดๆ จริงๆ มี 2 ตัวครับ นั่นคือ...

จะให้บอกว่าชอบเพราะอะไร ผมเองก็อธิบายไม่ค่อยเป็นนะ แบบว่า... มันเหมือน First Impression น่ะ

คือได้เจอได้เห็นครั้งแรกก็ชอบเลย สองตัวนี้เนี่ย...

เริ่มที่ลูเกียก่อนก็ได้ คือเค้าดูมีเอกลักษณ์มากเลย ตั้งแต่ได้รู้จักโปเกมอนมา ไม่เคยเจอโปเกมอนตัวไหน

ที่หน้าตาแนวนี้เลย... ตัวคล้ายมังกร หัวคล้ายนก มือเป็นปีก และตาก็ดูน่าเกรงขามอีก และยิ่งได้รู้ว่าเค้า

เป็นที่รู้จักและชื่นชอบอย่างมาก ถึงขนาดมีเกมเป็นภาคของตัวเค้าเองเลยด้วยนั่นคือ Pokemon XD

ผมก็ยิ่งชอบเข้าไปใหญ่ แม้ว่าจะไม่เคยเล่นเลยก็ตาม (จะว่าไปผมก็ไม่เคยเล่นเกมภาค Silver เลยด้วยซ้ำ)

แม้ว่าจะเพิ่งรู้จักเค้าได้แค่ไม่กี่ปี แต่จะเวลาเท่าไหร่ก็คงไม่สำคัญหรอก สำคัญที่ว่าผมได้ชอบเค้าไปแล้ว

ส่วนจาโรด้า ผมชอบเพราะเป็นเค้าเป็นโปเกมอนที่ "สง่างาม" สมกับชื่อเค้ามาก ที่มาจากคำว่า "ลอร์ด"

ประกอบกับความที่ชอบสึทาจะมาก่อนแล้วด้วย ชอบสึทาจะเพราะเป็นโปเกมอนที่ "แนวดี" ดีไซน์ได้

หลุดกรอบจริงๆ.. ใครจะไปเชื่อล่ะว่า โปเกมอนหน้าตาคล้ายจิ้งจกหัวโตๆ ตัวสั้นป้อม มีทั้งมือและเท้า

จริงๆ แล้วเป็นงูต่างหาก... พอมาเป็น จาโนวี่ ก็เริ่มเห็นแววแล้วว่าร่างต่อจากนี้คงเจ๋งแน่ๆ และจาโรด้า

ก็ไม่ทำให้ผิดหวังจริงๆ ด้วย ในบรรดาโปเกมอนที่มีสรีีระประเภท Serpentine จาโรด้ามีความเป็นงู

เยอะกว่าใครเพื่อนแล้ว แม้จะติดอยู่ที่ว่าปากยังไม่ใช่ก็ตามที เพราะลิ้นไม่ได้เป็น 2 แฉก แต่ก็หยวนๆ ได้

ยังไงๆ ก็๋ชอบเค้าอยู่ดี... สรุปง่ายๆ คือชอบเพราะเค้า "แนว" นี่แหละครับ

[SKYNET]

แหมๆๆ

แต่ละคนเจอของตัวเองกันมาอย่างดิบดี

แล้วที่อยู่ๆกันมานี่มีทำวีรกรรมอะไรเด็ดไว้ร่วมกันบ้างรึเปล่า

มาเล่าให้ฟังกันหน่อย

ของผมนี่ โดนเจ้าจอมซนนี่ช๊อตประจำเลย ช่วงแรกๆก็ชา แต่หลังๆมานี่ชิน

[Satoshi]

ร่วมกันปราบคนที่บังอาจทำให้ซาไนท์สลบพร้อมกับเอลเรดครับ

ไม่ก็ล้างแค้นให้เอลเรดพร้อมๆกับซาไนท์ครับ

[me=ซาคาโมโตะ ซาโตชิ]ตอนไปแบทเทิลซับเวย์น่ะ[/me]

[bluewind]

สมัยตอนที่ผมยังไม่ย้ายบ้าน(ช่วง ม.ต้น) คืนหนึ่งผมฝันว่าตัวเองอยู่บนดาดฟ้าบ้านตอนกลางคืน

และจู่ๆก็มีลาทิอัส ลาทิออสร่อนลงมาจอดบนดาดฟ้าบ้านผมพอดี ผมตะลึงมาก แต่ได้เข้าไปกอด เจ้าลาทิอัสเองก็เข้ามาคลอเคลียผมด้วย ผมรู้สึกได้ทางฝ่ามือ(ในฝัน)ว่าส่วนสีขาวบนตัวลาทิอัสที่จริงเป็นขนสั้นๆที่นุ่มเหมือนผ้าขนหนู ความรู้สึกเมื่อตอนนั้น จนถึงตอนนี้ผมจำได้ดี...

น่าเสียดายที่ฝันจบลงหลังจากนั้นไม่นาน แต่เป็นหนึ่งในฝันที่ดีที่สุดของผมเลยละ

[VVITch]

สมัยตอนที่ผมยังไม่ย้ายบ้าน(ช่วง ม.ต้น) คืนหนึ่งผมฝันว่าตัวเองอยู่บนดาดฟ้าบ้านตอนกลางคืน

และจู่ๆก็มีลาทิอัส ลาทิออสร่อนลงมาจอดบนดาดฟ้าบ้านผมพอดี ผมตะลึงมาก แต่ได้เข้าไปกอด เจ้าลาทิอัสเองก็เข้ามาคลอเคลียผมด้วย ผมรู้สึกได้ทางฝ่ามือ(ในฝัน)ว่าส่วนสีขาวบนตัวลาทิอัสที่จริงเป็นขนสั้นๆที่นุ่มเหมือนผ้าขนหนู ความรู้สึกเมื่อตอนนั้น จนถึงตอนนี้ผมจำได้ดี...

น่าเสียดายที่ฝันจบลงหลังจากนั้นไม่นาน แต่เป็นหนึ่งในฝันที่ดีที่สุดของผมเลยละ

ช..ช....ชะ..ช่างเป็นฝันที่วิเศษอะไรเช่นนี้~

ตอนนอนฝัน ไม่เคยเจอแบบ bluewind นะ แต่ของเราเป็นคนละแบบกันน่ะ

คือ.. เคยฝันว่าตัวเองเป็นจาโรด้าที่ตัวเองเป็นเจ้าของซะงั้น เหมือนกับว่า

โดนสับเปลี่ยนร่างกัน โชคไม่ค่อยดีที่จำฝันนั่นไม่ค่อยได้เพราะมันมั่วไปหมด

มั่วเหมือนตัวอย่างการ์ตูน ที่ตัดฉากไปทางโน้นทีทางนั้นที...

แต่หลักๆ ก็ยังพอจำได้ว่า เราพยายามตามหาตัวเอง ตามหาร่างคนของตัวเอง

เพราะคิดว่าจาโรด้าของเราเองก็คงอยู่ในร่างของตัวเราเองเหมือนกัน ระหว่าง

ทางก็ได้สู้กับโปเกมอนป่าไปด้วย แต่ก็อย่างที่บอกน่ะว่าในฝันมันมั่วไปหมด

สู้กันยังไม่ทันรู้ผล ก็โดนตัดฉากไปเจอกับตัวอื่นแทน ตัดไปมากี่ทีจำไม่ได้

รู้แต่ว่าหลังจากนั้นตัวเราในร่างจาโรด้า สภาพแทบไม่มีแรงแม้แต่จะเลื้อยไปไหน

ทรมานมากจนร้องไห้ออกมา แล้วก็มีคนๆ นึงเดินผ่านมาพอดี เราพยายามใช้สายตา

ที่พร่ามัวมองไปที่คนๆ นั้น... นี่มัน ร่างมนุษย์ของเราเองนี่! เราพยายามจะพูดออกไป

เกี่ยวกับเรื่องทั้งหมด แต่แน่นอนว่าเพราะตอนนี้เราเป็นโปเกมอน เสียงที่ออกมาก็

ต้องเป็นเสียงโปเกมอน ร่างมนุษย์ของเราเลยพูดตอบกลับมา ตรงนี้เราจำไม่ค่อยได้

ว่าพูดอะไรมา แถมพูดมาไม่ทันจบเราก็ดันตื่นซะก่อน.. น่าจะพูดในทำนองแบบว่า

มาปลอบใจเราและบอกให้เรารู้ว่า เค้าก็เคยรู้สึกแบบนี้ตอนสู้ แต่เค้าก็พยายามเข้มแข็ง

(แล้วฝันก็โดนตัดจบอยู่แค่นี้)

ไม่รู้จะเป็นฝันดีหรือฝันร้ายกันแน่ รู้แค่ว่าพอตื่นขึ้นมาก็รู้สึกมีน้ำตาอยู่เต็มขนตาแล้ว

หมอนก็เปียกน้ำตาด้วย... นี่เราอินกับฝันได้ถึงขนาดนี้เลยเรอะ?

[bluewind]

เป็นฝันที่ดูเป็นเรื่องยาวจังแฮะ ไม่เหมือนของผมเลย สั้นนิดเดียว - -

ผมว่าไม่แปลกหรอกที่พี่วิชจะอินขนาดนั้น ขนาดผมอ่านเองยังอินตามไปด้วยเลย

[Morphine]

ความฝันงั้นหรอ

ของผมคงไม่ใช่ความฝันแต่เป็นความนึกคิดเสียมากกว่า

ในเวลานอนที่ผมมักจะนอนไม่หลับ

ผมจะค่อนข้างนอนนึกไปเรื่อยๆว่า

ตัวเองกำลังเดินทางพิชิตการประกวดเหมือนรูบี้ไปกับกอมเบ้

นึกตอนสู้จับยูกิวาราชิได้แมกม่าราชิได้

ฝึกท่าประกวดกัน นั่งนึกถึงท่าต่างๆเอามาผสมกัน

นั่งนึกไปๆมาๆผมก็หลับไปซะงั้น

วันต่อมาก็นึกไปเรื่อยๆมันเหมือนเป็นความสนุกอย่างนึงเลยทีเดียว

[ป.โหล่]

เปลี่ยนชื่อกระทู้เป็น "พูดความในใจต่อโปเกม่อน" แทนดีกว่ามั้ยครับ

:pika10:

[SKYNET]

ความฝันงั้นหรอ

ของผมคงไม่ใช่ความฝันแต่เป็นความนึกคิดเสียมากกว่า

ในเวลานอนที่ผมมักจะนอนไม่หลับ

ผมจะค่อนข้างนอนนึกไปเรื่อยๆว่า

ตัวเองกำลังเดินทางพิชิตการประกวดเหมือนรูบี้ไปกับกอมเบ้

นึกตอนสู้จับยูกิวาราชิได้แมกม่าราชิได้

ฝึกท่าประกวดกัน นั่งนึกถึงท่าต่างๆเอามาผสมกัน

นั่งนึกไปๆมาๆผมก็หลับไปซะงั้น

วันต่อมาก็นึกไปเรื่อยๆมันเหมือนเป็นความสนุกอย่างนึงเลยทีเดียว

เหมือนกันเลย

แต่ของผมนี่ออกมาได้ทุกที่ทุกเวลาและตลอดเวลา

เหมือนคนฝันกลางวัน จนหลายๆคนบอกว่าบ้า

แต่ก็นะ เห็นเจ้าพาจิริสทุกที่ก็ดีแล้วล่ะ มีเพื่อนอยู่ข้างกายตลอดเลย

โปเกมอนตัวอื่นก็ด้วยนะ รักหมดทุกตัวแหละ(ขึ้นอยู่กับว่าจะเรียกใครออกมา แต่ที่บ่อยสุดนี่เจ้าพาจิริส)

ส่วนเรื่องความฝันเหรอ

เรื่องนี้เกิดขึ้นหลังจากได้ดูโปเกมอนมูฟวี่ 5

ฝันว่าได้ไปอยู่ที่ Secreat Garden กับ 2 พี่น้องลาติและก็เจ้าพาจิริส

เล่นกันยาวจนเหนื่อยแล้วก็นอนอยู่กับ 2 พี่น้องนั่นแหละจำได้ว่า

นอนสบายมากเลย ส่วนเจ้าพาจิริสก็กอดไว้นั่นแหละ

แบบว่าเป็นฝันที่รู้สึกอบอุ่นมากเลย

เปลี่ยนชื่อกระทู้เป็น "พูดความในใจต่อโปเกม่อน" แทนดีกว่ามั้ยครับ

:pika10:

รอโฮสต์ใหม่ค่อยแปลต่อ ส่งท้ายโฮสต์เก่าด้วยการเขียนความในใจไง ^^

[มองตาฉันสิ~]

รู้สึกเหมือนอ่านนิยายดราม่ายังไงชอบกลแฮะ 

เรื่องผมก็มีเหมือนกันนะ โปเกมอนที่ชอบมากที่สุดก็คือ.....(อย่าตกใจนะ)...Arbok กับ Seviper

คำบรรยายหรอคับ ก็รู้สึกชอบ ... ก็แค่นั้นแหละครับ คนมันชอบจะหาเหตุผลอะไรอีกหล่ะครับ

ถ้าเรารู้สึกชอบหรือรักอะไรซักอย่าง มันไม่จำเป็นหรอกว่าจะมีเหตุผลหรือไม่ มันอยู่ที่ใจของเรา

เพราะเรารักเค้าที่ใจ ไม่ใช่สมอง เพราะสมองมันสั่งให้เรารักใครไม่ได้หรอกครับ

แต่โปเกมอนที่รักมากที่สุด ก็คือ Froslass นี่แหละ

[Glitch Misdreavus]

มาโม้เรื่องของผมกับมูม่ามั่ง

ตอนแรกๆโปเกมอนที่ผมชอบคือมาริล,มาริลลี่นะครับ(แต่ตอนนี้ลืมไปเรียบร้อย)

สมัยตอนยังเล่นไม่เก่ง(อาจถึงขั้นเล่นไม่เป็น) เคยจัดทีมที่มีแต่มาริลลี่ล้วนไปสู้ลีค! (ด้วยไอซ์พั๊นช์+เซิร์ฟ)(*ภาคโกล มาริลลี่ยังไม่มีอบิลลิตี้ นึกสภาพดูเอาเอง = =)

แต่ถึงจะมีท่าไอซ์พั๊นช์ก็ชนะวาตารุไม่ได้อยู่ดี(แหงล่ะ)

เลยจัดทีมใหม่ไปสู้(ตอนนั้นก็เริ่มเลิกชอบมาริลรี่แล้ว)

ตอนนั้นจึงเริ่มหาตัวที่ชอบใหม่ โดยตอนแรกตั้งใจว่าจะต้องทั้งน่ารัก และต้องเก่งด้วย!

ดังนั้นด้วยคุณสมบัติ "ต้องเก่งด้วย" ผมจึงย้อนกลับไปดูหนังสือโปเกสุเปะตอนศึกของผู้นำโรงยิม

ตอนนั้นเป็นตอนแรกที่เจอมูม่าแล้วถูกใจอย่างไม่มีเหตุผล(ทั้งๆที่อ่านครั้งแรกก็อ่านแค่ผ่านๆไป)

จึงย้อนกลับไปอ่านตอนที่มีมูม่าออกในเล่มอื่นๆ รวมทั้งรวบรวมอนิเมะจากเพื่อนมาดู

ยิ่งดูก็ยิ่งรู้สึกว่ามันน่ารัก ตอนนั้นก็เป็นช่วงที่ผมเล่นภาคลีฟกรีนเคลียร์แล้ว

ก็มีมูม่าอยู่ในคอมตัวหนึ่ง (ตอนแรกจับเอาไว้เพราะเห็นว่าเป็นโปเกมอนหายาก และเป็นรูปแบบผี ที่น้อยตัวจะมี)

ผมจึงนำมันมาใส่ท่า Psychic และลองนำมาอัพเลเวลดู ปรากฏว่าอัพเวลลื่นไหลมาก!

(ที่ที่เลือกอัพก็คือ วิคตอรี่โร้ด ที่มีทั้งโกลแบ็ท และโกริกี้)

ผมจึงอยากจะใช้เป็นหัวหน้าทีมซะเลย จึงไปศึกษาดูว่ามูม่ามีท่าอะไรบ้าง,ติดท่าอะไรได้บ้าง

มูม่าเป็นโปเกมอนที่ผมศึกษาเป็นตัวแรก และเป็นแรงบัลดาลใจให้ผมเล่นโปเกมอนอย่างจริงๆจังๆ

(จากที่ปกติเล่นเพราะว่าชอบเกมแนวRPGเลยเล่นผ่านๆ)

เพราะว่าไม่ว่าจะเป็นเกมRPGเกมไหน ก็ไม่มีตัวละครที่ผมรักเท่าเจ้าผีน้อยตัวนี้แล้ว

(หลังจากนั้นหลายปีก็ให้ขอพี่เพิร์ชแปลข้อมูลของมูม่าให้ จึงเริ่มรู้ความ"น่าขนลุก"ของมัน)

หากพูดถึงผีที่น่ารักและใจดี คนอื่นคงจะนึกถึงแคสเปอร์ แต่สำหรับผม มันคือเจ้าผีน้อยตัวนี้ครับ

*ตอนที่ผมสนใจมูม่าครั้งแรกไม่ได้จำวันที่ไว้ เสียดายจัง ><

และมูม่าก็เป็นที่มาของความฝันที่อยากจะเป็น"โปเกมอนบรีดเดอร์"ด้วยครับ

[SKYNET]

พรุ่งนี้วันอะไรน้า

[Nameless-san]

พรุ่งนี้วันแรงงานแห่งชาติคะ  

[me=Magic_Squirrel]กวนมากไปป่ะ[/me]

----------------------------

โปเกมอนที่ชอบมากงั้นหรือ...

ความจริงเราชอบตัวนี้มากกว่านะคะ...

"Sentret"

เหตุผลและที่มานี่... ขอหนังจบก่อนนะคะ

[SKYNET]

พรุ่งนี้วันแรงงานแห่งชาติคะ 

ขอบคุณ = =*

[มองตาฉันสิ~]

วันหวยออก หรอครับ

* \(*~*)// นั่งcount down

[SKYNET]

กลับไปอ่านหน้า 2

[มองตาฉันสิ~]

รู้แล้วหล่ะครับ แค่ล้อเล่นนิดเดียวเอง ก็วันสำคัญนิ ใครจะไปลืมลงล่ะเนอะ