[56k Warning!] Comic Parallel Bar [CLOSE]

[..Two..World..]

ทีนี้ จะไม่ใช่แค่ " 3 คน" แล้วสินะ ฮ่าๆๆๆๆๆ

อยากมาต่อจังพรุ่งนี้...ไม่รู้จะไหวไหม

อ้า~อยากเห็นสีหน้าของ เหยื่อ... เอ้ย ผู้หวังดีคนต่อๆไปจัง 55+

[me=WhiteAbsol]โดนเพื่อนมิโดริกินหัว[/me]

[สาววายจงเจริญ]

ฮ่าๆ ไวท์กับอลินี่โยนงานหใ้อีริคเฉยเลย แต่อีริคมีหลายฟอร์ม กลัวอะไรไป?

[Loveless Nova]

อ่านฟิคแล้วอยากพูดว่า....วานิจังมาวาดภาพประกอบด่วนเลยคร้าบ!!!!

งานนี้สามหนุ่มต้องเล่นกับวิญญาณแล้วสินะ เหอๆๆ ว่าแต่เพื่อนคนไหนของมิโดรินะที่หายไป(ปกติก็ไม่รู้อยู่แล้วนี้หน่าว่ามีใครบ้าง)

แต่ละคนก็มีวิธีสรรหาการหนีได้เหลือร้ายจริงๆ(แต่ไม่วายถกจับไปทั้งหมดนั้นละ) แต่ว่าช่วงสุดท้ายนี้สิ...

มิโดริ : ขอบคุณมากๆเลยคะ แต่แค่ 4 คนเหมือนยังไม่พอเลยนะคะ ไปหาคนช่วยเพิ่มดีมั้ยคะ

ฟิเลน : ..........(สวดตารางธาตุ)

อีริค : ..........(สอดส่องหาแมลงสาบ เพื่อให้อีกฟอร์มรับเคราะห์แทน)

เฟอร์ริก : เป็นความคิดที่ดีมากๆๆๆๆเลยครับ! เราต้องหาคนเพิ่ม (ถือโอกาสจับมือมิโดริ)

มิ โดริ : งั้นไปกันเลยค่ะ! ไปหาคนช่วยรายต่อไปกันค่า~!

แสดงท่าทีได้อยากยอดเยี่ยมมาก~!! ขอให้โชคดีนะทั้งสามคน!

เสียงปริศนา - จะช่วยเราไหมมมมมม~

Me/ หืม? ช่วยสิ!!!! เรื่องผีฉันถนัดอยู่แล้ว~

["Pink Marker"]

ขอขอบคุณทุกๆคนที่ยังแวะเวียนบาร์นะฮะ

เอาเป็นว่าตอนนี้...ลงฟิคได้แล้วล่ะฮะ เพียงแต่ต้องมาขออนุญาติเรากับพี่ไวท์ก่อนน่ะฮะ...(เพราะยังจัดการด้านนี้ไม่เรียบร้อยเท่าไหร่...)

บาร์เปิดให้ลงฟิคได้แล้วล่ะฮะ!~

[Risu]

ความเดิมตอนที่แล้ว

เพื่อนของมิโดริได้หายตัวไป เธอจึงมาขอความช่วยเหลือจากเหล่าคนในบาร์ และได้คนช่วย(เหยื่อ)มา 3 ราย อันได้แก่ เฟอร์ริก ฟิเลน และอีริค และตอนนี้เธอกำลังหาคนช่วยเพิ่ม แล้วใครจะเป็นคนช่วย(เหยื่อ)รายต่อไปของเธอกันแน่ ไปติดตามกันต่อได้เลย

มิโดริ : อืม....ไปขอให้ใครช่วยดีนะ พวกคุณทั้งสามคนว่าไงคะ (หันหน้ามา)

อีริค : ขอเสนอ....น้องชายผมครับ!!!

เฟอร์ริก : เห็นด้วยกับอีริคเลยครับ ไปขอให้คุณดาร์กเนสช่วยเลยครับ หาเพื่อนช่วยได้ยิ่งเยอะยิ่งดีมากๆๆ เลยล่ะครับ

มิโดริ : คุณดาร์กเนสเหรอคะ ดูท่าเขาไว้ใจได้นะคะ งั้นฉันจะลองไปขอร้องเขานะคะ(เดินไปหาดาร์กเนส) สวัสดีค่ะ คุณดาร์กเนส

ดาร์กเนส : คะ...ครับ....(เอาแมวเข้าไปในผ้าคลุม)

มิโดริ : ฉันมีเรื่องขอร้องให้ช่วยหน่อยคะ ไม่ทราบว่าเป็นการรบกวนคุณมั้ยคะ

ดาร์กเนส : ไม่เลยครับ~ =w=~

มิโดริ : ขอบคุณมากค่ะ ช่วยไปหาเพื่อนฉันที่ป่าช้าได้มั้ยคะ

ดาร์กเนส : ได้เลยครับ~

มิโดริ(จับมือดาร์กเนส) : ขอบคุณมากๆเลยคะ

ดาร์กเนส : - //// - (หน้าแดง)

เฟอร์ริก  : แหม~ คุณดาร์กเนสเนี่ย เป็นคนดีจริงๆเลยนะครับเนี่ย (เขย่ามือดาร์กเนส)

อีริค : ดาร์ก พยายามเข้านะ! (เผ่น แต่เฟอร์จับชายเสื้อสูทไว้ได้) (อีกแล้ว - -)

เมื่อได้คนช่วย(เหยื่อ)รายที่ 4 แล้ว มิโดริก็หาคนช่วย(เหยื่อ)รายต่อไป แต่ไม่รู้จะเอาใครดีเลยหันไปปรึกษาดาร์กเนส

มิโดริ : คุณดาร์กเนสค่ะ ต่อไปชวนใครมาช่วยดีคะ

ดาร์กเนส : คุณ.... เอ่อ... อืม - - ... (ทำท่าครุ่นคิดสักพัก) คุณ...มารุ~! =o=~!

มิโดริ : แต่ไม่เห็นคุณมารุเลยนี่คะ จะชวนเขาได้ไงคะ

ในขณะที่มิโดริกำลังกลุ้มเพราะไม่รู้จะหาใครมาช่วย ในตอนนั้นเองเอก็เดินเข้ามาหาเธอ

เอ(เก๊กหล่อ) : สวัสดีครับมิโดริจัง ดูท่ากำลังกลุ้มใจอยู่สินะครับ มีอะไรให้ผมช่วยก็บอกได้เลยนะครับ (เหล่ดาร์กเนสแล้วคิดในใจ 'ไอโลโซคลุมผ้าฮุ้ดนั่นอีกแล้ว คราวนี้ชั้นต้องแย่งมิโดริจังมาจากนายให้ได้' (เพลิงลุกโชน))

มิโดริ(มองเออย่างไม่ไว้ใจและค่อยๆถอย) : อย่างคุณเอเนี่ยนะคะจะช่วย

เอ(เก๊กหล่อพร้อมปล่อยประกายปิ้งๆรอบตัว) : แน่นอนอยู่แล้วครับ เพราะผมเป็นคนชอบช่วยเหลือ ยิ่งสาวสวยอย่างมิโดริจังแล้ว ผมยินดีช่วยอย่างเต็มใจโดยไม่มีเงื่อนไขเลยครับ

มิโดริยังคงมองเออย่างไม่ไว้ใจ ขณะนั้นอีริคที่กำลังพยายามหนีเห็นเอจึงทักทาย

อีริค : สวัสดีครับคุณเอ อ๋อ! จะมาแทนที่ผมใช้มั้ยครับ? ได้เลยครับ ด้วยความยินดี (โค้งตัว จากนั้นทำท่าจะเผ่น แต่ถูกเฟอร์ริกดึงชายเสื้อสูทไว้ได้อีกแล้ว)

เฟอร์ริก : เอ็ง เอ้ย คุณจะไปไหนวะ เอ้ย ครับอีริค~ (ยิ้มให้อีริค)

อีริค : ปะ..เปล่าครับ คะ..คือ ผะ..ผมจะไป...จะไป...อ้อ! ไปจับมือกับคุณเอน่ะครับ =w="

เฟอร์ริก : เหรอครับ จะว่าไป ผมว่าเอนี่ก็เหมาะสมดีนะครับ คุณมิโดริ...

ฟิเลน : แต่ผมไม่อยากให้เขามาเกี่ยวข้องยังไงก็ไม่รู้สินะครับ...

อีริค : รับคุณเอมาร่วมวงก็ได้ครับ ผมจะได้เผ่นได้สะดวกหน่อย... (ทำท่าจะหนี แต่โดนเฟอร์ริกจับชายเสื้อได้) (รอบที่เท่าไหร่แล้วเนี่ย - -)

เฟอร์ริก : คุณอีริคนี่ก็ ใจเสาะจริงๆนะครับผม (ยิ้มหวาน)

อีริค : พะ..ผมไม่ได้ใจเสาะนะครับ!! ผมแค่...แค่...แค่...แค่จะเข้าไปจับมือกับคุณเออีกรอบ ในฐานะที่เขากำลังจะมาเป็นเพื่อนร่วมทีมคนใหม่เท่านั้นเองครับ! (เหงื่อเริ่มตก)

มิโดริ : ไม่เอาหรอกค่ะ วันก่อนเขาทำเรื่องไม่ดีกับคุณดาร์กเนส ยังไงเขาก็ดูไม่น่าไว้ใจค่ะ

เอ : ผมเป็นคนดีกับสาวๆนะครับมิโดริจัง (ยิ้มแบบเก๊กหล่อ)

มิโดริก็ยังมองเออย่างไม่ไว้ใจอยู่ดี  และกลัวว่าเออาจจะแอบทำร้ายดาร์กเนสเลยให้เพื่อนของเธอพาไปซ่อนตัวก่อน

มิโดริ - ถ้าคุณเอเป็นคนดีกับสาวๆจริงละก็ งั้นช่วยไปตามหาเพื่อนฉันที่ป่าช้าได้มั้ยคะ

เอ : ถ้าเพื่อสาวน้อยเช่นคุณ ผมก็ยินดีครับ (ประคองมือมิโดริขึ้นมาทำให้เจ้าตัวหน้าแดงเล็กน้อย)

แต่มิโดริรีบผลักตัวเอแล้วไปขอความเห็นจากคนอื่นว่าจะชวนใครต่อดี

ฟิเลน : ตัวยุ่งมาจนได้ (เหล่เอ)

เอ : ถึงฉันเป็นตัวยุ่ง แต่นายก็ยอมให้ฉันยุ่งไม่ใช่รึไง (เหลือบกลับ)

ฟิเลน : ไม่ใช่ผม แต่เป็นคุณมิโดริ (เชิด)

เฟอร์ริก : เอาเป็นว่า ยินดีมากเลยนะครับ คุณเอ (จับมือ แต่ก็แอบบีบมือ...)

เอ : เออ (ทั้งสองบีบมือจนดัง กร๊อบ!)

อีริค : ยะ..อย่าเพิ่งทะเลาะกันตอนนี้เลยครับ ผมว่า เราน่าจะหาสมาชิกใหม่ให้ได้ก่อนดีกว่านะครับ?

มิโดริ : จริงด้วยค่ะคุณอีริคพูดถูก ตอนนี้เรามาหาคนช่วยเพิ่มก่อนดีกว่าค่ะ คุณอีริคคะ ต่อไปชวนใครดีคะ

อีริค : ผมคิดว่า......

ในตอนนั้นเองมารุก็เดินเซเข้ามาในบาร์

มารุ(ฝืนยิ้มแห้งๆ) : สวัสดีทุกคนครับ.......มาถึงซะที.........

ฟิเลน : โอ้ นั่นคุณมารุนี่ครับ

มิโดริ : เอ๊ะ เมื่อกี้เสียงคุณมารุนี่คะ

อีริค : ถ้างั้น ผมขอเสนอคุณมารุครับ

มิโดริ : ก็ดีนะคะ แต่ฉันว่าดูเขาเหนื่อยๆไงไม่รู้ ต้องเลี้ยงอะไรเขาสักหน่อยแล้วล่ะคะ

อีริค : ดีเลยครับ.. (ค่อยๆย่องออกไปอย่างเงียบเชียบ แต่ก็ไม่วาย ถูกเฟอร์ริกดึงชายเสื้อสูทได้อีกแล้ว)

เฟอร์ริก : เอ็ง เฮ้ย คุณเนี่ย หนีเก่งจังนะ~ (กระชากอีริคมาอย่างหน้าชิดหน้าแล้วหันมายิ้มให้กับมิโดริ) เรื่องเลี้ยงคุณมารุเนี่ย ผมเสนอให้คุณเอเลี้ยงครับ

มิโดริ : ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เกรงใจคุณเอเขา อีกอย่างเพื่อนฉัน 2 คน ก็อยากกินน้ำแข็งใสกันพอดีด้วยค่ะ (ยิ้มหลอนๆ)

เฟอร์ริก(เริ่มขนลุก) : งะ....งั้นเหรอครับ....

อีริค(จะหนีแต่โดนเฟอร์ริกดึงชายเสื้อสูทอีกแล้ว) : อย่าเอามือสกปรกๆของคุณมาจับเสื้อของผมนะครับคุณเฟอร์ริก..

เฟอร์ริก : ก็คุณจะหนีผมนี่ อีริค....(เอ็งต้องอยู่เป็นเพื่อนตรูสิหว้า.... ยิ่งตอนนี้ตรูขนลุกอยู่ด้วย....)

มิโดริเดินไปหามารุ มารุเห็นเธอเดินมาเลยยิ้มให้

มิโดริ : คุณมารุค่ะ ไปกินน้ำแข็งใสกับเพื่อนฉันมั้ยคะ เดี๋ยวฉันเลี้ยงเอง (ยิ้มปกติ)

มารุ(หน้าบานขึ้นเล็กน้อย) : เอ๋ จะดีเหรอครับ? (ปาดเหงื่อ)

มิโดริ : ไม่ต้องเกรงใจหรอกคะ ไปนั่งคุยกันมุมนู้นดีกว่าคะ (ดึงมารุไปนั่งที่มุมหนึ่ง แล้วหันไปทางเฟียร์) มาสเตอร์ชั่วคราวค่ะ ขอน้ำแข็งใสถ้วยพิเศษ 4 ถ้วยค่ะ!

มารุ : ~~? (งงสักแป๊บ แล้วนั่งแบบอาย ๆ เอามือซุกเข่า)

เฟียร์ : 4 ถ้วยเหรอ...อืม...(ทำแล้วออกมาวางให้เอง)

มิโดริ : ขอบคุณค่ะ เดี๋ยวค่อยจ่ายตอนทานเสร็จนะคะ (ยิ้มหลอนๆ)

เฟียร์ : ...............(รีบกลับไปที่เคาน์เตอร์ด้วยอาการขนลุก)

มารุ : 4ถ้วยเลยเหรอครับ เอ่อ... (หันซ้ายขวา) เรียกคุณเอ มาทานด้วยดีหว่าไหมครับ?

มิโดริ : ไม่ต้องหรอกค่ะ เพราะสองถ้วยนี้เป็นของเพื่อนฉันเองค่ะ พอดีเขาอยากทานขึ้นมาน่ะค่ะ (ยิ้มปกติ)

มารุ : อ่าฮะ? (ทำหน้าแบ๊ว)

มิโดริ : งั้นทานเลยดีกว่าค่ะ

มารุ(แซะน้ำแข็งทำท่ารอเพื่อนมิโดริ) : .......? (ทำหน้าสงสัยนิด ๆ)....เอ่อ เพื่อนคุณล่ะครับ?

มิโดริ : ก็มาแล้วไงค่ะ คุณมารุไม่เห็นเหรอคะ

มารุ : อ๋อ หรือว่าจะเป็นคุณเอ กับคุณอารากิ ครับ? (ชี้ไปที่หน้าบาร์)

มิโดริ : แหม~ ไม่ใช่สองคนนั้นหรอกคะ (ยิ่งคุณเอยิ่งไม่ใช่เลย)(คิดในใจ)

มารุ : อ่า...เหรอครับ?.....งั้นก็ ไม่เกรงใจล่ะครับ (ยิ้มระรื่นพร้อมจ้วงน้ำแข็งทันที)

ในขณะที่ทั้งสองกำลังคุยกัน บรรยายกาศในบาร์ก็ได้หนาวสะท้านไปทั่วบาร์แล้ว เหมือนภาพนี้ >> http://i255.photobucket.com/albums/hh146/P_waninoko/q1.jpg แต่ละคนจึงเริ่มออกอาการแปลกๆ

เฟียร์ : ..........(เริ่มขนลุกด้วยความหลอน)

อีริค : ทะ...ทำไมจู่ๆ ก็หนาวยะเยือกล่ะครับเนี่ย? (สั่นกึกๆ)มะ..มาสเตอร์ ระ..เร่งแอร์ระ..หรอคะ..ครับ??

เฟียร์ : วะ...เวจส์ลดแอร์ที...

เวจส์ : เห? ฉันว่ามันพอดีนะคะมาสเตอร์

เอ : กะ....เกิดมา ตรูเพิ่งเคยสัมผัส.....คะ.....ความหนาวขนาดนี้....ปะ....เป็นครั้งแรกนะเนี่ย......(สั่นกึกๆจนโต๊ะสั่นไปด้วย)

เฟอร์ริก : บริ๋อ!~ หนาว...

ฟิเลน : มันก็แค่พลังงาน ๆ ๆ (ร่ายซ้ำๆ)

อารากิ : ละ.....ลูคาริโอ้จัง.....นะ.....หนาวสินะ ไม่ต้องห่วงนะครับ ดะ....เดี๋ยวผมให้ความอบอุ่นเอง (เอาลูคาริโอ้ไว้ในเสื้อ)

ดาร์กเนส(หลบอยู่ที่ไหนสักแห่งใกล้ๆกับอีริค) : นะ....หนาวจนขยับไม่ได้แล้ว พวกคุณช่วยออกไปห่างๆผมได้มั้ยครับ ผะ....เผื่อผมจะได้อุ่นขึ้นบ้างนะครับ

เสียงปริศนา : ไม่ได้หรอก ก็มิโดริบอกให้ดูแลปกป้อง และห้ามออกห่างจากคุณแม้แต่ก้าวเดียว เพราะงั้นพวกเราจะไม่ออกห่างจากคุณอย่างเด็ดขาด!

ดาร์กเนส(คิดในใจ) : กรรมของตรูจริงๆ = ="

แต่ดูเหมือนมิโดริกับมารุจะไม่รู้สึกถึงความหนาวนี้เลยสักนิด

มารุ : อากาศดีจังนะครับคุณมิโดริ (ยิ้มระรื่นพร้อมจ้วงน้ำแข็งคำที่สาม)

มิโดริ(ยิ้มปกติ) : นั่นสิค่ะ

มารุ(เลียนมข้นที่ติดช้อน) : คุณมิโดริทานเร็วนะครับ สามถ้วยหายไปตั้งเยอะเชียว ชอบน้ำแข็งใสสินะครับนี่

มิโดริ : ฉันเพิ่งทานไปแค่นิดเดียวเองนะคะ แต่จะว่าไปก็หายไปเยอะอยู่นะคะ เพื่อนฉันเนี่ยทานเร็วกันจัง (ยิ้มปกติแล้วตักน้ำแข็งเข้าปาก)

อีริค : เฮือก!! ยะ...อยู่ๆก็นะ..หนาวกว่าดะ..เดิมอีกแฮะ...

ดาร์กเนส : (พยายามเดินมา แล้วส่งเสื้อกันหนาวให้อีริค)

อีริค : ขะ..ขอบใจมากดาร์ก...

เฟอร์ริก : ไม่น่าเชื่อว่า มันจะมีเพื่อนอยู่จริงเลยนะครับเนี่ย...(หน้าซีด)

ฟิเลน : มันก็แค่พลังงาน ๆ ๆ (ร่ายซ้ำๆ)

มารุ(จ้วงคำสุดท้าย) : อ่าฮะ~แต่ผมกินเร็วกว่านะ หมดแล้วครับ (ทำหน้าดีใจ) ขอบคุณที่เลี้ยงครับ~ (มองมิโดริกินน้ำแข็งไส)

มิโดริ(ตักเข้าปากอีกคำแล้ววางช่อน) : หมดแล้วเหรอคะ งั้นฉันมีเรื่องขอร้องให้ช่วยหน่อยคะ เป็นการรบกวนมั้ยคะ

มารุ : อ๋อครับ? (เอียงคอนิด ๆ ทำท่าแบ๊วรอมิโดริเคี้ยวโอโจ้)

มิโดริ : ช่วยไปตามหาเพื่อนฉันที่ป่าช้าได้มั้ยคะ

มารุ : ป่าช้าเหรอครับ? ป่าช้าแถวไหนครับ น่าสนจังเลย~(หยิบtraveling staff ขึ้นมาลูบเล่น สักพักเปลี่ยนมาสนใจว่ามิโดริจะตอบว่าไงแทน)

เฟอร์ริก : ลุ้นเหยื่อ ทั้งทียังจับเสื้ออีริคต่อไป...

อีริค : ยังคงหาจังหวะชิ่งอยู่เรื่อยๆ...

มิโดริ(ทำหน้าคิด) : เอ~ ถ้าจำชื่อไม่ผิด ก็ป่าช้ากุ๊กกู๋น่ะค่ะ

มารุ : เห~ ยังไม่เคยไปด้วยสิ ตกลงครับ ๆ ไปตอนไหนครับ? (ทำท่าดีใจสุดขีด)

มิโดริ(ยิ้มปกติ) : ขอบคุณคุณมารุมากเลยค่ะ คิดว่าน่าจะเป็นตอนเที่ยงคืนน่ะค่ะ

มารุ : อ่า ยินดีครับ~……….(นั่งต่อสักพักนึง ทำท่าเหมือนคิดอะไรออก)

มิโดริ : ขอบคุณมากจริงๆค่ะ (แล้วพูดพึมพำพลางนับนิ้ว)

มารุ : โอ๋? นับอะไรครับนั่น หรือว่า.....เอ๋...เพื่อนคุณมิโดริหายไปหลายคนเหรอครับเนี่ย (ยิ้มหุบ)

มิโดริ(ยิ้มปกติ) : เปล่าหรอกค่ะ นับจำนวนคนที่จะไปช่วยตามหาเพื่อนน่ะค่ะ

มารุ : อ๋อ อ่า เหรอครับ เหะเหะเหะ(กลับมายิ้มเล็ก ๆพลางแลซ้ายแลขวา เริ่มสังเกตว่าคนในบาร์กำลังทำท่าจับสั่นกันยกใหญ่ )

มิโดริ : ตอนนี้คนที่ไปด้วย อืม...ก็มีคุณเฟอร์ริก คุณฟิเลน คุณอีริค คุณดาร์กเนส คุณเอ แล้วก็คุณมารุ รวมแล้วก็....6คน เยอะพอยังเหรอค่ะ(หันมาทางพวกเฟอร์ริก)

ฟิเลน : ดูเยอะเกินความจำเป็นเลยล่ะครับ....

เฟอร์ริก(อุดปากฟิเลน) : ไม่หรอกครับ ไปกันเยอะๆล่ะดี แหะๆ...

มารุ(เงี่ยหูฟังได้ยินแล้วหันกลับมาหาคุณมิโดริ) : โอ๋ ไปกันหลายคนสินะครับเนี่ย

มิโดริ : คิดว่าไปหาคนเพิ่มอีกดีมั้ยคะ

เฟอร์ริก : ครับดีครับ (ยิ้มหล่อให้มิโดริ)

และตอนนั้นเองเครทคุงก็เข้ามาในบาร์ด้วยสีหน้าที่บ่งบอกว่า ตรูสิ้นหวังแล้ว ตรูไม่ได้ข่าวเด็ดเลย ตรูขอออกจากโหมดแห่งความเป็นจริง

มารุ : อ๊ะดีครับ โอ๊ะ~คุณเครชชี่?

เครทคุง : (ทำหน้างงๆ เพราะไม่รู้ว่าใครเป็นใคร)

ฟิเลน : นักข่าวเหรอ...(เหล่)

มารุ : คุณเครชชี่คร้าบ~ คุณมิโดริจะพาพวกผมไปป่าช้ากุ๊กกู๋ล่ะ(ออกตัวชวนคนไปด้วยอย่างกระปรี้กระเปร่า)

เครทคุง : ป่าช้ากุ๊กกู๋เหรอ....(ทำหน้าคิด) จะว่าไปป่าช้านั่นมัน.....(แล้วทำหน้ามีเลศนัย) ผมขอปฎิเสธครับเพราะผมมีงานน่ะครับ (หันไปหาอารากิ) ท่านอารากิ๊ มาให้สัมภาษณ์ผมเพื่อเป็นการเติมพลังให้ผมหน่อยคร้าบ~!

อารากิ(ทำหน้าซีด) : อ้ายยยย!!!! ไอนักข่าวโรคจิตอีกแล้ว อย่ามาตามช้านนนนน!!!!! (รีบวิ่งไปห้องครัวโดยด่วน)

มารุ(ทำหน้าเสียดาย) : หว้า~ เสียดายจัง นึกว่าคุณเครชชี่จะไปซะอีก

อีริค : อ้าว คุณนักข่าวไม่อยู่แล้วหรอ? มาไวไปไวแฮะ เฮ้อ~...

วอลโล่(เดินผ่านมา) : เมื่อกี้ได้ยินแว่วๆว่ากำลังจะไป แล้วจะไปไหนกันหรือครับ?

ฟิเลน : ไปตามหาเพื่อนคุณมิโดริน่ะครับ...

เฟอร์ริก(จับอีริคไว้เพราะทำท่าจะหนีอีกแล้ว) : จะว่าไป คุณวอลโล่ก็ดูจะอยากไปนี่ครับ? คุณมิโดริชวนเขาสิครับ

มารุ : (เริ่มสงสัยนิด ๆ ว่าทำไมดอกไม้บนหัวเปล่งแสงแว้บๆ)

มิโดริ : คุณวอลโล่เหรอคะ ก็ดีนะคะ

มารุ : เอ่...เอ่อ งั้นคืนนี้เจอกันครับ คุณมิโดริ ขอบคุณที่เลี้ยงแล้วก็ชวนไป "เที่ยว" ครับ (ลุกขึ้น)

มิโดริ : อ่อ ค่ะคุณมารุแล้วเจอกันนะคะ (หันไปทางวอลโล่) คุณวอลโล่ค่ะ ฉันมีเรื่องขอร้องให้ช่วยหน่อยคะ

วอลโล่ : อะไรหรอครับ?

มารุ : (จู่ๆ ดอกไม้บนหัวเบนไปตรงกับดอกไม้ของมิโดริ ทำหน้างงนิด ๆ แล้วมองไปที่วอลโล่กับมิโดริ แต่ไม่คิดอะไรมากแล้วแว้บเข้าห้องน้ำ)

มิโดริ : ช่วยไปตามหาเพื่อนฉันที่ป่าช้าหน่อยได้มั้ยคะ

วอลโล่ : ป่าช้าสินะครับ ไปกันตอนไหนครับ

มิโดริ : คิดว่าคงเป็นคืนนี้น่ะค่ะ ตกลงคุณวอลโล่จะไปด้วยสินะคะ

วอลโล่ : "น่าจะ"ได้นะครับ

ดาร์กเนส : เอาล่ะ แพ็คเสื้อคลุมเสร็จแล้ว~

ฟิเลน(พูดลอยๆ) : สถานที่ชั้นต่ำ...

ดาร์กเนส : = ="

เฟอร์ริก(อุดปากฟิเลนอีกระลอก) เอ่อ ตกลงคุณวอลโล่จะไปด้วยสินะครับ (ยิ้ม)

วอลโล่ : ครับ ผมจะได้ไปเยี่ยมเพื่อนๆผมด้วย

อีริค : เจ๋งมากครับคุณวอลโล่! ทีนี้ผมก็... (เผ่น แต่โดนเฟอร์ริกจับชายเสื้อไว้ได้)

มิโดริ : ขอบคุณมากๆค่ะ เท่านี้น่าจะพอแล้วน่ะค่ะ ทุกคนว่าไงคะ

เฟอร์ริก(จับทั้งฟิเลนและอีริค) : ผมคิดว่าน่าจะเพิ่มอีกคนนะครับ ลองไปขอร้องคุณอารากิดูสิครับ....

มิโดริ : แล้วคุณอารากิอยู่ที่ไหนเหรอค่ะ

เฟอร์ริก : คิดว่าน่าจะอยู่ห้องครัวแหละครับ(ยิ้ม)

มิโดริ : ขอบคุณมากค่ะ(แล้วก็เดินไปยังห้องครัว)

เฟอร์ริก : ครับๆ ด้วยความยินดีครับ เฮ้ย พวกเอ็งอย่าหนีสิเว้ย! (ล็อคคอฟิเลนและอีริค)

ที่ห้องครัว

มิโดริ : เอ~ คุณอารากิอยู่ไหนน้า เอ๊ะ....(เห็นหางลูคาริโอ้เข้า) สงสัยจะอยู่ตรงนั้นมั้ง(เดินไปยังหางลูคาริโอ้) คุณอารากิใช่มั้ยคะ

อารากิ(สะดุ้ง) : กริ๊ดดดดดด!!!!!! (กลับสภาพเดิม) อ้าว คุณมิโดริเองเหรอครับ ผมนึกว่าเป็นนักข่าวโรคจิตนั่นซะอีก ว่าแต่มีธุระอะไรเหรอครับ

มิโดริ(ตกใจเล็กน้อยแล้วยิ้มปกติ) : เอ่อ....ฉันมีเรื่องอยากให้คุณอารากิช่วยหน่อยน่ะค่ะ

อารากิ : เรื่องอะไรเหรอครับ ถ้าผมพอช่วยได้ก็จะช่วยครับ

มิโดริ : ช่วยตามหาเพื่อนฉันที่ป่าช้าได้มั้ยคะ

อารากิ : ป่าช้าเหรอครับ งั้นหมายความว่าจะได้เจอพวกผีสินะครับ

มิโดริ(พยักหน้า) : ใช่ค่ะ

อารากิ(ทำหน้าดีใจ กอดลูคาริโอ้แน่น) : โอ้~ ผมอยากเจอพวกผีอยู่พอดีเลยครับ เรื่องนี้ผมยินดีช่วยเต็มกำลังเลยครับ แล้วจะไปกันเมื่อไหร่ครับ

มิโดริ : คิดว่าคงเป็นตอนเที่ยงคืนน่ะค่ะ

อารากิ : เที่ยงคืนเหรอครับ ผมเสร็จงานพอดีเลยครับ งั้นเจอกันคืนนี้น่ะครับ ผมขอตัวทำงานก่อนนะครับ

มิโดริ : ค่ะ ขอบคุณมากๆค่ะ(เดินออกจากห้องครัว เผอิญเห็นมารุหันซ้ายขวา) คุณมารุมาทำอะไรแถวนี้คะ

มารุ : อ้าว คุณมิโดริ ผมจะไปห้องน้ำน่ะครับ แต่เดินไปเดินมา ไม่รู้ทำไมมาโผล่ที่นี่ได้น่ะครับ

มิโดริ : หลงทางอีกแล้วสิน่ะค่ะ เดี๋ยวฉันนำทางไปห้องน้ำให้ค่ะ (จับมือมารุพาไป)

มารุ(หน้าแดงเล็กน้อย) : ขะ....ขอบคุณครับ

หลังจากพามารุมายังห้องน้ำแล้ว มิโดริก็กลับมาที่หน้าบาร์

เฟอร์ริก : เป็นไงครับคุณมิโดริ ชวนคุณอารากิได้เปล่าครับ (พยายามล็อคคอฟิเลนกับอีริค)

มิโดริ : ได้ค่ะ ฉันคิดว่าคนน่าจะเยอะพอแล้วนะคะ ทุกคนคิดว่าไงค่ะ

เฟอร์ริก : ครับๆ คิดว่าเยอะแล้วล่ะครับ.... เฮ้ย อย่ากัดแขนตรูสิเว้ย!

มิโดริ : งั้นวันนี้พวกเราทั้งหมดอยู่กันที่นี่จนถึงเที่ยงคืนเลยนะคะ มาสเตอร์ชั่วคราวอนุญาตมั้ยคะ (ยิ้มหลอนๆ)

เฟียร์ : ยินดีเสมอ...(ขนลุก)

มิโดริ : แล้วทุกคนว่าไงคะ (ยิ้มหลอนๆ)

ฟิเลน : มะ...(โดนอุดปากอีกรอบ)

เฟอร์ริก : ครับๆ ได้ครับ ไม่มีปัญหา (ยิ้ม)

เอ(จิบกาแฟ) : ทางผมก็ไม่มีปัญหาครับ (เก๊กหน้าหล่อในท่าถือถ้วยกาแฟ)

อีริค : งั้นผมขอตัวไปหาอะไรรองท้องก่อนนะครับ (เตรียมเผ่น แต่ถูกเฟอร์ริกดึงชายเสื้อสูทได้อีกแล้ว)

เฟอร์ริก : ไปหาอะไรรองท้องงั้นเหรอ ก็ไปพร้อมกันสิ

ดาร์กเนส : (ใส่ผ้าคลุมล่องหนอยู่เลยไม่มีใครมองเห็น แต่ก็ถูกเพื่อนมิโดริคุมตัวไว้)

วอลโล่ : (นั่งเงียบอยู่มุมหนึ่งของบาร์)

มารุ : (ออกจากห้องน้ำแล้ว)

มิโดริ : เป็นอันว่าทุกคนตกลงสินะคะ งั้นเที่ยงคืนนี้เราจะออกเดินทางไปยังป่ากุ๊กกู๋กันเลยนะคะ (ยิ้มหลอนๆ พร้อมกับมีเงารางๆโผล่จากด้านหลังมิโดริ)

เฟอร์ริก : กลืนน้ำลาย

ฟิเลน : สวดตารางธาตุ

อีริค  : สั่นกึกๆ พร้อมกับสอดส่องหาแมลงสาบต่อไป...

เอ : หน้าซีด ตาขาว กาแฟออกจากปาก

ดาร์กเนส : สั่นเล็กน้อยในผ้าคลุมล่องหน

วอลโล่ : นั่งเงียบเหมือนเดิม

มารุ : เดินหลงไปไหนแล้วก็ไม่รู้

ทางด้านหนึ่งแถวไหนไม่รู้แต่อยู่ในบาร์เนี่ยแหละ มีใครคนหนึ่งกำลังยืนพิงกำแพง สีหน้าดูมีเลศนัย

เครทคุง : โอ้ ไม่น่าเชื่อว่าเราจะได้ยินเรื่องดีเข้า คนพวกนั้นกำลังจะไปป่าช้ากุ๊กกู๋ ป่าช้านั้นลือกันว่ามีสัปเหร่อคนหนึ่งที่ดูไม่เหมือนสัปเหร่ออยู่ด้วยสิ ถ้าเราถ่ายรูปสัปเหร่อนั้นได้อาจจะเป็นข่าวใหญ่เลยก็ได้ แถมท่านอารากิก็จะไปที่นั้นด้วย

    หึหึ นายแบบชื่อดังแห่งเมืองใหญ่ บุกป่าช้างั้นเหรอ เป็นสกู๊ปที่ไม่เลวแฮะ ไม่แน่ว่าสกู๊ปนี้อาจทำให้เราได้กลับไปทำงานที่เมืองใหญ่ก็ได้ หึหึ ช่างเป็นการยิงปืนที่คุ้มค่าจริง ฮ่าๆๆๆๆ

    แต่ว่าการตามล่าข่าวแบบนี้ คงต้องงัดท่าไม้ตายนั้นแล้วล่ะ ไม้ตายระดับเทพที่นักข่าวน้อยคนนักจะใช้ท่านี้ได้ หึหึ และเราก็เป็นหนึ่งในนั้นที่สามารถใช้ไม้ตายนี้ได้

    เอาละ คราวนี้ท่านอารากิ ท่านไม่มีทางรอดแน่นอน ท่านเกิดมาเพื่อผมจริงๆ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ

อารากิ(ขนลุกซู่) : เหมือนมีใครปล่อยรังสีอันน่ากลัวมายังเราเลย บรื้ออออ......

ทางด้านเครทคุงยังคงหัวเราะไม่เลิก จนกระทั่ง......

ใครบางคนที่เดินผ่านไปมา :

- ดูนั่นสิ คนอะไรไม่รู้หัวเราะอยู่ได้คนเดียว

- หัวเราะแบบคนบ้าด้วย

- ถ้าฉันจำไม่ผิด หมอนั่นเป็นนักข่าวด้วยนะ

- สงสัยจะเป็นนักข่าวที่ไม่ได้เรื่องสุดๆ แหงเลย

- ฉันว่าไม่ใช่หรอก น่าจะเป็นนักข่าวโรคจิตมากกว่า

- ใครบอก เป็นนักข่าวที่เพิ่งออกจากโรงพยาบาลบ้าต่างหาก

และอื่นๆอีกมากมาย

ทางด้านเครทคุงมีสภาพตัวแข็งทื่อเป็นหินไปชั่วขณะ แล้วกลับเข้าสู่โหมดหนีความเป็นจริง

เครทคุง : ใช่สิ ตรูมันเป็นนักข่าวคนนึงที่ไม่ได้เรื่อง เป็นนักข่าวโรคจิต เป็นนักข่าวที่แสนติงต๊อง ตรูไม่มีอะไรดีเลยสักนิด.........T T

จบตอนสองเพียงแค่นี้เหอะ -*-

To Be Continued

[ShadowSneak]

55555+ ฮาตอนท้ายแฮะ

สุดท้ายก้อหนีความจริงไม่พ้นหรอกน่าคุณนักข่าว~ =w="

แล้วจะไปรอดกันมั้ยเนี่ย? แต่ละคนนี่ กล้าๆทั้งนั้นเลย - -*

[Guest bulbabenz]

ฮาแตก แอร๊ววว~!

ไหนมานั่งนับเล่น โดนกระชากชายเสื้อกี่รอบเนี่ย หะหะ

[KEN]

kao ma read pen raya raya na kub

[Loveless Nova]

อิริคเอ่ย~!!! ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จก็อยู่ที่นั้น ผมว่าใช้ักับคุณไม่ได้แล้วละครับ ฮะๆๆ

ดาร์กเนสคุงจะตามช่วยทั้งที ก็ลำบากต้องหลบเจ้าเอจัง(ตัวแสบ)อีกนะครับเนี้ย....

รู้สึกว่าจะมีแต่มารุคนเดียวแฮะ ที่มีภูมิต้านทานสภาวะ "หลอน" กับ "ขนลุก" ได้มากกว่าคนทั่วไปอานะ ว่าแต่มารุมีจุดมุ่งหมายแอบแฝงในการเดินทางรึเปล่าเนี้ย(จะไปหลงป่าช้ารึเปล่าน้า...)

ฟิเลน : สวดตารางธาตุ

ชอบอันนี้จังอ่ะ....

จะรอตอนต่อไปนะคร้าบ!!!!

ปล. ตอนที่ฟิเลนกำลังสวดตารางธาตุผมอยู่้ไหนอ่า TT-TT

[..Two..World..]

แอบอู้จากงานมาอ่านนน (อีกจึ้ยเดียวก็เสร็จแล้วเนี่ยนะ)

555+

ดูเหมือนว่าคุณเครทจะหาหลุมให้ตัวเองไว้แล้ว หึหึหึ

เหยื่อที่เพิ่มเข้ามาไม่มีใครกลัวผีซักคน =w="

ก่อนไปคงต้องมัดอีริค+ฟิไว้แบบที่ไอซาโตชิมันทำกะปิกาจูตอนแรกซะละม้างง 555+

[สาววายจงเจริญ]

สาเหตุที่อีฟไม่ได้เข้าบาร์ช่วงนี้เพราะ...

กำลังอัดเทปชุดที่สองชื่ออัลบั้มว่า Red Hat Girlz !!! (เลยไม่ได้ไปป่าช้าเลย หว้า)

[Risu]

ความเดิม

เพื่อนของมิโดริได้หายตัวไป เธอจึงมาขอความช่วยเหลือจากเหล่าคนในบาร์ และได้คนช่วย(เหยื่อ)มา 3 ราย อันได้แก่ เฟอร์ริก ฟิเลน และอีริค และเธอได้หาคนช่วย(เหยื่อ)เพิ่มมาได้อีก 5 ราย นั่นคือ ดาร์กเนส เอ มารุ วอลโล่ และอารากิ แล้วการเดินทางไปยังป่าช้ากุ๊กกู๋จะเป็นอย่างไร ไปติดตามกันต่อเลย

ที่บาร์ ใกล้เวลาเที่ยงคืน หมาหอนบรู๊ววววว~

มิโดริ : ทุกคนพร้อมออกเดินทางเหรอยังคะ (ยิ้มหลอน)

อีริค : พะ..พร้อมครับผม... (ยอมจำนนแล้ว เพราะหาแมลงสาบไม่เจอ+เฟอร์จับชายเสื้อตลอด)

ดาร์กเนส : เฮ้~ เจ้าแมวขี้ขโมยนี่ขโมยน้ำแครอทจากห้องชั้นนิ~! (ไล่ตีแมว)

เฟอร์ริก : พร้อมเสมอล่ะครับ คุณมิโดริ

ฟิเลน : (พยักหน้าพร้อมกับสวดตารางธาตุ)

เอ : ผมพร้อมอยู่แล้วครับ มิโดริจัง (มือเสยผม เก๊กหน้าหล่อ)

วอลโล่ : พร้อมตั้งนานแล้วล่ะ (แทะน้ำตาลก้อนเล่น)

อารากิ : ผมก็พร้อมแล้วครับ (ลูบหัวลูคาริโอ้)

มิโดริ(หันซ้ายขวา) : เอ๊ะ แล้วมารุล่ะค่ะ

อารากิ : สงสัยคงไปหลงที่ไหนอีกแล้วล่ะมั้งครับ

มิโดริ : น่าจะเป็นยังงั้นแหละค่ะ ทุกคนช่วยไปตามหาคุณมารุให้หน่อยนะ (เงาลางๆ ลอยผ่านไป)

ดาร์กเนส : เจ้าแมวบ้านี่~! (ไล่ตีแมวต่อ)

อีริค : อ๊ะ ดาร์ก เดี๋ยวพี่ช่วยจับให้มะ???? (เตรียมไปจับแมว)

ฟิเลน : (จับชายเสื้ออีริคแทนเฟอร์ริกพร้อมกับสวดตารางธาตุ)

ดาร์กเนส(ไล่กวดแมวจนจะไปชนอีริค) : เหวออออ~!!! ระวังครับพี่อีริค~!!!! ><~! (SPLASH ส่วนแมววิ่งไปทางอีริค)

อีริค : โอ๊ะ (แมวกระแทกหน้า แล้วแกล้งกระเด็นออกนอกร้าน แต่เฟอร์ริกกับฟิเลนวิ่งไปรับทัน)

เฟอร์ริก : คิดจะหนีโอกาสนี้ หนีเหรอไงครับ อีริค~

เอ : เฮ้ย ไอแมวบ้า บังอาจมาข่วนผ้าพันคอสุดที่รักของฉันเหรอ ยอมไม่ได้!!!! (ไล่จับแมวด้วย)

ดาร์กเนส(ไล่ตามจับเจ้าแมวบ้านั่นต่อ) : เจ้าแมวบ้า~!!! ว๊ากกกก~!!!! (โยนตุ๊กตาวูดูรูปร่างคล้ายอีริคใส่เจ้าแมวบ้า)

วอลโล่ : แมวเป็นสัตว์ที่วิ่งเร็ว หลบหลีกได้ไว (จดยึกๆ ลงในหนังสือ)

อารากิ : ดูท่าพวกเขาสนุกจังเลยนะครับ คุณมิโดริ

มิโดริ(ยิ้มปกติ) : นั่นสิค่ะ

และแล้วภายในบาร์ ก็ช่างดูวุ่นวายเหลือหลาย ในตอนนั้นเองเครทคุงแห่งข่าวข้นโผล่มาจากไหนก็ไม่รู้

เครทคุง : โอ้~ บรรยากาศช่างเยี่ยมแท้ เหมาะเอาไปทำสกู๊ปเด็ดมากเลย ต้องแชะๆ (ถ่ายรูปไปทั่ว)

ฟิเลน(ตกใจ หยุดสวดตารางธาตุทันที) : หนะ...นักข่าว...

เครทคุง(ยื่นไมค์ไปที่ดาร์ก) : กำลังทำอะไรอยู่เหรอครับ เห็นไล่จับแมวอยู่ได้นะครับ (อีกข้างนึงยื่นไปทางฟิเลน) ทำไมต้องตกใจที่เห็นผมด้วยครับ

ฟิเลน(สะดุ้งนิด) : เอ่อ...อย่าเอากล้องมาถ่ายผมนะครับ! (ตรูกลัวกล้อง......)

ดาร์กเนส(ไม่สนใจเครทคุง) : ไอแมวบ้านี่~!!! (ปาบอลมนต์ดำใส่แมวบ้าต่อไปเรื่อยๆ)

เครทคุง(พูดกับฟิเลน) : โอ้~ หน้าคุณดูดีมาก เหมาะลงเป็นสกู๊ปโดยแท้ ต้องแชะๆ (หันไปถามดาร์กเนส โดยมือข้างนึงยังคงแชะๆ ไปเรื่อย) ไม่คิดจะตอบผมหน่อยเหรอครับ

ฟิเลน : มะ...ไม่นะครับ อย่านะ...(เอามือป้อง น้ำตาเล็ดนิดๆ)

เครทคุง(เห็นอีริคคลานกระดิ๊บๆเลยเหยียบชายเสื้อไว้) : ว่าแต่ทำไมคุณต้องคลานกระดิ๊บๆ แบบนั้นด้วยล่ะครับ (แชะอีริคทันที)

เฟอร์ริก(ล็อดคออีริค) : คาดไปนิดเดียวไม่ได้เลยนะเอ็ง เอ้ย คุณ

เครทคุง(หันไปถามเฟอร์ริก) : ว่าแต่ทำไมคุณต้องล็อคคอเขาด้วยละครับ

อีริค : มะ.. ไม่นะครับ อย่าถ่ายโผ้มมม >[]<!!!

เฟอร์ริก : อ้อ เพราะคุณอีริคขาดผมไม่ได้นะครับ (ยิ้ม) (จงใจแกล้ง)

ดาร์กเนส(ไม่สนใจเครทคุง) : พอกันที~!!! *โยนส่วนผสมลงหม้อน้ำมนต์*

เครทคุง : เป็นยังงั้นเหรอครับ (หันไปแชะฟิเลนต่อ) โอ้~ หน้าแบบนี้ดูดีมากจริงๆ ครับ ต้องแชะๆๆๆๆๆๆๆ

ฟิเลน : อย่านะครับ บอกว่าอย่าไงเล่า! (ชกหน้า)

เครทคุง(หลบหมัดฟิเลนได้ทันแล้วแชะต่อ) - น่าเสียดายจัง เมื่อกี้ดันถ่ายตอนคุณปล่อยหมัดไม่ทัน (หันไปทางดาร์กเนส) ทำอะไรกับหม้อน้ำนั่นนะครับ (พลางแชะไปรอบๆบาร์ด้วย)

ดาร์กเนส(ไม่สนใจเครทคุง) : Beluga sevruga...Larengix glaucitis…Et max laryngitis…

ฟิเลน : อาชีพที่ไร้มารยาทต่อผู้อื่น มันน่ารังเกียจที่สุด... (เชิด)

เอ(เลิกไล่จับแมวแล้ว) : ไม่คิดจะถ่ายชั้นบ้างเหรอ

วอลโล่ : เหมือนมุมกล้องจะผิดแฮะ (หยิบน้ำตาลก้อนมาแทะเล่นต่อ)

ดาร์กเนส : แล้วลากเจ้าแมวบ้านั่นมาให้ข้า วะฮะฮ่าาาา~!!! (ลากมือปีศาจไปจับเจ้าแมวบ้า แต่ดันไปชนกล้องตาเครท)

อีริค(สาดน้ำเย็นใส่ดาร์กเนส) : เลิกบ้าได้แล้ว (โว้ย)!!

แต่น้ำที่อีริคสาดดันไปโดนกล้องของเครทคุง

เครทคุง(ตกใจ) : กล้องช้านนนนนน!!!!!!

ฟิเลน : สมน้ำหน้า

เครทคุง : แต่ไม่เป็นไรครับ นักข่าวอย่างผมไม่ได้มีกล้องแค่อันเดียวหรอกครับ (หยิบกล้องอันใหม่ออกมา แล้วแชะๆต่อ)

ฟิเลน : ไร้มารยาทแถมน่ารังเกียจอีก (เชิด)

มิโดริ : เอ้ะ ทำอะไรกันเหรอคะเนี่ย? (ทำหน้าสงสัย)

เครทคุง : อ้าว~ สาวสวยคนนั้น มาทำอะไรแถวนี้ครับ (มือยังคงแชะไปเรื่อย)

มิโดริ : อ้อ คุณ(ทำหน้าตกใจเล็กน้อย) นักข่าวโรคจิตที่เขาว่ากันสินะคะ

เครทคุง(สะอึกเล็กน้อย) - ใช่ที่ไหนล่ะครับ ผมคือนักข่าวสุดหล่อ แถมฝีมือระดับเทพเลยนะครับ (เก๊กหล่อ แต่มือยังคงแชะเขาไปทั่ว )

มิโดริ : ถ้าอยากถ่ายนะคะ งั้นถ่ายเพื่อนฉันด้วยสิคะ (ยิ้มหลอนๆ)

อารากิ - ใครจะกล้าเข้าใกล้นักข่าวโรคจิตละคร้าบ~!!!

เครทคุง(ขนลุกกับหน้าหลอนมิโดริ หันไปเห็นอารากิ) : โอ้ว~ ท่านอารากิ๊ มายืนคู่กับสาวสวยคนนี้หน่อยครับ

อารากิ : ว้าก!!! คุณดาร์กเนสครับ ยืมผ้าคลุมล่องหนหน่อยสิ!!!

ดาร์กเนส : (ไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น)

ฟิเลน : อาชีพนักข่าวไร้มารยาท ๆ ๆ (บ่นซ้ำๆ)

อีริค : เฮ้อ~ จะถ่ายอะไรนักหนา หลบมาบาร์ ว่าจะมาพักผ่อน ยังจะตามมาถ่ายอีก (อีริคโดนถ่ายรูปจนเบื่อแล้ว เพราะเป็นนักธุรกิจ)

เครทคุง(ยิ้ม) : เหมือนทุกคนกดดันผมเลยนะครับ แต่กดดันยังไง ผมก็ไม่แคร์หรอกครับ เพราะตอนนี้ผมนักข่าวระดับเทพ เครชชี่สุดหล่อ หึหึ (ตาส่องแสงออกมา แล้วแชะๆด้วยความเร็วแสง)

อารากิ : (วิ่งเข้าห้องน้ำเอาอาหารเช้าออก..)

เครทคุง : ท่านอารากิ๊ คิดจะหนีเหรอครับ หนียังไงก็ไม่พ้นมือผมหรอกหรอก ตามไปกล้องถ่ายรูปบังคับ ตามไปถ่ายให้ครบทุกชอต (กล้องถ่ายรูปลอยตามอารากิไป)

มิโดริ : เป็นนักข่าวโรคจิตอย่างที่เขาว่ากันจริงๆด้วยสินะคะเนี่ย...(มองอิ้งๆ)

เฟอร์ริก : ชักจะอยากไล่แมลงวันแล้วล่ะครับ...(ทำท่าไม่สบอารมณ์)

ฟิเลน : อาชีพนักข่าวไร้มารยาท ๆ ๆ (บ่นซ้ำๆ)

เอ : ทำไมไม่ถ่ายชั้นบ้างเนี่ย

วอลโล่ : เหมือนมุมกล้องยังผิดอยู่ดี (หยิบน้ำตาลก้อนใหม่มาแทะต่อ)

อารากิ : (ใช้วิชา "ตุ๊กตาต้องสาป" ทำให้ลูคาริโอ้ขยับได้ ลูคาริโอ้ทำลายกล้องถ่ายรูปบังคับ และอารากิบอกให้ไล่เครทไปไกลๆ จากนั้นก็ออกจากห้องน้ำ)

เครทคุง(หันมาทางมิโดริ) : เอาล่ะครับ ให้สัมภาษณ์ผมหน่อยนะครับ สาวสวย (มือยังแชะเขาไปทั่ว)

มิโดริ : แต่เพื่อนๆของฉันบอกว่าอยากออกกล้องบ้างน่ะค่ะ (ยิ้มหลอน)

อารากิ (หันมาถาม) : ถ่ายติดด้วยเหรอครับ?

ดาร์กเนส : พอกันที ชั้นทนกับเจ้าแมวบ้านี่ต่อไปไม่ไหวแล้ววววววว

เครทคุง(ขนลุก) : แล้วเพื่อนคุณที่ว่า อยู่ที่ไหนล่ะครับ โอ๊ย! ใครมาทำอะไรผมเนี่ย (หันหลังมาแล้วเห็นลูคาริโอ้ทำตาแค้น)

อารากิ : (คว้าลูคาริโอ้ทีเตะขาเครทคุงอยู่กลับมาสู่อ้อมอกโดยไวเมื่อเห็น...)

มิโดริ - พวกเขาก็อยู่รอบๆ ฉันนี่แหละค่ะ นั่น กำลังเกาะหัวคุณอยู่ด้วย (ยิ้มปกติ) ยังบอกด้วยนะคะว่า "คุณเครทท่าทางน่าอร่อยดี" (ยิ้มหลอน)

เครทคุง(เริ่มเหงือตก) : อ๋อเหรอครับ (ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป เราจะไม่ได้สกู๊ปเด็ดแน่ ต้องงัดไม้ตายระดับเทพแล้ว)

แล้วเครทคุงก็กลับมายืนตัวตรงหน้าตาขึงขัง

ฟิเลน : ทำอะไรของมันเนี่ย

เฟอร์ริก : สงสัยเป็นบ้าแล้วมั้ง

อีริค : สงสัยออกกำลังกายมั้งครับ

เอ : สรุปจะถ่ายชั้นมั้ยเนี่ย

วอลโล่ : ยังยืนไม่ค่อยตรงเท่าไหร่แฮะ (จดยึกๆ ลงในหนังสือ)

มิโดริ : ดูน่ากลัวจังเลยค่ะ

เครทคุง : ถึงเวลาปลดปล่อยท่าไม้ตายแล้ว

อารากิ : ท่าไม้ตาย? (กอดลูคาริโอ้ที่ดิ้นอยู่ไว้แนบอก)

ทุกคน(ยกเว้นวอลโล่กับดาร์กเนส) - ท่าไม้ตาย?

เครทคุง(ทำท่าเหมือนหนังกำลังภายใน) : อะจ๊าก!!!!!!! ปลดปล่อยดะ.....

ดาร์กเนส : (สะดุดผ้าคลุมระหว่างจับแมว ล้มทับเครทคุง)

เครทคุง : แอ๊ก!!!!!(ทำหน้าโวยใส่ดาร์ก พ่นไฟด้วย) ทำอะไรครับเนี่ย ผมกำลังอยู่ในช่วงปล่อยไม้ตาย ระดับเทพนะครับ

เฟอร์ริก : ได้โอกาสแล้ว กระทืบมันเลย!!!!!

ฟิเลน(กระทืบอยู่) : รอโอกาสนี้มานานแล้ว

อีริค(กระทืบด้วย) : แหม~ คุณฟิเลนคิดเหมือนผมเลย

เอ(กระทืบเหมือนกัน) : โทษฐานที่ไม่ถ่ายรูปชั้น

อารากิ(ร่วมกระทืบด้วย) : ชอบตามถ่ายผมดีนัก

ดาร์กเนส : (ไล่จับแมวต่อ)

มิโดริ : (ไม่กล้าร่วมวง มองดูห่างๆ)

วอลโล่ : กระทืบกันผิดวิธีแฮะ มันต้องลงให้เต็มเท้ากว่านี้สิ (จดยึกๆลงในหนังสือพร้อมกับแทะน้ำตาลก้อนไปด้วย)

เครทคุง (หมดสภาพอย่างสิ้นเชิง)

ทุกคน(ที่อยู่ในวงกระทืบ) : (กระทืบซ้ำอีก)

เครทคุง : (ยิ่งกว่าหมดสภาพ)

เฟียร์(จิ้มตัวเครทคุง) : สงสัยจะเด้ดสะมอเร่แล้วล่ะ อลิเซียพาไปทิ้งที่ถังขยะหลังบาร์หน่อยนะ

อลิเซีย : เยส มายมาสเตอร์!

อารากิ : ขยะประเภทไหนละครับนั้น แต่ท่าจะรีไซเคิลมะได้นะครับ

ฟิเลน : ตายไปก็ดีนะครับ เป็นประโยชน์ให้กับต้นไม้...เอ๋ แต่อย่างเขาไม่น่าจะมีประโยชน์อะไรเลยนะครับ

เฟอร์ริก : ผมจะไม่ลืมการตายของเขา...แต่เพียงแค่ 3 วินะครับ...

อีริค : ขอให้ไปที่ไม่ชอบไม่ชอบนะครับ

เอ : สภาพดูไม่จืดเลยแฮะ สะใจจริง

มิโดริ : เสียดายจังที่เขาตายไปซะก่อน เขายังไม่ได้ถ่ายรูปเพื่อนฉันเลย

วอลโล่ : คนตายเป็นแบบนี้เหรอ (มองดูแป๊บเดียว แล้วแทะน้ำตาลก้อนต่อ)

ดาร์กเนส(จับแมวได้แล้ว) : นี่.. จะว่าอะไรไหมถ้าผมเอาเค้ามาให้แมวบ้าของผมเล่นอ่ะคับ?

อารากิ : ไม่กลัวน้องแมวโดนจับถ่ายนู้ดเหรอครับ (ซับเลือดตัวเอง... ลูคาริโอ้มองอย่างเคืองๆ)

ดาร์กเนส :  ถ้าทำอย่างนั้น เค้าจะไม่อยู่สุขดีหรอกครับ หึหึหึ (หัวเราะแบบหลอนๆ)

เฟียร์ : ตามใจ ยังไงหมอนี่ก็เด้ดไปแล้ว จะเล่นยังไงก็ตามใจ อลิเซียเอามาไว้ที่เดิม

อลิเซีย : โอเคมาส

เครทคุง : ............(ฝากไว้ก่อนเถอะครับ...)

มิโดริ : งั้นฉันจะถามวิญญาณเค้าให้นะคะ (ทำหน้าแปลกใจ) เอ~ เขายังไม่ตายนี่คะ

เครทคุง(ที่หมดสภาพ รีบขยับมือ) : ผมยังไม่ตาย~ จะถ่ายภาพให้ได้เลย...

ฟิเลน : .......(หยิบ HCl มา) ถ้าสาดด้วยไอ้นี่เขาจะตายมั้ยครับ

เฟอร์ริก : น่าจะตายนะครับ

อีริค : ให้ร่วมด้วยสิครับ คุณฟิเลน

เอ : ยังไม่ตายเหรอ ก็ดี คราวนี้จะต้องบังคับให้ถ่ายรูปชั้นให้ได้

วอลโล่ : ขยับตัวได้แปลว่ายังไม่ตายสินะ (จดยึกๆ ในหนังสือต่อ)

มิโดริ : อย่าเลยค่ะ มันไม่ดีนะคะ เอาไว้ไปขังไว้ที่ไหนสักแห่ง คงจะไม่เป็นไรแล้วมั้งคะ

อารากิ : นั่นสินะครับ แค่นี้เขาเจ็บตัวมากพอแล้วนะครับ

ดาร์กเนส : แต่ถ้าเขาตายจริงๆ ผมขอซากเค้านะครับ นะครับ (ทำตาวิ้งๆ)

เครทคุง(คิดในใจ) : ให้ตรูตายอย่างสงบไม่ได้เหรอวะ (แอบหยิบของบางอย่างจากกระเป๋าออกมา) ย๊าก!!! ระเบิดแสงพรางกาย!!! (เกิดควันขึ้นแล้วรีบโกยแนบทันที)

เมื่อควันจางแล้ว ปรากฏว่าเครทคุงได้หายไปแล้ว

มิโดริ : อ้าว คุณนักข่าวโรคจิตหายไปไหนแล้วคะ

อารากิ : จริงด้วยสิครับ แค่แป๊บเดียวเอง

ฟิเลน : มายากลตื้นๆ (แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร)

ดาร์กเนส : เฮอะ ของเวทย์มนต์ชั้นต่ำนี่เอง (ลากมือปีศาจออกไปลากคอเครทคุงกลับมา)

เครทคุง(ที่อยู่ข้างนอก) : ไม่ยอมให้จับง่ายหรอก ปล่อยสกิลเทพ! ชิ่งด้วยความเร็วแสง! (วิ่งด้วยความเร็วแสงจนมือปีศาจไล่ตามไม่ทัน)

ดาร์กเนส : เสียดายจังเลย อยากได้ซากเค้าด้วยสิ

เฟอร์ริก : โธ่ อดกินข้าวต้มฟรีเลยครับ

ฟิเลน : ที่จริงถ้าเขาตายไป ก็มีออร์เดอร์ "แขนและมือ" อยู่นะครับเนี่ย...(พูดนิ่งๆลอยๆ)

เอ(ทำหน้าไม่สบอารมณ์) : สุดท้ายเจ้านักข่าวบ้านั่น ก็ไม่ยอมถ่ายรูปชั้นจนได้

วอลโล่ : ดูเหมือนเป็นมายากลชนิดหนึ่ง (แทะน้ำตาลก้อนแล้วจดยึกๆลงหนังสือ)

อีริค(คิดในใจ) : ดูท่าทุกคนกำลังสนใจคุณเครชชี่อยู่ งั้นเราก็....(เตรียมเผ่น แต่โดนเฟอร์ริกล็อคคอไว้อีกแล้ว)

เฟอร์ริก : แหม ผมจับตาดูคุณอยู่ตลอดนะอีริค (ยิ้มหวาน)

อีริค : อ่า~ (ความพยายามอยู่ที่ไหน ทำไมความสำเร็จไม่อยู่ที่นั้นเลยละ TT^TT)

มิโดริ : เมื่อกี้คุณดาร์กเนส บอกว่าอยากได้ซากศพเหรอคะ

ดาร์กเนส : ครับ กะจะเอาไปทดลองอะไรสักหน่อยน่ะครับ

เฟียร์ : (มองดาร์กเนสด้วยคามสนใจ)

มิโดริ : งั้นไปเอาที่ป่าช้ากุ๊กกู๋ก็ได้ค่ะ เพื่อนฉันบอกว่าที่นั่นมีหลายคนอยากบริจาคร่างให้น่ะค่ะ

เฟอร์ริก : (แอบกลืนน้ำลายพร้อมมองเหตุการณ์ค่อไป)

ดาร์กเนส : ต้องคุยกับญาติผู้ตายไหมครับเนี่ย (ผมกลัวคุกอ่ะ)

มิโดริ : ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เห็นพวกเขาบอกว่าไปเข้าฝันบอกญาติๆกันแล้วน่ะค่ะ เพราะงั้นไม่ต้องกังวลเรื่องนี้เลยค่ะ

เอ(ขนลุกเล็กน้อย) : คุยเรื่องอะไรกันเนี่ย น่ากลัวชะมัด

อีริค : ป๋มกลัวเรื่องแบบนี้อ่า......

อารากิ : (นั่งฟังอย่างสนใจ)

วอลโล่ : วิญญาณอยู่บนท้องฟ้าสินะ (นั่งมองท้องฟ้า)

ขณะนั้นเพื่อนมิโดริก็ลอยมาพอดี (ผ่านหน้าพวกเฟอร์ริกด้วย)

ฟิเลน : ไฮโดรเจน ฮีเลียม เบริลเลียม โบรอน คาร์บอน...

เฟอร์ริก(ขนลุก) : เมื่อกี้มันอะไรวะ อีริคเอ็ง เฮ้ย คุณเห็นอย่างที่ผมเห็นเหรอเปล่า

อีริค(ตัวสั่น) : ผะ.....ผม มะ.....ไม่แน่ใจครับ

เอ(ขนลุกยิ่งกว่า) : มันเป็นภาพลวงตาใช่มั้ย

อารากิ : (มองอย่างสนใจ)

ฟิเลน : ไนโตรเจน ออกซิเจน ฟลูออรีน โซเดียม... รอบนี้ 9 แฮะ... (นับวิญญาณเล่น)

วอลโล่ : วิญญาณเป็นพลังงานชนิดหนึ่งสินะ (นั่งมองสักแป๊บ แล้วจดยึกๆลงหนังสือ)

มิโดริ(หันไปทางเพื่อนเธอ) : เป็นไงจ๊ะ หาคุณมารุเจอมั้ย ไม่เจอเหรอ งั้นเขาคงหลงออกนอกบาร์ไปแล้วแน่เลย แย่จัง

อารากิ : ไม่เจอคุณมารุเหรอครับ

มิโดริ : ค่ะ แต่ขาดไปคนนึงคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง ไม่แน่เขาอาาจะหลงไปโผล่ที่ป่าช้ากุ๊กกู๋ก็ได้นะคะ

เฟอร์ริก : ไม่ดีมั้งครับ...(พลางจับอีริคไว้)

อีริค : (ดิ้นพล่าน)

ฟิเลน : (ยังสวดตารางธาตุไม่เลิก)

เอ : (นั่งจิบกาแฟ)

วอลโล่ : คุณเอ จับถ้วยกาแฟผิดวิธีแฮะ (จดยึกๆลงหนังสือ)

มิโดริ : แต่เราเสียเวลาในการเดินทางไปเยอะแล้วนะคะ แล้วฉันก็เริ่มเป็นห่วงเพื่อนฉันแล้วด้วย

เฟอร์ริก : หายไปทีละคนเนี่ย มันเหมือนกับพวกหนังสยองขวัญเลยนะครับ...(ฝืนยิ้มแห้งๆ)

ดาร์กเนส  : (ถักตุ๊กตาวูดูเล่น)

ทันใดนั้นมารุก็โผล่มาพอดี

มารุ(พูดเบาๆ ทำหน้างง) : เอ๊ะ? ตอนนี้อยู่ไหน

มิโดริ : อ้าว คุณมารุไปหลงที่ไหนมาคะ ตามหาแทบแย่เลยนะคะ

มารุ : อ่อ พอดีกลับบ้านน่ะครับ

ดาร์กเนส : แล้ว... ผมจะทำให้เหมือนหน้าใครดีหว่า? (หันไปเจอมารุพอดี) ถักเป็นรูปมารุดีกว่า ลั้ลลา~ ลั้ลลา~

เฟอร์ริก : แหม ผมก็เป็นห่วงคุณแทบแย่...

ฟิเลน : อืม....เป็นห่วงมากเลย

เอ : (จ้องมารุอย่างเขม็ง) (ตอนนี้เอได้ถือว่ามารุเป็นศัตรูไปแล้ว)

อารากิ : เอ~ ถ้าผมจำไม่ผิด บ้านคุณมารุอยู่ห่างจากบาร์แค่ 500 เมตรเองนะครับ ทำไมไปนานจังครับ ^^!

มารุ : เอ่อ หาของไม่เจออ่ะครับ เหะเหะเหะ (ยิ้มเจื่อน ๆ)

มิโดริ : รวมตัวกันครบแล้ว งั้นออกเดินทางกันเลยดีมั้ยคะ

เฟอร์ริก : งั้นก็ดีครับ ดี

อารากิ : ดีเลยครับ~ (หยิบสารานุกรมผีไทยมาอ่านเล่น)

ฟิเลน : (ลนลาน และเออๆออๆ ออๆ ไปแล้ว)

อีริค(เสียงสั่น) : คะ....ครับ ดีครับ....

เอ : ดีเลยครับ มิโดริจัง (มือเสยผม)

วอลโล่ : จะออกเดินทางกันแล้วเหรอครับ ผมจดบันทึก+แทะน้ำตาลก้อนไปได้ไม่เท่าไหร่เองนะครับ

ดาร์กเนส : (ถักตุ๊กตาวูดูเป็นรูปมารุ)

มารุ : พร้อมครับผม! (แว้บ!! เทเลพอร์ทหายไปซะดื้อ ๆ เพราะ Traveling Staff ทำงานก่อนเวลาคาดการณ์! )

มิโดริ : อ้าว~ คุณมารุหายไปอีกแล้ว

อารากิ : เดี๋ยวเขาคงกลับมาเองแหละครับ (บ่นเบาๆ) อยากเจอแดรกคูล่าห์จัง ที่ป่าช้าจะมีไหมนะ...

มิโดริ : นั่นสิคะ ต่อไปก็เรื่องอาหาร คงต้องเตรียมไปเยอะอยู่นะคะ เพราะเส้นทางจากที่นี่ไปป่าช้ากุ๊กกู๋มันไกลอยู่ แถมเจออุปสรรคมากมายด้วยสิคะ

เฟอร์ริก : จะว่าไป อุปสรรคที่ว่ามันคืออะไรเหรอครับ...

ดาร์กเนส(เข็มทิ่มนิ้ว) : อะ...อุปสรรค?

ฉับพลันนั้นเองมารุก็โผล่ออกมา มีเสียงดัง "ฉั่ว" ตุ๊กตาวูดูที่ดาร์กเนสกำลังจะถักเป็นมารุขาดสะบั้นทันทีพร้อมกลีบดอกไม้สีสมพูกระจายเล็กน้อย ดาร์กเนสไม่ใส่ใจอะไรนัก หยิบตุ๊กตาอีกตัวทียังไม่ได้ต่อหัวมาถักต่ออย่างดื้อๆ

มิโดริ : อ้าว~ คุณมารุหายไวมาไวจังนะคะ (ยิ้มปกติ)

เฟอร์ริก : เอ่อ คุณมิโดริครับ สรุปแล้ว อุปสรรคที่ว่ามันคืออะไรเหรอครับ...

ฟิเลน(พูดเบาๆ) : ตรูเกลียดอุปสรรค

อารากิ : (หันมาจิบน้ำชาฟังอย่างเงียบๆ)

เอ (จิบกาแฟ) : คงเป็นอุปสรรคที่ไม่อันตรายมากใช่ไหมครับ

มารุ : ผมคิดว่ามันคงจะสนุกน่าดูนะครับ

อีริค(เสียงสั่น พูดเบา) : ผมไม่ชอบอุปสรรคง่า......

วอลโล่ : การเดินทางต้องมีอุปสรรคมันถึงจะสนุก (จดยึกๆ ลงในหนังสือ)

มิโดริ : อ๋อ ก็มีบุกน้ำ ลุยไฟ ลุยถ้ำอันมืดมิด ฝ่าดงป่า ฝ่าดงสัตว์ร้าย และสุดท้ายก็ฝ่าดงผีน่ะค่ะ

เฟอร์ริก : ที่ว่ามาทั้งหมด ผมไม่กลัวเลยล่ะครับ! (ยกเว้นไอ้อันสุดท้ายเนี่ย...)

อารากิ : ป่าช้าคนแน่เหรอครับ?

ดาร์กเนส : อ๋อ ของโปรดผมเลย~ (ทำหน้าดีใจ)

มารุ : ฟังดูแล้ว น่าสนุกจังครับ

วอลโล่ : เป็นอุปสรรคที่น่าสนใจดีนะ (แทะน้ำตาลก้อน)

เอ : ผมเองก็ไม่กลัวเหมือนกันครับ (ตรูกลัวทุกอย่างเลย....)

ฟิเลน : ชีวิตมีค่านะครับ ทุกท่าน...

อีริค : (สอดส่องหาแมลงสาบอีกรอบ)

มิโดริ : ก็เพราะมันมีอุปสรรคแบบนี้ ฉันถึงมาความช่วยเหลือจากพวกคุณไงค่ะ

อารากิ : แต่ผมสงสัยจัง ว่าทำไมถึงมีการไปสร้างป่าช้าซะไกลขนาดนั้นนะครับ? เล่าประวัติให้หน่อยสิครับ?

มิโดริ : ฉันเองก็ไม่รู้ประวัติมันด้วยสิค่ะ

อารากิ : อ๋อ งั้นเหรอครับ

ดาร์กเนส : ถักเสร็จแล้ว~!! >w<

เฟอร์ริก : ประวัติของมันจะเป็นยังไงก็ช่างเถอะครับ แต่ไม่ว่ายังไง ผมก็ไหวครับ (แต่ด่านสุดท้ายเอามันออกปายยย)

มิโดริ : สรุปแล้วทุกคนตกลงจะไปใช่มั้ยคะ

เฟอร์ริก : แน่นอนครับ!

อารากิ : สบายๆ ชิลๆ เลย~!! ขอเพียงมีลูคาริโอ้อยู่ บุกน้ำ ลุยทะเลเพลิงผมก็ไหว!!

ดาร์กเนส : เอาเลยครับ ที่นั่นเหมาะกับการหาสูตรปรุงน้ำมนต์ของผม~

เอ(เก๊กหล่อ) : แน่นอนครับ มิโดริจัง

มารุ : ไปอยู่แล้วครับ ได้ไปในที่ที่ไม่เคยไป แถมได้เจออุปสรรคด้วย มันตื่นเต้นดีครับ

อีริค(เสียงสั่น) : คะ....ครับ ปะ....ไปแน่นอนครับ (สอดส่องหาแมลงสาบต่อ)

วอลโล่ : ไปแน่ครับ ก็ผมอยากไปเจอเพื่อนผมด้วยนะครับ

ฟิเลน : ก็ไม่ได้อยากจะไปซักเท่าไหร่หรอกนะครับ แต่ว่าที่ต้องไปเพราะหนี้ที่ยอดทบถึงสามสิบล้านของคุณเฟอร์ริกน่ะครับ....

เฟอร์ริก : เฮ้ยๆ ยี่สิบล้านเองไม่ใช่เหรอ...

มิโดริ : ขอบคุณทุกคนมากเลยค่ะ(หันไปทางเฟียร์) มาสเตอร์ชั่วคราว ขอสั่งอาหารหน่อยค่ะ!

เฟียร์ : อื้ม แกงกะหรี่เหลืออยู่พอดีนี่นะ...

มิโดริ(หันมาทางทุกคน) : ทุกคนอยากเอาอะไรไปกินในระหว่างเดินทาง สั่งได้เลยค่ะ ฉันเลี้ยงเองค่ะ

อารากิ : เอ่อ....มื้อนี้ผมเลี้ยงเองนะครับคุณมิโดริ ^^

มิโดริ : งั้นคนละครึ่งดีมั้ยคะ

เอ(เก๊กหล่อ) : เดี๋ยวผมจ่ายให้เองก็ได้ครับ

อิริค : หาร 3 เลยสิครับ ง่ายดี (หาแมลงสาบต่อ ไม่คิดสั่งอาหาร)

เฟอร์ริก : งั้นผมไม่เกรงใจนะครับ มาสเตอร์ชั่วคราวเอา โบโลน่าชุบแป้งทอด~

ฟิเลน : (ไม่กล้าสั่งอะไร)

ดาร์กเนส : ลิเคอริชสีดำที่ผสมด้วยเวทย์มนต์วูดูฮะ~

มารุ : อะไรก็ได้ครับที่มันอร่อยๆ

วอลโล่ : น้ำตาลก้อนสักห้าโล

และแล้วบรรยากาศในบาร์ก็เป็นแบบนี้ นั่นคือ อารากิ มิโดริ และเอยังตกลงกันไม่ได้ว่าใครจะเป็นคนออก ส่วนกลุ่มที่ไม่สั่งอะไรก็นั่งเฉยๆ ไม่ก็สอดส่องหาอะไรสักอย่าง ส่วนกลุ่มที่สั่งอาหารก็สั่งไปเรื่อยจนมาสเตอร์ชั่วคราวกุมขมับ

แล้วการเดินทางไปยังป่าช้ากุ๊กกู๋ จะมีอุปสรรคอะไรรอพวกเขาอยู่บ้าง โปรดติดตามต่อไป...........

To Be Continued

[สาววายจงเจริญ]

กร้าก เครชชี่คุง ขอสมน้ำหน้าคุณนักข่าวเครชชี่ด้วยการซื้อน้ำใบบอนแก้ร้อนในกระหายหื่นไปโยนไว้หน้าสำนักข่าวข้น ว่าแต่ดาร์คเนสตอนนี้ซนจังแฮะ

[Guest bulbabenz]

มารุเปี๊ยนไป๋

จุ๊ ๆ ๆ

**รอตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ**

[~Wallohz~]

น้ำตาลก้อน ห้า โล....

คงไม่มีเจ้า "น้ำตาล" ติดมาด้วยนะ

[..Two..World..]

เหยื่อมาใหม่อีกแว้วววว

คราวเพิ่มมาซะเยอะเลยแฮะ

รูปป้าคริสห้ะ อัลบัมฮาร์ดร็อค!!!???

ที่เอามาเปิดในตู้เพลงบาร์!!!!!

ปล.จะลง 4 ช่องแล้วววววววววววววว เย็นนี้รออ่านนะพวกเธอว์

[me=WhiteAbsol]นอนตายต่อไป[/me]

[ShadowSneak]

เช้ดดดดด 4 ช่อง!?!?!!?!?

[me=>>ShadoWSneaK<<]รออย่างใจจดใจจ่อ[/me]

["Pink Marker"]

ในขณะนี้ พวกมาสเตอร์ก็ยังเดินทางกลับมาไม่ถึงบาร์ซักที...แต่ทว่ามาสเตอร์ไม่อยู่ ก็ใช่ว่าจะไม่มีเรื่องนี่??

ดูเหมือนว่า เจ้า แมวฟ้า ที่เคยเข้ามาบาร์เรามาก่อนหน้านี้ จะมีจุดประสงค์บางอย่างแฮะ

หลังจากที่เขาได้ดูลาดเลามาสองสามรอบแล้ว วันนี้เขาได้รับ...

.

.

.

.

.

ใครไม่รู้จักน้องน้ำตาล แฮ่!

.

.

ในช่วงเย็น ๆ อันแสนวุ่นวายของพาราเลล บาร์ ได้มีบุรุษปริศนาคืบคลานเข้ามา ดูเหมือนจะเป็นลางบอกเหตุบางอย่างของที่นี้!?

เรื่องคราวนี้...เหมือนจะใหญ่หลวงยิ่งนัก!!!!!

.

.

.

.

.

เจ้าพ่อเงินกู้...มากเตอร์ติดเงิงกับไอ้เซี่ยงจี้คุงเนี่ยนะเหรอ!!!!!

เอาเฟียร์...เข้าเนื้อยี่สิบล้านเลยทีเดียว...เซ็ทสึโบชิต้า!!!~

.

.

เวลาล่วงเลยผ่านไป...ความวุ่นวายนั้นก็ไม่ได้ทุเลาลงเลย...นี้คือบรรยากาศเมืองยามค่ำคืนที่อากาศครื้มฟ้าครื้มฝน ทำเอาลมพัดแรงราวกับว่าจะมีพายุ

หนุ่มนินจาผู้หนึ่งจึงได้เข้ามาอาศัย พาราเลล บาร์แห่งนี้เป็นที่กำบังลมฝน...

ในขณะที่เขากำลังจะย่างก้าวเข้าสู่บาร์มานั้น ชายหนุ่มคิดอะไรบางอย่างขึ้นได้!

.

.

.

.

.

แหม...ไม่ค่อยเลยนะไดโตะ...ส่วนใครที่ไม่รู้จักพ่อหนุ่มนินจาคนนี้ จิ้ม

.

.

----

ขอบคุณแขกรับเชิญใหม่ เซจิโร่ หรือเซี่ยงจี้คุง!!!~ เจ้าของคาแรกเตอร์โดย bluewind

และแมวฟ้า เรย์นะ nightoo หรือไนท์คุง เจ้าของร้านกาแฟ~

นี้เป็นน้ำจิ้มก่อนปิดเทอม ข้าพเจ้าเห็นว่าช่วงใกล้สอบชาวบาร์คงเครียดกันอยู่้ไม่น้อย...(รวมถึงเรา...) จึงได้ลสะเวลาที่มี ทำผลงานออกมาสอง-สามตอนให้ได้อ่านกัน

หวังว่าคงจะเป็นที่ถูกใจเน้อ 'w'

ไหนๆก็มาพักผ่อนบ้านพิ้งค์สามวัน เลยจัดจัดสามตอนจะเป็นอะไร ฮ่าๆๆ

ประกาศฉุกเฉิน

เตรียมพบกับกฏกติกามารยาทใหม่ ของพาราเลล บาร์ เร็วๆ นี้...

ปล. พวกเรายังไม่ลืมซีซันสองกันนะจ้ะ รอปิดเทอมซีซันสองคลอดแน่ (ให้มันจริงเหอะ...)

ปล.2 หากมุกลองวิชาเซอร์วิสแรงไป (สำหรับบางคน) แจ้งแบนในกระทู้นี้ได้นะเธอว์

[Guest bulbabenz]

ฮาแตกอันแรกสุด ๆ

โฮ่ะ ๆ ๆ ๆ

โอ้ มีข้อกำหนดอะไรใหม่ล่ะนี่......ฉุก เฉิน..

[~Wallohz~]

1.

เห็นไอ้นั้นไหม!?

ช่ายแล้ว~!!

ไอ้กลมๆ บนหัว เปอร์เซี่ยน

มันหายไปในช่องที่ 4 สินะ!!??

2.

บาร์มันรกขึ้นเรื่อยๆ แหะ

หรือเป็นผลจากการที่คนมาเยอะขึ้นเรื่อยๆกันนะ

3.

ไดโตะ นายนี้มัน......

ยังฮาเหมือนเดิมแหะ~*

ซีซัน สอง งั้นเรอะ ใครจะเป็นผู้โชคดีบ้างละนี้~

[ShadowSneak]

โอ้ววววว อ่านแล้ว ลืมเม้น =w=

1. ไอ้น้ำตาล... มันยังตามมาหลอกหลอน... บรื๋อ!

2. เซจิโระ มาถึงก็ทวงหนี้เลยนะ!!

แต่แมลงสาบเพียบเลยแฮะ คงได้สนุกกันละทีนี้.. หึหึ.. =_,=

3. ไดโตะ... วิชาของนาย... เจ๋งฟ่ะ!!! *ผั๊วะ!*

ประกาศอะำไรละเนี่ย? ฉุกเฉินซะด้วย รออ่านๆ =w=

[Liar Rape kill]

Waiting for Master.........

[bluewind]

ไม่ไปหาน้ำตาล ระวังเป็นอาหาร"น้ำตาล"ซะเองนะจ๊ะ หุๆๆ

ในที่สุดนายเซี่ยงจี๊เซจิโร่ของข้าน้อยก็โผล่แล้ว~! สำเนียงอาตี๋ได้อีก ว่าแต่ท่าชี้นิ้วด่าพ่อนั่นสงสัยเซจิโร่จะเคยทำงานเป็นทนายมาก่อนที่จะเป็นคนปล่อยเงินกู้สินะ เหอๆๆๆ

เพิ่งเห็นพิงค์บริการแฟนเซอร์วิสให้ท่านผู้ชมดู =_= น่าเสียดายโดนเซ็นเซอร์ มีเวอร์ชั่นไม่เซ็นเซอร์มะ ส่งมาทาง PM ก็ได้นะ~(พล่อก! โดนสองสาวเตะก้านคอ)

[Risu]

น้ำตาลเอ้ย จงตามมาหลอกหลอน เหอๆ

ตอนเซจิโร่เข้ามาในบาร์ ทำไมไม่มีเพลงเจ้าพ่อเซี่ยงไฮ้ขึ้นมาล่ะ

เอ~ แต่ดูจากบรรยากาศในบาร์แล้ว...

ขึ้นธรณีกรรแสงดีมั้ยหว่า...

ไดโตะลามก!!

อุ๊ย! มิโดริดูออกด้วยเหรอว่า นั่นเป็นเลือดกำเดา

ว่าแต่จะกริ๊ดไปทำไม เพื่อนของเธอบางคนก็เคยเป็นอย่างนี้นี่นา

(ยืนพิงกำแพงแล้วเลือดไหลออกจากร่างนะเอ้อ)

[Loveless Nova]

คอมเม็นฟิคท่านพาชิก่อนละกัน(ไม่มาซะนานเลยเรา)

ไม่คิดเลยนะเนี้ยว่าที่พวกเราพูดกันในช็อทบ๊อกจะเอามาแต่งจริงๆได้นะเนี้ย~ แต่ศึกระหว่างเครทคุงกับคณะของมิโดรินี้ ดูกี่ทีมันก็ ฮา ทุกครั้งเลนะเนี้ย~

Me/ ฝึกสวดตารางธาตุต่อไป...

คอมเม็นฟิคต่อ...

1) น้ำตาลของร้านกาแฟดูจะเป็นที่น่าเกรงกลัวสำหรับคนทุกคนเลยนะครับเนี้ย ^^!!

2) เจ้าพ่อเซี่ยงไฮ้กลับชาติมาเกินใหม่เหรอเนี้ย ว่าแต่บาร์(โทรมๆ)ทำไมถึงไปติดหนี้ตั้งยี่สิบล้านได้ละเนี้ย (มาสเตอร์ตัวจริงกลับมาเคลียร์ด่วน!!!)

3) Me/ วิ่งไปลากคอนินจามากระทืบ...