The Dissidia : สงครามนิรันด์ที่ 9 / (Comic) Last Chapter : After This Day [END]

[Kimur@]

ตอนนี้ผมอ่านถึงตอนที่9ละครับ ถ้าจำไม่ผิดตัวละครในตอนนี้คือบลีชหรือเปล่า  พอดีไม่ได้ดูเลย มันไม่เหมือนกันดั้มที่พอมองปุป รู้ปัป

[Loveless Nova]

ฝากลงฟิคด้วยครับ ผมลงข้อความมากไม่ได้ เน็ตมันจะ Error อ่าคับ -*-

ที่นี้ครับ -----> http://file1.uploadfile.biz/i/MMEXMEIIIDWIDI

หวังว่าผมคงไม่ทำให้ทุกคนลำบากใจใช่ไหม TT^TT

[Kimur@]

มาลงให้ครับ แทนวาว่า 

ตอนที่11

ฟู่ว~...เรียบร้อยแล้ว

โรซารี่ถอนหายใจออกมาพร้อมนอนหงายหลังลงแนบพื้นดวงจันทร์ ในขณะที่ฟอร์ธซึ่งบัดนี้ร่างกายได้หายเป็นปกติ มีชิ้นส่วนของร่างกายครบ 32 แล้วได้ผุดลุกขึ้นยืน ทดลองขยับนิ้ว มือ แขนขาของตัวเอง ที่ก่อนหน้านี้ไม่สามารถขยับได้ ก่อนที่จะก้มลงมองโรซารี่ และโปรที่นั่งชันเข่าข้างหนึ่งอยู่ไม่ไกล

ทำไม.....ถึงช่วยข้า...ทั้งๆที่พวกเราพึ่งรู้จักกันแท้ๆ

โรซารี่เงยหน้าขึ้นมาพูด แหมๆ เป็นเพื่อนกันก็ต้องช่วยเหลือกันเป็นธรรมดานั้นละ

เพื่อนรึ...เพียงได้พบกันไม่ถึงชั่วโมง จะเรียกว่าเพื่อนได้เหรอ? ความสัมพันธ์ของพวกเราในตอนนี้เป็นได้แค่ คนร่วมอุดมการณ์เดียวกันไม่ใช่เหรอ?

ได้สิ~ เพราะว่าความสัมพันธ์ที่เรียกว่าเพื่อนนะ.......มันไม่ต้องการเวลานี้หน่า^^

เอ๊ะ?..

โรซารี่ยี่ตายิ้มให้กับฟอร์ธทั้งๆที่ใบหน้าเปื้อนเหงื่อจากการใช้เวทมนต์มายาวนาน ฟอร์ธยืนเงียบไปชั่วขณะหนึ่ง พร้อมกับค่อยคิดถึงเรื่องราวที่ผ่านมา เหล่าเพื่อนๆของเขาที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าแห่งนั้น

[ทั้งๆที่เราอยู่กับพวกนั้นด้วยกันมานานแสนนาน แต่ทุกคน ทั้งพ่อบุญธรรม ทั้งพี่น้อง ทั้งเพื่อนพ้อง ต่างก็ร่วมกันหักหลังเรา ทั้งๆที่เราทำทุกอย่างเพื่อพวกนั้น แต่ก็ยังถูกหักหลังอีก...

[แต่ทำไมกับทุกคนที่อยู่ตรงนี้และตอนนี้....ทั้งๆที่เราพึ่งได้พบกัน ทั้งๆที่เรายังไม่ได้ทำอะไรเลยเพื่อทุกคน ทั้งๆที่ไม่เคยที่จะยอมรับ หรือไม่ทำตัวเป็นมิตรกับพวกเขากันเลยสักนิด...แล้วทำไมถึงมาช่วยเหลือเรากัน!?!]

นี้นาย...

เสียงเบาๆดังมาจากด้านหลัง พร้อมกับมือที่มาแตะไหล่ของฟอร์ธ เขาหันหลังไปมองโปรที่เข้าทักเขาแบบเงียบๆ

กำลังสงสัยในคำว่าเพื่อนอยู่งั้นเหรอ?

[ท....ทำไมคนๆนี้ถึงรู้ได้...]

นายมันช่างเหมือนฉันเสียเหลือเกินฟอร์ธ...ฉันก็เคยถูกหักหลังโดยคนที่ฉันรักมากที่สุดมาเหมือนกัน แต่ฉันก็ไม่เคยรู้สึกเสียใจกับสิ่งนั้นหรอกนะ

ทำไม.... ฟอร์ธเอ่ยขึ้นมาสั้นๆ

ก็เพราะว่าคนเหล่านั้นไม่ใช่เพื่อนยังไงละ คำว่าเพื่อนที่แท้จริงนะก็คือคนที่จะอยู่เคียงข้างเรา คอยช่วยเหลือเรายามลำบาก เป็นคนที่เราสามารถแชร์ความทุกข์และสุขกับเราได้....นั้นละคือสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า เพื่อน

[สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า.....เพื่อน.......งั้นเหรอ]

[.................................]

[.....ทุกคนก็ดีแต่พูด...]

[.....ทุกคนที่อยู่ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้านั้น....บอกว่าเราคือคนสำคัญ บอกว่าคือคนที่เขารักและไว้ใจที่สุด....ทุกคนชื่นชมเรา...ทั้งๆที่พูดเช่นนั้นแต่ก็ยังทรยศหักหลัง]

[จนเราสัญญากับตัวเองแล้วว่าจะไม่เชื่อใจใครอีก..]

[แต่ทำไมทุกคนที่นี้..ทำไมพวกเขาถึงได้มุ่งมั่นกับคำว่าเพื่อนเหลือเกิน....จนทำให้ใจของเขา.....ไขว่เขว้...]

[จนในที่สุดเรา...]

...ขอบคุณนะ.....เพื่อน

รอยยิ้มที่หายไปของฟอร์ธกลับมาปรากฏบนใบหน้าของเขาแล้วหลังจากที่มันหายไปเสียเนินนานเพราะการทรยศหักหลังความเชื่อใจในครั้งอดีต รอยยิ้มที่ทำเอาสองคนที่อยู่ตรงนั้นก็ต้องยิ้มและหัวเราะตามไปด้วย และฟอร์ธก็หัวเราะขึ้นมาด้วยเสียงั้น

วิ๊ง~ วิ๊ง~

อัญมณีรูปหัวใจสีดำปรากฏตัวล่องลอยอยู่เบื้องหน้าของฟอร์ธ ส่องประกายแสงสีดำที่แสนจะอบอุ่นมากกว่าจะเย็นยะเยือกเพราะความมืดมิด หัวใจสีดำที่เข้มแข็งค่อยๆลอยเข้าไปในตัวของฟอร์ธและหายลับเข้าไปในนั้น เขาสัมผัสได้ถึงพลังของตนที่กล้าแกร่งยิ่งขึ้นไปอีก

เฮ้~!!! ทุกคนปลอดภัยดีใช่ไหม~!!

เสียงหวานเจื้อยแจ๋วดังมาจากเนินลาดของหลุมอุกกาบาต ร่างสีขาวของแอนนาค่อยๆร่อนลงสู่พื้นด้วยปีกสีขาวบริสุทธิ์ที่อยู่ด้านหลัง สามบุคคลที่อยู่ด้านล่างหลุมอุกกาบาตเงยหน้าขึ้นมองนางฟ้าที่ค่อยๆลงมาหาพวกตน

เรียบร้อยแล้วละ ขอบคุณมากนะแอนนา โรซารี่พูด

ขอบคุณที่ช่วยปกป้องพวกเราไว้แอนนา เพื่อนของผม ฟอร์ธพูดขึ้นบ้าง ดูเหมือนว่าเขาจะเริ่มชอบคำว่าเพื่อนขึ้นมาแล้ว

ไปได้ปีกสีขาวแสนสวยนั้นมาจากหรือแอนนา โปรพูดขึ้นด้วยคำพูดที่แตกต่างไปจากคนอื่น

แอนนายิ้มไม่ตอบ เธอยกมือข้างหนึ่งขึ้นลูบอากาศข้างตัวเธอเบาๆ ทุกคนได้แต่ยืนมองการกระทำของเธออย่างงงๆ เพราะพวกเขามองไม่เห็นมังกรสีขาวไวซ์ดราก้อนที่ยืนอยู่ข้างๆแอนนา และกำลังครางอย่างมีความสุขเพราะแอนนากำลังลูบคางของตนอยู่

แล้วแอนนาก็หันมาหาทุกคนอีกครั้ง

ทุกคนได้คริสตัลกันหมดแล้วใช่ไหมค่ะ?

อืม เรียบร้อยแล้วละ

ถ้างั้นพวกเราก็รีบกลับไปหาทุกคนกันเถอะค่ะ พวกเขาคงจะกลับไปอยู่พร้อมหน้ากัยแล้วที่ท่านคอสมอส......ฝากด้วยนะไวซ์ดราก้อน

{ไว้ใจได้เลยแอนนา!!!}

!?! ฟอร์ธ โปร และโรซารี่สะดุ้งตกใจกับเสียงปริศนาที่ดังขึ้นมากลางอากาศ ก่อนที่ร่างของพวกเขาจะรู้สึกเหมือนถูกอะไรสักอย่างจับหิ้วขึ้นไปนั่งบนอะไรก็ไม่รู้กลางอากาศ และค่อยลอยขึ้นพื้นช้าๆ ทั้งสามมองแอนนาที่นั่งอยู่บนอะไรสักอย่างเหนือขึ้นไปจากตนอย่างเลิกลั่กทำอะไรไม่ถูก จะเกาะก็ไม่รู้จะเกาะตรงไหนของอากาศที่ว่างเปล่าดี

ไวซ์ดราก้อนอย่าแกล้งพวกเขาสิ เผยตัวให้พวกเขาเห็นได้แล้ว

แหม~ นิดหน่อยก็ไม่ได้ แอนนา

สิ่งที่มองไม่เห็นเริ่มปรากฏตัวให้เห็น สิ่งที่ทั้งสามคนกำลังนั่งอยู่นั้นก็คือกระเช้าขนาดกลางที่ถูกหิ้วด้วยสองมือของมังกรสีขาวที่ใช้เวทมนต์ขยายร่างใหญ่ มันก้มหน้าลงมายิ้มให้กับทุกคน แต่ยิ้มที่เห็นฟันคมกริบนั้นก็ทำเอาทั้งสามสยองเลยเชียว

สวัสดีครับเพื่อนของแอนนา ผมชื่อไวซ์ดราก้อน เป็นเพื่อนและปีกของแอนนา ของฝากตัวด้วยนะครับ^^

แล้วทั้งหมดก็พุ่งตรงไปยังพำนักของเทพธิดาแห่งความกลมกลืนคอสมอสทันทีด้วยความเร็วสูง โดยสายการบินไวซ์ดราก้อน.....

และคงจะถึงได้อย่างเร็ว ถ้าสามคนที่ไม่เคยบินมาก่อนไม่เวียนหัวอยากอ้วก จนต้องลงจอดฉุกเฉินตามรายทางอยู่เรื่อยๆอานะ

-------------------------------------------------------------------

อินเตอร์เน็ตโรงเรียนเฮ็งซวย!!! โพสยาวมากไม่ได้ดัน Error อีก(กว่าจะเข้าใจปัญหาได้เล่นเอาไม่ได้ลงฟิคมานานเลย) ก็เลยต้องฝากคนอื่นส่งนี้ละ

ยังไงก็ต้องขอขอบคุณ ผู้ก่อการดีที่ช่วยลงให่ด้วยนะครับ

ฟิคนี้ใกล้จะถึงตอนจบแล้ว อย่าหายไปไหนกันละคร้าบ!!! ท่านผู้ชม!!

[me=Onee-Sama]เน็ตบ้านยังกากเลย สาอะไรกับโรงเรียน  [/me]

[Thama]

อันด้านล่างนี้คือคำพูดของวาว่าซังสินะฮะ

------------------------------------------------

เหมือนตอนนี้รูปมาแปลกเหมือนใช้ปากกาน้ำเงินวาด(ก็ใช่นะเซ่)อืมตอนนี้เหมือนไม่มีอะไรมาก

ก็แค่มีคน3คนวิงเวียงศีรษะแล้วไปอ้วกเท่านั้น(เฮ้ยๆแล้วไอ้บนๆนั้นหล่ะห๊า)

[Risu]

รูปฟอร์ธใส่แว่นตาดำ เท่ดีนะ

คนนั่งข้างบนเนี่ยดูสบายจังนะ

ผิดกับสามคนที่อยู่ในกระเช้าเลย 555+

[Loveless Nova]

ขอบคุณท่านผู้ก่อการดีมากคร้าบบบ!!!! 

Me/ ปั่นฟิคด้วยความเร็วแสงต่อไป...

[Loveless Nova]

MEETING CHAPTER

[Risu]

ตอนใหม่มาแบบการ์ตูนเลยแฮะ

นักรบทั้ง 10 เข้ามิติเตรียมสู้กับเทพเคออส

สองตัวละครที่โผล่มาช่องท้าย

นักรบลับฝ่ายเคออสกับฝ่ายคอสมอสสินะ

[ShadowSneak]

เพิ่งเห็นว่าลงคอมมิคด้วย lllorz

คอสมอสน่ารักโคตร =[]=!

[Myanoct]

แอร๊ยยยยยยย แม่นางของอิฮั้นได้ออกแล้ว~ แถมเปิดตัวเป็นคอมมิค ออกในช่องปิดตอนอีกตะหาก XD

ทำไมอเล็กซ์หล่อกว่าตอนแรกสุดเยอะเลย =w=

รอติดตามอย่างใจจดจ่อ ใกล้จบแล้วสินะ

ป.ล. ต้องใช้คำว่า opponent นะจ๊ะว่าคุง มิใช่ rival ;w;

[bluewind]

นี่กะจะเปลี่ยนจากนักเขียนเป็นนักวาดการ์ตูนแล้วเรอะแก

และแล้วทุกคนก็ทะลุเข้ามิติเพื่อการต่อสู้ข้างหน้าแล้วสินะ แต่คนที่มาขัดขวางนั่นมัน!?

[varinne]

ชอบไวท์ดราก้อนอ่า หน้าตาน่ารักดี >_<

ภาพวาดเก่งขึ้นมากเลยนะ แต่ช่องสุดท้ายขาแอบใหญ่ไปหน่อย ฮิฮิ

[Kimur@]

ตอนล่าสุดนี่การ์ตูนสินะ  วาดออกมาได้สวยดีแฮะ

[Loveless Nova]

ฝากผู้ก่อการดี ช่วยลงฟิคให้แทนอีกทีด้วยนะครับ 

ที่นี้ --->  http://file1.uploadfile.biz/i/EZEWMEIIIDEWEM

[Myanoct]

มาลงแทนจ้า

---

Chapter 11 - Win For ...

คู่ต่อสู้ของคุณก็คือฉัน

สิ้นวาจาที่เอ่ยกับผู้เป็นศัตรู สาวน้อยในชุดกิโมโนสีแดงก็ขว้างอาวุธบินแปลกๆของเธอที่มีลักษณะเหมือนพัด ซึ่งมันก็คือพัดจริงๆนั้นละ เข้าใส่ศัตรู คารอสกระโดดหลบการโจมตีนั้นถอยหลังไปอีกครั้ง

ร่างท่าเทพสมุทร!!!

คารอสเปลี่ยนตัวเข้าสู่ร่างเทพสมุทรที่ทำให้ชุดเขาเปลี่ยนเป็นสีฟ้า และปลายมือทั้งสองข้างก็มีลายของสีมหาสมุทรปรากฏ

มหาคลื่นสึนามิ!!!

คารอสตวัดมือขึ้นสร้างคลื่นน้ำสูงตรงเข้าหาเซ็น มหาคลื่นได้กลืนร่างในชุดกิโมโนนั้นหายไป แต่คารอสก็จับสัมผัสได้ว่า เซ็นไม่ได้อยู่ตรงนั้นแล้ว

ผัวะ!!! คารอสหุ้มมือตัวเองด้วยน้ำแข็ง จากนั้นก็ปัดพัดเหล็กปลายแหลมที่ถูกขว้างมาจากด้านข้าง เขาแสหะยิ้มให้กับเซ็น

ของเล่นเด็กๆแบบนั้นคิดว่าจะทำอะไรข้าได้รึไง นักรบแห่งคอสมอสเอ่ย...

หึ! ก็อย่าดูถูกของเด็กเล่นให้มากละ

เซ็นยังคงปาพัดเหล็กแหลมเข้าใส่คารอสอย่างไม่ยั้ง ในขณะเดียวกันคารอสก็ได้ใช้สองมือที่ถูกน้ำแข็งหุ้มกลายเป็นหอกคู่น้ำแข็งไปแล้วเดินตรงพร้อมปัดพัดของเซ็นไปเรื่อยๆ

ฮะๆๆ  โจมตีเบาหวิวจริงๆน้า~ เธอไม่น่ามาสู้เลย กลับบ้านไปเต้นระบำพัดเถอะไป

คารอสเดินมาถึงเซ็นแล้ว น้ำแข็งที่หุ้มมือเขาก็เปลี่ยนเป็นกรงเล็บที่มีขนาดใหญ่ คารอสง้างมันขึ้นจะโจมตีเข้าใส่เซ็น

Raikouga(เขี้ยวแสงอัศนีบาท!!!!)

เซ็นถีบตัวตีลังกาไปด้านหลัง พร้อมปาพัดเหล็กสี่อันลงปักบนพื้นรอบตัวคารอส จนเมื่อเธอลงแตะพื้นอีกครั้งสายฟ้าอัศนีบาทก็ฟาดจากฟ้าลงสู้ร่างคารอสอย่างจัง

อ๊ากกกก!!!!!!!!!

คารอสที่อยู่ในร่างธาตุน้ำร้องเสียงลั่นอย่างเจ็บปวดกับการโจมตีในธาตุที่แพ้ทางของคู่ต่อสู้ แรงของสายฟ้าส่งร่างของเขาไปกระแทกกับแผ่นหินจนเกิดความเสียหายรอบสองกับตัวเขา

ความประมาท เป็นหนทางสู่ความดับสูญนะเจ้าค่ะ

แฮ่กๆๆ แต่ก็...ไม่ทำให้ข้าเจ็บได้มากเท่าไหร่หรอกนะ...

ฟู่~ ไอระเหยสีเขียวเกิดขึ้นรอบกายของคารอสที่พยุงตัวเองลุกขึ้นมา Hp ของคารอสนั้นเพิ่มขึ้นเรื่อยๆจนมาถึงระดับหนึ่ง แม้มันจะไม่ทำให้ตัวเขาฟื้นพลังได้เต็มก็ตาม แต่มันก็สร้างความตกใจให้เซ็นไม่น้อย

ฟื้นฟูอย่างนั้นหรือเจ้าค่ะ ขี้โกงจัง...

จุ๊ๆๆ ก็มันเป็นท่าของข้านี้หน่า ช่วยไม่ได้นี้ ไม่มีกฎห้ามฟื้นฟูตัวเองสักหน่อย...

งั้นดิฉันก็คงต้องอัดคุณ จนไม่มีแรงจะฟื้นฟูอีกเลยสินะเจ้าค่ะ...

คิดว่าจะทำได้อย่างที่พูดงั้นเหรอ~ ท่าร่างเทพนภา!!!

ฟิ้ว~ สายลมหวนพัดรอบกาบคารอส ที่เมื่อสิ้นลม(?)แล้วก็ปรากฏร่างชายชุดสีเขียว ที่มีมือและเท้าเป็นกรงเล็บที่มีเกล็ดคล้ายขานก ที่กลางหลังก็ปรากฏปีกขนนกสีเขียวขนาดใหญ่ขึ้น คารอสกางปีกโบยบินขึ้นสู้ท้องฟ้า

บินอย่างนั้นหรือเจ้าค่ะ ขี้โกงจัง....

จุ๊ๆๆ ก็มันเป็นท่าของข้านี้หน่า ช่วยไม่ได้นี้ ไม่มีกฎห้ามบินสักหน่อย....

งั้นดิฉันก็คงต้องตัดปีกคุณ ให้บินไม่ได้อีกเลยสินะเจ้าค่ะ....

คิดว่าจะทำได้อย่างที่พูดงั้นเหรอ!!!

_เมื่อกี้นี้เหมือนมันเกิดเหตุการณ์แบบเดียวกัน 2 ครั้ง!!!.....รึเปล่านะ?_

เฮอริเคนแคทรีน่า!!!

คารอสสะบัดปีกสร้างลมหมุนคลั่งกลางผิวน้ำ มันดูดน้ำขึ้นมาวนจนกลายเป็นวงพายุสองธาตุวนรอบตัวเขา เซ็นที่อยู่ในบริเวณของลมพายุก็ถูก...น้ำอัดลมกระแทกใส่จนเธอกระเด็นไปสุดขอบสเตจ  ความเสียหายนั้นทำเอาเซ็นถึงกับกระอั๊ก

หึๆๆ ถ้าคิดจะตัดปีกข้านะ ฝ่าลมพายุนี้มาให้ได้ก่อนเถอะ!! ฮ่าๆๆ

............

เซ็นเดินเงียบๆเข้ามาใกล้คารอสช้าๆ โดยที่ตัวเธออยู่ห่างจากลมพายุที่คารอสสร้างไม่กี่ก้าว เธอเงยหน้าขึ้นพร้อมกับยิ้มให้คารอส รอยยิ้มที่ทำให้เขารู้สึกสะท้านอย่างบอกไม่ถูก

Raikouga(เขี้ยวแสงอัศนีบาท!!!!)

จ๊ากกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!

สายฟ้าไหลผ่านสายน้ำที่ไหลวนพร้อมกับพายุพุ่งตรงเข้าใส่ศูนย์กลางพายุ คารอสร้องลั่นอย่างเจ็บปวดเป็นครั้งที่สองเมื่อถูกโจมตีด้วยธาตุที่พวก Flying แพ้ทางเข้าอย่างจัง นกสีเขียวร่วงกระแทกกับพื้นน้ำพร้อมขนนกที่โรยร่วงไปทั่วบริเวณ

น้ำเป็นตัวนำไฟฟ้าได้ไม่รู้หรือเจ้าค่ะ....

กรอด!!! ว๊ากกกก!!! ท่าร่างเทพอัคคี!!!

คารอสตะโกนลั่นพร้อมแผ่พลังความร้อนออกมา ร่างของเขากลายเป็นสีแดงขึ้นมาเรื่อยๆ พร้อมไอระเหยของน้ำบนตัวค่อยๆลอยขึ้นมา และ....

1 นาทีผ่านไป..............

...............................................

2 นาทีผ่านไป........................................

..........................................................................

5 นาที่ผ่านไป................................................................

ไม่ทราบว่ากำลังทำอะไรหรือเจ้าค่ะ?

เซ็นเอียงคอถาม พร้อมกันนั้นคารอสก็ถูกกะละมังเหล็กจากไหนก็ไม่ทราบหล่นลงใส่หัวเข้าก๊องใหญ่

_อยู่ท่ามกลางสถานที่ธาตุน้ำก็เลยจุดไฟไม่ติดใช่ไหมละ คารอส เหอๆๆ_

ม่ายยยยยยยย!!!!

คารอสยกมือขึ้นพร้อมสะบัดหัวไปมาทั้งขยี้หัวจนฟูยุ่งไปหมด ก่อนที่เซ็นจะหน่ายกับศัตรูที่ลืมไปว่าเธอยังอยู่ที่นี้ จนปาพัดเหล็กอันหนึ่งใส่จนปักเข้าหัวคารอส เขาจึงได้สติขึ้นมาอีกครั้ง

ปาหัวกันเลยเหรอ ถ้าเป็นโลกจริงนะถึงตายเลยน้า!! คารอสพูดพร้อมดึงพัดเหล็กที่ปักหัวอยู่อย่างน่าสยอง

ใจร้อนขี้โวยวายจังเลยนะค่ะ.....อย่างคุณน่ะ ยังห่างชั้นกับท่านพี่ของฉันเหลือเกินค่ะ

ก็มันเป็นธรรมชาติของฉัน!!!

คารอสโหมดปกติเสกลูกไฟขึ้นมากลางอากาศ สั่งมันให้พุ่งเข้าใส่เซ็นด้วยความเร็วสูงประหนึ่งรับความโกรธของเจ้าของมาเป็นพลัง แต่เซ็นก็ยกพัดขึ้นมาพัดไฟนั้นลงน้ำไปจนหมด เธอเหยียดรอยยิ้มในขณะที่มือใช้พัดๆตัวประหนึ่งคุณหญิง

Shiroganenami (ชิโรกาเนะนามิ = คลื่นทองคำขาว)

เซ็นโปรยพัดออกมาจากชายเสื้อมาลอยกลางอากาศนับสิบๆอัน มันเรียงเป็นแถว แถวละสิบอัน จำนวนห้าแถวเรียงกัน เป็นกำแพงตรงหน้าเซ็นโดยไม่มีท่าทีว่าจะขยับเขยื้อนเลย

ท่าร่างเทพปฐพี!!!

คารอสเปลี่ยนร่างของตัวเองเข้าสู่ธาตุดิน ชุดที่เขาสวมใส่นั้นกลายเป็นสีน้ำตาล มือและเท้ามีดินแข็งสีน้ำตาลมาห่อหุ้มอย่างหนาแน่น เขาพุ่งตรงเข้าหาเว็นทันทีที่เปลี่ยนร่างเสร็จ

เซ็นสะบัดมือสั่งพัดแถวแรกเข้าโจมตีใส่คารอส แต่มือที่หุ้มดินแข็งก็ถูกใช้ปัดมันออกไปจนหมดและเขาก็ยังคงพุ่งต่อไปอย่างๆช้าๆเพราะน้ำหนักตัวที่เยอะขึ้น  ซึ่งแม้เซ็นจะเรียกพัดเข้าโจมตีคารอสอีกระลอกก็ไม่สามารถหยุดเขาได้จนเธอต้องเหงื่อตกกับพลังป้องกันที่เพิ่มขึ้นของเขา

เสร็จข้าละ!!!

เปรี้ยงงงงง!!!!!!!!!! พลังหมัดธาตุดินซัดเข้าใส่ร่างบอบบางจนกระแทกกับพื้นอย่างแรง คารอสเตรียมจะกระทืบซ้ำอีกรอบแต่ว่าเซ็นก็พลิกตัวหนีออกมาได้ทันเสียก่อน ทั้งๆที่ปากกระอั๊กเลือดแต่เธอก็สะบัดมือสั่งพัดที่เหลืออยู่อีกแถว โจมตีใส่หัวของคารอสอีกหน

อ๊ากกกกก!!!!!!!!!!!

คารอสร้องลั่นเป็นหนที่สามเมื่อถูกจุ่โจมเข้าใส่จุดตาย เขาซวนเซถอยออกไปพร้อมกับล้มลง ถึงแม้ว่าร่างปฐพีนั้นจะทำให้เขามีพลังป้องกันสูง แต่การโจมตีเมื่อครู่ก็ทำเอาเขาเฉียด Hp เป็น 0 เลยทีเดียว...

...ตอนนี้ทั้งสองฝ่ายสามารถใช่ท่าปิดฉากได้แล้ว!!!....

เพื่อจะได้พบกับพี่ชายที่หายไป ศึกครั้งนี้ดิฉันจะต้องชนะ!

เพื่อหยุดยั้งสงครามที่ไม่สิ้นสุดนี้และรับพลังเพื่อลงทัณฑ์เหล่าคนที่ทำร้ายธรรมชาติ ศึกครั้งนี้ข้าจะต้องชนะ!

Double Opponent Close Combat : FOURELEMENTAL Vs. Kirizamechoutengeki

กระบวนท่าปิดฉากสองท่าถูกใช่พร้อมกันเป็นครั้งที่สองในศึกครั้งนี้ แต่คราวนี้กลับเป็นการปะทะกันระหว่างท่าไม้ตายของทั้งสองฝ่าย พัดหกอันหกธาตุอัดคาถา ไฟ น้ำ ไฟฟ้า ลม ดิน น้ำแข็ง ถูกเซ็นโปรยขึ้นฟ้าก่อนจะแตกเป็นศรพลังธาตุซัดใส่คู่ต่อสู้ที่ไร้ทางป้องกัน ในขณะที่คารอสก็สร้างระเบิดจตุรธาติทั้งสี่ ดิน น้ำ ลม ไฟ ใส่บริเวณที่เว็นยืนอยู่โดยที่อีกฝ่ายไม่สามารถหลบได้

-------------------------------------------------------------

แพ้ให้ศัตรูเสียแล้วสิ....ดิฉันนี้ช่างอ่อนหัดเสียเหลือเกิน

แบบนี้เขาต้องเรียกว่าเสมอกันต่างหาก!

สองเพลเยอร์ที่เป็นศัตรูกัน นั่งพิงแผ่นหินที่ยกตัวขึ้นมาจากผิวน้ำแผ่นเดียวกัน และคุยกันโดยไม่มีท่าทีเป็นศัตรูต่อกันอีก ซึ่งถึงอยากจะเป็นศัตรูต่อกันก็คงทำไม่ได้แล้ว เพราะตอนนี้ทั้งคู่นั้น...

Hp เหลือ 0 ไปพร้อมๆกันเสียแล้ว!!

ร่างของเซ็นฮิเมะค่อยๆแตกสลายกลายเป็นละอองสีขาว ส่วนร่างของคารอสก็ค่อยๆแตกกลายเป็นละอองสีความมืด

แต่น่าเสียดายจังนะเจ้าค่ะ ดิฉันยังเหลือกระบวนท่า Benishigure (เบนิชิกุเระ = ฝนสารทสีชาด) อีกท่านึงที่ยังไม่ได้ใช้กับคุณเลย....

แค่นี้หัวข้าก็จะกลายเป็นเม่นหนามพัดแล้วนะเฟ้ย! ปาใส่หัวเอาอยู่ได้ ดีนะเนี้ยว่าที่นี้ไม่ใช่โลกแห่งความจริง ไม่งั้นตายได้หลายรอบแล้ว!!

เซ็นเงยหน้าขึ้นมองคารอสที่เหวี่ยงหน้าหนีพร้อมบ่นสารพัดที่เธอจะขี้เกียจฟัง แวบหนึ่งที่ได้มองเขาทำให้เธอนึกถึงพี่ชายของเธอ จะว่าไปพี่ชายของเธอก็มีบางครั้งที่เป็นคนมุทะลุและใจร้อนอยู่เหมือนกัน ท่าทีของเขาทำให้เธออดอมยิ้มไม่ได้

แต่เห็นทีหลังจากนี้ดิฉันก็ต้องหาทางกลับสู่ยุคสมัยของตัวเองด้วยวิธีอื่นต่ออีกแล้วนะเจ้าค่ะ

เธอ....หลงทางจากยุคสมัยของตัวเองอย่างนั้นเหรอ?

เจ้าค่ะ....ดิฉันหลุดกระเด็นมาจากยุคสมัยและโลกของตัวเองด้วยฝีมือของอสุรกายที่มีความแค้นกับแม่ของดิฉันนะเจ้าค่ะ

เซ็นมีท่าทีหง๋อยไป แต่จู่ๆคารอสก็ตบไหล่เธอเบาๆ ก่อนที่เซ็นนั้นจะร้องด้วยความตกใจเมื่อๆจู่ๆคารอสได้ดึงผมเธอไปเส้นนึง เธอทำหน้าโกรธทั้งน้ำตาที่ถูกดึงผมไปแบบไม่ทันตั้งตัว แต่ก็เปลี่ยนเป็นประหลาดใจเมื่อคารอสเอาเส้นผมเธอใส่ล็อกเกตที่มีอัญมณีหลากสีและยื่นมาให้เธอ

แขวนนี้เอาไว้สิ หลังจากที่เธอหายไปจากมิติ Dissidia นี้แล้ว สิ่งนี้จะนำพาเธอกลับไปสู่ยุคของเธอได้นะ

นี้คุณ....ช่วยดิฉันหรือเจ้าค่ะ? พวกเราเป็นศัตรูกันไม่ใช่เหรอ?

เซ็นเอ่ยถามขึ้นด้วยน้ำเสียงระคนสงสัย แต่ฝ่ายคารอสนั้นพอได้เห็นหน้าตอนประหลาดใจของอดีตคู่ต่อสู้ของเขาแล้วก็หัวเราะร่า

แฮะๆๆ ตอนนี้ก็แพ้กันทั้งคู่ แถมกำลังจะถูกลบออกจากกระดานหมากของพระเจ้าแล้ว พวกเราก็ไม่ใช่ศัตรูกันแล้วละ เพราะงั้น.....ข้าก็อวยพรให้เจ้าโชคดีละกัน

อือ!! คุณเองก็เช่นกันนะเจ้าค่ะ!

เซ็นยกตัวขึ้นจูบแก้มของคารอสเบาๆจนอีกฝ่ายผงะด้วยความตกใจระคนอายหน้าแดง แต่สาวน้อยในชุดกิโมโนก็ยิ้มยี่ตาหัวเราะจนทำให้คารอสหัวเราะตามไปด้วย แล้วร่างของทั้งสองนั้นหายไปจากสถานที่นี้โดยพร้อมกัน....

โดยมีรอยยิ้มเจ้าของพื้นที่ยิ้มให้ทั้งคู่อยู่จากที่ห่างๆ....

ตั้งแต่ทำสงครามมา พึ่งเคยเจอการจบการต่อสู้แบบนี้เป็นครั้งแรกเลยนะเนี้ย~ คิๆๆ

------------------------------------------------------------------------------------

อีกสองตอนเท่านั้น ฟิคนี้ก็จะจบลงแล้วละคร้าบ~!!!!!!!! ขอบคุณที่(ทน)ติดตามความบ้าของคนแต่งมาตลอดน้อ~!!

[ShadowSneak]

ท่าโจมตี HP สองท่าชนกัน... มันหักล้างไม่ใช่เร้อออ *โดนชก*

คารอส.... แกทำอะไร? =A=

[Thama]

ห๊ะ!!จะจบแล้ว!!!ที่หลังไม่ต้องบอกนะวาว่าค่อยบอกตอนก่อนตอนจบดีกว่านะ-3-หมด'รมแม้นเลย= =

ว่าแต่ท่าไมตาย2ท่าชนกันมันต้องปะทะกันเซ่~

อยากดูท่าไม้ตายชนกันแล้วระเบิดต่อหน้าอ่า~

(แล้วค่อยตายทั้งคู่)

-----------------------------------------------------------------------

เหมือนตอนนี้ไม่เจอคำผิดเลยแห๊ะ~

[varinne]

จิงๆแล้วถ้าจุดไฟคงจุดไฟทั่วตัว ไม่ได้จุดเฉพาะแค่เท้าใช่ไหมละ ดังนั้นส่วนหัวน่าจะมีไฟลุกพรึ่บขึ้นมามั้ง (นึกๆแล้วจะแนวซุปเปอร์ไซย่าเป่านิ คุคุ)

สุดท้ายสองคนที่สู้กันเองก็รักกัน... (เซ้นช่างกล้าจิงๆ)

ปล. เจ้าของพื้นที่ ออกแนวคิวเบย์ แหะ =w=

นกสีเขียวร่วงกระแทกกับพื้นน้ำพร้อมขนนกที่โรยร่วงไปทั่วบริเวณ

กระแทกน้ำแล้วจมน้ำด้วยเป่า =w=

[bluewind]

เห็นด้วยกับธามที่ว่า ถ้าระเบิดสองท่าชนกัน คงจะมันส์กว่านี้อีกเป็นเท่าตัว แบบตู้มมมมมมม ท่าทั้งสองปะทะกันจนกลายเป็นคลื่นระเบิดมหาศาลที่พลังรุนแรงยิ่งกว่าท่าที่ปล่อยออกมามาก จนทั้งคู่ถูกแรงระเบิด และเดี้ยงทั้งคู่....

อีกสองตอนแล้วสินะ!!!!

[Loveless Nova]

ต้องฝากกันอีกแล้วนะฮะ หวังว่าคงยังไม่รำคาญผมนะคร้าบ~ TT^TT

[url=http://http://www.upload-thai.com/download.php?id=c9079ea83bee2ccaf6cd34cb9a3b36cc

[Loveless Nova]

ลืมใส่ลิ้งค์ให้แฮะ.. ---> http://www.upload-thai.com/download.php?id=c9079ea83bee2ccaf6cd34cb9a3b36cc

ปล.ไม่ได้ต้งใจปั้มนะ แต่เน็ตโรงเรียนผมจะ Edit ก็ยังทำไมได้เลย TT.TT

[ShadowSneak]

อ้ะ ลงให้ XD

------------------------- Edge of Madness -------------------------

มีเพียงความเงียบเท่านั้นในกลุ่มนักรบแห่งคอสมอส ในขณะที่พวกเขากำลังเดินก้าวขึ้นบันไดหินสีดำเข้มทีละขั้นไปยังชั้นด้านบนที่เหมือนจะไม่สิ้นสุุด บรรยากาศรอบข้างของนักรบทั้งสิบคือความมืดมิดสีทมิฬ ที่มีเปลวเพลิงร้อนแรงดั่งไฟนรกพวยพุ่งขึ้นมาจากรอยแตกของพื้นตลอดเวลา

“พลังมหาศาลอยู่ไม่ไกล พวกเราใกล้ถึงที่อยู่ของเคออสแล้ว”

อเล็กซ์พูดขึ้นและเขาก็นำทีมวิ่งขึ้นบันไดไปอย่างรวดเร็ว นักรบที่เหลือเห็นดังนั้นจึงเร่งฝีเท้าขึ้นไปบ้าง ทั้งหมดเรียกอาวุธของตนมาพร้อมมือ ใจของพวกเขาเตรียมพร้อมที่จะสู้กับศึกสุดท้ายแล้ว

“………………………………..”

สิบอาวุธ สิบพลัง สิบนักรบ ยืนประจันหน้ากับร่างที่นั่งเท้าคางอย่างเงียบๆบนบัลลังค์หินสีทมิฬ เคออสมหาเทพปีศาจแห่งความขัดแย้ง ร่างใหญ่ยักษ์ที่มีเขาโค้งงอ ปีกสีดำค้างคาวใหญ่ที่กลางหลัง มีแขนอยู่ถึงสีแขน รอยยิ้มของมันนั้นเผยแถวของเขี้ยวที่ดูน่าสยดสยอง ภาพลักษณ์ของมันนั้นน่าเกรงขามเกินกว่าที่นักแต่งกระต๊อกกระต๋อยอย่างวาว่าจะสามารถอธิบายได้และต้องจิ๊กภาพของคนอื่นมา...

“เจ้าแพ้แล้วเคออสเอ่ย....นักรบของเจ้าสิ้นสูญหมดแล้ว....สงครามครั้งนี้มันจบลงแล้วละ....”

อเล็กซ์ยกดาบสีเพลิงขึ้นชี้ไปยังหน้าของเคออส

“ฮึๆๆๆ สงครามจบงั้นรึ...ของแบบนั้นมันไม่มีทางเป็นไปได้หรอก...”

เคออสหัวเราะขันเบาๆ แต่สำหรับมนุษย์แล้วนั้นเป็นเสียงหัวเราะที่ชวนให้สั่นทีเดียว

“หมายความว่าไง?”

“....หากนี้เป็นปรารถณาของพระเจ้าที่จะดูพวกแกกับข้าต่อสู้กันละก็...มาเริ่มกันเลย”

ครืน~

เคออสลุกขึ้นยืนจากบัลลังค์ช้าๆ แต่เพียงแค่นั้นก็ทำเอาอากาศรอบข้างนั้นสั่นไหว

เปรี้ยง!!!! เพียงพริบตาเดียว ร่างของอเล็กซ์ที่ยืนเสนอหน้าอยู่หน้าสุดของทุกคนก็ถูกแขนของเคออสกระแทกเข้าอย่างจังจนกระเด็นไปกระแทกเสาหินด้านหลัง เป็นสัญญาณบอกว่าการต่อสู้ได้เริ่มแล้ว

“ศรร้อยดอก!!! ”

ลิลลี่นักรบญี่ปุ่นโบราณรั่วศรธนูใส่เคออส แต่มันก็ถูกปัดได้อย่างง่ายดายด้วยมือที่หุ้มเพลิงนรก แถมเธอยังถูกศรบางดอกสะท้อนกลับจนเป็นฝ่ายเจ็บแทน

“askance wing ”

แอนนานักบวชสาวฟาดปีกที่มองไม่เห็นเข้าใส่เคออสจากด้านหลัง เคออสกางปีกขึ้นรับการโจมตีนั้นและเหวี่ยงมือเข้าโจมตีเธอ

“แอนนาระวัง!! อั๊กกก!!!”

โปรอัศวินเกราะแดงวิ่งไปใช้ดาบรับการโจมตีเอาไว้ แต่แรงแขนนั้นก็ส่งทั้งเขาและแอนนากระเด็นไปตามๆกัน

นักรบแห่งคอสมอสผลัดกันรุกไล่โจมตีเคออสจากรอบทิศทาง ทว่าการป้องกันของปีศาจแห่งความขัดแย้งนั้นสามารถปัดป้องได้ทั้งหมด ทั้งการโจมตีสวนกลับของมันก็ยังกินพื้นที่กว้าง ที่ทำเอาพื้นๆที่บนปิรามิดหินแคบๆนี้แทบจะหาที่หลบกันไม่ได้

”X-Blade!!!”

อัสสึชิพุ่งเลียดพื้นหลบการโจมตีของเคออส เขาประชิดตัวของมันและสร้างรอยแผลรูบตัว X เอาไว้ได้ แต่กก่อนที่เขาจะถีบตัวถอยออกมาได้ทัน เคออสก็เสยหมัดส่งเขาขึ้นฟ้า มันพุ่งตัวขึ้นตามไปและกระหน่ำเตะเขาไม่ยั้งจนเขาลอยสูงขึ้นไปเรื่อยๆแบบที่ใครก็ไม่สามารถเข้ามาช่วยได้

“กลับลงพื้นไปซะเจ้ามนุษย์ตัวน้อย!!!”

เปรี้ยงงงง!!!!!!! เคออสพุ่งเหยียบร่างของอัสสึชิลงมาจากฟ้าสูง กระแทกเขากับพื้นจนเกิดเสียงดังสนั่น พร้อมสร้างคลื่นกระแทกส่งผลให้ทุกคนรอบตัวได้รับบาดเจ็บไปตามๆกัน โดยที่อัสสึชินั้นบาดเจ็บหนักสุดจนขยับไม่ได้ เขาถูกเคออสแตะไปกระแทกบัลลังค์ของตน ล้มลงขยับไม่ไหว

“บังอาจทำคุณอัสสึชิได้ ร่มพิฆาต!!!”

คินะเด็กหญิงในชุดผ้ากันฝนสีเหลืองเหวี่ยงร่มที่หมุนด้วยความเร็วสูงใส่เคออสที่ยังชะงักอยู่ มันพุ่งทะลุออกของปีศาจแห่งความขัดแย้งสร้างความเสียไม่น้อย เคออสหมุนตัวฟาดหางของตนใส่เคนะ

“ซึทสึซึทสึซิ(Sutsuzutsuzu)”

โปรสไลด์ตัวควงพลองเข้าโจมตีประสานงากับหางที่โจมตีใส่คินะ ความเสียหายที่เกิดกับเคออสนั้นถึงจะไม่มาก แต่ก็สามารถป้องกันการโจมตีของปีศาจร้ายเอาไว้ได้ และเป็นการเปิดโอกาสให้คนอื่นได้โจมตีต่อ

“Spiral Attack”

เอ็มพานาด้าคนครึ่งหมึกหมุนท่อนล่างของตนที่เป็นหนวดหมึกกระหน่ำใส่หน้าของเคออสไม่ยั้ง พอเคออสยกมือขึ้นมาหมายจะจับเธอ เอ็มพานาด้าก็โยนขวดบรรจุระเบิดเข้าใส่เคออส เพื่อใช้แรงระเบิดนั้นหลบการโจมตีออกมา

“พวกแกนี้มันวุ่นวายยิ่งกว่าแมงหวี่จริงๆ ตอดเล็กตอดน้อยอยู่ได้!!!”

_ที่นี้มีแมงหวี่ด้วยรึ เฮียเคออส -*-_

เคออสทุบพื้นสร้างเกลียวเพลิงล้อมรอบตัว ทว่าเหล่านักรบนั้นรู้แกวพวกการโจมตีทำนองนี้ที่มีให้เห็นกันในทุกๆเกมส์ จึงถอยตัวหลบออกมา พอเปลวเพลิงสิ้นลงทั้งหมดจึงใช้การโจมตีเฉพาะตัวของแต่ละคน ระดมพลังโจมตีเข้าใส่เคออสพร้อมกันโดยทันที

ตูมมมม!!!!!!!!!!!!

ร่างสีดำร่วงลงฟุ่บกับพื้น นักรบทั้งสิบยืนล้อมรอบปีศาจแห่งความขัดแย้งเอาไว้ ทั้งหมดนั้นยังคงถืออาวุธประจำตัวเอาไว้เพราะรู้ดีว่าเจ้าพวกบอสอะไรเนี้ย มักจะมีร่างสอง ร่างสามอยู่เสมออันเป็นธรรมเนียมที่บอสมอนสเตอร์ทุกตัวจะต้องมี และการคาดการของทุกคนนั้นก็ไม่มีพลาดเสียด้วย

ฟู่~!! เคออสค่อยๆลุกขึ้นมายืนอีกครั้ง พร้อมเปล่งพลังเพลิงที่ร้อนแรงยิ่งกว่าเก่า มันเหยียดรอยยิ้มฟันแหลมคมหลายซี่ให้กับนักรบแห่งคอสมอสทั้งหมด

“พวกแกสามารถทำให้ข้าประหลาดใจมากกว่านี้ได้อีกไหม....”

ผัวะ!!! เคออสกระแทกหมัดเข้าใส่อเล็กซ์ที่เสนอหน้ามาอยู่ใกล้ตัวมันมากที่สุดอีกครั้ง หมัดเพลิงที่รุนแรงกว่าเก่าพุ่งใส่นักรบชุดแดงในระยะประชิด

“แท่งหนามศิลา!!!”

อเล็กซ์สะบัดดาบลงพื้นสร้างแท่งศิลาแหลมขึ้นแทงแขนของเคออสหยุดการโจมตีของมันเอาไว้ อัสสึชิพุ่งเข้าฟันแขนนั้นจนเกิดดาเมจอันรุนแรง แอนนาเลียดตัวไปด้านหลังของเคออส สะบัดปีกที่มองไม่เห็นอันแหลมคมเข้าใส่ และลิลลี่ก็กระโดดเหยียบแขนของเคออสซัดกระบอกใหญ่ของตนเข้าเต็มอกของปีศาจแห่งความขัดแย้ง

“รุมกันแบบนี้มันไม่แฟร์นี้หน่า!!!”

“ไม่ใช่สักหน่อยเคออสเอย...นี้เป็นพลังแห่งความสามัคคี พลังแห่งมิตรภาพต่างหากละ!! ดาบอนันต์พันใจ!!!”

โปรสวนกลับการพูดตัดพ้อของบอสมอนสเตอร์ และรั่วฟันดาบนับร้อยครั้งจนเกิดแสงสีขาวนับไม่ถ้วนเข้าใส่เคออส ร่างทมิฬกระชากแขนหลุดจากแท่งศิลาและฟาดหางใส่โปรจนอัศวินเกราะแดงกระเด็นถอยไป ก่อนจะขว้างลูกไฟใส่อเล็กซ์ที่ชะงักเพราะท่าถูกทำลาย

“Lion's Wrath”

ฟอร์ธไต่บัลลังค์ของเคออสและถีบตัวมาอยู่เหนือเคออสในลักษณะที่หมุนกลับหัว เขารวบรวมมวลอากาศรอบตัวมาอัดยิงกระแทกกระสุนมวลอากาศเข้าใส่เคออสในนัดเดียว แรงกระแทกและความเสียหายส่งร่างสีดำให้ทรุดเขาลงกับพื้น

“ต้อนข้ามาได้ถึงขนาดนี้เชียวรึพวกแก แต่มันก็มาได้แค่นี้ละ!!!”

เปรี้ยงงงง!!!!!!!!!!!

เคออสอัดกำปั้นลงพื้นอย่างรุนแรงอีกหน นักรบทั้งหมดจึงถอยตัวออกมาอีก แต่คราวนี้การโจมตีของเคออสนั้นผิดไปจากครั้งก่อน เมื่อพายุเพลิงที่ลุกขึ้นมาจากพื้นนั้นแทนที่จะคงขนาดรอบตัวเคออสไว้

มันกลับขยายตัวออกไปและเข้าโจมตีนักรบทุกคนให้ได้รับดาเมจกันถ้วนหน้าแบบที่ไม่สามารถหลบได้!!!

“อ๊ากกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!”

ร่างสีดำทมิฬยืนอยู่ท่ามกลางนักรบแห่งความกลมกลืนที่ทรุดระเนระนาดกับพื้นกันถ้วนหน้า ปีศาจร้ายหัวเราะในลำคอเบาๆ ในมือของมันนั้นก็กำลังรวบรวมพลังเพื่อใช้กระบวนท่าเดิมปลิดชีพของนักรบทั้งหมดที่นี้

“ในศึกครั้งที่ 9 นี้ ผู้ที่ชนะจะต้องเป็นข้า....”

“ม...ไม่มีทางยอมหรอก....”

อเล็กซ์ค่อยๆพยุงร่างของตัวเองลุกขึ้นทั้งๆที่เจ็บหนัก นักรบคนอื่นๆเองก็ยันตัวเองลุกขึ้นมาโดยตามกัน เคออสหมุนตัวมองนักรบแห่งความกลมกลืนรอบตัวของตน

“บาดเจ็บหนักกันอย่างนี้แล้วพวกแกคิดว่าจะมาทำอะไรข้าได้อีกงั้นหรือ ฮะๆๆ”

“อย่างน้อยพวกเราก็ยังมีกันสิบคนนะ….เพราะว่าเรายังอยู่กันครบทุกคน ร่วมแชร์พลังกายด้วยกัน...พลังของพวกเราตอนนี้นะมีมากกว่าแกเสียอีกนะ”

“ปากพูดแต่คำสวยหรูแบบพระเอก พวกแกจะไปได้สักกี่น้ำเชี่ยว!!!”

เปรี้ยง!!!!!!!!!!!!!!

เคออสกระแทกหมัดลงกับพื้นอีกครั้ง สร้างวังวนพายุเพลิงกระจายไปโดยรอบอีกหน อเล็กซ์มองนักรบคนๆอื่นที่พยักหน้าให้เขา

ว๊าปปปปป!!!!

สิบคริสตัลออกมาจากร่างของสิบนักรบ มันเคลื่อนไปลอยนิ่งต่อหน้าเจ้านายของมันและหยุดยั้งวังพายุเพลิงเอาไว้ให้อยู่กับที่ พร้อมทั้งกักเคออสเอาไว้ไม่ให้ขยับตัวได้ภายในกำแพงแสงสีฟ้าอ่อนที่ประจุไปด้วยพลังงานแห่งความกลมกลืนของคอสมอสที่แม้ไม่ได้มาสู้ด้วยตัวเอง แต่พลังของเธอก็มาร่วมต่อสู้กับนักรบของเธอด้วย

“อั๊ก!! ท.....ทำไม....ข....ขยับไม่ได้....”

“เคออสเอย.....การต่อสู้ครั้งนี้จบสิ้นลงแล้ว....”

“Special Ten CloseCombat!!!”

Mist Blade

Arrow Spring

Triangle  Thunder

Triton Power

Seisan Shainj

XT-Blade

Blaze Judgement

God's Wrath

The Last 5W0RD

interweave of explode

{+++++}

ULTIMA LAST COMBAT!!!

กระบวนท่าสุดท้าย การรวมพลังครั้งสุดท้าย ของสิบนักรบ พลังแห่งจิตใจที่ถ่ายทอดออกมาเป็นพลังทำลายล้าง คริสตัลทั้งสิบที่ตอบรับความปรารถณาของผู้เป็นนายด้วยการรวมพลังของทุกตนเข้าด้วยกัน จนเกิดลูกพลังงานขนาดใหญ่เหนือร่างสีทมิฬที่ดูเล็กถนัดตา ตะวันสีฟ้าจรัสร่วงลงสู่พื้นปฐพีและลบล้างปีศาจร้ายให้หายไปในพริบตา มหาปีศาจแห่งความขัดแย้งสูญสิ้นชีวิตไปแล้ว

สงครามนิรันดร์ครั้งที่ 9 จบลงด้วยชัยชนะของฝ่ายคอสมอส...

------------------------------------------------------------------------------

หลังจากที่ขาวดำมาซะนาน ในที่สุดก็มีกะใจจะลงสีแล้วรึเราเนี้ย ฮะๆๆ

เจอกันตอนหน้าคร้าบบบ!!!

[Thama]

ตอนหน้าตอนสุดท้ายแล้วสินะ......คงไม่มีอะไรโรคจิตโผล่มานะ....

ตอนนี้เจอคำผิดนิดหน่อย

อัสสึชิ : ถ้าจำไม่ผิดดาบผมหักไปแล้วไม่ใช่เรอะ!!!

ปล.ภาพทั่นก็ยังคงงามเช่นเดิม~

ปล.2ไม่มีไรจะเม้น

[Guest bulbabenz]

ไม่ได้มาตามอ่านต่อเลย เพิ่งได้อ่านตั้งกะแอนนาออกโรง

แหม่ ซึ้งใจ(กระจริ๊ก)

ชักอยากได้มังกรตัวนั้นมาฟัดกันไปข้าง!?

สนุกมาก ๆ แต่ก็เอ่อ นี้ดดดนึงนะ

ตรงคอมมิก

ดูเผิน ๆ ว่าจะเป็นปะกิดล้วน

คำว่า"พี่" มันโผล่แฉลบออกมาซะงั้นแนะ!?

ตรงตอนล่าสุด

“ซึทสึซึทสึซิ(Sutsuzutsuzu)”

โปรสไลด์ตัวควงพลองเข้าโจมตีประสานงากับหางที่โจมตีใส่คินะ

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!???????

โปร............ดูดท่าเซซั่นไปใช้เหรอ*0*

โอ้ว ในที่สุดก็จะจบ(ไม่คิดว่าจะจบไว กำลังอ่านมันส์เชียว!?)

ปล. จำประโยคนึงตอนไปส่องคลิปสู้คาออสอยู่แล้วติดใจ

"Hope does not exist"

ร้ายได้ใจ ***

[ป.โหล่]

ตอนสุดท้ายอย่างมันส์ - - สู้กับเคออสแบบระห่ำกันทีเดียว

ปล.ดาบอนันต์พันใจนั่น ดาบไร้ขีดจำกัดสินะ - -