Noname Legend - ตำนานไร้ชื่อ : The Lost Alphabet Santuary

[Loveless Nova]

หวานเกินหน้าเกินตาเจ้าของไปหน่อยะไหมนั้น ให้ทางเจ้าของพัฒนาถึงขึ้นนั้นไวๆบ้างเซ้!!

[เดี๋ยวเหตุการณ์ใหญ่เกิดขึ้นแล้วฉากบู๊บดบังฉากรักหมด...]

วิคตินี่มีหน้าที่อะไรกันน้า ชักสงสัยแล้วสิ >w<

[SKYNET]

Gold♥ลาติ๊จัง    VS    เบต้า♥มิวทู

พาจิ♥น้องริส      VS    ลีเฟีย♥กราเซีย

Gold : 2 คู่แล้วครับ สูสีคู่คี่ครับ

Silver : คู่ใครคู่มัน ไม่ต้องไปยุ่งกับคู่อื่นเลย

Gold : แล้วแกกับเครซเซอเลียล่ะ ไปถึงไหนแล้ว

Silver : ...(ตอบไม่ถูก)

[Version5]

Gold♥ลาติ๊จัง    VS    เบต้า♥มิวทู

พาจิ♥น้องริส      VS    ลีเฟีย♥กราเซีย

Gold : 2 คู่แล้วครับ สูสีคู่คี่ครับ

Silver : คู่ใครคู่มัน ไม่ต้องไปยุ่งกับคู่อื่นเลย

Gold : แล้วแกกับเครซเซอเลียล่ะ ไปถึงไหนแล้ว

Silver : ...(ตอบไม่ถูก)

เบต้า+มิวทู+ลีเฟีย+กราเซีย : เอ่อ...

[SKYNET]

^

Gold : อึ้งกิมกี่ยกฝูง

Silver : (ตูก็อึ้ง)

[Loveless Nova]

ฮาเร็ม.....ไม่ใช่แฮะ....งั้นคงจะเป็นสวิงกิ..

ฉัวะ!!

Me/ โดนแทงทะลุกล่องเสียงที่คอ...

[SKYNET]

ถ้าเบต้าฮาเร็ม

งั้นศจ.คงเป็นโกดังเก็บสาวแล้วล่ะ

ลาติ๊จัง : เก็บไว้วิจัยน่ะซิ เพราะยังไงก็เห็นมีหนูแค่ตัวเดียว

[Version5]

วันนี้ ลืมตัดผม เลยโดนครูตับมไป1ฉับ แหะๆ=w=

บทที่15

เช้าวันรุ่งขึ้น ณ มิติแห่งเทพ

      “มิวทู ฉันว่าฝึกเบต้าให้ใช้พลังคล่องขึ้นก็ดีนะ” เทพตนหนึ่งพูดขึ้น

      “ฉันก็ว่างั้นแหละ เพราะเดี๋ยวจะไม่มีอะไรป้องกันตัว ดูเหมือนพวกที่จะเข้ามารุกรานจะเริ่มใกล้เข้ามาแล้วนะ ปล่อยไว้อย่างนี้จะดีหรอคะ”

        มิวทูในร่างมนุษย์ก็พูดต่อจากเทพตนนั้น

      “ไม่เป็นไรหรอก ฉันให้คนบางคนจัดการพวกที่เข้ามาใกล้เกินความจำเป็นแล้ว แถมโรงงานที่พวกนอกโลกตั้งที่นี่คงราบเป็นหน้ากลองไปแล้ว”

      “ลงมือไวดีจังนะ แถมไม่มีข่าวออกมาด้วย สมแล้วที่เป็นคนๆนั้น” อาเซฟว์ (Azelf) พูดขึ้น

[ภาษาไทยผิดก็ขออภัยด้วยนะครับ]

      “แล้วจะเลิกประชุมได้รึยัง ฉันต้องไปวางโครงเรื่องต่อนะ บก.มาทวงแล้ว” อุซี่ (Uxie) พูดขึ้น

      “นี่นายแต่งหนังสือเป็นด้วยหรอ” มิวทูพูดสงสัย

      “นี่ดูถูกใช่ไหม มิวทู ฉันแต่งนานแล้วนะ ดังด้วย” อุซี่พูดเงียบ..

      “ได้ข่าวว่า พักหลังชักจะโดนทวงงานบ่อยขึ้นนะ สงสัยสมองตันแล้วหรอ ถึงคิดไม่ออกว่าจะวางโครงเรื่องยังไง”

        เมสปริตท์ (Mesprit)พูดดักคอ

      “เลิกทะเลาะกันได้แล้ว ว่าแต่ อัลเซอุส ควบคุมธาตุมังกรได้อีกนานแค่ไหน” [___] พูดขึ้นเป็นห่วง

      “น่าจะราวๆ1-2เดือน เพราะโปเกมอนธาตุมังกรมีน้อยอยู่แล้ว แต่ถ้าปล่อยไว้คงไม่ดีแน่ๆ [___] มีความคิดดีๆไหม” อัลเซอุสถาม

      “ไม่ต้องห่วง ฉันเตรียมแผนรับมือไว้แล้ว ด้วยจดหมายฉบับนี้” [___] ยื่นจดหมายให้เทพตนอื่นดู

      ‘ไม่เป็นไรแน่นะ= =”’ เทพตนอื่นเห็นแล้วก็หน่ายใจ

      “เอาเป็นว่า ทำหน้าที่ให้ดีที่สุดละกัน มิวทู ฝึกเบต้าให้ต่อสู้ให้ได้ด้วยละ และสุดท้าย รักษาตัวด้วยนะ เลิกประชุม” [___] พูดเสร็จก็หายวับ

      “ฉันไปก่อนนะ เดี๋ยวเบต้าจะเป็นห่วง” มิวทูพูดเสร็จก็กำลังจะเทเลพอร์ทไป แต่เมสปริตท์ก็พูดขึ้นมาลอยๆ

      “เฮ้อ มิวทูมีความรักซะแล้ว” มิวทูได้ยินคำนี้ก็สะดุ้ง

      “นี่นายคิดอะไรมั่วๆเนี่ย” มิวทูเถียง พยายามเก็บอารมณ์หน้าแดงไว้

      “อย่ามาดูถูกเทพแห่งอารมณ์นะ มิวทู” เมสปริตท์พูดปนขำนิดๆ

      “ไม่พูดด้วยแล้ว ไปดีกว่า” มิวทูรีบเทเลพอร์ทกลับไป

      “เฮ้อ สงสารมิวทูจัง ทั้งที่ความรักน่าจะไปได้ด้วยดีแท้ๆ แต่กลับต้องมาเจออนาคตแบบนี้” อาเซฟว์พูดสงสาร

      “นั่นสิ แต่ฉันว่า [___] คงไม่ปล่อยให้เป็นอย่างนั้นต่อไปแน่ๆ ถึงอนาคตจะเป็นแบบนั้น มันก็ต้องย่อมมีทางแก้ไข” อุซี่พูดขึ้นมา

      “รอดูอนาคตละกัน จะได้รู้ว่าจะลงเอยยังไง” เมสปริตท์พูดจบแล้วก็หายไป

ณ โรงแรม

        ฉันตื่นขึ้นมา ก็ไม่เห็นมิวทู นี่มิวทูไปไหนนะ ฉันเดินเข้าไปในห้องครัว ก็ไม่เห็นมิวทู ไปในห้องน้ำก็ไม่เห็น นี่มิวทูอยู่ไหนกัน

      ‘อึ๊ย บีตื่นแล้วหรอ สงสัยหาฉันหมดทุกที่ด้วย จะเข้าไปเนียนๆไงดี’ มิวทูที่เพิ่งมาคิดหนัก

      “มิวทู อยู่นี่เอง ไปซ่อนในตู้เสื้อผ้าทำไม” ฉันเห็นมิวทูอยู่ในตู้เสื้อผ้าแล้วมันแปลกๆอะ

      “คะ... คือ กำลังซ้อมเล่นซ่อนหากับพวกไดอาเกียน่ะ” มิวทูพูดตะกุกตะกัก

      “ไหนบอกว่าเทพมีงานให้ทำไง แล้วว่างมากจนถึงเล่นซ่อนหาด้วยหรอ” สรุปแล้ว เทพทุกตนว่างงานมากจนถึงกับมาเล่นซ่อนแอบจริงๆสินะ

      “ช่างเรื่องนั้นเถอะ ฉันมีงานต้องทำเกี่ยวกับนายนะ”

      “อะไรละ”

      “นายรู้ใช่ไหม ว่าตัวเองโดนพวกนอกโลกตามล่าหานายอยู่” มิวทูพูดเสียงเครียด

      “ไม่รู้” ฉันตอบตามความจริงนะ= =”

      “พวกฉันคิดว่า ถ้านายยังไม่มีอะไรมาป้องกันตัว อาจทำให้นายโดนจับได้ ฉันเลยจะมาฝึกนายให้ต่อสู้เป็นไง” หงะ ไม่จริง

      “เพราะฉะนั้น นายจำเป็นต้องฝึกนะ” มิวทูพูดเสร็จก็เก็บโปเกบอลแล้วเทเลพอร์ทพร้อมกับฉันไปยังที่ๆหนึ่ง

..........

      “ที่นี่ที่ไหน มิวทู” ฉันมองไปรอบๆ เหมือนเป็นมิติที่ว่างเปล่า มีอาณาเขตด้วย กว้างมาก ไม่มีอะไรเลย

      “มิติฝึกซ้อมหน่ะ พัลเกียสร้างขึ้นมาเพื่อให้เทพทุกตนฝึกซ้อม เพราะถ้าฝึกซ้อมบนโลก คงจะรุนแรงเกินไป

        ในมิตินี้ สิ่งก่อสร้างไม่ได้รับความเสียหาย แต่ถ้าโดนโจมตีก็เจ็บเหมือนกันนะ แถมไม่มีหิวด้วย น่าจะเหมาะกับการฝึกนายนะ…

        ...แล้วก็ ฉันกางบาเรียไว้อีกชั้นด้วย เพื่อความไม่ประมาท” สงสัยมิวทูจะเอาจริงแหะ

      “เอ่อ แล้วจะออกจากที่นี่ยังไง”

      “ง่ายๆ ก็แค่เทเลพอร์ทออกไป แต่นายทำไม่ได้ เพราะฉะนั้น ฝึกให้ฉันพอใจเดี๋ยวก็พาออกไปเองแหละ” เอ่อ ขอไปหลับใหม่ได้ปะ

      “และถ้าเกิดรู้ว่าอู้นะ...” คะ... คงไม่ได้คิดจะฆ่าใช่ไหม

      “เอาเป็นว่าจะฝึกง่ายๆก่อนละกัน ตอนนี้ นายทำได้สูงสุดแค่ทำให้อีกฝ่ายหลับกับสับสน (Confusion)

        แต่ฉันจะฝึกให้นายใช้ไซโคคัท (Psycho Cut) ให้คล่องก่อน เพราะท่านี้สามารถใช้ได้ทั้งป้องกันและโจมตี ถ้านายใช้จนคล่อง

        ฉันจะให้นายฝึกพลังจิต (Psychic) เพราะท่านี้สามารถโจมตีได้หลายคนภายในครั้งเดียว แต่ก็จะเสียพลังมากขึ้น...”

        จะให้ฝึกอะไรอีก แค่นี้ก็จะบ้าแล้ว

      “…ต่อจากนั้นนายก็ต้องบาเรีย (Barrier) ให้คล่อง เพราะท่านี้ป้องกันได้ดีที่สุดสำหรับนาย”

        ‘หวังว่าคงไม่ฝึกจนใช้ไซสไตรค์ (Psystrike) ได้นะ’

      “เอาเป็นว่า ฝึกใช้ไซโคคัทให้คล่องก่อนละกัน วิธีทำก็ง่ายๆ รวบรวมพลังไว้ที่ฝ่ามือ แล้วสะบัดออกไป พลังที่ออกมาจะคล้ายๆคลื่นดาบ

        ลองทำสิ” พูดง่ายแต่ทำยากนะ ฉันลองทำตามที่มิวทูบอก ต้องทำหลายทีถึงจะได้ เปลืองพลังจริงๆ

      “โอเค ทำได้แล้วนะ...” มิวทูหยุดไว้แล้วก็...

      “ออร่า สเฟียร์ (Aura Sphere)” มิวทูเรียกลูกพลังออกมา100ลูก

      “ใช้ไซโคคัททำลายลูกพลังให้หมดภายใน1นาที ถ้าไม่ทันทำใหม่” โหดไปแล้ว ถ้าลูกพลังมันอยู่นิ่งๆก็ไหวนะแต่มันพุ่งไปมาไวมาก

        ใครจะไปโดน

      “ถ้าทำไม่ให้ครบ5ครั้งละก็...” มิวทูหยุดไว้อีก บอกหน่อยดิ~~~

[Loveless Nova]

เริ่มฝึกการต่อสู้แล้วสินะพระเอกเรา หลังจากเรื่อยๆมานาน เหอๆๆ

สมกับเป็นเทพแห่งอารมณ์ พูดตรงใจดีมวาก!!

Me/ รอติดตามคำพูดที่ถูกหยุด...

[Madame Graya]

มิวทูจะหยุดพูดกระทันหันทำแปะไรจ๊ะ= =

มันน่ากลัวนะ

[Version5]

บทที่ 16

        มิวทูฝึกโหดเกินไปแล้ว ให้ทำลายบอล100ลูกภายใน1นาที ถ้าไม่ทันทำใหม่หมด แล้วถ้าไม่ได้ครบ5ครั้งโดนอะไรไม่รู้อีก

        นี่เธอจะโหดไปไหน 1นาที ฉันทำได้สูงสุดแค่60เองนะ พลาดไปแล้ว3ครั้งด้วย ขืนพลาดอีก2ครั้ง ไม่อยากนึกเลยว่าจะเกิดอะไรขึ้น

        จะเรียกเทพตนอื่นมารุมซ้อมเปล่าเนี่ย

      “เบต้า คราวนี้ต้องให้ได้อย่างน้อย90ลูก ไม่งั้น...” ขู่อีกแล้ว มิวทูขู่เก่งจริงๆ

      “ใครจะไปทำได้ นี่เพิ่งแค่60ลูกเอง เมื่อกี้ก็พลาดด้วย จะทำไงให้เพิ่มอีก40ลูก ภายในการทำครั้งนี้ละ” ฉันเริ่มโอดครวญ

      “ทำได้สิ ก็นายเอาแต่กักพลังเอาไว้ พลังอยู่ในตัวเหลืออีกตั้งเยอะ เอาแต่ปล่อยพลังจากฝ่ามืออยู่ได้ ฉันบอกไว้แล้วไม่ใช่หรอว่า

        ‘รวบรวมพลังไว้ที่ฝ่ามือ’ แปลว่ารวมพลังทั้งหมดในร่างนายไว้ที่ฝ่ามือนะ นายจะได้ไม่ต้องปล่อยแล้วรวบรวมใหม่

        ถ้าทำอย่างนี้จะได้ปล่อยทีเดียวหมดเลย และจะเร็วกว่าด้วย ลองใหม่ๆ” นี่เธอเป็นเผด็จการตั้งแต่เมื่อไหร่

      “เอาละนะ 3... 2... 1... เริ่มได้” สิ้นเสียงมิวทู บอลพลังก็โผล่มา100ลูก

      “ย๊าก~” ฉันใช้ไซโคคัทรัวๆ จนบอลเริ่มเหลืออีก10ลูก ส่วนเวลาเหลืออีก20วิ เหลือเฟือ ขอพักพลังแปป

      “เบต้า อย่าเพิ่งหยุดพลัง ไม่อย่างนั้น...” เสียงมิวทูเหมือนจะพูดขึ้น แล้วแขนฉันก็กระตุกอย่างแรง เหมือนพลังมันจะอัดไว้ที่แขนเกินไป

      “เบต้า ใช้ไซโคคัทรัวๆ ไม่อย่านั้นแขนนายพังแน่” ฉันรีบทำตามที่มิวทูบอก แต่คราวนี้ฉันบังคับไม่ได้เลย พลังมันมั่วๆไปหมด

        แต่ฉันก็ใช้ไซโคคัทต่อไป จนพลังหมด ผลที่ได้...

      “ยินดีด้วยนะ เหลืออีก1ลูก เตรียมตัวเตรียมใจรึยัง...” อ๊าก ตายแน่ตรู แต่เหมือนสวรรค์จะไม่ใจร้ายเกินไป มีคนมาที่มิตินี้ แล้วก็พูดขึ้นว่า

      “ว่าไง ฝึกอยู่หรอมิวทู” ผู้หญิงอายุราวๆ19ปีพูดขึ้น ลักษณะจะพูดไงดี เอาเป็นว่า ขาวทั้งตัวเลยดีกว่า ผมสีขาวบริสุทธิ์ ผิวขาวเหมือนหิมะ

        ชุดถ้ามองเผินๆ เหมือนชุดสีขาวที่ทำจากขนนก แต่มองดูดีๆมันก็ชุดปกตินั่นแหละ รองเท้าก็สีขาว มีแต่นัยน์ตาเท่านั้นที่สีฟ้า

      “กำลังฝึกหนักให้เบต้าอยู่ พลังใช้ได้ แต่ไม่ค่อยจะฟังกันเท่าไหร่ แล้วเรซิรั่มจะมาทำไมน่ะ” มิวทูถามเรซิรั่ม

      “มาชวนน่ะ อีกเดี๋ยวเซคร่อมก็มาแล้ว เค้าไปทำธุระอยู่” พูดเสร็จ ผู้ชายก็มาพอดี อายุราวๆ19ปี แต่คนนี้มันตัดกับเรซิรั่มกันชัดๆเลยหนิ

        ทั้งตัวดำหมด ผมสีดำ ชุดสีดำที่เหมือนชุดมังกร แต่มองดีๆมันก็เหมือนกับชุดธรรมดานั่นแหละ รองเท้าสีดำ แต่ผิวขาว กับนัยน์ตาสีแดง

        “…” เซคร่อมไม่ตอบ สงสัยเป็นคนเงียบขรึมแหง

      “คือว่า จะมาชวนมิวทูกับเบต้านะ นี่บัตรเชิญ” ฉันเข้าไปหามิวทู แล้วดูสิ่งที่มิวทูได้รับมา

                                            ... บัตรเชิญเข้าร่วมงานแต่งงาน ...

                                                    ของ เซคร่อม – เรซิรั่ม

                              ตั้งแต่เวลา 18.00 น. – 20.00 น. ในวันศุกร์ที่ 5 ม.ค. ช.ศ.105

                                                    ...ณ เมืองปาเจีย...

[ช.ศ. = ชินวะศักราช โลกนี้ชื่อชินว่า ศักราชนี้ นับตั้งแต่หลังจากที่มีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่]

      “เอ่อ แต่งงาน...” ฉันมองการ์ดเชิญแล้วมันแหม่งๆนะ ไปขอสถานที่กับใครมาละเนี่ย

      “แล้วพิธีกรนี่ใครละ” มิวทูถามเรซิรั่ม

      “วิคตินี่...” เซคร่อมพูดขึ้นมาคำแรกตั้งแต่มาที่นี่ พูดยากดีจริงๆ

      “แล้วงานไม่พังแน่นะ ให้วิคตินี่เป็นพิธีกรเนี่ย” พอคิดๆดู ให้วิคตินี่ใส่ชุดทักซิโด้ (ถ้าใส่จริงแล้วไปตัดชุดที่ไหนมา?) มันก็น่าจะน่ารักนะ

      “แล้วเมืองปาเจียนี่มันอยู่ไหนน่ะ” ฉันถามมิวทู

      “ถัดจากเมืองมอเรียไป3เมือง จะมีทางแยก ถ้าตรงไปจะเป็นยิม6 ถ้าแยกจะเป็นเมืองปาเจีย…” มิวทูพูดต่อ

      “ที่ถามนี่จะไปใช่ไหม” มิวทูพูดดักคอ

      “ก็ไม่เคยไปงานแต่งงานเลยหนิ ยิ่งเทพแต่งงานยิ่งไม่เคยเห็นด้วยซ้ำ น่าไปออก”

      “ถ้าอยากไป ฝึกบาเรียให้คล่องก่อน แต่ก่อนจะฝึกบาเรีย ต้องฝึกพลังจิต (Psychic) ก่อนนะ” ฝึกอีกแล้ว เหนื่อยจริงนะ

      “งั้นก็ ฝึกต่อเลยเถอะ” ดูเหมือนว่ามิวทูจะลืมเรื่องที่ฉันต้องโดนลงทัณฑ์ซะแล้ว ดีจริงๆ ต้องขอบคุณคุณเซคร่อมกับคุณเรซิรั่มเลยนะเนี่ย

      “จะฝึกต่อก็ไม่ว่านะ ไปกันเถอะ เซคร่อม” เรซิรั่มพูดเสร็จก็จับมือเซคร่อม

      “อืม...” เซคร่อมพูดแค่หนึ่งคำ แล้วก็เทเลพอร์ทออกไป

      “เอาละ ฝึกต่อได้แล้ว ถึงไหนแล้วนะ” มิวทูเดินเข้ามาถาม ฉันเริ่มเหงื่อตก

      “ฝึกไซโคคัท ทำลายบอลพลัง100ลูกภายใน1นาที” ขอร้อง อย่าจำได้เลย ว่าฝึกถึงไหนแล้ว

      “โอเค ฝึกต่อละกัน” มิวทูพูดเสียงระรื่น เย้ เหมือนจำไม่ได้แล้วจริงๆ

      “โอเค เตรียมตัวนะ...” มิวทูใช้เริ่มใช้ออร่า สเฟียร์

      “3... 2... 1... เริ่มได้” บอลพลัง100ลูกก็บินว่อนรอบๆอาณาเขต ฉันก็ชาจพลัง แล้วใช้ไซโคคัททีเดียว

      “ย๊าก~”

____________________________________________________________________________________________________________

มิติแห่งเทพ พื้นที่ส่วนตัวของเซคร่อมกับเรซิรั่ม(พัลเกียสร้างขึ้นมาให้)

      “ไปส่งจดหมายเชิญให้เทพทุกตนนี่เหนื่อยจริงๆเลยนะคะ” เรซิรั่มพูดกับเซคร่อม

      “คู่นั้น... เบต้ากับมิวทู... เหมาะกันดีนะ...” เซคร่อมพูดกับเรซิรั่ม

      “นั่นสินะคะ เหมาะกันมากเลย ตอนแรกฟังจากวิคตินี่ยังไม่เชื่อเท่าไหร่ พอมาเจอจริงๆ สงสัยมิวทูจะหลงรักไปแล้วนะคะ...” เรซิรั่มพูดยิ้มๆ

      “...คงเหมือนกับที่ฉันเจอคุณครั้งแรกเลยนะคะ”

      “อืม... แต่ก็น่าสงสารนะ... ที่ในอนาคตต้องมาเจอแบบนั้น...”

      “นั่นสิคะ” เรซิรั่มพูดเสียงเบาลง...

ชักเริ่มแต่งไม่ทันซะแล่ว= ="

[Loveless Nova]

มิวทูลืมได้ไงอ่ะ แล้วแบบนี้ก็อดรู้นะสิว่าบทลงโทษคืออาไร!!

เรชิรั่มเป็นหญิง เซครอมเป็นชายเหรอ Nooo!!!

มันต้องให้เรชิรั่มเป็นคุณชายสุภาพบุรุษชุดขาว และเซครอมเป็นหญิงชุดดำสุดวุ่นวายแสนซึนเดเระสิ!! ว๊ากก!!

Me/ Die by flame and thunder...

[SKYNET]

[me=Professor Perth]กุมขมับ[/me]

ทำไมมันมีปัญหากับการคิดเพศให้คู่นี้อยู่เรื่อยเลยนะเนี่ย

แบบดาวมาริซิ มี 2 เพศมันทุกตัว(ยกเว้นพวกไร้เพศแบบคอยล์ หรือเบตามอน)

[Version5]

เรชิรั่มเป็นหญิง เซครอมเป็นชายเหรอ Nooo!!!

มันต้องให้เรชิรั่มเป็นคุณชายสุภาพบุรุษชุดขาว และเซครอมเป็นหญิงชุดดำสุดวุ่นวายแสนซึนเดเระสิ!! ว๊ากก!!

Me/ Die by flame and thunder...

ผมว่ามันเข้ากันมากกว่านะ=_=

[SKYNET]

FAQ แห่งภาคBW

[Madame Graya]

เรชิรั่มเป็นสาวเหรอ ก็เหมาะกันดีนะ (เลี้ยงเรชิรั่มไว้ในเกมตัวนึง)

[Version5]

บทที่ 17

        ในที่สุด ก็ทำสำเร็จซะที พอทำสำเร็จครั้งแรก มิวทูก็บอกให้ทำใหม่ต่อ อะไรจะโหดได้ขนาดนี้ ให้ทำแบบเดิมอีกตั้ง5ครั้ง เหนื่อยสุดๆ

      “วันนี้พอแค่นี้ก่อนแล้วกันนะ ฝึกจนชินแล้วหนิ” ไม่ชินก็บ้าละ สอยบอลไปไม่รู้กี่ลูก

      “เดี๋ยวจะเทเลพอร์ทกลับนะ พรุ่งนี้ต้องซ้อมท่าพลังจิต (Psychic) ต่อนะ”

      “ฝึกอีกแล้วหรอ พรุ่งนี้พักหน่อยสิ” ฉันโอดครวญกับมิวทู มันฝึกหนักจริงหนิ

      “ไหนบอกอยากไปงานแต่งไง ถ้าอยากไปก็ฝึกซะ” ดูท่ามิวทูก็เหนื่อยไม่แพ้กัน ก็เล่นใช้ออร่า สเฟียร์ (Aura Sphere) ตั้งกี่ร้อยลูกละ

        สงสัยคงตั้งใจจริง เชื่อฟังหน่อยดีกว่า

      “ก็ได้ๆ กลับกันเถอะนะ...”

      “อืมๆ” มิวทูพูดเสร็จ ก็เปล่งแสงสีม่วงจากเท้า แล้วก็เทเลพอร์ทพร้อมกับเบต้าในที่สุด...

ณ โรงแรม...

      “กลับมาที่โรงแรมซะที ขออาบน้ำก่อนนะ เหนื่อย” ฉันรีบเข้าไปอาบน้ำ เพราะง่วงจริงๆ

        ‘บีฝึกเร็วกว่าที่คิดไว้นะเนี่ย สงสัยอีกซัก2วันน่าจะฝึกเสร็จ แต่ทำไมรู้สึกแปลกๆเวลาบีใช้ไซโคคัท...’ มิวทูคิดอยู่คนเดียว แต่แล้ว

        เจ้าสองตัวก็ออกมาจากบอล แล้วก็อ้อนมิวทู

      “พี่มิวทู หิวข้าวแล้วหงะ” กราเซียบอกมา

      “หนูก็หิวข้าวด้วยนะคะ” ลีเฟียก็พูดออกมา

      “จ้าๆ เดี๋ยวทำให้กินนะ” มิวทูยิ้มแล้วใส่ผ้ากันเปื้อนเตรียมทำอาหาร

      “เย้~~~” เจ้าสองตัวดีใจ

อีกประมาณ15นาทีผ่านไป

        เฮ้อ อาบน้ำเสร็จแล้วสบายตัวดีจัง ฉันออกมาจากห้องน้ำในสภาพแต่งตัวเตรียมนอน แต่ก็ได้กลิ่นหอมๆเหมือนอาหารน่ากินมาก

        สงสัยมิวทูทำละมั้ง ได้กลิ่นแล้วชักหิว ยังไม่ได้กินข้าวเช้าเลย

      “มิวทู ทำกับข้าวอยู่หระ... หรอ” พอฉันเข้ามาในห้องครัว ฉันพูดสะดุดไปเลย มะ... มิวทู... ใส่ชุด... เมด... ไม่จริงใช่ไหม

        ฉันคงหลับอยู่ในห้องน้ำแหงๆ ฉันเขกหัวตัวเองหนึ่งที

      “เจ็บ สงสัยไม่ใช่ฝัน แล้วนี่เธอจะใส่ชุดเมดทำไม” มันน่ารักค่อดนะ = =”

      “อะ... เอ่อ อยากลองใส่น่ะ เห็นคนทำอาหารเค้าใส่กัน ก็เลยอยากลองใส่ดูบ้าง” นี่ไปเห็นจากไหนมาละ ชุดเมดมัน... จะบอกว่าไงดีเนี่ย

        กระโปรงมันสั้นไปไหม เกือบถึงเข่าเนี่ย

        ฉันจ้องมิวทูไปเรื่อยๆ เพราะฉันไม่เคยเห็นคนใส่ชุดเมดเต็มตา กับมิวทูใส่ชุดนี้มันน่ารักมากเลย มิวทูก็หน้าแดง พอฉันหันไปมองทางอื่น

        ก็พบกับ...

      “แล้วนี่ลีเฟียจะใส่ชุดเมดสำหรับโปเกมอนทำไมเนี่ย แล้วนี่เอามาจากไหน” คือ ใส่อะไม่ว่า แต่ใส่แล้วกราเซียจ้องค้างเลยเนี่ย เฮ้อ...

      “เห็นพี่มิวทูใส่เลยอยากลองมั่งอะคะ ส่วนชุดนี่พี่มิวทูเสกออกมา น่ารักไหมคะ” ฉันค้อนใส่มิวทู แล้วหันมามองกราเซีย

        เฮ้อ จะบอกว่าน่ารักก็น่ารักอยู่หรอกนะ แต่อย่าทำเสียงใสซื่อได้ไหม กราเซียเคลิ้มไปละ

      “น่ารักนะ เธอก็น่ารักนะ มิวทู...” พูดคำนี้ทีนี่ มิวทูหน้าแดงแปร๊ดเลย ถึงกับหันหน้าหนีไปเลย แกล้งมิวทูนี่สนุกจริง

      “แล้วจะกินข้าวไหม คนเค้าอุตส่าห์ทำให้ พูดแบบนี้เดี๋ยวไม่ให้กินเลย” มิวทูรีบเปลี่ยนเรื่อง

      “กินๆ หิวแล้ว” หิวจริงๆนะ

      “ฉันจัดโต๊ะไว้ให้แล้วนะ ส่วนของลีเฟียกับกราเซีย ฉันวางไว้ใกล้ๆกับโต๊ะกินข้าวนะ ไปกินได้เลย”

      “คร้าบ/ค่ะ” เจ้าสองตัวพูดเสร็จก็เดินไปกินข้าว

      “โห น่ากินจัง” ฉันเดินมาแล้วเห็นกับข้าวน่ากินมาก

      “ลองกินดูสิ”

      “อร่อยแหะ ทำกับข้าวเก่งเหมือนเดิมเลยนะ” ฉันพูดความจริง มันอร่อยกว่าภัตตาคารอีก

      “แล้วลีเฟียกับกราเซีย ว่าไง อร่อยไหม” มิวทูถามลีเฟียกับกราเซีย

      “อร่อยมากคร้าบ/คะ” เจ้าสองตัวตอบกลับ

      “มิวทู อ้าปากสิ” ฉันหั่นเนื้อสเต็กเป็นชิ้นๆ ใช้ส้อมจิ้มรอให้มิวทูอ้าปาก

      “อะ... อ้า… อ้าม” มิวทูอ้าปาก

      “อร่อยไหม” ฉันถามมิวทู

      “อึ.. อืม” มิวทูพยักหน้าโดยที่หน้าแดงอยู่เลย

      “ขอไปแปรงฟันเลยนะ จะนอนแล้ว” ฉันบอกกับมิวทู

      “อืม” มิวทูตอบกลับ ฉันก็เดินเข้าไปในห้องน้ำ เดินออกมาเตรียมนอน

      “ฝันดีนะ ทุกคน”

___________________________________________________________________________________________________

มิติแห่งเทพ

      “แล้ว... ทำไมต้องประชุมโดยไม่มีมิวทูเข้าร่วมด้วยละ” ไดอัลเกียถาม [___]

      “เพราะขืนมิวทูรู้ ความก็แตกหมดสิ อุตส่าห์ให้กราติน่าเล่นบทตัวร้ายซะหน่อย” [___] ตอบเหตุผล

      “จะเอาจริงหรอ ขืนทำแบบนี้ต่อไป พวกนอกโลกคงมาทำสงครามแน่” พัลเกียเอ่ยถามขึ้น

      “น่าแปลกนะ ที่ไดอัลเกียกับพัลเกียนั่งใกล้กัน มันต้องทะเลาะกันบ่อยสิ แต่ทำไมคราวนี้ถึงไม่ทะเลาะกัน” กราติน่าถามด้วยความสงสัย

        เพราะเป็นเพื่อนกันมานาน

      “สถานการณ์ยังเครียดอยู่นะ จะมีเวลามาทะเลาะกันทำไม” ไดอัลเกียตอบ

      “ขอตอบในสิ่งที่พัลเกียถามนะ แน่นอน ที่พวกนอกโลกคงมาทำสงคราม แต่ในขณะนี้ คงยังเข้ามาไม่ได้

        เพราะยังไม่รู้ความสามารถของโปเกมอนทั้งหมด แล้วได้ข่าวว่า ได้ติดต่อกับพวกไทม์เลสแบบลับๆด้วย” [___] ตอบ

      “คิดว่าในตอนนี้ พวกนอกโลกคิดไงอยู่ เมสปริตท์” กราติน่าถาม

      “คงกำลังบ้าคลั่ง เพราะสิ่งที่ได้มาหลังจากชนะสงครามมันไม่ใช่น้อยๆ คงกำลังบ้าคลั่งอย่างรุนแรงจนไม่คิดชีวิต”

        เมสปริตท์ตอบแบบยังกังวลอยู่

      “เรื่องนี้ปล่อยไว้ก่อนเถอะ ปัญหาหลักคือ ธาตุมังกรเริ่มใกล้จะหายไปแล้ว เพราะอัลเซอุสเริ่มที่จะคุมพลังในส่วนนี้ไม่ได้

        ในส่วนนี้เป็นความผิดฉันเอง เพราะลืมไปว่าธาตุมังกรควบคุมยากอยู่แล้ว แถมยังมีพลังรุนแรงด้วย ทำให้พลังหมดเร็วกว่าปกติ…

        …แต่ไม่ต้องห่วง ฉันเตรียมแผนรับมือแล้ว จดหมายฉบับนี้น่าจะช่วยได้เยอะ” [___] พูดแบบไม่ค่อยกังวลอะไร แต่ในขณะนี้

        เทพทุกตนกังวลกับ [___] ที่สุด

        ‘จะไว้ใจได้ไหมเนี่ย...’

__________________________________Chapter End____________________________________________

[SKYNET]

ตามความคิดส่วนตัวนะ

เรชิรั่มเหมาะกับตัวเมียมากกว่า เพราะขนดูขาว นุ่มๆยังไงก็ไม่รู้จิ แบบว่า ดูแล้วสง่า(หรือสวย)

ลาติ๊จัง : คิดอะไรอยู่

Gold : เปล๊า แค่บอกามความคิดตัวเองเฉยๆ(ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้)

Gold : แต่ถ้าสวยสุดก็ต้องเธออยู่แล้วล่ะ(หันมาหยิกจมูกลาติ๊จัง)

ลาติ๊จัง : คนบ้า >///<

Silver : เรชิรั่มนะ ของฉัน ขนนุ่มๆเนี่ย ชอบตอนนอนบนตัวเจ้านี่จัง

Silver : แต่ทำไมเหมือนเซครอมจะเชื่องกับGoldจัง

[Loveless Nova]

เมดมิวทูคงจะน่ารักดีสินะ หุๆๆ เข้าใจความรู้สึกนายเลยเบต้า ^^

ส่วนเมดลีเฟีย....[จินตนาการภาพ].....

น่าร้ากกกกกกกกกกกก!!!! โมเอะะะะะะะะะะะโครตตต!!! มาให้กอดหน่อยเตอะ!!!!

Me/ โดนแช่แข็ง....

[Eeveelution+โลลิค่อน+เมด=สุโค่ย!]

กิราติน่าโดนบทตัวร้ายอีกละ เมื่อไหร่จะมีแฟนเป็นตัวตนกะเขาสักทีละเธอ!!

แล้ว...ไอ้ [_____] เมื่อไหร่จะแสดงตัวเนี้ย....= ="

[SKYNET]

ลาติ๊จัง : เอโด่ แค่ชุดเมด ฉันไม่เห็นต้องใส่เลย ยังไงก็น่ารักเป็นอยู่แล้ว(แปลงร่างเป็นลาติแอสที่ใส่ชุดเมด)

ลาติ๊จัง : แค่ใส่แล้วทำให้น่ารักขึ้นเอง >///O///<

Gold : (นอนสลบไปกับพื้น)

วิล : แม่ล่อพ่อมากไปแล้ว

Silver : ตอนแรกแค่รับไม่ได้กับความเพี้ยนของGold ตอนนี้เริ่มรับไม่ได้กับความหื่นของเมียเจ้าGold

Silver : ขอร้องล่ะ อย่าลามไปถึงลูกสาวกับRanaเลย

[Version5]

ลงข้อมูลตัวละครต่อ หลังจากที่ไม่ได้ลงมาหลายตัว

7.) ไดอัลเกีย

อายุ : xx ปี (แก่กว่ามิวทูละกัน) เพศ : ผู้

- เป็นเพื่อนกับพัลเกีย และ กราติน่ามานานมาก

- ทะเลาะกับพัลเกียบ่อย เพราะความเห็นไม่ลงรอยกัน

- ทะเลาะแต่ละที ไม่มีอะไรเหลือให้ดูนอกจากซากปรักหักพัง เลยต้องมาสร้างมิติแห่งเทพ เพื่อไม่ให้ทะเลาะแล้วไปทำลายอีก

- เป็นผู้คุมเวลา(ใช่เปล่าเนี่ย สับสนกับเซเลบี้มากๆ)

- มีแค่ไม่กี่ครั้ง ที่ความเห็นจะลงรอยกัน และกราติน่าจะงงทุกครั้งด้วย ว่าความเห็นลงรอยได้ไง

- เป็นพวกเห่อง่าย แล้วก็เลิกง่ายด้วย รู้สึกจะเลิกจีบเชมี่แล้วหละ

- บางครั้ง ความเห็นลงรอยแบบไม่น่าเชื่อ จนโดนเรียกว่า"ฝาแฝด"

- และเมื่อโดนเรียกอย่างนั้น จะเกิดอาการ ทะเลาะ อีกครั้ง จนทำให้อัลเซอุสรำคาญบ่อยๆ

8.) พัลเกีย

อายุ : xx ปี (เท่ากันกับไดอัลเกีย) เพศ : ผู้

- เป็นเพื่อนกับไดอัลเกีย และ กราติน่ามานานมาก

- ทะเลาะกับไดอัลเกียบ่อย เพราะความเห็นไม่ลงรอยกัน

- ทะเลาะแต่ละที ไม่มีอะไรเหลือให้ดูนอกจากซากปรักหักพัง เลยต้องมาสร้างมิติแห่งเทพ เพื่อไม่ให้ทะเลาะแล้วไปทำลายอีก

- เป็นผู้คุมมิติ

- มีแค่ไม่กี่ครั้ง ที่ความเห็นจะลงรอยกัน และกราติน่าจะงงทุกครั้งด้วย ว่าความเห็นลงรอยได้ไง

- เป็นพวกเห่อง่าย แล้วก็เลิกง่ายด้วย รู้สึกจะเลิกจีบเชมี่แล้วหละ

- บางครั้ง ความเห็นลงรอยแบบไม่น่าเชื่อ จนโดนเรียกว่า"ฝาแฝด"

- และเมื่อโดนเรียกอย่างนั้น จะเกิดอาการ ทะเลาะ อีกครั้ง จนทำให้อัลเซอุสรำคาญบ่อยๆ

9.) กราติน่า

อายุ : xx ปี (เท่ากันกับไดอัลเกีย พัลเกีย) เพศ : ผู้

- เป็นเพื่อนกับไดอัลเกีย และ พัลเกียมานานมาก

- เป็นคนห้ามทัพตลอดเวลา ยกเว้นตอนที่เล่นบทตัวร้าย จึงทำให้รู้สึกเหงาๆเท้า เหมือนขาดการกระทืบ

- สุขุม คิดก่อนพูด

- เล่นบทตัวร้ายเนียนมาก

- ถึงจะห้ามทัพ แต่ก็ไม่รุนแรงเท่าอัลเซอุส

- เป็นผู้คุมอีกโลกหนึ่ง

[SKYNET]

Gold : ไดอัลเกีย & พัลเกีย เหมือนกันจริงๆแฮะเจ้าฝาแฝด =w=

Gold : (แปลงร่างรอรับการโจมตี)

[Loveless Nova]

ทำไมตำนานของ DP ถึงเป็นตัวผู้ทั้งหมดละเฟ้ย!! Palkia ต้องตัวเมียสิ! ชมพูออกขนาดนั้น!! 

[pheonix belerfer]

น่าจะมีโปเกมอนมาเปนสาวโมเอะก็ดี

ไม่ก็สร้างฮาเร็มโปเกมอนไปเลย5555+(บ้าแล้ว)

(เคโมะโปเกมอนจงเจริญ)

[Version5]

ลงข้อมูลเพิ่ม

10.) อัลเซอุส

อายุ : xx ปี (แก่กว่าพวกไดอัลเกียนิดนึง) เพศ : ผู้

- ผู้คุมธาตุทั้ง17ของโลกชินวะ

- ธาตุมังกรเริ่มน้อยลงเพราะเคยโดนแก๊งไทม์เลสโจมตีมาก่อน และไปโดนชิ้นส่วนธาตุมังกรพอดี

- สุขุมมาก แต่ก็โกรธง่ายมาก โดยเฉพาะตอนที่ไดอัลเกียกับพัลเกียทะเลาะกัน

- เวลาห้ามทัพ ไม่ได้ห้ามแบบปกติ แต่จะใช้แสงพิพากษา (Judgment) ผ่าลงมาใส่ทั้งสอง โดยรวมทุกธาตุไว้แล้วปล่อยทีเดียว

- มีความรู้สึกแปลกๆเวลาอยู่ใกล้เชมี่ แต่ก็เก็บอารมณ์เก่ง

- อยู่ใต้บัญชาเพียงเทพตนเดียว(รึอาจสอง)

11.) เชมี่

อายุ : xx ปี (ไม่มีใครล่วงรู้ แต่บอกไว้ก่อนว่าพอๆกับอัลเซอุส) เพศ : เมีย

- ผู้คุมป่าและเป็นผู้ปกป้องป่าด้วย

- สามารถทำนายอนาคตได้

- แอบชอบอัลเซอุส

- อย่าทำให้โกรธ ไม่งั้น...

- ร่างมนุษย์ ผมสีเขียว โลลิ= ="

12.) ดาร์ไคร

อายุ : xx ปี (พอๆกับอัลเซอุส) เพศ : ผู้

- ผู้คุมความมืด

- สามารถใช้ความมืดครอบงำคนได้

- เกลียดการหักหลังที่สุด

- อยู่กับคนอื่นออกแนวเครียดๆ แต่พออยู่กับเครซเซอเรีย2-2 จะจู๋จี๋แบบไม่รู้ว่าอะไรมาสิง

- รักเครซเซอเรียหมดใจ

- บลาๆๆ(คิดไม่ออก- -)

13.) เครซเซอเรีย

อายุ : xx ปี (พอๆกับดาร์ไคร) เพศ : เมีย

- ผู้คุมแสงจันทร์

- มองโลกแง่ดีมากๆ

- สามารถทำให้คนอื่นรู้สึกดี เพราะมนุษย์สัมพันธ์ดี(มนุษย์สัมพันธ์???)

- รักดาร์ไครตั้งแต่ดาร์ไครช่วยตอนโดนไทม์เลสโจมตี

- คิดไม่ออก- -

[Loveless Nova]

โลลิกับเทพขี้โมโห โอ้!! เหมาะดีแฮะ คิกๆๆ