Noname Legend - ตำนานไร้ชื่อ : The Lost Alphabet Santuary

May 3, 2012

หายไปนานมาก เพราะคอมใช้ไม่ได้ พ่อผมก็แกล้งไม่ยอมซ่อมให้อีก ยังดีที่แต่งล่วงหน้าไว้แล้ว เลยขอลงเลยนะกัน

บทที่ 44

พวกของมิวทูที่วิ่งตามร่างโคลนของบอสนั้น แทบจะบอกได้ว่าไม่มีกับดักเลย เพราะว่ากับดักหมดแล้ว หรือว่าโคลนของบอสนำทางไม่ให้เจอกับดักเลยก็ไม่ทราบ ถึงจะอ้อมหน่อยก็เถอะ แต่ไม่เจอกับดักมาเล่นงานก็ถือว่าคุ้ม

เมื่อถึงหน้าห้องหนึ่งที่มีประตูล็อคเอาไว้หลายชั้น ตั้งแต่ล็อคจากข้างใน ล็อคโดยใช้โซ่ ล็อคใช้รหัสลับ ใช้ลายนิ้วมือ ฯลฯ

จนหลายคนเห็นก็ต้องงงกันไป เพราะไม่รู้จัก ว่ามันคืออะไรมั้ง

แต่ดูเหมือนร่างโคลนของบอสจะหายไป ร่างของบอสที่เหนื่อยหอบเข้ามาแทนที่ ทำให้ทุกคนตกใจ

“บอส เป็นอะไร เกิดอะไรขึ้น” เชมี่ถามขึ้นอย่างเป็นห่วง ทำให้ใจของอัลเซอุสกระตุกขึ้นมานิดนึง

“ไม่เป็นไรครับ แค่ใช้พลังมากไปหน่อย...กะจะเอาทีเดียวจบ แต่มันเปลืองพลังมากกว่าที่คิดอ่าครับ แหะๆ” บอสหัวเราะเจื่อนๆแล้วมาดูห้องที่

ล็อคไม่รู้กี่ชั้น ซึ่งบอสเห็นแล้วก็ยิ้มกริ่ม

บอสเอามือทาบตรงที่กดรหัสเอาไว้โดยที่ไม่ให้มือไปโดนเผื่อเจออะไรแปลกๆเข้า วงเวทย์สีเทาขนาดใหญ่กว่าฝ่ามือบอสก็ปรากฏขึ้น วงเวทย์สีเทาก็หมุนไปขวาทางบ้าง ทางซ้ายบ้าง ซักพักประตูห้องก็ได้ยินเสียง แกร๊ก

“โอเค เสร็จแล้ว” บอสใช้พลังในการเปิดประตู เผื่อจะเจอกับดักอะไรก็ไม่รู้อีก เมื่อประตูเปิดออก บอสก็เห็นคนในครอบครัวของตนปลอดภัยดี แต่ดูเหมือนจะโดนปิดปากอยู่เลยพูดอะไรไม่ได้

บอสที่กำลังจะเข้าไป เสียงอู้อี้ของเด็กชายก็ดังขึ้นโดยไร้สาเหตุ ซึ่งคงมีแต่บอสเท่านั้นที่รู้ บอสจึงยกมือขึ้นรวมพลังอีกครั้งแล้วปล่อยพลังไปที่ตรงพื้นของห้อง แล้วก็เกิดระเบิดลูกเล็กออกมาทำลายกับดักในห้องจนหมด

เมื่อสิ้นเสียงของระเบิด บอสก็เข้ามาแกะสก็อตเทปที่ปากของทุกคนออก แล้วพูดด้วยความเป็นห่วง

“ป๊า พวกเจ้ แบงค์ เป็นไงมั่ง… Warp Portal” บอสถามแล้วก็ใช้ท่าเคลื่อนย้ายทุกคนรวมทั้งพวกมิวทูโดยไม่รอคำตอบของครอบครัวเลย(แล้วจะถามไมนิ= =”) แต่บอสยังไม่เคลื่อนย้ายตนเอง ตนจึงอยู่ในห้องคนเดียว

[เจ้ แปลว่าพี่สาวในภาษาจีน]

ซักพัก พวกนักฆ่าก็มาถึงห้องนี้ เห็นบอสกำลังอยู่นิ่งๆไม่ขยับ นักฆ่าจึงฉวยโอกาศนี้ ปามีด ยิงปืน เข้าใส่บอส แต่ดูเหมือนร่างของบอสก็หายไป

“เห้ย... มันหายไปไหนแล้ว” นักฆ่าคนนึงถาม

“ไม่รู้สิวะ... รีบตามหาเหอะ” นักฆ่าอีกคนก็ตอบกลับ แต่ดูเหมือนขาของพวกนักฆ่าไม่สามารถขยับได้แล้ว

บอสที่เคลื่อนย้ายตัวเองออกมาหน้าโรงงานร้าง ร่ายวงเวทย์เอาไว้สองชั้น ชั้นแรกทำให้คนในวงเวทย์ไม่สามารถเดินได้ ซึ่งเวทย์นี้ เป็นเวทย์ที่พ่อของราเทียนเป็นคนใช้ให้บอสดู ส่วนอีกวงเวทย์ เป็นวงเวทย์สีแดงสด เมื่อบอสเห็นว่าเวทย์คงเริ่มทำงานแล้ว จึงเคลื่อนย้ายตนเองกลับบ้าน

________________________________________

ณ บ้านบอส

ทุกคนที่โดนบอสพากลับมาที่นี่อีกครั้งโดยที่ไม่ทันรู้ตัวก็รู้สึกไม่ค่อยจะดี เพราะไม่รู้ว่า บอสจะไปทำอะไรแผลงๆอีกรึเปล่า

แต่ซักพัก บอสก็กลับมาในสภาพที่เหนื่อยล้าเหมือนจะใช้พลังมากไปหน่อย เมื่อบอสมาถึงก็นั่ง(นอน)บนโซฟาเลย

“บอส...ไปทำอะไรมา” อัลเซอุสถามขึ้นเพราะไม่แน่ใจว่าบอสทำอะไรแผลงๆรึเปล่า... หรืออาจจะมากกว่านั้น

“รอดูต่อไปสิครับ” บอสพูดพลางหาวหวอดๆเพราะความง่วงมันเริ่มมาแทนที่ความเหนื่อยซะแล้ว

แต่ต่อมา เรซิรั่มที่กำลังดูข้างนอกบ้านอยู่ ก็เห็นอะไรไม่รู้ตกลงมาจากท้องฟ้า ทำให้เรซิรั่มขยี้ตาเล็กน้อยเพื่อดูใหม่ คราวนี้ก็ชัดเลย

“...บอส...อย่าบอกนะ...ว่าเธอเรียกอุกกาบาตมาถล่มเลยเหรอ...” สิ่งที่เรซิรั่มพูด ทำให้หลายคนอึ้ง ดูเหมือนว่าคนพวกนั้นไปยุ่งในสิ่งที่ไม่ควรจะยุ่งเข้าซะแล้ว แถมยังจะฆ่าพวกเราอีก บอสคงไม่ปล่อยไว้ง่ายๆแน่

“ครับ...” บอสพูดเสร็จก็หาวขึ้นมาอีกครั้ง ซึ่งก็ไม่มีใครพูดขึ้นมาอีก จนบอสหลับไป แต่ซักพักก็มีเสียงทำให้บอสงัวเงียลุกขึ้นมา...และนั่นทำให้บอสงงอีกครั้ง

เราน่าจะอยู่ในบ้านของตนเองแท้ๆ แต่ไหงกลับมาอยู่ในปราสาทของพี่เชสต้าซะได้ แถมทั้งพ่อ พวกเจ้ๆ กับไอแบงค์ที่มันกินขนมหวานไปก่อนแล้ว นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย

แต่พอบอสลุกขึ้นมา ก็มีคนเอาน้ำแข็งเย็นเจี๊ยบใส่เสื้อบอส ทำให้บอสสะดุ้งขึ้นมาสุดๆ

“วิคตินี่...เลิกแกล้งคนแบบนั้นได้ยัง...” อัลเซอุสพูดแบบเก็บอารมณ์ไม่อยู่ แต่ใครบางคนก็เข้ามาทำให้ความโกรธอัลเซอุสหายเป็นปลิดทิ้ง

“อัลเซอุส...กินด้วยกันหน่อยได้ไหม...คืออยากกินแต่กลัวกินไม่หมด...” เชมี่พูดเสียงอายๆขึ้น ทำให้อัลเซอุสรู้สึกแปลกๆ แต่ก็ตอบตกลง

เชสต้าที่เห็นก็ยิ้มกริ่มเหมือนคนมีแผน

เมื่อบอสไปล้างหน้าแล้วกลับมาเข้ามาแล้ว พวกพี่สาวของบอสก็รุมถามเข้าทันที “นี่บอส...ไปรู้จักคน(หล่อๆ)พวกนี้ได้ไงอะ”

“อย่าเลยเจ้กิ๊ก เจ้กิ๊กมีแฟนอยู่นา ขืนเลิกละก็...” บอสละเว้นคำไว้ ถึงจะรู้อยู่แล้วว่ามันเป็นไปไม่ได้ ที่พี่สาวของบอสคนนี้จะทิ้งแฟนได้

“ไม่ต้องห่วงน่า แค่อยากรู้จักเฉยๆ จะได้ไปอวดคนอื่น” กิ๊กพูดขึ้นมาทำให้บอสรู้สึกโล่งอก

“บอสมาแล้วๆ เค้กอยู่ไหน” เสียงมิวทูดังขึ้นมา ทำให้บอสหันไปดู ก็พบกับเค้กหลายชั้นสวยงามที่ไม่เหมือนกับเค้กลวงโลกในวันแต่งงานอย่างที่มีคนว่าไว้(รู้ใช่ไหม ใครพูดว่าเค้กลวงโลก)

“1...2...3... เอ้า Happy Birth…day to you…” เสียงคนร้องเพลงวันเกิดให้บอสกับแบงค์ จนบอสแทบจะคิดเลยว่า ถึงวันเกิดปีนี้ตอนจะโชคไม่ดี แต่อย่างน้อย วันเกิดปีนี้ก็สุดยอมที่สุดในชีวิตแล้ว...

เมื่อเวลาล่วงเลยมาจนดึก ทางครอบครัวบอสก็ขอตัวกลับบ้าน บอสก็ขอเป็นคนส่งถึงบ้านเอง ซึ่งก็ไม่มีใครห้าม เมื่อบอสเคลื่อนย้ายตัวเอง

และครอบครัวตน เสียงของเชสต้าก็ทำลายความเงียบ

“คิดไปเองรึเปล่า ว่าเหมือนครอบครัวบอสขาดใครไป...” มิวทูที่ฟังแล้วสายตาก็เริ่มที่จะหมองลงเล็กน้อย...

“นั่นสิ แม่ของบอสหายไปไหนนะ...” เสียงของพัลเกียพูดขึ้นอีกทำให้ทุกคนเริ่มสังเกตได้ ว่าแม่ของบอสหายไปไหน แต่มิวทูจะตอบขึ้นมา

“แม่ของบอสไม่มีทางมาที่นี่หรอก...เพราะแม่ของบอส...ตายแล้ว” มิวทูพูดเสียงเศร้า ทำให้หลายคนเริ่มเศร้าหมองลง รวมทั้งเบต้าด้วย

แต่พอบอสกลับมา ทุกคนก็ทำตัวเหมือนปกติอีกครั้ง

“เดี๋ยวผมไปหาที่นอนก่อนนะครับ ง่วงสุดๆแล้ว” บอสพูดเสร็จก็หาวหวอดยาวๆ

“บอส...ค้างอยู่ที่นี่ก็ได้ ไม่ได้ว่าอะไร” เชสต้าบอกขึ้นมา

“ขอบคุณครับ…ขอบคุณพวกพี่ๆทุกคนนะครับ” บอสพูดด้วยความจริงใจแล้วก็เปิดประตูออกจากห้องด้วยอารมณ์ดีใจจนน้ำตาแทบจะไหล

“...เราก็กลับมิติไปนอนกันเถอะ ง่วงแล้ว” พัลเกียก็หายตัวไป ไดอัลเกียก็เช่นกัน

“ส่วนเบต้า นอนที่นี่ก็ได้นะ ไม่ได้ว่าอะไร” เชสต้าพูดกับเบต้า แล้วก็สั่งคนรับใช้ให้พาเบต้าไปห้องว่าง

มิวทูที่ยังไม่ไปไหน เพราะรู้ทางที่นี่ดีแล้ว จึงถามกับเชสต้าด้วยความเป็นห่วง “จะดีหรอ ถ้าเบต้ารู้ความจริงเข้า เดี๋ยวความลับของเธอจะแตกสิ”

“ไม่เป็นไรหรอก ความลับน่ะ ซักวันมันก็ต้องถูกเปิดเผยอยู่แล้ว...ถ้ามันถึงเวลาที่ต้องถูกเปิดเผย ฉันก็ยอมรับกับความเป็นจริง... ถึงว่านั้นเดี๋ยวก็รู้เองแหละ” เชสต้าพูดเสียงปกติแต่แผงความเศร้า แล้วซักพักก็พูดอย่างอารมณ์ดี

“งั้น ฉันขอเข้านอนนะ” มิวทูกำลังจะเดิน แต่เชสต้าก็พูดดักคอขึ้นมา

“เข้านอนนี่...นอนห้องเบต้าใช่มะ” มิวทูหน้าแดงทันทีที่เชสต้าพูด

“...อือ...” มิวทูตอบเสียงเบาสุดๆ แต่เชสต้าก็ได้ยิน

“งั้นก็โชคดีนะ...เบต้าคงไม่ทำอะไรเธอหรอก” เชสต้ายิ้มกริ่มเลยคราวนี้

“ถ้าอย่างงั้นก็ดี เป็นไปไม่ได้หรอกน่า” มิวทูพูดหน้าแดงแล้วรีบชิ่งหนีไปเลย

เมื่อเชสต้าแน่ใจแล้ว ว่ามิวทูไปถึงห้อง เชสต้าก็พึมพำคนเดียว “ไม่ต้องห่วงหรอกมิวทู...เดี๋ยวฉันวางแผนให้เบต้าพูดออกมาให้ได้ เดี๋ยวพรุ่งนี้วางแผนกับบอสดีกว่า...” เชสต้ายิ้มๆแล้วก็เดินหายไปในความมืด...

May 3, 2012

จะดำเนินการแผนร้ายอะไรอีกละแม่ยอดนักวางแผน คิกๆๆ Innocent เบต้าจะรอดไหมนะ

May 4, 2012

อ่านสองบรรทัดสุดท้ายแล้วสงสารเบต้า

May 4, 2012

เบต้าจะโดนอะไร= =

May 8, 2012

บทที่ 45

เช้าวันนี้ ท้องฟ้าแจ่มใส เหล่าซูบาเมะ(Taillow) และโอซูบาเมะ(Swellow) ก็เริ่มบินออกจากรัง แสงอาทิตย์ยามเช้าของโลกชินวะช่างสวยงาม แม้แสงอาทิตย์จะเริ่มออกแดด แต่กลับไม่ร้อนเลยซักนิด อากาศเย็นสบายมันช่างน่านอนต่อเยี่ยงนัก
บอสที่หลับเพลินได้ยินเสียงนกร้องจึงเริ่มที่จะงัวเงีย แต่ก็ขี้เกียจลุกจึงหลับต่อไปโดยไม่สนใจเสียงเปิดประตูเลยซักนิด แต่เมื่อบอสเริ่มรู้สึกไม่ดีจึงหลับแต่ก็จับจิตคนที่มาไปว่าเป็นใคร พอรู้ว่าใครมา ความง่วงก็หายไปไร้ร่องรอย รีบเด้งลุกมาจากเตียงขึ้นมาทันที
บอสกลืนน้ำลายลงอย่างยากลำบาก เพราะคนที่มาเหมือนจะมาขอร้อง ซึ่งบอสก็คงต้องตอบว่า ‘ทำก็ได้’ อะไรทำนองนี้อยู่แล้ว แต่คนที่มาขอร้องกลับเป็นเชสต้าซะงั้น แล้วจะตอบไงดีเนี่ย ว่าแต่...ล็อกห้องอยู่แล้วเข้ามาได้ไงเนี่ย...
“พี่เชสมีธุระอะไรหรอครับ...” บอสถามอย่างสุภาพเพื่อที่จะได้ไม่ขัดใจคนที่มา
“มีเรื่องอยู่สองเรื่องให้ช่วยหน่อย” เชสต้าพูดแล้วยิ้มแบบคนมีแผน ซึ่งบอสคิดว่ามันคงเป็นแผนที่แปลกแหงมๆ
“อะไรบ้างหละครับ ถ้าผมช่วยได้ก็จะช่วยนะครับ แต่ถ้ามันเกินกำลังผม ผมก็ไม่ไหวนะครับ” บอสตอบความเป็นจริง เพราะเริ่มอยากรู้ว่าเชสต้าจะขอร้องเรื่องอะไร
“ข้อแรกเลย ช่วยทำให้เบต้ากับมิวทูมันรักกันเร็วๆหน่อยสิ” แค่ข้อแรก บอสก็แทบจุกแล้ว
“เอ่อ...ไม่ดีมั้งฮะ น่าจะให้...เฮ้อ พูดไงดีเนี่ย(= =") เอาเป็นว่าน่าจะให้พวกพี่มิวทูรักแบบดีๆ ดีกว่ามั้งครับ” บอสลังเลเล็กน้อย เพราะจริงๆบอสก็ลุ้นคู่นี้อยู่ว่าเมื่อไหร่จะรักกันจริงๆซะที
“น่า...แค่ให้ความสัมพันธ์ของทั้งสองคนนั้นดีขึ้นเท่านั้นเอง ที่เหลือรอลุ้นก็พอแล้ว” พี่เชสยิ่งกดดันขึ้น ทำให้บอสจำใจตอบตกลงในข้อแรก
“ส่วนข้อสอง ช่วยเป็นคนส่งเบต้าไปยิม10 ถึงยิม17 ที เพราะเธอเคลื่อนย้ายได้ไวและบ่อยด้วย” เอ่อ...กำลังจะบอกให้ผมเป็นสารถีส่งเบต้าไปกลับอ่ะนะ= =”
“ก็ได้ครับ” บอสรับปากแบบไม่เต็มใจ นึกว่าจะได้เล่นคอมสบายๆแล้วแท้ๆ อุตส่าห์ยกคอมมาที่นี่แถมยังใช้เวทย์เชื่อมสัญญาณให้ใช้เน็ตที่ดาวเอิร์ธได้แท้ๆ แต่ก็ช่างมัน พี่เบต้าคงไม่ลุยติดๆกันหรอก
“แล้วก็ ถ้าเบต้าขอให้ช่วยสู้ด้วย ก็ช่วยซะนะ” เชสต้าสั่งบอสแกมบังคับ ซึ่งบอสอึ้งเลยว่าทำไมพึ่งมาบอกตอนที่ตอบตกลงไปแล้ว
“แล้วก็ข้อแถม...” ไหนบอกสองข้อไง = =”
“คล้ายๆข้อแรกแหละ แต่เปลี่ยนจากเบต้ากับมิวทูเป็นอัลเซอุสกับเชมี่ที” เห้ย เห้ย เห้ย เห้ย พี่เชสบ้าไปแล้ว~ สองคนนั้นไม่ได้ชอบกันซะหน่อย แถมเป็นพี่อัลเซอุสด้วย อย่าโยนของแรงใส่ผมดิ
“เอ่อ...พี่สองตนนั้นไม่ได้ชอบกันหนิครับ” บอสรีบหาข้อแก้ตัว...เพราะไม่อยากรับปากข้อนี้สุดๆ
“เธอไม่รู้จริงๆหรอ ว่าทั้งสองมีใจให้กันโดยที่ทั้งสองยังไม่รู้ตัวเลย” เห้ย!! แล้วพี่เชสไปรู้เรื่องนี้ได้ไง หรือว่า...พี่อัลเซอุสกับพี่เชมี่ขอร้องมาอีกที!!
“...พี่เชสรู้ได้ไงครับ...” บอสเริ่มอยากรู้เหตุผลว่ารู้ได้ไง อาจจะเดามั่วๆก็ได้...แต่ไม่มั้ง เซนส์ของพี่เชสแม่นโครตๆเลย
“หึหึ...ตอบตกลงก่อนสิ เดี๋ยวจะบอก” บอสฟังแล้วอึ้ง นี่ขู่ให้รับปากใช่ไหม แต่ความอยากรู้อยากเห็นของบอสก็ชนะไปอยู่ดี บอสจึงตอบตกลงแบบจ๋อยสุดๆ
“ฉันรู้เพราะสังเกตทั้งสองตนนั้นนะสิ” โอ้ว...จะสายตาดีไปไหน แล้วที่ว่าสังเกตุนี่คือ...แอบดูพฤติกรรมเวลาพี่สองตนนั้นอยู่ด้วยกันใช่ไหม!!
“โอเคครับ จะให้ผมไปทำอันไหนก่อนหละครับ” บอสถามขึ้นมา แต่คำตอบที่ได้รับทำให้บอสไม่น่าถามขึ้นมาเลย
“ข้อแรกกับข้อสอง ทำควบกันไปเลย ส่วนข้อสาม ถ้าไปส่งเบต้าแล้วก็กลับมาทำข้อสามต่อ...แล้วก็ไปรับเบต้ากลับ” บอสฟังแล้วแทบจะลมจับ แล้วเราจะเวลาว่างไว้เล่นคอมไหมเนี่ย...
“แล้วเหตุผลที่พี่เบต้าต้องลุยยิม10 ถึงยิม17 ละครับ” บอสถามออกมาเผื่อจะได้ลดหน้าที่ตัวเองลงบ้าง
“ก็เข็มกลัดยิม10 ถึงยิม17 มันเป็นเข็มกลัดเพิ่มพลังต่างๆให้กับโปเกมอนโดยตรง ถ้าจะถามว่าแล้วเข็มกลัดตั้งแต่ยิม1 ถึงยิม9 หละ จริงๆมันก็เพิ่มนะ แต่ถ้าลุยยิม10 เมื่อไหร่ เข็มกลัด9 ยิมแรกจะกลายเป็นเข็มกลัดธรรมดาๆทันที” เชสต้าพูดเนื้อหาที่บอสไม่รู้จักขึ้น ทำให้บอสงงบวกกับตกใจมากขึ้น เพราะถึงจะโดนมิสซิ่งโนสอน(ยัด)เรื่องสถานที่กับภาษาของที่โลกชินวะให้บอส แต่ก็ไม่มากถึงขนาดลุยยิมหรอก
“ดังนั้นเข็มกลัด9 ยิมแรก มีไว้เพื่อคนอยากสะสม ส่วน8 ยิมหลัง เอาไว้เพิ่มพลังให้โปเกมอน เข้าใจแล้วใช่ไหม”
“คร้าบ เข้าใจแจ่มแจ้งแล้วคร้าบ” บอสจำใจตอบ เพราะขืมพูดมากกว่านี้ เชสต้าคงจะโบ้ยงานให้มากกว่านี้เป็นแน่
___________________________________________
มิติแห่งเทพ
บอสเคลื่อนย้ายตนมาที่มิตินี้ กำลังจะดำเนินแผนการที่สาม แต่พอเจออัลเซอุสกับเชมี่กำลังคุยกัน บอสจึงรีบหาที่ซ่อน แล้วปิดพลังทุกอย่างจนอัลเซอุสจับไม่ได้ แต่บอสก็ใช้พลังแค่สองอย่างคือ พยายามให้อากาศมันรู้สึกแปลกๆให้เหมือนโรแมนติกเล็กน้อย กับ ประสาทสัมผัสการได้ยินชัดขึ้นแม้ว่าจะไกล50 เมตร
“มีธุระอะไร” อัลเซอุสถามขึ้นมาก่อน ทำให้บอสเริ่มจับประเด็นได้ ‘พี่เชมี่รุกแหงมๆ’
“ก็...เพลทธาตุมังกรเป็นไงบ้าง” เชมี่ถามด้วยความเป็นห่วง แต่ก็ทำให้บอสเริ่มหมดหวัง ‘โธ่ นึกว่าเรื่องอะไร ที่แท้เรื่องงาน’
แต่ซักพัก ก็มีคนมาอยู่ข้างๆบอส ทำให้บอสสะดุ้งเกือบจะตะโกน(แหกปาก)ออกมา แต่คนที่มาจะปิดปากบอสไว้
“เงียบๆไปเลย เดี๋ยวจะดูด้วย” เชสต้าพูดบังคับ ซึ่งบอสก็ตกใจ ว่าเชสต้าเคยเป็นอย่างนี้ด้วยหรอ ยุ่งเรื่องชาวบ้านคนอื่นเค้า
(พูดไม่ดูตัวเองเล้ย)
“ดีขึ้นมากเลย ถึงราเทียนจะช่วยเพิ่มพลังให้เพลทมังกร แต่พลังในเพลทก็ยังไม่ครบ แต่ก็นะ มีหลังแค่นี้ก็ไม่เป็นไรแล้ว” อัลเซอุสพูดเฉยๆออกมาเหมือนจะบอกว่าไม่ต้องคิดมากหรอก เชมี่ที่ได้ยินก็โล่งใจขึ้นมานิดนึง พอเชมี่กำลังจะเดินกลับ อัลเซอุสก็พูดขึ้นมา
“เชมี่...” เชมี่ก็หันไปหาผู้พูดโดยที่ในใจก็กำลังลุ้นว่า ผู้พูดจะพูดอะไร(เชสต้าบอกบอสมาอย่างนี้)
“ไป...กินข้าว...ด้วยกันไหม” เชมี่ที่ได้ยินถึงกับหน้าแดงเล็กน้อย... เอาแล้วสิงานนี้ คิดถูกจริงๆที่มาที่นี่ก่อน แตที่เชสต้าพูดมันเรื่องจริงหรอเนี่ย ไม่น่าเชื่อ
“อะ...อื้ม” เชมี่ตอบเสียงหวานแล้วทำท่าน่ารัก ทำให้อัลเซอุสรู้สึกแปลกๆเล็กน้อย(เชสต้าบอกมาอย่างนี้เช่นกันเพราะบอสอ่านสีหน้า
โปเกมอนไม่รู้เรื่อง)
แล้วทั้งคู่ก็หายไปจากตรงนั้น เมื่อแน่ใจว่าไม่อยู่แล้ว บอสกับเชสต้าก็พูดขึ้นมา
“บอส จับจิตทั้งสองตนนั้นได้ไหม” เชสต้าถามด้วยน้ำเสียงคนมีแผน
“แน่นอนว่าต้องได้สิครับ” บอสยิ้มเจ้าเล่ห์ ชักเริ่มสนุกขึ้นมาแล้ว
“งั้น ปลอมตัวแล้วรีบไปกันเถอะ เดี๋ยวอัลเซอุสจับได้ ตนนั้นยิ่งความรู้สึกไวๆอยู่” เชสต้าพูดเสร็จ บอสก็ร่ายเวทปลอมตัวเลย ทำให้บอสผมสีเขียว ผมยาวขึ้นมาซะงั้น หน้าตาก็เปลี่ยนไป แต่ที่ไม่เปลี่ยนคือดวงตามังกรสีฟ้า
ส่วนเชสต้า ผมของเชสต้าที่เคยสั้นก็ยาวขึ้นมา สีผมจากสีน้ำตาลก็เปลี่ยนเป็นสีเหลืองทอง หน้าตาก็เปลี่ยนไป จากที่ดูดีอยู่แล้วกลายเป็นสวย จนบอสที่เห็นการเปลี่ยนแปลงก็อึ้งเล็กน้อย แต่ก็ไม่สนใจที่จะพูด เพราะหน้าที่(เสือx)ย่อมมาก่อน
“Warp Portal!”

ปล.

รู้สึกว่า มันเริ่มออกทะเลแล้วนะ= ="

May 8, 2012

อุก อัลเซอุสกับเชมี่

May 8, 2012

งานเข้าขนานใหญ่เลยนะนั้น บอส

May 10, 2012

บอส : อาจจะไม่ได้แย่ขนาดนั้นก็ได้ อย่างน้อยก็ได้ยุ่งเรื่องชาวบ้าน สนุกดีออก

มิวทู : (เพิ่งเดินเข้ามา) ทำอะไรอยู่

บอส : (สะดุ้ง) ไม่มีไรฮะ (เผ่น~)

เบต้า : บอสเป็นไรหว่า ท่าทางแปลกๆ

มิวทู : สงสัยมีงานยุ่งมั้ง(คิดแง่สุดๆ)

เชสต้า : (มันก็จริงอยู่หรอก แต่งานที่ว่ามันเกี่ยวกับพวกเธอนะ)

May 13, 2012

บทที่ 46

บอสกับเชสต้าโผล่มาข้างหน้าร้านอาหารแห่งหนึ่งที่ดูเหมือนจะเป็นร้านอาหารระดับห้าดาว เพราะร้านอาหารนั้นดูไฮโซมากในสายตาบอส เมื่อเข้าไปก็ยิ่งอึ้งเข้าไปใหญ่ ส่วนที่บอสอยู่เป็นส่วนรับรองลูกค้า...แน่เหรอ เก้าอี้เกรดเออย่างดีถูกวางไว้เป็นระเบียบเรียบร้อย ประตูที่เข้าร้านจริงๆทำด้วยทองคำแท้ๆ นี่มันผลาญเงินเป็นว่าเล่นเลยไม่ใช่เรอะ!! แต่ดูเหมือนเชสต้าจะไม่คิดอะไรมากเลยแล้วเดินตรงไปยังพนักงานใส่สูทอย่างดี ยื่นการ์ดบางอย่างให้ดู แล้วพนักงานก็พาเชสต้ากับบอสมายังโต๊ะที่ใกล้กับพวกอัลเซอุสและเชมี่
เมื่อพนักงานเอารายการเมนูมาให้บอสดู บอสก็แทบลมจับ เพราะอาหารช่างน่ากินเหลือเกิน...ถ้าไม่มองราคานะ ราคาแพงแบบกระเป๋าฉีกได้ง่ายๆ แต่เชสต้าก็ไม่คิดมากอีกแล้ว สั่งอาหารบางอย่างมา ชื่ออาหารที่เชสต้าสั่งมัน...เป็นอาหารที่แพงที่สุดในร้าน... สั่งเข้าไปได้ไง จะมีเงินจ่ายใช่ไหมเนี่ย
“รีบๆสั่งสิ เดี๋ยวฉันเลี้ยงเอง” ถึงเชสต้าจะบอกว่าจะจ่ายให้ แต่บอสก็เกรงใจแบบสุดๆ จึงสั่งอาหารที่คิดว่าถูกที่สุดในร้าน
ซึ่งราคาจานละห้าพันชิล
[ชิล(Shild) เป็นหน่วยเงินของโลกชินวะ]
“พี่เชสต้า...มีเงินจ่ายแน่นะครับ” บอสถามไว้ก่อน เพราะถ้าเชสต้าตอบว่าไม่... บอสจะกินแล้วรีบชิ่งคนแรกเลย
แต่เชสต้าก็พูดบางอย่างให้บอสฟัง ซึ่งบอสก็แทบจะบ้าตายกับน้องของเชสต้า “ร้านนี้เป็นร้านของแกมม่า น้องชายฉันเอง เพราะฉะนั้นไม่ต้องเป็นห่วงหรอก ถ้าทางร้านคิดตังค์กับฉันละก็... น้องชายฉันเจอดีแน่!!” เชสต้าคาดโทษน้องชายตัวเองก่อนเลย ขนาดแกมม่าเป็นน้องชายแท้ๆยังคาดโทษถึงขนาดนี้ แล้วถ้าเป็นคนนอกละ เชสต้าคงคาดโทษถึงตายแน่ๆ
“คือ...” เสียงหวานของเชมี่ดังขึ้นมาจากโต๊ะข้างหลังของบอส ทำให้บอสเปิดประสาทสัมผัสการได้ยินเต็มที่ แม้ว่าเสียงจะดังอยู่ข้างหลังก็ตาม และบอสก็เห็นเชสต้ากำลังจ้องบอสเต็มที่ บอสก็งงเล็กน้อยแล้วก็อ้อขึ้นมาว่าตัวเองควรทำอย่างไร บอสจึงใช้เวทให้ทั้งสองตนนั้นเกิดความโรแมนติกขึ้นมา(บอสไปอ่านมาจากคัมภีร์เวทย์ ที่ฉกมาจากคฤหาสน์ที่ถล่ม)
“มีเรื่องอยากจะถามอัลเซอุสหน่อย...” เชมี่เริ่มพูดต่อด้วยเสียงหวานปนเขินอาย อัลเซอุสที่โดนเวทย์ของบอสเข้าจังๆก็เกิดอารมณ์แปลกๆขึ้น แต่อุลเซอุสก็พยายามข่มมันให้อยู่
เชมี่เหมือนจะพูดแต่เสียงมันไม่ยอมออกมา แต่สุดดท้ายเสียงก็ออกมาพร้อมกับความอาย “อัลเซอุสชอบฉันรึเปล่า...”
อัลเซอุสที่ฟังแล้ว สมองแทบจะหยุดทำงานชั่วคราว แต่เหมือนเวทย์ของบอสทำงานได้ดีเกินไป สมองอัลเซอุสเลยไม่หยุดแถมยังตอบกลับอีกต่างหาก
“...เธอคิดว่าไงละ” เสียงอัลเซอุสเริ่มอ่อนลง บอสก็เริ่มงงแล้วว่าสรุปใครรุกกันแน่ แต่ถึงไงๆ บอสก็ยังกินอาหารที่สั่งมาตลอด แถมยังสั่งเพิ่มอีกต่างหาก ส่วนเชสต้าที่กินอย่างเงียบๆ ก็ยังสั่งไปแล้วหลายจาน เพราะมันลุ้นจนต้องหาอะไรมากิน
“…ไม่รู้สิ” เสียงเชมี่เริ่มอ่อนลง ใบหน้าของเชมี่ที่เมื่อซักครู่ยังแดงแจ๋เริ่มแทนที่ด้วยใบหน้าเศร้า แต่ยังคงความแดงไว้อยู่
อัลเซอุสที่ฟังแล้วก็ถอนหายใจออกมา เชมี่เห็นท่าทางแล้วก็ไม่รู้จะทำอย่างไรแต่ที่แน่ๆ เชมี่ไม่เคยเห็นอัลเซอุสทำแบบนี้มาก่อน
แต่ก่อนที่เชมี่จะคิดอะไรเพิ่ม อัลเซอุสก็ยืนขึ้นเหมือนกำลังจะออกจากร้าน บอสกับเชสต้าก็ลุ้นตัวโก่งพร้อมปฏิญาณในใจ ถ้าอัลเซอุสออกจากร้านตอนนี้... เอาตายแน่!!
ดูเหมือนว่าอัลเซอุสจะทำตรงข้ามในสิ่งที่บอสคิดไว้ เพราะอัลเซอุสลุกขึ้นมานั่งใกล้กับเชมี่ ทำให้เชมี่ทำอะไรไม่ถูก แล้วอัลเซอุสก็ทำในสิ่งที่บอสไม่คิดว่าจะทำสุดๆ
อัลเซอุสนำมือของตนจับหน้าของเชมี่อย่างเบามือที่สุด เชมี่ก็รู้สึกถึงมือที่แตะหน้าของตัวเองโดยรู้สึกถึงความอ่อนโยน และเมื่อเชมี่จะหันไปพูดกับอัลเซอุส อัลเซอุสก็ค่อยๆเอาหน้าใกล้เชมี่ขึ้นเรื่อยๆและ... (บอส : o[]o”)
ริมฝีปากของอัลเซอุสกับเชมี่แนบสนิทกันพอดี บอสที่อยู่ใกล้ทั้งสองคนนั้นมากที่สุดแทบจะช็อค เพราะตัวเองก็เพิ่งเห็นแบบนี้สดๆครั้งแรก... ส่วนเชสต้าน่ะหรอ... ถ่ายรูปแบล็คเมลเรียบร้อยแล้ว...
เชมี่ที่โดนจูบก็อึ้งเล็กน้อย มือน้อยๆของเชมี่ก็แตะริมฝีปากตัวเองอย่างไม่ได้ตั้งใจ พอรู้ตัวอีกที น้ำตาก็เริ่มไหล และเข้าไปกอดอัลเซอุสแล้วร้องไห้ออกมาด้วยความดีใจ อัลเซอุสก็ลูบเส้นผมของเชมี่พลางปลอบโยน
บอสที่กำลังกินไอติมรสช็อคโกแล็ตกับมะนาวอย่างเอร็ดอร่อยก็หันมองดูพลางกินไปด้วย รสชาติความอร่อยมันยิ่งเพิ่มขึ้นเข้าไปอีก
ส่วนเชสต้าก็กำลังกินไอติมรสสตอเบอรี่เชอร์เบ็ตกับวัฟเฟิลราดซอสช็อคโกแล็ต
“พี่อัลเซอุสก็ร้ายไม่เบานะเนี่ย...”
“นั่นสิ...เอ้าฉันเลี้ยงเอง แล้วก็ไปทำงานต่อด้วยนะ” ดูเหมือนว่าวันนี้เชสต้าจะใจดีเป็นพิเศษสุดๆ สงสัยคงให้อัลเซอุสกับเชมี่ได้รักกันแบบดีๆมั้ง
“คร้าบ คร้าบ ขอบคุณนะคร้าบ” บอสรีบกินอาหารทุกอย่างบนโต๊ะ ดื่มน้ำมะนาวปั่นทีเดียวหมดแก้ว แล้วรีบชิ่งหนีออกมาจากร้านทันที
เพราะไม่อยากเห็นราคาทั้งหมดที่สั่งไปแม้แต่นิดเดียว
__________________________________________________
ณ มิติแห่งเทพ
“มิวทู ฝากไปช่วยเบต้าไปเก็บเข็มกลัดด้วยนะ” มิสซิ่งโนพูดขึ้นอย่างใจเย็น แต่ก็ไม่ค่อยรู้เรื่องซักเท่าไหร่เกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเบต้ากับมิวทู
“ไม่เป็นไรคะ จะให้ไปทำตอนไหนคะ?” มิวทูถามอย่างสุภาพสุดๆ
“แล้วแต่เลย... อ้อ ถ้าจะไปอย่าลืมไปเรียกบอสด้วยนะ เพราะรายนั้นจะทำหน้าที่ไปช่วยส่งให้ ถ้ายิมไหนลุยไม่ไหวก็ไปให้บอสช่วยได้นะ” มิวทูพยักหน้าเข้าใจ ในใจก็แอบคิดไปเรื่อย
‘บอสเกี่ยวไรด้วยเนี่ย’
‘ให้บอสไปส่งก็ดีเหมือนกัน...จะได้ไม่ต้องเปลืองพลัง’
‘แต่อยากอยู่กับเบต้าด้วยกันมากกว่า...มีลีเฟียกับกราเซียก็ไม่เป็นไร...แต่บอสมาอยู่ด้วยมันไม่ค่อยชินเลย’
‘ประโยคสุดท้ายหมายความว่าไง...จะบอกว่าให้บอสออกมาถล่มเนี่ยนะ!!! เดี๋ยวก็โดนข้อหาทำลายสถานที่สาธารณะกันพอดี’
ยิ่งมิวทูคิดมาก ก็ยิ่งคิดเรื่องร้ายๆมากขึ้นไปอีก คนที่โดนนินทาก็จามไปตามระเบียบ
“งั้นขอเริ่มทำหน้าที่ตอนนี้เลยนะคะ...” มิวทูย่อกายเล็กน้อยแล้วก็หายไป
__________________________________________________
ด้านของบอส
บอสที่กำลังหาข้อมูลของแต่ละยิมในห้องสมุดของปราสาทที่เชสต้าพัก ตอนแรกก็แทบบ้าเพราะหนังสือเยอะมาก และไม่รู้ว่ามันอยู่ไหนเลยต้องบากหน้าไปถามบรรณารักษ์ พอได้หนังสือมาก็เลยมานั่งอ่าน
“อืม... ช่วงยิม12 พี่เบต้าต้องให้เราช่วยแน่ เพราะเป็นยิมไฟ... จะแปลงร่างเป็นตัวไรดีน้า” บอสแหงนหน้าขึ้นไปมองเพดานของห้องสมุด ส่วนที่บอสนั่งเป็นส่วนที่ลึกที่สุด แต่เมื่อบอสลองเพ่งดูเพดานดีๆ ก็เจอผนังลอกออกมา ทำให้บอสรู้สึกแปลกใจ ที่ข้างในมันเป็นเหมือนช่องเก็บอะไรบางอย่าง
พอบอสคิดจะปีนขึ้นไปดู เชสต้าก็ทักมาพอดีทำให้บอสดึงสติกลับมา “เป็นไงบ้าง หาข้อมูลไปถึงไหนแล้ว”
“เรื่อยๆแหละครับ แต่ผมว่ายิม12 คงต้องช่วยพี่เบต้าล่ะครับ...” เชสต้าขมวดคิ้วขึ้น แล้วก็ถามแบบไม่คิดอะไรเลย
“แล้วไง...”
“คือ... ช่วยคิดหน่อยครับว่าจะให้ผมแปลงร่างเป็นตัวไรไปสู้...” บอสพูดด้วยน้ำเสียงคิดหนักสุดๆ
เชสต้าฟังแล้วก็อึ้งเล็กน้อย ที่บอสคิดหนักก็ถูก เพราะขืนแปลงร่างเป็นตัวโหดๆขึ้นมา เบต้าอาจจะได้ทัวร์ห้องขังเป็นแน่
“ยิม12 หรอ ระดับตอนนั้นน่าจะกลางๆแล้ว ลองแปลงร่างเป็นธาตุน้ำดูสิ” เชสต้าเสนอความคิดเห็น
“ก็นั่นแหละครับ...จะให้เป็นตัวไรดี แปลงร่างเป็นตัวนี้ดีไหมครับ” บอสยื่นหนังสือรวมข้อมูลโปเกมอนให้เชสต้าดู แล้วชี้ไปยังโปเกมอนน้ำตัวหนึ่ง
“เอ็นเปรูโตะ(Empoleon) หรอ จะดีหรือไง มันธาตุน้ำกับเหล็กนา อย่างนี้ก็ไม่ต้านไฟสิ” เชสต้าค้าน
เพราะถ้ามันโจมตีก่อนที่บอสจะโจมตี บอสก็มีสิทธิ์บาดเจ็บ
“ก็อย่าให้มันโจมตีสิครับ เร็วกว่ามันหน่อย เอาแรงแบบทีเดียวตายก็จบละ” บอสหาข้ออ้าง เชสต้าก็ถอนหายใจออกมา
แล้วออกจากห้องสมุดไป
“จะเอาไงก็ตามใจละกัน”

May 13, 2012

สรุป บอสแปลงร่างเป็นโปเกม่อนได้สินะ (แต่เป็นเอ็มเปรูตเนี่ยนะ= =)

May 13, 2012

สรุป บอสแปลงร่างเป็นโปเกม่อนได้สินะ (แต่เป็นเอ็มเปรูตเนี่ยนะ= =)

เนื่องจากข้อมูลของ "บอส" นั้นอ้างอิงตัวจริงเกือบทั้งหมด และผมก็ชอบเพนกวินด้วย(อย่าถามว่า12หาง ผมเล่นตัวไรเป็นตัวหลัก...)

ดังนั้น ผมจึงอยากเป็นเพนกวินอ่า...(หัวเราะ555)

May 13, 2012

คดีของเชมี่กับอัลเซอุสก็จบลงด้วยดีแฮปปี้เอนดิ้ง ต่อไปก็ต้องหันมามองทางมิวทูกะเบต้าบ้างละทีนี้ คิกๆๆ

May 14, 2012

ersion_[5]" post=63994" timestamp="1336905002]
เนื่องจากข้อมูลของ "บอส" นั้นอ้างอิงตัวจริงเกือบทั้งหมด และผมก็ชอบเพนกวินด้วย(อย่าถามว่า12หาง ผมเล่นตัวไรเป็นตัวหลัก...)
ดังนั้น ผมจึงอยากเป็นเพนกวินอ่า...(หัวเราะ555)

อ่า ชอบเพนกวินงั้นสินะ

แต่เราว่า "พจไทชิ" ดีกว่าเยอะเลย ไม่มีจุดอ่อนธาตุไฟด้วย

May 16, 2012

ตามอ่านทันซะที

Gold: คู่แรกแอบน่ารักแฮะ พาลาติ๊จังไปกินข้าวด้วยกันดีมั๊ยหว่า

Silver : ถ้าคิดจะโรแมนติกกับลาติ๊จังล่ะก็ แนะนำตรงๆเลยนะ พาเข้าโรงแรมได้ผลกว่าร้านอาหารว่ะ

Gold : แล้วอีกคู่ล่ะ

Silver : ก็รอลุ้นไปซิ

เครซเซอเลีย : อิ๊ๆๆ พาSilverไปเลี้ยงข้าวดีกว่า

Silver : สภาพนี้เนี่ยนะ

เครซเซอเลีย : (แปลงร่างเป็นRana)

Rana : เดี๋ยวพาไปเลี้ยงข้าวปั้นนะ ^///^

Silver : (เสียงอ่อนทันที)จ้าาา

May 17, 2012

ได้กระแสตอบรับอย่างดีเยี่ยมจากบทที่46(มั้ง)

เลยมาลงบทใหม่เร็วกว่านิดนึง(จริงๆ)

บทที่ 47

หลังจากที่ต่างคนได้รับหน้าที่กันไปแล้ว(บางคนก็ว่าง) มิวทูก็อธิบายให้เบต้าฟังว่าต้องทำไงต่อไป ซึ่งแน่นอนว่า เบต้าไม่ยอมแน่ๆ แต่พอเอาเรื่องบางเรื่องมาเป็นข้อเสนอเข้า เบต้าก็ยอมตกลงทันที
“ทำไมต้องไปด้วยละ” เบต้าพูดเสียงออกจะค้านเล็กน้อย
“ไปเถอะนะ...คือ ถ้าลุยจนถึงยิมที่17แล้ว จะให้รางวัลนะ...” มิวทูพูดเสียงหวานขึ้นมา เบต้าที่ได้ยินก็ถึงกับเคลิ้มเล็กน้อย(จริงๆ)
“อะไรหละ...คงไม่ใช่อะไรแปลกๆนะ” เบต้าเริ่มจะไขว้เขวแล้ว เมื่อมิวทูพูดต่ออีกประโยค...
“ก็ไปงานแต่งงานของเรซิรั่มกับเซคร่อมไง...ไม่รู้หรอว่าวันงานแต่งงานมันเลื่อน” เบต้าที่ฟังแล้วก็อ้อขึ้นมา เกือบจะลืมไปแล้วนะเนี่ย
“ทำไมถึงเลื่อนละ” เบต้าถามเหตุผล ซึ่งจะถามทำไมก็ไม่รู้ในเมื่อไหนๆก็จะได้ไปแล้ว... ถ้าลุยถึงยิมที่17 นะ
“ก็ตอนที่ฉันถูก...ลักพาตัวมาไง เซคร่อมรู้เรื่องนี้เข้าก็เลยขอเลื่อนเป็นวันอื่นหนะ” เสียงมิวทูอ่อนลง สีหน้าของมิวทูเริ่มที่จะแทนที่ด้วยความเศร้าเล็กน้อย
“ไม่เป็นไรหรอกน่า...ฉันจะทำตามที่เธอบอกก็ได้” เบต้ากอดมิวทูแล้วก็ลูบหัวคอยปลอบใจให้ แต่ทางด้านคนโดนกอดเนี่ยสิ...
หน้าแดงระเรื่อไปหมดแล้ว
“ปะ...ปล่อยได้แล้ว” มิวทูสั่งเสียงอ่อน เบต้าก็ปล่อยแต่โดยดี (เบต้าไม่ได้คิดไรนะ)
“ไปกันเถอะ เดี๋ยวบอสจะพาไปส่ง” มิวทูพูดเสร็จ บอสก็มาพอดีเลย แล้วก็ส่งเบต้าไปถึงยิม10 ทันที
การลุยยิม10 นั้น สำหรับเบต้าที่มีโปเกมอนแค่สองตัว(ไม่รวมมิวทู) ถือว่าหนักเอาการ แต่เพราะยิมนี้เป็นยิมดิน
เลยผ่านได้แบบเฉียดฉิว เพราะหัวหน้ายิมกะจะใช้ท่าแยกพื้นดิน(Fissue) เพื่อปิดเกมเลย แต่ลีเฟียกระโดดหนีทันเลยใช้ลีฟเบลดจัดการ
“ไหวเปล่า ลีเฟีย กราเซีย” เบต้ากลับถึงปราสาทที่เชสต้าให้พัก(บอสพากลับ) เข้าห้องของตัวเอง แล้วถามเจ้าสองตัว
“ขอ...ขอพักหน่อยนะคะ...” ลีเฟียเหนื่อยจนหอบ ซึ่งกราเซียก็ไม่ต่างกัน
“ผม...ผมก็ไม่ไหวแล้วฮะ” กราเซียพูดเสร็จ ทั้งสองตัวก็หลับไปเลย
“สงสัยจะเหนื่อยจริงๆ...” เบต้าพูดกับตัวเองเบาๆ แต่มิวทูได้ยินเลยแนะนำบางอย่าง
“ลองไปหาโปเกมอนตัวใหม่มาร่วมทีมดูสิ”
“ก็คิดงั้นตั้งนานแล้ว...แต่ไม่รู้จะจับตัวไหนดี แถมลีเฟียกับกราเซียจะเข้ากันได้กับโปเกมอนที่เพิ่งจับได้รึเปล่าก็ไม่รู้”
มิวทูที่ฟังแล้วก็ถอนหายใจ เพราะที่เบต้าพูดมันก็ถูก ถ้าเกิดทั้งสามตัวไม่ถึงกันก็ยิ่งแย่เข้าไปใหญ่
แต่เสียงสวรรค์(ในความคิดของมิวทู แต่เป็นเสียงที่น่าหวาดเสียวในความคิดของเบต้า) ก็ดังขึ้น
“งั้นใช้เจ้านี่ไปสิ...ถือเป็นของขวัญที่ผ่านยิม10 ด้วยโปเกมอนสองตัวจากฉันละกัน” เชสต้า(ที่มาจากไหนก็ไม่รู้)
พูดขึ้นมาพร้อมยื่นโปเกบอล ทำให้เบต้าสงสัยเล็กน้อย ‘พี่เชสยังมีโปเกบอลหลงเหลืออยู่อีกหรอ’ แต่ก็ไม่ซักถามอะไร
“ไม่ต้องห่วงหรอก ฉันรับรองได้ว่าต้องเข้ากันได้กับสองตัวนั้นแน่” เชสต้าตอบด้วยน้ำเสียงมั่นใจมาก ซึ่งเบต้าก็ไม่เข้าใจหรอกว่าทำไมถึงมั่นใจขนาดนั้น แต่เมื่อลองเรียกออกมาดู มิวทูก็เข้าใจขึ้นมาทันที
“สวัสดีคะ...” เสียงน่ารักดังออกมาจากผู้มาใหม่ ทำให้เบต้ารู้ขึ้นมาทันทีเลยว่า... ‘ตัวเมียแหะ...’
“นี่มันอีฟี่(Espeon) นี่หน่า มิน่าว่าทำไมเชสต้าถึงมั่นใจขนาดนั้น” เบต้าฟังชื่อโปเกมอนก็งงเล็กน้อย
“มันคืออะไรหละ”
“เป็นอีกร่างของตระกูลอีวุย ซึ่งกราเซียกับลีเฟีย ก็เป็นหนึ่งในเจ็ดตระกูลอีวุยด้วย” เบต้าที่เริ่มจะเข้าบ้างเล็กน้อย
แต่ก็อดสงสัยเรื่องอื่นไม่ได้
“แล้วอีฟี่ธาตุอะไรหละ”
“ธาตุพลังจิต... ถือเป็นอีกหนึ่งตัวที่มีพลังโจมตีสูงมาก และเป็นตัวที่หลายๆคนต้องการด้วย...” มิวทูตอบ เบต้าเลยค่อยหายสงสัย
“วันนี้ก็พักผ่อนซะนะ...” เชสต้าพูดหวังดีแล้วก็เดินออกจากห้อง
“วันนี้ขอนอนเร็วละกัน เหนื่อยสุดๆ” เบต้าพูดแล้วก็หาวหวอดออกมา แล้วเดินไปเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำ พอออกมาก็นอนฟุบลงบนเตียงไปเลย
“สงสัยจะเหนื่อยจริงๆแหะ” มิวทูลูบหัวอีฟี่ไปพลาง จากนั้นก็เก็บอีฟี่เข้าโปเกบอล แล้วก็นอนใกล้ๆกับเบต้า
เมื่อเบต้า มิวทู ลีเฟีย กราเซียได้เข้าสู่ห้วงนิทราไปแล้ว บอสที่แอบมองทางกระจกก็ค่อยๆย่องเข้าทางหน้าต่าง ปิดไฟและใช้เวทให้อากาศในห้องนี้เย็นสบาย(เพราะโดนเชสต้าบังคับ)
อากาศในตอนกลางคืน มีลมพัดตลอดเวลา แต่กลับไม่มีความรู้สึกหนาวเลย ออกแนวเย็นสบายมากกว่า บอสที่กลับเข้าห้องตัวเองก็นอนคิดเรื่องบางเรื่องที่ไปเจอมา
‘บนเพดานในห้องสมุดมันคืออะไรนะ...’
‘ว่างๆค่อยไปดูดีกว่า...’
_____________________________________________
เช้าวันรุ่งขึ้น
เบต้าตื่นขึ้นมาจากห้วงนิทราเพราะเสียงนกร้องในตอนเช้า ความจริงกะว่าจะหลับต่อเพราะอากาศมันเย็นสบายสุดๆ แต่กลิ่นอาหารที่คุ้นเคยลอยเข้ามาทำให้เบต้าตื่นขึ้นมาทันที... ไม่ได้กลิ่นนี้มานานแค่ไหนแล้วนะ
เบต้าลุกขึ้นมาจากเตียงเพื่อตามกลิ่นนั้นไป เดินออกจากห้องนอนไปยังห้องอื่น(ห้องของเบต้ามีหลายห้องมาก) พอเดินถึงหน้ากำแพงที่มีกลิ่นลอยมาก็นึกแปลกใจ ก็ข้างหน้ามันเป็นกำแพง... กลิ่นจะลอยจากตรงนี้ได้ไง
แต่เบต้าก็ลองเอามือผลักกำแพงดู กำแพงก็เปิดออก ภาพแรกที่เบต้าเห็นก็เป็นภาพมิวทูที่กำลังทำอาหารเหมือนเคยๆ
“อ่าว ตื่นแล้วเหรอเบต้า” มิวทูที่กำลังทำช็อคโกแลตมูสแล้วรู้สึกว่ามันคนมาเลยหันไปดูที่ประตู จึงเห็นเบต้าทำหน้าอึ้งเล็กน้อย
“อะ...อืม ว่าแต่ที่นี่มีห้องครัวส่วนตัวด้วยเหรอ”
“เชสต้าเพิ่งบอกมาน่ะ วันนี้เลยลองเข้ามาห้องนี้ดู ตอนแรกก็ไม่เชื่อหรอก ว่าห้องนี้ ประตูมันดันเป็นกำแพง แต่พอลองเข้ามาก็อึ้งนิดนึง เครื่องครัวที่นี่สุดยอดไปเลย” มิวทูเทช็อคโกแลตมูสจากอ่างผสมใส่ถ้วย ตกแต่งด้วยผลไม้บลูลีฟ* และใบสะระแหน่
*(ผลไม้ที่นิยมมากในโลกชินวะ ลักษณะจะคล้ายๆกับส้มแต่ผลจะเป็นสีฟ้าอมเขียว เนื้อจะเป็นสีขาว รสชาติจะเหมือนสตอเบอร์รี่)
“เอาหล่ะ เสร็จแล้ว” มิวทูก็กำลังจะยกอาหารไปที่ห้องรับประทานอาหารส่วนตัว แต่เผลอไปลื่นกับอะไรก็ไม่รู้ (สาบานได้ว่าอุบัติเหตุ)
“ว้าย!!” เบต้าที่ไหวตัวทันแถมยังอยู่ตรงหน้ามิวทูเลยจะเข้าไปรับ แต่มิวทูล้มแรงไปเลยล้มไปด้วยทั้งคู่
“มะ...ไม่เป็นไรนะ” เบต้าที่เกือบจะหัวโนเพราะถ้าล้มแล้วไถลอีกนิดนึงก็คงชนเหลี่ยมกำแพง
“อะ...อื้ม” มิวทูที่กำลังงงว่าทำไมไม่เจ็บทั้งๆที่ตัวเองล้ม แต่พอเห็นคนที่ตัวเองทับก็หน้าแดงระเรื่อ นี่เราทับเบต้าอยู่หรอเนี่ย!!
“เกิดอะไรขึ้นครับ ได้ยินเสียงดังโครมครามเลย” บอสที่ตอนแรกเปิดประตูกะจะเข้ามาปลุก(ตามคำสั่งเชสต้า) แต่ก็ไม่เจอใคร แถมยังได้ยินเสียงดังด้วยจึงรีบตามเสียงไป แต่พอเห็นภาพของมิวทูกับเบต้าที่นอนทับกัน...
“เอ่อ...ขอโทษครับที่รบกวน” บอสรีบขอโทษแล้วหันหน้าหนีเลย!!
“บอส ไม่ใช่นะ มันเป็นอุบัติเหตุ” มิวทูรีบอธิบายทั้งๆที่หน้ายังแดงจางๆอยู่เลย แต่ขณะนั้นก็ยังคงทับเบต้าอยู่
“แล้วเมื่อไหร่จะลุกหละครับ” บอสพูดเตือนสติว่าทั้งสองคนทับกันอยู่ มิวทูกับเบต้าก็สะดุ้งแล้วออกห่างกันเลย
“บอสไปปลุกลีเฟียกับกราเซียหน่อย แล้วก็เอาอีฟี่ออกมาจากโปเกบอลด้วย” บอสก็ทำตามที่มิวทูขอร้อง(เชสต้าเล่ามาแล้วว่าเบต้าได้
โปเกมอนตัวใหม่)
“เรื่องเมื่อกี้...ขอบใจนะ” มิวทูเห็นว่าบอสไม่อยู่แถวนี้แล้วจึงพูดกับเบต้า
“ไม่เป็นไรหรอก” เบต้ากำลังจะยกอาหาร แต่มิวทูก็เข้ามาหอกเบต้าจากด้านหลัง
“ขอบคุณนะ...ที่อยู่เป็นเพื่อน...ขอบคุณนะที่คอยปลอบใจ...ขอบคุณนะที่ทำให้ฉันหัวเราะ” แล้วก็ขอบคุณนะ...ที่จูบฉันในตอนนั้น
มิวทูกอดเบต้าแน่นเหมือนจะร้องไห้ออกมาเบาๆ เบต้าก็ค่อยๆขยับตัวให้หันเข้าหามิวทู แล้วก็กอดมิวทูกลับ มิวทูก็ร้องไห้ออกมา
บอสที่กำลังจะเข้าไปในครัว กำลังจะพูดออกมาแต่เห็นเบต้ากับมิวทูกอดกันอยู่แถมมิวทูก็ร้องไห้ด้วย เลยไม่กล้าเข้าไปยุ่งในตอนนั้น
มิวทูที่ร้องไห้จนหยุดแล้วก็รู้สึกว่าทั้งตัวเองกับเบต้าก็กอดกันอยู่ แต่เหมือนมิวทูจะไม่สนใจ แล้วก็กอดแน่นขึ้น เบต้าที่เห็นมิวทูกอดแน่นขึ้นก็กอดกลับพร้อมลูบผมของมิวทูไปพลาง ความรักของทั้งสองที่กำลังไปได้ด้วยดี แต่ก็ไม่มีใครรู้เลยว่า...อันตรายค่อยๆคืบคลาน

May 17, 2012

แง๊ว จะหวานไปไหน

สงสารคนไม่มีแฟนมั่งซี่

May 17, 2012

Gold : ให้ลาติ๊จังทำอะไรให้กินมั่งดีกว่า

Silver : ลาติ๊จังทำอาหารเป็นด้วยเหรอ ไม่เคยฝึกนี่

เจ้าหญิงพลังจิต : เดี๋ยวสอนลาติ๊จังให้ก็ได้นะ

Silver : Ranaทำอาหารอร่อยสุดแล้้วล่ะ

Gold : แล้วอาหารนายคืออะไรล่ะ

Silver : ข้าวปั้นไส้สาหร่าย

Gold : (เอโด่ สุดท้ายก็กินอยู่อย่างเดียว)

May 17, 2012

วาว่า : ความรัก มันทำให้ฉันนั้นแข็งแรง มันทำให้ฉันได้ค้นพบบางอย่าง ว่ารักเป็นอย่างนี้ และโชคดีเพียงใดที่ฉันได้มารักเธอ

วาว่า : ฮะๆๆ โลกนี้กำลังหมุนวนไปด้วยความร้ากกกก!! >w<

May 20, 2012

บทที่ 48

หลังจากที่เบต้ากับมิวทูกอดกันเต็มอิ่ม แต่ก็ยังกอดกันอยู่จนบอสคิดว่ามันนานเกินไปละ บอสเลยแกล้งทำเป็นว่าเพิ่งเดินเข้ามาถึง

“เอ่อ... จะทำอะไรก็ระวังชาวบ้านหน่อยนะฮะ” บอสกระแอมออกมาแล้วก็พูดให้ทั้งสองเตือนสติว่าทั้งคู่ทำอะไรกันอยู่

“ปะ...เปล่า ไม่ได้ทำอะไรเลยนะ” มิวทูเด้งตัวออกจากเบต้าแล้วรีบหาข้อแก้ตัวอย่างสุดๆทั้งๆที่หน้าแดงแปร๊ดไปถึงใบหูบวกกับเห็นกันจะๆตา(ความจริงคือ เห็นนานแล้ว) แต่ก็กำลังจะยกอาหารเพื่อแก้เขิน แต่บอสรู้ดีจึงใช้เวทให้อาหารลอยไปหาบอสแทน

“เดี๋ยวผมยกไปเองนะครับ(จะทำอะไรต่อก็เชิญ)” พูดเสร็จบอสก็เดินออกไป ปล่อยให้เบต้ากับมิวทูอยู่กันสองต่อสองต่อไป

“อะ...เอ่อ” มิวทูเริ่มทำอะไรไม่ถูกซะแล้ว แต่ก็เหมือนมีอะไรบางอย่างมากระตุ้นความคิดให้บอกความรู้สึกกับเบต้าตรงๆ(เวทย์บอสทำงานอย่างเต็มประสิทธิภาพ)

“เบต้า...คือ...ฉันมีอะไรจะบอกหน่อย...” มิวทูกำลังจะพูดต่อ แต่เสียงดันไม่ออกมาซะงั้น เบต้าที่เห็นมิวทูเหมือนจะพูดอะไรบางอย่างออกมา แถมยังหน้าแดงซะด้วย เลยถามด้วยความเป็นห่วง(?)

“มิวทู...เธอเป็นหวัดหรอ” เบต้าเอาหน้าเข้ามาใกล้มิวทู มิวทูก็เริ่มที่จะทำตัวไม่ถูกอีกครั้ง

“อะ...เอ่อ...” มิวทูหายใจเร็วขึ้นเพราะตื่นเต้น แต่ลมหายใจอุ่นๆไปโดนเบต้าเข้า เบต้าเลยคิดว่าคงเป็นหวัด เลยเอาหน้าผากของตนไปแตะหน้าผากอีกฝ่าย มิวทูเลยเริ่มคุมตัวเองไม่ไหวแล้ว จึงรวบรวมความกล้า ถามไปตรงๆเลย!!

“เบต้า...เธอ” มิวทูกำลังจะพูดต่อ แต่เสียงของบอสดังขึ้นจากข้างหลังทำให้สติไม่เหลือแล้ว

“อย่าเข้าไปขัดคนอื่นสิ...” บอสรีบลากลีเฟียกับกราเซียที่กำลังจะไปหาเบต้า แต่โดนบอสลากไม่ให้เข้าไปขวางซะก่อน แถมดูเหมือนจะพูดดังเกินไปจนเบต้ากับมิวทูได้ยิน

“บอส...จะขัดเรื่องอะไรหรอ” เบต้าถามอย่างงงๆ เพราะเมื่อเดินไปดูเห็นบอสกำลังเอามืดปิดปากลีเฟียกับกราเซียเอาไว้

“เปล่าฮะ กำลังจะบอกว่า เจ้าสองตัวนี้หิวข้าวแล้ว อีฟี่ที่ดูเงียบๆแต่ก็ท้องร้องเหมือนกัน” บอสหาข้อแก้ตัวอย่างฉับพลัน และดูเหมือนเบต้าจะหลงเชื่อซะงั้น

“หรอ...มิวทูไปกินข้าวกัน” เบต้ากุมมือมิวทูเอาไว้แล้วพาไปยังโต๊ะอาหาร มิวทูที่เหมือนจะค้อนบอสด้วยสายตาเล็กน้อยแต่ก็อมยิ้มแล้วเดินตามเบต้า ลีเฟียกับกราเซียก็เดินตามไปติดๆ บอสที่เห็นว่ากำลังไปได้ด้วยดีก็โล่งอกที่ตนเกือบทำให้เสียบรรยากาศ

________________________________________

ณ ยิม 11

บอสส่งเบต้ากับมิวทูถึงหน้ายิม ยิมนี้ถูกตกแต่งด้วยหินและเครื่องออกกำลังกาย ซึ่งเบต้าก็มั่นใจมากว่านี่คือยิมต่อสู้แน่ๆ ซึ่งก็เป็นผลดีต่ออีฟี่ที่เป็นธาตุพลังจิต แต่ก็เป็นผลเสียต่อกราเซียด้วยเหมือนกันที่แพ้ธาตุต่อสู้

การต่อสู้กับคนในยิมถือเป็นเรื่องง่ายสำหรับอีฟี่ เพราะดูเหมือนอีฟี่จะมีความสามารถพอตัวอยู่แล้ว จึงไม่ต้องเป็นห่วง ด้านลีเฟียก็พอไปวัดไปวาได้ แต่กราเซียมีปัญหาตรงที่ความเร็ว เนื่องจากกราเซียความเร็วต่ำจึงโดนอีกฝ่ายโจมตีก่อนเสมอ บอสจึงต้องแอบใช้เวทย์เพิ่มความเร็วเข้าช่วย และบอกให้กราเซียใช้ท่าลมหายใจแช่แข็ง(Frost Breath) ถึงแม้ว่ามันจะเบากว่าลำแสงแช่แข็ง แต่ท่านี้โจมตีจุดอ่อนของอีกฝ่ายได้100% (ติดCritical) จึงทำให้ล้มอีกฝ่ายได้สบายๆ แต่เนื่องจากเป็นเวทย์สนับสนุน ซึ่งบอสไม่ถนัดเลย(เพราะนัยน์ตามังกรแห่งปัญญา เป็นสายโจมตี เวลาจะใช้เวทย์สนับสนุน ต้องแปลงพลังก่อนถึงจะใช้ได้ ซึ่งจะเสียพลังเป็นเท่าตัว) จึงทำให้บอสเหนื่อยหอบสุดๆ

ส่วนการปะทะกับหัวหน้ายิมนั้น พูดได้เต็มปากเลยว่า เดาทางไม่ถูกเลย ใครจะไปคิดล่ะ ว่ามาถึงหัวหน้ายิมจะให้ไซด้อน(Rhydon) ใช้ท่าฮอร์น ดริล(Horn Drill) ก่อนเลย บอสที่ไหวตัวทันจึงรีบใช้เวทย์เพิ่มความเร็วให้อีฟี่ที่ตื่นตกใจอยู่ให้หนีทัน เพราะไม่อย่างงั้นน็อคชัวร์

อีฟี่ที่หลบทันก็ใช้ท่าพลังจิต(มิวทูสอนให้แล้วเรียบร้อย) ใส่ไซด้อนทีเดียวดับเลย หัวหน้ายิมจึงเรียกบาชาโม่(Blaziken) ออกมา ซึ่งอีฟี่ก็ใช้ท่าพลังจิตเหมือนเดิม แต่บาชาโม่ดันมีโฟกัส แซช(Focus Sash) ซึ่งทำให้ไม่น็อคภายในครั้งเดียว จึงโดนบาชาโม่ใช้แฟลร์ บลิซ(Flare Blitz) ทีเดียวอีฟี่กระเด็นสลบเลย

พออีฟี่สลบแล้ว เบต้าจึงเรียกลีเฟียออกมาควิ๊ก แอทแท็ก(Quick Attack) บาชาโม่จึงหมดสภาพ แต่หัวหน้ายิมก็เรียกโปเกมอนตัวสุดท้ายออกมา นั่ก็คือโดคุโรกุ(Toxicroak) ซึ่งมีธาตุพิษมาผสมอยู่ด้วย จึงทำให้เบต้าคิดหนัก แต่มิวทูก็กระซิบกับเบต้าขึ้นมา

“ใช้ท่าเอเรียล เอซ(Aerial Ace) สิ” เบต้าฟังแล้วก็เถียงกลับมา

“ถ้าใช้ท่านั้น แล้วมันไม่น็อคภายในครั้งเดียว ลีเฟียก็จะเป็นฝ่ายน็อคเองนะ”

“แล้วเธอไม่เชื่อใจลีเฟียงั้นหรอ” มิวทูโต้กลับ ซึ่งก็ทำให้เบต้าชะงักขึ้นมา

“ก็ได้...ลีเฟีย เอเรียล เอซ!!” จังหวะที่เบต้าพูด บอสก็เค้นพลังใช้เวทย์หยุดเวลาให้ลีเฟียเท่านั้นที่ขยับได้ แล้วเอายาสามขวดให้ลีเฟียดื่ม ซึ่งนั่นก็คือ X Attack, X Speed และ Dire Hit และบอกให้ลีเฟียเตรียมตัวไว้เลย พอบอสคลายเวทย์ ลีเฟียก็กระโดดพุ่งเข้าหาโดคุโรกุจนเกิดลมแรงชนใส่เข้าจุดอ่อนพอดี (ติดคริ) ซึ่งทำให้อีกฝ่ายน็อคภายในนัดเดียว เบต้าจึงได้รับชัยชนะ

ลีเฟียที่จัดการเสร็จก็บิน*มาหาเบต้าจนชนเบต้าเข้าจังๆ ทำให้เบต้าจุกเล็กน้อย แล้วก็ต่อว่าด้วย

“ทำไมพี่เบต้าไม่เชื่อใจหนูหละ” เบต้าที่อึ้งซักพัก ก็เอามือลูบหัวลีเฟียเบาๆ

“ขอโทษนะ...ที่ไม่เชื่อใจ…กลับกันเถอะ” เบต้าบอกบอส บอสก็พากลับโดยไม่ปริปากซักคำว่าแอบช่วยมาตลอด

*(อ้างอิงจากอนิเมะ ลีเฟียใช้เอเรียล เอซแล้วจะสามารถบินบนอากาศได้)

________________________________________________________

ณ ปราสาทของเชสต้า

เบต้ามาถึงห้องก็นำโปเกบอลที่มีลีเฟีย กราเซียกับอีฟี่เข้าเครื่องพักฟื้น(มีทุกห้อง ห้องละหนึ่งเครื่อง) ซึ่งต้องใช้เวลาซักพักในการฟื้นตัว

ส่วนบอสก็ขอกลับห้อง เพราะใช้เวทย์จนพลังหมดเกลี้ยงจึงต้องขอไปนอนฟื้นพลัง ส่วนมิวทูก็ขอไปทำกับข้าว ทำให้เบต้าอยู่ในห้องคนเดียว

เบต้าที่ไม่มีไรทำก็เริ่มนึกเรื่องในตอนเช้าขึ้นมา

‘เบต้า...คือ...ฉันมีอะไรจะบอกหน่อย...’ เบต้ายังจำเสียงของมิวทูในตอนนั้นได้ดี... มิวทูต้องการบอกอะไรกันนะ

แต่ความคิดของเบต้าก็หยุดลงเมื่อเพิ่งนึกได้ว่าเชสต้านัดพบที่ห้องรับประทานอาหารจึงออกจากห้อง ระหว่างทางก็เจอกับบุคคลที่ไม่ได้เห็นมานาน

“อ้าว...นาย...มาที่นี่ได้ไง” เดลต้าถามอย่างตกตะลึง เพราะส่วนที่เบต้าอยู่เป็นส่วนที่ลึกที่สุด ไม่มีทางที่คนนอกจะเข้ามาได้

“แล้วแชมป์เปี้ยนอย่างนายมาอยู่ที่นี่ได้ไง” เบต้าถามกลับ

“ก็นี่มันบ้านฉันนิ” เบต้าฟังแล้วแทบจะสำลักอากาศ(?) ก็บ้านเจ้านี่มันไม่ใช่อย่างนี้นิ ถึงเคยเห็นแต่หน้าปราสาทก็เถอะ

“ไม่เป็นไรหรอก เดลต้า นั่นมันแขกฉันเอง” เสียงจากข้างหลังของเบต้าดังขึ้น เดลต้าแทบจะอึ้งขึ้นมา

“พี่เชสต้าครับ สวัสดีครับ” เดลต้ายกมือไหว้อย่างสวยงาม ทำให้เบต้างงนิดหน่อย

“เอ่อ...” เบต้าพูดไม่ออกเล็กน้อย เชสต้าที่เห็นจึงไขข้อสงสัยให้

“เดลต้าน่ะ...เป็นน้องชายแท้ๆของฉันเอง”

ตอนนี้สู้กันให้คนเขียนเหนื่อยใจเลย

May 20, 2012

โกงกันแบบนี้เลยเหรอบอส ล่อทีเดียว 3 ยาเลย

May 20, 2012

ปั๊มยากันแบบนี้เลยเรอะ

May 20, 2012

บอส : ความสามารถส่วนบุคคล ห้ามลอกเลียนแบบ

บอส : อีกอย่าง มันไม่ได้บอกซะหน่อย ห้ามใช้เวทย์ช่วย ;p

May 20, 2012

Gold(Speed form) : Warp up

May 23, 2012

มีข่าวร้ายมาบอก ช่วง24-26นี้ ผมไม่อยู่ อดปั่นฟิคไปโดยปริยาย

บทที่ 49

“ว่าไงนะครับ...เดลต้าเนี่ยนะเป็นน้องชายของพี่เชสอะ” เบต้าพูดแบบไม่อยากจะเชื่อ แต่เชสต้าดูจะไม่ได้ล้อเล่นเอาเลย จึงจำใจเชื่อซะงั้น

“แล้วทำไมคนๆนี้มาอยู่ที่นี่ได้หละครับ...ที่นี่มันเขตต้องห้ามที่คนในตระกูลเท่านั้นถึงจะเข้าได้ไม่ใช่หรอ” เดลต้าเถียง

“นี่มันแขกของฉัน...ห้ามยุ่งกับพวกเขาเด็ดขาด” เชสต้าพูดด้วยเสียงทรงอำนาจ ทำให้เบต้าผวาไปนิดนึง ส่วนเดลต้าที่รู้จักเชสต้ามาดีจึงรู้ว่า นี่คือคำสั่งและดูเหมือนเชสต้าจะเน้นคำว่า ‘พวกเขา’ มาก ทำให้เดลต้ารู้ว่าไม่ได้มีแขกแค่คนเดียว... แต่ทำไมคนๆนี้(เบต้า) ถึงเป็นแขกของพี่เชสต้าได้

เชสต้าเดินผ่านทั้งคู่ แต่เหมือนจะเดินผ่านแล้วพูดกับเดลต้าเบาๆไม่ให้เบต้าได้ยิน

“อย่าไปบอกให้เสด็จพ่อและเสด็จแม่รู้เด็ดขาด...โดยเฉพาะเรื่องของชายคนนี้”

เดลต้าอึ้งนิดหน่อยแต่ก็ไม่ค่อยสนใจซะเท่าไหร่ เพราะคนที่อยากจะถามมากที่สุดอยู่ตรงหน้าตน จึงรีบยิงคำถามใส่ก่อนเลยโดยที่เบต้าไม่ทันตั้งตัว

“นายไปรู้จักพี่สาวฉันตั้งแต่เมื่อไหร...”

“จำไม่ได้แล้ว...เพราะรู้ตัวอีกที พี่เชสก็เก็บฉันมาเลี้ยงแล้ว” เบต้าตอบตรงๆไม่อ้อมค้อมใดๆทั้งสิ้น เดลต้าฟังแล้วก็รู้สึกผิดเล็กน้อย

“…ขอเปลี่ยนคำถาม ตอนที่อยู่ในถ้ำน้ำแข็ง ฉันนึกดูดีๆ ตอนนั้นสีตานายมีสองสี ทั้งๆที่น่าจะมีแค่สีเดียว...” เดลต้าถามคำถามที่ทำให้เบต้าเหงื่อตกยิ่งกว่าเดิม เอาแล้วไง จะตอบไงดีเนี่ย

“แล้วผู้หญิง(มิวทู) ที่มากับนายในตอนนั้น... ฉันบอกตรงๆเลย ว่าคนๆนั้ให้ความรู้สึกว่าเป็นโปเกมอนมากกว่าที่จะเป็นมนุษย์ซะอีก” เบต้าที่ฟังเกี่ยวกับมิวทู ก็ยิ่งตื่นตระหนก เพราะถ้าความแตกอาจจะเกิดเรื่องได้

“เจอแล้ว เบต้า กินข้าวกัน” มิวทูที่เดินเลี้ยวมาเจอเบต้ากำลังคุยกับเดลต้า ซึ่งตอนแรกก็งงๆ แต่พอได้ยินคำถามของเดลต้าก็พูดขึ้นมาโต้งๆเลยว่า

“ไม่เป็นไรหรอก เบต้า... คงไม่ต้องปิดบังแล้วหละ” มิวทูพูดขึ้น พร้อมกับคืนร่างของตัวเองเป็นร่างมิวทู ซึ่งก็ทำให้เดลต้าตกใจไม่น้อย

“นี่มัน...มิวทู...นายไปได้มาจากไหน” เดลต้าถามเสียงเครียดกว่าเดิม สายตาที่บ่งบอกว่า ถ้าได้มาด้วยวิธีที่ไม่ดี จะฆ่าทิ้งตรงนั้นเลย

“เค้าไม่ได้ทำอะไรเลย ฉันต่างหากที่ไปอยู่กับเบต้าเอง” มิวทูบอกด้วยเสียงเขินเล็กน้อย แต่เดลต้าไม่คิดมากแล้วก็ถอนหายใจออกมา

“เบต้า กับข้าวเสร็จแล้วนะ ไปกินกันเถอะ” มิวทูพูดพลางจับมือเบต้า แล้วก็พาเบต้าไปเลยโดยไม่สนใจเดลต้าแล้ว

“อยากให้รูคาเรียทำแบบนี้บ้างจัง” เดลต้าบ่นกับตัวเองเบาๆแล้วก็เดินจากไป โดยไม่รู้ว่า คำพูดที่เดลต้าพูดลอยๆ ไปกระทบถึงหูใครบางคนเข้าซะแล้ว

___________________________________________

ณ ยิม 12

“บอส ช่วยหน่อยเถอะนะ... เพราะยิมนี้ยิมไฟ กราเซียกับลีเฟียจะสู้ลำบากเอา” มิวทูขอร้องบอส ซึ่งบอสก็ตอบตกลงเพราะเป็นหน้าที่อยู่แล้ว แต่บอสก็ยื่นข้อแม้มาให้เบต้า

“แต่ผมจะช่วยแค่ตอนสู้กับหัวหน้ายิมนะครับ เพราะผมมั่นใจว่าลีเฟียกับกราเซียสู้คนในยิมได้สบายๆโดยไม่ต้องกลัวว่าจะแพ้ธาตุอยู่แล้ว... หรือพี่เบต้าไม่เชื่อใจหรอครับ” บอสยื่นข้อเสนอที่เบต้าปฏิเสธไม่ได้ เพราะถ้าปฏิเสธก็จะถือว่าไม่เชื่อใจ เบต้าจึงก็ยอม

ช่วงตอนต่อสู้กับคนในยิม อีฟี่นั้นมีความเร็วที่สูงอยู่แล้ว ส่วนความแรงไม่ต้องพูดถึง จึงผ่านได้สบายๆ ส่วนกราเซียที่มิวทูสอนท่าคลื่นน้ำ(Water Pulse) มาแล้วก็ผ่านได้ไม่ยากนัก เพราะกราเซียก็มีพลังป้องกันที่พอตัว ถึงจะแพ้ธาตุแต่ถ้าโดนท่าที่ไม่แรงมากก็ไม่ถึงกับเจ็บมาก ส่วนลีเฟียนั้นพอไปวัดไปวาได้ เพราะท่าเอเรียล เอซ ทำให้ล้มคู่ต่อสู้แบบไม่ยากเย็น แต่เพราะเป็นท่าเดียวที่สามารถล้มได้ จึงโดนดักทางได้ง่ายขึ้นด้วย แต่ก็ผ่านมาได้จนถึงหัวหน้ายิมได้

ก่อนถึงหัวหน้ายิม เบต้า บอส กับมิวทูหาที่ๆไม่มีใครเห็น เพื่อให้บอสแปลงร่างได้สะดวก และบอสก็แปลงร่างเป็นเอ็นเปรูโตะ ซึ่งมิวทูก็คิดสงสัยว่าทำไมต้องตัวนี้ แต่ก็ไม่ปริปากถามออกมา

“จำไว้นะครับ ผมใช้ท่าโต้คลื่น(Surf) ไฮโดรปั๊ม(Hydro Pump) แผ่นดินไหว(EarthQuake) แล้วก็เฟลช แคนนอน(Flash Cannon) เท่านั้นนะครับ” บอสอธิบายท่าที่ตนจะใช้ เพราะขืนให้เบต้าสั่งบางท่าออกไป บอสอาจจะเอ๋อได้เล็กน้อย

“แล้วจิกสว่าน(Drill Peck) หละ ถือเป็นท่าเด็ดของตัวนี้เหมือนกันนะ” มิวทูถามขึ้นมา

“ก็ทำไม่เป็นหนิครับ ท่าที่ผมบอกใช้เวทย์กลบเกลื่อนเอาก็ได้” บอสบอกออกไปตรงๆว่าทำไม่เป็น

“เอาไงก็เอากัน ไปกันเถอะ” เบต้าเดินขึ้นแท่นต่อสู้กับหัวหน้ายิม

หัวหน้ายิมไฟไม่รอช้า เรียกเกียรปปุ(Rapidash) ออกมา ส่วนบอสในร่างเพนกวินก็เตรียมพร้อมอยู่แล้ว ม้าไฟพุ่งเข้าใส่บอสทันที แล้วบอสก็เห็นว่ามันไม่ได้แค่พุ่งธรรมดาๆ แต่มันมีออร่าสีเหลืองโผล่ออกมาด้วย

“ไวลด์ ชาร์จ(Wild Charge)! หลบเร็ว” มิวทูที่เห็นบอสยังอยู่นิ่งๆโดยไม่รู้ว่าทำไม แต่ก็อดเป็นห่วงไม่ได้เพราะถ้าโดนท่านี้ก็เจ็บเต็มๆ

ดูเหมือนบอสจะเริ่มขยับเป็นแล้วจึงยกปีกสองข้างขึ้นมา แล้วยกปีกไปหาม้าไฟที่พุ่งเข้าหาตน แล้วคลื่นน้ำที่มาจากไหนก็ไม่รู้ก็โผล่ออกมาโดนเกียรปปุเต็มๆ

หัวหน้ายิมไฟใจร้อนสมกับยิม เรียกตัวต่อไปออกมาเลย บาคุด้า(Camerupt) โผล่ออกมาแล้วใช้แผ่นดินไหวโดยที่เบต้าไม่ทันตั้งตัว แต่หัวหน้ายิมก็กลับงงว่าทำไมเอ็นเปรูโตะ(บอส) ถึงไม่เป็นอะไรเลย หัวหน้ายิมจึงคิดว่าใช้ป้องกัน(Protect) แต่จริงๆแล้ว บอสแอบใช้เวทลอยตัวให้ลอยเหนือพื้นนิดเดียวเอง จึงไม่โดนแผ่นดินไหว(เลว)

บอสเห็นว่าหัวหน้ายิมยอมเสียหนึ่งเทิร์นเพื่อใช้ท่าเรียกแสงอาทิตย์(Sunny Day) ออกมา จึงใช้เวทย์น้ำออกจากปาก เกิดเป็นไฮโดรปั๊มใส่บาคุด้าเต็มๆ

หัวหน้ายิมไม่ยอมแพ้ เรียกโปเกมอนตัวสุดท้ายออกมา ซึ่งก็คือโกคาซารุ(Infernape) ซึ่งบอสแทบจะเสียวสันหลังเลย เพราะตอนนี้สภาพอากาศแดดออก บอสจึงต้องยอมลดพลังน้ำลงเพิ่มไม่ให้ความแตก แต่พลังโจมตีธาตุไฟก็เพิ่มขึ้นด้วย

“Flare Blitz” หัวหน้ายิมสั่งโกคาซารุ ซึ่งลิงไฟก็พุ่งเข้ามาบอสทันที แต่บอสก็กะไว้แล้วจึงใช้ท่าแผ่นดินไหวทันที ซึ่งโกคาซารุโดนทีเดียวก็จอด

การต่อสู้นัดนี้ เบต้าจึงชนะไป(ด้วยความโกง) หลังจากที่ออกมานอกยิมแล้ว บอสก็กลับร่างเดิม ซึ่งก็โซเซเล็กน้อยเพราะต้องปรับตัว แล้วก็พาส่งกลับปราสาท

_______________________________________

ณ ที่ใดที่หนึ่ง

“...ว่าไง หืม ไม่น่าเชื่อแหะ ว่านายจะมาที่นี่ได้” เสียงปริศนาดังขึ้นอย่างล้อเลียน ทำให้อีกฝ่ายรู้สึกโล่งอกที่ไม่ได้เป็นไปตามที่เค้าคิด

“มีเรื่องจะปรึกษาหน่อย...คือ…” เสียงปริศนาอีกคนก็เริ่มเล่าเรื่องให้ฟัง

“อย่างนั้นหรอ...หึหึ...” เจ้าของเสียงปริศนาคนแรกยิ้มร่า พร้อมกับคิดแผนบางอย่าง

“เอาเป็นว่า เล่นตามแผนมันก่อนละกัน”

“ถ้าเป็นอย่างนั้น...เราคงต้อง...” เสียงปริศนาคนที่สองพูดด้วยเสียงเศร้าเล็กน้อย

“ก็อย่าเอาจริงทั้งคู่สิ แต่ก็ต้องทำอยู่แล้ว ไม่งั้นไม่เนียนหรอก” เสียงปริศนาคนแรกแนะนำวิธีให้

“ขอบใจมาก... ดีนะเนี่ยที่อุตส่าห์มาถึงที่นี่แล้วถามเจ้าตัวก่อนเลย” เสียงปริศนาคนที่สองรู้สึกโล่งอกเป็นอย่างมาก

“งั้นเอาสิ่งนี้ไป มันจะช่วยให้แผนการณ์ง่ายขึ้นเยอะ” เจ้าของเสียงปริศนาคนแรกยื่นลูกแก้วสองลูกมาให้

“...แล้วก็ อย่าให้ใครรู้หละ... เพราะยิ่งรู้น้อยยิ่งดี”

May 23, 2012

ไม่ค่อยจะโกงเลยนะบอส

ว่าแต่ใครได้ยินคำพูดของเดลต้าละเนี้ย

Sign In

Noname Legend - ตำนานไร้ชื่อ : The Lost Alphabet Santuary

Recommended Posts

Version5

Link to comment

Share on other sites

Top Posters In This Topic

Popular Days

Top Posters In This Topic

Popular Days

Loveless Nova

Link to comment

Share on other sites

Blaster

Link to comment

Share on other sites

Madame Graya

Link to comment

Share on other sites

Version5

Link to comment

Share on other sites

Madame Graya

Link to comment

Share on other sites

Loveless Nova

Link to comment

Share on other sites

Version5

Link to comment

Share on other sites

Version5

Link to comment

Share on other sites

Madame Graya

Link to comment

Share on other sites

Version5

Link to comment

Share on other sites

Loveless Nova

Link to comment

Share on other sites

Madame Graya

Link to comment

Share on other sites

SKYNET

Link to comment

Share on other sites

Version5

Link to comment

Share on other sites

Madame Graya

Link to comment

Share on other sites

SKYNET

Link to comment

Share on other sites

Loveless Nova

Link to comment

Share on other sites

Version5

Link to comment

Share on other sites

Loveless Nova

Link to comment

Share on other sites

SKYNET

Link to comment

Share on other sites

Version5

Link to comment

Share on other sites

SKYNET

Link to comment

Share on other sites

Version5

Link to comment

Share on other sites

Loveless Nova